لپتین

لپتین

اسلاید 1: و تاثيرات متقابل تمرين و رژيم غذايي بر ميزان لپتين و مصرف مواد غذایی، تعادل انرژی، و عملکرد غدد درون ریز و متابولیسملپتینلپتین یک ماده طبیعی مهارکننده اشتها است و اولين بار در سال 1994 توسط محققي به نام Jeffrey friedman كشف شد.

اسلاید 2: استاد :جناب آقای دکتر آذربایجانی دانشجو :الهام مزین خرازی رشته :فیزیولوژی ورزشیمقطع کارشناسی ارشد

اسلاید 3: بيولوژي لپتينلپتين يك آمينو اسيد گوارشي يا به نوعي يك هورمون گوارشي است كه در دو شكل چسبيده به بافت و يا آزاد در خون يافت مي شود لپتين اصولا از بافت چربي ترشح مي شود .گيرنده هاي لپتين نيز در بافت هاي مختلفي نظير هيپوتالاموس، سلول هاي بتاي لوزالمعده،كبد و كليه يافت مي شود.

اسلاید 4: افزايش ميزان لپتينكاهش ميزان لپتينكاهش اشتهاافزايش اشتهاكاهش انرژي مصرفي(BMR)افزايش انرژي مصرفي(BMR)

اسلاید 5: بيولوژي لپتينلپتين صرفا يك هورمون ضد چاقي نيست بلكه نقش يك هورمون ضد گرسنگي را نيز ايفا مي كند .زماني كه انرژي دريافتي بدن محدود و انرژي مصرفي بدن زياد است بدن براي محافظت از ارگان هاي بدن پاسخي سريع و قوي مي دهد كه آن هم كاهش ميزان لپتين است.همچنين بدن با افزايش ميزان اين هورمون از ذخيره بيش از حد چربي جلوگيري مي كند.

اسلاید 6: بيولوژي لپتينانواع گيرنده هاي لپتين:فرم بلند گيرنده ( (OB-Rbدر هيپوتالاموسضروري براي اعمال اثر لپتين بر غذا و انرژي مصرفيفرم كوتاه گيرنده در شماري از بافت هاي پيراموني وشبكه رگ هاي داخل بطن مغز.فرم كوتاه گيرنده محلول در خونبه عنوان پروتئين اتصالي عمل مي كند

اسلاید 7: بيولوژي لپتينعمل لپتين در بافت هدف مي تواند به دو صورت شكل گيرد:تغيير در بيان ژنتنظيم متابوليسمدر انسان ميزان لپتين متناسب با جرم چربي است .افراد چاق ميزان بالايي از لپتين را به صورت پايدار دارند و در عين حال نسبت به اين هورمون مقاوم هستند (مقاومت لپتيني).

اسلاید 8: بيولو‍‍ژي لپتينميزان لپتين پلاسما در ساعت 12 شب به اوج خود و در ساعت 12 ظهر به كمترين حد خود مي رسد.

اسلاید 9: بيولو‍‍ژي لپتينتنظيم ترشح لپتين به چندين عامل بستگي دارد:سيستم سيمپاتيكتغذيه ( نسبت مصرف چربي به كربوهيدرات)ترشح انسولينترشح كلوكوكورتيكوئيد ها (كورتيزول)

اسلاید 10: مطالعات مقطعيتحقيقات روي لپتين و فعاليت بدني به سه شيوه بوده است :مطالعات .cross-sectionalمطالعات .single-bout مطالعات بلند مدت.

اسلاید 11: مطالعات مقطعي در مطالعات cross-sectionalميزان لپتين پلاسما نسبت مستقيم و منفي با آمادگي جسماني دارد ولي اين رابطه مستقل از چاقي نيست. همچنين كاهش ميزان لپتين در نتيجه ورزش را نمي توان فقط به كاهش ميزان چربي نسبت داد.

اسلاید 12: مطالعات مقطعي پيشنهاد شده تمرينات بلند مدت ورزشي بر كاهش ميزان لپتين تاثير دارند و اين تاثير را نمي توان فقط به كاهش توده چربي نسبت داد.

اسلاید 13: Single boutتمرينات ورزشي كوتاه مدت (دوره كوتاه براي مثال 4- روز) نقش بسيار ناچيزي در سطوح پلاسما داشته است به جز در مواردي كه انرژي صرف شده براي اين تمرين بسيار زياد باشد.همچنين در تحقيقات اخير نشان داده شده كه بعد از يك وهله تمرين، ميزان لپتين پلاسما بصورت تاخيري افت مي كند.

اسلاید 14: تمرينات ورزشي عموما پيشنهاد مي كنند ميزان لپتين پلاسما به كاهش وزن وابسته است. در تحقيقي زنان بي تمرين ژاپني بعد از 12 هفته تمرين وپيروي از يك رژيم غذايي خاص، كاهشي را در سطوح لپتين خود تجربه كردند در حالي كه وزن آن ها ثابت مانده بود.

اسلاید 15: در يك تحقيق آزمودني ها 4 دسته شدند:بدون تمرين با انرژي دريافتي متعادل.با تمريني معادل 800 كيلو كالري و رژيم متعادل.با تمريني معادل 800 كيلو كالري و 800 كيلو كالري انرژي دريافتي كمتر.با تمريني معادل 800 كيلو كالري و 830 كيلو كالري انرژي دريافتي بيشتر.

اسلاید 16: نكته كليدي:98% تغييرات سطوح لپتين در 24 ساعت شبانه روز، احتمالا مربوط به تغييرات تركيب اسيد چرب و گلوكز خون است.

اسلاید 17: نكات كليديميزان لپتين پلاسما به انرژي دريافتي و انرژي مصرفي به صورت مجزا پاسخ نمي دهد بلكه به اختلاف اين دو پاسخ مي دهد.بعضي از محققان پيشنهاد مي كنند لپتين به در دسترس بودن كربوهيدرات پاسخ مي دهد.برخي ديگر بر اين عقيده هستند كه لپتين به مواد حاصل از متابوليسم گلوكز پاسخ داده و به وسيله آن تنظيم مي شوند.

اسلاید 18: هورمون لپتین براي اولين بار در سال 1994 توسط محققي به نام Jeffrey friedman كشف شد. لپتین یک پروتئین شانزده کیلودالتون (با 167 اسید آمینه) می باشد و توسط ژن بزرگي به نام ژن ob كد ميشود. لپتین به وسیله بافت چربی در بدن انسان ساخته و در خون رها می‌شود و از طریق گردش خون به مغز رفته و در آنجا از راههای مختلف موجب کاهش اشتها و افزایش مصرف می‌شود، در واقع مانع زیاد چاق شدن ما می‌شود.افرادی که وزن کم می‌کنند، میزان لپتین کاهش پیدا می‌کند، چرا که بدن سعی می‌کند با این کاهش وزن مخالفت کند و از ذخایر انرژی خود(بافت‌های چربی) محافظت کند در نتیجه با رساندن سطح لپتین به میزان آن قبل از شروع رژیم غذایی می توان این اثر محافظتی بدن را خنثی نمود وگرنه بلافاصله با قطع رژیم غذایی فرد به سرعت به وزن قبل از خودش خواهد رسید.

اسلاید 19: مکانیسم عمللپتین موجب کاهش تولید نوروپپتید y هیپوتالاموس که محرک قوی اشتها است می‌شود (لذا اشتها را کم می‌کند). همچنین موجب افزایش a-msh که یک عامل کاهنده اشتها در هیپوتالاموس است نیز می‌شود (باز هم اشتها را کم می‌کند). لپتین موجب افزایش ترشح TRH و GnRh می‌شود لذا موجب افزایش مصرف انرژی می‌گردد. بنابراین لپتین یک ماده طبیعی مهارکننده اشتها است.

اسلاید 20: تولید لپتین و عملکرد آنلپتین تنها در سلولهای چربی و به میزان کمتر در اپی‌تلیوم روده و جفت، تولید می‌شود. گیرنده لپتین اساسا در نواحی از مغز شامل نورونهای هسته‌های آرکوآت، ونترمدیال هیپوتالاموس بیان می‌گردد که در تنظیم رفتار خوردن، نقش دارند. این گیرنده همچنین در سلولهای قسمت قشری غدد فوق کلیوی و سلولهای بتای پانکراس هر چند به میزان کم، بیان می‌گردد. لپتین حامل پیامی مبنی بر کافی بودن ذخایر چربی و کاهش مصرف مواد سوختی و افزایش مصرف انرژی است.اثر متقابل لپتین با گیرنده خود در هیپوتالاموس، رهاسازی پیام اثر کننده بر روی اشتها را تغییر می‌دهد. لپتین همچنین سیستم عصبی سمپاتیک را تحریک نموده و به این ترتیب سبب افزایش فشار خون، ضربان قلب و تولید حرارت (تولید حرارت به قیمت انرژی متابولیک) از طریق جدا نمودن انتقال الکترون از سنتز ATP در میتوکندری بافت چربی می‌گردد.

اسلاید 21: كنترل سنتز و ترشح لپتينمقدار لپتين بيان شده توسط سلولهاي آديپوسيت با محتواي چربي سلولها ارتباط دارد. زماني كه محتواي چربي سلولهاي آديپوز زياد مي شود اين سلولها لپتين را ترشح مي كنند. به نظر مي رسد كه تعدادي از هورمون ها كه شامل گلوكوكورتيكوئيدها و انسولين هستند بيان ژن ob را تنظيم مي كنند. رسپتورهاي لپتين به مقدار زياد در نواحي از هيپوتالاموس كه اهميت زيادي در تنظيم وزن بدن دارند بيان مي شود. لپتين بصورت يك سيگنال فيدبكي ساده عمل مي كند . زماني كه چربي بيش از اندازه در سلولهاي آديپوز وجود داشته باشد آنها لپتين را توليد مي كنند و لپتين توسط جريان خون به هيپوتالاموس مي رود و پيام« من گرسنه هستم» را كه توسط هيپوتالاموس صادر مي شود خاموش كرده و تمايل به غذا خوردن را كاهش مي دهد. بنابراين لپتين به عنوان يك سيگنال سيري مطرح است و بنظر مي رسد كه نشانه اي براي مغز باشد كه چه مقدار چربي بايد ذخيره شود و همچنين ميزان جذب غذا را تنظيم مي كند.

اسلاید 22: اثرات فيزيولوژيك لپتين لپتين تركيب مهمي است كه در تنظيم وزن بدن در طولاني مدت نقش دارد.از نظر ژنتيكي موشهاي چاق با موتاسيون هاي غيرفعال كننده در ژنob يا ژن كد كننده گيرنده لپتين (ژنdb) شناسائي شدند.مطالعلت اخير روي مردم چاق و تنومند و افراد لاغر نشان داد كه ميزان لپتين سرم ارتباط بسيار قوي با درصد چربي بدن دارد. اين ارتباط حتي در مورد mRNA ob بين افراد چاق و لاغر از ارتباط قبلي هم قوي تر بود. به نظر مي رسد كه سلولهاي چربي همانگونه كه افزايش در اندازه پيدا مي كنند به علت تجمع تري گليسريد ها بيشتر و بيشتر لپتين را سنتز مي كنند. بنابراين لپتين به عنوان يك شاخص براي حالت تغذيه اي بدن است. تزريق روزانه لپتين به موشهاي ob/ob منجر به يك كاهش واضح در جذب غذا براي چندين روز شد ونيز سبب يك كاهش 50 درصدي در وزن بدن در مدت يك ماه گرديد. اين اثرات حداقل ناشي از دو اثر لپتين بود:

اسلاید 23: كاهش گرسنگي وكاهش در جذب غذاكه در ارتباط با مهار سنتز نوروپپتيد Y ميباشد و اين نوروپپتيد محرك بسيار مهمي در رفتار غذا خوردن است و مقدار جذب غذا را افزايش مي دهد.

اسلاید 24: افزایش مصرف انرژي كه با افزايش جذب اكسيژن، دماي بالاتر بدن و از دست دادن توده بافت چربي صورت مي گيرد. با تزريق لپتين به موشهائي كه كمبود رسپتور لپتين را داشتند هيچ اثري مشاهده نشد و زماني كه لپتين به موشهاي نرمال داده شد آنها دچار از دست دادن وزن شدند ( كه اين حالت با از دست رفتن بافت چربي و افزايش لاغري مشخص گرديد.)

اسلاید 25: علائم کلینیکی کاهش لپتین و درمان آندر بعضی کودکان بروز زودرس چاقی مفرط با عدم توانایی در تولید لپتین همراه است. دیده شده است که در کودکان بسیار چاق که در در کاهش وزن نیز ناتوان هستند، نقص ژنتیکی در تولید لپتین دارند و در این کودکان تزریق لپتین باعث کاهش وزن چشمگیر در آنها شده است.در دخترانی که دچار کمبود لپتین بوده اند وتحت درمان با لپتین انسانی قرار گرفتند، کاهش چشمگیر وزن (متوسط 4/16 کیلو) و تغییر در ترکیب بدن در انها مشاهده شد.با این حال، تجویز لپتین در افراد بالغی که میزان لپتین بدن آنها نرمال بود، تغییر چشمگیری در وزن ایجاد نکرده است.چای سبز (به خصوص بین دو وعده غذایی) باعث افزایش هورمون لپتین می شود.کمبود روی در بدن اثر منفی روی سطح لپتین دارد و دادن مکمل های روی سبب افزایش سطح لپتین می شود.

اسلاید 26: لپتین، محصول ژن OB، هورمون پروتئینی است که اخیراً کشف شده است و تصور میشود که نقش مهمی در تنظیم وزن بدن داشته باشد (Fried man etal ۱۹۹۸). لپتین بر دستگاه عصبی مرکزی، به ویژه هیپوتالاموس، اثر میکند، مصرف غذا را کاهش میدهد و افزایش مصرف انرژی را تحریک میکند (Webber, ۲۰۰۳).

اسلاید 27: لپتین به وسیله سلولهای چربی تمایزیافته (adipocytes) تولی میشود، اگرچه تولید ان بهوسیله بافتهای دیگر مانند سلولهای معده، عضله اسکلتی، کبد، جفت (Boratta etal ۲۰۰۲)، قلب (Green etal, ۱۹۹۵) و سلولهای گرانولوز و کومولوس اوفروس (granulose & cumulus oophrus در تخمدان انسان (Cioffi etal ۱۹۹۷) و غدد شیری سینه در انسان (smith - Kiraim etal ۱۹۹۸) و در بافت پوششی دستگاه گوارش (Buyse etal, ۲۰۰۴) نیز نشان داده شده است. به علاوه مشاهده شده است که لپتین رابطه مثبتی با شاخصهای چاقی مانند توده چربی بدن و شاخص توده بدن (BMI) دارد. مصرف موادغذائی مختلف نیز میتواند بر ترشح لپتین اثر گذارد. بالتاسی و همکارانش (Baltaci) (۲۰۰۳) مشاهده نمودند که کمبود روی در بدن، تأثیر منفی بر غلظت لپتین خون دارد و مصرف مکملهای روی نتایج مثبتی را به همراه دارد. در این مبحث اثرات فیزیولوژیکی لپتین و نقش آن در ترشح هورمونها به طور خلاصه ارائه میشود و سپس کاربرد آن در فعالیتهای بدنی کوتاه مدت و تمرین مورد بحث قرار میگیرد.

اسلاید 28: تاثیر ورزش و فعالیت های بدنی بر لپتین

اسلاید 29: اثرات فیزیولوژیکی لپتین علاوه بر اینکه لپتین بر دستگاه عصبی مرکزی و بر کنترل اشتها و تولید انرژی مؤثر میباشد، مشاهده شده است که تأثیر زیادی بر متابولیسم اسید چرب (FA) و ترشح هورمونهای دیگر دارد (Meier and Gressner, ۲۰۰۴). همچنین مشاهده شده است که لپتین تأثیر زیادی بر متابولیسم FA در عضلات اسکلتی دارد که موجب افزایش ظرفیت عضله برای اکسید کردن FA و کاهش ذخایر تری اسیل گلیسرول یشود (DYCK, ۲۰۰۵) ماوویو و همکارانش (۱۹۹۷) نیز نشان دادند که لپتین در کوتاه مدت، متابولیسم FA در عضلات اسکلتی را تغییر میدهد. نتایج آنها نشان داد که لپتین، اکسیداسیون FA را تحریک میکند. در حالی که به طور همزمان الحاق FA به منابع تری اسیل گلیسرول داخل عضله، در عضلات مخطط اسکلتی را کاهش میدهد.اخیراً نشان داده شده است که در انسان کاهش غلظت لپتین در نتیجه امتناع از غذا خوردن موجب گرسنگی میشود که عامل اختلال در محور هیپتوتالاموس - هیپوفیز - غدد جنسی (Veniant and LeBel ۲۰۰۳) و مختل شدن عملکرد چندین محور اعصاب و غدد دیگر میشود. بنابراین، به نظر میرسد که لپتین بین بافت چربی مراکز هیپوتالاموس که تعادل انرژی را تنظیم میکند و دستگاه تولیدمثل بهعنوان یک حلقه اتصال (رابط) عمل میکند و نشاندهنده کافی بودن منابع انرژی موجود برای تولیدمثل طبیعی میباشد (Chehab etal, ۲۰۰۲).

اسلاید 30: لپتین و ترشح هورمونهالپتین و کورتیزولبه نظر میرسد که گلو کوکورتیکوئیدها نقش مهمی در تنظیم فیزیولوژیکی لپتین داشته باشد (Dagogo-jack etal, ۲۰۰۵) مشاهده شده است که کورتیزول، تولید لپتین را در شرایط آزمایشگاهی و دویدن تحریک میکند. سلولهای چربی جدا شده، به وضوح اثر تحریکی گلوکوکورتیکوئیدها را بر ساخت و ترشح لپتین نشان دادند (Wabitch et al, ۱۹۹۶).تزریق خارجی گلوکوکورتیکوئیدها به موش موجب ظهور ژن ob در بافت چربی و افزیش چربی خون گردید، بعد از آن مصرف غذای موشها کمتر و در نتیجه وزن بدن موشها نسبت به گروه کنترل کمتر شد (Zakarzewskaet al, ۱۹۹۹).

