درس نظام بهداشتی و درمانی تطبیقی (معرفی ابعاد مختلف کشور کره ی جنوبی)

درس نظام بهداشتی و درمانی تطبیقی (معرفی ابعاد مختلف کشور کره ی جنوبی)

اسلاید 1: درس نظام بهداشتی و درمانی تطبیقی (معرفی ابعاد مختلف کشور کره ی جنوبی)

اسلاید 2:

اسلاید 3: جمهوری کره جنوبی که به اختصار کره خوانده می‌شود یکی از کشورهای آسیای شرقی است که در نیمه جنوبی شبه‌جزیره کره واقع شده است. آشنایی با کره ی جنوبینام رسمی : جمهوری کره (Republic of Korea)جمعیت 50/219/660 :میلیون نفر (تا مارس سال 2013) که از این میان 17/7 درصد بین 1تا 14 سال سن، 72/4 درصد بین 15 تا 64 سال سن و 9/9 درصد بیش از 65 سال سن دارند. مساحت 100/210 :کیلومتر مربع (یک شانزدهم ایران)پایتخت : شهر سئول پایتخت کره جنوبی میزبان بالغ بر 10 میلیون نفر از جمعیت این کشور می‌باشد.شهر سئول از ساختار زیربنایی بسیار پیشرفته‌ای برخوردار است و متروی آن که هرساله بیش از ۲۰۰ میلیون مسافر را جابجا می‌کند سومین شبکه بزرگ مترو در جهان است. سئول بیش از دو هزار سال است که از سکونتگاه‌های اصلی منطقه خود به شمار می‌آید و بنیاد آن به سال ۱۸ پیش از میلاد بازمی‌گردد.زبان رسمی : زبان کره‌ای (هانگول) می‌باشد که توسط پادشاه چوسان اختراع گردید و دارای 28 الفبا می‌باشد.اما زبان انگلیسی در سطح وسیعی در مدارس بکار گرفته می شود.همجنین زبان ژاپنی نیز در این کشور رایج است .دین و مذهب: در حدود 43 درصد از مردم کره جنوبی فاقد اعتقادات دینی و مذهبی هستند. از 57 درصد دیگر، 31 درصد مسیحی، 24 درصد بودایی، 2 درصد پیروان کنفسیوس و 1درصد دارای سایر مذاهب می‌باشند. 30 تا 35 هزار نفر از مردم این کشور (عمدتا مهاجر) مسلمان هستند.شهرهای مهم وجمعیت : سئول (10 میلیون نفر)، پوسان (8/3میلیون نفر)، ته گو (4/2میلیون نفر)، اینچون (3/2میلیون نفر.)

اسلاید 4: نمای شهر سئول ازکنار رود هان

اسلاید 5: شهر سئول_ پایتخت کره ی جنوبی

اسلاید 6: برای آگاهی از تاریخ شبه جزیره کره پیش از جدایی دو کره به کره شمالی بنگرید. در پی جنگ جهانی دوم، سربازان شوروی و آمریکا به ترتیب بخش‌های شمالی و جنوبی کشور را به کنترل خود درآوردند. با وجود به رسمیت شناختن اولیهٔ کرهٔ متحد در اعلامیهٔ قاهره، خصومت فزایندهٔ جنگ سرد، سرانجام به تشکیل دو دولت جداگانه با ایدئولوژی‌های مختص خود منجر شده و تقسیم کره به دو موجودیت سیاسی مجزا را باعث گشت: کره شمالی و کره جنوبی. در شمال، یک پارتیزان ضد ژاپن و فعال سابق کمونیست، کیم ایل سونگ و در جنوب یک رهبر سیاسی دست راستی و تبعیدی، سینگمان ری به عنوان رئیس جمهور به قدرت رسیدند. در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ کرهٔ شمالی با هجوم به کرهٔ جنوبی، جنگ کره را آغاز نمود. سرانجام و پس از پیشرفت‌های زیاد از هر دو طرف، جنگ به بن بست رسید. صلح موقت سال ۱۹۵۳ که هیچگاه توسط کره جنوبی امضا نشد، شبه جزیره را در امتداد منطقه بی‌طرف در نزدیکی خط سر حدی در حدود عرض جغرافیایی ۳۸ درجه به دو نیم تقسیم کرد. تا کنون هیچ معاهده صلحی امضا نشده و دو کشور از نظر حقوقی هنوز در جنگ هستند. تاریخچه

اسلاید 7: تقسیمات سیاسی و کشوری :کره جنوبی 9 استان و 6 کلانشهر دارد. سئول پایتخت کشور بعنوان یک شهر ویژه (special city). جیجو یکی از 9 استانی است که بصورت استان ویژه مستقل (special self-governing province) اداره می‌شود. شهر جدید سجونگ نیز که همچنان در حال احداث و تکمیل می‌باشد بعنوان شهر ویژه مستقل (special self- governing city) نامگذاری شده است. مدیریت این شهرهای ویژه برعهده یک فرماندار انتصابی از سوی دولت مرکزی است.حکومت این کشور جمهوری است. قوه مقننه از یک مجلس ملی با ۲۳۱ عضو (برای یک دوره شش ساله) تشکیل گردیده‌است. قانون اساسی موجود در سال ۱۹۴۸ تدوین شده و در سال ۱۹۷۲ اصلاحاتی بر آن افزوده گردیده‌است. احزاب مهم ان عبارت‌اند از: حزب جمهوری دموکراتیک (DRP) حزب دموکراتیک جدید و حزب دموکراتیک عدالت. کره جنوبی در سال ۱۹۴۵ مستقل شده و روزهای ملی آن ۱ مارس و ۵ اوت است. علاوه بر عضویت در سازمان ملل، در سازمانهای زیر نیز عضویت دارد: آدب - آسپاک - سی سی دی - اسکاپ - فائو - گات - یااآ - ایکائو - بانک جهانی - ایفک - ایمکو - ایمف - ایتو - اونکتاد - یونسکو - یوپو - وهو - ومو.

اسلاید 8: کرهٔ جنوبی بخش جنوبی [شبه جزیره کره] که تقریبا ۱۱۰۰ کیلومتر طول دارد را اشغال نموده‌است. این شبه جزیرهٔ کوهستانی از غرب در کنار دریای زرد و از شرق در مجاورت دریای ژاپن(دریای شرق) قرار دارد. در جنوب این شبه جزیره، تنگه کره و دریای جنوب چین واقع شده‌اند. کل مساحت کشور ، 100/210 کیلومتر مربع می‌باشد. کره جنوبی را می‌توان به ۴ منطقهٔ کلی تقسیم نمود : منطقه شرقی که دارای رشته کوههای مرتفع و ساحل مسطح است، منطقهٔ غربی با ساحل سطح و وسیع که حوزهٔ آبگیر رودخانه‌ها است و دارای تپه‌های دوار می‌باشد، منطقهٔ جنوب غربی با کوه‌ها و دره‌ها و منطقهٔ شمال شرقی که حوزهٔ وسیع رودخانهٔ Nok dong است. نوع زمین در کره جنوبی بیشتر کوهستانی است که بیشتر آن قابل کشت نمی‌باشد. زمین‌های پست عمدتا در غرب و جنوب شرقی این کشور واقع شده‌اند و تقریبا۳۰٪ کل مساحت کشور را تشکیل می‌دهند. تقریبا سه هزار جزیره که بیشتر انها کوچک و غیر مسکون می‌باشند در سواحل غربی و جنوبی این کشور واقع شده‌اند. استان Jeju تقریبا در۱۰۰کیلومتری جنوب ساحل کره قرار دارد که بزرگترین جزیرهٔ این کشور می‌باشد و که مساحت آن ۸۴۵/۱کیلومتر مربع استJeju همچنین مکان قرار گیری مرتفع‌ترین نقطه کرهٔ جنوبی Hallasa می‌باشد که دارای ارتفاع ۱۹۵۰ متر از سطح دریا است. جزایر Liancourt Rocks و vlleungdo شرقی‌ترین و Socotra Rock جنوبی‌ترین جزایر کرهٔ جنوبی می‌باشند. کرهٔ جنوبی دارای۲۰پارک ملی و چندین مکان طبیعی ملی مانند Boseon و همچنین پارک اکولوژیکی خلیج Sun cjeon دراستان Jeohha جنوبی می‌باشد. بنادر مهم کره جنوبی عبارت‌اند از: پوسان در ساحل دریای ژاپن و اینچون در ساحل دریای زرد.

اسلاید 9: وضعیت جغرافیایی کره جنوبی با 100210 کیلومتر مربع وسعت (صد و سومین کشور جهان) در نیمکره شمالی نیمکره شرقی در شرق قاره آسیا در کنار دریای زرد (در مغرب) ،ژاپن (در مشرق) و چین شرقی (در جنوب) و در همسایگی کشورکره شمالی در شمال واقع شده‌است . کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی بوده و ارتفاعات آن عمدتاً در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده‌اند (از جمله کوهای تیسماک). جلگه‌ها در آن وسعت فراوانی داشته و مهم‌ترین رودهای آن عبارت‌اند از: سومجینوکوم هان پوکهان و ناکتونگ. دارای جزیره‌های فراوانی بوده و جنگلها در آن وسعت زیادی دارند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پرباران است.

