فرآیند های جذب و عاری سازی

فرآیند های جذب و عاری سازی

اسلاید 1: فرآیند های جذب و عاری سازی ارائه:

اسلاید 2: فرآیند های جذب و عاری سازی

اسلاید 3: جذب گازها و دفع آنهاجذب گازها ، فرایندی است که در آن ، یک مخلوط گازی برای جداسازی ، در تماس با یک مایع یا حلال قرار می‌گیرد تا یک یا تعداد بیشتری از سازنده‌های آن ، در مایع حل شده و از محلول گازی جدا شود. به‌عنوان مثال ، گازهای حاصل از کُک‌سازی را ابتدا با آن می‌شویند تا گاز آمونیاک آن جدا شود و سپس بخارات آن را با روغن شستشو می‌دهند تا بنزن و تولوئن آن جدا گردد.برای جدا کردن گاز هیدروژن سولفوره (SH2 ) از محلولهای قلیایی استفاده می‌شود. اگر عمل انتقال جرم در جهت عکس صورت گیرد ، یعنی اینکه بعد از عمل جذب که در ان ، انتقال جرم از گاز به مایع است، این بار انتقال جرم از مایع به گاز باشد، این عمل را عاری‌سازی یا دفع گویند (Desorption).از مثال این نوع پروسس ، می‌توان به خارج کردن بنزن و تولوئن جذب شده در روغن در اثر تماس با بخار آب اشاره کرد که روغن (حلال) دوباره برای جذب بکار می‌رود. نظر به اینکه اصول فرایند جذب و دفع یکسان می‌باشد، لذا هر دو تحول را می‌توان باهم مطالعه کرد. معمولا از این عملیات فقط برای بازیابی و یا جداسازی حل شونده‌ها استفاده می‌کنند، اما تفکیک حل شونده از هم ، بوسیله عمل تقطیر انجام می‌شود. 

اسلاید 4: حلالیت در سیستم‌های دوتاییاگر یک گاز خالص و یک مایع غیر فرار را در دما و فشار ثابت به حالت تعادل با یکدیگر در آوریم، غلظت گاز حل شده در مایع را حلالیت آن گاز در آن شرایط گویند. در دمای ثابت ، حلالیت گاز با ازدیاد فشار افزایش می‌یابد و هر نوع گاز در یک حلال معین ، حلالیت مختص خود را نشان می‌دهد و در نتیجه ، منحنی حلالیت گازهای مختلف فرق می‌کند. این منحنی‌ها معمولا به طریق تجربی بدست می‌آیند. اگر فشار تعادلی یک گاز در یک غلظت معین در مایع زیاد باشد، نتیجه می‌شود که گاز در مایع تقریبا نامحلول است. بر اساس قانون وانت هوف در مورد گازها در تعادل پویا ، اگر دمای یک سیستم در حال تعادل افزایش یابد، تغییر در جهتی صورت می‌گیرد که همراه با جذب حرارت باشد. با توجه به اینکه ، ولی نه در تمام موارد ، انحلال گازها با آزاد شدن حرارت همراه است، لذا در بیشتر موارد ، حلالیت گازها با افزایش دما ، کاهش می‌یابد. در نقطه جوش حلال ، در صورتیکه فشار بخار حلال از فشار جزئی فاز گاز کمتر باشد، حلالیت گاز برابر صفر است. 

اسلاید 5:

اسلاید 6: سیستم‌های چند جزئی اگر مخلوط گاز در تماس با یک مایع قرار گیرد، در تحت شرایط خاصی حلالیت تعادلی هر سازنده مستقل از حلالیت سازنده‌های دیگر خواهد بود، به شرطی که تعادل بر حسب فشارهای جزئی سازنده‌های مخلوط بیان شود. این رفتار ، فقط در محلولهای کامل مشاهده می‌شود. مثلا گازهای پروپان و بوتان موجود در یک مخلوط ، در پارافین مایع غیر فرار بطور مستقل از یکدیگر حل می‌شوند، زیرا محلول حاصل ، کامل است. محلولهای کامل دارای چند مشخصه مهم هستند که به هم وابسته است: میانگین نیروهای جاذبه و دافعه بین مولکولی در این محلولها در اثر آمیختن و یا جدا شدن سازنده‌ها تغییر نمی‌کند.در اثر آمیختن سازنده‌ها با هم ، گرمایی تولید و یا جذب نمی‌شود.فشار بخار کل محلول با ترکیب نسبی سازنده‌ها که بر حسب اجزای مولی بیان می‌شوند، دارای یک رابطه خطی است.