صفحه 1:
صفحه 2:
eee Oren eer re
صفحه 3:
خوبان يارسى كوى (8)
گذری و نظری بر شعر امروز
صفحه 4:
صفحه 5:
صفحه 6:
گناه دریا
ابر و کوچه
بهار را باور كن
آه باران
تا صبح تابناک اهورایر
صفحه 7:
سیه چشمی به کار عشق استاد
به من درس محبّت یاد میداد
مرا از یاد برد آخر؛ ولی من
به جزراو عالفى ابرم ار با
صفحه 8:
مشیری سرودن شعر را از نوجوانی و تقریبا از پانزده
سالگی شروع کرد. سروده های نوجوانی اوه تحت تأثیر
شاهنامه خوانی های پدرش شکل گرفته که از آن جمله,
این شعر مربوط به پانزده سالگی اوست:
چرا کشور ما شده زیردست؟!
جرا رشته ی ملک از هم گسست؟۱
چرا هر که آید ز بیگانگان
بی فتل ابران بندد صبان؟1
چرا جان ایرانیان شد عزیز؟!
چرا برندارد کسی تيغ تيز؟!
aul, دشمن ز ایران زمین
که دنیا بُوّد حلقه » ایران نگین
انگیزه ی سرودن این شعرء واقعه ی شهریور 1320 بوده
است...
شرح حال و آثار شاعران و نویسندگان ایران و جهان
تالیف و تدوین: دکتر جمید سفیدگر نهانقی. ص 318
صفحه 9:
اولین مجموعه ی شعر فریدون مشیری
با نام «تشنه طوفان»
در 28 سالگی وی
با مقدمه ی
استاد شهریار
ع1 50
به جاب رسيد.
(نوروز 1334)
صفحه 10:
00 gi Yo rile ww
به راه زندكانى. وا نمال اله |
خدا را در قفاى
غريبى در بيابان جا اله
تور
صفحه 11:
ا 0 ال 00 سس ۳
۲ استوار است؛ علتش را باید در گرینش
واژگان مناسب, آشنایی با شعر - سنتی
و نو - و موسیقی جستجو کرد.
در سروده هایش peers a طبیعی جلوه
اى خاص و | تس لت هم
re reps eee 9 را باور کن»
ee ee و اه ! باران.
صفحه 12:
"شاعر گرانمایه ی ماء به گذشته و پیشینیان
خود عشق مى ورزد و براى بزركمردانٍ تاريخ
و فرهدى ۳ |
bol"
تست
"نظامى
"خیّام
"سعدی
"ابوعلی سینا
"كمال الملىك
*امیرکبیر
صفحه 13:
تصنیف امير كبير
با صدای استاد شهرام
سروده ی شادروان فرید
از کتاب «ريشه در خاک»
صفحه 14:
صفحه 15:
| سرد دارم
oe yep ees) ی PP
ihe eet re ep eee epee. ert] Cee] bey
POPE SP erat Pe Pee.)
صفحه 16:
تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق!
که نامی خوش تر از اینت ندانم
و گر هر لحظه رنگی تازه گیری
به غیر از زهر شیرینت نخوانم
تو زهری؛ زهر گرم سینه سوزی
تو شیرینی که شور هستی از توست
شراب جام خورشیدی که جان را
نشاط از توء غم از توه مستی از توست
1 00 55
درون کوره ی غم آزمودی
دلت آخر به سرگردانی ام سوخت
نگاهم را به زیبایی گشودی
صفحه 17:
بسی گفتند دل از عشق برگیر
که نیرنگ است و افسون است و جادوست
ولی ما دل به او بستیم و دیدیم
که او زهر است؛ اما نوشداروست
جه غم دارم كه اين زهر تب آلود
تنم را در جدایی می گدازد
از آن شادم که در هنگامه ی درد
غمی شیرین دلم را می نوارد
اگر مرگم به نامردی نگیرد
مرا مهر تو در دل جاودانی ست
وگر عمرم به ناکامی سرآید
تو را دارم که مرگم زندگانی ست
صفحه 18:
ee ا 000 قابيل
از همان روزى كه يوسفارا برا
jg) Ulee Jl 5 0
cee Seer ore yy |
بعد دنيا هى ير از آدم شد و آين
كشت و كشت
PORE Se es) SO age)
اى دريغ!
صفحه 19:
سینه ی دنیا ز خوبی
صحبت از آزادگی, پا
لل 5-0-0700
صفحه 20:
3 ey تس
صفحه 21:
مرا از ياد برد آخر ولى من
ل 2
فریدون مشیری
صفحه 22:
