آشنایی با مواد مخدر

آشنایی با مواد مخدر

اسلاید 1: تهیه، تنظیم و ارائه توسط عسکری

اسلاید 2: مواد مخدرانواع متفاوت و متنوعی از مواد می توانند باعث اعتیاد شوند . آثارسومصرف و ناراحتی های ناشی از قطع مصرف و عوارض مصرف طولانی مدت هر یک از آنها با یکدیگر متفاوت است ، در کشورمان شایع ترین مواد مورد مصرف مواد مخدر اپیوئیدی است اما به تازگی مصرف سایر انواع  مواد اعتیاد آور روند روبه رشد و سریعی داشته بطوریکه شاهد تغیر الگوی مصرف هستیم.ما در انجا فقط به برخی از آنها اشاره می کنیم.

اسلاید 3: انواع مواد مخدرآرامبخش هاحشیش آمفتامین هاالکلمرفین و کدئینتریاکهروئینمتادونکراک کوکائیناستروئیدهاال اس دی (LSD)اکستازی (قرص اکس)نیکوتینترکیب مواد مخدرگل

اسلاید 4: هروئین چیست؟هروئین ( با نام علمی دیامورفین یا دی استیل مرفین) یکی از انواع افیون هایی است که از گیاه خشخاش به دست می آید. با کشیدن تیغ بر روی کاسبرگ گیاه خشخاش شیره سفیدی از آن خارج می شود که پس از خشک شدن تغییر رنگ داده و به آن تریاک گفته می شود. تریاک دارای مرفین و کدئین است که هر دو خاصیت تسکین درد دارند. مهمترین منبع تولید هروئین خیابانی، کشورهای هلال طلایی آسیا شامل افغانستان، ایران، و پاکستان هستند. هروئین از مرفین به دست می آید و نوع خالص آن به صورت یک پودر سفید رنگ می باشد، با این حال هروئینی که امروزه برای مصارف معتادان به فروش می رسد به رنگ سفید مایل به خاکستری، زرد، و یا حتی قهوه ای یافت می شود. هروئین را معمولاً در بسته های پلاستیکی کوچک و مخروطی شکل بسته بندی می كنند و سر آن را با آتش میبندند. در این حالت آب در آن نفوذ نکرده و در مواقع خطر می توانند آنرا بلعیده و پس از دفع از آن استفاده كنند.هروئینی که برای مصارف پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد اغلب به صورت قرص مصرف شده و یا به صورت محلول تزریق می شود. تعدادی از افیون های صنعتی از خانواده مرفین (اپیویید ها) که برای مصارف پزشکی و دارویی تولید می شوند، خواصی مشابه هرویین دارند. از جمله این مواد می توان به دی هیدرو کدوین (DFs ١١٨(، پتیدین (که اغلب برای کاهش درد زایمان استفاده می شود)، دیکونال، پالفیوم، ترامادول، و متادون (که اغلب در برنامه های درمانی به عنوان جایگزینی برای اعتیاد به هروئین تجویز می شود) اشاره نمود.

اسلاید 5: هروئین را علاوه بر کشیدن (دود کردن)، از طریق کشیدن از بینی، و یا تزریق نیز می توان استفاده نمود. اپیوئیدها برای مصارف پزشکی و اغلب به صورت قرص و یا محلول تزریقی تولید می شوند، با این حال خصوصا توسط معتادانی که به هرویین دسترسی ندارند، می تواند برای مصارف غیر پزشکی نیز استفاده شوند. متادون اغلب به صورت شربت ساخته شده و نوشیده می شود. در برخی از کشور ها از متادون به عنوان دارویی برای متوقف کردن و یا سم زدایی استفاده می شود. اگرچه استفاده از متادون باعث کاهش یافتن برخی از نشانه های فیزیکی خماری ناشی از اعتیاد به هروئین می شود، اما نه عوارض روانی بیماری اعتیاد را کاهش می دهد، و نه ریشه اصلی مشکل را از بین می برد. در بین معتادان به هروئین، متادون به عنوان ماده ای معروف است که سم زدایی آن به نسبت هروئین مشکل تر می باشد. در کشورهای غربی از جنبه قانونی مرفین، تریاک، متادون، پتیدین، و دیکونال مواد کلاس A، کدئین، دی هیدروکدئین (DF١١٨( کلاس B، و تمگزیک و دیستالجزک در زمره مواد کلاس C هستند.

اسلاید 6: عوارض و تاثیراتهروئین و سایر افیون ها دارای خاصیت آرام بخشی بوده و سیستم عصبی بدن را مختل می کنند. مصرف این افیون ها سرعت عملکرد بدن را کاهش داده و دردهای جسمی و روحی را به طور موقت از بین می برد. تاثیرات هروئین در بدن بلافاصله پس از مصرف آغاز شده و بسته به نحوه و میزان مصرف آن تا چند ساعت به طول می انجامد. برخی از این اثرات عبارتند از: احساس گرمی در بدن، احساس سرخوشی و آرامش، و از بین رفتن اضطراب و سایر احساسات ناخوشایند.مصرف هروئین برای اولین بار احتمالا باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ می شود. ولی به تدریج و با مصرف بیشتر، این عوارض از بین می روند. مصرف میزان زیاد هروئین باعث بروز بی حسی شدید، رفتن به حالت کما، و یا حتی مرگ ناشی از اختلال در تنفس می شود.مصرف طولانی مدت هروئین باعث به وجود آمدن حالت تلورانس شده و فرد برای رسیدن به همان لذت و سرخوشی سابق باید میزان بیشتری مواد مصرف کند. بعلاوه، همزمان با مصرف مداوم مواد، بیماری اعتیاد نیز توسعه می یابد. خماری فیزیکی ناشی از اعتیاد به هروئین علائمی مانند سرماخوردگی بعلاوه درد، لرزش، تعریق، و اسپاسم عضلانی ایجاد می کند. بسته به وضعیت جسمانی فرد، این علائم معمولا از یک هفته تا ده روز پس از قطع مصرف مواد ادامه پیدا می کنند و پس از آن به تدریج از بین می روند. اما این امکان وجود دارد که احساس ناخوشی و یا احساس ضعف در بدن برای مدت طولانی تری باقی بماند. اگرچه بسیاری از معتادان به هروئین می توانند اعتیاد خود را ترک کنند، ولی پاک ماندن روزانه و پرهیز کامل از هروئین  می تواند بسیار مشکل باشد. به همین دلیل کارکرد برنامه های 12 قدمی و استفاده از حمایت انجمن معتادان گمنام یکی از موثرترین روش هایی است که می تواند به بهبودی این دسته از معتادان کمک کند.

اسلاید 7: مصرف بیش از حد هروئین می تواند عواقب مرگباری به همراه داشته باشد؛ به خصوص زمانی که معتادان پس از یک دوره پاکی، مجددا اقدام به مصرف مواد به همان میزان اولیه کرده و یا هروئین را با سایر مواد مانند الکل، آرامبخش ها، و یا سایر مواد مخدر ترکیب و پس از آن مصرف کنند. بسیاری از معتادان به هروئین، در شرایطی که دسترسی به هرویین نداشته باشند اقدام به مصرف سایر افیون ها و یا قرص های آرام بخش می کنند.کیفیت و خلوص هروئینی که معتادان تهیه می کنند بسیار متفاوت است چراکه گاهی برای کسب سود بیشتر، مواد مختلف دیگری به آن اضافه می شود. مصرف تزریقی هروئین میزان ریسک مصرف را افزایش داده و آنها را در خطر ابتلا به بیماری هایی مانند هپاتیت و یا ایدز که بر اثر استفاده از سرنگ های آلوده مشترک ایجاد می شود، قرار می دهد. عوارض فیزیکی ناشی از مصرف بلند مدت هروئین به ندرت خطرناک می شود. برخی از این عوارض عبارتند از: یبوست مزمن، بروز اختلال و بی نظمی در عادت های ماهانه زنان، ذات الریه، و کاهش مقاومت در برابر عفونت ها و بیماری های مختلف. در صورتی که این عوارض با رفتارهایی مانند بی نظمی در غذا خوردن، بی توجهی نسبت به وضعیت شخصی، و یا بی سرپناهی همراه شود، می تواند تاثیرات بدتری نیز داشته باشد. تزریق مکرر می تواند باعث بروز صدماتی مانند آسیب دیدگی رگ ها، بی نظمی در ضربان قلب، و یا اختلالات تنفسی شود. همچنین استفاده از افیون ها در دوران بارداری، می تواند باعث اختلال در رشد جنین، و بروز علائم خماری در نوزاد بلافاصله پس از تولد شود.

اسلاید 8: تریاک چیست؟تریاک ماده مخدر صمغ مانندی است که از گیاه خشخاش به دست می آید. با خراش دادن کاسبرگ گیاه خشخاش، شیره سفید رنگی از آن خارج می شود که پس از باقی ماندن در مجاورت هوا و اکسید شدن، سفت شده و به رنگ سیاه در می آید. تریاک به صورت لول، حبه قند و یا کیک بسته بندی و حمل می شود. این ماده مخدر دارای ١٦% مرفین و آلکالوئید است که اغلب از آن جهت تولید هروئین و فروش در بازارهای سیاه استفاده می شود. کشت خشخاش و استعمال تریاک برای مصارف غذایی، بیهوشی، و در مناسبت ها، به اواخر دوران نوسنگی باز می گردد. سومری ها، آشوری ها، مصری ها، یونانی ها، رومانیایی ها و ایرانیان باستان، همگی به طور گسترده ای از تریاک به عنوان قوی ترین ماده آرام بخش و ضد درد استفاده می کرده اند. همچنین آنها از تریاک برای انجام جراحی های خود استفاده می کرده اند.مرفین، اصلی ترین ماده شیمیایی بیولوژیک فعال در ساختار تریاک است  که دارای دو نوع اصلی از آلکالوئید ها می شود. افرادی که از تریاک استفاده می کنند در حقیقت به انواع مختلفی از افیون ها مانند مرفین، کدئین و سایر ترکیبات مخدر موجود در آن وابسته می شوند.

اسلاید 9: مرفین متداول ترین و اصلی ترین آلکالوئید موجود در تریاک می باشد که حدود ١٠% الی ١٦% از آن را تشکیل می دهد. بعلاوه مرفین عامل اصلی عوارض و آسیب هایی است که به بدن وارد می شود. از جمله این آسیب ها می توان به آسیب به ریه و ایجاد مشکلات تنفسی، کما، ایست قلبی و… اشاره نمود. تنها ٢ گرم از ماده مخدر تریاک، حدودا ١٢٠ الی ١٥٠ میلی گرم مرفین وجود دارد که دز بسیار بالایی است.رایج ترین روش استعمال تریاک دود کردن و کشیدن آن است. در کشور های خاور میانه از جمله ایران این کار را با استفاده از وافور و یا روشی به نام سیخ و سنگ انجام می دهند. در این روش با استفاده از یک جسم داغ تریاک را سوزانده و سپس با استفاده از یک جسم لوله ای (مثلا لوله خودکار) دود حاصل از سوختن تریاک را به درون سیستم تنفسی خود هدایت می کنند. براساس پژوهشی در سال ۱۳٩۰، این روش شایع‌ترین روش برای تدخین و کشیدن تریاک در ایران است و نزدیک به ۵٩٪ از مصرف تریاک ایران، به این روش انجام می‌شود. در مواردی نیز سوخته تریاک که ماده ای به رنگ قهوه ای تیره و قیر مانند است را در چایی حل کرده و یا آن را به تنهایی می بلعند.