اسلاید 10: ساختار حکومتی کره جنوبی: نظام سیاسی کره جنوبی از نوع دموکراتیک به حساب می‌آید و در تقسیم‌بندیهای دو گانه ریاستی و پارلمانی، جزء گروه سیستمهای ریاستی طبقه بندی می‌شود.قوه مجریه (رئیس جمهور): رئیس جمهور با رای مستقیم مردم برای مدت 5 سال انتخاب شده و در راس هرم قدرت قرار دارد. وی رئیس قوه مجریه می‌باشد. انتخابات ریاست جمهوری هر پنج سال یک بار برگزار می‌شود و رئیس جمهور نمی تواند در انتخابات دور بعدی نامزد شود. (معدود کشورهایی از این سیستم پیروی می‌کنند و دلیل اصلی آن چرخش نخبگان و جلوگیری از اداره کشور توسط افراد خاص می‌باشد.)عمده‌ترین و حساس ترین تصمیمات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور توسط شخص رئیس جمهور و مشاوران وی در نهاد ریاست جمهوری اتخاذ می گردد. نخست وزیر با پیشنهاد رییس جمهور و تصویب مجلس ملی کره انتخاب می‌شود. نخست وزیر و هیات وزرا در جلساتی که به ریاست رییس جمهور تشکیل می‌شود در باره امور مختلف کشور تصمیم‌گیری می‌کنند. در غیاب رییس جمهور، نخست وزیر ریاست کابینه را بر عهده دارد. وزیران مسئول اتخاذ تصمیمات نهایی نبوده و این تصمیمات باید توسط رییس جمهور اتخاذ و برای اجراء ابلاغ گردد.

اسلاید 11: هیجدهمین انتخابات ریاست جمهوری کره جنوبی در دسامبر 2012 برگزار شد که خانم پارک گون هی بعنوان رئیس جمهور این کشور (و اولین رئیس جمهور زن کره جنوبی و کشورهای حوزه شرق آسیا) انتخاب و از 25 فوریه 2013 رسماَ پست ریاست جمهوری را در دست گرفت.کابینه دولت متشکل از 18 وزیر می‌باشد. علاوه بر کابینه، رئیس جمهور از خدمات 3 مشاور عالی و 9 مشاور ریاست جمهوری و 40 دستیار در امور مختلف کشور بهره‌مند می‌شود.قوه مقننه: کره جنوبی از ساختار تک مجلسی برخوردار بوده که به مجلس نمایندگان و یا به زبان محلی کوخه (kukhoe)‌ نامیده می شود. این مجلس دارای 300 کرسی پارلمانی بوده که 246 نفر از نمایندگان با رای مستقیم مردم از حوزه های انتخابیه سراسر کشور انتخاب شده و 54 نماینده دیگر انتصابی بوده (و به نسبت میزان تصدی کرسی‌های پارلمانی توسط احزاب سیاسی)، توسط آن حزب برای نمایندگی پارلمان منصوب می‌شوند. مدت دوره قانونگذاری پارلمان نیز 4 سال می‌باشد. در حال حاضر آقای کانگ چانگ هی ریاست پارلمان کره جنوبی را بر عهده دارد. 45 نفر از نماینده پارلمان کره جنوبی را زنان تشکیل می‌دهند که بسیاری از آنها نمایندگان انتخابی حوزه های انتخابیه سراسر کشور بوده و معدودی نیز بعنوان نمایندگان انتصابی (به نسبت میزان کسب کرسی های پارلمانی) توسط احزاب سیاسی منصوب شده‌اند.بر اساس قانون اساسی، نمایندگان پارلمان برای اظهار نظرات خود در مجلس آزاد بوده و بدلیل بیان مواضع و اظهاراتشان مورد پیگرد قانونی قرار نخواهند گرفت.

اسلاید 12: مجلس ملی کره دو نوع اجلاس برگزار می‌کند:اول- اجلاس منظم سالانه که از ماه سپتامبر تا دسامبر می‌باشد.دوم- اجلاس های ویژه - این اجلاس غالبا به تقاضای رییس جمهور و یا بر اساس درخواست یک چهارم اعضای مجلس برگزار می شود. نمایندگان مجلس ملی یک رییس و دو نایب رییس انتخاب می کنند که دوره ماموریت آنها برای دو سال می‌باشد. آخرین انتخابات مجلس ملی کره در سال 2012 برگزار شد. در ماههای آوریل و جولای 2013 نیز در برخی از حوزه هایی که فاقد نماینده در پارلمان بوده، انتخابات میان‌دوره‌ای برگزار و نمایندگان جدید، عمدتا از حزب سنوری (حزب حاکم) به پارلمان راه یافته‌اند. آقای آن چو سو نامزد مستعفی انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 نیز بعنوان نماینده مستقل از حوزه انتخابیه سئول به پارلمان راه یافت.مجلس نمایندگان کره جنوبی دارای 13 کمیسیون دائمی با عناوین ذیل می‌باشد‌: - کمیسیون هیات رئیسه پارلمان - کمیسیون قانون و عدالت - کمیسیون امور خارجه ، دفاع و وحدت- کمیسیون ساختمان - کمیسیون امورداخلی- کمسیون امور مالی- کمیسیون اقتصاد و دانش - کمیسیون پدافند ملی - کمیسیون فرهنگ و اطلاعات عمومی - کمیسیون کشاورزی و ماهیگیری - کمیسیون تجارت و صنعت - کمیسیون بهداشت و امور اجتماعی - کمیسیون وسائل نقلیه و مخابرات.

اسلاید 13: قوه قضائیه : قوه قضائیه کره به عنوان یکی از سه رکن اصلی حاکمیت بوده که در کنار قوای مقننه و مجریه فعالیت می‌کند. دیوان عالی کشور بالاترین مرجع و نماد اصلی قضائی کره است. رئیس دادگاه عالی (Chief Justice) با معرفی رئیس جمهور و تایید پارلمان منصوب می‌شود. قضات دیگر با پیشنهاد رئیس دادگاه عالی کشور و تایید رئیس جمهور منصوب می‌شوند. دوره خدمت رئیس دیوان عالی کشور پس از تائید مجلس ملی6 سال می باشد و یک فرد نمی‌تواند برای دو دوره متوالی برای این سمت برگزیده شود.دیوان عالی کشور بالاترین دادگاه برای رسیدگی به اختلافات و رسیدگی به امور قضایی است. دادگاهها و هیات‌های قضایی از نظر سطح اعتبار به شش دسته تقسیم می شوند که شامل دیوان عالی کره، دادگاه عالی استان‌ها و دادگاه های شهر و حومه، دادگاههای خاص نظامی و خانواده، دادگاه اداری و دادگاه بررسی گواهی‌ها می‌باشد. دادگاه‌ها به عنوان اماکن مجاز قضائی برای رسیدگی به شکایات در مورد مسایل مدنی، جنایی، اداری، انتخاباتی، مستغلات، گواهی‌ها و موارد دیگر قضائی می‌باشند. دادگاه‌های محلی در سئول و در 12 شهر، این چان، سووان، چون چان، دیجان، چانگ جو دیگو، بوسان، چنگ وان، اولسان، گوانگ جو، جان جو، و جه جو واقع شده اند.

اسلاید 14: احزاب سیاسی فعال در کره جنوبی :کره کشوری چند حزبی است که در آن احزاب بزرگ ملی، منطقه‌ای و شهری فعال می‌باشند. این احزاب علاوه بر آنکه در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری و انتخابات منطقه‌ای با یکدیگر رقابت می‌کنند در برخی موارد حساس کشور نظیر بررسی نامزدهای نخست وزیر، رئیس دادگاه عالی قضائی و وزرای کابینه، برنامه و بودجه ،اصلاح و تنظیم قوانین از طریق نمایندگان حزبی درمباحث دولت وپارلمان ،مداخله و فعالیت می‌کنند و به دولت برای تصمیم گیری های مهم ملی کمک می‌رسانند. تلاش آنها در این امر خلاصه می‌شود که منافع و نظرات عموم مردم هرچه بیشتر در مکانیزم مدیریت کشوری لحاظ شود.

اسلاید 15: حزب دموکراتیک  / Democratic Party or DP (formerly the Democratic United Party or DUP) حزب متحد مترقی / United Progressive Party or UPP [LEE Jung-hee حزب پیشگام آزادی / Liberty Forward Party or LFP (now part of the NFP) حزب توسعه عدالت  / Progressive Justice Party or PJP [ROH Hoe-chan and CHO Joon-ho] نمایندگان مستقلمهم ترین احزاب سیاسی کره که در انتخابات 2012 برای حضور در مجلس ملی کره توفیق یافته به شرح ذیل هستند: حزب سنوری / New Frontier Party (NFP) or Saenuri (formerly Grand National Party)

اسلاید 16: وضعیت اقتصادی کرهٔ جنوبی دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در ۴ دههٔ اخیر را دارا می‌باشد. این پیشرفت قابل توجه که کرهٔ جنوبی را در کمتر از نیم قرن بدل به کشوری پیشرفته و ثروتمند نمود، اغلب معجزهٔ رودخانهٔ هان نامیده می‌شود و در مجامع بین‌المللی صفت ببر آسیاً را برای این کشور به ارمغان آورده‌است. امروزه اقتصاد موفق کرهٔ جنوبی الگویی برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه‌است. کرهٔ جنوبی اکنون دارای اقتصاد توسعه یافتهٔ چندین هزار میلیارد دلاری است و یکی ازاعضای سازمان توسعه همکاریهای اقتصادی( OECD) می‌باشد و توسط بانک جهانی جزءاقتصادهای با در آمد بالا و از دیدگاه IMF و CIA به عنوان یکی اقتصادهای پیشرفته طبقه بندی شده‌است و در همین راستا سئول، پایتخت این کشور یکی از ده شهر برجستهٔ اقتصادی ومالی جهان است. کرهٔ جنوبی علی رغم کمبود منابع طبیعی ودارابودن کمترین مساحت درمیان کشورهای گروه G ۲۰ به عنوان یکی از اقتصادهای نیرومند دنیا تلقی می‌شود. اقتصاد کرهٔ جنوبی،چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا وسیزدهمین در دنیاست.

