صفحه 1:
۸ N ۱
NW ۳
2 دام
صفحه 2:
صفحه 3:
9 Re een MTL eee peveny cs
“es پاسخ شدید سیستم ایمنی بدنبه موادی است کهبه طور طبیعی خطرناک نیستند. هر مادهای
محیط اطراف وجود داشته باشند. بیشتر آلرژنها بیخطر بوده و روی اکثر افراد. هیچ تأثیری ندارند.
صفحه 4:
و ( آلزیهای
0 غذایی
| آلرژیهای غذلیی به واکنشهای غیرطبیعی بدن اطلاق میشود که به
واسطه پاسخ سیستم ایمنی به اجزای غذایی ایجاد میگردند. در
دهههای اخیر آلرژی به عنوان یک مشکل و تهدیدکننده سلامت
| عمومی مطرح گردیده است.
شیوع آلریی غذلیی در کودکان نا ۱۰/ تخمین زده شده است. این
“© | میزان در افراد Alb کمتر از ۸۲ میباشد لین شرا در رها
گوناگون دنیا متفاوت بوده وتا حدود زیادی روی فرهنگ غذایی مردم
تأثیر میگذارد
صفحه 5:
۰ 9
است که كودكان 9 ؛ برركسالان را تحت تأثیر قرار
میدهد و متأسفانه شیوع تن رو به افزايش است.
علیرغم خطر واکنشهای شدید آلریک و حتی مرگ.
| درمان رایجی برای الرئی وجود ندارد و اين بیماری را
تنها بلید.با اجتناب از آلرژنها و درمان عاهتم مدیربت
© کرد. ;
صفحه 6:
آلرژیزاها براساس نحوه تحریک سیستم
ایمنی به دو گروه تقسیم میشوند
دارای واکنشی متقاطع ۲۱۷۱۲۷ 6۲۵55-۲۳6۵۵
(تشابه ساختمانی با آلرژیزاهای موجود در هوا
(اغلب گروه گیاهان) میباشند که باعث بوجود
آمدن واکنشهای آلرژیک میشود.
به دلیل تحریک سیستم ایمنی (پس از
مصرف مواد غذایی) باعث ایجاد پاسخ عليه
مواد غذایی در روده میشوند.
صفحه 7:
صفحه 8:
۱0۹7
Feed By IRV eee Lg cee)
شناسابى مىشوند و واكنش هاى
۱ re]
ed ا
میشوند آنا فیلاکسی ناشی از غذا
|
سريع آغاز مىشود و ممكن است
.منجر به مرگ شود
یک پاسخ ناخواسته به
مواد غذایی میباشد که به
۹
غیروابسته ۳ تقسیم
ot se
مت مرس ما را
eaee) ۳۹ است که
توسط انسان جه به شكل
Oe cried
را
میشود که شامل
BORE an every
افزودنیها و مکملهای
مواد غذايى مى باشد.
صفحه 9:
مراحل شکل گیری پاسخ آلرژیک
1 Te ESOS) ESS Le hea OM PULL ITS
تحریک میشود. سپس ]10 اختصاصی علیه آن تشکیل میشود. این ]9 اهای اختصاصی
تس
Pee fearon ei eet لين يديده اتصال 1915 .به سلولهاى فوق باعث افزليش طول
كرفته باشد را فرد حساس jis ا ا ا ا ا ل ا تال ony)
مینامند. در وهلة بعدی هرگاه فرد حساس مجددابا الرژی که قبلابا لن تماس داشته است
برخورد كند لين آلريى غذليى يس از عبور سه سطوح مخاطى به 1015 هاى اختصاصى
۱ ا ل ل ا ا ل EL]
لین فرانید رها شدن تعداد فراولنی از واسطهها از جمله هیستامین میباشد. لین واسطهها با
تآثير بر سطوح مخاطى و ساير اعضاى بدن باعث ايجاد علائم بالينى الرزى مى شود.
صفحه 10:
در ولقع شکلگیری یک پاسخ آلرژیک. اغلب.با تولید
۱
ad كردد. ييامد لين فرايند. رها شدن تعداد فراوانى از
ا TOU ews Perper en Or Copier
ene reel fe ۱9
خارش. شوک آنافیلاکسی شوند.
حذف ماده PETRY آلرژیزا از رزجم et درمانهاى
دارويى. ايمونوتراليى و درمان با مكملهاى غذايى از
جمله متداولترين درمانهايى است كه براى اين
بيمارى وجود دارد.
صفحه 11:
واکنش آلرژیک غذایی روی سیستم گوارش +40
انترو کولیت وابسته به پروتئین غذایی
ندروم آلرژی دهان از وفاژیت ائوزینوفیلی
سندروم آلرژی دهانی 5 wifi
واکنشهای آلرژیک که
روی سیستم گوارش
تأثیر میگذارد شامل
چندین سندروم خاص
ازدباد حساسیت گوارشی فوری و کاستر وانتریت ائوزبتوفیلی
پروکتوکولیت آلرژیک وابسته به پروتئین غذایی
صفحه 12:
0 شایعترین واکنش آلرژیک غذایی روی پوست. /
ها -1۶ ۲
درماتیت درماتیت
اتوپیک تماسی کهیر تماسی
صفحه 13:
۳ 0 773
eee باعث بروز مشکلات تنفسی
RRP Te CLT Seer eel get
صفحه 14:
هر غذایی ممکن است آلرژی ایجاد کند. بعضی از مواد تشکیلدهندههای غذا ممکن el
است تحریک کنندهی واکنشهای آلرژیک باشند. ۷ غذایی که بیشتر از سایر موارد iat ها ©
احتمال دارد که آلرژی را ایجاد کنند» عبارتند از: ریها . م
۰06
تخم مرغ. به خصوص سنیده
صفحه 15:
صفحه 16:
71: 5 ل ۱ ور See eS
ل Te cee ee OTS eee CROCE eco)
داردن دراى مشكلات بسيارى مى باشند. زيرا su) کهبه بادام زمینی
بادام زمينى به وفور در صنعت مورد استفاده قرار م ىكيرد. بنابراين
افراد بيمار مىبايست قبل از مصرف محصولات كوناكون اعم از
ا ال ل اي ل ل ل ال ام
مطالعه كنند وببه لين اطمينان برسند كه محصول عارى از بادام زمينى
3-0
صفحه 17:
براساس تحقیقات انجام شده روى نوزادان 0 ۸( متحده به
لین نتیجه رسیدهاند که تمامی نوزادان مبتلاجه آلریی شیر در
اولین سال زندگی خودبه لین بیماری مبتلا شدهاند و حدود 1۸۰
آنها در پنجمین سال تولد خود از نظر بالینی نسبتبه آلرژی
شير تحمل بيدا كردهلند كه حدود PER er ee la
ل ا ا ل ا ۱
فرد بيمار در تجزيه لاكتوز مى باشد.
صفحه 18:
برای پیشکیری از بروز آلرژی؛ فرد ببمار بايد از خوردن آلرژن مورد نظر با [درمان و 6 0
پیشگیری | ۶ 0م
مواد غذایی که ممکن است دارای آن آلرژن خاص باشند خودداری نماید
صفحه 19:
Allen K. 2007. The vomiting child--what to do and when to consult. Aust Fam Physician 36(9):684-687.
Allen KJ, Davidson GP, Day AS, Hill DJ, Kemp AS, Peake JE, Prescott SL, Shugg A, Sinn JK, and Heine RG. 2009. Management of cow's milk
protein allergy in infants and young children: an expert panel perspective. J Paediatr Child Health 45(9):481-486.
‘Ando H, Moverare R, Kondo Y, Tsuge |, Tanaka A, Borres MP, and Urisu A. 2008. Utility of ovomucoid-specific IgE concentrations in predicting
symptomatic egg allergy. J Allergy Clin Immunol 583-588:)3(122
‘Arvola T, Tahvanainen A, and Isolauri 8. 2000. Concerns and expectations of parents with atopic infants. Pediatr Allergy Immunol 11(3):183-
188
Assa‘ad AH, Putnam PE, Collins MH, Akers RM, Jameson SC, Kirby CL,
Buckmeier BK, Bullock JZ, Collier AR, Konikoff MR et al.. 2007. Pediatric patients with eosinophilic esophagitis: an 8-year follow- up. | Alleray
Clin immuno! 119(3):731-738.
Baliski C, Nosyk 8, Melck A, Bugis S, Rosenberg F, and A HA. 2008. The cost-effectiveness of three strategies for the surgical treatment of
symptomatic primary hyperparathyroidism. Ann Surg Oncol .2653-2660:)10(15
Barnett CW. 2005. Need for community pharmacist-provided food-allergy education and auto-injectable epinephrine training. J Am Pharm
‘Assoc (2003) 45(4):479-485.
Berns SH, Halm EA, Sampson HA, Sicherer SH, Busse PJ, and Wisnivesky JP. 2007. Food allergy as a risk factor for asthma morbidity in
adults. J Asthma 44(5):377-381.
Bock SA, and Atkins FM. 1989. The natural history of peanut allergy. J Allergy Clin Immunol 83(5):900-904.
Bock SA, Munoz-Furlong A, and Sampson HA. 2001. Fatalities due to anaphylactic reactions to foods. J Allergy Clin Immunol .191-193:)1(107
Boyano-Martinez T, Garcia-Ara C, Diaz-Pena JM, and Martin-Esteban M. 2002. Prediction of tolerance on the basis of quantification of egg
white-specific IgE antibodies in children with egg allergy. Journal of Allergy and Clinical Immunology 110(2):304-309,
Boyce JA, Assa'ad A, Burks AW, Jones SM, Sampson HA, Wood RA, Plaut M, Cooper SF, Fenton Mj, Arshad SH et al.. 2010. Guidelines for the
diagnosis and management of food alleray in the United States: report of the NIAID-Sponsored expert panel. J Allergy Clin Immunol 126(6
Suppl):51-58.
Branum AM, and Lukacs SL. 2009. Food allergy among children in the United States. Pediatrics 124(6):1549-1.000
Burks AW, Jones SM, Boyce JA, Sicherer SH, Wood RA, Assa‘ad A, and Sampson HA. 2011. NIAID-sponsored 2010 guidelines for managing
food allergy: applications in the pediatric population. Pediatrics 128(5):955-965.
Caffarelli C, Cavagni G, Giordano S$ ,Stapane |, and Rossi C. 1995.
صفحه 20: