صفحه 1:
Ethical decision-making
OQ
۱۵۵5
صفحه 2:
عنوان || تصمیم گیری
نوع
احا ست
ieee J
بيجي دكى
صفحه 3:
تصمیم اخلاقی: تصمیمی که هم از نظر قانونی و هم اخلاقی در یک اجتماع بزرگتر قابل پذیرش
باشد یا پیامدهایی که بر رفاه همکاران اثر گذار است..
تصمیم گیری اخلاقی: فرایندی که افراد در اخلاق خود gust ly درستی یا نادرستی یکه موضوع
از wl استفاده می کنتد و در یک فرایند چهار مرحله ای اجرا می شود و شامل: شناخت موضوع
USE! قضاوت اخلافی, فصد اخلاقی و رفتار اخلاقی اجرا می شود.
جونز بیان می کند که یک مدل تصمیم گیری اخلاقی باید «مشروط به مسائلی» باشد که صراحتاً
ویژگی های خود مسائل معتوی را در نطر می گیرد. او به شدت معنویتی اشاره می کند که از
شش مولفه تشکیل شده است:
1) بزرگنمایی پیامدها
2) رضایت های اجتماعی
3) احتمال تاثیرات
4) فوریت زمانی
5) نزدیکی
6) تمرکز بر تاثیرات.
بزرگنمایی پیامدها بعنوان نتیجة مفید/ مضر اصلی از اقدامات معنوی مورد بحث می باشد. عواقب
اجتماعی مسائل معنوی بعنوان درجة تواققی از بد یا خوب بودن یک گزینه تعریف شده است.
احتمال تاثیرات به احتمالی بر می گردد که اقدام در آن صورت می گیرد و منجر به مزلیا یا معایب
مورد انتظار منجر می شود. فوریت زمانی بعنوان زمان بین اقدامات کنونی و عواقب اقدامات
معنوی تعریف می شود و بالاخره, تمرکز بر ناثیرات اعمال معنوی بعتوان «عملکرد معکوس»
تعدادی از افراد تحت تاثیر گرفته توسط این اعمال تعریف می شود.
صفحه 4:
فرایند تصمیم گیری اخلاقی ۳
فرایند تصمیم گیری اخلاقی زمانی آغاز مشود که یک شخص با یک وضعیت بفرنج اخلاقی مواجه
ميشود. سپس شخص, قضاوت میکند و نیات رفتاری خود را شکل می دهد (که این نیات رفتاری
بر لین فرض استوار است که پیشبینی کننده رفتار واقعی باشد). لین فرایند متأثر از عوامل فردی؛
موقعیتی و مشروط به موضوع است.
ویژگی های اصلی یک مدل تصمیم گیری این است که قادر به تصمیم گیری و با توصیه های
تصمیمی می باشد. داده های مورد استفاده در چنین مدلهایی باید شامل اطلاعاتی باشد که در
«دنیای حقیقی» در دسترس هستند و باید نیازمند محاسباتی باشد که می تواند «بطور معقول»
صورت گیرند.
اکثر مدلهای تصمیم گیری اخلاقی شامل لین مورد است که az چیزی را «مکانیسم برانگیزاننده»
بنامیم. این مورد. مفهومی از آگاهی را نشان می دهد که در آن یک موقعیت برداشت های اخلاقی
نیز دارد. جونز آنرا, تشخیص یک مسئلة معنوی می نامد. هانت و ویتل این ساختار را «مشكل
اخلاقی مشاهده شده» لیبل گذاری می کنند.
الگوهای تصمیم گیری اخلاقی بر تفکر شناختی افراد تمرکز می کنند. در این الگوها. تصمیم گیری
غالبا به صورت یک قرایند پردازش شناختي متوالی است. شیوه فرایند شناختی در تصمیم گیری
اخلاقی مدنهاست مورد توجه دانشمندان می باشد. جونز الگوی افتضایی - موردی تصمیم گیری
اخلاقی در سازمان را به صورت یک الگوی چهار مرحله اي طراحی کرده است.