اسلاید 31:  در انسان، تزریق گلوکز کورتیکوئیدها، ترشح لپتین را افزایش داد، اگرچه تحریک کوتاه مدت محور تحریک کورتیکوئیدها همیشه میزان لپتین را به طور قابل توجهی تغییر نمیدهد (Kolaczynskiet al, ۱۹۹۷). پیشنهاد شده است که ترشح زیاد و طولانی مدت کورتیزول نه تنها میتواند چربی خون را افزایش دهد بلکه در برخی از افراد چاق، مقاومت در برابر لپتین را افزایش میدهد (Ur al. ۱۹۹۶). در موشها استفاده از لپتین از فشار ناشی از افزایش هورمون آدرنوکورتیکو تروپیک و کورتیکواسترون میکاهد. لپتین موجب پیشگیری از کاهش قندخون میشود که ناشی از افزایش ترشح هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین در هیپوتالاموس موشها میباشد، در حالیکه لپتین بر ترشح ACTH در سلولهای تمایز یافته هیپوفیز موشها تأثیری ندارد. بنابراین، احتمالاً پیشگیری از ترشح CRH مکانسیمی است که به موجب آن لپتین مانع از فعالیت محور هیپوتالاموس - هیپوفیز - فوق کلیوی در پاسخ به فشار میشود (Heiman et al. ۱۹۹۷)، لپتین مستقیماً مانع از ترشح کورتیزول در سلولهای آدرنوکورتیکو تروپیک میشود (Prolong et al, ۱۹۹۸).

اسلاید 32: لپتین و انسولینبه نظر میرسد که انسولین در تنظیم میزان mRNA لپتین مؤثر باشد، اگرچه اثرات آن با توجه به وضعیت گلوکز خون متفاوت است. تولید لپتین بعد از افزایش انسولین در پاسخ به غذا خوردن اتفاق میافتد و بعد از کاهش انسولین در دوران روزهدار یلپتین کاهش مییابد.(Astilione, and French ۲۰۰۲). امیلسون و همکارانش (Emilson et al)(۱۹۹۷) نشان دادند که غلظتهای بیش از مقادیر فیزیولوژیکی لپتین مانع از ترشح انسولین پایه در لوزالمعده موشهای ob میشود اما تأثیری بر لوزالمعده موشهای fa zucker ندارد.پوکائی و همکارانش (Pocai et al)(۲۰۰۵) نشان دادند که استفاده از لپتین، مقاومت کبدی نسبت به انسولین را از بین برد. بهنظر میرسد که بین لپتین و انسولین، رابطه ای وجود دارد. در بررسی این ارتباط پیشنهاد میشود که تغییرات انسولین ۲۷۵ دقیقه قبل از لپتین اتفاق میافتد. koutkia (et al, ۲۰۰۳) از طرف دیگر اثر مستقیم انسولین بر mRNA ob در سلولهای چربی متمایز موش، با سلولهای چربی کاملاً تمایزیافته یا در سلولهای اولیه چربی تازه تمایز یافته در انسان نشان داده نشده است.

اسلاید 33: لپتین و هورمون رشدبه نظر میرسد که هورمون رشد یک حلقه بازخورد منفی با لپتین دارد، زیرا استفاده از لپتین، تولید هورمون رشد از هیپوفیز را تحریک میکند. این عمل به وسیله ممانعت از تولید سوماتوستاتین از هیپوتالاموس و تحریک تولید هورمون ازادکننده هورمون رشد انجام میشود. استفاده از آنتی سرم لپتین، ترشح هورمون رشد (GH) را به طور همزمان کاهش میدهد و ساتفاه از لپتین، اثر بازدرنده روزه داری بر ترشح هورمون رشد در موشها را از بین میبرد (Corroet at al, ۱۹۹۷). تزریق لپتین در داخل مغز، ترشح هورمون رشد را تحریک میکند. برخی از مطالعات نشان دادند که استفاده طولانی مدت از GH در افرادی که مبتلا به کمبود GH بودند با کاهش لپتین خون همراه بود (Gill et al, ۱۹۹۹). لیست (Lisset) و همکارانش در مورد اثرات مقادیر کم (۶۷/۰ میلیگرم) GH در افراد سالم مطالعه کردند و مشاهده نمودند که لپتین سرم بعد از ۲۴ ساعت استفاده از GH افزایش و ۷۲ ساعت بعد کاهش معنی داری مییابد. بنابراین به نظر میرسد که لپتین نشانه وضعیت تغذیه میباشد و به ترشح ضربها ی هورمون رشد کمک میکند.

اسلاید 34: لپتین و هورمونهای دیگربه نظر میرسد که بین لپتین و برخی از هورمونهای دیگر حلقه های بازخوردی منفی وجود داشته باشد. گزارش شده است که لپتین، تولید T۳ را افزایش میدهد (Legardi et al, ۱۹۹۷). در حالی که مشاهده شده است افزایش میزان T۳، لپتین موجود در جریان خون را کاهش میدهد (Escobar Morreale et al, ۱۹۹۷) پوپویک (Popvic) و همکارانش (۲۰۰۵) نشان دادند که گرسنگی طولانی مدت، لپتین خون را اهش میدهد و در همین حال ترشح هورمون محرک تیروئید را نیز کاهش میدهد. جبران نمودن کمبود لپتین میتواند از تغییرات ناشی از گرسنگی در TSH پیشگیری کند، که پیشنهاد میکند لپتین TSH را تنظیم میکند.

