صفحه 1:
صفحه 2:
سازوکارهای بیماری های خودایمنی
صفحه 3:
سازو کارهای خودايمني
احتمال این که سیستم ایمنی افراد شروع به واکنش بر ضدانتی ژن های خودی
وایجاداسیب بافتی کنداززمان کشف اختصاصی بودن سیستم ایمنی درمقابل
آنتی ژن های بیگانه مطرح بود.
دراوایل دهه ۱۹۰۰پاول ارلیش مسموم سازی ترسناک رابرای واکنش های ایمنی
مضرریا سمی)برضدانتی ژن های خودی رقم زد.
وازه خودایمنی به آن دسته از بیماری هایی گفته می شودکه بافت ها راتخریب می
Oe ei Se Oe eis ee oe oe
ایجاد کننده آپن اختلالات سخت با تا ممکن باشد.
* از آن جایی که التهاب جز غالب این اختلالات
یانجی گری ایمنی دسته بندی می شوندکه
ضد انتی ژن های خودی وجود ندارد.
است گاهی در گروه بیماری التهابی با
شان می دهدعلت اسیب شناخت خاصي
صفحه 4:
عواملی که در پیشبردخود ایمنی شرکت می کنند
حساسیت ژنتیکی ومحرک های محیطی مانند عفوذ ها و
آسیب بافتی موضعی. ژن هایی که موجب حساسیت افراد به بیماری ها
می شوند ممکن است سازو کارهای تحمل به خود را بر هم زنندوعفونت
یا نکروزدر بافت هاموجب تقویت ورودلنفوسیت های خود واکنش
گروفعال شدن این سلول ها
می شودکه نتیجه آن آ بافتی می باشدعفونت ها وآسیب بافتی
ممکن است راهی را که با آن انتیژ ن های خودی به سیستم ایمنی
عرضه می شوندتغییردهند که منجر به شکست در تحمل به خودوفعال
شدن لنفوسیت های خود واکنش گرمی شود.
صفحه 5:
عوامل دیگر:
تغییرات درمیکروبیوم میزبان وتغییرات ژنتیکی درسلول های ایمنی
ممکن است نقش های مهمی در بیماری زایی داشته باشند
آما پژوهش در باره این موضوعات هنوزدر ابتدای راه خود هستند.
صفحه 6:
سازوکارهای پیشنهادی خود
نجی گری سلول
های "1" مختص عضو ایجاد
می شودجایگاه های ژنتیکی
مختلفی باتاثیربرتحمل مسئول
استعدادابتلابه خودایمتی باشند.
عوامل محیطی مانند عفونت
هاوتحریک های التهابی دیگر
نفوذلنفوسیت هابه بافت وفعال
شدن سلول های ۳" خودواکنش
گر را به دنبال تخریب بافتی
القامی کنند.
Genetic susceptibility "Reaction to environmental stimuli
=
1 ot
a and
7 ا
| -
Failure of
اي فلت ۱9699۵,
بسن
سید
0۳۱۵۵۸۵۵
۲
صفحه 7:
بیماری های خود ایمن براساس توزیع آنتی ژن های خودی که
شناسایی می شوندممکن است سیستمیک يا مختص عضوباشند.
برای مثال نوکلئوپروتئین های خودی وآنتی بادی های
اختصاصی که به طور معمول در بیماری های سیستمیک مانندلوپوس
اریتروماتوزسیستمیک()))ساخته می شوند.درمقابل |
پاسخ های سلول برضدآنتی ژن های خودی که دارای توزیع بافتی
محدودهستندمنجربه بیماری های مختص عضومانندمیاستنی گراویس
دیابت نوعآومالتیپل اسکلرزیس (1269))می شوند.
صفحه 8:
بیماری های خودایمنی تمایل به مزمن شدن پیشرفت وداتمی نمودن
خوددارند.
دلیل این ویژگی هابان است که انتی ژنهای خودی که اين واکنشها رو به
07 انه !| 230 كا راسج ارمنى اغاز.مى شود تعداد
با ارو کار هی توت کننده بر قفا شده كه پاسخها رو دائمی می
کنند.افزون براین وقتی پاسخ ایمنی بر ضد انتی ژن خودی به راه افتاده
وسبب تخریب بافتی شده است,و به خودی خود منجر به ازاد شدن و
اتی در انتی ژن خودی وفعال شدن لنفوسیتهای اختصاصی انها می
شوند وبیماری رو بدتر می کنند.این پدیده انتشار اپی توپ نام دارد وممکن
است این که چرا وقتی یک بیماری خود ایمن ایجاد می شودطولانی تر
شده و تداوم می یابد توضیح دهد.
صفحه 9:
تحمل يا تنظيم ناقص.شکست در سازوکارهای تحمل به خود در سلولهای
“كو ),منجر به عدم تعادل بین فعال شدن لنفوسیتهاو کنترل انها می شود
که دلیل نهفته در بین تمام بیماریهای خود ایمن می شود.
درتمام افراد پتانسیلی برای خود ایمنی وجود دارد زیرا بعضی از کلونهای
لنفوسیتهای در حال تکامل ممکن است با اختصاصیتهای ee برضد انتی
ژنهای خودی بوجود ایند که بسیاری از انتی ژن های خودی,به اسانی در
دسترس لنفوسیتها قرار دارند.همچنان که پیش تر گفته شد,تحمل به انتی
ژنهای خودی به طور طبیعی با فرایند های گزینش که در آن از بلوغ بعضی از
لنفوسیبهای اختصاصی انتی ژنهای خودی با سازوکارهایی مانند غیر فعال
شدن یا حذف این لنفوسیتهای خود واکنش گر,جلوگیری شده و مانع بلوغ
آنها می شوند.ممکن است از دست دادن تحمل به خود نتیجه همان
لنفوسیتهای خود واکنش های باشد که در طی بلوغ یا پس از بلوغشان,حذف
یا غیر فعال نشده اند یا این که 00۳0)ها فعال شده باشند و بنابر این انتی
ژنهای خودی را به سیستم ایمنی در یک حالت ایمونوژن عرضه کنند.
صفحه 10:
مدلهای تجربی وپژوهش های محدود در انسانها نشان داه اند که هر کدام از
سازوکارهای زیر ممکن است در شکست تحمل به خود,همکاری داشته با شند
نقص در حذف(كزينش منفى)سلولهاى 'أكيا )ى ويرايش
كيرندة در سلولهاى كدر طى بلوغ اين سلولهادر اعضاى
لنفوييد زايا.
.نقص در تعداد و كاركرد تنفوسيتهاى ١[)تتظيمئ.
.ايويتوزناقص در لنفوسيتهاى خود واكنش كر بالغ.
.كا ركرد نامناسب كيرنده هاى مهارى.
ao
صفحه 11:
عرضه غیر عادی انتی ژنهای خودی
این ناهنجاریها ممکن است شامل بروزوپایدری انتی ژنهای خودی باشد
5 و( ی پاکساری 1 قولذایا تغییرات فضایی در ساختمان
این انتی ژنها باشد که ناشی از تغییرات انزیمی پا استرس سلولی یا
اسیب باشد.اگر این تغییرات به عرضه اپی توپهای انتی ژنی که در
حالت عادی وجود ندارند,منجر شود؛ممکن است سیستم ایمنی به این
ابى تويها تحمل نشان ندهد و بنا براین به اين پاسخ های ضد
خودی,اجازه پیشرفت دهد.
صفحه 12:
00 بابک باسح ایمتی ذاتی ابتدایی.
پاسخ ایمنی ذاتی یک محرک نیرومند برای فعال شدن بعدی
لنفوسیتها وایجاد پاسخهای ایمنی تطبیقی می باشد.عفونتها یا اسیب
وی پمک است واتتشهای ای دای موضعی BEML al onl)
برانگیزد.این شرایط ممکن است با پیشبرد بیماریهای خود ایمنی وبا
فعات کردن (966ها همراه باشد که بر سازو کارهای ایمنی چیره
شده وموجب فعال شدن سلواهای"" می گردند.
صفحه 13:
و همراهی الل های (),271)با خود ایمنی.
بیشتر بیماریهای خود امنی مجموعه چند ژنی(پلی ژنیک)هستند که در آن افراد
مبتلا چندین پلی مورفیسم ژنتیکی را به ارث می برند که در استعداد به ابتلا به
بیماری نقش داشتهو این ژنها همراه با عوامل محیطی باعث ایجاد بیماریها می
oar
از میان همه زنهایی که با خود ایمنی در ارتباط هستند.قوی ترین ارتباط مربوط
به ژن (106()می باشد.در بسیاری از بیماربهای خود ایمن مانند دیابت نوع
یک,حدود ۲۰-۳۰ ژن مرتبط با بیماری مشخص شده اند.در بیشتر این بیماریها
جايكاه WL 2 راز از سهم استعداه ابلر راز
لحاظ ژنتیکی به خود اختصاص داده است.قوی ترین ارتباطات این چنین بین
اسپوندیلیت انکیلوزان که نوعی بیماری التهابی و خود ایمنی مفاصل مهره ای
است و الل 267)از ۸60اما|"نوع یک وجود دارد.افرادی که دارای اين الل
هستند,در مقایسه ب افرادی که فاقد این الل,بیشتر از ۱۰۰ برابراحتمال ابتلا
بهاسپوندیلیت رادارند.
یی حدود نصف يا
صفحه 14:
دو دلیل عمده,نقش سلولهای ۳ /درخود ایمنی.
)سلولهای مکی تنظیم کننده های کلیدی plas ی ایمنی
به پرتئین ها می باشند وبیشتر انتی ژنهای خودی درگیردر بیماریهای
خود ایمن,پرتئینی می باشد.
۲ ری SOLOW ee SEI) ANNE ار
باشد.و کار سلولهای(1(1,6,عرضه پپتیدهای انتی ژنی به سلولهای D
می باشد.شکست لنفوسیتهای با با به خود 4 است موجب
بیماری خود ایمن گردد که در ان بعلت واکنشهای ایمنی سلولی,بافت
دچاراسیب می گردد.ناهنجاریهای سلول ( کمکی نیز ممکن است
منجر به تولید انتی بادیهای خودی شده,زیرا سلولهای "1 کمکی برای
ساختن انتی بادیهای با میل پیوندی بالا بر ضد انتی زنهای پرتئینی
ضروری می باشند.
صفحه 15:
نقش ژنتیک و همراهی الل های ,6121 در بیماریهای خود ایمنی
بیشتر بیماریهای خود ایمنی مجموعه ای چند ژنی(پلی ژنیک)هستندکه در آن
افرد مبتلا چندین پلی مورفیسم ژنتیکی را به ارث می برند که در استعداد ابتلا به
بیماری نقش داشته و این ژنها همراه با عوامل محیطی باعث ایجاد بیماریها می
شوند.
همراهی الل های (),1271) ب خود ایمنی
از ميان همه ژنهایی که با خود ایمنی ارتباط دارند,قوی ترین ارتباط مربوط به
DLO ly; باشد.در بسیاری از بیماربهای خود ایمن مانند دیابت نوع یک
حدود۰ ۲۰-۲ ژن مرتبط با بیماری مشخص شده اند.در بیشتر این بیماران جایگاه
0راباابه تنهایی حدود نصف یا حتی بیش تر از نیمی از سهم استعداد ابتلا را از
لحاظ ژنتیکی به خود اختصاص داده است.
قوى ترين ارتباطات اين جنين بين اسيونديليت انكيلوزان كه نوعى بيمارى التهابى
و خود ايمنى مفاصل مهره اى است و الل ©06©7از )رابلا” نوع يك وجود
دارد.افرادى كه داراى اين الل هستند در مقايسه افراد فاقد اين الل بيشتر از ٠١١
برابر احتمال ابتلا به اسپوندیلیت را دارند.
صفحه 16:
پلی مورفیسم ها در ژن انسولین
پلی مورفیسمها در ژن انسولین که تعداد متفیری از توالی های تکراری را
رمز می کند با دیابت نوع ۱ در ارتباط می باشند.این پلی مورفیسم ها
ممکن است بروز انسولین را در تیموس تحت تاثیر قرار دهند.گمان می
رود اگر پرتكین انسولین به علت پلی مورفیسم های ژنتیکی به میزان کم
در تیموس بروز کنند ممکن است سلولهای "1"در حال تکامل واختصاصی
برای انسولین گزینش منفی نشوند.این سلولها در گنجینه ایمنی بالغ زنده
مانده و توانایی حمله به جزایر بتا سازنده انسولین را بدست اورده و موجب
دیابت می شوند.
)پل رمورفیسمهاییکه بروز یا کارکرد 299 ),زنجیرم
اقا گیرنده ۲-آرا تحت اثیر قرار میدهند با مولتیپل
لسکلروز(1(63),دیابتسوع او دیگر بیمریهایخود لیمردر ایتباط می
باشدلیرت فغییرلتدر 6069(),م مکرسلیجد یا کارکرساهلهای
١“ننظيمىرا تحتقاثير بكنارد.
صفحه 17:
گیرنده ۲۳-(0508-,) را"
بعضی از پلی مورفیسمها درژن 6(68- ,ابا افزايش استعداد به بیماری
التهابی رود 2 باه پوستی پسورزیازیس دارد.در ee که دیگر پلی
مورفیسمها در مقابل گسترش این بیماریهابنقش محافظتی دارند,-ا
کی از سایتوگاین های در تکلمل سلولهای EBACE
باشدکه واکتشهایالتهایی را تخریک می کنقد.
ناهنجاریهای تک ژنی(مندلی)ورائتی که باعث خود ایمنی می شوند.
پژوهشه در مدل موشی وبیماران نشان داده اند که چندین ژن بطور قوی بر
حفظ تحمل به انتی ژنهی خودی تاثیر دارند.
a
صفحه 18:
نقش عفونتها در خود ایمنی
عفونتهای ویروسی و باکتریایی نیز ممکن است موجب
بیماریهای خود ایمنی شوند.در بیماران و برخی مدلهای حیوانی
«شروع بیماریهای خود ایمنی اغلب همراه یا به دنبال عفونتها
می باشد.در این موارد ,میکرو اورگانیسم عفونی در ضایعه
وجود ندارد و حتی در طول پیشرفت خود ایمنی در فرد قابل
ردیابی نیستند بنابراین,ضایعات خود ایمنی فقط نتیجه عامل
کرت رود با الا( ا لاك وان
با کر اج را غار با ما شده اند
صفحه 19:
8 ۲ مگن است با دو سازو کار اصلی پیشرفت بیماربهای
خود ایمنی را تقویت کنند.
۱)عفونتها در برخی بافتهای خاص می توانند سبب القای پاسخ ایمنی
a aid لد نها به بافت فرا خوانده می شوند وسبب
فعال شدن ()”1701)هاى بافتى خواهند شد اين (0000)ها شروع به بروز
كمك نموده و سايتوكاين هاى فعال كننده سلول 'أكرا ترشح مى كنند در
نتيجه باعث شكستن تحمل سلول "می شوندکه اين سلولها نيز براى
عامل عفونی اختصاصی نیستند.این نوعاز پاسخ را فعال جانبی گویند.
۲)ممکن است میکربهای عفونی دارای انتی ژنهایی باشند که با انتی
ژنهای خودی واکنش متقاطع دهند,بنابراین پاسخ ایمنی بر ضد میکربها
سبب واکنش واکنش ضد انتی ژنهای خودی می شود.این پدیده تقلید
مولکولی نامیده می شود
صفحه 20:
دیگر عوامل درگیر در خود ایمنی
تغییر اناتومیک در بافتهادر اثر التهاب (احتمال دارد ثانویه به التهاب
باشد)اسیب ایسکمیک یا ضربه,ممکن است منجر به بروز ان دسته از انتی
ژنهای خودی شوندکه در حالت طبیعی از تیررسسیستم ایمنی پنهان
هستند.چنین انتی ژنهای پنهانی,می توانند با لنفوسیتهای صلاحیت دارایمنی
واکنش داده و سبب پاسخ ایمنی اختصاصی شوند.نمونه هایی از انتی ژنهایی که
از لحاظ اناتومی پنهان هستند,پرتئین های درون چشمی و اسپرم مى
باشند.تصور می شود يوئيت و ورکیت در نتیجه پاسخهای ایمنی ایجاد شده بر
ضد آن دسته از انتی ژنهای خودی هستندکه بعلت ضربه (تروما)از جایگاه
طبیعی خود ازاد شدند.
صفحه 21:
ات هورمونی نقشی در بعضی بیماریهای خود ایمنی
دارند
تعداد زیادی از بیماریهای خود ایمنی شیوع بیشتری در زنان نسبت به
مردان دارند.به طور مثال,فراوانی (2.6)در زنان حدود ۱۰برابربیشتر از
مردان است.بیماریهای مشابه لوپوسدر موشهای )که حاصل اميزش
نژادهای 1(71,6«(7,6)))هستندنیز فقط در ماده ها پیشرفت می
کند در حالی که با اندروژن درمانی به تاخیر می افتد.اما این پیش
غالبیتزنان ناشی از تاثیرهورمون چنسی است یا دیگر عوامل مربوط به
جنس,هنوز مشخص نیست.
صفحه 22: