صفحه 1:
صفحه 2:
چهار نقریر از نظر مرحوم عراقی
روحانی
تقرير مرحوم ا تقرير آيت الله ۱ shee aa
صفحه 3:
۳0
تقریر منتقی الاصول
۱ وضع عبارت است لا امر اعتباری
(حدوئا و بقائا در وعاء ظرف عقلائی است)
۲ امر اعتباری لا منشأً پدید آمدن ملازمه ای در عالم عين مى
شود
۳) فرق وضع با بقیه اعتبارات
از بقیه اعتبارات (مانند ملکیت)
معلولی به وجود نمی آید
صفحه 4:
ما می گوییم
" ا أهرکلام یشان اشتباه است؛ چراکه:
وضع : «ملازمه ای در عالم عين + یک معلول خارجی است»
قاعده : «هر معلول خارجی و واقعی, محتاج علت خارجی است»
نتیجه : «اعتبار عقلائی, علت خارجی نیست پس نمی توائد علت
اللهم الا ان يقال
انتيجه علم به ملازمه اعتبارى 0 استعمال اين لفظ در اين معنی است
استعمال [) موجب پیدایش علقه و ملازمه خارجیه می شوند
صفحه 5:
"۳
اتقرير ايت الله وحيد
)١ حقيقت وضع عبارت أست [] تعلق اراده به نحو اختصاص
۲) به واسطه اين اختصاص (] مبرزيت لفظ براى معنا كامل مى شود
۳) آنچه در وضع معتبر است (] مبرزيت است نه ملازمه بين لفظ و
معنی
صفحه 6:
محقق عراقی
ووس ب ۳ 7
)١ يه مبناى تعهد ياى بند شده است
۲) این «تعهد» پا آنچه تک مینای «تمهد» خوانده ایم متذاوت
معناى «تتهد» در سايق 03 لفظرا متكا اراده معتى يا تهيم معني
به كار برد
اسان فلمك
ملازمه)
صفحه 7: