تعادل انرژی و فعالیت ورزشی مرتبط با هورمونهای اشتهاآور و ضد اشتها

صفحه 1:
تعادل انرژی و فعالیت ورزشی هورمونماي اشتهاآور و ضد اشتها ریحانه دلبری 

صفحه 2:
انری دریافتی را با خوردن وعده های غذایی. و انرئی هزینه ای را با میزان متابولیسم پایه ]۳1۷ گرمازایی ناشی از رژیم غذایی (1217) و میزان فعالیث ارادی کنترل می کنیم. مقدار کالری مصرفی مستقیما بربه تاخیر افتادن وعده غذلیی بعدی تاثیر می گذارد. فاصله های زیاد بین وعده های غذلیی که نتیجه اش کمبود انرژی است. اندازه وعده غذایی و تواتر وعده ها- هردو- را تحریک می کند. اندازه وعده غذلیی قویا تحت تاثیر عوامل حسی و شبلنه روزی است و نه هزینه انریی قبلی که اغلب منجر به نابرابری در انرژی دریافتی و انرژی هزینه لی در روز می شود. 

صفحه 3:
گرسنگی و میل به غذا خوردن ‎az‏ a aa 707770777717! 0 خوردن و چاقی بدن هیپوتالاموس پایهمیانی (هسته های کمانی. نرونهای هیپوتالاموسی بطنی- میانی (3۳3183). هسته های خلفی - میانی (108/8) وهسته اطراف بطنی ‎(PVN)‏ هیپوتالاموس جانبی پری فورنیکال (1134) با 

صفحه 4:
Insulin Sympathetic ganglion Duedenum Enterostatin \ Jejunum Tieum " 

صفحه 5:
سیری و پایان صرف غذا غذا خوردن با گرلین و محرک حسی محیطی دهانی و مجرای معدی روده ای تحریک می شود. پایان صرف غذا با لحساس رضلیت دهلنی حلقی و پری معده و محرک های شیمیلیی, هورمینی و مکانیکی توام با آنها ارتباط دارد. ده 6 

صفحه 6:
SCP Pe ey ea eae eee Beye peer TT) EMS dhe a = a 

صفحه 7:
آثار فعالیت ورزشی بر غذا خو کاهش غذای مصرفی * تاثبر اشتها زدابی فعالیت ورزشی در مردان پپشتر از زنان می باشد؛ به وب اگر فعالبت ورزشی بش هریت لرزی به اندزه کافی شدید باشد. متابولیکی در مردان؛ اخساس گرسنگی با فعالیت ورزشی شدید؛ در کوتاه مدت کاهش می یابد. اما در زنان: یک جلسه فعالیت ورزشی شدید. گرسنگی را سرکوب نمی کند. فعالیت ورزشی شدید یا وامانده ساز نمی تولند تاثیر چندلنی بر کاهش وزنی داشته باشد که محتوای اد است. این استراژی به احتمال زیاد در مردان نسبت به زنان و در افراد چاق نسبت به افراد لاغره 

صفحه 8:


صفحه 9:
#میزان متابولیک پایه (31۷118» سهم تقریبا ۶۵ درصدی در متابولیسم اکسایشی روزلنه (هنگام گر ‎g‏ تون سمیافیگی: و گلخن فزشم هورمونهای فیروشیدی #لففی من یاب ۱۰-۲۵ دیصد محتویلنرژ یک ربوهیدرلتها و پروتئینهایمصرفی(به دلیل‌افزایش‌ترشح لنسولیزو ف عا لیتسمیاتیکین اشواز ! ‎eal‏ لولين ‎SAS‏ تسحریکسمپاتیکیناشیاز انسولی ن کاهش‌می‌ابد. #"هزينه انرفی فعالیت ورزشی؛ بر لثر 10۳606 اکسیژن مصرفی اضافی يس از فعالیت ورزشی) بلافاصله پس از فعالیت ورزشی ادامه می یابد. "(فعالیت ورزشی با شدت و مدت متوسط -لفزایش میزان متابولیک متوسط افزایش چشمگیر میزان متابولیک روزانه فعالیت ورزشی با مقاومت زیاد -افزایش میزان متابولیک پس از فعالیت ورزشی برای ۴۸ تا ۵۶ ساعت <فعالیت ورزشی شدید با مدت طولانی تر - 

صفحه 10:
"ليتين؛ عمدتا از سوی سلول های چربی زیرجلدی و به روش ضربانی ثلبت و با اوج ترشح نزدیک به توانايى لبتين در ارتباط دادن وضعیت طولائی مدت ذخایر چربی بدن با تفیبرات کوتاه مدت تعادل انرژی: *کاهش نامتناسب ترشح آن هنگام کمبود انرژی کوتاه مدت؛ تقويت آثار سيرى 00016 در مغزه "تعاملات دوجانبه و مخالف با يبتيد كرلين معده. 

