هنرمند با ذوق پامیلا کارستین، با ترمین قطعه ای را اجرا و ( درباره) آن گفتگو می کند. با ساز الکترونیکی ( نه فقط برای علمی تخیلی ) بدون لمس کردن آن نواخته می شود.آهنگ ها عبارتند از “برگهای پاییزی”،”زندگی با شکوه” است و “گوش کن، واژه ها مرده اند .” دیوید مش.
