پزشکی بازساختی

پزشکی بازساختی

اسلاید 1: پزشکی بازساختی (Regenerative medicine)دانشجو:استاد گرامی:

اسلاید 2: بافت یا اندام بدن ما هنگام آسیب دیدن یا حمله به آن ، پاسخ ذاتی دارد تا بهبود یابد و از آن دفاع کند. حالا اگر بتوان از قدرت بدن برای بهبودی استفاده کرد و سپس آن را به روش بالینی مربوطه تسریع کرد چه؟ اگر بتوانیم به بهبود بهتر بدن کمک کنیم چه می کنیم؟پزشکی بازساختی، شاخه‌ای از علوم نوین پزشکی است که هدف آن بازسازی، ترمیم یا جایگزینی سلول‌ها، بافت یا ارگان آسیب دیده یا از دست رفته بدن است که میتواند به دلیل افزایش سن ، بیماری، آسیب یا اثرات مادرزادی باشد و شامل بخش‌های مختلفی از جمله سلول درمانی، ژن درمانی، مهندسی بافت و درمان با سلول‌های ایمنی می‌شود.پزشکی بازساختی به درمان بیماری های مختلف از جمله بیماری های سختی که قبلا قابل درمان نبوده اند کمک کند. ما الان درگیر یک سری بیماری هایی هستیم که عمده مشکل آنها از دست دادن بخشی از بافت است که اصطلاح علمی آن دجنریشن است مثلا در سکته قلبی بخشی از بافت قلب از دست میرود یا در تصادفات بخشی از بافت استخوان از دست میرود یا در آرتروز بخشی از بافت غضروف را از دست میدهیم یا در بیماری سرطان بخشی از مغز استخوان از بین میرود.پزشکی بازساختی متخصصان زیست شناسی ، شیمی ، علوم کامپیوتر ، مهندسی ، ژنتیک ، پزشکی ، رباتیک و سایر زمینه ها را گرد هم می آورد تا راه حل هایی برای چالش برانگیزترین مشکلات پزشکی که بشر با آن روبرو است پیدا کند.پزشکی بازساختی Regenerative medicine

اسلاید 3: مهمترین حوزه های پزشکی بازساختیTissue engineeringCell therapyGene therapy

اسلاید 4: سلول درمانی شاخه ای از پزشکی بازساختی است که در آن از تزریق سلول های فرآوری شده در خارج از بدن برای ترمیم بافت و یا اعضای بیمار استفاده می گردد که یک روش درمانی موثر در درمان بسیاری از بیماری ها ازجمله سرطان ها و نارسایی های خونی میباشد. نزدیک به 50سال است که پزشکان بعد از انجام شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان که منجر به از بین رفتن سلول های خون ساز می شود، از پیوند سلول های بنیادی خون ساز از منشا خود بیمار و یا دهنده غیرخودی استفاده می کنند.در این روش درمانی بعد از مشخص شدن منبع سلولی که ممکن است مغز استخوان، قلب، بافت عصبی و یا سایر بافت ها باشد، ابتدا یک نمونه از بافت مورد نظر تهیه شده و سپس سلول های درمان کننده آن جدا شده و با توجه به نیاز بیمار و همچنین سلول های بدست آمده ممکن است که در نهایت سلول ها با یا بدون کشت در غضروف مورد نظر تزریق شوند تا موجب ترمیم و افزایش عملکرد بافت آسیب دیده گردد.در سلول درمانی با توجه به نوع بیماری می‌توان از هر دو نوعِ سلول بدنی و یا سلول بنیادی استفاده نمود. اما در سال‌های اخیر تمایل به استفاده از سلول‌های بنیادی در بیماری‌های همراه با تخریب بافتی افزایش یافته است.از کاربردهای سلول درمانی می‌توان به درمان بیماری‌های پوستی مانند بیماری ویتیلیگو، اسکار آکنه، اسکار سالک، جوان سازی پوست( رفع چین و چروک‌های پوستی)، استئوآرتریت (آرتروز)، بیماری‌های قلبی و درمان زخم دیابتی اشاره کرد که هر کدام با روش خاص خود انجام می‌شود.مثلا در روش سلول‌درمانی پوست(ویتیلیگو)، متخصصان از پوست سالم نمونه‌برداری کرده و با فرآیند خاصی سلول‌های ملانوسیت را در محل مورد نظر تزریق می‌کنند. یکی از وظایف این سلول‌ها، تولید رنگدانه ملانین بوده که بخشی از رنگ طبیعی پوست را ایجاد می‌کند. در بیماری ویتیلیگو، ملانوسیت (سلول‌های رنگدانه‌ساز) از بین رفته و یا غیرفعال می‌شود.سلول درمانی ممکن است در برخی از انواع بیماری های عصبی مانند پارکینسون و آسیب های نخاعی هم قابل استفاده باشد. اخیراً از سلول های بنیادی چشم نیز برای درمان آسیب های چشم استفاده شده است. آنچه سلول درمانی را از سایر روش‌های درمانی متمایز می‌سازد، درمان سرپایی و بدون نیاز به بستری یا عمل جراحی است.  علاوه بر این اتولوگ بودن یعنی درمان با استفاده از سلول‌های خود شخص نیز مساله رد پیوند را در پی نخواهد داشت و در بدن واکنش منفی و پس زدن پیوند دیده نمیشود.سلول درمانی(Cell therapy)

اسلاید 5:

اسلاید 6: تاریخچه سلول درمانی در جهانبر اساس آمار موجود، طی ۱۵ سال گذشته ۳۰ میلیون سلول درمانی در دنیا انجام شده‌است و تاکنون 19 فراورده سلول درمانی و ژن درمانی تاییدیه FDA آمریکا را دریافت نموده‌اند. در حوزه پوست ۳ مورد، ارتوپدی، چشم و سرطان‌ پروستات هرکدام یک مورد تأیید شده و سایر فرآورده‌ها مربوط به سرطان‌خون است. 1894اولین سلول درمانی در قرن نوزدهم انجام شد. در سال 1894 کارلس اسکوارد از سلول‌های تستیس حیوانی به منظور جلوگیری از اثرات پیری استفاده نمود.1931 در سال ۱۹۳۱ یک پزشک سوئیسی به نام دکتر نایهانس از پیوند بافت جنین گاو برای درمان بیماری که طی جراحی تیروئید اشتباها غده پاراتیروئید خود را از دست داده بود استفاده کرد. 1959,1969در سال ۱۹۵۹ اولین پیوند مغز استخوان انجام شد که البته موفقیت آمیز نبود. اما اولین پیوند موفق مغز استخوان در انسان در سال ۱۹۶۹‌ در منه سوتا آمریکا انجام شد.