انقلاب الجزایر

صفحه 1:
انقلاب الجزایر و تاثیر انقلاب ایران بر آن سید حسین محمودزاده حبینی 

صفحه 2:
انقلاب الجزايرء انقلاب اسلامیء انقلاب مساجد و انقلاب علمای دین بود؛ انقلاب. از مساجد. از مدارس-دینی و از حوزه‌های علمیه شروع شد (مثل انقلاب خود ما) ليكن حتی یک روز حکومت دینی در الجزایر به‌وجود نیامد! از همان اول» فرانسوی‌ها توانستند هم فرهنگ و آداب خودشان» هم بی‌اعتقادی به دین را در الجزایر ( که تحت نفوذشان بود و داشت از استعمارشان خلاص می‌شد) نفوذ ا بك هنك! ينات در ديدار شركتكتدكان در همايش آسيبخناسى اتقلاب 10/11/18 

صفحه 3:
“افير ست: از اشفال تا استقلال «دوران استقلال دوران جبه آزادی بخش دوران جبه نجات اسلامی “اتاثير انقلاب ايران بر الجزاير 

صفحه 4:
مقدمه در سوم ژوئیه ۱۹۶۷ (۱۲ تیر ۱۳۴۱) کشور الجزایر بعد از ۱۳۲ سال که تحت سلطه فرانسه بود به استقلال رسید و در هشت اکتبر همان سال به نام: جمهوریه الجزایره الدم وکراتیه الشعبیه (جمهوری دم وکراتیک مردمی الجزایر) به عضویت ‎poles ee J i‏ از ۱۹۵۴ تا روز استقلال یعنی مدت هشت سال «جبهه آزادی‌بخش ملی» مبارزه مسلحانه خود را علیه اشغالگران فرانسوی به‌شدت ادامه داد. ملت الجزاير يكك ميليون قربانى داد و در تاريخ کشورهای عرب و شمال آفريقاء الجزاير به عنوان «ارض ميليون شهيده سرزمين يكك ميليون شهيد معروف شد. اين تعداد شهداى الجزاير غير از شهدابى است كه الجزايرىها به رهبرى امير عبدالقادر در جنكك با ارتش فرانسه در آخر قرن نوزدهم در راه آزادى ميهن خويش فدا ساختند. استقلال الجزاير فصلى جديد در حيات سياسى اين كشور به وجود آورد. اين استقلال حاصل مبارزات كروه ها و اقشار مختلف جامعه الجزایر بود و طیفی وسیع از افکار و اندیشه هاء اعم از مار کسیستی, ناسیونالیستیء اسلامی و ... در به ثمر رساندن انقلاب نقش داشتند. اما در ندوین قانون اساسی جناح چپ با روشنفکران سوسیالیست بیشترین تاثیر را بر جای گذاشتند و تلاش دیگر احزاب و گروههای سیاسی همچون اتحادیه دمو کراتیک مانیفست الجزایر و جامعه علما که از مهمترین گروههای سیاسی روز بودند در جهت گنجاندن اصول و قواعد اسلامی در این قانون؛ خصوصا در امور حارج یی تثمر ماند. 

صفحه 5:


صفحه 6:
۶ مراحل نفوذ استعمار در الجزایر ۱ - در اوایل قرن ۱۶ خانواده های یهودی به سمت الجزایر رفته تفوذ در مراکز تصمیم گیری دولت و دربار * _ همنشینی و مراوده با سئولین ‎ *‏ احراز مسئولیت های کلیدی در دربار (مشاور: دیپلمات؛ طبیب. واسطه جهت آزادسازی اسرای جنگی به نفع اروت ۵ ) ‏تغییر ساختار اجتماعی( شکاف بین مردم و مسئولين» كمرنكك كردن پیوند دینی مردم و مسئولین‎ - ۲ ٠“ ‏۳-نفوذ فرهنگی (تحمیل ارزشهای منحط به بومیان)‎ «“ ‏تغيبر شيوه زندگی‎ ۴ -حمله نظامی 

صفحه 7:
۱ ۱ 5 ده ۶ دولت فرانسه گندم‌های فراوانی به مبلغ پنج میلیون فرانک از «بیک حسین؛ فرمانروای الجزایر خریداری کرد ولی بعد از تحویل گندم‌ها پول آن را نپرداخت. بیکک حسین به کنسول فرانسه در الجزیره اعتراض کرد و ضمن صحبتد در حال عصبانیت مگس‌پرانی را که در دست داشت به صورت کنسول فرانسه کوبید. دولت فرانسه که از دیرزمان قصد تصرف الجزایر را داشت. این امر را بهانه قرار داد و ارتش فرانسه با یکصد کشتی جنگی و ۳۶ هزار سرباز بنادر الجزایر را به گلوله بست و علا رغم جنگ هفتده روزه میان قوای عشمانی و فرانسه: سپاهیان فرانسه شهر | كرفتند و بيكك حسين طى قرارداد لوييس دی بورمن تسلیم فرانسه شد و در پنج ژوئیه ۱۸۳۰ با تمام وجوه نقدی که می‌توانست به آن دسترسی پیدا کند» به عثمانی فرار کرد اما دليل اصلى حمله فرانسويان به الجزاير را میتوان: به تقابل بين اسلام وغرب دانست. بعد از فتح آندلس و باز يسكيرى آن توسط غربى هاء آن ها متوجه شدند كه دروازه ورود به اروپا شمال آفریقاست لذاسعی کردند تا سلمانان را در جنوب مدیترانه متوقف کنند. 

