اعداد مقدس

اعداد مقدس

اسلاید 1: اعداد مقدس

اسلاید 2: مقدمهدر فرهنگ دهخدا مقدس ؛ پاک پاکيزه و منزه معنا شده است . پس همين ابتداي سخن بهتر است از واژه ي «اعداد ويژه» استفاده کنم که گويا تر است . برخي از اين اعداد ويژه معناي خاصي را همراه و در ذات خود دارند مثلا عدد «1»  يکتا و واحد است و نمايانگر يکتايي حضرت حق است .بعضي از اعداد مثل 100 يا 1000ديگر يک عدد مشخص نيستند ؛ از هر عدد ديگر بزرگترند:«من مست و تو ديوانه ما را که برد خانه100بار تو راگفتم کم خور 2- 3 پيمانه »« نه سبوي او بديدم نه ز ساغرش چشيدمکه 1000موج باده به دماغ من بر آمد » برخي اعداد هميشه شيرينند مثل عدد 20 که در واقع نمره ي 20 است و هيچ عدد ديگري جايش را نمي گيرد 100 و يا حروفي مثل A .تنها  20 است که هميشه شيرين است  و افتخار آفرين.

اسلاید 3: بعضي اعداد تنها نزد گروهي خاص ويژگي دارند ؛ مثلا عدد 10 براي فوتباليست ها مخصوص است ومحبوب. هميشه بهترين بازيکن ها با پيراهن شماره 10  بازي کرده ومي کنند مثل پله و رونالدينهو ي برزيلي، مارادوناي آرژانتيني وعلي دايي ايراني.  بعضي اعداد معاني متفاوت دارند، عدد 40 در عرفان چله نشيني است و تحمل رياضت تا رسيدن به پختگي:« سي پاره به کف در چله شدي           سي پاره منم ترک چله کن » در جايي ديگر چل چلي مي شود تا پوششي باشد براي انجام هر کاري که عقده ي انجام ندادنش بر دل مانده است.و يا عدد 7 در عرفان هفت آسمان و هفت شهر عشق:«7 آسمان را بردرم واز 7 دريا بگذرمچون دلبرانه بنگري در جان سرگردان من » در مراسم ديني  7 بار طواف خانه کعبه ؛ 7 بار سعي بين صفا ومروه، پرتاب 7 سنگ به نماد شيطان.و در زندگي روزمره  هفته مي شود و انتظار براي پايان 6 روز کار و تلاش و ساختن خاطراتي تلخ و يا شيرين در روز 7 ام.

اسلاید 4: خاطرات، بسياري از اعداد هم بدليل به دنبال داشتن خاطرات، ويژه مي شوند براي يک فرد بخصوص و يا افرادي که وجوه مشترک دارند ؛ مثلا براي من عدد 469 که اسم يک پيتزا فروشي است در خيابان وليعصر تهران که نسبتا زياد به آنجا رفته ام، همراه خود دنيايي از خاطرات تلخ و  شيرين را دارد شايد براي خيلي هاي ديگر هم که از اين مکان بخصوص خاطراتي دارند، همين طور باشد ؛ ديگر 469 عدد نيست مفهومي ديگر است  يا عدد 18 و6 برايم خيلي ويژه و در ذهنم جاي خاصي دارد. وقتي به مناسبت 800 مين سال مولانا قطعه اي مي سرودم خيلي دلم مي خواست اين عدد را در شعرم بياورم ؛ به جستجو رفتم و در يافتم که 18 نزد مولويه عدد خاصي است و نمايانگر 18 عالم است و 18 بيت اول مثنوي نيز به همين اشاره دارد و 6 نيز 6 دفتر مثنوي و نشان 6 راه ارتباط از جهان درون به دنياي بيرون است.« 18 آوردي ز 6 دفتر برون با خط خود بر نشان 18 عالم عرضه بر دستان تو»

اسلاید 5: اعداد در اساطير و اديان«اعداد» یکی از جلوه های«نماد» است که از هزاران سال پیش تاکنون پیچیدگی های معنایی ویژه ای به خود گرفته است. ایرانی ها، سومری ها، مصری ها، ژاپنی ها، چینی ها، هندی ها، یونانی ها، مسیحی ها، بودایی ها، مسلمانان، عبرانی ها و بسیاری دیگر از اقوام و ادیان کهن، با «اعداد» برخوردی نمادین داشته اند. نماد، در معنایی ساده، جانشین رمزآلود یک مفهوم و تصویر است که به صورت ناخودآگاه درک می شود، ژان شوالیه، اسطوره شناس، در مقدمه کتاب «فرهنگ نمادها» که به طور مبسوط به مفهوم نماد پرداخته و آورده است: نماد بسی بیش از یک علامت ساده است؛ نماد در ورای معنی جای دارد و تفسیری مختص به خود دارد که لازمه این تفسیر دارا بودن نوعی قریحه است. نماد سرشار است از تاثیرگذاری و پویایی.

اسلاید 6: اعداد در میان اقوام گوناگون، مفاهیم نمادین گوناگونی به خود گرفته است اما جملگی در بر دارنده مفاهیمی ماورایی، ذهنی، انتزاعی، اسرارآمیز هستند. اعداد صفر، یک، دو، سه، پنج، هفت، نه، دوازده، سیزده، چهل، هفتاد، صد و هزار همواره اعدادی بوده اند که نزد اقوام مختلف دارای درجات اعتبار و بار نمادین ویژه ای بوده اند.در کتاب «قوم های کهن در قفقاز، ماورای قفقاز، بین النهرین و هلال حاصل خیز» نوشته رقیه بهزادی درباره مفاهیم نمادین اعداد، آمده است: «در بسیاری از سنت ها، به ویژه در بابلی، هندی و فیثاغوری، عدد عبارت از یک اصل اساسی است که سراسر جهان عینی از آن ناشی می شود. منشا همه اشیا و هماهنگی نهفته جهان است. همچنین اصل اساسی جهان با تناسب در هنرهای تندیس گری و حجمی و در آهنگ در موسیقی و شعر است. در فلسفه کیمیاگرانه، جهان اعداد، برابر با جهان خرد است.... در میان چینی ها، اعداد فرد عبارت از «یانگ»، آسمانی، مذکر، نامتغیر و فرخنده و اعداد زوج، به منزله «یین»، زمینی، مونث و متغیر هستند.اسطوره شناسان و روان شناسان بسیاری، به طور مجزا به اعداد نمادین و مفاهیم آنها پرداخته اند اما در ایران، این مطالعات به صورت پراکنده و اندک انجام شده است.یکی از معدود آثاری که در فصلی مستقل به اعداد و مفاهیم نمادین در ایران و جهان پرداخته است، کتاب مذکور نوشته رقیه بهزادی است. در زیر به برخی از اعداد که کاربردی مهم در ادیان، تمدن ها، اساطیر و فرهنگ کهن داشته اند و در کتاب «قوم های کهن...» نوشته رقیه بهزادی و«فرهنگ نمادها» با سرپرستی ژان شوالیه و آلن گربران به آنها اشاره شده است، می پردازیم:

اسلاید 7: صفر: در آیین بودایی، هیچی و پوچی را می رساند. عبارت است از عدم، هیچ بودن و تجلی نیافتن و فاقد هر گونه کیفیت و کمیت. فیثاغوریان، عدد صفر را عبارت از شکل کامل، جوهر فرد، ابداع کننده و شامل همه چیز می دانند. در اسلام، صفر ذات الهی است. در این دین، صفر، تخم کیهانی و دارای ماهیت دوگانه است و تمامیت را نشان می دهد. شکل آن به صورت دایره میان تهی، هم پوچی مرگ و هم تمامیت زندگی را، در درون دایره نشان می دهد.یک: در چین عدد یک، آسمانی و نرینه و یانگ و فرخنده است. در آیین عیسوی، علامت پدر، خدا و الوهیت است. در نزد عبرانیان، آدونای، سرور آسمانی، فرخنده و جوهر فردیت و هوش پنهانی است. در اسلام، خداوند به عنوان یکتای مطلق بی نیاز است. تائوئی ها معتقدند که تائو، یک را و یک، دو را و سه، همه چیز را به وجود آورد. فیثاغوریان، یک را روح خدا می دانند که همه چیز از آن نشات می گیرد و جوهر فردیت است.دو: بوداییان، دو دوگانگی «سامارا» یعنی نرینه و مادینه، نظریه و عمل، حکمت و روش، همچنین کور و لنگ با هم است که یکی راه را ببیند و با هم بدان راه بروند. دو، نزد چینی ها، عدد مونث و نماد یین، زمینی و غیر فرخنده است. در تعابیر اسرارآمیز عبرانی (کابالیسم) دو، به معنای نیروی حیات، حکمت و خودآگاهی است. نزد هندوان، مشتمل بر دوگانگی شاکتا شاکتی است. در اسلام عدد دو، مشتمل بر روان است، افلاطون می گوید که عدد دو، رقمی بدون معناست زیرا در بر دارنده ارتباطی است که عامل سوم را معرفی می کند. در کتاب «فرهنگ نمادها» آمده است:«در یونان باستان دو به مادر تخصیص داشت. نشانه اصل زنانه بود. در میان تمام موضاعات و اشیاء به شدت دو وجهی، دو می تواند جرثومه پیشرفتی خلاق و همچنین پسرفتی نکبت بار باشد.

اسلاید 8: سه: عدد سه، نخستین عددی است که کلمه «همه» به آن اطلاق می شود. به قول ارسطو، عدد سه، شامل آغاز، میان و پایان است. نیروی عدد سه، همگانی است و ماهیت سه گانه جهان به عنوان آسمان با زمین و آب ها؛ تولد، حیات مرگ؛ آغاز، میان و پایان؛ گذشته، حال و آینده را نشان می دهد. عدد سه، از نظر نمادگرایی تائویی، عددی نیرومند است. زیرا دارای یک منطقه مرکزی تعادل است. عدد 3 الوهیت سه گانه تثلیث، یعنی پدر و مادر و فرزند را معرفی می کند. در کتاب «فرهنگ نمادها» زیر مدخل «سه» آمده است:«در سنت های ایرانی، عدد سه اغلب دارای شخصیت های جادویی- مذهبی است. این عدد را در سه جمله رمز دین باستان ایران می بینیم: پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک. این سه به معنای سه منجی هستند. پندار زشت، گفتار زشت و کردار زشت مختصات اهریمن یا مظهر بدی ها هستند... بادیه نشینان عرب وقتی برای اخذ تصمیمی تردید داشتند، سه سهم یا تیر انتخاب می کردند و روی یکی می نوشتند امر خدا، روی دیگری می نوشتند منع خدا و روی سومی شرحی نمی نوشتند. سپس تیرها می کردند و طبق دستور آن عمل می کردند. اگر بر تیر انتخابی شرحی نوشته نشده بود، دوباره قرعه کشی می کردند.در ادبیات عامیانه، سه آرزو، سه کوشش، سه شاهزاده، سه جادوگر، خواهران سه گانه شگفت انگیز پریان بسیار دیده می شود. اعراب پیش از اسلام، «منات» یک الهه سه گانه است که سه باکره مقدس یعنی «لات»، «عزی» و «منات» را به صورت سنگ ها یا ستون های یادمانی بدون شکل یا ستون هایی که کبوترانی بر فراز آنها بودند، نشان می دادند. چینی ها، سه را عدد مقدس، فرخنده، نخستین عدد فرد و عدد یانگ می دانند. نمادهای عدد سه نزد مسیحیان عبارت اند از تثلیث، روان، وحدت جسم و روح در انسان و نیز صفات یا تقواهای مسیحی سه تا هستند: یعنی ایمان، امید و عشق.

اسلاید 9: -اگر همه انسانها يكسان بينديشند و تنها يك تن با نظر همه مخالف باشد، كار عموم در خاموش كردن اجباري آن يك تن به همان اندازه نارواست كه،‌اگر او قدرت داشت و نوع بشر را به زور خاموش مي كرد.- زمانی فرا می رسد که عدم همکاری به اندازه همکاری، وظیفه هر کس می شود... و کسی که از این حق خود صرف نظر کند انسان شمرده نمی شود ! (گاندی)

اسلاید 10: چهارنخستین شکل جامد از چهار به وجود آمده است؛طرح یا نظم فضایی تعیّن؛ایستایی که با دوران و پویایی در تضاد است.چهار یعنی کلیّت، تمامیّت، کمال، یکپارچگی، زمین، نظم، عقل، اندازه، نسبیت، عدل. چهار نشان دهنده ی چهار جهت اصلی، چهار فصل، چهار باد، اضلاع مربع، بازوان صلیب، رودخانه های بهشتی، مناطق اهریمنی، دریاها، کوه های مقدس، گاه های شبانه روز، شکلهای چهار گانه ماه، هر شیئ چهار بخشی، و چهار عنصر در غرب( در شرق به پنج عنصر قائلند) است. تربیع خدایان با تثلیث در تضاد است. چهار در عهد قدیم عددی نمادین است،مثل چهار رودخانه ی بهشت که صلیبی شکل هستند، چهار بخش زمین و غیره، که معمولاً نمادهایی عالمگیرند. چهارتایی ها میتوانند همان طور که به شکل مربع و صلیب نشان داده میشوند به صورت چهار پر هم به تصویر در آیند.اسکاندیناوی: در اسگارد [1] چهار رود خانه ی شیر جاری است.- اسلامی: چهار بخش یک چهار واحدی عبارتند از مبدأ یا آفریننده، روح عالم، جان عالم، و ماده ی اولیه. این چهار جزء با چهار عالم قبالا منطبق است. به چهار فرشته و چهار منزل مرگ نیز قائل هستند.- بودائی: دامبا [2]یا درخت حیات چهار بخش دارد و از ریشه هایش چهار نهر مقدس بهشت جاری است که نشانگر میل فراوان به ترحم، عاطفه، عشق و بی غرضی یا چهار سوی قلب است. در آیین بودای چینی نگهبانان چهار جهت اصلی عبارتند از: مو- لی- چینگ[3] شرق با حلقه و نیزه ی یشمی؛ ویروپکشا[4] غرب، یعنی دور نگرنده که عود چهار سیمه دارد؛ ویروداکا [5] جنوب، با چتر آشفتگی آغازین؛ تاریکی و زمین لرزه؛ وئیسراونا[6] شمال، که شلاق جوال پوست پلنگی، مار، و مروارید دارد.- تائویی: چهار نگهبان لاهوتی عبارتند از: لی [7] همراه با پاگودا؛ ما[8] همراه با شمشیر؛ چو [9] با دو شمشیر؛ ون [10] با چماق میخ دار. چهار موهبت روحانی یا مخلوق مقدس عبارتند از اژدها، ققنوس، کی لین یا تکشاخ، و لاکپشت که ضمناً مظهر جهات اصلی نیز هستند.- توتنی: چهار کوتوله جهان را نگه می دارند.- چینی: چهار عدد زمین محسوب می شود که مربع نماد آن است. چهار نهر بی مرگی؛ چهار عدد زوج است؛ عدد یین[11]

