کنفرانس گوش برونر و سودارث تکست پرستاری

صفحه 1:
اختلالات شنوایی و تعادلی Osstsstod ProfPessor ®ushehr Oedicd Grieuse Oaversiy 

صفحه 2:
مروری بر آناتومی و فیزیولوژی جمجمه از مشت استخوان شامل یک استخوان پس سری ,یک استخوان پیشانی : دو استخوان آهیاه . دو استخوان کیجگاهی . یک استخوان اسفنونید ویک استخوان اتمونید كيل شده است . بعضی از لین استخوانها محتوی سینوس ها هستند که حفرات پوشیده از غشاهای موکوسی بوده وبه حفره بینی متصل می شود.گوش ها در دو طرف جمجمه و تقريباً هم سطح جشم ها قراركرفته اند كوش در ضخامت استخوان تمپورال جمجمه قرار دارد. تمپورال به صورت زوج در طرفین جمجمه قرار درد پترونق قیمتی از استخوان تمپورال است که جايكاه كببنول ايى الست و خخ تنل اون بدن اس ساختمان كانال كوش شبيه به استوانه مى باشد كه 710016 طول دارد و از لحاظ ‎Sti ys CS ULERY GS 4S eal‏ 

صفحه 3:
Structure of Human Ear ‏اناتومی‌گوش‎ ‎© ‏وص‎ oP Waco Go - Gos oe extrewely secsitive device with the help oP whick we ore uble ‏و و‎ ‏حس شنوائی ازنظر اناتومیک شامل سه بخن‎ (Gerd ea) ‏كوف خارجى:0‎ (Oxkle rar) - 9 ‏گوشتوسط‎ کی ار ۳ 

صفحه 4:
semicircular canals vestibule } vestiouer ‘apparatus vestibulocochlear nerve ‘oval window round window tympanic membrane auditory ossicles external auditory canal eustachian tube 150۰ 5۰۰۰۳ ۳ ©1997 Enoyolopaedia Britannica, Inc. 

صفحه 5:
آناتومی گوش خارجی گوش خارجی شامل لاله گوش و مجرای خارجی گوش است.گوش خارجی توسط یک ساختمان صفحه مانند به نام پرده صلاخ از كوش میانی جدا ميشود. لاله گوشبا پوست‌به کنار سر متصل حی شود و قسمت اعظم ‎ooh‏ را غضروف تشکیل می دهد.به جز در ناحیه لوب گوش که از چیبی و بافت زیر جلدی تشکیل می شود.لاله گوش امواج صوتی را جمع کرده و ارتعاش رابه طرف مجرای خارجی گوش هدلیت میکند. 

صفحه 6:
مجرای خارجی گوش مجرای خارجی گوش‌با پوست تقریباً ۲/۵ سانتیمتر طول دارد. یک سوم بیرونی آن از بافت غضروفی الاستیک و چارچوب فیبروزی تشکیل شده که پوست نازکی روی لن کشیده شده است. دو سوم میلنی آن استخوانی بوده وبا پوست پوشیده شده است. مجرای خارجی گوش به پرده صماخ منتهی می شود. پوست مجرای خارجی گوش پوشیده از مو . غدد سبوره ای و غدد سرومن می باشد که مایع قهوه ای موم مانندیبه نام سرومن ( ولکس گوش) ترشح حی کنند. مکانیز مهای خود تمیزکننده گوش, سلولهای کهنه پوست و سرومن رلبه سمت قسمتهای خارجی گوش حرکت می دهند. 

صفحه 7:
آناتومی گوش میانی گوش میانی یک حفره پر از هوا است که در قسمت خارجی آن پرده صماخ و در قسمت داخل آن کپسول شنوایی می باشد.بین این دو قسمت شکاف گوش میانی قرار دارد. قسمت خلفی گوش میانی از طریق مجرای آرتبوس با سلولهای هوایی ماستوئید در محلی به نام آنتروماستوئید ارتباط پیدا می کند و به این شکل در تعادل فشار داخل ماستوئید نقش ایفا می کندو از طرفی دیگر کانالی برای کشیده شدن عفونت به داخل ماستوئید خواهد بود. لوله استاش تقریبا ‎١‏ میلیمتر پهنا و ۳۵ میلیمتر طول دارد و گوش میانی را به حلق بینی متصل می کند.درحالت طبیعی لوله استاش بسته است اما در زمانی که فرد مانوروالسالوا انجام می دهد یا هنگام عمل بلع از طریق عملکرد عضله منقبض کننده ‎Ort palate‏ باز می شود. تخلیه ترشحات طبیعی و غیر طبیعی گوش میانی و برقراری تعادل بین فشار گوش میانی با اتمسفر توسط لوله استاش انجام می شود. 

صفحه 8:
پرده صماخ بسیار نازک لست و در حالت طبیعی مانند مروارید به رنگ خاکستری بوده و شفاف است.پرده صماخ از یک بافت ۵ لایه تشکیل شده است : لایه خارجی که ادامه پرست مجرای گوش است » لایه فیدروزی میانی و لایه موکوسی داخلی که ادامه بافت پوششی حفره گوش میانی هستند.تقریياً 9090 از پرده صماخ متشکل از هر © لایه است و به نام «ناحیه سخت » نامیده می شود.0)0 درصد باقیمانده فاقد لایه ميانى بوده و « لايه نرم» نام دارد.عدم وجود لایه فییروزی میانی » ناحیه نرم را نسبت به ابتلابه اختلالات بیمارگونه مستعد تر نماد شاخص های تمایز دهنده پرده صماخ عبارتند از آنولوس یا حلقه فییروزی که پرده صماخ را به استخوان گیجگاهی متصل می کند. پرده صماخ گوش میانی را محافظت کرده و ارتعاشات صوتی را از مجرای خارجی گوش به طرف استخوانچه ها هدایت می کند.فشار صوت در نتیجه انتقال از یک ناحیه بزرگ تر به ناحیه کوچکتر تا 00 برابر قویتر می شود. 

صفحه 9:
استخوانچه ها گوش میلنی محتوی سه‌تا از کوچک ترین استخوان هاى بدن (استخوانچه )یعنی استخوان چکشی . استخوان سندانی و استخوان رکلبی می باشد. لین استخوانچه هابه انتقال اصوات کمک می نمایند.در دیواره میلنی گوش میلنی دو دریچه کوچک ( پنجره های گرد و بیضی ) قرار دارد. پلیه استخوان رکلبی روی دربچه بیضی تکیه دارد.لین پلیه صوت را به گوش داخلی منتقل عی کند.دربچه گردبا یک غشای نازک پوشیده شده و عنوان مسیر خروجی ارتعاشات صوتی عمل می نماید. 

صفحه 10:
آناتومی گوش داخلی گوش داخلی به طور عمقی درون استخوان گیجگاهی قرار دارد. کلیه اجزای پچیده عبارتند از عضو شنوالیی. قسمت تعادلی گوش. اعصاب جمجمه ای زوج هفت و زوج هشت. حلزون و مجاری نیم دایره ای در لابیرنت استخوانی قرار گرفته اند.لابیینت استخوانی . لابیینت غشلیی را که در مایعی به نام پری لنف غوطه ور است. احاطه کرده و از لن محافظت مى کند. 

صفحه 11:
لابیرنت غشایی لابیرنت غشایی از ‎Otic ¢ parma‏ ۰ مجرای حلزونی » مجاری نیم دایره و اندام کورتی تشکیل شده است. لابیرنت غشایی محتوی مایعی به نام آندولنف است.سه مجرای نیمدایره خلفی» فوقانی و خارجی که با یکدیگر زاویه 00 درجه داشته و دارای گیرنده های حسی می باشند.گیرنده های حسی اندام انتهایی هنگام تغییر در سرعت یا مسیر حرکت فرد تحریک می شوند . قسمتهای ‎Diol + wars‏ با حرکات مستقیم در ارتباط هستند. حلزون شامل سه قسمت است : قسمت فوقانی از دریچه بیضی شروع و تا راس حلزون ادامه دارد ( نردبان دهلیزی) و قسمت تحتانی ( نردبان صماخی) از راس حلزون تا دریچه گرد ادامه دارد.نردبان میانی شامل عضو کورتی می باشد و بین نردبان دهلیزی و نردبان صماخی قرار دارد. 

صفحه 12:
اندام کورتی اندام کورتی که ‎ay‏ نام اندامهای انتهلیی شنوایی نیز نامیده می شود. انرژی مکانیکی رابه فعالیت عصبی تبدیل کرده و باعث می شود صداهای دارای فرکلنس های مختلف از یکدیگر تفکیک شوند.لین ایمپالسهای الکتروشیمیلیی از طریق عصب شنولیی به قسمت قشر مغز در ناحیه گیجگاهی حرکت می کند وبه صورت صداهای معنی داری تفسیر ی شوند. شاخه حلزونی عصب به کورتکس و شاخه وستیبولی به مخچه می رود تسا کمک عمسل ‏ تعادل ‏ باشد. 

صفحه 13:
* بزرگترین استخوان از خارج چکشی و کوچکترین آن رکابی لست. » دسته ی استخوان چکشی با پرده تمپان در ارتباط است و پایه ی استخوان رکابی به دریچه بیضی (محل ارتباط گوش میانی و داخلی ) در ارتباط است. » گوش میانی شامل دو دریچه است یکی دریچه ی گرد که سوراخی به گوش داخلی است که ارتعاشات صوتی از آن خارج می گردند و نیز دریچه بیضی که ارتعاشات صوتی از طريق اين دريجه به كوش داخلى وارد می گردد. » شیپور استاش در طرف كوش ميانى هميشه باز و در طرف حلق بسته است تا از شنيدن صداى طبيعى تنفس فرد بيشكيرى كندء زیر! صداى خود فرد از لوله استاش عبور مى ‎as‏ * وستیبول محل ارتباط حلزون (برای شنوایی) با سه مجرای نیم دایره (برای تعادل) می باشد. 

صفحه 14:
بیرنت غشائی از طریق کانال حلزونی با مایع مغزی - نخاعی در ارتباط است. * در طی خمیازه . بلع و عطسه لوله استاش به وسیله عضله کشنده کام باز مى شود . باز و بسته شدن طبیعی لوله استاش باعث تراوشات گوش میانی می شود.افزایش فشار ناحیه نازوفارنکس قادر است لوله را باز کند؛ مانور والسالوا باعث باز شدن لوله استاش می شود. * آسیب 00008 باعث كرى دو طرفه می شود. مرکز شنوایی در کورتکس مغز واقع شده است. * دهلیز ( وستیبول)به طور مشخص دارای ۲ کانون می باشد: اوتريكول و ساكول اوتریکل تعادل در حین حركت و ساكول تعادل در هنكام جرخش سر و هنكام ايستادن را موجب مى شود. * مجارى نيم دايره سه عدد هستند كه هركدام در انتهاى خود متسع شده و محلى به نام آميول ايجاد مى كنند كه قسمتهاى اتساع يافته (آميول)حاوى ابيتليوم عصبى به نام كريستا هستند كه در تعادل حين حركت نقش ايفا مى كند. 

صفحه 15:
شنوایی در دو مسیر هدایت می شود : هدایت هوایی و استخوانی. صداهایی که توسط هدلیت هولیی منتقل می شهند به واسطه ارتعاش پرده صماخ و استخوانچه ها از مسیر گوش خارجی و میلنی که پر از هوا هستند عبور حی کنند.صداهایی که‌با هدایت استخوانی منتقل حی شهند مستقیما از استخوان‌به گوش داخلی رسیده و پرده صماخ و استخوانچه ها را میان بر عی زنند.به طور طبیعی هدلیت هولیی مسیر موثرتری است البته در صورت وجود نقص در پرده صماخ یا اشکال در زنجیره استخوانچه ها . هدایت هوایی مختل شده و منجر به کاهش شنوایی هدایتی می گردد. 

صفحه 16:
ارسال و هدایت صدا صدا از طریق کانال خارجی گوش . وارد گوش شده و پرده صماخ را مرتعش می کند.این ارتعاشات صدا از طریق عملکرد اهرمی استخوانچه ها به دربچه بیضی منتقل کرده و به انرژی مکانیکی تبدیل می کنند.این انرژی مکانیکی از طریق مایع موجود در گوش داخلی به حلزون منتقل شده . سلولهای مویی را تحریک نموده و در نهایت به انرژی الکتریکی تبدیل می شود.انرژی الکتریکی نیز از طریق عصب دهلیزی تعادلی به سیستم اعصاب مرکزی انتقال یافته و در آنجا به صورت صوت تفسیر می گردد. در شرایط طبیعی که پرده صماخ سالم است صدا ابتدا دریچه بیضی را تحریک میکند اما قبل از اينکه این تحریکات تاثیر نهایی خود را بر دریچه گرد بگذارد . یک تاخیر و وقفه زمانی ایجاد می شود. 

صفحه 17:
تعادل و ثبات تعادل بدن از طريق هماهنكى بين عضلات و مفاصل بدن» جشم و لابيينت برقرار عمى شود. لين قسمت ها اطلاعات خود درباره وضعيت تعادل نيا ثبات بدن رلبه مغز حى فرستند تا در قشر مخ درك شده و در بدن هماهنكى برقرار شود. 

صفحه 18:
بررسی و شناخت مشاهده گوش خارجی در حالت عادی دستکاری لاله گوش درد ندارد . اما اگر این کار با درد همراه است احتمال اوتیت خارجی حاد وجود دارد. حساسیت در لمس ماستوئید ممکن است بیانگر ماستوئیدیت حاد یا التهاب غدد لنفی بنا گوشی خلفی باشد . گاهی در لاله گوش کیست های سبوره ای و توفی ( رسوبات معدنی زیر جلدی ) دیده می شوند . یک پوست فلس مانند و پوسته پوسته سس در روی لاله كوش يا يشت آن معمولا حاکی از درماتیت سبوره ای است که می تواند در سر و صورت هم وجود دا باشد. 

صفحه 19:
معاینه با اتوسکوپ پرده صماخ‌با اتوسکوپ مشاهده شده وباییک اتوسکوپ پنوموتیک به طور لمس می شود برای معاینه مجرای خارجی گوش و پرده صماخ معاینه کننده بلید آتوسکوپ را مانشد مداف دن دست واست خود نکه داشته و دست خود رابه صورت بیمار تکیه دهد.به لین ترتیب معاینه کننده از ورود بیش از حد اتوسکوپ به مجرای خارجی گوش جلوگیری می کند. در بزركسالان لاله كوش به بالا و عقب و در کودکان به طرف پایین و مستقیم کشیده می شودییک پرده صماخ سالم . خاکستری صدفی بوده و در انتهای مجرای گوش به صورت ملیل قرار گرفته است. شاخصهای پرده صماخ در صورتیکه قلبل مشاهده باشند باید بررسی شوند : ناحیه سخت . ب رآمدگی ناف پرده . دسته استخوان چکشی وزائده کوتاه آن بییک حرکت آهسته و چرخشی اسس‌پکولوم را می ‏ وان دید. 

