صفحه 1:
صفحه 2:
صفحه 3:
صفحه 4:
مهارت ورزشی بر چه عواملی استوار است؟ محدودیت‌های عملکرد
ورزشی انسان چه مواردی هستند؟ زمانی تصور می‌شد که هیچ بشری
قادر نیست 166060 متر را در چهار دقيقه بدود اما لین کار در سال
۴ توسط راجر بانیستر عملی شد. خیلی زود افرلد دیگری نیز موف
به انجام آن شدند. امروزه هزاران ورزشکار با موفقیت در دوی استقامت»
مسابقات سه‌گانه شنا-دودوچرخه و رقابت‌های ۲۴ ساعته شرکت می‌کنند
همچنین رکوردهای ورزشی متعد
محدودیتی وجود دارد؟
صفحه 5:
> چه عواملی» عملکرد ورزشی انسان‌ها را محدود می‌کند؟
فیزیولوژیست‌ها متعددی باور دارند که برخی از اين
عوامل شامل مواردی نظیر تغذیه؛ انگیزه» محیط و پیشرفت
ابزارهای ورزشی (مانند کفش‌های ورزشی, لباس‌هاء
اسکیت و دوچرخه) می‌شوند که همگی در پیشرفت قابل‌توجه
و عملکرد ورزشی دخیل هستند. اما صرف‌نظر از این
پیشرفت‌های محیطی» فیزیولوژیست‌ها عقيده دارند که
عملکرد ورزشی تا حدودی به‌وسیله‌ی ژنتیک os محدود
می‌شود؛ به‌خصوص ن‌هایی که مسئول تنظیم استقامت
قلبی عروقی و نوع فیبر عضلانی هستند.
صفحه 6:
صفحه 7:
ژنتیک از جهات بسیاری ازجمله پتانسیل فرد برای پیشرفت
در ورزش. بر بدن تاثیر می‌گذارد. تمرین کردن» ريم
غذابی و عوامل دیگر» نقش زیادی در شکل‌گیری پتانسیل
قر دان آسا ژن‌ها نیزر مسکن است بر Cid pins کرد
تأثير بگذارند.. ممکن است فردی» پتانسیل ژنتیکی برای
تبدیل‌شدن به یک ورزشکار قهرمان را داشته باشد اما سبک
زندگی او که شامل پرخوری و ورزش نکردن است. مانع
از دستیابی به آن پتانسیل مطرح‌شده می‌شود.
صفحه 8:
> از سویی» فردی با پتانسیل ژنتیکی محدود می‌تواند
راه‌هایی برای جبران این-مشکل و تبدیل‌شدن به یک
ورزشکار توانمند پیدا کند.ژنتیک» تأثیر زیادی در قدرت
بدنی» حجم عضله و ترکیب فیبر عضلانی (فیبر سریع یا
آهسته)» آستانه‌ی بی‌هوازی (۰)9/۳ ظرفیت ریه
انطافپذیری و تا حدی استقامت دارد,یک محدودیت
عمده برای ورزشکاران استقامتی» ظرفیت قلب یا توانایی
قلب برای انتقال اکسیژن کافی (از طریق جریان خون) به
عصلات امكل است این مرراد نیز قطور عیده Nag
ژنتیک تعیین می‌شود.
صفحه 9:
> محدودیت دیگر برای ورزشکاران استقامتی» توانایی
بافت عضلانی برای استفاده موثر از اکسیژن و ایجاد
<0/) (آدنوزین تری فسفات) است؛ سوختی که باعث
انقباض عضلانی و حرکت می‌شود. میزان کارایی اين
فرآیند با ابزاری به نام بمب 208) (حداکثر حجم
اکسیژن) اندازه‌گیری می‌شود.
صفحه 10:
صفحه 11:
ژن‌های یک فرد ممکن لبنت
تمرین کردن؛ رژیم غذایی و عوامل خارجی دیگر باشند.
بژوهش‌ها روی استفامت هرازی نشان داده که بر خی لفر اد به
تمرین کردن؛ بیش از سایرین جواب می‌دهند. بنابراین حتی
اگر از پتانسیل ژنتیکی پایینی برای استقامت برخوردار
ياشيد» ممکن است بدنتان نسبت به تمرین کردن واکنش خوبی
بدهد و پتانسیلتان بهتر از فردی با ژنتیک «بااستعداد» رشد
کند که بدنش به تمرین کردن واکتش نمی‌دهد.
صفحه 12:
> تمرین همچنین باعث افزایش کارایی قلبی می‌شود اما
میزان اين افزایش به ژنتیک وابسته است. ورزشکاران
بااستعداد ژنتیکی نسبت به تمرين کردن» واکنش بسیار
بهتری نشان می‌دهند و میتوکندری‌های بسیار بیشتری
در سلول‌های آن‌ها افزایش پیدا می‌کند. میتوکندری‌ها؛
اندام‌های سلولی هستند که 9/6) تولید می‌کنند؛ پس
هرچه بدن فردی میتوکندری بیشتری داشته باشد.
کارآمدتر است.
صفحه 13:
صفحه 14:
> به نظر می‌رسد که ژنتیک بر ویژگی‌هایی مانند تعادل»
چابکی زمان واکنش و دقت تأثیر کمتری داشته باشد.
بسیاری از اين مهارت‌ها با تمرین مناسب تا حد بالایی
بهبود می‌یابند.
صفحه 15:
برنامی رژیم غذایی و تغذیه‌ی ورزشکاران» تأثیر زیادی بر
عملکرد ورزشی آن‌ها دارد. این موضوع. بیش از همه تأثیر
خود را در زمان ضربه واردکردن ورزشکار حرفه‌ای به
دیوار نشان می‌دهد. اين مورد درنتیجه‌ی کمبود گلیکوژن؛
کم‌آبی یا ترکیبی به وجود می‌آید. با تمرین دادن بدن برای
زاندن چربی در زمان کاهش ذخایر گلیکوژن و تأمين
مداوم ماهیچه‌های درگیر باانرژی در طول یک رویداد
می‌توان از بروز اين مورد جلوگیری کرد.
صفحه 16:
صفحه 17:
تمرین مهارت‌های ذهنی نظیر تصویرسازی» تجسم و
یادگیری تکنیک‌های مقابله با اضطراب عملکرد ازجمله
تمریناتی است که هر ورزشکاری باید در هنگام انجام
تمرین‌های ورزشی بیاموزد. این تکنیک‌ها» در کنار
یادگیری تاکنیک‌ها و استراتژی‌های ورزشی با استفاده از
ابزار مناسب و اجتناب از جراحت و آسیب‌ها از عوامل
کلیدی در موفقیت ورزشی به شمار می‌روند که ارتباط
بسیار کمی با ژنتیک دارند.
صفحه 18:
صفحه 19:
> بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای با ژنتیک مناسب
رشتمی ورزشی‌شان و برنامهی روتین ورزشی از
امتیازانی ذاتی برخوردار هستند اما حتی ورزشکاران
معمولی نیز می‌توانند با بهبود شرایط خوده تغذیه‌ی
مناسب و نگرش ذهنی مثبت. به بالاترین میزان از
توانایی بدنی خود دست يابند.
صفحه 20: