افسانه یک قورباغه

صفحه 1:
افسانه یک قورباغه این افسانه را با انديشه . تفک و توجه. دنبال کنید. 

صفحه 2:
Olivier Clore lil ‏فیلسوف و نویسنده‎ ‏افسانه ای را پیش روی شما قرار می دهد که مفهوم آموزشی‎ ‏بسیار مهمی را در بر دارد.‎ مساله مربوط به قورباغه ایست که به تدریج گرم می کنیم. .قورباغه متوجه نمى شود که در حال پخته شدن است 

صفحه 3:
دیگی را پراز آب سرد کرده و قورباغه ای را به درون آن می اندازیم. 

صفحه 4:
اجاق برقی را ابتدا با درجة کم روشن می کنیم اب درون ديك به تدریج گرم می شود. ‎Baul sheer 6‏ افزوده شود قورباغه به هیچ وجه متوجه نمی شود 

صفحه 5:
آب به زودی ولرم می شود. قورباغه با شادی حس می ‎Cal OT‏ گرمی مطبوع مناسب حالش می باشد. 

صفحه 6:
قورباغه در درون دیگ ازخود می پرسد آیا نیم پز شده ام؟ La grenouille dans la marmite d’eau : sommes-nous d4ja & moitié cuits ? 

صفحه 7:
آب اکنون به اندازة کافی گرم شده است. قورباغه این دمای اضافی را بازهم تحمل می کند در او احساس خستگی به وجود آمده ولی هنوز وحشت به او دست نداده است. 

صفحه 8:
اکنون ‎Lally cal‏ بسیار گم نفنده است. شده است ولی در اثر این دمای بالا ضعیف شده و حال وحوصله جهش به بیرون دیگ راندارد. 

صفحه 9:
درجة حرارت آب درون ديك به جوش رسیده دیگر حسى در قورباغه باقی نمی ماند. قورباغه می میرد و سپس پخته می شود. 

صفحه 10:
حال تصور کنید اگر همین قورباغه را در دیگی با آب ‎a:‏ درجة سانتیگراد وارد می کردیم» واکنش او چه می بود؟ بدیهی است به مجرد برخورد با آب ۰ درجه. با جهشی ناگهانی خود را به خارج ديك يرت مى كرد. 

صفحه 11:
نتيجه اى كه اين آزمايش به دست مى دهد اين است: اكر تغييرات دما و يا هر تحول ديكر براى هر موجود به نحوى كند ييش أيدء قورباغه پا هر موجود دیگر به تدریج زير بار تغییرات رفته و در او يا آنها شعور مخافت وریا عکس انس و یا ‎gi‏ طظهور نخواهد کرد. 

صفحه 12:
اگربه اتفاقاتی که:دز اجتماعات:بشری از ندو پیدایش انقلاب ضتعتی پیش آمده با دقت بنگریم. شرایط اجبار شده بر قورباغة در حال پخت را پیدا کرده ایم. از قرن نوزدهم تا کنون تمام داده های اجتماعی ساکنان سیارٌ زمین به تدریج و به طور قطعی در چهار چوبهای اجباری قرار گرفته اند. چهار چوبهایی که پس از انقلاب صنعتی به وجود آمدند. سس ‎a 2 ais,‏ ‎ak‏ 2 oY Sa CNS 

صفحه 13:
به نام پیشرفت در علم و صنعت اعمالی بر روی سیّارةُ زمین انجام مى كيرد كه از سيطرة فکر افراد بشر در پنج دهة قبل خارج بود. افزایش زباله به دلیل تولید زنجیره ای » افراط و تفریط به دلب 8 پیشرفت در تولید و استخراج مواد از بطن زمين و سر آخر تمايل نه بلكه شهوت ‏ به مصرفه به دليل تبليغ صبح تا شب ازوسانههای عجویی» شرایفی ایماه: کرده که ور ‎Sia loge‏ جو مه دنگز نوادگان ما قادر به ادامه زندگی - بر روی سیّاره ای که روز به روز برای ساکنان آن کوچکتر می شود - نخواهند بود. از بدو پیدایش انسانها هر فرد بشرپانزده هزار هکتار زمین در اختیار داشت در آغاز قرن بیستم این مقدار به سه هکتار و هم اکنون به یک ونیم هکتار به ازای هر نفر رسیده است. 