صفحه 20:
معاینه با اتوسکوپ برای معاینه‌با اتوسکوپ نبلید مقدار زبادی سرومن در مجرای گوش وجود داشته باشد.ممکن است سرومن رلبا شستشوی آب گرم از گوش ‎TIE‏ کرد و اگر سرومن چسبیده است مقدار کمی روغن‌یا مواد نرم کننده سرومن چکانده می شود .تجمع سرومن در گوش معمول ترین علت کاهش شنوایی و تحریکات موضعی گوش است. 

صفحه 21:
تست کالریک و ئست۳05[]:01 اين تستها برای بررسی وضعیت وستیبولار انجام می شوند.علائمی مثل : سرگیجه » تهوع » استفراخ و نیستاگموس از علائم مربوط به بخش وستیبولار گوش هستند. تست کالریک: تست کالریک بيشتر انجام ميكيرد. اما تاكيد بر اين است كه تست را حتماً در صورت وجود علائم ديكرى از قبيل حملات سركيجه » تهوع - استفراغ باید انجام داد. جهت انجام تست کالریک بعد از معاینه پرده تمپان با استفاده از اتوسکوپی و اطمینان از عدم پرفوراسیون پرده تمپان با استفاده از آب سرد یا گرم که در کانال گوش خارجی ریخته می شود؛ در بیمار نیستاگموس بوجود خواهد آمد عبارت است از : حرکات پاندولی سریع چشم. آبی که به اين منظور در گوش می ریزیم 00 سی سی آب بسیار سرد است که در فرد سالم نیستاگموس ایجاد خواهد کرد. که نیستاگموس 0۵ فاز دارد : ره , ۴ فاز مره بطرف گوشی است که در آن آب سرد ريخته شده و فاز به بطرف گوش مقابل است (در صورتی که آب گرم استفاده شود واکتش برعکس خواهد داد). در صورت عدم وجود نیستاگموس در فرد ( با انجام تست کالریک)بعنوام پارزی کانال قلمداد می شود که نشاندهنده کاهش یا فقدان عمل وستیبولار است. 

صفحه 22:
تست يوزيشن : به اين شكل است که بیمار را روی تخت معاینه نشانده ابتدا به طرف چپ نگاه می کند . سپس در همان حال سر او را به عقب خم مى كنيم به طریقی که سر و گردن 6*6 درجه زیر سطح افق قرار بگیرد.در حالی که هنوز چشمهای بیمار به طرف چپ است به مدت 60 ثانیه سر او را در همام وضعیت نگه می داریم . به چشم ها از نظربروز نیستاگموس نگا اه مى كنيم و در مورد احساس تهوع و استفراغ و سرگیجه از بیمار سوال می کنیم و همینطور تست را در مورد طرف راست تکرار می کنیم. در صورت بروز سرگیجه و تهوع و استفراغ ضایعه محیطی وستیبولار مطرح می شود که در این صورت با تکرار تست از حملات کاسته می شود.حتی ممکن است از بین برود.ولی در صورت وجود ضایعه مرکزی داتمی بوده و با تکرار تست تغییری پیدا نمی کند. 

صفحه 23:
ارزیابی کلی دقت شنوایی برای تخمین کلی شنوایی می توان توانایی بیمار در شنیدن یک صدای نجوا مانند یا تیک تیک ساعت را در هر گوش استفاده کرد . هنگامی که اختلال شنوایی وجود دارد به منظور تمیز بین کاهش شنوابی از نوع هدایتی و حسی - عصبی می توان از آزمون های وبر و رینه استفاده کرد. 

صفحه 24:
آزمون نجوا برای اينکه تنها یک گوش معاینه شود معاینه کننده بلید کف دست خود را روی گوشی که معاینه نمی شود . بگذارد سپس‌با فاصله ۳۰ تا ۰ سانتی متر از گوشی که مسدود نشده و خارج از میدان دید بیمار . به آهستگی نجوا ک‌ز ,سس 1 

صفحه 25:
آزمون وبر آزمون وبر هدلیت استخوانی را سنجیده و برای ارزیلبی انتشار عرضی صدا ها استفاده عی شود. معاینه کنندهیک دیاپازون را محکم در دست نگه داشته و سپس‌با زدن اهسته آن.به دست . كن را مرتعش كرده بر روی سر بیمار یا پیشلنی وی قرار می دهد . شخصی که شنوایی وی طبیعی است صدا را در هر گوش یکسان شنیده یا اظهار می کند صدا را در وسط سر خود احساس میکند. فردی که کاهش شنوایی از نوع هدایتی دارد صدا را از گوش ناسالم بهتر می شنود .در حللی که فردی که کاهش شنولیی از نوع حسی عصبی دارد صدا را در گوش سالم خود بهتر می شنود. آزمون وبر در تعیین کاهش شنولیی یک طرفه مفید است. 

صفحه 26:
آزمون رینه در آزمون رینه معاینه کننده دسته یک دیاپازون مرتعش را بین دو وضعیت جابجا می کند .یکی در فاصله دو اینچی سوراخ گوش خارجی ( برای هدایت هوایی) و دیگری در مقابل استخوان ماستوئید (برای هدایت استخوانی ) با تغییر موقعیت دیاپازون از بیمار پرسیده می شود که در چه وضعیتی صدا بلندتر بوده یا چه زمانی دیگر صدا شنیده نمیشود. 

صفحه 27:
شنوایی سنجی مهمترین و تنها ابزار تشخیص کاهش شنوایی . آزمون شنوایی سنجی است.آزمون های شنوایی سنجی دو نوع هستند شنوایی سنجی با تون خالص :که در آن تحریک صوتی با یک تون خالص یا یک تون موزیکال انجام می شود (بلندتر شدن تون صدا برای اينکه بیمار آن را درک کند ومعنی کاهش شدیدتر شنوایی است)؛ شنوایی سنجی گفتاری: که در آن برا ی تعیین شنوایی و تمیز صداها و کلمات از بیان گفتاری تعدادی کلمه استفاده می شود. 

صفحه 28:
هنگام ارزیابی شنوایی توجه به سه مسئله مهم است : پسامك:صنا: تون و زیر و بمی صدا . شدت صدا. در مکالمات روز مره درک صداهایی با بسامد 0000-6600000 هرتز اهمیت دارد که به آن محدوده گفتاری یا بسامد گفتاری می گویند. واحد اندازه گیری بلندی صدا (شدت صدا) دسی بل ۰ است که فشار ایجاد شده توسط صوت می باشد.میزان کاهش شنوایی اندازه گیری می گردد. سطح شاخص برای شدت باندی صدا تقریباً 60 دسی بل است.بلندی صدا در یک محیط ساکت حدوداً 06 دسی بل می باشد. صداهای بلندتر از 60 دسی بل برای گرش انسان » گوش خراش بوده و می تواند باعث آسیب به گوش داخلی شود. در درمان جراحی بیماران دچار کاهش شنوایی هدف بهبود سطح شنوایی تا سطح 000 دسی بل یا بیشتر در محدوده بسامد گفتاری است. 

صفحه 29:
در آزمون شنوایی سنجی روی گوش بیمار هدفون گذاشته و بيمار هنكام شنیدن تون ها » کارشناس شنوایی سنجی را مطلع می سازد. به منظور افزایش دقت آزمون » تست در بک اتاق عایق صدا انجام می شود . پاسخ های بیمار در نموداری به نام اودیو گرام رسم می شود. 

صفحه 30:
تیمپانوگرام با شنوایی سنجی مقاومت. واکنش عضله گوش میانی را نسبت به تحریک صوتی و توانایی پرده صماخ را با تغییر فشار هوا در مجرای مسدود شده گوش می سنجد.توانایی پرده صماخ در بیماریهای گوش میانی آسیب میبیند. 

صفحه 31:
آندوسکوپی گوش میانی لین آزمون در ارزیلبی موارد زیربه کار می رود : فیستول پری لنفلتی ۰ کاهش ليى هدايتى كه تازه شروع شده . بررسی آناتومی دربچه گرد قبل از اقدام‌به درمان بیماری مینیر از طریق پرده صماخ . بررسی حفره صماخی قبل از اقدام جراحی برای درمان عفونتهای مزمن گوش میانی و ماستوئید . ابتدا ۱۰ ‎also‏ قبل از انجام پروستیجر پرده صماخ‌به طور موضعی‌بی حس شده و مجرای خارجی گوش‌با محلول استریل نرمال سالین شستشو داده می شود . سپس به کمک ییک میکروسکوپ و با استفاده از اشعه لیزر یک چاقوی میرینگوتومی روی پرده صماخ برش ایجاد می شود . به این ترتیب آندوسکوپ می تولند وارد حفره گوش میلنی شود. می توان حین انجام پروستیجر از محدوده کار تصویر ویدئویی و عکس تهیه نمود. 

صفحه 32:
کاهش شنوایی کاهش شنوایی در مردان بیشتر از زنان است . مشاغلی مانند نجار ی. لهله کشی . کارگران معدن بیشتر در معرض خطر کاهش شنوایی ناشی از صداهای بلند قرار دارند. کاهش شنولیی یکی از مسائل سلامتی بوده و مطالعات نشان ‎po‏ دهد که همزمان با افزلیش سن لازم است آزمون های غربالگری کاهش شنوایی و درمان لن انجام شود. 

صفحه 33:
0 نوع کاهش شنوایی داریم : ه) کاهش هدایتی انتقالی : هرگونه لنتقال در سیستم انتقال صوت که شامل ؛ گوش خارجی » پرده تمپان و گوش میانی ط) كرى حسی-عصبی : اختلال در گوش داخلی » ساختمان های اعصاب و راههای منتقله به مغز در اين نوع کری دخالت دارد. ج) کری مختلط:به علت اشکال در گوش خارجی » میانی و داخلی است 4) کری مرکزی: به علت اختلال در مراکز شنوایی خواهد بود . به اين نوع به دنبال 0008 وسیع ممکن است شنیده شود. ح) کری ناگهانی: کاهش ناگهانی شنوایی که غالبا یکطرفه است. همراه با سرگیجه » استفراغ و وزوز گوش نیز دیده می شود. علت آن تا حدودی ویروسها را دخیل می دانند.درمان با داروهای گشاد کننده عروق و استرونید ها انجام می گيرد. اين نوع کری موقتی می باشد. <) کری عملی:غالباً جنبه روانی دارد . هیچ ضایع عضوی وجود ندارد » در بیماران هیستریک و روان تنی دیده می شود . 

صفحه 34:
اختلالاتی از قبیل واکس سفت شده فراوان در گوش 7[ . وجود پولیپ گوش خارجی . توده های موجود در گوش خارجی . اسکلروزه شدن پرده تمپان . فیکس و ابت شدن زنجیره استخوانی ۰ پارگی پرده تمپان . انسداد شیپور استاش به دنبال نازوفارنژیت . تجمع ملیع سروزی یا چرکی فراوان در گوش میلنی . اتواسکلروز در کری هدایتی نقش دارد. 

صفحه 35:
hm ‏کاهش شنوایی‎ ۰ 5 (اتو اسکلروز) اتر اسکاروز یا سختی گوش میانی اختلال ژنتیکی بوده که باعث باز جذب و کلسیفیه شدن غير طبيعى استخوان و در نتیجه ثابت شدن پایه استخوان رکابی به دریچه بیضی می گردد.عدم حرکت استخوان رکابی مانع از انقال ارتعاش صدا به گوش داخلی شده و باعث كاهش شنوايى انتقالى مى كردد. تمپانو اسکلورز ناشی از عفونت های مکرر و ترومای پرده تیمپان است که به صورت رسوب کلسیم و کلاژن در گوش میانی می باشد. از علل کاهش شنوایی حسی - عصبی؛ پیرگوشی ‏ کری ناگهانی » کری مادرزادی » کاهش شنوایی ناشی از صداء تومورهای خوش خیم و بد خیم » بیماری منیرز و اختلال شنوایی مرکزی می باشد. بیماری منیرز اختلالی است که روی وستیبول و عمل شنوایی تاثیر می گذارد.علت آن افزايش مايع آندولنف (احساس جرخش محيط يا بيمار لحساس مى كند كه خودش مى چرخد)لست. 

صفحه 36:
کاهش شنوایی تظاهرات بالینی اولین تظاهرات بالینی اختلال شنوایی یا کاهش شنوایی ممکن است شامل وزوز گوش » افزایش ناتوانی برای شنیدن صداها در جمع و نیاز به بلند کردن صدای تلویزیون باشد. اختلال شنوایی می تواند عامل آغاز تغییر در نگرش ؛ توانایی برقراری ارتباط » آگاهی به محیط اطراف و حتی توانایی محافظت از خود باشد. و روی کیفیت زندگی فرد تاثیر بگذارد. 

صفحه 37:
ارزیابی کاهش شنوایی به علائم و نشانه های ذیل توجه داشته باشید اختلال تکلم خستگی بی تفاوتی انزوای اجتماعی احساس عدم امنيت ترديد و به تعويق انداختن بدگمانی و شک غرور كاذب احساس تنهایی و غمگینی تمايل به كسب نقش غالب در كفتكو 

صفحه 38:
پیشگیری شایع ترین این عوامل سر وصدا است. حداقل صدایی که به عنوان عامل کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا شناخته شده است بدون در نظر گرفتن طول مدت تماس حدود ۸۵-۹۰ دسی بل محافظت گوش در مقابل سر وصدا موثرترین روش پیشگیری در دسترس است. هیچ دارویی که بتواند فرد را در برابر کاهش شنوایی ناشی از سر وصدا محافظت کند وجود ندارد چرا که کاهش شنوایی ناشی از تخریب سلول های مویی اندام کورتی . دائمی است. 

صفحه 39:
محافظت مربوط به سالمندی با بالارفتن سن تغییرلتی در گوش اتفاق می افتدبه تدریج منجربه نقایص ‎oil‏ شهند . اما سرومن تملیل به سخت خر و خشک تر شدن داشته و احتمال به هم فشرده شدن و متراکم شدن كن افزليش مى يابد. در كوش میلنی ممکن است پرده صماخ آتروفی یا اسکلروزه شود. در گوش داخلی ‎lg‏ پایه حلزون تخریب ‎OS‏ ‏وایّه پیر گوشی برای بیان لین نوع تس پیشرونده استفاده می شود. داروهای خاص مانند آمینوگلیکوزیدها و آسپیرین اثراث سمی روی گوش ايجاد مى کنند. بسیاری از سالمندان به منظور درمان گرفتگی پاها داروی ن دربافت می کنند و این دارو می تواند باعث کاهش شنوایی شود.عوامل رولنى و ساير بیماریها ( مانند دیلبت ) نیز ممکن است تا حدودی در کاهش شنوايى حسى - عصبى نقفش داشته باشند. 

صفحه 40:
مراقبت پرستاری رباههای مانند صحبت کردن به سمت گوشی که اختلال کمتری دارد و استفاده از اشارات و حرکات چهره می توانند کمک کننده باشند. 

