الیزابت گیلبرت زمانی یک “پیش خدمت شناخته نشده” بود که با نامه های ردّ به هم ریخته بود. و حال، در سایه موفقیت “بخور، دعا کن، عشق بورز،” دریافته خود را با خود قبلی اش می شناسد. گیلبرت با نگرشی زیبا نشان میدهد چرا موفقیت می تواند به اندازه شکست گمراه کننده باشد و راه ساده ای– هر چند سخت– برای ادامه، بدون توجه به نتیجه، پیشنهاد می کند.
نوشته‌های مرتبط:
سالها پیش نیوبیان تصاویری از یک بیماری وحشتناک را روی دیواره مقبره‌شان می‌کشیدند که پلک چشم‌ها را به سمت داخل برمی‌گرداند و باعث کوری چشم می‌شد. بنابر گفته‌های کارولین هارپر، این بیماری که تراخم نام دارد، هنوز در برخی از نقاط جهان وجود دارد، در حالیکه کاملا قابل پیشگیری است. بر اساس یافته‌های بدست آمده، …
هومارو کانتو و بن روچ مدیر “موتو”، از یک رستوران در شیکاگو آمدند که راه های جدید طبخ و خوردن غذاها را امتحان کنند. ولی در ورای تفریح و تبدیل طعم ها، آن ها یک هدف جدی دارند: آیا ما می توانیم از تکنولوژی جدید غذایی به خوبی استفاده کنیم؟
ما نگران آن هستیم که اینترنت،اس ام اس،چت و فیس بوک فرصت برقراری روابط صمیمی تر انسانی را از ما می گیرند. اما تحقیقات خانم برادبنت نشان میده که فناوری های ارتباطی، چگونه فرصت برقراری ارتباط های عمیق تر رو ایجاد می کنند،و چگونه به عشق،فرای موانعی مثل فاصله و محل کار،فرصت ظهور میدن.
0 دیدگاه برای “موفقیت، شکست و میل به خلاقیت”
دیدگاهی برای این مطلب نوشته نشده است.