کم شنوایی وناشنوایی

کم شنوایی وناشنوایی

اسلاید 1: بسم الله الرحمن الرحیمفصل پنجم کودکان کم شنوا وناشنوا

اسلاید 2: دانش آموزان ناشنوا، یعنی، دانش آموزانی که حتی با استفاده از سمعک، شنوایی کافی و مناسب ندارند و نمی توانند از برنامه معمولی مدرسه استفاده کنند. دشواری اصلی این گروه از دانش آموزان رشد ناقص تکلم آنان است، به عبارت دیگر، به علت نشنیدن نمی توانند صحبت کنند‌. این گروه دانش آموزان به معلم ویژه ناشنوایان احتیاج دارند که بتواند تفاوت های بین فردی و درون فردی آنان را در نظر بگیرد و برای آموزش آنان از حواس دیگری به غیر از شنوایی سود جوید. این آموزش می تواند در مدرسه عادی، ولی در اتاقی جداگانه، یا در مدرسه مخصوص ناشنوایان، انجام گیرد. اگر مربیان و مسؤولان آموزشی، از این موقعیت به درستی استفاده کنند، باعث می شوند که دانش آموزان طبیعی با ناشنوایان آشنا شوند و آنان را در کنار خود بپذیرند، همچنین ناشنوایان فرصت همبازی بودن و دوست شدن با دانش آموزان معمولی را پیدا می کنند

اسلاید 3: در مقایسه با دانش آموزان ناشنوا، شاگردان کم شنوا دارای مشکلات کمتری هستند و اگر به موقع، به مشکل آنان در مورد صحبت کردن و کاربرد زبان، رسیدگی کنیم،از دانش آموزان طبیعی زیاد عقب نمی مانند هر اندازه درجه ناشنوایی دانش آموزی کمترباشد،به آموزش ویژه کمتری نیاز دارد.حس شنوایی: امواجی که توسط ادوات صوتی ایجاد می شوند، به وسیله هوا بر پرده صماخ یا پرده گوش می رسد. این امواج تارهای عصبی گوش را تحریک می کند و این تحریکات به مغز فرستاده می شود و بدین وسیله ما صدایی را می شنویم و ارتعاشات مختلف را از یکدیگر تمییز میدهیم.برش عرضی گوش انسان : ارتعاشات صوتی از طریق مجرای پرده گوش برخورد می کند و آن را مرتعش می نماید؛ بعد این ارتعاش پرده گوش،استخوان چکشی را که دسته آن به مرکز پرده گوش چسبیده است، به فعالیت در می آورد.استخوان چکشی در انتهای دیگر خود به طور محکم به وسیله رباط هایی به استخوان سندانی متصل است، به گونه ای که هرگاه استخوان چکشی حرکت کند، استخوان سندانی نیز با آن حرکت می کند.

اسلاید 4: انتهای پایین استخوان سندانی به تنه استخوان رکابی مفصل شده است و کف استخوان رکابی در منفذ پنجره بیضی بر روی ماز غشایی قرار دارد و در این محل است که امواج صوتی به داخل گوش داخلی یا حلزون انتقال می یابد.استخوان های کوچک گوش میانی چنان به وسیله رباط ها به هم متصل شده است که مجموعه استخوان چکشی و استخوان سندانی به صورت یک اهرم واحد عمل می کند و نقطة اتکای این اهرم تقریبا در لبه پرده صماخ قرار گرفته است. سر بزرگ استخوان چکشی که در طرف دیگر نقطه اتکای اهرم نسبت به دسته استخوان چکشی قرار دارد تقریبا به گونه ای دقیق تعادل را در طرف دیگر اهرم برقرار می سازد و به همین لحاظ تغيير وضع بدن، فشار وارد پرده صماخ را افزایش یا کاهش نمی دهد .مفصل شدن استخوان سندانی با استخوان رکابی سبب می گردد، هر بار که دسته استخوان چکشی به طرف داخل حرکت کند، استخوان رکابی بر مایع حلزون فشار وارد نماید و هر بار که دسته استخوان چکشی به طرف خارج حرکت کند برعکس مایع را به طرف عقب بکشد. این حرکات موجب حرکت رو به داخل و خارج کف استخوان رکابی در پنجره بیضی می شود.