زندگی نامه سعدی

زندگی نامه سعدی

اسلاید 1: زندگینامه سعدی

اسلاید 2:

اسلاید 3: مقدمهسعدی در سال ۶۰۶ هجری قمری متولد شد. آن‌چه که مسلم است این است که خانواده‌ی وی خانواده‌ای مذهبی و اهل دین و دانش بودند. در همان کودکی پدر را از دست داد و بعد از آن، در سایه‌ی محبت مادرش مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز فرا گرفت. در اوایل جوانی، در حالی که اوضاع فارس به شدت آشفته بود، دیار محبوبش شیراز را به قصد بغداد که جایگاه مناسبی برای دانش اندوزی بود ترک کرد و در بغداد به مدرسه‌ی نظامیه که مخصوص شافعیان بود، مسیر یافت و به فراگیری علوم دینی و معارف ادبی پرداخت.

اسلاید 4: مقدمهپس از آن‌که چندین سال در بغداد به تحصیل مشغول بود، گام به سفری نهاد که سال‌ها به طول کشید. در درازا این سفرها، حجاز و شام و لبنان و روم را درنوردید و سنت‌ها و فرهنگ‌های متنوع آن‌ها را دید. این سفرها نه فقط جستجوی تنوع، دانش و آگاهی از رسوم و فرهنگ‌های گوناگون بود، بلکه هر سفر تجربه‌ای معنوی نیز به شمار می‌آمد. این سفرها، مشاهدات، روایت‌ها و قصه‌هایی را برای وی به ارمغان آورد که ریشه در واقعیت زندگی داشت. احتمالاً یکی از مهمترین عوامل مقبولیت و دل‌نشینی سخن وی و پند و اندرزهای او در بین عوام و خواص، عینی بودن آن‌هاست. گرچه لحن سخن و نحوه‌ی بیان هنرمندانه‌ی آن‌ها نیز خالی از تاثیر نیست.

اسلاید 5: بازگشت به شیرازدر میانه ها قرن هفتم، هنگامی‌که آرامش نسبی بر ایران حاکم بود، به شیراز برگشت. سال‌های اقامت سعدی در شیراز سال‌های پربرکتی بود که گنجینه‌ی پر بار خود در وعظ و عبرت و رحمت و عشق و عرفان را برای آیندگان به رشته‌ی تحریر در آورد.در این روزگار، سعدی در خانقاهی ساکن و به راهنمایی مردم و موعظه‌ی خلق مشغول بود. تا این که در حدود سال ۶۹۰ هجری قمری، درگذشت و در همان خانقاهی که اواخر عمرش را در آنجا می‌گذراند، به خاک سپرده شد. آرامگاه ابدی سعدی در چهارکیلومتری شمال شرقی شیراز، در پهنه کوه فهندژ، در انتهای خیابان بوستان و در کناره باغ دلگشا است.