اسلاید 17: همانند آلمان غربی و ژاپن، صنعتی سازی سریع از دههٔ ۱۹۶۰ کرهٔ جنوبی را به یکی از بزرگترین کشورهای صادر کننده در جهان تبدیل نمود. این کشور هفتمین شریک بزرگ تجاری آمریکاست. کرهٔ جنوبی دومین میزان ذخایر را درمیان کشورهای توسعه یافته داراست و همچنین ششمین ذخایر ارزهای خارجی را در جهان داراست. با وجود دارا بودن وضعیت توسعه یافته، کرهٔ جنوبی حرکت خودرا به سوی رشد اقتصادی سریع همراه با بالاترین میزان تولید ناخالص ملی، صادرات و تولیدات صنعتی در جهان توسعه یافته را ادامه می‌دهد. در اکتبر سال ۲۰۰۸ ،IMF پیش بینی کرد که اقتصاد کره جنوبی در سال ۲۰۰۹ از کانادا و در سال ۲۰۱۱ از اسپانیا پیشی خواهد گرفت و سرانهٔ تولید ناخالص این کشور در سال ۲۰۰۹ از نیوزلند، در سال ۲۰۱۲ از ایتالیا و در سال ۲۰۱۳ از اسپانیا بیشتر خواهد شد. در سال ۱۹۹۶ کرهٔ جنوبی یکی از اعضای سازمان توسعه همکاریهای اقتصادی (OECD )پیمانی برای رشد اقتصادی بیشتر گشت. کرهٔ جنوبی همانند بسیاری دیگر از همسایه‌های آسیایی خود، متحمل بحران اقتصادی سال ۱۹۹۷ آسیا شد. اما این کشور قادر گشت که دوباره برخیزد و پس از یک ترمیم سریع به رشد خود به سوی یکی از قدرت‌های عمدهٔ اقتصادی ادامه دهد.

اسلاید 18: کره جنوبی از سال 1964 پی ریزی سیاستهای خویش را بمنظور توسعه تجاری آغاز نمود. این کشور با اتخاذ استراتژیهای مناسب و تقسیم بندی زمانی صحیح ازسال 1964 تا 1977 به تقویت زیرساختهای اقتصادی و نیروی انسانی جهت نیل به اهداف کلان توسعه ای برای ورود به بازارهای جهانی و افزایش ضریب رقابتی تولیدات صنعتی پرداخته و برنامه های توسعه خود را در قالب برنامه های 5 ساله به مرحله اجرا در آورده است. این کشور از سال 1998 همواره در تلاش برای افزایش اقلام تجاری و حفظ مازاد تجاری خود بود و تنوع بخشیدن به محصولات صادراتی و کیفیت آنان را نیز در دستور کار داشت. کره همچنین در همین دوره وضعیت رقابتی صنایع را از طریق توسعه فنآوری های جدید ، تسهیل نمودن صنعت خدمات رسانی اطلاعاتی و تاسیس موسسات تحقیقات و توسعه (R&D ) تقویت نمود . درنتیجه اقدامات فوق، صادرات کره در پنج بخش نیمه هادیها (Semiconductors ) ، صنایع خودروسازی (Automobile ) ، وسایل ارتباط سیار تلفن همراه (Mobile Communication Equipment، رایانه ((Computers و کشتی (Ship ) افزایش یافت. کشورهای چین ، ژاپن و آمریکا بازار مصرف حدود 45 درصد از تولیدات کره شدند. کره قبلاً برنامه ریزی نموده که در سال 2008 درآمد سرانه خود را به 20 هزار دلار ( با رویکرد افزایش حجم صادرات تا سقف 400 میلیارد دلار) برساند. در سال 2008 درآمد سرانه به 21هزار دلار و صادرات به 420 میلیارد دلار افزایش و از پیش بینی ها فراتر رفت. اما در اواخر سال مذکور، بحران مالی و اقتصادی جهانی اقتصاد کره را نیز متاثر ساخت و سال 2009 میلادی سال رکود اقتصاد جهانی گردید. با اینحال طی سال های اخیر اقلام صادراتی متنوع شده و محصولات صنایع IT و BT براساس تقاضای بازار جهانی تولید و تا سقف 800 قلم افزایش یافت. تجارت الکترونیکی به 70 درصد افزایش یافت.

اسلاید 19: این کشور برای نیل به اهداف مذکور استراتژیهای ذیل را اتخاذ نمود:1 - ارتقاء سطح رقابتی محصولات صادراتی 2- تقویت بازاریابی خارجی و همکاریهای تجاری 3- توسعه زیرساخت‌های پیشرفته تجاری.نتیجه اینکه کره با نگاه توسعه‌ای به اقتصاد کشور و سرعت بخشیدن به انجام برنامه‌های توسعه‌ای سعی نمود با توجه به حضور کشورهای قدرتمند در همسایگی خود مانند ژاپن، روسیه وچین، قدرت رقابتی خود را افزایش داده تا ازگردونه تحولات عظیم اقتصادی این منطقه و جهان عقب نماند. اگر چه این کشور با الگوبرداری از اقتصادهای موفق و کمک کشورهای صنعتی بزرگ از قبیل ژاپن، آمریکا و استرالیا توانست به این پیشرفت‌ها نایل گردد، اما نبایستی نظم، پشتکار و همت مقامات دولتی و مردم را در این میان نادیده گرفت.

اسلاید 20: کره جنوبی امروزه به عنوان چهارمین اقتصاد قاره آسیا و سیزدهمین اقتصاد دنیا شناخته می‌شود. کره جنوبی یکی از اعضای فعال سازمانهای بین المللی مانند سازمان ملل متحد ( عضو غیردائم شورای امینت در دوره زمانی 2013 تا (2015،سازمان تجارت جهان(WTO)، سازمان توسعه همکاریهای اقتصادی(OECD) و گروه G20 بوده و یکی از اعضای موسس APEC و اجلاس سران شرق آسیا می‌باشد. همچنین کره جنوبی در حال حاضر با 45 کشور در جهان (با احتساب کشورهای اتحادیه اروپا واتحادیه جنوب و شرق آسیا) به توافقاتی در زمینه مکانیسم تجارت آزاد دست یافته و فعالانه درصدد است با دیگر کشورها نیز قراردادهای مشابه منعقد نماید. مقامات کره جنوبی امیدوارند که در آینده نزدیک کشورشان بعنوان یک مرکز بین‌المللی (International Hub) در زمینه تجارت آزاد FTA با دیگر کشورها مطرح شده و اقدامات اساسی را نیز در این زمینه انجام داده‌اند.این کشور هم اکنون پنجمین کشور بزرگ تولید کننده صنایع مربوط به انرژی هسته‌ای در جهان است و در نظر دارد به یکی از عمده ترین صادرکنندگان انرژی هسته‌ای تبدیل گردد. همچنین در زمینه کشتی سازی نیز رتبه نخست جهانی را دارد. علاوه بر آن به دلیل ظرفیتها و قابلیتهای چند کمپانی معروفش نظیر سامسونگ، ال جی و هیوندایی، هانجین، اس کی، کیا و .... یکی از قویترین بازیگران جهانی در عرضه صنایع الکترونیک، خودرو، ماشین آلات، فولاد، پتروشیمی، ساخت و ساز و غیره است. این کشور دارای بزرگترین برنامه‌های رشد سبز در جهان می باشد. دولت و شرکتهای کره ای همواره در حال سرمایه گذاری در بخشهای مبتنی بر رشد سبز نظیر انرژی سبز، تکنولوژیهای کم انرژی بر و دیگر فناوری های مربوطه مخصوصاً در بخشهای کشتی سازی، خودرو سازی و فناوری اطلاعات می‌باشند.

اسلاید 21: کره جنوبی در زمینه رتبه سنجی های بین المللی نیز به موفقیت های خوبی دست یافته است. موسسه معروف رتبه سنجی مودیز در آخرین گزارش خود در آگوست 2012 بدلیل مقاومت و انعطاف پذیری این کشور در برابر شوکهای اقتصادی خارجی و نیز بدلیل زیرساختهای مالی قوی آن رتبه اعتباری کره جنوبی را یک درجه بالا برد و آنرا به Aa3 ارتقاء داد که چهارمین رتبه برتر این شرکت می باشد. رتبه کره از نظر مودیز هم اکنون همسان با کشورهای ژاپن و چین است. البته در سال 2012 کره جنوبی از افزایش رتبه دیگر موسسات اعتبار سنجی نیز بهره مند گردید که رتبه بندی جدید موسسه مودیز شاخص ترین آنها بوده است. اما با وجود پتانسیل رشد بالا و ساختار باثبات اقتصادی موجود در کره جنوبی، بازار سهام و رتبه اعتباری آن همواره در معرض ضربه پذیری از ناحیه تنش ها و تهدیدهای گاه و بیگاه کره شمالی قرار دارد که این تهدیدات اغلب مواقع بر بازارهای مالی کره جنوبی تأثیرات منفی بر جای می گذارد. با اینحال بسیاری از تحلیلگران اقتصادی معتقدند که برقراری صلح و ثبات و یا اتحاد دو کشور و در نتیجه رفع اینگونه تهدیدها و نگرانی ها ، می تواند به کره جنوبی کمک کند تا بعنوان یکی از موتورخانه های بزرگ اقتصاد جهانی ظهور نموده و علاوه بر آن حتی این پتانسیل را نیز دارد که تا سال 2030 به یکی از 5 اقتصاد برتر جهان تبدیل شود. در ادامه این روند و با هدف حصول به دورنمای مد نظر، کره جنوبی در بخش تجارت خارجی نیز به موفقیت هایی نائل آمده است و در سال 2011 نهمین کشوری بود که به باشگاه کشورهای دارای حجم تجاری بیش از یک تریلیون دلاری ملحق گردید. برپایه گزارش جدید سازمان تجارت جهانی، کره جنوبی در سال 2012 با حجم کل تجارت خارجی 07/1 تریلیون دلار ( مجموع صادرات و واردات ) و با پیشی گرفتن از ایتالیا به جایگاه هشتمین کشور بزرگ تجاری جهان صعود کرده است. نگاهی به گذشته تجاری این کشور نشان میدهد که طی سالهای اخیر همواره رتبه خود را بسرعت ارتقاء داده بگونه ای که در سال 2000 میلادی جایگاه سیزدهم ، سال 2007 جایگاه یازدهم، سال 2009 جایگاه دهم، سال 2010 جایگاه نهم و بالاخره در سال 2012 جایگاه هشتم جهانی را بخود اختصاص داده است.