صفحه 41:
بیماریهای گوش خارجی سرومن متراکم شده سرومن معمولا در مجرای خارجی گوش جمع شده و رنگ و مقدار آن متفاوت است ولی گاهی باعث اوتالرژی به معنی پری یا درد در گوش می شود که می تواند همراه با کاهش شنوایی یا بدون آن باشد. کاهش شنوایی به علت تجمع سرومن در گوش به ویژه در افراد سالمند اهمیت دارد. هر تلاشی برای تمیز کردن کانال خارجی گوش با چوب کبریت . سنجاق سر و سایر وسایل خطرناک بوده و می تواند باعث صدمه به پوست . عفونت و یا آسیب به پرده صماخ شود. 

صفحه 42:
درمان سرومن را عی توا ن با شستشو . ساکشن با استفاده از ابزار خارج نمود . در مواردی که پرده صماخ بیمار سوراخ بودیا گوش خارجی وی ملتهب است مانند اوتیت خارجی شستشوی گوش انجام نمی شود. اگر پرده صماخ سوراخ باشد لب می تولند وارد گوش میانی شده و باعث | سككيجه حاد و عفونت شود. شستشوی گوش با آب که هم درجه حرارت بدن باشد به وسیله سرنگ انجام می شود.سر سرنگ رابه طرف دیواره فوقانی مجرای گوش قرار دهید. کانال گوش نبلید کاملاً بوسیله سرنگ مسدود شود قلا محلول بتواذ برگردد. 

صفحه 43:
در بزركسالان لاله كوش به بالاو عقب و در كودكان به طرف پایین و مستقیم کشیده ‎sea ge‏ محلولهای مناسب شستشو گوش . اسید بوريك و الكل هستند كه كوش را از اجسام خارجی آزاردهنده و عفونت ها پاک می کنند و موجب خشک شدن مجدد گوش می شوند. ریختن چند قطره روغن گلیسیرین گرم . روغن معدنی یا پرواکسید هیدروژن نیم غلظت به داخل کانال گوش به مدت ۳۰ دقیقه می تواند سرومن را قبل از خارج کردن آن نرم کند. عوامل نرم کننده سرومن مانند پرواکسید در گلیسیرین (دبروکس) نیز در دسترس هستند البته اين ترکیبات ممکن است باعث واکنش های آلرژیک پوستی سرومن , ساكشن كوش و يك میکروسکوپ دوکانونی برای بزرگ نمایی استفاده کرد. 

صفحه 44:
اجسام خارجی درمان خارج کردن اجسام خارجی از مجرای گوش کمی پیچیده است. سه روش استاندارد برای خارج کردن اجسام خارجی وجود دارد که همان روشهای مورد استفاده برای خارج کردن سرومن هستند یعنی شستشو » ساکشن و استفاده از ابزار.ممنوعیت استفاده از شستشو نیز در همان موارد صادق است . اجسام خارجی نباتی و حشرات تمایل به متورم شدن دارند . بنابراین شستشو در مورد آنها ممنوعیت دارد. در صورت ورود جسم خارجی به گوش » شستشو به میزان 0000-00 مح می توان جسم را خارج نمود. در صورتی که جسم خارجی سبزیجات و حبوبات باشد » نباید اقدام به شستشو کرد زیرا متورم شده و خارج کردنشان مشکل تر می شود. در صورت وجود حشره زنده در گوش از روغن های معدنی » لیدوکائین یا پنبه آغشته به اتر برای کشتن یا بیهوش کردن حشره استفاده می شود. در مورد اجسام گرد و مدور ممکن است نیاز باشد جسم خارجی را در اتاق عمل و تحت بیهوشی عمومی خارج نمود . 

صفحه 45:
اوتیت خارجی اوتیت خارجی . التهاب مجرای خارجی كوش است . عطل ّن عبارتند از : وارد شدن آب‌به مجرای گوش ( گوش شناگران ) آسیب‌به پوست مجرای كوش . وارد شدن ارگانیسم ها به بافتهای گوش و هرگونه اختلال سیستمیک مانند کمبو د ویتامینی و بیماریهای آندوکربنی . عفونتهای باکتریلیی و قارچی شلیع تر هستند. شلیع ترین پاتوین های باکتربایی مرتبط با اهتیت خارجی استافیلو کوک طلایی و گونه های سودومونا هستند . آسپرژیلوس شلیع ترین قارچی است که هم در گوش های سالم و هم در گوشهای عفینی دیده شده است. اوتیت خارجی اغلب در لثر یک بیماری پوستی مانند پسوریازیس . اگزما یا درمانیت سبوره ای ایجاد می شود . حتی واکنش های پوستی‌به اسپری و ینگ حو و لوسیون های دائمی غر مو می تواند باعث درماتیت شوند که با حذف عامل مسبب بهبود می یابد . 

صفحه 46:
اوتیت خارجی تظاهرات بالینی بیماران معمولا درد . ترشح از مجرای خارجی گوش ۰ حساسیت گوش ( که معمولا در عفونت گوش میانی وجود ندارد و گاهی تب . سلولیت و بزرگی غدد لنفاوی را گزارش می کنند .سایر علائم ممکن است شامل خارش و کاهش شنوایی با احساس پری گوش باشند .در معاینه با اتوسکوپ مجرای گوش متورم و قرمز است . 

صفحه 47:
اوتیت خارجی درمان اصول درمان بر پلیه تسکین ناراحتی . کاهش تورم مجرای گوش و از بين بردن عفینت . هدف گذاری می شود. بیماران ممکن است در ۴۸ تا ‎٩۳‏ ‏ساعت اول نیاز به مسکن داشته باشند . اگر بافتهای مجرای خارجی متورم هستند بلیدیک فتیله در گوش قرار داده شودا مجرا باز بماند و بتوان داروهای مایع ( مانند محلول سس و ترکیبات آنتی بیوتیکی ) ز نمود . داروها ممکن است‌بایک قطره چکان و هم درجه با درجه حرارت اتاق تجویز شود.چنین داروهلیی معمولاً با عوامل آنتی بیوتیکی و کورتیکو استروئید ها ترکیب حی شهند تا بافتهای ملتهب را تسکین دهند . ممکن است برا ی درمان تب یا سلولیت آنتی بیوتیک های سیستمیک و برای اختلالات قارچی عوامل ضد قارج تجویز شوند . 

صفحه 48:
اوتیت خارجی مراقبتهای پرستاری پرستاران باید به بیماران آموزش دهند که نباید مجرای خارجی گوش را با اپلیکاتورهایی که انتهای آنها پنبه دارد تمیز کنند و از کارهایی که باعث وارد شدن صدمه به مجرای گوش می شود مانند خاراندن مجرا با ناخن یا وسایل دیگر بپرهیزند . صدمه ممکن است منجر به عفونت کانال شوند .ضمنا بیماران از خیس شدن مجرای گوش هنگام شنا یا شامپو زدن ‎La ya‏ اجتناب کنند .قرار دادن یک سواپ پنبه در گوش که آخشته به ژل غیر قابل حل در آب است مانند ژن پترولیوم می تواند مانع ورود آب به گوش شود. با استفاده از ترکیبات ضد عفونی کننده كوش بعد از شنا مى توان از عفونت گوش پیشگیری کرد مگر اینکه سابقه سوراخ شدگی پرده صماخ یا عفونت فعلی گوش وجود داشته باشد. 

صفحه 49:
اوتیت خارجی بدخیم عفونت مجرای خارجی گوش . بافتهای اطراف و قاعده جمجمه است. معمولاً سودومونا آثرژینوزا میکروارگانیسم مسبب عفونت در بیمارلنی است که مقاومت کمی نسبت به عفونت ها دارند ( مانند بیماران دیابتی ). درمان موفق شامل کنترل دیلبت . تجهیز آنتی بیوتیک ها ( معمولابه صورت وریدی) و مراقبت از زخم شدید موضعی می باشد. درمان استاندارد آنتی بیوتیکی خوراکی . ترکیبی ازبیک عامل ضد سودومونا ویک آمینو گلیکوزید است که هر دو دارای عوارض جانبی و عوارض جانبی بالقوه شدید هستند . از آنجا که آمینوگلیکوزیدها اثرات سمی روی کلیه و گوش دارند در طول درمان بلید سطح سرمی آمینوگلیکوزیدها عملکرد شنولیی و کلیوی بیمار پایش شهند . مراقبت از زخم موضعی شامل دبریدمان محدود بافتهای عفونی از جمله استخوان و غضروف است که به شدت عفونی می باشد. 

صفحه 50:
توده های گوش خارجی اگزوتومورها برجستگی های استخوانی کوچک و سفتی هستند که در قسمت خلفی تحتلنی ناحیه استخوانی مجرای گوش بافت می شوند و معمولاً دوطرقله — باشد. اكزوتومورهها است. خيم نيز ايجاد شوند . شايع ترين آنها عبارتند از كارسينوماى سلولهاى يليه درلاله كوش و كارسينوماى سلولهای سنگ فرشی در مجرای گوش . کارسینومای سلولهای سنگ فرشی در صورت عدم درمان ممکن است از راه استخوان گیجگاهی گسترش پیدا کرده و باعث فلج عصب صورتی و کاهش شنوایی شود . كارسينوما ها بايد به روش جراحی درمان شوند . 

صفحه 51:
بیماریهای گوش میانی سوراخ شدگی پرده صماخ سوراخ شدن پرده صماخ معمولا به علت عفونت یا تروما اتفاق می افتد. در زمان عفونت نیز اگر فشار گوش میانی از فشار اتمسفر موجود در مجرای گوش خارجی بیشتر شود پرده صماخ می تواند پاره شود . درمان طبی اگر چه بیشتر پارگی ها ی پرده صماخ خود به خود و در عرض چند ‎AGIA‏ ‏بعد از سوراخ شدگی و بعضی بعد از چندین ماه ترمیم می شوند اما بعضی پارگی ها به علت رشد بافت جوشگاه در لبه های پارگی و ممانعت از گسترش عرض سلولهای اپی تلیال در لبه های پارگی و التیام نهایی آن دائمی هستند . در طول مدت التیام پرده صماخ باید مراقب بود آب وارد گوش نشود 

صفحه 52:
سوراخ شدگی پرده صماخ درمان جراحی پارگی هلیی که خودبه خود ترمیم نمی شوند ممکن است نیازبه جراحی داشته باشند تصمیم گیری برای نرمیم جراحی پرده صماخ معمولا برپایی نیاز پیشگیری از عفونت احتمللی ناشی از ورود لب به گوش یا تلاش برای بهبود شنولیی بیمار التهاب است. انجام تیمپانوپلاستی سرپایی بوده . در این روش یک قطعه بلفت ( معمولا از بلفت صورتی گیجگاهی ) در معل سوراخ قرار داده حی شودنابه التیام آن کمک کند. عمل جراحیبه منظور بستن دائمی سوراخ ‎oe‏ اغلب با موفقيت همراع ات دچارگوش درد شدید می شوند. اس پربکندرید کرده و در صورتیکه درمان نشود باعث ایجاد اسکار هیپرتروفیک و اصطلاحاً گوش ‎JE‏ کلمی حی شود که لین حللت معمولا در بهکس بازهای حرفه ای دیده می سود. 

صفحه 53:
اختلالاتی که پرده تیمپان را گرفتار می کند عموماً دردناک هستند و شاید دردناکتر از تمام اختلالات گوش میانی باشد. نکته : راهنمای سریع تشخیص اوتیت خارجی حساسیتم است که در موقع لمس لاله گوش ایجاد می شود اما در اوتیت میانی لمس گوش دردناک نیست.علاوه بر درد علامت دیگر اوتیت خارجی خارش کانال گوش می باشد. 

صفحه 54:
اوتیت میانی حاد اوتیت میانی 2000) یک نوع عفونت حاد گوش میانی است که معمولاً کمتر از ۶ هفته طول می کشد. عوامل پاتوژنی که اغلب باعث اوتیت میانی حاد می شوند عبار تند از استافیلو کوک پنومونیه . هموفیلوس آنفلوآنزا و موراکسرلا کاتارالیس. این میکروارگانیسم ها بعد از بروز اختلال در عملکرد لوله استاش وارد گوش میانی مى شوند . اختلال عملکرد لوله استاش می تواند به دلیل انسداد ناشی از عفونتهای سیستم تنفسی فوقانی. التهاب ساختمانهای اطراف ( مانند سینوزیت و بزرگی لوزه ها ) يا واکنش های آلرژیک ( مانند رینیت آلرژیک) باشد .باکتریها هم می توانند از طریق ترشحات آلوده نازوفارنکس وارد لوله استاش و از طریق پارگی پرده صماخ وارد گوش میانی شوند .معمولا" یک ترشح اگزودای چرکی در گوش میانی وجود دارد که منجر به کاهش شنوایی هدایتی می شود. 

صفحه 55:
اوتیت میانی حاد تظاهرات بالینی این بیماری اغلب در بزرگسالان یک طرفه و همراه با درد و احساس پری در گوش است . درد بعد از پارگی خودبخودی پرده صماخ یا ایجاد یک برش درمانی روی آن تسکین می یابند. سایر علائم عبارتند از ترشح از گوش و کاهش شنوایی . در معاینه با اتوسکوپ مجرای خارجی گوش طبیعی به نظر می رسد.با حرکت دادن لاله گوش بیمار دردی حس نمی کند .عوامل خطر 900) عبارتند از سن ( كمتر از ©0 ماه ) » عفونت های مزمن سیستم تنفس فوقانی » بیماریهای جسمی که زمینه را برای عفونت كوش مهيا مى کنند( مانند سندرم داون » کستیک فیبروزیس + شکاف کام ) و قرار داشتن مداوم در معرض دود سیگار دیگران. 

صفحه 56:
اوتیت میانی حاد درمان طبی tale See cot درمان جراحی میرینگتومی با تیمپانو تومی به معنی ایجاد یک برش روی پرده صماخ است . پرده صماخ با استفاده از یک داروی بی حسی موضعی مانند فنول یا انجماد یونی ( یعنی استفاده از جریان الکتریکی برای بی حس کردن مجرای گوش و پرده صماخ به کمک محلول لیدو کائین و اپی نفرین ) بی حس می شود . این جراحی بدون درد بوده و کمتر از ۱۵ دقیقه طول می کشد. تحت راهنمایی میکروسکوپی یک برش در طول پرده صماخ ایجاد می شود تا فشار کم شده تا مایع چرکی یا سروزی از گوش میانی تخلیه شود . اگر اوتیت حاد میانی عود کننده است و ممنوعیتی وجود ندارد ممکن است یک لوله تهویه یا تعبیه کننده فشار تعبیه شود . لوله تهویه به طور موقت در محل لوله استاش قرار داده می شود تا فشار را تعدیل کند و ۶ تا ۱۸ ماه در محل باقی می ماند . سپس این لوله تهویه خارج شده و با رشد طبیعی پوست تقریباً در همه موارد شکاف پرده گوش التيام مى يابد. 

صفحه 57:
اوتیت میانی سروزی اوتیت میلنی سروزی‌یا افیوین گوش میلنی . وجود ملیع در گوش میانی بدون علائمی از عفهنت فعال است . از نظر تثوری . لین ملیع به علت فشار منفی در گوش میلنی ناشی از انسداد لیله استاش تجمع حی پلبد . افیویُن گوش میلنی معمولا در بیماران بعد از پرتو درملنی یا بارو تروما دیده میشود . ن دربیمارلنی که اختلال عملکرد لوله استاش در آنهابه علت عفونتهای تکرار شونده سیستم تنفس فوقلنی یا آلرژی است دیده ی شود . باروترومابه دنبال تغییرات ناگهانی فشار در گوش میلنی انویه به تغییر فشار هوابه دنبال تغییر ارتفاع مانند آنچه در غواصی یا صعود هواپیما اتفاق می افتد . بروز می کند . در بزرگسالان نيت ميلنى سروزی مداوم بلید احتمال ابتلابه یک کارسینوما که لوله استاش را مسدود نموده ( مانند سرطان حلق و بینی ) رد شوند . 

صفحه 58:
اوتیث میانی سروزی تظاهرات بالینی ممکن است بیماران از کاهش شنولیی . احساس پری یا احتقان در كوش وبا صداهای ضربه ای هنگلمی که لوله استاش سعی می کند باز شود . شکلیت داشته باشند . پرده صماخ در معاینه با اتوسکوپ تیره‌به نظر حی رسد و ممکن است حبابهای هوا در گوش میلنی دیده شوند . معمولا شنولیی سنجی . کاهش شنولیی از نوع هدایتی را بیان می دارد . 

صفحه 59:
اوتیت میانی سروزی درمان نیاز به درمان اوتیت میانی سروزی نیست مگر اینکه عفونت اتفاق بیافتد ( مانند 0000)) در صورتی که کاهش شنوابی ناشی از افیوژن گوش میانی قابل توجه باشد می توان یک میرینگوتومی انجام داد . و ممکن است یک لوله برای تهویه گوش میانی در محل قرار داده شود) . ممکن است مانور والسالوا مداوما انجام شود . این مانوربا افزایش فشار ازوفارنکس . لوله استاش را با فشار باز مى كند . البته مى تواند باعث بدتر شدن درد یا پاره شدن پرده صماخ شود. 

صفحه 60:
اوتیت میانی مزمن اوتیت میلنی مزمن در نتیجه عودهای مکرر اوتیت میانی حاد اتفاق افتاده و سبب آسیب غیر قلبل برگشت بافت و پارگی دائمی پرده صماخ می شود. عفونتهای مزمن گوش میلنی به پرده صماخ صدمه زده . استخوانچه ها را تخریب کرده و ماستوئید را نیز درگیر می سازند. 

صفحه 61:
اوتیت میانی مزمن تظاهرات بالینی درجات مختلفی از کاهش شنوایی با اوتوره بدبوی دائم یا متناوب دیده شود .درد معمولاً وجود ندارد مگر در فوازد ماستوئیدیت حاد در معاینه با اتوسکوپ ممکن است سوراخ شدگی پرده صماخ دیده شود و کلستئاتم به صورت یک توده سفید رنگ در پشت پرده صماخ یا در مسیر وارد شدن به مجرای خارجی گوش از طریق پارگی پرده صماخ . تشخیص داده شود. کلستئاتم عبارت است رشد لایه خارجی پرده صماخ به داخل گوش میانی . اب وضعیت به دنبال کشیدگی طولانی مدت پرده صماخ به طرف داخل به علت وجود دائمی یک فشار منفی بالا در گوش میانی اتفاق می افتد . پوست یک کیسه تشکیل می دهد که از پوست مرده و مواد سبوره ای پر می شود . این کیسه می تواند به ساختمانهای گوش میانی . ماستوئید با هردو تجاوز کند . اوتیت میانی مزمن می تواند باعث ماستو مزمن و منجر به تشکیل کلشتناتم شود 

صفحه 62:
اوتیت میانی مزمن ۴ درمان طبی درمان موضعی اوتیت میانی مزمن شامل ساکشن دقیق گوش تحت اتوسکوپی است . ربختن قطره های آنتی بیوتیک یا استفاده از پودر آنتی بیوتیک جهت درمان ترشح چرکی ضروری است . آنتی بیوتیک های سیستمی تنها در موارد عفونت حاد تجویز می شوند . 

صفحه 63:
اوتیت میانی مزمن درمان جراحی در صورتی که درمان طبی موثر نباشد از روشهای جراحی شامل تیمپانوپلاستی » اسیکولوپلاستی و ماستیئیدکتومی استفاده مى شود . 

صفحه 64:
پلاستی با ترمیم جراحی پرده صماخ است. بازسازی استخوانچه ها نیز ممکن است لازم شود . اهداف تیمپانوپلاستی عبارتند از باز گرداندن مجدد عملکرد شنوایی . بستن سوراخ پرده صماخ پیشگیری از عود عفونت و ارتقاء شنوایی. 

صفحه 65:
اوسیکولوپلاستی عبارت است از ترمیم استخوان های گوش میانی به کمک جراحی به منظور برقراری مجدد شنوایی.برای به هم متصل کردن مجدد استخوانچه ها از پروتز هایی از جنس مواد نظیر تفلون . استیل ضد زنگ و هیدروکسی آپاتایت استفاده می شود که نتیجه آن پیوستگی و برقراری مجدد مکانیسم انتقال صوت است. 

صفحه 66:
ماستوئید کتومی اهداف جراحی ماستوئید عبار تند از خارج کردن کلستئاتوم . دسترسی کافی به ساختمانهای درگیر و تدارک یک گوش خشک ( غیر عفونی ) و سالم . در صورت امکان استخوانچه ها در حين جراحی اولیه ترمیم می شوند . ماستوئید کتومی معمولا از طریق ایجاد برش پشت گوشی انجام می شود با خارج كردن سلولهای هوایی ماستوئیدعفونت بر طرف می گردد. ممکن است برای کنترل یک کلستئاتوم یک عود کننده يا باقی مانده . ماستوئید کتومی انویه لازم باشد. مکانیسم شنوایی نیز ممکن است در زمان جراحی باز سازی شود. بیمار یک پانسمان فشاری در ناحیه ماستوئید دارد که در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از جراحی برداشته می شود . اگرچه صدمه به عصب صورتی که از مسیر گوش میانی و ماستوئید عبور می کند . کم اتفاق می افتد اما احتمال آن در حین جراحی ماستوئید وجود دارد. لذا در صورت مشاهده هر علامتی از فلج عصب صورتی در بیماری که از بیهوشی خارج شده باید آن را به پزشک گزارش کرد. 

صفحه 67:
بیماریهای گوش داخلی اختلالات تعادلی اصلی ترین علت سقوط سالمندان هستند. واژه (هبس) سرگیجه برای توصیف درک اشتباه یا تصور متحرک بودن افراد يامحيط پیرامون به کار می رود. بيشتر مبتلايان به مهس حس جرخش به دور خود داشته يا احساس مى كنند اشياء اطراف آنها در حال حركت هستند . آتاكسى نارسايى در هماهنگی عضلات بوده و ممكن است در بيماران مبتلا به بيمارى دهليزى وجود داشته باشد.سنكوب عغش و از دست دادن هوشيارى جزو انواع «ب#جون نبوده و معمولا نشان دهنده بیماری سیستم قلبی عروقی هستند. نیستاگموس عبارت است از حرکت موزون غیر ارادی چشم ها,زماتی که شخص به شیتی که حرکت سریع دارد نگاه میکند(مانندنگاه کردن به بیرون از پنجره یک ماشين يا قطار در حال حرکت)نیستاگموس به طور طبیعی اتفاق می افتد. اگرچه در شرایط بیمارگونه نیستاگموس با اختلال عملکرد سیستم دهلیزی مرتبط است.نیستاگموس می تواند افقی»عمودی یا چرخشی بوده و به علت بیماری سیستم عصبی مرکزی یا محیطی اتفاق افتد, 

صفحه 68:
بیماری حرکت بیماری حرکت یک اختلال تعادلی است که به واسطه یک حرکت دائم و یکنواخت اتفاق می افتد. تظاهرات بالینی اين سندرم با علایم تعریق»ءرنگ پریدگیءتهوع و استفراغ ناشی از تحرک بیش از حد سیسیتم دهلیزی تظاهر می کند. 