اسلاید 11: سرخپوستی: عدد چهار جهت اصلی و بادها که به صورت صلیب و صلیب شکسته نشان داده می شود. اعمال تشریفاتی و آیینی چهار مرتبه تکرار می شدند. - سومری، سامی: چهار ایزد سماوی با چهار جهت اصلی یکی دانسته شده اند. - عبری: سنجش، بخشندگی، عقل. در قبالا به معنی ذاکره؛ چهار عالم قبالا؛ چهار جهت فضا و چهار سطح نظام رده ای تورات است.- فیثاغورسی: کمال؛ تناسب موزون؛ عدالت؛ زمین؛ چهار عدد سوگند فیثاغورسی است؛ چهار و ده اعداد الهی هستند؛ چهارتایی Tetraktys (2+3+4=10 ) -گنوستیکی: باربلو[12] یا ربعیّت خدا- مایایی: طاق آسمان را چهار غول نگه می دارند- مسیحی: چهار عدد جسم و سه عدد جان است. چهار نشان دهنده ی چهار رود بهشت، چهار انجیل، چهار انجیل؛ چهار نویسنده ی اناجیل؛ فرشتگان اعظم؛ اهریمنان اصلی آبای کلیسا؛ پیامبران اولوالعزم؛ فضایل اصلی ( دور اندیشی، شکیبایی، عدالت، میانه روی)؛ چهار بادی که روح واحد از آنها خارج می شود؛ سوارکاران مکاشفه یوحنا- مصری: عدد مقدس زمان؛ اندازه خورشید؛ سقف آسمان را چهار ستون نگاه می دارد؛ در چهار گوشه جنازه چهار کوزه مرده دان قرار داردکه چهار پسر هوروس[13] – چهار جهت اصلی- ایزدان چهارگانه ی مرگ که با سر بوزینه، شغال، شاهین و انسان نشان داده می شوند از آن نگهداری می کنند. - هرمسی: تربیع الهی؛ خدا- هندو: تمامیت؛ وفور؛ برهما- آفریننده، چهار صورت دارد؛ پرستشگاه روی چهار گوشه ی مربع که نماد نظم و غایت جهان است بنیاد یافته است. چهار تاتوا[14] چهار جزء انسان و مراتب عالم طبیعی ( حیوان، نبات، کانی، عقل) و چهار یوگا. چهار، طاس برنده است. چهار، نشان دهنده ی چهار طبقه و دو جفت اضداد است. - یونانی: عدد مقدس هرمس

اسلاید 12: پنج:عالم کبیر بشری، عدد انسان، زیرا به صورت پنج ضلعی است با بازوان پاهایی که از ران خارج شده اند. پنج ضلعی یعنی بیکرانگی وجود و نمادهای قدرت و کمال دایره را نیز شامل می گردد. پنج عددی گرد است، زیرا در آخرین رقمش به وجود می آید؛ سپس نیروهایش را افزایش می دهد. ستاره ی پنج پر، همانند دایره، نماد کلیت، وجود پنج جزئی[15]، عدد مرکز و نقطه ی تلاقی آسمان و زمین است. ضمناً نشان دهنده ی چهار جهت اصلی به اضافه ی مرکز نیز هست. چون خالق اصلی چهار قوه ی کبیر است، به معنای ربانیت نیز هست. پنج عدد وصلت الهی[16]است، زیرا حاصل ترکیب عدد مؤنث و زوج(( دو)) و عدد فرد و مذکر(( سه)) است. عدد پنج نماد مراقبه، دین، وساطت و تغییر پذیری است و به استثنای شرق، به معنای حس است. گلهای پنج پر وقتی که رئوس آن روبه پایین باشد، مثل پنج ضلعی نشانگر فردیت تام و تعلیم و وارد غیبی است و هنگامی که رئوس آن رو به بالا باشد، نماد سحر و جادوی سیاه است. ارقام پنج گانه نخستین دستگاه شمارش را شکل دادند.- اسلامی: پنج ستون دین، حضرات خمسه( یعنی تجلی و مظاهر حق در مقامات مختلف و عبارتند از: 1- حضرت غیب مطلق 2- حضرت جبروتیه 3- حضرت ملکوتیه4- حضرت شهادت 5- حضرت جامعه)؛ اصول دین، اعمال پنج گانه، نماز های پنج گانه

اسلاید 13: بودایی: قلب چهار جهت دارد و مرکز پنجمین جهت آن است که مظهر جهان شمولی به حساب می آید، نماد آن کوه مقدس است که چهار جزیره احاطه اش کرده اند. پنج دیانی بودا عبارتند از: ویروچانا[17]یعنی درخشان، نشانه های او عبارتند از چرخ، مرکز و سفیدی؛ آکشوبیا[18]یعنی خوددار، با نشانه های وجود، شرق و آبی؛ راتناسامباوا[19]یعنی برآمده از گوهر، با نشانه های جواهر، جنوب و زرد؛ آمیتابا[20]یعنی نور بیکران، با نشانه های غرب، قرمز؛ آموگاسیدی[21]یعنی موفقیت حتمی، نشانه هایش عبارتند از شمشیر، شمال وسبز.- پارسی: عددی است که در مراسم پارسی و مندایی بسیار پرمعنی ست و احتمالاً با پنجه مقدس روزهای کبیسه پیوند دارد.- تاروت: کارت پاپ، نماد ذهنی الهام پذیر و روشن، اندیشه ای خلاق و مظهر قوانین اخلاقی است. نقش او ماورای زندگی معمولی است. چهار نقطه ی اصلی در فضا که با یکدیگر در پنجمین نقطه فرازین متحد می شوند.-چینی: در چین پنج عنصر، پنج جوّ،پنج مرحله، پنج سیاره، پنج کوه مقدس، پنج غلّه، پنج رنگ، پنج طعم، پنج زهر،پنج افسون نیرومند، پنج فضیلت اصلی وجود دارد و تعداد مذاهب الهی و مُثل سرمدی نیز پنج تا است.- عبری: پنج یعنی قدرت و استحکام؛ عقل تندرو؛ در آیین قبالا پنج به معنی هراس است. - فیثاغورسی: وصلت الهی، ازدواج آسمان و زمین، نور، مظهر آپولون است زیرا ایزد نور است و پنج ویژگی دارد.- کیمیاگری:گل و ستاره ی پنج پر نماد جوهر پنجم است.- مسیحی: مظهر انسان پس از هبوط؛ پنج حس؛ پنج نقطه ی صلیب؛ پنج جراحت مسیح؛ ماهی ها پنج هزار بار غذا می خورند؛ اسفار موسی.- مصری: پنج تمساح نیل.- هندی: پنج جهان، پنج عنصر ظریف و پنج عنصر خشن و زمخت، رنگ های ابتدایی، حس ها، پنج صورت شیوا[22] و دو حلول پنج گانه ی ویشنو[23].- یونانی- رومی: عدد عروسی، عشق و وحدت است، عدد ونوس[24]، چون سالهای متعلق به ونوس به صورت گروه های پنج گانه است. از آنجایی که آپولون ایزد روشنایی است، پنج کیفیت دارد؛ قدرت مطلق، دانایی مطلق، حضور مطلق، پنج به معنی ازلیت و وحدت است.