اسلاید 22: برخی از اطلاعات، آمارها و شاخص های اقتصادی کره جنوبی: ـ مناطق آزاد ویژه تجاری: ایکسان. ماسان, گونسان، دبول ( Daebul )، پوسان، گوانگ یانگ و بخش هایی از بندر اینچون) ـ مناطق آزاد ویژه اقتصادی : ته گو ، اینچون، بوسان، گوانگ یانگ، گونسان، دریای زرد نرخ تورم : 2/2 درصد متوسط سال 2012 متوسط حقوق ومزایای ماهانه : حدود 2200دلار تعداد نیروی کار : 25/1 میلیون نفر ( بیش از نصف جمعیت کشور ) در سال 2013 نرخ اشتغال: 60/7 درصد تا آوریل 2013متوسط نرخ بیکاری: 2/3 درصد در 2013 میزانGDP براساس قدرت خرید: 622/1 تریلیون دلار (2013) رشد سالانه: GDP 6/3درصد ( 2011) ، 2 درصد ( 2012 ) و 7/2 درصد( پیش بینی 2013 ) سهم بخشها در GDP:صنایع 39/20 درصد ، خدمات 58/10 درصد و کشاورزی 2/70 درصد درآمد سرانه: 22700 دلار (2012) _ ( از سال 2007 تاکنون در مرز 20000 دلار باقی مانده است) حجم سرمایه گذاری مستقیم خارجی: FDI 26/16 میلیارد دلار در سال 2012 حجم سرمایه گذاری مستقیم کره در خارج : 39 میلیارد دلار در سال 2012 ذخائر ارزی و طلا327 :میلیارد دلار ( 2012 ) بدهی خارجی: 4/413 میلیارد دلار ( تا پایان سال 2012 ) بودجه سال :2013 73/321 میلیارد دلار نوع پول و برابری با دلار : وون کره جنوبی (هر دلار آمریکا برابر با حدود1140 وون ،ژوئن 2013 ) نرخ بهره بانک مرکزی: 50/2 درصد ( تا ماه می 2013 ) ـ بانک مرکزی کره اخیراً در اقدامی غیر منتظره و در سه مرحله با توجه به وضعیت اقتصادی کشور در نتیجه بحران بدهی های حوزه یورو و اقتصاد جهانی تصمیم به کاهش نرخ بهره و تعیین آن به رقم مذکور گرفت.

اسلاید 23: میزان کل صادرات و واردات کالا و خدمات: 5 ماهه نخست 2013 صادرات 230 میلیارد دلار واردات 216 میلیارد دلار سال 2012 میلادی صادرات 548 میلیارد دلار واردات 519 میلیارد دلار مازاد تجاری سال 2012 : حدود 5/28 میلیارد دلار سال 2011 میلادی صادرات 213/555 میلیارد دلار واردات 4/524 میلیارد دلار سال 2010 میلادی صادرات 4/467 میلیارد دلار واردات 7/425 میلیارد دلار اقلام عمده صادراتی : محصولات IT)نیمه هادی ها, کامپیوتر, وسایل ارتباط بی سیم) - سایرمحصولات (خودرو، کشتی, ماشین آلات، تولیدات فولاد وآهن، محصولات شیمیایی و نساجی ) اقلام عمده وارداتی : مواد خام، ماشین آلات, وسایل الکتریکی والکترونیکی,نفت,فولاد, تجهیزات حمل ونقل, موادشیمیایی حجم مبادلات کره جنوبی با سه شریک اصلی این کشور در سال 2012 میلادی : صادرات به واردات از - چین ( 134میلیارد دلار ) ( 80 میلیارد دلار ) - آمریکا ( 58 میلیارد دلار ) ( 43 میلیارد دلار ) - ژاپن ( 38 میلیارد دلار ) ( 64 میلیارد دلار ) شرکای عمده تجاری کره جنوبی : چین ، اتحادیه اروپا، آمریکا و ژاپن شرکای عمده تجاری سال 2012 (واردات از) : چین , ژاپن, آمریکا، عربستان و قطر (نفت) شرکای عمده تجاری سال 2012 (صادرات به) : چین , آمریکا، ژاپن, اتحادیه اروپا، هنگ کنگ، سنگاپور صنایع عمده : خودروسازی, الکترونیکی, کشتی سازی, شیمیایی, فولاد, نساجی, تولیدکفش و پوشاک.

اسلاید 24: سازمانهای عمده اقتصادی:اتاق بازرگانی و صنعت کره KCCI, سازمان تجارت و توسعه صادرات KOTRA, آژانس تجارت بین المللی کره KITA, انجمن واردکنندگان کره KOIMA , فدراسیون صنایع کره FKI ، فدراسیون صنایع کوچک و متوسط کره Kbiz ، فدراسیون کارفرمایان کره KEFدرکره جنوبی 158 دانشگاه وجودداردکه ازمیان آنها 24دانشگاه دولتی و134دانشگاه خصوصی است. محصولات عمده صنعتی: کشتی, خودرو، کالاهای الکترونیکی (کامپیوتر, تلفن, تلویزیون, ویدئو, دستگاههای تهویه مطبوع, یخچال و... ) محصولات عمده معدنی : سنگ آهن , زغال سنگ, تنگستن و گرافیت وضعیت کشاورزی: حدود13میلیون تن تولیدات کشاورزی تنها از20 هزارکیلومترمربع برداشت می شود. 5/20 درصد ازخاک این کشور مزارع کشاورزی است. عمده کشاورزی وباغداری این کشور بصورت گلخانه ای می باشد. محصولات عمده کشاورزی: برنج( 07/4میلیون تن), میوه (سیب,هلو,خرمالو,انگور ونارنگی)5/2 میلیون تن وضعیت منابع آب: 98 درصد جمعیت شهری و 88 درصد جمعیت روستائی کره جنوبی به آب لوله کشی دسترسی دارند. میزان متوسط آب اختصاص یافته به هرنفر درروز380 لیتر است. صنعت وتکنولوژی مهار آب دراین کشورتوسعه یافته است.فرودگاهها: این کشور دارای 16 فرودگاه برای پروازهای داخلی و بین المللی است که مهمترین آنها فرودگاه بین المللی اینچون، گیمپو (سئول)، جیجو (جزیره جیجو)، گیم هی (بوسان)، ته گو، یانگ یانگ و چونگیو می‌باشد.وضعیت راههای مواصلاتی:2640 کیلومتر بزرگراه ,70140 کیلومترجاده آسفالته و400کیلومتر خط مترو وضعیت سیستم راه آهن:6820 کیلومترخط آهن. درماه ژوئن 2003 شبکه راه آهن کره جنوبی درایستگاه Dorasan به شبکه راه آهن کره شمالی و از طریق آن به شبکه راه آهن آسیایی متصل شد.

اسلاید 25: کره جنوبی درآینه آمار جهانی:-اولین کشور جهان از نظر طولانی بودن ساعات کار کارگران ( بطورمتوسط2357ساعت درسال ) , - اولین کشور جهان از نظر مصرف سرانه فولاددرسال(یک تن) - اولین کشور جهان از نظر صنعت ساخت کشتی - اولین کشور جهان از نظر سرعت استفاده از اینترنت - سومین کشور جهان از نظر تحقیق وتوسعه - سومین کشورجهان ازنظر استفاده از اینترنت درمدارس ـ چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا - چهارمین کشورجهان ازنظرساخت ماشین آلات صنعتی - چهارمین کشورجهان ازنظراستفاده از اینترنت درمنازل - چهارمین کشورجهان ازنظرمصرف انرژی, (نفت) - پنجمین کشورجهان ازنظرتولیدسالانـه خودرو ـ پنجمین کشور جهان از نظر ساخت نیروگاههای هسته ای - پنجمین کشورجهان ازنظرگرانی رستورانها - پنجمین کشورجهان ازنظر صنایع الکترونیک - ششمین کشورجهان ازنظرتولیدفولادخام - ششمین کشورجهان ازنظر گرانی موادغذایی خام - هشتمین کشورجهان درصنایع نساجی - نهمین کشورجهان ازنظر حجم بالای تجارت جهانی - یازدهمین کشورصنعتی جهان - یازدهمین کشور جهان درصنایع شیمیایی

اسلاید 26: -یازدهمین کشور جهان درصنایع شیمیایی - یازدهمین کشورجهان از نظرهزینه مسافرت - دوازدهمین کشورجهان از نظرتولیدبرنج - چهاردهمین کشورگران از نظر هزینه هتل - پانزدهمین کشورجهان از نظرتولید ناخالص داخلی - پانزدهمین کشورگران جهان از نظرهزینه سه وعده غذای روزانه - هفدهمین کشورجهان از نظراستفاده ازتلفن همراه (70درصدمردم) - بیستمین کشور از نظر میزان سلامت و رفاه اجتماعی در میان کشورهای OECD - بیست ودومین کشورجهان از نظرهزینه زندگی - بیست وهشتمین کشورجهان از نظرگرانی هزینه اجاره مسکن - چهل وچهارمین کشورجهان از نظردرآمدماهانه - چهل وهفتمین کشورجهان از نظرتحقیقات دانشگاهی درزمینه امورمالی - چهل ونهمین کشورجهان از نظرشاخص های مربوط به خوشحالی - گرانترین کشور جهان از نظر هزینه مکالمه تلفن همراه - و دارنده 6/2درصدازسهم بازارصادراتی جهان است

اسلاید 27: وضعیت فرهنگی و رسانه ای کره جنوبی :الف : فرهنگی:گفته می شود سابقه تمدنی کشور کره به حدود 5000 سال قبل بر می گردد. افسانه یا داستان زمان شکل گیری پادشاهی کره به 2333 قبل از میلاد بر میگردد. مهمترین دوره پادشاهی کره به دوره سه پادشاهی (شیلا، کوگوریو و پائیک چه) بر می گردد. پادشاهی شیلا در سال 57 قبل از میلاد تاسیس شد تا 668 که شیلا دو پادشاهی دیگر را شکست داد و یک امپراطوری تشکیل داد که تا 935 میلادی ادامه داشت و از آن تاریخ تا 1392 نیز امپراطوری کوگوریو حضور داشت و از سال 1392 تا 1910 سلسله چوسون برکشور حاکم بود که پس از آن تا سال 1945، کره تحت استعمار مستقیم ژاپن قرار داشته است. پس از آزادی، بخش شمالی کره، تحت اشغال روسیه و چین و بخش جنوبی تحت اشغال آمریکائی‌‌ها قرار گرفت که بالاخره براساس مدار 35 درجه کشور تقسیم شد. از سال 1945 تا 1948، کره جنوبی تحت نظارت آمریکائی‌ها قرار داشت که پس از آن، اولین جمهوری کره توسط سینگ مان ریح تاسیس شده است. همچنین دو کشور کره شمالی و کره جنوبی در سال 1950 تا 1953 با یکدیگر درگیر جنگ شده اند.

اسلاید 28: ارتباطات زبان شناسی: در حدود 70 میلیون نفر درجهان به زبان کره ای سخن می گویند. الفبای زبان کره ای موسوم به Hangeul می باشد که در اواسط قرن 15 اختراع شده هانگول زبان ساده ای است، و بهمین دلیل کره در حال حاضر یکی از بالاترین نرخ های باسوادی را در دنیا دارد، بهمین دلیل یونسکو جایزه باسوادی هانگول را در سال 1988 برقرار نموده است.جمعیت شناسی: کره جنوبی یکی از معدود کشورهائی است که در آن قوم و نژاد و ملیت با هم تفاوت ندارد. جمعیت کره 50/219/660 میلیون نفر می باشد و توزیع جمعیتی 486 نفر در هر کیلومتر مربع است که سومین کشور متراکم جهان است. میانگین رشد جمعیت نیم درصد اعلام شده و 11/3% از جمعیت در سن 65 سالگی و یا بالاتر قرار دارند. در حال حاضر کره، یکی از پائین ترین نرخ های تولد را در میان اقتصاد های توسعه یافته با 1/22 تولد برای هر زن دارد که پائین تر از میانگین 1/71 OECD می باشد.

اسلاید 29: خانواده ها و گروههای خویشاوندی: بطور سنتی کره ایها از سیستم طایفه گرائی پیروی می کنند. مردم کره بر روی نهاد خانواده تاکید فراوانی دارند، رعایت آداب خانوادگی از ضروریات رفتار در جامعه کره ای بحساب می آید و همچنین به والدین و بزرگترها با احترام رفتار می کنند. براساس سیستم طایفه گرائی خانواده ها فرزند پسر را بیشتر ترجیح می دهند. بطور سنتی تا سال 1989، پسر ارشد از سهم بیشتری از ارث برخوردار می شد، چراکه باید هم وظایف والدین در زمان کهن سالی آنان و هم مسئولیت انجام مراسم نیاکان را برعهده بگیرد.. براساس سنت کره ای، گروه خویشاوندی پدری کلیه اعضای فامیل در برنامه های مشترک گروههای خویشاوندی شرکت می کنند و نسبت به بجای آوردن مراسم تشریفاتی، اظهار احترام به ارواح نیاکان و تجدید روابط خانوادگی همت می گمارند. بسیاری از کره ایها شجره نامه قدیمی چندصدساله خود را همچنان حفظ کرده اند.آداب معاشرت: آموزه سنتی کنفوسیوسی بر روی نزاکت در روابط بشری بر روی پنج بعد از روابط شامل روابط بین حاکم و رعیت، پدر و پسر، شوهر و زن، عالی و دانی و دوست و دوست تاکید می کند. کنفوسیوس معیار اخلاق و راهنمای بسیاری از مردم می باشد. کره ایها نسبت به نوع رفتار بسیار دقیق بوده و نوع صحبت کردن آنها، بازتاب روابط سلسله مراتبی آنان بین بازیگران اجتماعی می باشد. بجز همکلاسی های قبلی و سایر دوستان بسیار نزدیک، بزرگسالان از اسامی اول برای نام بردن یکدیگر استفاده نمی کنند. معمولا عناوینی نظیر دکتر یا مهندس یا پرزدینت با یک پسوند افتخار آمیز Nim که برتری اجتماعی را یاددآور می شود بکار گرفته می شود. کره ای ها با افراد بالا دست جامعه فروتن، اما نسبت به افراد پائین تر یا طبقه دوستان، رفتار دوستانه ای دارند.میانگین ازدواج دختران به 35 سال در سال 2012 (و 37 سال برای مردان) رسیده است.

اسلاید 30: نظام آموزشی: سیستم مدارس کره جنوبی ، شامل 6 سال مقطع ابتدائی، 3 سال دوره اول متوسطه و 3 سال دوره دوم )دبیرستان(می‌باشد. دبیرستان ها به دو گروه ( مدارس هنر و علوم انسانی) و )فنی و حرفه‌ای) تقسیم می‌شود. در کشور کره، 9 سال اول از آموزش (ابتدائی و متوسطه) رایگان و اجباری می باشد هرچند موسسات آموزش خصوصی نیز فعال می باشند.سه سال آخر دبیرستان اختیاری بوده و می بایستی هزینه آن نیز از سوی خانواده ها پرداخت گردد. همچنین توجه زیاد به مقوله آموزش بعنوان بازتابی از میراث سلسله مراتبی کنفوسیوسی بجای مانده از دوران قدیم و ابزاری برای ارتقاء شرایط اجتماعی می شود. بهمین دلیل میزان تحصیلات در تعیین طبقه اجتماعی، ارتقاء در سیستم اداری و سطح درآمد فرد تاثیر فراوانی دارد. لذا خانواده ها برای ورود فرزندانشان به دانشگاههای کشور هزینه های فراوانی می کنند. حدود 85% از جوانان پس از دبیرستان وارد دانشگاه می شوند. کره با حدود سه میلیون و سیصد هزار دانشجو، دارای یکی از بالاترین آمار دانشجو می باشد. هزینه های دانشگاهی نیز بسیار سنگین است، تاجائیکه این مسئله منجر به خودکشی میانگین سالانه حدود 230 جوان می گردد. کشور کره با حدود میانگین ده هزار دلار در سال، پس از آمریکا، دومین کشور گران از نظر هزینه های تحصیلی می باشد.

اسلاید 31: ادیان در کره جنوبی: دین در کره توسط تعداد زیادی از سنت های مختلف احاطه شده است. به تعبیر دیگر در کره یک گستره وسیعی از عقاید مذهبی از شامانیسم، کنفوسیونیسم، بودیسم، مسیحیت، ادیان بومی تا اسلام و سایر ادیان وجود دارد . طبق آمار ها ، در حدود 43 درصد از مردم کره جنوبی فاقد اعتقادات دینی و مذهبی هستند. از 57 درصد دیگر،31 درصد مسیحی,24 درصد بودایی،2درصد پیروان کنفسیوس و 1درصد دارای سایر مذاهب می باشند . اقلیت کوچکی از کره ای ها (حدود 25 تا 30 هزار نفر بومی و حدود صد هزار نفر مهاجر) مسلمانهستند. بین گروههای مسیحی و بودائی رقابت جدی وجود دارد. طبق قانون اساسی، کشور کره جنوبی دارای نظام سکولاریسم و گرایش به کثرت گرائی دینی دارد، اما اخیرا توجه دولت نسبت به کلیساهای پروتستانی بیشتر شده که این امر موجب نارضایتی سایر گروههای مذهبی شده است به همین دلیل در چند ساله اخیر میزان پیروان آئین مسیحیت در این کشور افزایش چند درصدی داشته است. البته طی دو دهه اخیر دیالوگ های گروههای مذهبی با یکدیگر افزایش پیدا کرده است.

اسلاید 32: مردم و فرهنگ از سال ۱۹۴۵ که دو کره جدا شدند تغییرات فرهنگی ای را تجربه کرده‌اند ولیکن فرهنگی مشترک داشته‌اند. به نظر تاریخی، کره جزوی ازهمسایهٔ بزرگترش چین بوده‌است. کره هیچ وقت نتوانسته که از این حیث جدا از چین باشد. در برنامه‌های فرهنگی و آموزشی، وزیر فرهنگ کره هم به هنر سنتی و هم به هنر مدرن افراد را تشویق می‌کنند. هنر سنتی تحت تاثیر کنفسیوسی و تائویسم بوده. سفالگری کره نظیر جوسون، بیکجا، بونچونگ و گوریو در عالم زبان زد است. معماری آنان با توجه به این که کره در تاریخش ویرانی و سازندگی زیادی را تجربه کرده‌است، آمیزه زیبایی از ترکیب طبیعت با معماری به وجود آمده‌است. پشت بام کاهگلی و سامانهٔ دوبنده دار (شبیه هلال) و زمینی آن که توسط اوندول فرا گرفته شده و گرما داده شده‌است. کمال هنرشان را می‌توان در ۹ اثر به ثبت رسیده در یونسکو مشاهده کرد. اکثریت نژادی این کشور را کره‌ای‌ها تشکیل می‌دهند. ۴۶٫۵٪ ازمردم این کشور بی دیننند ولی مابقی مردم آن اکثراً پیرو آئین‌های بودائی، کنفوسیوسی، چوندوگیو و مسیحی پروتستان و کاتولیک هستند. زبان رسمی ورایج زبان کره‌ای است.