صفحه 14:
همزمان با پیشرفت علم و صنعت. چگونگی زندگی انسانها به نحوی حول حافت هب نطر یر ال برکشت میناد بنیزمین نی دیگی شده که قورباغة در حال پخته شدن در آن است. منتهى اين بار ساکنان سیّاره در دیگ قرار دارند. زندگی بهتر تفريح بيشتر. مصرف بیشتره شرایطی است که سیستم سرمایه داری متکی بر منافع مادی برای افراد بشر فراهم آورده. بايد آذعان داشت. این نوع زندگی لذت بخش و بسیار عالی است. ولی برای سیاره ای که گنجایش نه میلیارد جمعیت آینده را ندارد و هر روز زمين های زیر کشت آن کمتر می شود. ذخایر درونی آن - مواد سوختی. مواد معدنی و حتی آب آشامیدنی اش - نادر خواهند شد» شرایط اسفناکی را به وجود خواهد آورد. در اين حالت است که زندگی برای نوادگان ما که به این مواهب عادت کرده اند غیر قابل تحمل خواهد شد. 

صفحه 15:
تابلو سیاهی است که از آيندة زمین پیش روی ما قرار گرفته و بطور حتم معجر به- خاموفنی زفزاه اتسانها و هزاران نوع موجودات دیگر خراهد شته اعلام خطریست که باید هم اکنون با جهشی ناگهانی خود و دیگر موجودات را از اين ديك جوشان بيرون بياوريم. نظامهاى حاكم بر جهان امكان بيرون رفت از اين شرايط اسفناك را دارند و همانطور که اطلاع داریم در گردهمایی کپنهاک همراه با ۸۰۰۰ پژوهشگر بر سر این موضوع به شور نشستند. اما افسوس که تصمیم گیرندگان اين اجلاس بجای کاهش دمای دیگ بر دمای زمین دو درجه نیز افزودند. يعنى بجاى كاهش كازهاى تشديد كنندة حالت گلخانه ای زمین» پذیرفتند که تا دمای دو درجه بالاتر از حد تعادل هنوز ‎Peat AS de‏ 

صفحه 16:
در دو دهة گذشته در اثر ورود گازها از خودروهاء کارخانه ها و دامداری ها به جو سیاره. فقط ششدهم درجه افزایش دما داشته ایم. در همین دهذ اول قرن بیست ویکم توفنهای دهشتناک صدها میلیرد دار به همين امرتكاض هات كدر انغباء معاهدة كيوك و بورك .من كنيه خسارت وازة شده است. سال كذشته شهر نيواورلئان را سه بار تخليه كردند و معادل صد ميليارد دلار خسارت به این شهر وارد آمد. توفان نرگس در پرمه سبب مرگ ۱۴۴ هزار نفر و بی خانمان شدن یک میلیون نفر شد. در همین دهة اول قرن جدید هزاران پدیدة دهشتناک در چهار گوشة سیاره» خسارات مالی و جانی برای ساکنان زمین ایجاد کرد. فقط با افزايش ششدهم درجه !! 

صفحه 17:
در کپنهاک سردمداران جهان گفتند هنوز تا دو درجه افزايش دما جای نگرانی ‎emer‏ قرا يتيوه گمحه ی تسه ان کهنسا یفده عسافیی سیست و رما بفذاری مسلط بر جهانند گوش داد. از هم اکنون باید ماه افراد بشر سعی کنیم تغییری در روش مصرف خود بدهیم. مصرف كمترء زباله و آلودگی کمترء سیار؛ زمین را نجات خواهد داد. این همان جهشی است که غورباقه می بایستی به خود بدهد که نداد و پخته شد. 

صفحه 18:
شاید دیگر دیر شده باشد و نوادگان ما در این دیگ جوشان پخته شوند. شاید هنوز هم امیدی باشد. 