صفحه 8:
‎٠“‏ در ۱۸۳۵ مقاومت مردم در برابر اشغالگران آغاز شد. لذا دولت فرانسه در ۱۸۳۶ تصمیم گرفت؛ ضمن س رکوب ‏مردم الجزاین همه خاک الجزایر را تصرف کند. فرانسوی‌ها برای تسخیر مناطق جنوبی الجزایر با مقاومت سردار رشیدی مانند امیرعبدالقادره که فردی مسلمان و وطن‌پرست بود روبه‌رو شدند. امیر عبدالقادر مدت ۱۴ سال با دولت فرانسه جنگ ‎ ‏»امير عبدالقادره فرزند محی‌الدین از اعراب ناحیه «اران» و از طایفه «مرابطون؛ بود. او ی اسالام مومن بره او براق جهاد عليه غرانسويان قبايل الجزايرى را متحد ساخت و شكست سختى به فرانسويان در ۱۸۳۷ وارد آورد به طورى که طی قرارداد ۲۸ می ۱۸۳۷ دولت فرانسه مجبور شد که به جز بخش ساحلى» الجزایر را به امیر عبدالقادر بسپارد. اما امیر عبدالقادر بعد از مدتی شکست سختی از فرانسویان در ۱۸۴۵ خورد. ‎ ‏ولی عبدالقادر برای جمع آوری نیرو به کوهستان‌های الجزایر رفت و توانست تجدیدقوا کرده و راه سپاهیان فرانسه را به سمت جنوب مسدود کند. اما به‌واسطه آنکه امیر مراکش مرزهای کشور خویش را روی سربازان عبدالقادر بست؛ امیر عبدالقادر دچار شکست شد و سربازان فرانسوی او را اسیر کردند. با شکست اوه الجزاير كاملا به تصرف فزانسه و رآمد. ‎ 

صفحه 9:
اقدامات استعمار از جهت اجتماعی (در الجزایر به خانواده و اسلام اهمیت داده می شد.) ۱ - مهاجرت دادن اروپاییان به الجزایر ۲- تبدیل کردن مسجد به کلیسا (ژنرال دو کسواری مسجد کنچاوه را که از بزر گترین و زیباترین مساجد بود به دستور او یک لشکر از نظامیان با سنگ و تبر به مسجد حمله می‌کنند و ۴ هزار نفر از مسلمانان را مثله و شهيد می کند در یک روز مسجد تبدیل به کلیسای سنت. (oe ۳ - به دلیل مجنون شدن پلیس های فرانسوی در اثر شکنجه زیاد مردم ۲۰۰۰۰ سگ وحشی را آموزش دادند برای شکنجه مردم و انقلابيان. ۴ - ترویج باستان گرایی و قرار دادن بربرها در برابر عرب‌ها( اختلاف قومى نزادى ايجاد كردند كفتند بربرها از ناد رومی هستند و از اعراب برترند.) ۵ بين عشيره و قبيله * - قوانين فرانسه را به جاى قوانين اسلام آوردند (بروزه همانندسازی) سرازان فرانسوي سر مو الجزارى. كرد ويا ‎ote ool‏ وش زیر ‎poole‏ مرا 

صفحه 10:
ینی زبان فرانسه به عنوان زبان اصلی( بن بلا: زمانی که خواستم با اتحادیه عرب ارتباط برقرار کنند مجبور 2 .= ان فرانسه صحبت كنم جرا كه زبان عربى را فراموش كرده بودم) 4 - ساخت موزه از سرهاى انقلابيون الجزاير ‎٠١ “‏ -راه اندازى جنكك صليبى جديد در قالب جريان تبشيرى (اعزام مبلغان بهایی به الجزاین اعزام گلپایگانی برای تبلیغ به الجزایر به دستور عباس افندی مبنی بر نسخ دین اسلام) “« ۱۱-ازسال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ فرانسه ۱۷ آزمایش اتمی در الجزایر انجام می‌دهد که اولین آزمایش ۱۹۶۰ ۵ برابر ‏از بمبی بود که آمریکا در هیروشیما استفاده کرد.( فرانسه ۴۲ هزار نفر از مردم الجزایر را به عنوان یک موش آزمایشگاهی در معرض تشعشعات اتمی قرار داد تا تخریب بر روی جسم انسان را بسنجد.) ‏قدرت پمب ‎ ‎ ‏۱۲ -ایجاد کارناوال کشف حجاب ‎ 

صفحه 11:
‎P‏ در مقابل اين تهاجمات سه واکنش اتفاق افتاد: ۱- استحاله کامل الجزایر در فرانسه (تحصیل کرده ها در فرانسه) ‎٠“‏ ۲- تشکیل ستاره شمال آفریقا ۱۹۲۶ مبارزه با اوضاع نامناسب کار برای کار گران شمال آفریقا ‏*! ۳- جمعیت علمای مسلمان الجزایر ‎۱٩۳۱‏ با رویکرد فرهنگی به رهبری عبدالحمید بن بادیس ‎ 

صفحه 12:
‎٠“‏ دولت فرانسه» هنگام بروز جنگ جهانی اول» جوانان الجزایری را به جبهه‌های جنگ اروپا می‌فرستاد.در ۷ ععداد ۱۷۳ هزار جوان الجزایری به جبهه‌ها اعزام شدند و ۲۵ هزار نفر کشته شدند. ‏“ پس از اشغال فرانسه توسط آلمان نازی فرانسه الجزیره را یتخت خود اعلام می کند و تلاش می کند تا مردم الجزایر را تشویق کند برای شرکت در جنگ جهانی دوم و دو اقدام اساسی انجام می‌دهد: ‎ ‎٠“‏ ۱-مارسل پیروتن حاکم فرانسوی الجزایری ؛ بيانيه آزادى فرحت عباس را (تدوين قوانين متناسب با ‏فرهنكك الجزاير) به عنوان اساسى براى اصلاحات در آينده مى بذيرد. > - زئرال دوكل در قالب طرح وایولت کشته‌شد گان الجزایری در جنگ را شهروند فرانسه اعلام می کند. (طرح وایولت: آدم‌های خوش خدمت الجزایری را به عنوان شهروند فرانسه بپذیرند) ‎ ‎٠“‏ مردم در جنگ شرکت میکنند اما بعد از جنگ متوجه می‌شوند این وعده ساختگی بوده و برای همین در هشت می ۱۹۴۵ مردم پرچم عبدالقادر را به اهتزاز درمی آورند و شعار های استقلال طبانه سر می‌دهند و فرانسوی ها هم در مقابل به سركوب مردم می‌پردازند و در مدت دو هفته بیش از ۴۵ هزار الجزایری را میکشند. در جنگ جهانی اول تعداد کشته شد گان الجزایری ۴۸ هزار تفر و کشته شد گان الجزایری در جشن شکست آلمان در جنگ جهانی دوم ۳۵ هزار نفر. ‎ 

صفحه 13:
> تلاش برایب استقلال فرحت عباس در خلال جنگ جهانی دوم «حزب بینیه آزادی مردم الجزایره را نید نهاد و خواهان آزادی الجزایر در قالب یک جمهوری شد. در همین زمان عده‌ای از جوانان الجزایری تحصیلکرده فرانسه به توصیه فرحت عباس در ۱۹۵۰ به عضویت یک سازمان سری (مخفی) که برای آزادی الجزایر فعالیت می کرد در آمدند. این افراد عبارت بودند از: احمدین بلاء یوسف‌بن خدهب هواری بومدین رابح بیطاط شاذلی بن جدید محمد بوضیاف عبدالعزیز بوتفلیقه. کریم بلقاسم. محمد خيضرء آيت احمد و عده‌ای دیگر. این سازمان فعالیت‌های نظامی و سیاسی را در برنامه خویش جهت ریسدن به آزادی الجزایر گنجانیده بود. آنها توانستند «جبهه آزادی‌بخش ‎(FLN)=(Front de Liveration Nationl) «uo‏ را در ۱۹۵۴ تشکیل جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «ارتش آژادی‌بخش الجزایر» تشکیل دادند که فرماندهی آن با هواری بومدین بود. در اول ژوئیه ۱۹۶۲ طی یک رفراندوم» ‎٩۰‏ درصد از مردم الجزایر خواهان جدايى از فرانسه و استقلال كشور خويش شدند و مقرر شد که سوم ژوئیه ۱۹۶۲ رسما به این کشور استقلال داده شود. 

صفحه 14:
#7 1 رویارویی برادران همسنگر اما در ۲۶ مپتامبر ۱۹۶۲ با آنکه احمد بن‌بلاه محمد بوضیاف. حسن آیت احمد؛ یوسف بن خده و سرهنگ بومدین رئیس ارتش آزادی‌بخش ملی خود را سوسیالیست و متحد می‌دانستنده در مقابل يكديكر ايستادند. به طورى كه فرحت عباس اعلام کرد که با تندروی‌های سیاسی بن‌بلا مخالف است و لذا از ریاست‌جمهوری استعفا کرد و سرهنگ بومدین طی کودتایی» محمد بوضیاف. حسن آیت احمد و محمد فیضر را کنار زد و بن‌بلا را به قدرت رسانید. احمد بن‌بلا دولت خویش را بر ‎al‏ ایدنولوژی سوسیالیسم اعلام کرد. بن‌بلا در طی رفراندوم ۱۳ سپتامبر ۱۹۶۳ به مدت پنج سال به ریاست‌جمهوری رسید و الجزایر را به سوی نظام تک‌حزبی سوق داد. به طوری که فرحت عباس با آنکه در منزل خویش در بازداشت محترمانه قرار داشت طی اعلامیه‌ای بنبلا را به دیکتاتوری متهم كرد. بنبلا بعد از تصفیه رقبای خود طی مصاحبه‌ای گفت که یک سوسیالیست است ولی کمونیست نیست. منشور ملی الجزایر که همان قانون اساسی کشور بود؛ الجزایر را با سیستم تک‌حزبی سومیالیست معرفی کرده بود. بن‌بلا در ۱۹۶۴ جايزه صلح لنين را از روس‌ها دریافت کرد. او می‌خواست در ژوئن ۱۹۶۵ کنفرانس سران آسیا و آفریقا را که کنفرانس باندونگ دوم باشد در الجزایر برپا کند. حتی یک روز قبل از سقوطش از سالن کنفرانس بازدید کرد ولی نمی‌دانست که در فردای آن روز بومدین به عمر حکومت او پایان خواهد داد. 