اسلاید 33: معضلات اجتماعی: ازآنجائیکه کشور کره جنوبی تنها پس از طی چند دهه به فرایند توسعه اقتصادی دست یافته، لذا نیل به این رتبه در اثر یک فرایند توسعه ناهمگون بوده که با یکسری از مشکلات اجتماعی ناشی از تغییر «شدید»، نظیر مشکلات اقتصادی، عدم برابری در توزیع ثروت و فاصله طبقاتی بالا، رقابت سنگین و طاقت فرسا برای دست یابی به طبقات بالای اجتماعی، افزایش سن ازدواج ، ازدیاد میزان جرم و جنایت و ناهنجاری در مدارس ، بحران های اقتصادی، مواجه با بحران فرهنگ شهرت و خشونت های داخلی همراه بوده است. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، کره جنوبی، با 31 مورد در هر صد هزار نفر، دومین نرخ خودکشی (پس از لیتوانی) را در جهان دارد که میزان خودکشی طی ده سال گذشته این کشور نیز دوبرابر شده است .ایجاد موج فرهنگی کره ای: از اواسط دهه 90، بدلیل توسعه اقتصادی کره، تقویت ابعاد مربوط به هویت فرهنگی این کشور و همچنین افزایش توانمندی آن در صنایع فرهنگی، نهادهای فرهنگی کره جنوبی تلاش نمودند تا برای کشور جایگاه جدیدی در فرایند جهانی شدن تعریف نمایند و بهمین دلیل با سیاست گذاری و برنامه ریزی دقیق و تولید محصولات جدید فرهنگی که تلفیقی از فرهنگ سنتی و مدرن کره است، در عرصه جهانی رقابت فرهنگی وارد شده و دست به ایجاد موجی موسوم به «موج کره ای» یا هالیو به زبان محلی زده که از مصادیق آن می توان به تولید درام های کره ای، مد لباس های کره ای، معرفی آشپزی و مراسم چای کره ای، آرایش مو به سبک کره ای، تشویق سیاستهای مربوط به توریسم، ترویج زبان و مدیتیشن کره ای اشاره نمود، که تاکنون توانست جایگاه خاصی را در کشورهای مختلف دنیا بویژه کشورهای آمریکای لاتین و خاورمیانه کسب نماید.

اسلاید 34: روابط دوجانبه فرهنگی و علمی: دوکشور از زمان تاسیس روابط دوجانبه، همکاریهای مناسبی در زمنیه فرهنگی و آموزشی و تحقیقاتی انجام داده اند که نماد این همکاریها ، نامگذاری خیابان تهران در منطقه کانگنام سئول و نامگذاری خیابان سئول و پارک مشهور سئول در تهران می باشد. تاکنون برنامه های فرهنگی متعددی در دوکشور برگزار گردید. که مهمترین برنامه هائی که طی سالهای اخیر از سوی طرف ایرانی در کره به اجراء درآمده ، شامل برگزاری نمایشگاه مشهور شکوه پرشیا با همکاری موزه ملی ایران، شب ایرانی، برگزاری جشنواره نوروز 1390 ، برنامه های متنوع گرامیداشت پنجاهمین سالگرد تاسیس روابط دو کشور (نوامبر و اکتبر 2012) ، برگزاری نمایشگاههای متعدد صنایع دستی و جشنواره غذا از سوی نمایندگی می باشد. همچنین اسناد همکاری دوکشور، شامل توافقنامه همکاری در زمینه امور فرهنگی و آموزشی در غالب برنامه همکاری، یادداشت تفاهم همکاری در زمینه گردشگری ، یادداشت تفاهم همکاری فیمابین کتابخانه های ملی دوکشور و یادداشت تفاهم همکاریهای ورزشی ( بین وزیر ورزش کشورمان با وزیر فرهنگ ، ورزش و توریسم کره جنوبی ( تیرماه 1392 ) می باشد، همچنین دانشگاههای کشورمان بخصوص دانشگاه تهران با تعدادی از دانشگاههای کره (نظیر دانشگاه ملی سئول، هانکوک، کیونگ هی، آجو و یون سه) می باشد. تاکنون نخبگان زیادی از سوی دوکشور در بازدیدها، سمینارها و اجلاس های دوکشور شرکت نمودند.

اسلاید 35: ب: رسانه ها و مطبوعات کرهرسانه های صوتی و تصویری: از سال 2002 با پخش ماهواره‌ای برنامه های تلویزیونی تماشای کانالهای متعدد شبکه های تلویزیونی خصوصی برای مردم کره فراهم گردید. اکنون در کره شبکه های تلویزیونی زیادی فعالیت دارند که از میان آنها چهار شبکه سراسری دولتی KBS-1، KBS-2،3-MBC و EBS -4و شبکه خصوصی SBS از اهمیت و گستردگی بالایی برخوردارند و بینندگان زیادی در سراسر کره جنوبی دارند. این پنج شبکه دارای ایستگاههای رادیویی نیز می باشند که آنها نیز مخاطبان زیادی دارند و از ایستگاههای رادیویی مهم بشمار می آیند. شبکه تلویزیونی YTN نیز از شبکه های خصوصی مهم کره بشمار می آید. شبکه تلویزیونی دولتی arirang، شبکه بین المللی کره جنوبی است که بطور 24 ساعته به پخش برنامه های متنوع به زبان انگلیسی می پردازد.مطبوعات کره : تعداد روزنامه خوانها در کره بالاست و بیش از 100 روزنامه سراسری و محلی و تعداد زیادی هفته نامه و ماهنامه در این کشور منتشر می شود. مطبوعات کره غالبا از دولت انتقاد می کنند ولی به نظر می رسد که بطور نامحسوس ملزم به رعایت برخی مسائل می باشند. بسیاری از مطبوعات کره تحت کنترل و انحصار شرکتهای بزرگ صنعتی می باشند.

اسلاید 36: روزنامه‌های چوسون ایلبو، دونگ آ ایلبو، جونگ آنگ ایلبو و هنکوک ایلبو از روزنامه های مهم و معتبر کره جنوبی بشمار می آیند که همگی در سئول چاپ می شوند. سه روزنامه اول دارای گرایشات و افکار محافظه کارانه می باشند و روزنامه کیونگ هیانگ شینمون و روزنامه هانکیوره دارای افکار و گرایشات مترقی می باشند. در کره جنوبی روزنامه های محافظه کار خوانندگان بیشتری دارند. روزنامه های مائیل بیزنس و هنکوک بیزنس از روزنامه های اقتصادی مهم کره جنوبی بشمار می‌آیند.. سه روزنامه انگلیسی زبان کوریا هرالد، کوریا تایمز و جونگ آنگ دیلی به ترتیب با تیراژ 35500، 22000 و 21200 در کره به زبان انگلیسی منتشر می‌شوند که بیشتر مخاطبان آنها اتباع کشورهای خارجی و سفارتخانه های مقیم می‌باشند.طبق گزارش سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه (OECD) تیراژ روزانه روزنامه در کره در سال 2010 بالغ بر 13 میلیون نسخه بوده که از این لحاظ در میان کشورهای توسعه یافته دارای رتبه پنجم می باشد. ولی این کشور از لحاظ تعداد خوانندگان اخبار در اینترنت رتیه اول را به خود اختصاص داده است. سه روزنامه محافظه کار چوسان ایلبو با 3/2 میلیون تیراژ، جونگ آنگ ایلبو با 2/2 میلیون و دونگ آ ایلبو با 1/2 میلیون به ترتیب اولین، دومین و سومین روزنامه پرتیراژ کره بشمار می آیند و پس از آنها روزنامه‌های هانکوک ایلبو، کیونگ هیانگ شین مون، کوریا دیلی نیوز و کوک مین دیلی میون بالاترین تیراژ را دارند.خبرگزاری یونهاپ، خبرگزاری رسمی کره جنوبی است که در بسیاری از کشورهای جهان دارای دفتر نمایندگی است. در کره 77 درصد مردم از طریق اینترنت بطور مستقیم به اخبار دسترسی پیدا می‌کنند. در این کشور اینترنت گوی سبقت را در زمینه خبر از روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی ربوده است.

اسلاید 37: بررسی مقایسه ای کارآمدترین سیستم های بهداشتی جهان در سال ۲۰۱۳؛ ایران رتبه چهل و پنجم :در ۱۹ آگوست ۲۰۱۳ برابر با ۲۸ مرداد ۱۳۹۲، سایت اقتصادی بلومبرگ اقدام به انتشار خبر مقایسه کارآترین سیستم های بهداشتی ۴۸ کشور جهان نمود. همانگونه که مقاله مرتبط دیگری در روزنامه هافینگتون پست اشاره می کند باید توجه داشت که این داده ها لزوماً بهترین سیستم بهداشت و درمان جهان را نشان نمی دهند و تنها به عنوان وسیله ای برای اندازه گیری کیفیت کلی نسبت به هزینه اختصاص داده شده باید در نظر گرفته شود.طبق متد مورد استفاده ذکر شده کشورهایی که دارای جمعیتی حداقل ۵ میلیون، امید به زندگی حداقل ۷۰ سال و تولید ناخالص داخلی با سرانه حداقل ۵۰۰۰ دلار داشته اند تنها در سه معیار مورد مقایسه قرار گرفتند. این سه معیار شامل امید به زندگی (با وزن دهی ۶۰ درصد)، هزینه  سرانه نسبی  مراقبت بهداشتی (۳۰ درصد) و هزینه سرانه مطلق بهداشتی(۱۰ درصد) بود. سپس کشورها بر اساس هر معیار امتیاز گرفته، به امتیازها وزن داده شد و در پایان جمع حاصله برای تعیین کارآیی آنها به کار گرفته شد. هزینه سرانه نسبی شامل هزینه سرانه ای بود که درصدی از تولید ناخالص داخلی (GDP) برای هر فرد را تشکیل می دهد. هزینه مطلق شامل کل مخارج بهداشتی بود که خدمات پیشگیرانه و درمانی، تنظیم خانواده و اقدامات تغذیه ای و اورژانس را در بر می گرفت.

اسلاید 38: سه کشور هنگ کنگ، سنگاپور و ژاپن به ترتیب در مقام های اول تا سوم این جدول قرار گرفته اند و اسپانیا، ایتالیا، استرالیا، کره جنوبی، سوئیس و سوئد رتبه های پنجم تا دهم را کسب کرده اند. پنج کشور انتهای جدول نیز به ترتیب شامل ترکیه (۴۴)، ایران، ایالات متحده، صربستان و برزیل بودند.در حالیکه سوئیس (۹۱۲۱ دلار)، ایالات متحده (۸۶۰۸ دلار)، دانمارک (۶۶۴۸ دلار)، هلند (۵۹۹۵ دلار)، استرالیا (۵۹۳۹ دلار)، کانادا (۵۶۳۰ دلار)، سوئد (۵۳۳۱ دلار)، و اتریش (۵۲۸۰ دلار)، بیشترین هزینه را برای خدمات بهداشتی هر نفر هزینه می کنند (که کمترین مبلغ بیش از ۵۰۰۰ دلار بوده)، کشورهای تایلند (۲۰۲ دلار)، الجزایر(۲۲۵ دلار)، چین (۲۷۸ دلار)، پرو (۲۸۹ دلار)، جمهوری دمنیکن (۲۹۶ دلار)، اکوادور (۳۳۲ دلار)، مالزی (۳۴۶ دلار)، ایران (۳۴۶ دلار)، لیبی (۳۹۸ دلار) و کلمبیا (۴۳۲ دلار) هیچیک بیش از ۵۰۰ دلار به ازای هرفرد به هزینه های بهداشتی برای هر فرد اختصاص نداده اند.از سویی دیگر در مقایسه با دیگر کشورها، ایالات متحده بیشترین (۱۷٫۲%) سهم را از تولید ناخالص داخلی خود را برای بهداشت هزینه می کند و یونان که بدلیل شرایط بد اقتصادی در ماههای اخیر حتی مجبور به تعطیل کردن شبکه تلویزیون دولتی خود شد به همراه هلند با ۱۳% از GDPدر رتبه دوم هزینه نمودن برای بهداشت قرارمی گیرد. کشورهای فرانسه (۱۲٫۵%)، صربستان (۱۲%)، دانمارک (۱۱٫۸%)، آلمان (۱۱٫۷%)، و سوئیس (۱۱٫۵%)به ترتیب سهم بهداشت از تولید ناخالص داخلی رامعین کرده اند.

اسلاید 39: مقاله مرتبط در هافینگتون پست بیان می دارد که اگرچه هنگ کنگ به عنوان آزادترین نظام اقتصادی جهان به حساب می آید، سیستم بهداشتی آن از مشارکت عمده دولت سود می برد و آنگونه که وزیر بهداشت آن کشور می گوید خدمات پزشکی دولتی سنگ بنای نظام بهداشتی را تشکیل می دهد. بیمارستانهای دولتی ۹۰ درصد از خدمات منجر به بستری را انجام می دهند در حالیکه تسهیلات خصوصی بسیاری نیز وجود دارند که عمدتاً توسط ثروتمندان مورد استفاده قرار می گیرند. این در حالیست که تمامی هزینه ای که دولت هنگ کنگ برای سیستم بهداشتی و درمانی هزینه می کند تنها سهم کوچکی (سرانه ای برابر با ۳٫۸% از GDP) از اقتصاد پرتکاپوی آن کشور را به خود اختصاص داده است و سومین رتبه را از میان کمترین هزینه ها داراست اما دارای کاراترین سیستم بهداشتی درمانی در این بررسی بوده است.از طرفی دیگر هزینه کردن بیشتر به تنهایی حاکی از کارایی مطلوب تر برای کشورهایی مانند آمریکا نبوده و آن را در رتبه ۴۶ جدول قرار داده است اما هزینه های پایینتر به همراه کارایی بالاتر سیستم بهداشتی بوده که برای برخی کشورها از جمله هنگ کنگ که سهم کوچکی از GDP را (۳٫۸% یا مبلغی حدود ۱۴۰۰ دلار) را به خود اختصاص داده، نه تنها رتبه های بالاتری را برای آنها به ارمغان آورده بلکه رضایت گیرندگان خدمت را در پی خواهد داشت. اما سئوالی که در اینجا به ذهن می آید آن است که با حداقل چه مقدار هزینه برای هر فرد می توان به کارایی بالاتر سیستم بهداشتی ای که با بهبود تمام روندهای بهداشتی و درمانی همراه باشد دست یافت و یا آنکه چه مقدار راه باقیست تا به بهبود مطلوب روندهای درمانی و نیز بهداشتی دست یافت و یا آیا می توان با چرخه بسیار محدود گردش نخبگان در مدیریت سیستم بهداشتی که در حداقل سه یا چهار دوره تغییرات صدارتی شاهد آن بوده ایم به جایگاه بالاتری که همراه با رضایت گیرندگان خدمت و مسئولین باشد در آینده نزدیک دست یافت یا نیاز به تغییرات عمده تر برای برنامه ریزی های جدی تر و رصد افق های وسیعتر است تا اهداف سند چشم انداز بیست ساله محقق شود

اسلاید 40: این مقاله سیستم بهداشت و درمان کره را مرور می کند . کره تجربه رشد سریع در اقتصاد و صنعت را از سال ۱۹۶۰ دارد این کشور بر طبق معیاربندی بانک جهانی در سال ۲۰۰۴ جزء کشورهایی با درامد متوسط روبه بالا می باشد . به خاطر بهبود شرایط زندگی ، خدمات بهداشت عمومی و پیشرفت مراقبت های پزشکی ، این کشور بین کشورهای OECD (کشورهای عضو سازمان همکاری های اقتصادی ) بالاترین شاخص امید به زندگی را طی سالهای ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۵ داشته است.مهمترین ویژگی سیستم بهداشت و درمان کره ، چیره بخش خصوصی در ارائه خدمات می باشد . تقریباً ۹۰ درصد پزشکان و تخت های بیمارستانی در بخش خصوصی می باشند . دولت نقش محدودی در ارائه خدمات درمانی دارد و همچنین سیاست اقتصاد آزاد را در تنظیم قوانین بکار می برد هزینه های بخش بهداشت از ترکیب منابع دولتی و خصوصی تامین می شود . سهم بخش خصوصی در این قسمت در سال ۱۹۸۸ ، ۴۶% بود که در بین کشورهای OECD کمترین سهم را داشت . بیماران به طور عمده در هنگام درمان ، فرانشیز خدمات بیمه ای را می پردازند، بعلاوه آنان موظفند کل هزینه خدمات غیر بیمه ای را پرداخت نمایند . در سال ۲۰۰۵ ، میزان پرداخت از جیب مردم در این کشور ، ۳۸% هزینه های کل بهداشت بود .بیماران تقریباً آزادی غیر قابل کنترلی در انتخاب ارائه کنندگان و موسسات پزشکی غربی و شرقی دارند . پرداخت به ارائه کنندگان به صورت کارانه میباشد .سهم هزینه های بهداشتی از تولید ناخالص داخلی (GDP) در این کشور در سال ۲۰۰۵ ، ۶% می باشد . که کمترین سهم را در بین کشورهای OECD دارد . هزینه های بهداشتی در مقایسه با میزان درآمد روند روبه رشدی دارد . سرانه هزینه های بهداشتی در این کشور از نیمه دوم ۱۹۸۰ به طور چشمگیری روبه افزایش میباشد .دو نوع بیمه در این کشور وجود دارد . بیمه سلامت ملی (NHI) که در سال ۱۹۷۷ معرفی و در سال ۱۹۸۰ پوشش آن همگانی گردید برنامه مساعدت پزشکی (MAP) که یک برنامه حمایتی برای افراد مستمند می باشد که همزمان با NHI در سال ۱۹۷۷ ایجاد گردید .کره دو رفرم را در ژولای ۲۰۰۰ انجام داد، اول رفرم اتحاد شرکتهای بیمه ای به یک پرداخت کننده واحد و دوم رفرم تفکیک نقش تجویز و توزیع دارو در بین پزشکان و داروسازان می باشد .

اسلاید 41: تجربه نظام بازنشستگي و خدمات درماني در کره جنوبي سال 2014، تقریبا 12 درصد جمعیت کره جنوبی 65 سال یا بیشتر سن داشتند، تا سال 2030 این میزان دوبرابر خواهد شد؛ آماری تقریبا بالا که مسئولان این کشور را بر آن داشته تا تدبیری جدی برای پشتیبانی و حمایت از این جمعیت پیر بیندیشند. پیری جمعیت کره‌جنوبی نشان‌دهنده دو روند اساسی است؛ مردم کره جنوبی عمر طولانی‌تری دارند و اینکه زادوولد در این کشور کم شده است.نرخ زادوولد کره‌جنوبی کمتر از 1/3 بارزایمان برای هر زن است که کمترین نرخ در میان کشورهای سازمان توسعه یافته و همکاری‌های اقتصادی 2/4 است. به گفته کارشناسان ، در کره جنوبی تعداد افرادی که در سن کار هستند تنها در یک دوره سه‌ساله افزایش می‌یابد و تا سال 2040 تعداد این افراد حدود یک‌پنجم کمتر می‌شود. باید گفت به‌زودی این کشور تا حدی پیر می‌شود که حتی پرداخت حقوق بازنشستگان هم دشوارخواهد بود. با وجود روند سریع شهرنشینی در کره‌جنوبی، بررسی سال 2011 موسسه تحقیقات ملی بازنشستگی نشان داده یک‌چهارم افراد بالای 70 سال در این کشور هنوز با فرزندانشان زندگی می‌کنند. بخشی از این موضوع مربوط به ضعف دولت در ایجاد مراکز مناسب برای ارائه خدمات به سالمندان این کشوراست.

