نگاهی جدید به کیمیاگری

نگاهی جدید به کیمیاگری

اسلاید 1: به نام خدا عنوان تحقیق:نگاهی جدید به کیمیاگری گردآورنده: استاد مربوطه:

اسلاید 2: مقدمهکیمیاگران معتقد بودند با تلاش و انجام آزمایش‌های متنوع ، سرانجام می‌توان هر ماده‌ای را به ماده مورد نظر تبدیل کرد. (از جمله سرب را به نقره و یا مس را به طلا ) و یا از آمیختن موادی معین به نسبتهای مشخص می‌توان موادی را بدست آورد که فلزات پست را به طلا و نقره تبدیل کند. اگر چه کیمیاگران مصری نتوانستند فلزات پست را به طلا و یا نقره تبدیل کنند، اما در مسیر این تلاشها توانستند برخی از مواد شیمیایی بویژه بسیاری از نمکها را تهیه کنند و به روشهای خالص کردن مواد از جمله عملیات تصعید ، تکلیس ، تقطیر ، انحلال پذیری ، تبلور و … که اساس جداسازی مواد شیمیایی از یکدیگر است، دست یابند،و آغازگر علم نوین شیمی باشند.بر همین اساس مطالعه تاریخ وفلسفه شیمی و بررسی آن از جنبه های مختلف می تواند مفید وارزشمند باشد.

اسلاید 3: تاریخ نگاران علم به تازگی به كیمیاگری كنكاشی نهانی و اغلب عرفانی در اسرار نهفته طبیعت، كه در سده های شانزدهم و هفدهم در اروپا به اوج خود رسید علاقه مند شده و اسباب سردرگمی و پریشان خاطری دانشمندان مدرن را فراهم كرده اند.در سالنماهای علوم تجربی، كه عمدتا از سده هجدهم آغاز شدند، جایی برای اعمال پنهانی خیالبافان مجذوب تبدیل محال فلزات پست به طلا نبود و از همین رو بود، كه كیمیاگری به بدنامی دچار شد.ولی با احیای علاقه دانشوران به این حوزه، تاریخ نگاران در پی یافتن دلایلی برای توجیه این تحول اند. به گفته تاریخ نگاران، حتی اگر كیمیاگران پنهان كار و خودفریب و كارهای شان به جادو شبیه تر بودند تا روش های علمی مدرن، باز هم نمی توان منكر نقش آنان در ظهور شیمی مدرن همچون علم و بازیگری در عرصه تجارت شد.

اسلاید 4: به گفته لارنس م. پرینسیپ دانشمند شیمی و تاریخ نگار علم در دانشگاه جانز هاپكینز «تجربه گرایی یكی از ویژگی های برجسته كیمیاگران بود. آنها هراسی از آلودن دست های شان نداشتند و همین بود كه برخی اندیشه های اولیه پیرامون ماده در ذهن آنان جوانه زد.»برخی از كیمیاگران، كه در آزمایشگاه های تاریك شان بر روی بوته های در حال جوشیدن خم شده یا در حال دمیدن در آتش كوره با دم های بادی بودند، ناگهان به تكنیك ها یا واكنش هایی برخورد می كردند، كه برای شیمیدانان آینده بسی باارزش از آب درآمدند. تاریخ نگاران می گویند، همین روش تجربی متكی به آزمایش و خطا بود كه شیمی جدید و معجون های درمانی بسیاری را به بار داد و پایه های روال هایی چون جداسازی و تصفیه، تقطیر و تخمیر را بنا نهاد.به گفته دكتر پرینسیپ «شیمیدانان چه می كنند آنها دوست دارند موادی را به وجود آورند. بیشتر شیمیدانان آن مقدار كه به ساخت موادی با خواص ویژه توجه دارند، علاقه به تئوری ندارند. همین موضوع را می توانیم در كیمیاگران سده هفدهم نیز ببینیم.»