چگونگی تأمین فضای باز در قطعات زمین در ایران و جهان
اسلاید 1: مبحث سيزدهم چگونگي تأمين فضاي باز در قطعات زمين در ايران و جهان
اسلاید 2: مکان گزینی فضای باز در ایران و جهان
اسلاید 3: فضاي باز- در فضاي باز نسبت فضاي باز به زيربنا- و مكان گزيني فضاي باز منظر بايد قرار گيرد
اسلاید 4: مكانگزيني بنا در ساختمانهاي ايرانيقبل از تصويب طرح جامع تهرانفضاي باز يا حياط در ايران، همواره به عنوان يكي از فضاهاي اصلي زندگي، انگاشته ميشده است و اغلب در مركز زمين و در جايي كه در اطراف آن و (لااقل دو طرف) بنا ساخته شده بود مستقر ميگشت.نمونههايي كه در پي ميآيد تعدادي از اين نوع الگوي جايگزيني (فضاي باز در زمين) را در آن دوران نمايش ميدهند.
اسلاید 5:
اسلاید 6: انعکاس مبانی احداث بنا در ضوابط و مقرراتقبل از شکل گیری شهرسازی معاصر مبانی احداث بنا، حتی در ضوابط تدوین شده قبل از شهرسازی معاصر نیز منعکس است. در آیین نامه ساختمانی شهر تهران مصوب 31/4/1321 انجمن شهر، این امر به نحوی مشهود است. نکاتی از آیین نامه 1321:ماده 23- حداکثر ارتفاع ساختمان در بر گذرها عبارت است از: برای گذرهای کمتر از 8 متر، حداکثر ارتفاع ساختمان 10 متر؛ برای گذرهای 8 تا 15 متر، برابر عرض معبر بعلاوه یک چهارم آن؛ برای گذرهای بیش از 15 متر، آزاد لکن حداقل ارتفاع دو طبقه؛ در گذرهای تا 15 متر، برای ارتفاع بیشتر از حد یادشده، باید به اندازه اضافه ارتفاع عقب نشینی شود.
اسلاید 7:
اسلاید 8: مكان ساخت بنا در ايران طي سه دهه اخير در ايرانبا تصويب طرح جامع تهران، الگوي جديدي از جايگزيني بنا در زمين ارائه شد، كه بر خلاف ابنيه گذشته، فضاي باز را در مركز (و يا غيرهمجوار معبر) قرار نداده و آنرا در تمامي قطعات در 60 درصد شمال زمين الزامي ساخت و بدين ترتيب مدعي نظم جديد براي سيماي شهري گشت.
اسلاید 9: با وجود گذشت 30 سال از احداث بنا در 60% شمال زمين، اين امر به سه علت به نظمي كه مورد نظر آن طرح بود منجر نشد:يك- ابعاد قطعات با هم برابر نيستند، بنابراين لبههاي بنا نيز در 60 درصد شمال زمين در راستاي هم قرار نميگيرند.دو- گاهي معابر نسبت به قطعات زاويهدار ميباشند و اين امر موجب پلهاي شدن نماهاي مجاور هم ميشود.سه- در ضابطه، براي رعايت حد 60 درصد اجباري تعيين نشده است. لذا بعضي سطح اشغال كمتري را احراز ميكنند و برخي با 60 درصد بهعلاوه دو متر، آن را افزايش ميدهند.
اسلاید 10: همانطور كه در عكس مشاهده ميشود، اولين قطعه كمتر از 60 درصد، قطعه دوم 60 درصد به علاوه دو متر و قطعه سوم 60 درصد بدون دو متر را مورد استفاده قرار دادهاند. در نتيجه در لبه ابنيه، با وجود رعايت حد 60 درصد در قطعه چهارم (چون طول تفكيكي بيشتر است) عدم هماهنگي كامل ميشود. نمونههايي از عدم هماهنگي لبه ابنيه در قطعات شمالي در تهران
اسلاید 11: به علت مايل بودن معبر نسبت به قطعات تفكيكي، عدم هماهنگي ايجاد شده و ساختمانها اجباراً با وجود رعايت 60 درصد طول، پلهاي شدهاند.
اسلاید 12:
اسلاید 13:
اسلاید 14: این امر در مورد ساختمانهای بلند نیز صادق بوده و حتی بیشتر باعث زشتی سیمای شهر شده و باعث ایجاد نماهای زشت جانبی و تبدیل ساختمانها به اجسام دو بعدی شده است
اسلاید 15:
اسلاید 16:
اسلاید 17: الگوی مكانگزيني بنا در کشور های دیگر
نقد و بررسی ها
هیچ نظری برای این پاورپوینت نوشته نشده است.