صفحه 1:
صفحه 2:
9 فصل ٠
مشكلات مربوط به جراحى ٠
صفحه 3:
» مقدمه
* بیماران مبتلا به مشکلات مزمن جسمی ممکن
wl در شرایطی قرار گیرند که باید هم با بیماری
مزمن و هم با عمل جراحی سازگاری روانی پیدا
کنند. در حقیقت, بعضی از بیماران مقابله با فرایند
جراحی را دشوارتر از الزام های روزمره ی بیماری
شان مى دانند. اين فصل به مسائل ختی
رفتاری کلی فرایند جراحی می پردازد (و به تأثیر
اعمال جراحی خاص نمی پردازد.
صفحه 4:
در اين فصل روی جنبه های مهم ارزیابی شناختی- رفتاری
در مرحله ی قبل و بعد از عمل جراحی تمرکز می شود و
مفاهیم اساسی مفهوم پردازی در سطح مورد و در سطح
مشکل در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرقته اند
و یا در آینده جراحی می شوند, توضیح داده می شود.
راهبردهای درمانی برای آماده کردن بیماران برای عمل
جراحی تشریح مى شود. همچنین در اين فصل به نكات
خاص كار با بيمارانى كه به خاطر عمل جراحى دجار
بدشکلی بدن شده اند, اشاره مى شود. سيس مباحث
مربوط به جراحى هاى زيبايى و عمل هاى ييوند اعضاء
توضيح داده مى شود.
صفحه 5:
٠ ارزیابی
* در اززتائى تتهازانى :كه به عقيل جزاعي اختناج
دارند, بايد بررسى شود كه تجربهى و ارزيابى
لحاظ شناختى - رفتارى براى بيمار جه معنايى
دارد. در بعضى از بيماران تجار عمل هاى
جراحى بايد بررسى شود. ايا انها عمل جراحى
موفقيت اميزى داشته اند؟ مراقبت هاى بعد از
صفحه 6:
* همچنین در ارزیابی, ارتباط تجربه ی قبلی عمل تجربه ی
فرد از بیماری جسمی و مشکلات روانی قبلی وی مورد
توجه قرار می گیرد بیمارانی که به عمل جراحی نیاز دارند,
ماهیت ارزیابی شناختی- رفتاری به ماهیت و تار مشکلات
جسمی بیمار؛ تجربه ی بیمار از عمل جراحی و متخصصان
جراحی و همچنین وجود يا ع وجود مشکلات روانی بستگی
دارد. قسمت اعظم مطالبی که در فصل دوم توضیح داده
شد او ارزیابی بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می
گيرند, قابل استفاده است. در قسمت بعد آن دسته از
عناصر ارزیابی شناختی- رفتاری که با نیازها و موقعیت
بیماران جراحی مرتبط است, توضیح داده می شود.
صفحه 7:
* مسائل کلی مربوط به ارزیابی در بخش های جراحی
* درمانگرانی که تجربه کار با بیماران بخش جراحی را دارند. می
دانند که گاهی اوقات مشاهدهی فرایندهای عمل جراحی که
بیمارانشان تجربه می کنند, بسیار مفید است. این کار اطلاعات
ارزشمندی را دربارهی رویدادهایی که بیماران قبل, حين و بعد
از عمل جراحی تجربه می کنند. فراهم می کند. اين کار به
درمانگر کمک می کند تجربه ی عمل جراحی بیمار را کاملا
درک کند و اطلاعات سودمندی برای ارزیابی, مفهوم پردازی و
درمان جنبه های روانی سازگاری با مشکلات مربوط به جراحی
فراهم می آورد. همچنین آگاهی از فرایند عمل های جراحی
متداول به ارزیابی تاریخچه ی جراحی بیمار کمک می کند.
صفحه 8:
۲ ارزیابی تاریخچه ی جراحی چارچوب مفیدی را در اختیار
درمانگر قرار می دهد تا اطلاعات مفیدی درباره
رویدادهای مهم زندگی بیمار به وبژه مشکلات جسمی و
عمل های جراحی بیمار به دست آورد. ارزیابی تاریخچه ی
جراحی نباید تنها به جراحی های مربوط به بیماری های
مزمن محدود شود, بلکه باید جزئیات جراحی های مربوط
به بیماری های دیگر را نیز بررسی کند. اين ارزیابی ها
احتمالا برای مفهوم پردازی در سطح مورد بسیار مفید
هستند و برای بررسی بازنمایی بیمار از فرایندهای جراحی
و ارتباط دوره های جراحی با رویدادهای مهم زندگی بیمار
یک عنصر مهم به شمار می روند
صفحه 9:
* مرور تاریخچه ی جراحی بیمار باید از دوره های جراحی او یک
توصیف زمانی ارائه کند و دریا این که تجربه ی عمل جراحی چگونه
باعث شکل گیری باورهایی درباره ی جراحی, پیامدهای جراح نتایج
جراحی و متخصصان شده اند. اطلاعاتی فراهم نماید. بررسی
انتظازاب بیماز از جراحی مهم انبت:وباید مشخمن شود که بیماز
برای تشکیل باورهای خود دربارهی عمل جراح فرایندهای عمل
جراحی از کدام منایع اطلاعاتی استفاده کرده است. اين منایع
اطلاعاتی معمولا دوستان و بستگان نزدیک, روزنامه هاء اینترنت و
برنامه های مستند پزشکی یا سریال های رادیو و تلویزیون هستند.