صفحه 69:
بیماری حرکت درمان انتی هیستامین های بدون نسخه مانند دیمن هیدرینات پا هیدرو کلراید مکلیزین ممکن است از طریق بلوک کردن هدایت در مسیر دهلیزی گوش داخلی باعث تسکین تهوع و استفراخ شوند. داروهای آنتی کولینرژیک نظیر اسکوپولامین به واسطه اثرات ضد هیستامینی که دارند ممکن است موثر باشند. اين داروها بايد هر جند روز با داروی دیگری جایگزین شوند. احتمال بروز عوارض جانبی مانند خشکی دهان و خواب آلودگی وجود دارد.در صورت بروز خواب آلودگی باید انجام فعالیتهای بالقوه خطرناک مانند رانندگی » یا کار با ماشین آلات سنگین پرهیز کرد. 

صفحه 70:
بیماری مینیر بیماری مینیر یک نوع اختلال در تعادل مایع گوش داخلی است که به دلیل سوء جذب در ساک آندولنفاتیک یا انسداد مجرای آندولنفاتیک اتفاق می افتد. هیدروپس آندولنفاتیک عبارت است از اتساع فضای آندولنف که در آن افزایش فشار در در سیستم یا پارگی غشای گوش ذاخلی اتفاق می افتد و علایم بیماری مینیر بروز می کند. در بزرگسالان شایع تر بوده ؛ متوسط سن شروع آن چهل سالگی است و علائم بیماری معمولا بين 000-200 سالگی آغاز می شوند.بیماری مینیر در هر دو جنس شیوع یکسانی دارد و حدودا در 96000 بیناران دو طرفه است. تقریبا 96600 درصد بیناران مبتلا به مینیر سابقه خانوادگی مثبت دارند. 

صفحه 71:
تظاهرات بالینی عبارتند از کاهش شنوایی حسی-عصبی نوسان دار پیشرونده ؛ صدای وزوز يا غرش در كوشء احساس پری یا فشار در گوش و سرگیجه دوره ای ناتوان کننده که اغلب همراه با تهوع و استفراغ است. بیماری در زیر مجموعه حلزونی و دهلیزی دارد که به عنوان بیماری مینیر آتیپیک خوانده می شوند. بیماری مینیر حلزونی با کاهش شنوایی حسی-عصبی نوسان دار پیشرونده همراه با وزوز گوش و احساس فشار در گوش » بدون علامت یا نشانه های دهلیزی شناسایی می شود. بیماری مینیر دهلیزی با وقوع دوره های سر گیجه همراه با نشار در گوش اما بدون علائم حلزونی مشخص می شود. بیماران ممکن است تنها نشانه های بیماری حلزونی یا دهلیزی را تجربه کنند»اگرچه در نهایت کلیه علایم بروز می کنند. 

صفحه 72:
بررسی و يافته های تشخیصی ‎i (Vere aS‏ اورترین مشکل و شکایت در بیماری مینیر است. ‏يافته های حاصل از معاینه بالینی معمولا طبیعی هستند به جز یافته های مربوط به معاینه عصب زوج 2 جمجمه اى. ‏شنوایی سنجی غالبا کاهش شنوایی حسی-عصبی را در گوش ناسالم آشکار ساخته و نمودار آن به صورت یک طرح قله دار است. الکترونیستاگموگرام ممکن است طبیعی بوده یا کاهش پاسخ دهلیزی را نشان میدهد. ‎ 

صفحه 73:
بیشتر بیماران مبتلا به مینیر با دارو و رژیم غذایی به طور موفقیت آمیزی درمان می شوند. بسیاری از بیماران می توانند با رعایت یک رژیم کم سدیم (60000 بمب روزانه) علائم خود را کنترل نمایند.میزان سدیم یکی از عواملی است که تعادل مایعات را در بدن برقرار می کند.احتباس آب و سدیم » تعادل حساس بین آندولنف و پری لنف را در گوش داخلی دچار اختلال می کند. 

صفحه 74:
درمان دارویی درمان دارویی بیماری مینیر شامل آنتی هیستامین ها است که سیستم دهلیزی را تضعیف می کنند مانند مکلیزین(بورهه). در مورد حاد و برای کمک به کنترل سرگیجه ممکن است مسکن هایی نظیر دیازپام(مسطم) داروهای ضد تهوع مانند پرومتازین(مممسسس!م) به شکل شیاف به علت اثرات هیستامینی که دارند به کنترل تهوع »استفراغ و سرگیجه کمک می کنند. دیورتیک درمانی(مانند هیدروکلروتیازید) ممکن است از طریق کم كردن فشار در سیستم آندولنفالیک علائم را تسکین دهد.در صورتی که بیمار دیورتیک دافع پتاسیم دریافت می کند خوردن مواد غذایی حاوی پتاسیم (مانند موزء‌گوجه فرنگی و پرتقال)ضرورت دارد. 

صفحه 75:
درمان جراحی درصورتی که اين حملات موجب افت کیفیت زندگی فردشوند.که هدف ازدرمان جراحی بیماری مینیرءتخفیف حملات سرگیجه است. کاهش فشارحفره آندولنفاتیک دکمپرسیون حفره آندولنفاتیک یابرقراری شانت ازنظرتتوری»فشارفضای آندولنفاتیک رامتعادل می سازد.یک شانت یادرن ازطریق یک برش پشت گوشی واردحفره آندولنفاتیک می شود. 

صفحه 76:
تزریق درگوش میانی وداخلی داروهای اتوتوکسیک ماننداسترپتومایسین یاجنتامایسین می توانندبه صورت انفوزیون به گوش میانی داخلی تجویزشوند.اين داروهایرای تخریب عملکردسیستم دهلیزی وکاهش سرگیجه استفاده مى شوند. اماخطرکاهش شدیدشنوایی نیزبالااست.بعدازاتمام پروسیجرممکن است بیماران یک دوره چندهفته ای عدم تعادل راتجربه کنند. 

صفحه 77:
كاتترهاى داخلی گوش به منظورواردکردن مستقیم داروبه گوش داخلی»کانترهایی تدارک دیده می شوندتاازگوش خارجی به گوش داخلی مسیری ایجادکنند. به اين ترتیب می توان داروهای مایع راروی دریچه گردقراردادتاازطریق یک مسیرمستقیم به مایعات گوش داخلی برسند. تزریق دارو‌های اتوتوکسیک داخل پرده صماخ به منظورپخش درغشای دریچه گردمی تواندبرای کاهش عملکردسیستم دهلیزی استفاده شود. قطع عصب دهلیزی بیشترین میزان موفقیت رادرتسکین حملات سرگیجه به دنبال دارد(تقرییا9666)بیشتربیماران مبتلابهبیماری ناتوان کننده مینیرشنوایی کم یاغیرموثری دارند. 

صفحه 78:
وزوزگوش علامتی ازیک بیماری زمینه ای گوش است که مرتبط باکاهش شنوایی می باشد.بیماران وزوزگوش رابه صورت صدای غرشی»همهمه وخش خش یاصدای هیس دریک یاهردوگوش توصیف می کنند.عوامل متعددی ممکن است درایجادوزوزگوش مشارکت داشته باشندازجمله بعضی مواداتوتوکسیک