صفحه 15:
«سرهنگ هواری بومدین؛ در بامداد روز ۱۹ ژونن ۱۹۶۵ به صورت غیرمنتظره بن‌بلا را بازداشت کرد و به دستور سرهنگ طاهر زبیری؛ از افسران وفادار به بومدين همه مواضع حساس را اشغال و حاكميت بنبلا را ساقط كرد. * سرهنگگ هواری بومدین متولد 16 اوت 1457 در الجزیر» بعد از تحصيلات مقدماتی در شهر کنستاتین به مصر رفت و دانشگاه الازهر را طی کرد و مپس به توتس رفت و مدتی نیز در دانشگاه زیتون تحصیل كرد او در دوره استبلای فرانسه بر الجزاین تحصیلات نظامی خود را در فرانسه طی کرد و پس از باز گشت به الجزایر مدت. كمى آمو زكار شد و سيس به جبهه آزادی‌بخش ملی پیوست. در مبارزات بنبلاه هم‌دوش او بود و سپس به رياست معاد إرتش منصوب شد :ا أنكه توقست يه كمكك بوتقليقت بوبلا را ساقط کند. > ۳ او حکومت الجزایر را دم وکراتیک خلق (دیمقراطی الشعبی) و مجلس آن 7 کشور را مجلس خلق (المجلس الشعبی)نامید. او به سبب خود کامگی که سر داشت مخالفان زبادی برای خود دست‌وپا کرد بومدین در ۱۹۷۸ به بیماری سرطان کید مبتلا شد و برای معالجه به 

صفحه 16:
‎oe‏ از مرگ ویو شاذلی‌بن جدید به ریاست جمهوری رسید. او در فوریه ۱۹۸۹ دستور داد که تا درباره شکل احزاب الجرار همهپرسی به عمل آيد و نتيجه آن شد که الجزایر طی همه‌پرسی ۲۳ فوریه ۱۹۸۹ از سیستم تک‌حزبی خارج شد وا ‎١‏ ی آیالتی و ولایتی که انتخابات آن در ۱۲ ژوئن ۱۹۹۰ بركزار شد شيخ عباس مدنی؛ رهبر نهضت: اسلامی به و2 ۱ 1 آما تحت‌فشار نظامیان همکار شاذلی‌بن جدید. برای جلوگیری از حکومت اسلامگرایان در سراسر کشور کرت لظمی اعلام شد و شیخ عباس مدنی زندانی شد. ‏کومت نظامیان در الجزایر ‏تا الجزایر که همگی طرفدار حکومت ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‏یه ۱۹۹۲ محمد بوضیاف را که ‎ ‏رای آنکه به ملت الجزایر بفهماند که غیرنظامیان حاکم کشور هستند در ۱۶ | عضو جبهه آزادی‌بخش ملی بود و در مراکش به‌سر می‌برد به الجزیره آورد و او رئیس‌جمهور شد. ولی فعالیت‌های امیان قرار داشت. ‎ ‏برای ایجاد آشتی ملی اعلان کرد که محاکمه سران نهضت. اسلامی را به تعویق می‌اندازد اما طولی نکشید که بعد از این تصمیم درم ۲۹ ژوئن ۱۹۹۲ بوضیاف هنگام سخنرانی در شهر «عنابه؛ ترور شد. ‏داشته است: ‏شد که ارتش در ترور او دست ‎ ‎ ‎ ‏۲ ژوئیه ۱۹۹۲ سرهنگ علی کافی از جانب شورای امنیت حاکم بر | هم کوبید و عده زیادی را دستگیر و اعدام کرد و در یک داد گاه پبحکوم کردند ‏اير به ریاست‌جمهوری رسید. او تظاهرات مردم ابى ‎eee‏ بلساج رايه 19 سال 

صفحه 17:
> در ۳۰ ژانویه ۱۹۹۴ ژنرال امین زروال؛ وزیر دفاع الجزاير با تصویب شورای امنیت كشور و تابيد ژنرال خالد نزار به ریاست جمهوری رسید. او برای آشتی ملی دستور داد تا رهبر جنبش‌های اسلامی از زندان آزاد و در منازل‌شان تحت‌نظر باشند. امین زروال كفت که از بین بردن تروریسم و ناامنی در الجزایر با زور میسر نمی‌شود بلکه احتیاج به راههای مسالمت آمیز دارد. زروال اعلام کرد که در آوریل ۱۹۹۹ با انتخابات آزاد ریاست‌جمهوری, تکلیف کشور را روشن خواهد کرد. اما طی ملاقات‌هایی که بین ژنرال امین زروال و تمامی کاندیداها به جز بو ریاست‌جمهوری منصرف شدند و عبدالعزیز بوتفلیقه طی یک انتخابات تک‌نامزدی در ۱۶ آوریل ۱۹۹۹ به رياست جمهورى رسيد. بقه انجام شد همه از کاندیداتوری 