اسلاید 35: کاتکلامینها بر تنظیم تولید لپتین نقش دارند. این هورمونها از طریق تولید cAMP داخل سلولی، تولید لپتین را کاهش میدهند (Fritsche et al, ۱۹۹۳). گیرندههای لپتین در بخش مرکزی غده فوقکلیوی یافت شدهاند و مشاهده شده که لپتین مساحت و ترشح اپینفرین و نوراپینفرین را از سلولهای کروماتیک به شدت تحریک میکند (Takekoshi et al, ۱۹۹۹). رابطه زیادی بین غلظت برخی از هورمونهای جنسی موجود در پلاسما و لپتین وجود دارد: لپتین یا استروژن رابطه مثبت دارد (Paolisso et al, ۱۹۹۸). مشاهده شده است که استروژن تولید لپتین را تحریک میکند (Kristensen et al, ۱۹۹۹). به نظر میرسد که تولید تستوسترون حداقل تا حدودی به وسیله لپتین تنظیم میشود (Tena- sempere et al, ۱۹۹۹). وابیش (Wabitsch) و همکارانش نشان دادند که لپتین ممکن است نقش مهمی در تنظیم محور هیپوتالاموس - هیپوفیز - غده جنسی در مردان و زنان مبتلا به کموزنی داشته باشد.

اسلاید 36: تأثیر فعالیت بدنی بر ترشح لپتیندر مورد تأثیر فعالیت بدنی بر غلظت لپتین، موارد متفاوتی وجود دارد. برخی از محققین گزارش کرده اند که با توجه به مدت و کالری مصرفی، فعالیت ورشی ممکن است منجر به کاهش لپتین شود، در حالی که برخی از تحقیقات دیگر، تغییری را در غلظت لپتین در اثر فعالیت ورزشی مشاهده نکرده اند.

اسلاید 37: فعالیتهای غیرمؤثر بر کاهش میزان لپتینولستمن (Weltman) و همکارانش (۲۰۰۰) مشاهده نمودند که ۳۰ دقیقه فعالیت با شدتها و هزینه های مختلف انرژی (۱۱ ± ۱۵۰ تا ۴۵±۵۲۹ کیلو کالری) در مورد ۷ مرد جوان سالم موجب تغییر میزان لپتین در هنگام فعالیت و در دوره برگشت به حالت اولیه (۵/۳ ساعت) نگردید. بهنظر میرسد در این تحقیق، شدت و مدت تمرین به اندازه کافی نبوده است تا در این آزمودنی های جوان بر غلظت لپتین اثر گذاررد. بواسیدا (Bouassida) و همکارانش (۲۰۰۴) نشان دادند که ۴۵ ثانیه فعالیت ورزشی با شدت فوق بیشینه ۱۲۰% توان هوازی بیشینه در مورد ۵ مرد و ۱۲ زن که از لحاظ جسمی فعال بودند، موجب کاهش غلظت لپتین پاسما نگردید. در این مردان و زنان، کورتیزول - هورمونی که میتواند بر غلظت لپتین تأثیر گذارد، در پاسخ به تمرین افزایش یافت. به نظر میرسد که در این شرایط، تمرینات شدید و کوتاه مدت بر تولید لپتین مؤثر نباشد.

اسلاید 38: توجمن (Torjman) و همکارانش (۱۹۹۸) بعد از ۶۰ دقیقه تمرین بر روی تردمبل با شدت VO۲max ۵۰%، غلظت لپتین را در ۶ مرد تمرین نکرده سالم اندازه گرفتند. بعد از اینکه غلظت لپتین با توجه به غلظت خون تعیین گردید، مشاهده شد که طی ۴ ساعت دوره برگشت به حالت اولیه با وجود کاهش انسولین و اسیدچرب آزاد، ترمین هیچ تأثیری بر غلظت لپتین ندارد.لنت (Landt) و همکارانش (۱۹۹۷) بر روی ۱۲ مرد مطالعه کردند و مشاهده نمودند که در حالت روزهداری بعد از ۲ ساعت تمرین با دوچرخه، غلظت لپتین ۸ درصد کاهش غیرمعنیداری یافت. تمرین شامل ۴ دوره ۳۰ دقیقه ای با شدت ۷۵% VO۲max بود که با فاصله ۴ دقیقه استراحت انجام شد و با ۵ دره دوی سرعت ۱ دقیقهای یا ۱۰۰% VO۲max که با فاصله ۳ دقیقه دوره استراحت انجام میشد، تکمیل شد. در این تحقیق در گروه کنترل که در دوره زمانی مشابه به تمرین روزهدار بودند. لپتین روزهدار بودند. لپتین کاهش غیرمعنی دار و مشابهی یافت. بنابراین، محققین کاهش جزئی لپتین در نتیجه تمرین را به کاهشهای دورهای روزانه نسبت دادند. زولاد (Zoladz) و همکارانش (۲۰۰۵) پاسخ لپتین را در ۸ مرد سالم بعد از دو تمرین فزاینده بررسی کردند: تمرین فزاینده پیشینه در شرایط سیری و بعد از خوردن غذا (FED) انجام گرفت. محققین هیچ تغییری را در غلظت لپتین گزارش نکردند. در این تحقیق، ثبات لپتین با افزایش غلظت هورمون رشد و نوراپی نفرین همراه بود. بهطور کلی، تعدادی از تحقیقات پیشنهاد میکنند که معمولاً تمرینات کوتاه مدت (کمتر از ۶۰ دقیقه) و تمریناتی که انرژی مصرفی آن کمتر از ۸۰۰ کیلو کالری باشد غلظت لپتین را تغییر نمیدهد (Kreamer et al, ۲۰۰۲) کاهشهاش ثبت شده میتواند با تغییرات شبانه روزی لپتین مربوط باشد.