فواجهه با این فنان اطلاعاتی:مق تواند هم به باوزهای‌متیت و هم به
باوزهای عتفی دزبازهی چراجن متجز شود ضحت و عم اطلاعانت
بیمار دربارهی عمل جراحی و نحوهی پردازش این اطلاعات توسط
بیمار بر تفکر او درباره ی عمل جراحی تأثیر می گذارد
صفحه 10:
* بررسی باورهای بیمار درباره ی جراحی به درمانگر کمک
می کند انتظارات بیمار را درباره ی فرایند و هدف عمل
جراحی مشخص نماید. در مواردی که بیماران درباره ی
عمل جراحی باورها و انتظارات غیرواقعی, نادرست و
تحریف شده ای دارند, اين اطلاعات یکی از عناصر اصلی
مفهوم پردازی در سطح مشکل می باشد. در نظر
بیماران. جراحان اغلب نسبت به ساير متخصصان از
مقام ویژه ای برخوردارند. اين دیدگاه معمولا یک پدیده ی
مثبت است و بیماران از این باور برای کاهش اثرات
روانشناختی عدم قطعیت و اضطراب های مربوط به
جراحی استفاده می کنند
صفحه 11:
همچنین درمانگر می تواند در طی فرایند
ارزیابی اعضای تیم جراحیٍ (و بستگان بیمار)
مصاحبه کند تا دیدگاه های آنان را درباره ی
بیمار بررسی نماید اما درمانگر باید زمانی اين
کار را انجام دهد که فکر می کند درگیر کردن
تیم جراحی در فرایند روان درمانی مفید است.
باورهای کادر پزشکی درباره ی بیمار روی
واکنش آنان به بیمار تأثیر می گذارد
صفحه 12:
* تعداد معدودی از بیماران عمل Lb sabe
یادآور خاطرهی ناخوشایند یک حادثه آسیب زا
می دانند ای جراحی خود را با توجه به یک
حادثه ی آسیب زای گذشته تفسیر می کنند.
ماهیت این به گونه ای است که بیماران آنها را
به صورت خودانگیخته مطرح نمی کنند.
صفحه 13:
° در بعضی از موارد بیمار درباره ی اين تجربه
ها صحبت می کند و به درمانگر کمک می کند
نحوه ى تأثير اين تجربه ها را بر سازگاری اش
با جراحی بررسی کند. بعضی از درمانگران در
بیمارانی که به جراحی نیاز دارند به طور
معمول حوادث آسیب زای گذشته را بررسی
می کنند
صفحه 14:
* ارزیابی های قبل از عمل جراحی
* در مواردی که به نظر می رسد بیمار دچار
مشکلات روانی است و این مشکلات فرایند
درمان را به خطر می اندازد. معمولا از درمانگر
خواسته می شود قبل از جراحی بیمار را
ارزیابی کند. اس ممکن است به جراحی های
قریب الوقوع ارتباط نداشته باشد و درمانگر
بايد مشخص کند عمل تا چه اندازه با شروع و
تداوم مشکلات روانی کنوتن, ارجباط:دارند.
صفحه 15:
۰ ممکن است اعضای کادر پزشک جراحی فکر
کنند که مشکلات روانی با عمل جراحی ارتباط
دارند, در حالی که در حقیقت مشکلات روانی
بیسار سایقه ی موی دازد.. دز ای سازوه
درمانگر باید تعیین کند که عمل جراحی کنونی
و مشکلات گذشته چه تأثیری بر عناصر
داعني رقتارى و هیجانی سازگاری با جراحی
گذاشته اند
صفحه 16:
به بعضی از بیماران توصیه می شود که
احتمال انجام عمل چراحی و با موفقیت آمیز
بودن عمل جراحی به تغییر دادن رفتارها و
سبک زندگی آنان بستگی دارد. در ارزیابی
شناختى- رفتارى بايد بر رفتارهايى كه به تغيير
نياز دارند تمركز شود و درمانكر بايد درباره ى
الكوى بروز ابن رفتارها از بيمارسوالاتى
صفحه 17:
٠ درمانگر و بیمار باید تعیین کننده های اصلی
ظهور اين رفتارها را شناسایی کنند تا بتوانند
برای این رفتارها راهبرد درمانی طراحی کنند.