اسلاید 14: [1] - Asgard [2] - Damba [3] - Mo-li-ch’ing [4] - Virupaksha [5] - Virudhaka [6] - Vaisravenna [7] - Li [8] - Ma [9] - Cho [10] - Wen [11] - Yin [12] - Barbelo [13] - Horus [14] - Tattvas [15] - Quincunx [16] - Hieros gamos [17] - Vairocana [18] - Akshobya [19] - Ratnasambhava [20] - Amitaba [21] - Amoghasiddhi [22] -siva [23] -vishnu [24] –Venus

اسلاید 15: نحوست سیزده!!؟1- در فرهنگ ایرانی صحبتی از نحوست سیزده نیست. نیاکان ما به خلاف اروپائیان و اعراب، عدد سیزده را فرخنده و خوش یمن می دانستند. ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه، آنجا که از مردم ایران باستان سخن می گوید به روزهای سال اشاره می کند و درباره سیزدهم فروردین می نویسد: ایرانیان باستان هر روز از ماه را به نامی می خوانند و سیزدهمین روز ماه، « تیر » نامیده می شود و « تیر » نام فرشته ای عزیز و نام ستاره ای بزرگ و نورانی و خجسته است. بنا براین سیزده نمی تواند نحس باشد.2- بر اساس اساطیر ایرانی در این روز، سرحد ایران و توران با تیر انداختن آرش مشخص می شود. به این معنا که میان افراسیاب که بر شهرهای ایران مسلط شده بود و منوچهر که در قلعه ترکستان متحصن گردیده بود، صلح می افتد و این دو موافقت می کنند که یک تن از لشکر منوچهر با همه توان خود تیری بیندازد و هرجا که آن تیر فرود آمد مرز دو کشور باشد ؛ وسرانجام، آرش تیری از قله دماوند می افکند که در کنار جیحون فرود می آید و به این ترتیب، ایرانیان در” تیر” روز از تیرماه که آن را « تیرگان » می خوانند از محنت رهایی می یابند. به همین سبب در این روز جشنی برپا می داشتند که همچون مهرگان و نوروز خجسته ومبارک است.3- سیزدهم هر ماه ِ شمسی که تیر روز نامیده می شود مربوط به فرشتهً بزرگ و ارجمندی است که ” تیر ” نام دارد و در پهلوی آن را تیشتر می گویند. فرشتهً مقدس تیر در کیش مزدیستی مقام بلند و داستان شیرینی دارد.4- ایرانیان ِ قدیم نیز پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ایست به باغ و صحرا می رفتند و شادی می کردند و در حقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان میرسانیدند.

اسلاید 16: آن روز که تمام می شود ؟!و آن روز که تمام می شود روز خاصی نیست. نه بلندتر یا کوتاه تر از روزهای دیگر و نه رنگ آسمان چیزی به جز آبی. خورشید و ماه مانند هر روز خواهند آمد و رفت. احساس خاصی هم نخواهد بود. روزیست مانند روزهای بیشماری که ناگهان تمام میشوند. شاید تنها یک فرق باشد، در آن روز قلب، صادقانه خواهد تپید و روح و جسم، عقل و احساس لااقل با هم یکی می شوند و در یک جهت. نیازی به گفتن چیزی یا انجام دادن کاری نیست. روز بعد که بلند شوی میبینی همه چیز تمام گشته. آرام و در سکوت. خیلی راحت تر از آنی که فکرش را می کردی، آنگاه برخواستن و اندیشیدن برای بازگشت به گذشته. گذشته ای که بیهوده رها شده بود برای رسیدن به ناشناخته ها، گذشته ای که رها شده بود برای رسیدن به درد و اکنون بعد از پایان که دیگر آینده ای نیست، همه چیز گذشته است، گذشته ای که بعد از پایان ادامه می یابد!عشق یعنی گم شدن ….در چشم معشوق…از کنار خار موژه رفتن و بی حس شدن….در چشم معشوق…عشق یعنی….حس گرمی در کنار دست معشوق…..کاش معشوق ز عاشق طلب جان میکردتا که هر بی سرو پا نام خود عاشق ننهد.

