خواص فیزیکی آبخوان ها و آب های زیر زمینی

خواص فیزیکی آبخوان ها و آب های زیر زمینی

اسلاید 1: آشنایی با خواص فیزیکی آبخوان ها و شرایط فیزیکی آبهای زیر زمین

اسلاید 2: سفره ی آب، آبزا یا آبخوان(به انگلیسی: aquifer) قسمتی از پوسته ی زمین است که سوراخ‌ها یا خلل و فرج سنگ‌های آن از آب مملو و اشباع شده باشد. معمولاً منافذ و سوراخ‌های سنگ‌ها بر اثر بارندگی‌های ممتد از آب پر شده و با رسیدن به سطح غیرقابل تراوشی مانند سنگ‌های رسی در همان‌جا متوقف می‌گردد و به شکل چشمه‌سارهای مختلفی در سطح زمین آشکار می‌شود. بدیهی است متناسب با خارج شدن آب از این چشمه‌ها سطح آب‌های زیرزمینی افت کرده و پائین می‌رود. قاعدتاً سطح آب‌های زیرزمینی در فصل‌های مرطوب بالا آمده و برعکس در فصل‌های خشک پائین می‌رود ولی هیچگاه از سطح معینی بالاتر یا پائین‌تر نخواهد رفت. پائین‌ترین سطح آب زیرزمینی هر منطقه را سطح آب دائمی آن منطقه می‌نامند.آبخوان یا سفره ی آب زیرزمینی یک لایه ی آبدار زیرزمینی است که در لایه‌های تحکیم نیافته (گراول، ماسه و سیلت) یا در سنگ‌های دارای درز و شکاف ایجاد می‌شود. این آب می‌تواند از طریق چاه بهره‌برداری شود.منشاء اصلی آبهای زیرزمینی بخشی از آب باران میباشد که در طی هزاران سال در لایه های مناسب زمین، طی فرایند نفوذ آب به داخل خاک انباشت گردیده است. مقدار آب زیرزمینی در نواحی مختلف بسته به عواملی از قبیل درجه پوکی خاک، ضخامت لایه آبده، اندازه و آرایش ذرات، سطح تغذیه و... متفاوت میباشد.آبخوان:

اسلاید 3: ویژگی های فیزیکی و سنگ شناسی محیط های متخلخلآب در زیرزمین یا در میان فضاهای خالی موجود در بین رسوبات سفت نشده (آبرفتی) یا در میان درز و ترکهای موجود در سازندهای سخت تجمع مییابد. برخی از سنگها از ابتدای تشکیل دارای منافذ و درز و ترک هستند ولی بعضی دیگر بعدا طی رخدادهای زمین ساختاری دارای منافذ میشوند. بعلاوه فرایندهای فیزیکی شیمیایی هوازدگی به طور مداوم بر سنگها اثر میگذارد که موجب افزایش یا کاهش حجم منافذ میشوند. رسوبات تحکیم نیافته یا سازندهای نرم که عمده ترین منابع و مخازن آب زیرزمینی را تشکیل میدهند، مواد فرسایش یافتهای هستند که توسط آب، باد و یا نیروی ثقل از مناطق مرتفع به نقاط پست و هموار حمل و روی هم انباشته شدهاند. این مواد به دلیل این که کاملا سفت و غیرقابل نفوذ نبوده و دارای خلل و فرج هستند، قادرند آب نفوذ یافته را در میان فضاهای خالی بین دانه ها جای داده و مخازن آب زیرزمینی را به وجود آورند.