نظریه مدیریت علمی تیلور

نظریه مدیریت علمی تیلور

اسلاید 1: نظریه مدیریت علمی تیلور

اسلاید 2: فردريك تيلور مهندس فردريك تيلور به عنوان پدر مديريت علمي شناخته مي شود. او از هر فرد ديگري تلاش بيشتري را براي نظام مند كردن توليدات صنعتي در اوايل قرن بيستم انجام داد. توصيه او به مديران استاندارد كردن همه جنبه هاي توليد، حذف همه زمينه هاي اتلاف و قرار دادن همه تصمیمات بر پايه مطالعه علمي بود. او با استفاده از روش هاي علمي فنون متنوعي را براي افزايش توليد طراحي كرد كه تحت عنوان سيستم تيلور يا مديريت علمي شناخته مي شود. مديريت علمي مديران را به نظام مند كردن فرايندهاي كاري، تقسيم كار به تكاليف تعريف شده خرد، تعيين “بهترين شيوه” انجام آن تكليف، آموزش آن “بهترين شيوه” به كارگران و تشويق و پاداش براي تولید بیش از سقف مورد انتظار، فرا مي خواند. تيلور نيز مانند وبر عقلانيت را مبناي كار خود قرار داد. اگر وبر در اروپا كارش را بر روي ساختار اداري متمركز نموده بود، او در آمريكا بر روي عملكرد كارگاهها تمركز داشت. هر دو سازمان را ابزاري عقلاني براي رسيدن به هدف جمعي مي دانستند.

اسلاید 3: عوامل مؤثر در مطالعه مديريت علمي تيلور كه در سال 1878 در شركت فولاد ميدويل كار مي كرد به اين تشخيص رسيد كه سازمانهاي بزرگ را كه تجربه جديدي بود نمي توان با شيوه هاي كهنه و قديمي اداره كرد و بايد ساختار وکارکردهای مديريتي آنها را تغيير داد. تيلور به دلايل زير در باره محيط كار، نحوه افزايش توليد، بهبود ساختارهاي اداري و فرايندهاي كاري در موسسات بزرگ، دست به مطالعه علمي زد:عدم وجود مديران مياني و پشتيابي فني در واحدهاي توليدي، نبود تمركز و سلسله مراتب سازماني و عدم تقسيم مسئوليت بين ستاد و صف. عدم وجود كنترل كافي از سوي مديران بر توليدات كاركنان و واگذاري ميزان توليد به سركارگرها و كارگران ماهر.افزايش تعارض ميان مديران و نيروي كار به دليل پرداختهاي نازل و ساعات كار طولاني، شكل گيري اتحاديه هاي كارگري و آغاز اعتصابات كه از اعتصاب خشونت بار كارگران راه اهن در 1877 شروع شد.

اسلاید 4: مدیریت علمی : یک فلسفه اجتماعی تيلور از شرايط اجتماعي كارگران ناراحت بود و يكي از اهداف مديريت علمي او بهبود شرايط زندگي آنها بود. تیلور معتقد بود كه با صرفه جويي، افزايش بهره وري صنعتي و بهبود مديريت مي توان سرمايه بيشتري را توليد كرد. افزايش سرمايه منجر به دستمزد بيشتر كارگران، سود بيشتر سرمايه گذاران و ارزان شدن كالا براي مصرف كنندگان مي شود و به اين ترتيب هر كس در اين ميان سود مي برد. سرمايه داران و سوسياليستها از افكار تيلور استقبال نكردند، ولي فلسفه او در ميان مردم آمريكا با استقبال روبرو شد. شكست دعواي افزايش نرخ قطار (1911-1910) با ارايه مديريت علمي توسط لويس برنديس به عنوان راه صرفه جويي در هزينه هاي راه آهن و جلوگيري از افزايش نرخ بليت، به شهرت مديريت علمي و اشاعه آن كمك كرد.

اسلاید 5: سيستم تيلور و اجزاي آن تيلور فقدان استاندارد توليد را يكي از عوامل مهم طفره كارگران يافت. او با سنجش زمان توليد و تعريف استاندارد مورد قبول براي هر كار، كارگران را تشويق كرد كه با رعايت آن استانداردها از جمله زمان لازم براي توليد هر كالا، پاداش مناسبي را دريافت دارند. او بر روي عوامل مؤثر در افزايش توليد، مطالعات علمي خود را پي گرفت و با ثابت نگهداشتن همة عوامل به جز يك عامل، تأثير آن را بر توليد مطالعه كرد.او سيستمي طراحي را كرد كه معتقد بود براي تغيير مديريت يك كارخانه از سيستم سنتي به سيستم علمي بايد همة ابعاد آن دقيقاً رعايت و اجرا شود. این سیستم شامل موارد زیر بود: - نظام مند کردن فرايند تولید و برنامه ريزي - نظام مند کردن ابزار (اتاق ابزار) - استاندارد سازی کار (تكليف گذاري و زمان سنجي) - تدوین نظام پاداش حقوق (نرخ افتراقي) - مديريت کارکردی (دو گروه سرپرست): - گروه اول (رييس گروه، رييس سرعت، بازرس و رييس نگهداري) - گروه دوم (منشي مسيركار، منشي دستورات، منشي زمان و هزينه و ناظم كارگاه)