درمانگر باید بیمار را تشویق کند که برای
رسیدن به اهداف درمانی یک دیدگاه گام به
گام را اتخاذ کند. درمانگر باید در طی فرایند
ارزیابی بیمار را با اين دیدگاه آشنا نماید تا
بیمار بتواند درباره ی رفتارهایی که به تغییر
نیاز دارند. بحث کند
صفحه 18:
* درمانگر باید هميشه از بیمار بخواهد نظرات
شود بر ذربارة دلایل عمل جراحی توضیح
دهد مثلا: "فكر مى كنيد جرا به اين عمل
جراحى احتياج داريد؟". دلايل بيماران براى
عمل جراحی با نحوه ی پردازش إطلاعات آنها
در روزهات قبل از عمل جراحى تأثير مى
رد
صفحه 19:
۰ مطالعات زیادی نشان داده اند که رضایت بیمار و آمادگی
او برای عمل جراحی با مشکلات روانی بعد از عمل
جراحی ارتباط دارد (جانستون و فوگل, ۱۹۹۳). بیمارانی
که رضایت پایین تری دارند به احتمال بیشتری دچار
اضطراب و افسردگی wo شوند. در بعضی از موارد
ارزیابی ها نشان میدهد عوامل شناختی و رفتاری در عدم
رضایت بیماران دخالت دارند و به منظور آماده کردن
پیماران براى عمل جراحى بايد اين عوامل مورد توجه قرار
گیرند. همچنین, در بعضی از موارد تغییر افکار بیمار درباره
ی عمل جراحی و یا واکنش های رفتاری او Jos a
جراحی می تواند از پيامدهاي روانی شدیدتر پیشگیری کند.
صفحه 20:
* ارزیابی های پس از عمل جراحی
* تمام پیشنهادهایی که برای ارزیابی های قبل از عمل
جراحی مطرح شدند برای ارزیابی های پس از عمل.
جراحی نیز قابل کاربرد هستند. درمانگر باید آگاه باشد که
گزارش های بیمار درباره ی باورها, احساسات, رفتارها و
تجربه هایش در مرحله ی قبل از عمل جراحی تحت تأثیر
وضعیت هیجانی و جسمی وی پس از عمل جراحی و
نتایج آن قرار می گیرد. بیماری که یک عمل ناموفق غير
منتظره را پشت سر گذاشته است رویدادهای قبل از
عمل جراحی را به صورت منفی به یاد می آورد.
صفحه 21:
* برخی از بیماران قبل از عمل جراحی مشکلات کمی دارند. اما
پس از عمل دچار مشکلات می شوند, زیرا عمل جراحی به یک
رویداد بحرانی تبدیل می شود که اسیب پذیری های روانی قبل
تحریک می کند و يا به حادثه ی تروماتیک تبدیل می شود.
تجرنه های عمل جراحی ممکن استت:به صوزت افکار: تضوزات
مزاحم. فلاش بک و یا کابوس های بیمار نمایان شود. در
بیمارانی که به نظر می رسد با ترومای جراحی دست و پنجه
نرم می کنند. باید این افکار و تصورات مزاحم مورد ارزیار
قرار كبرد :براى ازريابف ابن :موارد» توجهبة انتظا راهان
بسيار مهم است. انتظارات بیمار حائژ اهمیت است و بعضی از
این اتتظارات آن قدر واضح هستند که بیمار نمی تواند آنها را
بیان کند
صفحه 22:
* درمانگر باید ارزیابی شناختی- رفتاری را به
شکلی آنجام دهد که در آن تجربه های بیمار از
عمل جراحی با توجه به تجرپیات زندگی او
مورد بررسی قرار گیرد. درمانگر و بیمار باید
بررسی کنند که هریک از مسائل موجود در
فهرست مشکلات تا چه اندازه با تجربه ی
عمل جراحی ارتباط دارد.
صفحه 23:
۰ اين کار درمانگر را قادر می سازد که مفهوم
پردازی ها و مداخلاتی را تدوین کند که مسائل
مهم مربوط به عمل جراحی را مورد توجه
قرار می دهند, زیرا اين عوامل با دوره های
کنونی مشکلات ارتباط دارند.