اسلاید 39: فعالیتهای مؤثر بر کاهش میزان لپتیناسیگ (Essig) و همکارانش (۲۰۰۰) مشاهده نمودند. در مردان تمرین کرده بعد از ۲ آزمون جداگانه تمرین، ۸۰۰ و ۱۵۰۰ کیلوکالری دویدن بر روی تردمبل، غلظت لپتین کاهش مییابد. این محقین نتیجه گرفتند که کاهش غلظت لپتین در پلاسما بعد از ۴۸ ساعت به دنبال کاهش غلظت انسولین اتفاق میافتد. طی تحقیقی که بر روی ۹ مرد تمرین کرده که ۶۰ دقیقه با شدت VO۲max ۷۰% دویدند انجام گردید، مشاهده شد که بلافاصله بعد از تمرین، ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از تمرین و در دوره برگشت به حالت اولیه، غلظت لپتین به طرز معنیداری کاهش یافت (Olive & Miller, ۲۰۰۲) بهنظر میرسید که پاسخهای لپتین مربوط به تغییر غلظت انسولین به گلوکز نمیباشد. از همان ازمودنیها نمونههای خون بعد از یک دوره آزمون تمرین بیشینه کوتاهمدت (هزینه انرژی ۸/۱۱ ± ۵/۱۹۷ کیلوکالری) جمعآوری گردید و مشاهده شد که میزان لپتین بلافاصله بعد از تمرین، ۲۴ یا ۴۸ ساعت بعد از آن کاهش نیافت. محققین دیگری (Kreamer et al ۱۹۹۹a) نشان دادند که ۳۰ دقیقه تمرین با شدت ۸۰% VO۲max با کاهش غلظت لپتین در زنان بعد از سنین یائسگی (تحت هورمون درمانی یا بدون آن) همراه بود. براساس نمونههائی که از همان آزمودنیها گرفته شد، مشخص شد که کاهش لپتین مربوط به تغییرات شبانهروزی لپتین میباشد. در این زنان در هورمون که بر غلظت لپتین مؤثر میباشد (کورتیزول و هورمون رشد) در پاسخ به تمرین افزایش یافتند. نیندل و همکارانش (۲۰۰۲) غلظت لپتین را بعد از ۵۰ دوره تمرین مقاومتی اندازه گرفتند ۱۵ بار اسکات، ۱۵ بار پرس سینه، ۱۰ بار پرس پا و ۱۰ بار تمرین کشش طناب به پائین (هزینه انرژی ۳۸/۱۱۴±۴۲/۸۵۵ کیلوکالری). در مقایسه با گروه کنترل ۹، ۱۲ و ۱۳ ساعت بعد از تمرین، غلظت لپتین کمتر بود. احتمالاً این کاهش در غلظت لپتین مربوط به اختلال در تعادل متابولیک بود که بر اثر مصرف انرژی با شدت زیاد و مدت طولانی ایجاد شده بود و به دنبال آن بعداز فعالیت و مصرف اکسیژن افزایش یافته بود، اما این کاهش بهدلیل کاهش توده چربی نبود.

اسلاید 40: در یک تحقیق جدید زافریدیس (Zafeiridis) و همکارانش (۲۰۰۳)، أثیر برنامههای قدرتی بیشینه، هیپرتروفی عضلانی و تمرین مقاومتی را بر غلظت لپتین سرم کنترل کردند. ۳۰ دقیقه بعد از تمرین و در دوره برگشت به حالت اولیه، غلظت لپتین بهطور معنیداری کاهش یافت. این برنامههای تمرین موجب افزایش غلظت گلوکز و هورمون رشد گردید. پاسخ لپتین بعد از تمرینات طولانی مدت مورد بررسی قرار گرفته است. لیل کرو (Leal-Cerro) و همکارانش (۱۹۹۸) تغییرات شبانهروزی لپتین بعد از یک ماراتون ۴۲ کیلومتر را بررسی کردند و کاهش جزئی در لپتین خون مشاهده نمدند. این محققین، کاهش لپتین رابه هزینه انرژی ناشی از ماراتون مرتبط دانستند. کارآموزیس (Karamouzis) و همکارانش (۲۰۰۲) واکنش تغییرات غلظت لپتین را مطالعه کردند ومشاهده نمودند که کاهش لپتین خون با افزایش (۸۱ درصدی) نوروپپتید Y و عدم تعادل انرژی همراه بود.زکریا (Zaccaria) و همکارانش (۲۰۰۲) اثر سه مسابقه استقامتی را در ۴۵ مرد که در یکی از سه مسابقه شرکت کردند بر روی غلظت لتین بررسی نمودند. مسابقات شامل دو نیمه ماراتون (هزینه انرژی حدود ۱۴۰۰ کیلوکالری)، یک مسابقه اسکی صحرانوردی (هزینه انرژی حدود ۵۰۰۰ کیلوکالری) و مسابقه فوق ماراتون (هزینه انرژی حدود ۷۰۰۰ کیلوکالری) بود. نتایج تحقیق نشان داد که فقط تمرینات استقامتی طولانی مدت که مستلزم مصرف انرژی زیادی بودند، مانند اسکی صحرانوردی و مسابقات فوق ماراتون موجب کاهش غلظت سرم لپتین شد.

اسلاید 41: به طور خلاصه، کاهش غلظت لپتین بعد از تمرینات طولانی مدت (بیش از ۶۰ دقیقه) به کاهش شبانه روزی لپتین و تغییرات ورمونی ناشی از تمرین نسبت داده میشود. تمرینات بسیار طولانی مدت که موجب عدم تعادل قابل توجه انرژی گردیدند، تغییرات دورهای و شبانهروزی لپتین را تحتتأثیر قرار میدهد. این تغییرات در ترشح لپتین میتواند تحت تأثیر غذا خوردن قرار گیرد و در برخی موارد میتواند کاهش لپتین بعد از تمرینات شدید ماند ماراتون با فوق ماراتون را توضیح دهد. این نتایج بر رابطه نزدیکی که بین لپتین خون و هزینه انرژی وجود دارد تأکید میکند. نتایج تحقیقات پیشنهاد میکند که پاسخ های تأخیری لپتین به ترمین میتواند در اثر هزینه انرژی معاد ل یا بیشتر از ۸۰۰ کیلوکالری مشاهده شود. هنوز تحقیقات دیگری موردنیازاست تا مشخص شود چگونه هورمونها و مواد سوختنی که بر ترشح لپتین مؤثر میباشند با یکدیگر در تعامل میباشند و میتوانند غلت لپتین را در شرایط ویژه اما نه در همه شرایط کاهش دهند (Fisher et al, ۲۰۰۱).