صفحه 11:
فعالیت ورزشی کوتاه مدت نمی تواند بر ترشح لپتین تاثیر داشته باشد. **تعادل منفی انرژی» ترشح شبانه لبتين را سرکوب می کند. *#*تعادل مثبت انرؤىء موجب افزايش ترشح شبانه ليتين مى شود. السأليتين و انسولين از راه برجستكى ميانى (1/115) به هييوتالاموس دسترسى دارند. لبتين بر گیرنده هايش بر سلولهای موجود در هسته های هیپوتللاموسی کمانی متصل می شود و نرونهای ۲ را تحریک می کند تا پپتیدهای ضداشتهای ‎CART , o-MSH‏ را ترشح کنند. سپس نرونهای ]0-۷15 بر گيرنده های ‎5523s MCN4 ; MCN3‏ در آ11: اکسی توسين. "218) و نرونهای ترشح کننده اسید گاما آمینوبوتیریک اسید موجود در ‎coe Jee PVN‏ کنند و باعث کاهش اشتها و افزایش ترشح هورمونهای تیرونیدی و کورتیزول می شوند. الساهمجنين این نرونهای هسته های کملنی که بر آثر لیتین تحریک می شوند با عمل بر گیرنده های 3 ,و 1100114 موجود در سلولهاى 110:11 مستقر در 1۸ غذا خوردن را سرکوب می ‎sles gle ue jo‏ لپتین. سلولهای ۱1۳۷-۸018۳ را از تحریک غذل خوردن باز مى دارد. السانسولين نه هميق ميو ودار هميان نواحی مغن با مهار لوطا و تحریک نرونهای 0 aime aie mee 

صفحه 12:
انسولین. رهایش لبتین را تخریک می کند. تحریک ل آدرنرژیک, رهایش ن را مهار می کند. لبتین, ترشح و عمل انسولین را مهار مى كند. بنابرلين پرلپتینی خون به گسترش مقاومت به انسولین در افراد چاق نسبت داده می شود. کورتیزول. ‎GH‏ استرادیول و هورمونهای تیروئیدی, لييوليز و اكسيداسيون جربى رابا سركوب ‎LPL‏ بافت چربی و افزایش فعالیت .1.1 عضلانی هنگام فعالیت ورزشی, افزایش می دهند. 

صفحه 13:
جدیدترین هورمون تحریک کننده اشتهاست (۲۸ آمینو اسید) که در هسته هیپوتالاموسی ‎BLS‏ ‏دوازدهه, آنتروم معده و سلولهای سهمی تولید کننده اسید معده سنتز می شود. گرلین از طریق تحریک نرون هسته های کملنی در هیپوتالاموس, بر اثرفعالیت ۱۳۷[ هیپوتالاموسی: افزایش خودجنبایی معده. ترشح اسید و تقویت ترشح 211) ناشی از 31118۴1 محرک غذا خوردن است. گرلین در خون به شکل متفاوت آسیل دار و بدون آسیل وجود دارد. قسمت اعظم گرلین موجود در خون (1۸۰-۹۰) گرلین بدون آسیل است. شکل آسیل دار آن از نظر زیستی فعال بوده و از اهمیت ویژه ای در تنظیم و تعادل انرژی برخوردلر است. <هنگام ناشتایی و بعد از کاهش وزن بیان گرلین افزایش ‎ee ee‏ می یابد. قبل از صرف غذاء ترشح گرلین به اوج خود می رسد. در حالیکه غذا خوردن و هایپرگلیسمی. رهایش آن را سرکوب می کند. 

صفحه 14:
Cardiovascular system Increase of cardiac output, blood pressure decrease and cardioprotection Brain Skeletal muscle Regulation of appetite, Regulation of adiposity, GH release and energy consumption ‘energy homeostasis a Ghrelin ~ Pancreas Gastro-intestinal tract Modulation of Regulation of acid secretion insulin secretion ‘and motility ‏و سس‎ ۱ % ENC p's in Increase gluconeogenesis ‏وه‎ ‏ع ال‎ Inhibition of apoptosis, inflammation and regulation of cell proliferation and differentiation 

صفحه 15:
7 Appetite and food 1 GH, ACTH, PRL release intake 1 Cardiovascular t Gastric motility effects and modulation of acid secretion 7 Effects on endocrine and exocrine 6 on reproductive ‏و‎ pancreatic som function © + Ghrelin secretion J |\ > santa ۳ ® —— Modulation of cell ۹ & proliferation Effects on glucose and lipid metabolism Anti-inflammatory effects 

صفحه 16:
جه عنوان تیروزین تیروزین پپتیدی شناخته می شود. پپتیدی است که در انسان توسط ژن ۳۷۷ رمزگذاری می شود. پپتید ۷۷ یک پپتید کوتاه است (۳۶ آمینواسید) که در پاسخ به تغذیه از سلولهای ایلتوم و روده بزرگ رها می شود. در خون, روده و سایر عناصر پیرامونی ۳۷۷ برای کاهش اشتها عمل می کند. در پاسخ به دریافت غذا غلظت ۳۷۷ پلاسما در مدت زمان ۱۵ دقیقه افزایش می یابد و تقریبا بعد از ‎٩۰‏ دقیقه به فلات می رسد. سطح اوج ۳۷۷ به دست آمده متناسب با کالری مصرفی است. ۷ با کاهش‌تسخلیه ی معدیو حرکاتدستگاه گوارش مهار تسرشح لسیدهای‌سعدیو نزیم های اكزوكرينهانكرلسئ: قشرمهمودر تتنظيم غذلیدربافتدارد. مسطح در گرد ش ‎PYY‏ بسه طور معکوسی پناشناعسننومعبسمز| قاط دازو. 

صفحه 17:
Increased appetite Increased ghrelin between meals Long short term Term during digestion Increased a meal fat storage increased Incfeased IncreaSed glucose PYY leptin ii ‏هك‎ Decreased appetite 

صفحه 18:
**تحقیقات نشان می‌دهند ورزش با شدت بالا نسبت به ورزش با شدت متوسط کاهش کوتاه مدت بیشتری را در اشتها ایجاد می‌کند. **اکثر مطالعات کاهش بیشتر اشتها را طى دوره بعد از ورزش به دنبال فعاليت تناويى شديد و فعاليت هاى تداومی گزارش می کنند که با کاهش چربی همراه است. از ورزش با شدت متوسط تداومی باعث سرکوب اشتها شود. * ورزش سرعتی اینتروال ممکن است **افزليش سطح گرلین پس از ورزشهای تناوبی ممکن است به علت کاهش موقتی ذخلیرانرژی باشد. و کاهش مقادیر ۳1/۷ در دوره ریکاوری پس از ورزش. می تولند ناشی از حذف تاثیر مهاری ورزش بر آشتها باشد. **سطح هورمون رشد يس از فعاليت هاى ورزشى افزليش مىيلبد. بنابرلين دليل احتمللى عدم سركوب كرلين (افزايش آن) بس از ورزش را مى توان به افزايش هورمون رشد نسبت داد. 

صفحه 19:
#مکانیسم اصلی افزایش غلنلت 3۷۷ در پاسخ به ورزش ها مشخص نیست ما این افزایش می‌تواند ناشی از افزايش فعالیت عصبی سمیاتیک ناشی از ورزش باشد که می‌تولند موجب تحریک ترشح ۳۷۷ شود **ورزش مقاومتی دلیره ای سطوح گرلین را بعد از تمرین شدت بالا کاهش داده و سبب افزلیش آن ۲۴ ساعت پس از تمرین می شود. و تمرینات مقاومتی درونگرا به دلیل افزلیش بیشتر در هورمون رشد. در مقابل تمرینات مقاومتی برونگیل کاهش معنادار غلظت گرلین را از طریق بازخورد منفی در پی دارند. ‎abs‏ مطالعات نشان می دهند که انجام فعالیت ورزشی: در صورتی سبب افزایش سطح گرلین پلاسما می شود که کاهش وزن اتفاق افتاده باشد. ‏**مطالعات افزلیش سطح گرلین پس از تمرین را بخاطر سرکوب هزینه انرٍی اضافی پس از تمرین دانسته كه روند كاتابوليسم متعاقب تمرين را متوقف کرده و شرلیط را برای آنابولیسم فراهم می کند و لین کار به بازسازی ذخایر کربوهیدرات کمک خواهد کرد. 

صفحه 20:
#بیشتر مطالعات گزارش کرده اند که شدت فعالیت برای افزایش ۷۷ حداقل باید بالاتر از حد متوسط باشد و یک جلسه فعالیت ملایم با افزایش سطوح ۷۷ همراه نیست. *#*باتوجه به اثرات مدت فعالیت ورزشی بر واکنش های هورمینی و متابولیک بدن. پیش بینی می شود که مدت فعالیت می تواند روی سطوح ۳۷۷ اثر گذار باشد و ماندگاری افزايش ۷۷ پس از فعالیت به شدت فعالیت هم بستگی دارد.