صفحه 18:
الجزایر یکی از مهمترین اصول سیاست خارجی خود را حمایت از جنبش های ضد امپریالیستی و آزادی بخش جهان قرار داد. موضع ضد صهیونیستی نیز از شاخص های سیاست خارجی الجزایر در زمان بن بلاو پس از آن بوده | طی سالهای پیش از انقلاب اسلامی در ایران روابط دو کشور در سطحی معمولی و همراه با موضع گیری های عموما محتاطانه دو کشور نسبت به یکدیگر ادامه داشت. دلیل وجود چنین حالتی از روابط را می توان مشخصا در شناسایی دو فاکتوری رژیم صهیونیستی توسط شاه در اول مرداد ۱۳۳۰ و چندی بعد تصرف جزایر سه گانه در خلیج فارس توسط نیروهای ایرانی دانست که در هر دو مورد یاد شده موضع الجزایر مخالف دولت ایران بود. در سال ۱۹۷۵ میانجی گری بومدین در اختلافات مرزی ايران و عراق, منجر به صدور پیمان نامه ای مشت رک شد که نقطه عطفی در روابط دو کشور پدید آورد. ليكن على رغم وجود روابط رسمی میان دو کشور؛ هیچگاه حرارت و تحرک چشمگیری در روابط دو کشور وجود نداشت. علاوه بر دید گاههای کاملامتفاوت طرفین در مورد مسائل بین المللی؛اقامت گروهی از مخالفین رژیم شاه در الجزایر و حمایت آن کشور از جنبش ها و حرکت های آزادی نیز مشخصا در رکود روابط دو کشور مهم بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی؛ ایران که به جر گه کشورهای ضد امپریالیست و پیشرو جهان پیوست امکانات گسترش روابط دو کشور در زمینه های مختلف قراهم شد. دولت الجزایر از جمله اولین کشورهای اسلامی بود که روابط دوستانه ای با جمهوری اسلامی ایران پی ریزی کرد. 

صفحه 19:
< نقد * آنچه جنبش, بعد از يبروزى دجار آن شدء نفوذ افراد وابسته به سوسياليسم و غرب در صفوف مجاهدان بود. اين امر سبب شد كه جنبش از اهداف اوليه خود دست برداشته و به طرف اهداف غيراسلامى و خواست ابرقدرت ها كام بردارد. در نتيجه بحران سیاسی بار دیگر الجزایر رافرا كرفت. “ تفاوت انقلاب ايران و انقلاب الجزاير اين است كه انقلاب ايران خيلى حكيمانه بود. امام بعد از انقلاب مزدوران شاه و بيكانكان را كاملا از حكومت اخراج كرد. اين اتفاق متاسفانه در الجزاير نيفتاد. الان مشكل اساسى در الجزاير اين است كه هنوز مزدوران فرانسه نظر و سلطه شان تاثیر دارد. 

صفحه 20:
۶ جبهه آزادی بخش ملی الجزایر در اوایل ۱۳۲۶ ش ۱۹۴۷ گروهی از جوانان تشکیلاتی به نام سازمان مخفى (المنظّمة السرّية)» برای فراهم نمودن مقدمات قیام مسلحانه و میت ای لس بر زر سازمان, دولت. فرانسه در ۲۷ اسفند ۱۸/۱۳۲۸ مارس ۱۹۵۰ بن بلا و چند تن از اعضای فعال آن را زندانی کرد ولی بن بلا در ۱۳۳۱ ش/ ۲ از زندان گریخت. و در مصر مبارزات خود را ادامه داد. در ۱۳۳۳ اش /۱۹۵۴ در گردهمایی اعضای فعال سازمان مخفی در سوئیس توافق شد تا قیام گسترده ای را برضد استعمار فرانسه سازماندهی کنند. آنان در ۳ فروردین ۲۳/۱۳۳۳ مارس ۱۹۵۴ برای پیشبرد اهداف انقلابی خود تشکلی با ۲۲ عضی با عنوان كمية انقلابی برای اتحاد و اقدام ‎SED‏ ‏الثورية للوحد؛ و العمل)» ایجاد کردند. با آغاز شدن انقلاب الجزایر؛ این كميته به جبهة آزاديبخش ملى الجزاير (جبهة التحریر الوطنی الجزاثری) تغییر نام داد و ارتش آزادیبخش ملی الجزایر (جیش التحریر الوطنی الجزاثری) برای انجام دادن عملیات نظامی پایه گذاری شد. 

صفحه 21:
اهداف جبهه ازادیبخش جبهة آزادیبخش ملی در ۱۰ آبان ۱۳۳۳/ اول نوامبر ۱۹۵۴ در بینیه ایء اهداف داخلی و خارجی خود را اعلام کرد. اهداف داخلی عبارت بودند از: برپایی حکومت دم وکراتیک برطبق مبانی اسلامی و برقراری استقلال ملی؛ تمام آزادیهای اساسی بدون هیچ گونه نژادی یا مذهبی؛ زدودن فساد و تباهی از چهرة | ترش انقلاب الجزایر. در عرصة پین المللی نیز اتحاد کشورهای شمالی افریقا با محوریت اسلامی -عربی و پیوند نزدیک با حامیان انقلاب الجزایر در جامعذ بین المللی؛ به ویژه در سازمان ملل متحد از مهم ترین اهداف خارجی جبهه بود. ملحق شدن به جبهه ازادیبخش با انتشار بيائية جبهة آزادیبخش ‎cpl jo‏ بسیاری از سازمانها و گروههای سیاسی فعال در الجزاین در ۱۳۳۵ش/ آوریل ۱۹۵۶ به جبهه ملحق شدند. از جمله جمعیت. العلماءالمسلمین» اتحادية كا ركران مسلمان , سازمان دانشجویان مسلمان شمال افریقاء و اتحادية دم وكراتيكك بيانية الجزایر 

صفحه 22:
تقسیم ارتش ارتش آزادیبخش ملی الجزایر نیز به دو بخش درون مرزی و برون مرزی تقسیم شد. ارتش درون مرزی متشکل از گروههای نظامی بود که به‌طور نامنظم و پراکنده در داخل کشور مبارزه می کردند و ارتش برون مرزی در مرا کش و تونس دارای فرماندهی واحد و تشکیلات منسجم و مجهز به سلاحهای جدید بود و رهبری آن را مواری بومدین برعهده داشت. در مجموع؛ 48۰ از کل نیروهای نظامی را دهقانان و کشاورا تشکیل می‌دادند. تظاهرات مردم در ۲۴۱۹ آذر ۱۰/۱۳۳۹ ۱۵ دسامبر ۱۹۶۰ میلیونها تن از مردم الجزایر در حمایت از جبهة آزادیبخش؛ تظاهرات کردند و صدها تن از آنان کشته شدند در پی کشتار مردم الجزایر سازمان ملل متحد حق استقلال مردم الجزایر را به رسمیت شناخت. ولی حکومت فرانسه بر حفظ حاکمیت خویش در الجزایر پافشاری ع ىكرت 