اسلاید 42: دوره های فعالیت ورزشی غیرمؤثر بر کاهش میزان لپتیندوره تمرین هوازی کوتاه مدت (۶۰ دقیقه با شدت ۷۵ درصد Vo۲max در ۷ روز متوالی) موجب تغییر لپتین در مردان سالم جوان یا مسن نمیشود (Houmard et al. ۲۰۰۰). اگرچه این دوره تمرینی حساسیت به انسولین را بهبود میبخشد اما بر غلظت لپتین مؤثر نمیباشد. گیپین (Gippin) و همکارانش (۱۹۹۹) غلظت لپتین را در بدنسازن، افراد غیرفعالی که کمی اضافه وزن داشتند و افراد غیرفعال دارای وزن طبیعی اندازه گرفتند و نتیجه گرفتند که بدون در نظر گرفتن تفاوت ترکیب بدن، تمرینات مقاومتی بر تولید لپتین تأثیری ندارد. در تحقیقی که بر روی دونده های زن نوجوان انجام شد. کرامر (۲۰۰۱) غلظت لپتین را در حالت استراحت و بعد از تمرین بیشینه طی یک فصل کوتاه مسابقه اندازه گرفت. با وجود کاهش معنی دار چربی موضعی، میزان لپتین در حالت استراحت و بعد از یک دوره تمرین شدید تغییری نکرد. کرامر و همکارانش (۱۹۹۹) تأثیر ۹ هفته برنامه تمرینی (۳-۴ روز در هفته شامل ۲۰ الی ۳۰ دقیقه تمرینات هوازی پله، ۲ روز در هفته دویدن بر روی تردمبل یا دورچه ثابت در روزهای اضافی) در زنان چاق میانسال بررسی کردند. اگرچه Vo۲max بعد از تمرین افزایش یافت، لیکن هیچ تیغیر معنیداری در توده چربی یا غلظت لپتین مشاهده نگردید.

اسلاید 43: دوره های تمرینی مؤثر بر کاهش میزان لپتینگومز - مرینو (Gomez-Merino) و همکارانش (۲۰۰۳) بعد از ۳ هفته تمرین نظامی، کاهش لپتین در خون را گزارش نمودند. آنها این کاهش را به افزایش کانکلامین ها و کاهش انسولین خون در نتیجه این تمرین مربوط دانستند. در این تحقیق توده چربی بدن اندازه گیری نشد. اما وزن بدن ثابت باقی ماند. اونال (Unal) و همکارانش (۲۰۰۵) غلظت لپتین را در ورزشکاران مرد جوان و تمرین کرده (در رشته های مختلف ورزشی) و در افراد غیرفعال سالم اندازه گرفتند. آنها مشاهده نمودند که بعد از تمرین، لپتین کاهش معنی داری مییابد و نتیجه گرفتند که ترمین منظم بهوسیله کاهش درصد چربی، میزان لپتین خون را کاهش میدهد. طی دو تحقیق دیگر اوئال و همکارانش (۲۰۰۵)، پاسخ لپتین را در ۱۰ بازیکن فوتبال حرفهای و ۱۷ مرد غیرفعال سالم بررسی کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که BMI ورزشکاران بیشتر از افراد غیرفعال بود و میزان لپتین بازیکنان فوتبال به طور معنی داری کمتر زا مردان سالم و غیرفعال بود. محققین نشان دادند که بهطور کلی میزان لپتین خون نسبت مستقیم با BMI دارد و چربی سرم خون، عامل عمده تعیینکننده لپتین بود. همانگونه که تمرین منظم چربی بدن را کاهش میدهد، میزان لپتین سرم را نیز کاهش میدهد.

اسلاید 44: فاتاروس (Faturos) و همکارانش (۲۰۰۵) نیز گزاشر نمودند. بعد از تمرین مقاومتی (۶ ماه، ۳ روز در هفته، ۱۰ تمرین سهدورهای) در پنجاه مرد غیرفعال، غلظت لپتین پلاسما کاهش مییابد. این محققین اشاره کردند که این کاهش با کاهش مجموع ضخامت چربی پوست و BMI همراه بود. ایشی (Ishii) و همککارانش (۲۰۰۱) مشاهده نمودند که بعد از ۶ هفته تمرین هوای در آزمودنیهای مبتلا به دیابت نوع ۲، لپتین خون کاهش مییابد. این کاهش در غلظت لپتین، مستقل از تغییرات توده چربی، انسولین یا گلوکوکورتیکوتیدها بود. هیکی (Hickey) و همکارانش (۱۹۹۷) گزارش نمودند که در مورد زنان جوان، بعد از ۱۲ هفته ترمینهوازی غلظت لپتین، کاهش مییابد و این کاهش در شرایطی بود که تغییر معنیداری در توده چربی مشاهده نشد. اوکازاکی (Okazaki) و همکارانش (۱۹۹۹) تأثیر تمرین هوازی با شدت متوسط (۵۰ درصد Vo۲max) و رژیم غذائی به مدت ۱ هفته بر کاهش چربی و غلظت لپتین در زنان غیرفعال چاق و غیرچاق میانسال را بررسی کردند. بعد از برنامه تمرینی، نسبت غلظت لپتین به توده چربی و به BMI کاهش یافت و محققین پیشنهاد کردند که کاهش غلظت لپتین احتمالاً بهدلیل کاهش وزن بود. بنابراین برنامه های تمرینی کوتاه مدت (کمتر از ۱۲ هفته) و برنامه های تمرینی طولانی مدت (بیش از ۱۲ هفته) اثرات متفاوتی را بر غلظت لپتین نشان دادهاند. کاهش لپتین به تغییر تعادل انرژی، بهبود حساسیت به انسولین، تغییر متابولیسم چربی و غلظت لیپیدو عوامل ناشناخته دیگری نسبت داده شده است.

اسلاید 45: لپتین: مصرف مواد غذایی، تعادل انرژی، و عملکرد غدد درون ریز و متابولیسم

اسلاید 46: معرفی لپتین را در سال 1994 کشف شد.نام و نام خانوادگی خود را از leptos (نازک) مشتق شده استلپتین، هورمونی است که از 167 A. A.لپتین تنظیم هموستاز انرژی بدن، مصرف غذا، ذخیره سازی و هزینه، باروری و سیستم ایمنی بدن است.

اسلاید 47: ترشحلپتین عمدتا از بافت چربی سفید (WAT) ترشح در سطح پایین تر از بافت های دیگر، مانند بافت های جنین و جفت، غده پستان، معده، عضله، بافت چربی قهوه ای، ... و همکاران در جوندگان و گونه انسان ترشح تنظیم تعادل انرژی را تنظیم تولید لپتین است.

