صفحه 1:
استاندارد حسابرسی شماره زر
۱۳ eel
صفحه 2:
نكت
و oe) ne) ل ا ل
لب رت را رو( سر زرط رل رت
و كزارشكرى نتايج حاصل از أن مورد توجه قرار مى كيرد.
حسابرس در مراحل برنامه ريزى و اجراى حسابرسىء با تعيين سطوح
اهميت. دامنه رسيدكى هاى خود را مشخص خواهد كرد كه اين نكته در
بند دامنه رسیدگی گزارش حسایرس قید میشود.
و
ake at Rt Ene Die SS aio
لت ل ا
صفحه 3:
6
* اطلاعاتى با اهميت تلقى مىشود كه حذف يا تحريف آن
Ree ا م Ce eS
Cc Even Relea rere) ۰
صفحه 4:
ابعاد اهمیت
* اهميت داراى دو بعد كمى و كيفى است.
۱
اقلام (بی اهمیت. با اهمیت يا بسیار با اهمیت بودن)
paw) Far ber] EC TN See eT OT ir COL
صفحه 5:
A pene) | ee
* اگرچه در دستورالعملهای حسابرسی بعضا راهکارهایی
براى تعيين درجه اهميت اقلام توصيه شده است. اما در
نهايت تعيين اين كه جه جيز با اهميت است مستلزم
eed) 0S) ا ل ا ل
صفحه 6:
ad ات
اكرجه اقلام بى اهميت روى برنامه ريزى و اجراى حسابرسى»
و همجنين ارزيابى و كزارشكرى نتايج حاصل از أن بى ۱
ال د لطر تر ري ETS Se
را نیز مورد توجه قرار دهد که مجموع آنها می تواند اثر با
el cee eID eee
صفحه 7:
سطوح مورد توجه اهميت
* حسابرس اهمیت را در دو سطح زیر مورد توجه قرار می دهد:
rer كان بكرن يك بوكر اده
** ذر ارتباط با هر يك از ماندة حسابها ء كروة قاى معاملات و موارة اقشنا.
* درعین حال موضوعاتی چون موارد زبر نیز می تواند مبلغ اهمیت را تحت تاثیر
OCC
eS Sener esas
۶ ملاحظات مربوط به هر یک از مانده حسابهای مندرج در صورتهای مالی
و روابط بین این اقلام.
صفحه 8:
ل ب
Resree AS ra ا
eT ed I ea Ee ene DR areca ee
ملاحظات مذکور باید در تعیین ماهیت. زمان بندی اجرا و حدود روشهای
حسابرسی در نظر گرفته شود.
چنانچه حسابرس در مراحل بعدی حسابرسی به این نتیجه برسد که برآورد
أوليه وى از سطح اهميت بالا يوده وربايد آن را كاش ذهد. انكاه سطح خطر
حسابرسى افزايش مى يابد.
صفحه 9:
ل ب
ل
ا 1
ل ener لك مط ل رت لك لين
يشتوانه لازم براى سطح جديد (ياينتر) از راه كسترش يا افزودن
5200
* * كاهش خطر عدم كشف از راه تعديل ماهيت» زمان بندى اجرا و
حدود آزمونهای محتوای برنامه ریزی شده.
صفحه 10:
تعدیل سطوح اهمیت و خطر برنامه ریزی شده
به موازات كردآورى و ارزيابى شواهد
اكر نتايج عمليات و وضعيت مالى واقعى واحد مورد رسيدكى
۱
1۱7 ewe ENCE SY MCC e eee
خواهد کرد.
صفحه 11:
ارزیابی اثر تحرینها
حسابرس به هنكام ارزيابى مطلوبيت ارائه صورتهاى مالى بايد با اهميت
ا ا ا ا ا |
ا ا ا ا 0
منظور از جمع تحریفهای اسلاح نشده. اثر جمعی موارد زیر است:
000
تحريفهاى كشف شده اصلاح نشده در دوره قبل.
|
مشخص شناسایی شودریعنی خطای تعمیم یافته).
سر
صفحه 12:
ارزیابی اثر تحرینها
<1
ی NCL ope Pes
fore Reswee RES Rpe SU ty Omige] CRN UNDO ا CigAye ere anc
بايد از مديريت واحد مورد رسيدكى بخواهد صورتهاى مالى را اصلاح
ous
درصورتى اكه مد يريت واحد مورة رسيدكى :يا تعميم تحرينها: BATE
را
۳۳_۰۱
صفحه 13:
ارزیابی اثر تحرینها
OS eC So eee LE nea)
ورزد و نتایج اجرای روشهای اضافی حسابرسی. حساپرس را نسبت به
بی اهمیت بودن جمع تحریفهای اصلاح نشده متقاعد نکند. حساپرس
ace ANS Re Sheen nS ne SIT
استاندارد حسابرسي شماره 32
اهميت در حسابرسي
كليات
•
•
•
•
"اهميت" يكي از مفاهيم بنيادين حسابرسي است.
اهميت در تمام مراحل حسابرسي ،اعم از برنامه ريزي و اجرا ،و نيز ارزيابي
و گزارشگري نتايج حاصل از آن مورد توجه قرار مي گيرد.
حسابرس در مراحل برنامه ريزي و اجراي حسابرسي ،با تعيين سطوح
اهميت ،دامنه رسيدگي هاي خود را مشخص خواهد كرد که اين نكته در
ميشود.
بند دامنه رسيدگي گزارش حسابرس قيد
حسابرس در مراحل ارزيابي و گزارشگري نتايج حسابرسي ،تنها تحريفهاي
با اهميت را مورد توجه قرار مي دهد که بر اين موضوع نيز در بند اظهار
ميشود.
نظر گزارش حسابرسي تاكيد
تعريف
• اطالعاتي با اهميت تلقي ميشود كه حذف يا تحريف آن
بتواند بر قضاوت و تصميم گيري يك شخص منطقي كه
از صورتهاي مالي استفاده مي كند ،تاثير بگذارد.
ابعاد اهميت
• اهميت داراي دو بعد كمي و كيفي است.
• حسابرس براي قضاوت نسبت به تعيين درجه اهميت
اقالم (بي اهميت ،با اهميت يا بسيار با اهميت بودن)
بايد به هر دو بعد همزمان توجه داشته باشد.
نقش قضاوت حرفه اي
• اگرچه در دستورالعملهاي حسابرسي بعضًا راهكارهايي
براي تعيين درجه اهميت اقالم توصيه شده است ،اما در
نهايت تعيين اين كه چه چيز با اهميت است مستلزم
بكارگيري قضاوت حرفه اي است.
اقالم بي اهميت
• اگرچه اقالم بي اهميت روي برنامه ريزي و اجراي حسابرسي،
و همچنين ارزيابي و گزارشگري نتايج حاصل از آن بي تاثيرند،
اما حسابرس بايد احتمال وقوع تحريفهاي با مبالغ كم اهميتي
را نيز مورد توجه قرار دهد كه مجموع آنها مي تواند اثر با
اهميتي بر صورتهاي مالي داشته باشد.
سطوح مورد توجه اهميت
• حسابرس اهميت را در دو سطح زير مورد توجه قرار مي دهد:
•• در سطح صورتهاي مالي به عنوان يك پيكره واحد.
•• در ارتباط با هر يك از مانده حسابها ،گروه هاي معامالت و موارد افشا.
• در عين حال موضوعاتي چون موارد زير نيز مي تواند مبلغ اهميت را تحت تاثير
قرار دهد:
•• الزامات قانوني و مقرراتي .
•• مالحظات مربوط به هر يك از مانده حسابهاي مندرج در صورتهاي مالي
و روابط بين اين اقالم.
رابطه خطر و اهميت حسابرسي
•
•
•
•
خطر حسابرسي با اهميت رابطه معكوس دارد.
هر اندازه سطح اهميت باالتر باشد ،خطر حسابرسي كاهش مي يابد و برعكس.
مالحظات مذکور بايد در تعيين ماهيت ،زمان بندي اجرا و حدود روشهاي
حسابرسي در نظر گرفته شود.
چنانچه حسابرس در مراحل بعدي حسابرسي به اين نتيجه برسد كه برآورد
اوليه وي از سطح اهميت باال بوده و بايد آن را كاهش دهد ،آنگاه سطح خطر
حسابرسي افزايش مي يابد.
رابطه خطر و اهميت حسابرسي
• حسابرس در اين موارد يكي از دو اقدام زير را اتخاذ خواهد كرد:
•• كاهش سطح برآوردي خطر كنترل ،در صورت امكان ،و تامين
پشتوانه الزم براي سطح جديد (پاينتر) از راه گسترش يا افزودن
آزمون كنترلهاي داخلي.
•• كاهش خطر عدم كشف از راه تعديل ماهيت ،زمان بندي اجرا و
حدود آزمونهاي محتواي برنامه ريزي شده.
تعديل سطوح اهميت و خطر برنامه ريزي شده
به موازات گردآوري و ارزيابي شواهد
• اگر نتايج عمليات و وضعيت مالي واقعي واحد مورد رسيدگي
با پيش بيني هاي اوليه حسابرس تفاوت محسوس داشته
باشد ،آنگاه برآورد وي از اهميت و خطر حسابرسي تغيير
خواهد كرد.
ارزيابي اثر تحريفها
• حسابرس به هنگام ارزيابي مطلوبيت ارائه صورتهاي مالي بايد با اهميت
بودن يا نبودن جمع تحريفهاي اصالح نشده اي را كه در جريان حسابرسي
كشف شده است ،تعيين نمايد.
• منظور از جمع تحريفهاي اصالح نشده ،اثر جمعي موارد زير است:
•• تحريفهاي كشف شده توسط حسابرس ،از جمله خالص اثر
تحريفهاي كشف شده اصالح نشده در دوره قبل.
•• بهترين برآورد حسابرس از ساير تحريفهايي كه نمي تواند به طور
مشخص شناسايي شود(يعني خطاي تعميم يافته).
ارزيابي اثر تحريفها
• حسابرس بايد با اهميت بودن يا نبودن جمع تحريفهاي اصالح نشده را
تعيين كند.
• اگر حسابرس به اين نتيجه برسد كه اين گونه تحريفها با اهميت است
بايد از مديريت واحد مورد رسيدگي بخواهد صورتهاي مالي را اصالح
كند.
• درصورتي كه مديريت واحد مورد رسيدگي با تعميم تحريفها مخالفت
ورزد آنگاه حسابرس ممكن است روشهاي حسابرسي را به طور
گسترده تر اجرا كند تا به نتيجه دقيقتري دست يابد.
ارزيابي اثر تحريفها
• اگر مديريت واحد مورد رسيدگي از اصالح صورتهاي مالي خودداري
ورزد و نتايج اجراي روشهاي اضافي حسابرسي ،حسابرس را نسبت به
بي اهميت بودن جمع تحريفهاي اصالح نشده متقاعد نكند ،حسابرس
بايد گزارش خود را مطابق مندرجات بخش 71استانداردهاي
حسابرسي تعديل كند.