صفحه 19:
از تو بیننده محترم ‎lols‏ دارم این نما ‎ly Sa‏ برای دایگوان ازتسال: كن شاید تغییری در روش زندگی : ما بر روی سیّاره ایجاد .شود و شاید بتوانیم سیّاره را نجات دهیم ترجمه آزاد از علی افضل صمدی برای اطلاع بیشتر از وضعیت اسفناک سیارهه کتاب. “جهان به كجا مى رود؟" (سرنوشتستارة پمیردر صد سا|آینده) .نوشته مترجم را بخوانید 

افسانه یک قورباغه این افسانه را با اندیشه ،تفکر و توجه ،دنبال کنید. آقای ,Olivier Clerc فیلسوف و نویسنده افسانه ای را پیش روی شما قرار می دهد که مفهوم آموزشی بسیار مهمی را در بر دارد. مساله مربوط به قورباغه ایست که به تدریج گرم می کنیم. .قورباغه متوجه نمی شود که در حال پخته شدن است دیگی را پراز آب سرد کرده و قورباغه ای را به درون آن می اندازیم. اجاق برقی را ابتدا با درجۀ کم روشن می کنیم آب درون دیگ به تدریج گرم می شود. اگر به تدریج دمای آب دیگ افزوده شود قورباغه به هیچ وجه متوجه نمی شود آب به زودی ولرم می شود. قورباغه با شادی حس می کند این گرمی مطبوع مناسب حالش می باشد. دمای آب مرتب روبه افزایش است قورباغه در درون دیگ ازخود می پرسد آیا نیم پز شده ام؟ غورباغه در درون دیگ است از خود سئوال می کند آیا من پخته شده ام آب اکنون به اندازۀ کافی گرم شده است. قورباغه این دمای اضافی را بازهم تحمل می کند در او احساس خستگی به وجود آمده ولی هنوز وحشت به او دست نداده است. اکنون آب واقعاﹰ بسیار گرم شده است. قورباغه حس می کند که دمای آب غیر قابل تحمل شده است ولی در اثر این دمای باال ضعیف شده و حال وحوصله جهش به بیرون دیگ راندارد. درجۀ حرارت آب درون دیگ به جوش رسیده دیگر حسی در قورباغه باقی نمی ماند. قورباغه می میرد و سپس پخQته می شود. حال تصور کنید اگر همین قورباغه را در دیگی با آب 50 درجۀ سانتیگراد وارد می کردیم ،واکنش او چه می بود؟ بدیهی است به مجرد برخورد با آب 50درجه ،با جهشی ناگهانی خود را به خارج دیگ پرت می کرد. نتیجه ای که این آزمایش به دست می دهد این است: اگر تغییرات دما و یا هر تحول دیگر برای هر موجود به نحوی کند پیش آید ،قورباغه یا هر موجود دیگر ،به تدریج زیر بار تغییرات رفته و در او یا آنها شعور مخالفت و یا عکس العمل و یا حتی انقالب ظهور نخواهد کرد. اگر به اتفاقاتی که در اجتماعات بشری از بدو پیدایش انقالب صنعتی پیش آمده با دقت بنگریم ،شرایط اجبار شده بر قورباغۀ در حال پخت را پیدا کرده ایم. از قرن نوزدهم تا کنون تمام داده های اجتماعی ساکنان سیارۀ زمین به تدریج و به طور قطعی در چهار چوبهای اجباری قرار گرفته اند. چهار چوبهایی که پس از انقالب صنعتی به وجود آمدند. به نام پیشرفت در علم و صنعت اعمالی بر روی س ّیارۀ زمین انجام می گیرد که از سیطرۀ فکر افراد بشر در پنج دهۀ قبل خارج بود .افزایش زباله به دلیل تولید زنجیره ای ،افراط و تفریط به دلیل پیشرفت در تولید و استخراج مواد از بطن زمین و سر آخر تمایل ـ نه بلکه شهوت ـ به مصرف ،به دلیل تبلیغ صبح تا شب از رسانه های عمومی ،شرایطی ایجاد کرده که در پنج یا حد اکثر ده دهۀ دیگر نوادگان ما قادر به ادامه زندگی ـ بر روی س ّیاره ای که روز به روز برای ساکنان آن کوچکتر می شود ـ نخواهند بود. از بدو پیدایش انسانها هر فرد بشرپانزده هزار هکتار زمین در اختیار داشت در آغاز قرن بیستم این مقدار به سه هکتار و هم اکنون به یک ونیم هکتار به ازای هر نفر رسیده است. همزمان با پیشرفت علم و صنعت ،چگونگی زندگی انسانها به نحوی تحول یافته که به نظر غیر قابل برگشت می نماید .یعنی زمین نظیر دیگی شده که قورباغۀ در حال پخته شدن در آن است ،منتهی این بار ساکنان س ّیاره در دیگ قرار دارند. زندگی بهتر ،تفریح بیشتر ،مصرف بیشتر ،شرایطی است که سیستم سرمایه داری متکی بر منافع مادی ،برای افراد بشر فراهم آورده .باید اذعان داشت ،این نوع زندگی لذت بخش و بسیار عالی است .ولی برای سیاره ای که گنجایش نه میلیارد جمعیت آینده را ندارد و هر روز زمین های زیر کشت آن کمتر می شود ،ذخایر درونی آن ـ مواد سوختی ،مواد معدنی و حتی آب آشامیدنی اش ـ نادر خواهند شد ،شرایط اسفناکی را به وجود خواهد آورد .در این حالت است که زندگی برای نوادگان ما که به این مواهب عادت کرده اند غیر قابل تحمل خواهد شد. تابلو سیاهی است که از آیندۀ زمین پیش روی ما قرار گرفته و بطور حتم منجر به خاموشی نژاد انسانها و هزاران نوع موجودات دیگر خواهد شد ،اعالم خطریست که باید هم اکنون با جهشی ناگهانی خود و دیگر موجودات را از این دیگ جوشان بیرون بیاوریم. نظامهای حاکم بر جهان امکان بیرون رفت از این شرایط اسفناک را دارند و همانطور که اطالع داریم در گردهمایی کپنهاک همراه با 8000پژوهشگر بر سر این موضوع به شور نشستند .اما افسوس که تصمیم گیرندگان این اجالس بجای کاهش دمای دیگ بر دمای زمین دو درجه نیز افزودند. یعنی بجای کاهش گازهای تشدید کنندۀ حالت گلخانه ای زمین، پذیرفتند که تا دمای دو درجه باالتر از حد تعادل هنوز جای نگرانی نیست. در دو دهۀ گذشته در اثر ورود گازها از خودروها ،کارخانه ها و دامداری ها به جو سیاره ،فقط ششدهم درجه افزایش دما داشته ایم. در همین دهۀ اول قرن بیست ویکم توفانهای دهشتناک صدها میلیارد دالر به همین آمریکایی هایی که در امضاء معاهدۀ کیوتو درنگ می کنند خسارت وارد شده است. سال گذشته شهر نیواورلئان را سه بار تخلیه کردند و معادل صد میلیارد دالر خسارت به این شهر وارد آمد .توفان نرگس در برمه سبب مرگ 144هزار نفر و بی خانمان شدن یک میلیون نفر شد .در همین دهۀ اول قرن جدید هزاران پدیدۀ دهشتناک در چهار گوشۀ سیاره ،خسارات مالی و جانی برای ساکنان زمین ایجاد کرد. فقط با افزایش ششدهم درجه !!! در کپنهاک سردمداران جهان گفتند هنوز تا دو درجه افزایش دما جای نگرانی نیست .نباید به گفته و خواستۀ آنها که نمایندۀ مستقیم سیستم سرمایه داری مسلط بر جهانند گوش داد. از هم اکنون باید ما ،افراد بشر سعی کنیم تغییری در روش مصرف خود بدهیم. مصرف کمتر ،زباله و آلودگی کمتر ،سیارۀ زمین را نجات خواهد داد .این همان جهشی است که غورباقه می بایستی به خود بدهد که نداد و پخته شد. شاید دیگر دیر شده باشد و نوادگان ما در این دیگ جوشان پخQته شوند. شاید هنوز هم امیدی باشد. از تو بیننده محترم تقاضا دارم این نماهنگ را برای .دیگران ارسال کن شاید تغییری در روش زندگی ما بر روی س ّیاره ایجاد .شود و شاید بتوانیم س ّیاره را نجات دهیم ترجمه آزاد از علی افضل صمدی برای اطالع بیشتر از وضعیت اسفناک سیاره ،کتاب “جهان به کجا می رود؟” ‏QاQلیQنده(Q سQQیارۀ زQمQیندر صQQد س QآQ )سQQرنوشQت ّ .نوشته مترجم را بخوانید ترجمه از علی افضل صمدی ‏http://ali.afzal.samadi.free.fr/