در اين الكو براى انجام تصميم گیری اخلاقی چهار مرحله طی می شود که عبارتند از: ادراک
اخلاقی. قضاوت اخلاقی, تمایل اخلاقی و انجام عمل اخلاقی
صفحه 5:
1) ادراک اخلاقی (شناخت موضوعات اخلاقی) : ادراک اخلاقی به تشخیص فرد از یک مفهوم
اخلاقی گفته می شود. ادراک اخلاقی عامل محرک تمام تصمیم گیری های اخلاقی است. در هنگام
درگیر شدن در فرایند تصمیم گیری اخلاقی, فرد باید یک مسأله اخلاقی را درک کند .به تعبیر
ee عاملی که منجر به ادراک اخلاقی می شود. حساسیت اخلاقی است. حساسیت احلاقی
"توانایی تشخیص این که آیا یک موقعیت خاص دارای محتوای اخلاقی هست یا خیر؟
0 قبل از اينکه درگیر ملاحطات وسیع اخلاقی شود. باید یک موضوع اخلاقی را بشناسد. همه
افراد به طور مساوى نسيت به موضوعات اخلاقى حساس تيستند و احتملاً عوامل فردی,
موقعيتى و فرهنكى, حساسيت افراد را تحت الشعاع قرار میدهد
2) قضاوت اخلاقی: پس از اين که فرد یک موضوع اخلاقى را درک کرد. در مورد آن قضاوت می
کند. تشخیص فرد در مورد این که چه رفتاری درست یا غلط است, قضاوت اخلاقی نامیده می
شود. اظهار داشتند که هرگاه فرد در مورد راه درست یا غلط انجام کاری قضاوت می کند (در
مورد غوب و بد قضاوت می کند). این کاز را برمبنای نوعی استاندارد انجام می دهد. قوانین یا
اضول, عواملی هستند که به عنوان راهنمای رفتار عمل می کنند.
قضاوت اخلاقی عبارت است از اعتقاد بر درستی یا نادرستی یک عمل. قضاوت اخلاقی متفاوت از
سطح فردی توسعه یا استدلال اخلاقی است, به طوری که استدلال اخلاقی یک ویژگی فردی است
آما قضاوت اخلاقی یک رویکرد فرایندمحور است.
صفحه 6:
3) تمایل اخلاقی (نیت رفتاری): تمایل اخلاقی به رفتار جهت داری گفته می شود که فرد پس از
انجام قضاوت اخلاقی, براساس رشد شناختی اخلاق خود. نسبت به آن گرایش پیدا می 2S
در مفهوم تصمیم گیری, نبت رفناری یک فرد عبارت است از احتمال صریح اينکه فرد در یک عمل
خاص درگیر شود
شکل دهی به این تملیل برای جل یک مسأله اخلاقی, شامل بررسی گزینه های مختلف برای حل
آن مسأله, و انتخاب گزینه ای می شود که فرد تمایل بیشتری برای عمل به آن دارد. گزینه انتخاب
شده ممکن است با دیدگاه ایده آلي فرد در مورد مسأله اخلاقی کاملاً سازگار نباشد. بنابراین:
تمايل فرد به عمل كردن يا عمل نکردن براساس قضاوت اخلاقي خودش, تملیل و را نسبت به به
کارگیری ارزش های اخلاقی در مقابل ارز ش های غیراخلاقی غیراخلاقی نشان می دهد. به عبارت
دیگر, یک گزینه خاص بر اساس نتایج قضاوت اخلافی فرد. انتخاب می شود و فرد تمایل خود را
برای عمل به لین گزینه شکل می دهد. لين همان دلیلی است که نشان می دهد جرا افراد برخلاف
این که می دانند رفتاری غیراخلاقی است. آن را انجام می دهند.
4) انجام عمل اخلاقی: آخرین مرحله از فرایند تصمیم گیری اخلاقی, انجام عمل به گونه ای
سازگار با مراحل قبلی تصمیم گیری است. مبنای اتجام یک عمل اخلاقی, تمایل اخلاقی فرد نسبت
به آن می باشد.
از نگاه یانگ و آنیست , فرایند تصمیم گیری اخلاقی دارای 7 گام سلسله مراتبی به شرح زیر
1- تعیین حقایق مربوط به وضعیت خاص.
2- تعبین موضوعات اخلاقی و کلیه ذینفعان.
3- تعبین ارزش هاء هنجارها و اصول مرتبط با وضعیت خاص.
4- مشخص نمودن شیوه های مختلف عمل. .
5 شیوه های عمل مشخص شده در گام 4 با نوجه به سازگاری آنها با ارزشهای مشخص
شده در گام 3
6- تعیین پیامدهای هر شیوه عمل ممكن.
7- انخاذ تصمیم و اقدامات مقتضی
صفحه 7:
صفحه 8:
زمان
نيروى كا
اهز
6
:
WOH
FOr
صفحه 9:
برای کسب اطلاغات بینعتر به
وبسایت ۷۱0۲0۵۵۱5۰۱۳ مراجعه
۱۳۵۵5