صنایع دستی کشور چین

صنایع دستی کشور چین

اسلاید 1: صنایع دستی کشور چیناستاد: دانشجو:

اسلاید 2: مقدمهجمهوری خلق چین با وسعتی افزون بر ۷۶۰۰۰۰۰ كیلومتر، جمعیتی حدود ۱۲۳۰۰۰۰۰۰۰ نفر دارد و از حیث جمعیت در مقام نخست و از لحاظ وسعت نیز در زمره ممالك وسیع جهان قرار دارد.چین كه در شرق آسیا قرار دارد، دارای ۵۶ ملیت مختلف است و ادیان گوناگونی چون اسلام، مسیحیت، تائوییسم، بودیسم و كنفوسیوس را در خود جای داده. آمار مسلمانان چین را بیش از ۳۰۰۰۰۰۰۰ نفر برآورد میكنند كه بیشتر آنها در ایالت سینگ كیانگ - تركستان شرقی - و... زندگی می‌كنند.

اسلاید 3: گفتنی است كه بیش از ۸۰ درصد جمعیت چین در مناطق روستایی آن كشور ساكن اند. از سال ۱۹۷۹ میلادی كه جمهوری خلق چین درهای خود را به جهان خارج باز كرد، به سرعت در مسیر توسعه گام نهاد به طوری كه با تصویب قانون سرمایه گذاری خارجی با تضمین برگشت سود تا میزان ۱۰۰ درصد در سال ۱۹۸۶ میلادی موجب امضا ۸۴۰۰۰ قرارداد سرمایه گذاری مشترك با طرفهای خارجی طی سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ میلادی شد و طی سال ۱۹۹۲ میلادی حدود ۳۰ میلیارد دلار سرمایه‌های آمریكایی را جذب كرد.

اسلاید 4: اینگونه اقدامات موجب تشویق به سرمایه گذاری ۵۵۰۰۰۰۰۰ نفر چینی مقیم خارج از آن كشور كه بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار دارایی دارند، شده و باعث شده تا تولید ناخالص داخلی چین از ۱۷۵ میلیارد دلار در سال ۱۹۷۹ به حدود ۴۳۰ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۲ و به ۷۳۶ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۶ افزایش و صادرات آن كشور هم به رقم ۱۳۰ میلیارد دلار فزونی یابد.

اسلاید 5: با توجه به غلبه جامعه روستایی در چین استقرار صنایع مناسب روستا در غالب صنایع كوچك از اولویت‌های سیاست توسعه اقتصادی چین بوده است. چین دارای سابقه طولانی و بسیار درخشانی در تكامل علوم، فنون و پیشرفت تمدن بشری است و هنرمندان و صنعتگران چینی طی قرون و اعصار متمادی همواره سهم مهمی ‌در تولید و عرضه صنایع دستی با ارزش و ممتار داشته اند. صنایع دستی چین با داشتن ریشه‌های بسیار قوی در تاریخ كهن آن كشور از حدود ۳۰ سال پیش با نگرشی جدید و هماهنگ با توسعه گردشگری از رشد بالایی برخوردار بوده است.

اسلاید 6: صنایع دستی چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟صنایع دستی یکی از چهار دسته از طبقه‌بندی‌های صورت گرفته از صنایع (صنایع سنگین، صنایع سبک، صنایع کوچک و صنایع دستی) است که می‌تواند هم حالت خانگی داشته باشد و هم حالت کارگاهی. یعنی تولید محصولات دستی به سرمایه‌گذاری زیاد، نیروی انسانی زیاد و تخصص فنی بالا و تجهیزات پیشرفته مانند سایر صنایع نیاز ندارد و به‌راحتی قابل اجراست. افزون بر این، صنایع دستی دارای ویژگی‌های هنری و مصرفی به‌طور توامان بوده و علاوه بر داشتن جنبه‌های مصرفی قوی، از بینش، ذوق، اندیشه و فرهنگ تولیدکننده نیز برخوردار است و در مجموع می‌توان آن را یک «هنر –صنعت» نامید. چرا که هم ویژ‌گی‌های یک صنعت را داراست و هم ضمن برخورداری از خصوصیـــات هنری، هنــر محض محسوب نمی‌شود و به پشتوانه‌ کارایی‌های مصرفی‌اش -که قابلیت تولید و تکرار دارد- بیشتر جزو گروه هنرهای کاربردی قرار می‌گیرد. همین پیچیدگی‌ها نیز سبب شده تاکنون تعریف واحد، یکپارچه و فراگیری از صنایع دستی ارائه نشود هرچند شورای جهانی صنایع دستی دست به این تعریف زده است.