اسلاید 48: هنگامی که ذخایر انرژی انباشته، تولید لپتین بالا است. در مقابل، تولید لپتین را مهار هنگامی که ذخایر انرژی تهی شده است. شکل (1): تنظیم ترشح لپتین

اسلاید 49: ایزوفرم LR را می توان به تقسیم می شود:فرم ترشحی (BIND گردش لپتین). فرم کوتاه (یک عمل محیطی). فرم بلند (LR)، مسئول برای اقدام مرکزی لپتین است.

اسلاید 50: اثر لپتین - مرکزی 1 - اشتها و سیری: لپتین نشان داده شده است، برای سرکوب آزادی NPY از هیپوتالاموس است. 2. تنظیم تولید مثل تاخیر تغذیه ناکافی و یا مانع از شروع بلوغLeptinPuberty

اسلاید 51: لپتین - محیطی اثر1 - سیستم عصبی خودکارLeptinSypathatic nerve activityIn brown adipose tissue(BAT)2. رشد لپتین به عنوان یک فاکتور رشد اسکلتی با یک اثر محیطی مستقیم در مراکز رشد است. بن آری و همکاران (2002) کار نشان داد معکوس از اثر محدود کردن کالری و رشد مداوم استخوان های اسکلتی در موش های تحت درمان با لپتین است.

اسلاید 52: شکل (2): بررسی اثر لپتین بر processess فیزیولوژیکی (بیتس و مایرز، 2003).

اسلاید 53: 1 - هیپوتالاموس هیپوفیز - گناد: لپتین به عنوان یک سیگنال مجاز به فعال سازی محور تولید مثلی است. لپتین شتاب تخمک گذاری GnRH - pulsatility در سلول های عصبی هیپوتالاموس arcute تنظیم انتشار ganadotropin. اثر مستقیم (لپتین لپتین و گیرنده در سلولهای هیپوفیز بیان2.هیپوتالاموس - هیپوفیز - محور تیروئید:شکل (3): تنظیم عملکرد نورواندوکرین لپتین (Blüher و Montozors، 2004) گرسنگیT3 - T4لپتین

اسلاید 54: لپتین و تنظیم تعادل انرژیسنتز TG ====== TG مورد استفادهاوب ژن لپتینکودکان دچار کمبود لپتین نشان می دهد رفتار تغذیه بسیار گرسنه و توسعه چاقی شدید، این حمایت که لپتین نقش مهمی در سیری.اداره لپتینمصرف غذامعکوس افزایش وزن در مدل های چاق.

اسلاید 55: لپتین اگزوژن ممکن است نسبتا موثر تر در افراد در آنها تولید لپتین درونزا اولین بار توسط رژیم غذایی کاهش می یابد.افراد مختلف متفاوت باشد: توانایی خارجی لپتین اداره برای به دست آوردن دسترسی به CNS.اختلال در حمل و نقل از لپتین اگزوژن به CNS هنگامی که غلظت لپتین به بالا (مقاومت در برابر لپتین).

اسلاید 56: مرکز سیری، سایت مهم از عمل لپتین (DMH، ARC، VHM) mRNA مربوط LRB است که به شدت در ARC بیان شده است، که در آن در دو جمعیت برجسته نورونNPYAgRPOrexigenic (appetite-stimulating) POMC MSH Anorectic(appetite-suppressing)

اسلاید 57: شکل 4:عاطفه اشتها و Orexigenic از لپتین

اسلاید 58: لپتین مانع از نورون های NPY / AgRb از طریق LRB، و سرکوب بیان این نوروپپتید neuropeptide. LRB سیگنالینگ تحریک تولید پپتیدهای orexigenic. غلظت پلاسما سطح mRNA لپتین و لپتین در سلولهای چربی به سرعت در حال تغییر و منعکس کننده تغییر تعادل انرژی در ارتباط با روزه و refeeding RefeedingleptinRMRLow energy intakePrevent RMR

اسلاید 59: انسولین نقش مهمی را با غلظت مجاز از کورتیزول است.شکل (4): تنظیم تولید لپتین در انسان(سرخ شده و همکاران، 2000)

اسلاید 60: اثرات متابولیک لپتین در leanness مستقل از مصرف غذا1-افزایش مصرف انرژی:LeptinCNS, endocrine gland. LeptinIns., CORT., GH, NE, E, T3, T4LeptinAT lipolysisAT/ Liver Lipogenesis Insulin sensitivityGlucose utilization ,FA oxidation (in muscle).

اسلاید 61: 2.در محل استفاده از چربی:Leptin acts on CNSTG lipolysis in AT Export FFA to Liver Keton bodies

اسلاید 62: 3.تولید حرارت:LeptinBAT, WAT, Muscle, Liver UCP synthesis SNS innervations Body heat

اسلاید 63: بررسی اثر مواد مغذی خاص در سطح لپتینوضعیت تغذیهای می تواند لپتین سرم در طول زمان کوتاه را تحت تاثیر قرار، مستقل از چاقی. ترکیب غذا و مصرف مواد مغذی خاص ممکن است بیان لپتین تأثیر گذارد. در حیوانات بانک فدرال با چربی بالا، اشباع و یا نقص سیستم حمل و نقل لپتین در سراسر سد خونی مغزی ممکن است کمک به مقاومت در برابر لپتین n-3 PUFA کاهش چربی لپتین بیان در مدل همراه با کاهش عوامل رونویسی PPARγ و SREB-1 است.

اسلاید 64: سطح پروتئین در رژیم غذایی می تواند سطح لپتین اثر.Rats fed low protein dietsHyperphagiaBody Fat increasedرژیم غذایی فروکتوز بالا دارای اثر شدید بر روی سطح پلاسمایی لپتین است که ناشی از ترشح انسولین بیش از حد است.

اسلاید 65: رتینوئیدها پایین تنظیم بیان لپتین بر BAT و انبارهای WAT و گردش میزان لپتین است. رتینوئید مصرف غذا را افزایش می دهد نه به خاطر NPY بیان و گیرنده آن را سرکوب. رتینوئیدها تحریک از بیان UCPs. کاهش گردش سطوح لپتین، گرسنگی بیشتر و مصرف انرژی کمتر.