اسلاید 17: یک نظر برای “نحوست سیزده!!؟” نظر شما کاملا صحیح است. عدد 13 نه تنها نحس نیست بلکه در علم اعداد جزو اعداد مقدس می باشد. در علم اعداد اعداد 2 و 4 و 7 و 9 و 11 و 13 و … جزو اعداد مقدس هستند که با وجود و نوع خلقت ارتباط دارند. برای مثال عدد 11 عدد خلقت می باشد و عدد 19 عدد رمز گشایی کتابهای آسمانی و عدد 40 مقدار زمانی که روح از بدن مرده از آسمانهای زمینی عبور کرده و در سطح زندگانی زمینی نخواهد بود و عدد 3 زمانی است که یک روح به وضعیت جدید خود و جدا شدن از بدن فانی پی می برد. علم اعداد زیبا و دوست داشتنی است

اسلاید 18: خواص جالب عدد 142857يک عدد جديد توسط يک استاد رياضي در يونان كشف شده كه خواص جالبي داره !اگر عدد مذكور را در دو ضرب كنيم، حاصل: 285.714 ميشود ! (به ارزش مكاني 14 توجه كنيد). اگر اين عدد را در سه ضرب كنيم حاصل: 428.571 ميشود ! (به ارزش مكاني 1 توجه كنيد). اگر اين عدد را در چهار ضرب كنيم حاصل: 571.428 ميشود ! ( به ارزش مكاني 57 توجه كنيد). اگر اين عدد را در پنج ضرب كنيم حاصل: 714.285 ميشود ! (به ارزش مكاني 7 توجه كنيد). اگر اين عدد را در شش ضرب كنيم حاصل: 857.142 ميشود ! (سه رقم اول با سه رقم دوم جا بجا شده) اگر اين عدد را در هفت ضرب كنيم حاصل: 999.999 ميشود !

اسلاید 19: خواص جالب 7عدد هفت عددی است که شاید مثل همه ی عدد های دیگر در نظر ما عادی جلوه کند اما نگرش ما وقتی متبلور می شود که خواص عدد هفت را بدانیم و ببینیم چه «هفت» هایی در زندگی ما وجود دارند و ما در گیر و دار زندگی ماشینی و با بی تفاوتی از کنار آن ها رد می شویم مثلا شاید جالب باشد که بدانیم، رنگین کمان دارای هفت رنگ است.عجایب جهان، هفت تا هستند.(که به عجایب هفت گانه معروفند ) یا در یونان باستان، اسطوره ای با نام هفت خدای، در ذهن مردم نقش بسته است، ویا شهر عشق، که دراشعار عطار آمده است، هفت شهر می باشد، سوره ی مبارکه حمد، که اوّلین سوره ی قرآن کریم است، هفت آیه دارد. آسمان دارای هفت طبقه است. بهشت وجهنم هر کدام دارای هفت طبقه و درجه هستند و طواف خانه خدا هفت دور است، موسیقی ایران و یونان هفت دستگاه داد، هفت نوع ساز بادی وجود دارد و علاوه بر این هفت نت موسیقی وجود دارد(دو، ر، می، فا، سل، لا، سی) و…در سال ۱۸۸۹ میلادی کتابی ار یک جهان گرد منتشر شد که، از جمله روش شمردن را در میان قبیله ای از تورس شرح داده است. اینها برای شمردن تنها از دو واژه استفاده می کردند: یک و دو. برای عدد سه می گفتند «دو و یک » برای چهار «دو و دو»، برای پنج «دو و دو یک » و برای شش «دو و دو و دو» ولی برای عددهای بزرگ تر از ۶، هر قدر بود، می گفتند «خیلی ». گرچه این آگاهی مربوط به پایان سده ی نوزدهم است ولی می تواند گواهی بر شیوه ی شمردن در آغاز شکل گیری مفهوم عدد در میان انسان های نخستین باشد. بعد ها که برای عددهای بزرگتر هم نامی در نظر گرفتند به احتمالی برای عدد «هفت» از همان واژه ی قبلی «خیلی» یا «بسیار» استفاده کردند. عدد هفت که سده های متوالی برای آنها نا شناخته بود، اندک اندک به صورت عددی مقدس در آمد. وقتی که مصری ها، بابلی ها و دیگر امت ها توانستند پنج سیاره ی نزدیک تر به خورشید را بشناسند، با اضافه کردن ماه و خورشید، به عدد هفت رسیدند و این بر تقدس عدد ۷ افزود وقتی در قصه های کهن تر، که تا زمان ما هم ادامه پیدا کرده است، صحبت از شهری می شود که هفت برج و هفت بارو داشت، به معنای آن است که این شهر برج و باروهای بسیار داشت. هفت آسمان و هفت دریا و هفت کشور، به معنای آسمان ها و کشور ها و دریاهای بزرگ است نه هفت آسمان و هفت دریا (نه کم و نه زیاد ). هنوز در زبان فارسی اندرز می دهند « هفت بار گز کن یک بار پارچه کن ». این جمله به معنای آن نیست که برای دقت کار و کم کردن اشتباه در اندازه گیری یا هر کار دیگری باید درست ۷ بار آزمایش کرد، نه شش یا هشت بار. در اینجا هم هفت به معنی «بسیار» است. عدد۱۳ هم چنین سرنوشتی دارد….