صفحه 23:
* وخامت اوضاع اقتصادی * از اواسط ده ۱۳۶۰ ش /۱۹۸۰ الجزایر با وخامت اوضاع اقتصادی و شکست سیاستهای صنعتی و توسعة ملی مواجه شد. دراین دهه رشد اسلام گرایی از یک سو و افزایش انحصارطلبی جبهة آزادیبخش ملی از سوی دیگره به عنوان تنها حزب حاکم در کشور سبب گسترش ناآرامیها و در گیریهایی در الجزایر شد و دولت حاکم مجبور گردید در ۱۴ اسفند ۲۳/۱۳۶۷ فوریة 0۱۹۸۹ ۱ با برگزاری همه پرسی در قانون اساسی بازنگری کند. بر اساس قانون اساسی جدید. کثرت | | گرایی حزبی به رسمیت شناخته شد و همین امره سبب اعتراض رهبران ستّی و قدیمی جبهه ۱ گردید. جبهة نجات اسلامی نیز در این فضای باز سیاسی:با اخذ مجوز رسمی از وزارت کشور: به عنوان رقيب اصلى جبهة آزادیبخش ملی فعالیت خود را آغاز کرد. 

صفحه 24:
* جبهه نجات اسلامی ۶ تاریخچه * بيش از تاسیس جبهه نجات اسلامی الجزایر در سال ۱۹۸۹ برخی فعالیت های تبلیغی توسط گروء های اسلام گرا در الجزایر صورت مى گرفت که زمینه ساز ظهور جبهه نجات اسلامی در الجزایر شد ‎٠“‏ دراواخر دهه هفتاد قرن نوزدهم جماعت «جوانان اسلام؛ در دانشكاه هاى الجزاير آغاز به فعاليت کردند. تا سال ۱۹۸۸ گروه های اسلام گرای دانشگاهی در الجزایر عبارتند بودند از: +جماعت اخوان 1 بين المللى» به رهبرى شيخ محفوظ نحناحء «جماعت اخوان داخلی؛ به رهبری شیخ عبداله جاب الّه و ۱ «جماعت دانشجویان با جماعت. دانشگاه مررکزی یا پیروان مالک بن نبی؛ به رهبری دکتر محمد ۳ ۱ بوجلخه و يس از وى شيخ محمد سعيد. ‎ ‎ ‎ ‎ ‏بر اساس قانون اساسی جدید, نظام سیاسی تک حزبی و انحصاری به کثرت گرایی حزبی نجات اسلامی) نیز در اين هنگام فعاليتهاى خود را رسماً آ. اهر شيخ هاشمى سَحنونی و علی بلحاج اولین کسانی بودند که بر تشکیل جبهه ای متحد و متشکل از نیروهای اسلامی تأ کید کردند و آين انديشه را با عباسی مدنی؛ از فعالان سابق جبهة آزادیبخش ملی الجزایر: مطرح کردند. در اسفند/ مارس ۱۹۸۹/۱۳۶۷ جبهة نجات اسلامی رسمً تأمیس شد و در پی آن» عباسی مدنی؛ رئیس جبهه گردید. ‎ ‎ 

صفحه 25:
اهداف برخى از اهداف و آرمانهاى جبهة ن بردن استبداد و برپایی دولت اسلامی؛ میانه روی در فعلیتها؛ كثرت كرابى حزبى؛ نفى مردم سالارى غربى و ادارة جامعه بر اساس قوائین اسلامی. ات اسلامی عبارت بودند از: لزوم وحدت اسلامی؛ اصلاح نظام اداری؛ از ین افکار و اعتقادات ای با رای ی باديس و براهیمی بوده كه قائل بد باز کشت به کناب و سنت و روش سلف صالح مى باشند و از سوی دیگر در تفکرات انقلابی نوشته های حسن البناء و سید قطب را مبنای عمل خود قرار می دادند. ۱ به اعتقاد جبهه نجات اسلامی؛ اسلام در حصار زمان و مکان نمی گنجد و محدود به حوزه ای خاص نمی گردد ۲ جبهه چارچوب فعالیت و تبلیغات خود را در زمینه اعتقادات؛ شریعت و حکومته کتاب و سنت اعلام کرده است. بابران الگوی فکری آن» جریان سلفی در تاریخ اسلام است. ۳ ایستاد گی در برابرمنافع غرب و بطور اخص فرانسه. 

صفحه 26:
۶ وجود جناح های مختلف > در جبهة نجات اسلامی سه جناح؛ با رویکردهای متفاوت. وجود داشت. نخست. جناح تندرو بای به رهبرى شيخ على بلحاج؛ كه به مدينة فاضلة اسلامی و تشکیل دولت اسلامی معتقد بود و از توسل به زور ابایی نداشت. دوم» جناح میانه رو و اصلاح طلب: به رهبری عباسی مدنی و بعد از وی عبدالقادر انیء که با بر پایی تظاهرات خواستار تشکیل دولت اسلامی از راه مسالمت آمیز بودند. جناح سوم؛ | معروف به گروه رم به رهبری محفوظ نحناح؛ که معتقد به انجام دادن فعالیت در داخل الجزایر و 0 \ محدود كردن قيام در كشور بود و معمولاً افراد فرهيخته و روشنفكر, مانند محمد سعید و عبدالقادر حشّانی؛ از این جناح حمايت مى كردند. در ‎SET‏ تأسيس جبهه؛ نظر جناح تندرو غالب بود؛ ولى بس از حوادث خرداد ۱۳۷۰/ ژوئن ۱۹۹۱ و دستگیری رهبران جبهه, جناح ميانه ری به رهبری عبدالقادر ‎«sibs‏ تفوق یافت. 

صفحه 27:
> > مردمی بودن فعالیتها مردمی بودن فعالیتهای جبهه و ارتباط مستقیم آن با مردم؛ تمایل مردم به داشتن حزبی اسلامی و انحصارطلبی جبهة آزادیبخش ملی الجزایر و بهره گیری از هزاران مدرسه و مسجد در فعالیتهای انتخاباتی سبب شد که در اند ک زمانی؛ تعداد هواداران جبهه به ۰۰۰۰ ۳۸۵۰۰ تن افزایش یابده به طوری که در ۸ دی ۲۹/۱۳۶۸ دسامبر ۱۹۸۹ جبهه بزرگ ترین راهپیمایی راه برای اعلام لزوم اجرای قوانین شریعت در جامعه و از بین بردن نظام آموزشی مختلط به راه انداخت که در نوع خود بی سابقه بود . نیرومند در صحنة سیاسی؛ مبا 

صفحه 28:
سیاست خارجی جبهه نجات سیاست خارجی جبههُ نجات اسلامی بر اساس لزوم احترام به عهدنامه‌ها و قاطعیت در برابر استبداد استوار بود وبه دو اصل همکاری با هم کشورها بر اساس منافع ملی و تحریم کشورهایی که می‌خواهند ممالكك اسلامی را وابسته به خود کنند» تأکید داشت. جبهة نجات اسلامی» همانند سایر جنبشهای اسلامی» به وحدت کشورهای اسلامی و امت واحد می‌انديشید. روابط جبهه با عربستان سعودی تا پیش از جنگ عراق با کویت و اشغال کویت دوستانه بوده تا حدی که عباسی مدنی؛ رهبر جبهه. در دیدارش با هیئت کویتی؛ صدام حسین را دیکتاتور خواند و بر لزوم عقب نشینی از کویت تأأکید نمود ولی؛ يس از شروع حملة امريكا به عراق در ۲۷ دی ۱۷/۱۳۶۹ ژانوية ۱۹۹۱, مواضع جبهه نسبت به عربستان تغییر یافت و چند دستگی در درون مجلس شورای جبهه بروز کرد. گروهی خواستار حمایت از عراق و هم صدا شدن با ملت الجزایر مبنی بر محکوم كردن حملة امريكا به عراق؛ و گروهی خواستار حفظ روابط صمیمانه با عربستان سعودی شدند و گروهی نیز بی طرف ماندند. سران جبهه, حمل عراق به کویت و دعوت عربستان از نیروهای امریکایی و استقرارشان در حجاز را محکوم و تلاش کردند میان امریکا و عراق میانجیگری کنند. اما در اين زمينه ناكام ماندند . در ۲۸ دی ۱۸/۱۳۶۹ ژانوية 21941 على بلحاج و تعدادى از هوادارانش؛ برای حمایت از عراق و انتقاد از مواضع دولت الجزایر تظاهرات کردند و در پی آن» دولت شاذلی بن جدید در ۳بهمن ۲۳/۱۳۶۹ ژائویة ۱۹۹۱ سوان جبهه را زندانی کرد. 

صفحه 29:
موضع جبهة نجات اسلامی در برابر ايران نيز دوكانه بود: جناح سلفی متأثر از گرایش وهابی؛ موضعی خصمانه نسبت به ایران داشت ولى عباسى مدنى» رهبر جبهه و جناح میانه روه مواضع ایران را در برخی از مسائل پین المللی نظیر جنگ امریکا با عراق ستود و کوشید دید گاه سایر اعضای جبهه را نسبت به ایران تغییر دهد. مسیر جنیش پس از باز گشت. دم و کراسی به الجزایر از سال ۰ به بعدء احزاب سیاسی مختلف در الجزایر پا به عرصه سیاسی این کشور گذاشتند که تعداد آنها بلغ بر ‎ve‏ ‏حزب می شد. این احزاب با رویکردهای ملی گرا؛ راست گرا توسعه مداره سکولار و اسلام گرا شروع به فعالیت.برای کسب قدرت در الجزایر کردند. از جمله مهم ترین و با نفوذ ترین آنها می‌توان به احزاب زیر اشاره کرد: ۱. جبهه نجات اسلامی به ریاست دکتر عباس مدنی ۲. جمعیت ارشاد و اصلاحات به ریاست شیخ محفوظ نحناح جمعيت نهضت اسلامى به رياست شيخ عبدالله جاب الله ۴ انجمن دعوت اسلامی به ریاست شیخ احمد سحنون 

