اشعاری از فریدون مشیری

صفحه 1:


صفحه 2:


صفحه 3:
صفای معبد هستی تماشایی است. ز هر سوء نوشخند اختران در جلجراغ ماه مى ريزد. جهان در خواب. ‎a‏ سا ‎ae er)‏ 

صفحه 4:
كه منء تا روى بام ابرهاء برواز مى ‎Rei eeepc‏ 00 تا آسمان عرش مى رفتم. ‎ee relies‏ 00 می کردم. که کاخ صد ستون كبريا لرزد. ۳ ل 0 روى يرنيان آسمانها. خواب در شم خَدا لرودا دلم می خواست دنیا رنگ دیگر ‎Bn) eee reed ears)‏ ‎a‏ ات و ياد مى فرمود 

صفحه 5:
کر رات رتسیری فان از باراد فو من تفي رن ل ل >. ees - ۱ ad گیرد.چه شیرین است. اما من. دلم . می خواست اهل زور و زر نا گاه. ز et at ae LEE wal ‏زنجير خدا را بر نمى جيدند!‎ دلم می خواست: دنیا خانه 

صفحه 6:
‎eis ae ae a‏ ا ا ل ات ‎Se eo kee so Ue ren og ene‏ 1ن جه شيرين اسخدوقين تلجكاسل ۳ ‏نمی ا ل جه شيرهودانسخه رقن هموقوكي| لغانى مو ندا است. دلش را ناله ى تلخ سيه روزان» تكان مى داد! 

صفحه 7:


صفحه 8:
i. 

صفحه 9:
‎Gules cally‏ رسای را ‎ee‏ ‎rene‏ لت اه ‎ows wee‏ جاودان آغوش وا می کرد جهان در موجی از زیبایی و ترد رامت تس سح به روى ‎ ‏به روی بام هاء ناقوس آزادی صدا می کرد. ‎ln cS‏ ۳۳| مگوا روح بشر همواره سرگردان و ناکام است 

صفحه 10:
Sy ‏ا‎ اكر اين ار