اسلاید 20: نزد بسیاری از اقوام عهد باستان «هفت» عدد ویژه ای بود. در فلسفه و نجوم مصریان و بابلی ها، عدد هفت به عنوان مجموع هر دو زندگی، سه و چهار، جایگاه ویژه ای داشت.(پدر و مادر و فرزند؛ یعنی سه انسان، پایه و اساس زندگی هستند و عدد چهار مجموع چهار جهت آسمان و باد است.)ایرانیان قدیم در آیین زرتشت، اهورامزدا را مظهر پاکی میدانستند و برای او هفت صفت را بر می شمردند و در مقابل او اهریمن را پدید آورنده ی پلیدیها می دانستند و می گفتند در پیرامون اهورامزدا فرشتگانی هستند که مظاهر صفات حسنه هستند و برای احترام به آن ها که اول هرکدامشان سین بود هنگام سال تحویل سفره می گستراندند و هفت قسم خوراکی که نام هریک با سین شروع می شود: سیر، سرکه، سیب، سماق، سمنو، سنجد، سکه، و سبزی را سر سفره می گذاردند که به سفره ی هفت سین معروف بود.برای فیلسوف و ریاضیدان یونانی«فیثاغورث» نیز عدد هفت، مفهموم ویژه ی خود را داشت که از مجموع دو عدد سه و چهار تشکیل می شود: مثلث و مربع نزد ریاضیدانان عهد باستان اشکال هندسی کامل محسوب می شدند، از این رو عدد هفت به عنوان مجموع سه و چهار برای آن ها عدد مقدسی بود. علاوه بر این در یونان هر هفت سیاره را خدایی میدانستند: سلن، هیلیوس،آرس،هرمس، زئوس، آفرودیت و کرونوس.

اسلاید 21: یهودیان قدیم نیز برای عدد هفت معنای ویژه ای قایل بودند. در کتاب اول عهد عتیق (تورات) آمده است که خداوند جهان را در شش روز خلق کرد، در روز هفتم خالق به استراحت پرداخت. موسی در ده فرمان خود از پیروانش می خواهد که این روز آرامش را مقدس بدارند(روز شنبه و روز تعطیل یهودیان). علاوه بر این در آن کتاب مقدس هفت با عنوان عدد تام و کامل نیز استعمال شده است. از آن زمان عدد هفت نزد یهودیان و بعد ها نیز نزد مسیحیان که عهد عتیق را قبول کردند، به عنوان عددی مقدس محسوب می شد.به این ترتیب بود که از دوران باستان هفتگانه های بیشماری تشکیل شدند: یونانیان باستان همه ساله هفت تن از بهترین هنرپیشگان نقش های سنگین و غمناک و نقش های طنز و کمدی را انتخاب میکردند. آن ها مانند رومی های باستان به هفت هنر احترام میگذاشتند. روم بر روی هفت تپه بنا شده بود. در تعلیمات کلیسای کاتولیک هفت گناه کبیره(غرور، آزمندی، بی عفتی، حسد، افراط، خشم و کاهلی) و هفت پیمان مقدس(غسل تعمید، تسلیم و تصدیق، تقدیس و بلوغ، ازدواج، استغفار و توبه، غسل قبل از مرگ با روغن مقدس، در آمدن به لباس روحانیون مسیحی) وجود دارد. برای پیروان محمد(ص) آخرین مکان عروج، آسمان هفتم محسوب می شود. در بیست و هفتم ژوئن هر سال، روز «هفت انسان خوابیده » مسیحیان یاد آن هفت برادری را که در سال ۲۵۱ بعد از میلاد، برای عقیده و ایمان خود، زنده زنده لای دیوار نهاده شده و شهید شدند، گرامی می دارند؛ مردم عامه می گویند که اگر در این روز باران ببارد، به مدت هفت هفته بعد از آن هوا بد خواهد بود، آن گاه انسان باید هفت وسیله ی مورد نیازش را بسته بندی کند و با چکمه های هفت فرسخی خود به آن دورها سفر کند. صور فلکی خوشه ی پروین یا ثریا به عنوان «هفت ستاره» معروف است، در حالی که حتی با چشم های غیر مسلح میتوان در این صورت فلکی تا یازده ستاره را دید.عرفای بزرگ عشق و وصال را در هفت مرحله و هفت وادی نشان داده اند و فاصله ی بین هستی و تباهی را پنچ مرحله دانسته اند.

اسلاید 22: در افسانه ها نیز با هفت سحر آمیز برخورد می کنیم: سوار ریش آبی هفت همسر داشت، سفید برفی با هفت کوتوله پشت هفت کوه زندگی می گرد و افسانه ی اژدهای هفت سر…علاوه بر این می توان به هقت اقلیم، هفت اورنگ، هفت دفتر شاهنامه، هفت پیکر، هفت هیکل، هفت گناه کبیره، هفت خان رستم، هفت الوان، هفت گنج، هفت رکن نماز،هفت تحلیل و هفت طواف (در اعمال حج)، هفت قبله(مکه، مدینه، نجف،کربلا،کاظمین،سا مرا،مشهد) و… اشاره کرد و به این ترتیب بود که تعداد بیشماری هفتگانه در دنیا بوجود آمد و به عدد هفت تقدس خاصی بخشید.

اسلاید 23: عدد شیطان: اگر شما به دقت فیلم هایی با مضامین شیطانی و مرگ و روح رامشاهده کرده باشید مطمئنا به کارگیری عدد ۶۶۶ در این گونه فیلم ها شما را متعجب می کند. این موضوع ما را بر آن داشتبه کاوش در اسرار ۶۶۶ بپردازیم.۶۶۶را علامت ابلیس نامیده اند و این شهرت را از کتاب وحی (فصل ۱۳، شعر ۱۸، برایکامل بودن) به دست آورده است. مشخصات جالبش همواره مورد توجه ریاضیدانان بوده است. اکنون به طور خلاصه چند ویژگی ریاضیاتی عدد ۶۶۶ را بیان می کنیم.عدد ۶۶۶ به سادگی از جمع و تفریق توان های ششم سه عدد آغازین به دست می آید.36 + 62 - 16 = 666