صفحه 30:
* تاثیر انقلاب ایران بر انقلاب الجزایر ها و استعدادهایی که در جامعه الجزایر بوده اتقلاب اسلامی برای آنهانقش مشوق و تجدید و دستاوردهای انقلاب الجزایر و تبیغات جهانی در مورد عدم تحقق و پیروزی انقلابهای دینی سبب شده بود تا در تصور مردم الجزایره احتمال وقوع هر نوع انقلاب دینی را غير ممكن ود ‎ai Ga‏ اسلا لین اور را درعردم لسرا اانه وا وده سد بي تواند با ايجاد دك ركونى سیاسی؛ حكومتى مبتنى بر ایدئولوژی اسلامی بنا کند و به تعبير يكى از نويسندكان» «در حالى كه جو داخلى ايران قبل از انقلاب اسلامى متاثر از پیروزی انقلاب الجزایر بود در مقابل مردم الجزایر هم از سال ۵۷ با استقبال از پیروزی انقلاب اسلامی؛ تحولات انقلاب ايران را بى كيرى ميكردند». (طاووسی ۱۶/۸/۱۳۶۰) حيات را داشت. یاس ناشی از فقدان نت ‎ele‏ بزایر پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران با بهره گیری از انديشه های سیاسی امام خمینی رحمه الهء از نظر فکری و ایدئولوژی تقویت شد. طرح تشکیل حکومت اسلامی در الجزایر که از سوی دکتر اعباس مدنى» رهبر جبهه نجات اسلامی و اصول گرایان مطرح شد در همین راستا و در ارتباط با پیوند روحی و معنوی رهبران نهضت اسلامی الجزایر با انقلاب اسلامی ایران صورت گرفت. به خاطر همین پیوند و ترس از نفوذ انقلاب ایران کفر جهانی و عوامل غرب سعی نمودند که از پیروزی جبهه نجات اسلامی ‏.جل وكيرى کنند ‎ ‎ 

صفحه 31:
یک دیپلمات بلندپایه غربی در اين زمینه می گوید: «وقتی که ایران یک کشور اسلامی شد جهان عرب به شدت تکان خورد اگر الجزایر در اختیار اصول گرایان قرار گیرد» تأثیری بس شگرف بر منطقه می گذارد درست مانند آنچه ما با سقوط رژیم های کمونستی در اروپای شرقی شاهد بودیم.» جنبش انقلابی الجزایر تا قبل از امام راحل و پیروزی انقلاب اسلامی گرایش سیاسی نداشت و تنها به گرایشات دینی؛ مذهبی و تبلیغی محدود بود. پس از ظهور اندیشه سیاسی امام(ره) و انقلاب اسلامی جمعیت اسلام گرای اهل سنت در الجزایر با تحول بزر گی روبرو شدند و پا را از حد مبلغ دینی صرف بودن فراتر گذاشتند و در عرصه سیاسی و حکومتی وارد شدند. جوانان انقلابی الجزایر بویژه جوانان متعهد و دیندار دهه اول ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰م تحت تاثیر امام راحل و اندیشه ایشان قرار گرفتند. اما متاسفانه بعد از دهه ‎٩۰‏ عربستان سعودی به مدت ۱۵ سال با صرف هزینه های گزاف و تالیف کتاب و اعزام ملغین تاثیر سلبی در الجزایر گذاشتند و اجازه نمی دانند ایران فرهنگ بر حقش را معرفی کند. بعد از سال ۲۰۰۰م تاکنون شاهد باز گشت به سمت مکتب امام راحل هستیم و از سوی دیگر وهابیت روبه افول است و فرهنگ انقلاب اسلامی تقویت می شود. انديشه سیاسی امام خمینی(ره) نه تنها در الجزاير بلكه در مصرء تونس و سایر کشورهای اسلامی موجب توسعه فرهنگ انقلابى و سياسى شد و مردم متوجه شدند که با فرهنگ انقلابی اسلامی می توان حکومت ایجاد کرد. 

صفحه 32:
* مواضع الجزایر در قبال ایران “« درباره موضع الجزایری ها نست به انقلاب اسلامی باید الجزایر را به سه دسته تقسیم کرد. یک گروه دولت اک دولت در الجزایر سکولار است ولی به دین خیلی علاقه دارد. روش شان مانند صوفیان است و معتقدند که نباید دین در سیاست دخالت کند. دولت کاملا با ایران ‎Dy‏ ‏و خيلى به حكومت ايران نزديكك شد. ‎٠“‏ روابط خوب ايران و الجزاير تا سال 1447 ادامه داشت. در اين ايام جبهه نجات اسلامى الجزاير وارد انتخابات این کشور شد و ایران هم از آن حمایت کرد. اکثریت جبهه نجات رویکردهای سلفی و ضدشیعی داشتند. ‎cl‏ ‏تعداد کمی هم در آنها بودند که به انقلاب ایران علاقه داشتند. مثلا رابح كبير كه نفر سوم يا جهارم حزب بود به ایران آمد و با امام خمینی «ره؛ دیدار کرد.البه باید با اینها ارتباط گرفت و نزدیکی ایجاد کرد.دولت ‏جزایر از این کار ایران یعنی حمایت از جبهه نجات خیلی ناراحت شد و ارتباطات ايران و الجزاير به مدت 7 ‏سال قطع شد. در سال ۱۹۹۹ با دیدار آقای خاتمی و بوتفلیقه رییس جمهور الجزایر در سازمان ملل ارتباطات ‏دوباره از سر گرفته شد. الان هم دولت الجزایر صددرصد با ایران است. دولت الجزایر قبل از انقلاب در حين ‏انقلاب و پس از انقلاب از ایران حمایت کرده است. ‎ ‎ ‎