صفحه 24:
۰ مفهوم پردازی
* مفهوم پردازی در سطح مشکل
* مفهوم پردازی در سطح مشکل بیمارانی که نیازمند جراحی
هستند باید روی مفهوم پردازی مشکلاتی می شود که اختصاصا
به عمل جراحی ارتباط دارند. واضح است که بسیاری از بیماران
دچار مشکلاتی می شوند که به خودی خود به عمل جراحی
ارتباط ندارند. اما در موارد نادر. عمل جراحی تأثیری روی
شدت, فراوانی و یا الگوی مشکلات بیمار ندارد. فرایند عمل
جراحی, يا تعامل بیمار با بخش جراحی می تواند سایر نشانه
های او را تحریک و يا تشدید کند. در مفهوم پردازی ها باید
ارتباط بین اجزای مشكلات "غير مربوط" و عمل جراحى
مشخص شود
صفحه 25:
* مفهوم پردازی در سطح مشکل مسائل مربوط به عمل
جراحی معمولا موضوعاتی را مورد توجه قرار می دهد, که
در تمام عمل های جراحی مشترک هستند. این موضوعات
عبارتند از: رضایت بیمار درباره اماده شدن برای عمل
جراحی, اشتغال ذهنی با پیامدهای Jos جراحی,
انتظارات, روابط بیمار با کادر پزشکی, بیهوش شدن, جدا
شدن از فرد مورد علاقه و زنده ماندن. در بعضی از
موارد, افکار بیمار به فرایندهای منحصر به فرد عمل
جراحی خودش مربوط می شود (برای مثال, بیماری که
دربارهی سکته ی قلبی در طی عمل بای پس قلب
تصویرهای ذهنی ناراحت کننده دارد
صفحه 26:
* مفهوم پردازی در سطح مورد
* در مفهوم پردازی در سطح مورد اين بیماران
باید به این موضوع توجه شود که مشکلات
کنونی بیمار تا چه اندازه با مشکلات روانی
قبلی, جراحی های قبلی و يا رویدادهای کنونی
زندگی او ارتباط دارد. در مفهوم پردازی در
سطح مورد مشخص می شود که آیا مشکلات
روانی مربوط به جراحی,آسیب پذیری های
قبلی بیمار را تحریک کرده اند یا خیر.
صفحه 27:
8 دوئتس و همکاران )1999( در پژوهشی ail
های اضطراب و افسردگی بیمارانی که عمل
جراحی بای پس قلب را تجربه کرده بودند. و
روان رنجورخویی با اضطراب و افسردگی قبل
و بعد از عمل جراحى ارتباط دارد
صفحه 28:
٠ در مفهوم پردازی در سطح مورد باید به تجربه
های اولیه ی بیمار از بیماری, خاطرات مربوط
به عمل جراحی بستگان و باورهای بیمار
دربارهی جراحان, منبع کنترل, نقاهت و
بیمارستان توجه شود. دسترسی به حمایت
های پزشکی و اجتماعی از مشکلات مربوط به
جراحی جلوگیری می کند و در مفهوم پردازی
در سطح مورد باید به این موضوع اشاره شود
صفحه 29:
۶ راهبردهای درمانی
5 آماده شدن برای عمل جراحی
* بسیاری از مداخلات شناختی- رفتاری برای بیماران نیازمند
عمل جراحی به رضایت آنان از اطلاعات و آگاهی های داده
شده دربارهی عمل جراحی مربوط می شود. هنگامی که
یک بیمار از بعضی از فرایندهای آماده شدن dot sly
جراحی ناراضی است. درمانگر باید ماهیت نارضایتی وی و
نحوهی حل اين مشكل را مشخص کند. رضایت بیمار با
ارائه ی اطلاعات جدید, تکرار اطلاعات قبلی, ارائهى اين
اطلاعات با شیوه ای جدید و یا به صورتی که نیازهای خاص
بیمار را مورد توجه قرار دهد, افزايش می ub
صفحه 30:
* همچنین, درمانگر می تواند عواملی را که باعث شده اند بیمار
اطلاعاث زا بهضوزتت:متفی, ادزاک کند ( "این دزمان ها sla Maal
من موّثر نیستند") و یا رفتارهایی که باعث افزایش نارضایتی بیمار
شده اند ( "من نمی توانم بروشور مربوط به جراحی را بگیرم, چون
می ترسم در راه رفتن به مطب دکتر غش کنم"). مورد توجه قرار
دهد. برای افزایش culo, و خودکارآمدی بیمار می توان از
زاهبزدهای زفتاری و وقفیتی اشتفادة کزد. این راهنردها تجریههای
ساختاریافته به منظور یادگیری مشاهده ای مانند تماشای فیلم های
آموزشی و یا گفتگو با بیماران دیگر را شامل می شود. درمانگر می
تواند آمادگی روانی برای عمل جراحی را با بسیاری از راهبردهای
شناختی و رفتاری ادغام کند و باید مزایای روانی و جسمی این
راهترذها را برای بیقار کوش دهده مخصوصا ذى موارذى کذانگتوهی
بیماران پایین باشد
صفحه 31:
* درمان شناختی- رفتاری مکمل
* تتهازانى كه بايد در رقتازهانيشان تقييرات
اساسى ايجاد كنند و يا آنهايى كه در رابطه با
عوامل شناختی و رفتاری مشکلاتی دارند که
مانع بهبود بیماریشان می شود, اغلب از درمان
شناختی- رفتاری به عنوان یک رویکرد افزوده
شده به راهبردهای پزشکی و توانبخشی بهره
صفحه 32:
درمان شناختی رفتاری اغلب مشکلات بیمار
در پیروی از دستورات درمانی, ناتوانی در
پذیرش سرعت بهبود بیماری. پذیرش نقش
بیمار. بی خوابی, کاهش اشتها و درد را مورد
هدف درمانی قرار می دهد. اختلالات
اضطرابی و افسردگی فرایند بهبود را به تخیر
می اندازند و درمان شناختى- رفتارى براى اين
اختلال ها روی بهبود جسمی بیمار نیز تأثیر
ثانویه می گذارد.
صفحه 33:
* تأکید درمانگر بر اهمیت پیشرفت تدریجی به سوی
خودکارامدی بسیار مهم است. بیماران معمولا
قراموش a8 on! ox 5 عمل جراحى تست را
پشت سر گذاشته اند و اغلب نمی توانند بپذیرند
که بهبودی آنها مدتی طول خواهد کشید. در جامعه
ی امروزی ذهنیت "معالجه ی فوری" حاکم است و
بیماران - مخصوصا کسانی wale aS کرده اند
زندگی خود را در کنترل داشته باشند, نمی توانند
نیاز به استراحت و دوران نقاهت را بپذیرند.
صفحه 34:
* پذیرش بهبودهای جزئّی از سوی بیمار بسیار
مهم است و درمانگر باید بداند کدام یک از
بيماران اين تغييرات جزئى را ناديده مى كيرند.
درمانكر بايد راهبردهايى را به كار كيرد تا به
بیمار کمک كند به بهبودهاى جزئى توجه كند و
خود را براى بهبودهاى جزئى تر تشويق نمايد.
صفحه 35:
۶ ملاحظات خاص
* درمانگران می توانند بسیاری از مشکلات بیماران
نیازمند جراحی را با مراجعه به مطالبی که در
قسمت - های قبلی این فصل عنوان شد مورد توجه
قرار دهند. همچنین, درمانگران باید راهبردهای اصلی
درمان شناختی- رفتاری را با توجه به تاثیرات عمل
جراحی بر روی بیمار اجرا کنند. اما موقعیت های
بالینی به خصوصی وجود دارند که در آنها درمانگران
باید اصول و مفاهیم بیشتری را وارد درمان کنند.
صفحه 36:
٠ عمل های جراحی که باعث بد شکلی بدن می شوند
* فرهنگ غرب به ظاهر و افکار کليشه ای مربوط به ظاهر
اهمیت زیادی می دهد. مردم بر این باورند که جذابیت
ظاهری با خوشحالی, موفقیت. هوش, قدرت و علاقه ی
اجتماعی همراه است. بنابراین, جای تعجب نیست بیمارانی
که به خاطر عمل جراحی دچار تغییراتی در ظاهرشان شده
اند, اغلب دچار مشکلاتی در این زمینه می شوند. تمام
جراحی ها تا حدودی باعث تغییرات ظاهری میشوند- حتی
اگر اين تغییر صرفا ماندن جای زخم باشد. تأثیرات روانی
این تغییر جزئی در یک بیمار ممکن است به اندازهی تأثیرات
روانی از دست دادن یک پا در فرد دیگر باشد.
صفحه 37:
در حقیقت, این موضوع اهمیت ارزیابی و مفهوم پردازی
جنبه های روانی جراحی wh را که به تغییر ظاهر بیماران
prio می شوند. نشان Wo دهد. تأاثیرات روانی جراحی
هایی که منجر به تغییر ظاهر بیماران می شوند به شدت
تحت تأثیر معنادهی بیماران به تغییرات ظاهری است و
می گيرند. کادر پزشکی و پرستاری تغییرات ظاهری پس
از عمل جراحی را مشکلات مربوط به تصوير تن" مى
نامند. در کتاب های تخصصی آشفتگی زیادی درباره این
موضوع وجود دارد و اين اصطلاح اغلب با مفاهیمی مانند
عزت نفس اشتباه می شود.
صفحه 38:
٠ ارزیابی
* ابعاد تصویر تن با احساس فرد درباره ی خود و
عوامل اجتماعى وبين فردى رابطه ی تنگاتنگی دارد.
ابعاد تصوير تن به خلق و بافت محيطى حساس
هستند و روى يردازش اطلاعات, بازنمايى خود و
روابط بين فردى تأثير مى كذارند. التب و تاميسون '
(1999) بر اين باورند كه طرحواره ى تصوير تن وجود
دارد که از اطلاعات خود ارزشیابانه درباره ى ظاهر
فرد تشکیل شده است و می توان آن را با استفاده از
پرسشنامه های خودگزارشی و مصاحبه ارزیابی کرد.
صفحه 39:
* نظریه ی خود- ناهمخوانی (هیگینس, ۱۹۸۷) به
طور موفقیت امیزی در مطالعات مربوط به
تجربیات تصوير تن به کار رفت و درمانگران
می توانند برای ارزیابی تجربیات قبل و بعد از
عمل جراحی بیماران از اين نظریه استفاده
کنند. همچنین از این نظریه sly تدوین مقیاس
هایی برای ارزیابی ناهمخوانی های بین خود
واقعى و خود ايده ال استفاده شده است.
صفحه 40:
بر اساس نظريه ی خود - ناهمخوانی, شناخت
فرد درباره ى ساختار خود. محصول رابطه ى
ميان دو بازنمايى از وضعيت خود است:
وضعيت واقعى و وضعيت ايده آل, اين نظريه
همجنين توضيح مى دهد كه فرد جكونه اين
وضعیت را از دیدگاه خود با ديكران در نظ مى
گیرد. این نظریه روش مفیدی برای ساختار
دادن به ارزیابی افکار, باورها و احساس ها
Ow
صفحه 41:
* علاوه بر پرسیدن سوال مستقیم درباره ی
جنبه sh شناختی- رفتاری جراحی هایی که به
تغییر شکل و بدن منجر می شوند, چند مقیاس
خودگزارشی نیز در این زمینه وجود دارند.
روسین و همکاران (۱۹۹۱)بر این باورند که با
توجه به ماهیت چند وجهى تصوير تن بايد از
مقياس هايى استفاده شود كه ويزكى ها و
ابعاد مختلف تصوير تن را ارزيابى مى كنند.
صفحه 42:
* پرسشنامه ی طرحواره های ظاهر
۰ پرسشنامه ی طرحواره های ظاهر (کش" و لابارگ,
6 )يك مقياس ۱4 ماده ای است که باورهای هسته
ای و فرض های فرد درباره ی اهميت, معنا و تأثير اين
باورها بر ظاهر را اندازه می گیرد. مجموعه ی این باورها
طرحواره ی نصویر تن را تشکیل می دهد. در مواردی که
به نظر می رسد فرد فرض های منفی دارد که به وسیله
Jos جراحی فعال می شوند و باعث آسیب پذیری روانی
وی می شوند, درمانگر می تواند از اين مقیاس به عنوان
بخشی از ارزیابی های قبل از عمل جراحی استفاده کند.
صفحه 43:
۰ پرسشنامه ی موقعیتی ناراحتی از تصویر تن
۰ پرسشنامه ی موقعیتی ناراحتی از تصوير تن (كش»
۵4 از 4۸ ماده تشکیل شده است. این پرسشنامه
از آزمودنیها می خواهد موقعیت های مختلفی را در
نظر بگیرند و مقدار احساسات منفی درباره ی
ظاهر خود را در آن موقعیت ها درجه بندی کنند
(برای مثال, هنگامی که همسرم من را بدون لباس
مى بینده‌هنگامی که عکس می گیرم). در این مقیاس
دو ماده ی ناتمام وجود دارد که بیماران را قادر می
سازد هنگامی که عکس موقعیت هایی را در نظر
بگیرند که در ماده های قبلی وجود نداشته اند.
صفحه 44:
٠ اين مقياس به خصوص برای جمع اوری
اطلاعات درباره ى عوامل موقعيتى و
درباره ى ظاهر فرد سودمند است.
است که به عنوان بخشی از ارزیابی
بعد از عمل جراحی» هنگامی که بیمار
موقعیت هایی مواجه می شود که در
آنها ب a خاطر ظاهرش دچار ناراحتی
ا ل ل ل ننه أله me Se ee ee
صفحه 45:
* پرسشنامه ی تصویر تن ایده آل
* از پرسشنامه ی تصویر تن ایده ال (کش و
شایمانسکی ۱۹۹5) به منظور ارزیابی ناهمخوانی های
بین خود واقعی و خود ایده ال درباره ی ظاهر استفاده
می شود. این پرسشنامه از ۱۱ ماده تشکیل شده
است و از آزمودنی ها می خواهد ۱۱ ویژگی جسمانی
خود را با وضعیت ایده ال مقایسه کنند (صورت ایده
آل از نظر من دقیقا شبیه صورت من است., تا حدود
زیادی شبیه صورت من است., تا اندازه ای با صورت
من متفاوت است, خیلی با صورت من متفاوت است).
صفحه 46:
جسمانی برای آنها تا چه اندازه اهمیت دارد؟ (مهم
نیست, تا حدودی مهم است, به طورمتوسط مهم
See oe اين مقياس قد, رنگ
ست, جنس مو, ویژگی های صورت حجم عضلات
وتمایز یاقنکی آنها, تناسب اندام, وزن؛ اندازه ی
قفسه سینه, قدرت جسمانی هماهنگی جسمانی و
ظاهر کلی را در بر می گیرد. درمانگران می توانند
از اين مقياس قبل يا بعد از عمل جراحی استفاده
صفحه 47:
٠ این مقیاس برای عملیاتی کردن آسیب پذیری
های شناختی بیمار در مقابل اعمال جراحی
تغییر دهنده ی ظاهر ابزار مفیدی است.
همچنین با استفاده از اين مقیاس می توان
هاى بين خود واقعى و خود ايده ال رايس از
عمل جراحى مشخص كرد.
صفحه 48:
٠ مفهوم پردازی
٠ وایت (۲۰۰۰) برای بیماران مبتلا به سرطان
یک مدل شناختی- رفتاری تصویر تن تدوین
کرده است .این مدل برای بیمارانی که به
خاطر عمل جراحی دچار تغییرات ظاهری شده
اند. قابل استفاده است. بر اساس این مدل
تغییرات ظاهری عینی ممکن است با ادراک
wins بیمار از وسعت و ماهیت تغییرات ظاهری
همخوان باشد يا نباشد.
صفحه 49:
* در مفهوم پردازی در سطح مورد باید هر گونه
ناهمخوانی بین واقعیت عینی و ادراک بیمار از
شدت و ماهیت تغییرات ظاهری مشخص شود
oly) سال: بیماری که که عمل چراجی
کوچک را برای برداشتن یک غدهی خوش خیم
در گوشش يشت سر گذاشته cal مى كويد
:74 از گوش او را برداشته اند). تغییرات
ادارک شده در ظاهر به صورت باورهایی
درباره ی خود و ظاهر پردازش می شوند.
صفحه 50:
* همچنین در مفهوم پردازی در سطح مورد باید
به ارتباط بین طرحواره خود و محتوای
طرحواره ی تصوير تن اشاره شود
صفحه 51:
۰ در مواردی که درمانگر در مفهوم
پردازی از نظریه ی هیگینس استفاده
بين خود واقعى و خود ايده آل ر| مشخص كند
ارتباط دهد. کش و شايمنسكى (1990) توضيح
ميدهند كه چگوته باید در بررسی تأثيرات
روانی ظاهر به سرمایه گذاری روانی افراد بر
روی ویژگی های جسمانی مختلف توجه کنیم.
ویژگی های جسمانی مختلف تأثیرات روانی
Ay. ce dee
صفحه 52:
* مطالعات نشان داده اند که افراد "جذاب" به
خاطر خاطر رفتارهایشان تقوبت اجتماعی
بیشتری دریافت می کنند. دیگران به آنها بیشتر
کمک می کنند. نزد آنها بیشتر خودافشایی می
کنند و معتقدند که افراد جذاب صادق تر
هستند (برنز و فارینا, ۱۹۹۲). در مفهومر
پردازی. اين مسائل بین فردی در نظر گرفته
صفحه 53:
* تحقیقات روانشناسی اجتماعی نشان داده اند
که افراد غیرجذاب" اضطراب اجتماعی, ترس
از طرد شدن و منبع کنترل بیرونی بیشتری را
تجربه می کنند. در مفهوم پردازی باید به قابل
روئیت بودن تغییرات ظاهری توجه شود و
هرگونه سوگیری در توجه به عضو تغییر یافته,
بايد در مفهوم پردازی مطرح شود. بیمارانی
که معتقدند دچار نقص شده اند به احتمال
بیشتری به مشکلات روانی دچار می شوند
(وايت و آنوین ", 994 .)١
صفحه 54:
راهبردهای درمانی
هنگامی که بیمار معتقد است که به خاطر
تغيير ظاهرش دیگر کامل نیست , بايد متوجه
باشد که چگونه عمل جراحی باعث تغییر
تفسیرهایشان درباره ی خود شده است در
چنین شرایطی که بیمار ارزش شخصی خود را
کاملا به ظاهر ارتباط می دهد , درمانگر باید
به بیمار کمک کند تا تغییر در ظاهرش
را از جنبه های دیگر زندگی مجزا کند
صفحه 55:
٠ آزمایش های رفتاری به بیماران کمک
می کند تا رفتارهای جدید را امتحان
كنند (يا رفتارهای قبلی خود را دوباره
انجام دهند. بعضی از افراد تغییرات
به نواحى تغيير یافته شود. حمایت
اجتماعی , = مهم است و باورهایی
اجتماعی مى شوند بايد هدف درمان
اک ی عد
صفحه 56:
٠ عمل جراحی پلاستیک
۰ این دسته از بیماران اغلب به روانشناسان بالینی و
روانپزشکان ارجاع داده می شوند تا درباره ی مناسب
بودن آنها برای جراحی پلاستیک نظر بدهند. توضیح
مسائلی که باید در ارزیابی اين بیماران مورد توجه قرار
كيرد خارج از حيطه اين كتاب است. اما درمانگرانی که از
مدل شناختى- رفتارى استفاده مى كنند به خوبى مى
توانتد اين ارزيابى ها را انجام دهند. زيرا اين ارزيابى ها
اغلب مشخص کردن افکار بیمار درباره ی ظاهر خود, نیاز
به عمل جراحی و واکنش های رفتاری فرد به نارضایتی از
ظاهر خود را در بر می گیرد.
صفحه 57:
* درمانگران باید عوامل شناختی- فتاری را که روی
تمایل بیماران به جراحی پلاستیک تأثیر می گذارند.
بررسی کنند. درمانگران باید برای تصمیم گیری
درباره ی مناسب بودن عمل جراحى روى اين نكته
تمرکز کنند که ادراک بیمار از مزایای عمل جراحی تا
چه اندازه سوگیرانه است (اگر بینی کوچک تری
داشته باشم. شوهرم دوباره من را دوست خواهد
داشت") وربا ادرراک بیفار از مضزات جراح تا چد
انذازی محدود استت: (بزای مقالي. احعفال ناقی:عانون
جای زخم).
صفحه 58:
۴ همچنین مى توان درمان شناختى- رفتارى را
به عنوان یک درمان حمایتی برای اين گروه از
بیماران به کار برد,زیرا بیماران مى توانند در
حالی که در cu انتظار جراحی پلاستیک
هستند از درمان شناختی- رفتاری استفاده
کنند.در مواردی که بیمار از باورهای تحریف
شده و تغییرات ظاهری عینی رنج می برد,
ترکیب درمان شناختی رفتاری و جراحی
صفحه 59:
٠ بيمارانى كه در انتظار عمل جراحى بيوند عضو
تجربه می کنند. هنگامی که یک عضو دهنده ی
تتاسعب پیدا هی قبووء این بیمازان نج alas
به انجام دادن عمل جراحی پیوند عضو و
كرايش به اجتناب از آن در توسان هستند. زيرا
به خوبى مى دانند كه در مسير تباهى سلامت
جسمی قرار خواهند گرفت
صفحه 60:
۶ درمانگر می تواند به بیمار کمک کند تا دریاید که
چگونه تفسیرهای او روی احساساتش دریاره ی Nou
l= 3135 eo guilt gins ين كه آيا بيوند عضو را به
عنوان نشانه ای برای مرگ احتمالی تفسیر می کند ی
علامتی از افزايش کیفیت زندگی. بعضی از بیماران در
مى يابند كه عدم قطعیت مربوط به انتظار کشیدن
Sly پیوند عضو, آسیب پذیری نسبت به افکار
اضطراب زا را تحریک می کند. درمانگران می توانند
این مشکل را با استفاده از مدل شناختی- رفتاری
اضطراب ارزیابی, مفهوم پردازی و درمان نمایند.
صفحه 61:
* خلاصه و نتیجه گیری
° عمل جراحی معمولا با مشکلات روانی همراه
است که اغلب به عدم رضایت و اطلاعات
غلط بیمار منجر می شود. برای دستیابی به
سطح بهینه ی رضایت بیماران می توان از
درمان شناختی- رفتاری استفاده کرد.
صفحه 62:
* همچنین درمانگران مى توانند از رويكرد
شناختی- رفتاری برای درمان تی که
احتمال :دسنيابى يه نتايج متطلوب :جر احىق را
كاهش می دهند, استفاده كنند. درمان
شناختى- رفتارى اغلب يس از عمل جراحى
اجرا مى شود و بايد به صورتى انجام كيرد كه
یک رویکرد تدریجی برای رسیدن به سطح
سلامت روانی و جسمانی مطلوب را ترغیب
ید.
صفحه 63:
* عمل های جراحی که به تفییرات ظاهری منجر
می شوند اغلب باعث ایجاد مشکلات روانی
می شوند و درمانگران می توانند از مدل های
شناختی- رفتاری در این حوزه به خوبی
استفاده کنند. همچنین درمان شناختی- رفتاری
برای مفهوم پردازی دلایل بیمارانی که به دنبال
جراحی پلاستیک هستند و مدیریت عوامل
روانی مربوط به عمل جراحی پیوند اعضا