اسلاید 42: بازنشستگی اجباری: در کره جنوبی شرکت های بزرگ معمولا کارمندان خود را به طور اجباری در 56 تا 58 سالگی بازنشسته می کنند. طبق تحقیقی که توسط موسسه تحقیقاتی اقتصادی سامسونگ صورت گرفته کارمندان اداری به طور میانگین قبل از 54 سالگی شان وادار به ترک کار می شوند. اما عده بسیار کمی از این بازنشستگان اجباری کار را برای همیشه ترک می کنند چرا که در شرکت های کره جنوبی، افزایش حقوق یا ارتقای شغلی براساس سن کارمندان است نه بهره وری آنها. طبق اعلام موسسه کار کره ،که یک اتاق فکر دولتی است بیش از 57 درصد این کارمندان نمی توانند خود را با تغییرات وفق دهند و همین عامل قطع همکاری با انها می شود. شاید بهترین کا ربرای مقابله با ترک نیروی کار حرفه ای و با سابقه در این کشور ایجاد مراکز آموزش کار با فن اوری روز بای این قشر بود.  اما دولت کره در این زمینه چندان قوی عمل نکرده است و این موضوع باعث شده تا نیروی کار حرفه ای که مدت زیادی در حوزه تخصصی خود فعالیت کرده مجبور به ترک بازار کار شود. با این حال تنها راهکاری که در مقابله با موضوع اجبار به ترک کار از سوی دولت ارائه شد تصویب قانون مهمی بود که حداقل سن بازنشستگی را تعیین می کرد. طبق این قانون تا سال 2017 هیچ کارمندی زیر 60 سال نباید به اجبار بازنشسته شود. حتی دولت تصمیم گرفت به شرکت هایی که زودتر از اجرایی شدن این قانون از آن استقبال کرده اند یارانه تخصیص دهد. در مقابل بندی به این قانون اضافه شد که با بالا رفتن سن کارمندان حقوق ان ها به طور خودکار بالا نمی رود.

اسلاید 43: نظام بهداشت و درمان: سال 2013 میلادی، جمعیت کره‌جنوبی بیش از 50/219/660 میلیون نفر گزارش شد که یکی از بالاترین ارقام تراکم جمعیت در جهان در واحد سطح محسوب می‌شود. اکنون این سوال مطرح می‌شود: آیا خدمات رفاهی، دارویی، پزشکی، سلامت و... برای تامین نیاز این جمعیت وجود دارد؟ دولت کره‌جنوبی در تلاش است تا با تقویت اقتصاد این کشور، به تقویت بخش خدمات درمانی و اجتماعی بپردازد. یکی از چالش‌هایی که کره‌جنوبی با آن دست به گریبان است، افزایش آمار افراد مسن در این کشور است، زیرا افزایش روند پیری با افزایش مراقبت‌های طولانی‌مدت یا نیاز به دستگاه‌ها و تجهیزات پزشکی در ارتباط است. سئول تجربه رشد سریع در اقتصاد و صنعت را از سال ۱۹۶۰ داشته و طبق معیاربندی بانک جهانی در سال ۲۰۰۴ جزو کشورهایی با درآمد متوسط روبه‌بالاست. به خاطر بهبود شرایط زندگی، خدمات بهداشت عمومی و پیشرفت مراقبت‌های پزشکی، این کشور بین کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی بالاترین شاخص امید به زندگی را طی سال‌های ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۵ داشته است. مهم‌ترین ویژگی سیستم بهداشت و درمان کره تسلط بخش خصوصی در ارائه خدمات است.تقریبا ۹۰ درصد پزشکان و تخت‌های بیمارستانی در بخش خصوصی هستند. دولت نقش محدودی در ارائه خدمات درمانی دارد و همچنین سیاست اقتصاد آزاد را در تنظیم قوانین به کار می‌برد.

اسلاید 44: هزینه‌های بخش بهداشت از ترکیب منابع دولتی و خصوصی تامین می‌شود. این در حالی است سهم بخش خصوصی در سال ۱۹۸۸ در این قسمت۴۶ درصد بود که در بین کشورهای OECD کمترین سهم را داشت. بیماران به طور عمده در هنگام درمان، فرانشیز خدمات بیمه‌ای را می‌پردازند، به علاوه آنان موظف‌اند کل هزینه خدمات غیربیمه‌ای را پرداخت کنند. سال ۲۰۰۵، میزان پرداخت از جیب مردم در این کشور ۳۸ درصد کل هزینه‌های سلامت بود. بر اساس گزارش مدیران ارشد حوزه سلامت کره، از حدود 50 میلیون نفر جمعیت این کشور 97 درصد تحت یک پوشش بیمه ملی متمرکز قرار دارند و 3 درصد باقی‌مانده که درآمد پایین دارند توسط برنامه کمک‌پزشکی حمایت می‌شوند. میزان پرداخت از جیب مردم برای خدمات بستری 20 درصد و برای خدمات سرپایی بین 50 تا 70 درصد است و سرانه سلامت به ازای هر نفر حدود 2300 دلار و امید به زندگی بیش از 81 سال است. در این کشور به ازای هر یک هزار نفر جمعیت 1/2 پزشک و 8/4 پرستار کار می‌کنند و تعداد تخت درمان حاد برای هر یک هزار نفر 1/6 است.

اسلاید 45: الگوگیری از کشورهای توسعه یافته مقامات کره‌جنوبی به‌تازگی تغییرات بنیادینی در بخش دارو و همین‌طور تمامی بخش‌های مرتبط با سلامت اعمال کرده‌اند تا به سیستم نظارتی کارآمد و مناسبی دست پیدا کنند. به همین دلیل قوانین، طرح‌ها و دستورات جدیدی به تمام بخش‌های نظارتی، قانونی و... برای هماهنگ شدن ابلاغ شده است. این موضوع در حالی مطرح می‌شود که بازار دارویی کره‌جنوبی یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های دارویی جهان محسوب می‌شود. دولت کره‌جنوبی با تغییر سیاست در نظام جدید خدمات درمانی اکنون شیوه بهداشت‌ محور را راهکار جدید خود قرار داده است. جلوگیری از بیماری و خدمات بازپروری در کنار توسعه اقدامات بهداشتی، به‌عنوان سه اصل اساسی در نظام خدمات درمانی مد نظر قرار گرفته شده است. اگر تا پیش از برنامه اصلاحات نظام خدمات درمانی گسترش مراکز درمانی در کشور اولویت دولتمردان بود هم‌اکنون ایجاد مراکز آموزشی برای جلوگیری و کنترل بیماری‌ها در اولویت برای سرمایه‌گذاری قرار گرفته است. در شکل‌گیری نظام خدمات درمانی این کشور الگوگیری از کشورهای توسعه‌یافته نقش مهمی را به خود اختصاص داده است. در این راستا، ابتدا نیازهای بهداشتی و برآورد بیماری‌های شایع هر منطقه از کشور به‌دقت مورد ارزیابی قرار گرفته، سپس دو برنامه کوتاه‌مدت و بلندمدت برای ایجاد مراکز آموزشی برای پیشگیری و تطبیق نیازهای دارویی و بهداشتی هر منطقه با عرضه کالاهای مزبور مورد اجرا گذاشته می‌شود.

اسلاید 46: دولت کره در مرحله دوم برنامه طرح ارتقای نظام خدمات درمانی خود یک مرکز اطلاعات آمار بهداشتی و درمانی برای بررسی نتایج عملکرد سیستم‌های بهداشتی و به طور کلی وضعیت بهداشت و درمان کشور ایجاد کرد. این مجموعه علاوه بر نظارت بر صنعت دارو و درمان در مراکز درمانی هر منطقه، در نرخ خدمات دارویی ارائه‌شده در مراکز درمانی هم رقابت بسیار زیادی ایجاد کرد. چراکه مبنای انتخاب مراکز برتر درمانی ارائه خدمات برتر، استفاده از داروهای مناسب و کم‌هزینه و رضایت بیماران بود. با توجه به روند افزایش جمعیت رو به کهنسالی در کره‌جنوبی سرانه مصرف دارو در این کشور بسیار بالاست. از این رو دولت برای تسهیل در روند درمان و ملاحظه شرایط اقتصادی این جمعیت کهنسال در سال 2007 اقدام به تاسیس یک مرکز مدیریت اطلاعات در صنعت بهداشت و درمان کرد. مرکزی که بهینه‌سازی سیستم‌های تولید و توزیع دارو را در اولویت برنامه‌های اجرایی خود قرار داد. اولین گام حضور و مشارکت دانشگاه‌ها، نهادهای مراقبت‌های بهداشتی و سازمان‌های تحقیقاتی مربوطه در این پایگاه بود. این مرکز همچنین سعی در برقراری ارتباطی تنگاتنگ با نهادهای مشابه بین‌المللی و واحدهای خدمات‌رسانی بهداشتی درمانی چه در داخل و چه در خارج از کشور کرد.اما نتیجه مثبت این اقدام آگاهی از خدمات دارویی و درمانی مدرن و در عین حال مقرون به صرفه برای مصارف مراکز درمانی در داخل کشور بود. اما دومین اقدام دولت کره در این راستا ایجاد صندوق‌های حمایت و پشتیبانی از تحقیقات پزشکی در این مرکز بود. مقامات کره به‌خوبی دریافته بودند که سرمایه‌گذاری برای پیشگیری از بیماری بهترین سرمایه‌گذاری از لحاظ اقتصادی در بخش خدمات درمانی است. اما گام نهایی برنامه توسعه خدمات بهداشت و درمان در این کشور حرکت برای تنظیم بازار دارو و رقابتی‌تر کردن آن با تطبیق قانون «چگونگی تنظیم بازار خرده‌فروشی» با شرایط ویژه این صنعت بود.

اسلاید 47: پیشرفته ترین و توسعه یافته ترین کشورهای جهان کدامند؟- در تحقیق صورت گرفته از سوی سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی اروپا در سطح جهانی استرالیا در همۀ شاخص ذکر شده در رتبۀ اول قرار دارد.از سال 1961 سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی اروپا، با ارائۀ آمارهایی، وضعیت اقتصادی و روند پیشرفت و توسعه در کشورهای واقع در این حوزه را تشریح می کند. اما سوال اینجاست که آیا تولید ناخالص داخلی می تواند تنها شاخص ارزیابی سلامت و توسعه در یک کشور باشد؟ سازمان همکاری و توسعۀ اقتصادی اروپا در حدود 10 سال است که با بررسی و ارزیابی سایر شاخص های از جمله مسکن، امنیت و حتی محیط زیست وضعیت هریک از این کشورها را مورد بررسی قرار می دهد. اولین تحقیقات صورت گرفته در اکتبر 2011 با در نظرگرفتن 11 شاخص در 34 کشور مورد بررسی قرار گرفت.

اسلاید 48: باتشکر وسپاس فراوان از توجه و صبرهمه عزیزان