اسلاید 24: همچنین این عدد برابر است با مجموع ارقام خود باضافه جمع توانهای سوم ارقامش.63 + 63 + 63 + 6 + 6 +6 = 666تنها پنج عدد صحیح مثبت با چنین خاصیتی وجود دارند. آنها را پیدا کنید. جمع توانهای دوم ۷ عدد اول برابر است با ۶۶۶.17۲ + 13۲ + 11۲ + 7۲ + 5۲ + ۳۲ + ۲۲ = 666جمع ۱۴۴ رقم ابتدایی عدد پی برابر ۶۶۶ است. نکته جالب اینجاست که:(6 + 6) × (6 + 6) = 144۶۶۶یکی از دو عدد صحیحی میباشد که برابر مجموع توانهای سوم از ارقام توان دوم خویش باضافه مجموع ارقام توان سومش است. یعنی:443556 = 6662295408296 = 6663( 6 + 9 + 2 + 8 + 0 + 4 + 5 + 9 + 2) + ( 63 + 53 + 53 + 33 + 43 + 43 ) = 666

اسلاید 25: ۲۵۸۳عدد دیگریست که دارای این خاصیت میباشد.مجموع ۶۶۶ عدد اول حاوی عدد ۶۶ میباشد66659 × 23 = 1533157 = 4973 + 4969 +... + 11 + 7 + 5 + 3 + 2دقیقا دو راه برای قرار دادن علامت “+” در رشته ۱۲۳۴۵۶۷۸۹ داریم تا ۶۶۶ حاصل شود در صورتیکه تنها یک راه برای رشته ۹۸۷۶۵۴۳۲۱ وجود دارد.89 + 567 + 4 + 3 + 2 + 1 = 6669 + 78 + 456 + 123 = 66621 + 543 + 6 + 87 + 9 = 666۶۶۶مقسوم علیه ۱۲۳۴۵۶۷۸۹+۹۸۷۶۵۴۳۲۱ میباشد.عدد اسمیت عدد صحیحی است که مجموعارقامش برابر است با مجموع ارقام عوامل اول خودش. ۶۶۶ یک عدد اسمیت است. زیرا:37 × 3 × 3 × 2 = 6667 + 3 + 3 + 3 + 2 = 6 + 6 + 6تابع Phi(n) در نظریه اعداد عبارت است از تعداد اعداد کوچکتر از nکه نسبت به n اولند. قابل توجه است که:Phi (666) = 6 × 6 × 6

اسلاید 26: عجایب عدد هفتعدد هفت عددی است که شاید مثل همه ی عدد های دیگر در نظر ما عادی جلوه کند اما نگرش ما وقتی متبلور می شود که خواص عدد هفت را بدانیم و ببینیم چه «هفت» هایی در زندگی ما وجود دارند و ما در گیر و دار زندگی ماشینی و با بی تفاوتی از کنار آن ها رد می شویم مثلا شاید جالب باشد که بدانیم، رنگین کمان دارای هفت رنگ است.عجایب جهان، هفت تا هستند.(که به عجایب هفت گانه معروفند ) یا در یونان باستان، اسطوره ای با نام هفت خدای، در ذهن مردم نقش بسته است، ویا شهر عشق، که دراشعار عطار آمده است، هفت شهر می باشد، سوره ی مبارکه حمد، که اوّلین سوره ی قرآن کریم است، هفت آیه دارد. آسمان دارای هفت طبقه است. بهشت وجهنم هر کدام دارای هفت طبقه و درجه هستند و طواف خانه خدا هفت دور است، موسیقی ایران و یونان هفت دستگاه داد، هفت نوع ساز بادی وجود دارد و علاوه بر این هفت نت موسیقی وجود دارد(دو، ر، می، فا، سل، لا، سی) و…

اسلاید 27: ب) تاریخچه:در سال ۱۸۸۹ میلادی کتابی ار یک جهان گرد منتشر شد که، از جمله روش شمردن را در میان قبیله ای از تورس شرح داده است. اینها برای شمردن تنها از دو واژه استفاده می کردند: یک و دو. برای عدد سه می گفتند «دو و یک » برای چهار «دو و دو»، برای پنج «دو و دو یک » و برای شش «دو و دو و دو» ولی برای عددهای بزرگ تر از ۶، هر قدر بود، می گفتند «خیلی ». گرچه این آگاهی مربوط به پایان سده ی نوزدهم است ولی می تواند گواهی بر شیوه ی شمردن در آغاز شکل گیری مفهوم عدد در میان انسان های نخستین باشد. بعد ها که برای عددهای بزرگتر هم نامی در نظر گرفتند به احتمالی برای عدد «هفت» از همان واژه ی قبلی «خیلی» یا «بسیار» استفاده کردند. عدد هفت که سده های متوالی برای آنها نا شناخته بود، اندک اندک به صورت عددی مقدس در آمد. وقتی که مصری ها، بابلی ها و دیگر امت ها توانستند پنج سیاره ی نزدیک تر به خورشید را بشناسند، با اضافه کردن ماه و خورشید، به عدد هفت رسیدند و این بر تقدس عدد ۷ افزود وقتی در قصه های کهن تر، که تا زمان ما هم ادامه پیدا کرده است، صحبت از شهری می شود که هفت برج و هفت بارو داشت، به معنای آن است که این شهر برج و باروهای بسیار داشت. هفت آسمان و هفت دریا و هفت کشور، به معنای آسمان ها و کشور ها و دریاهای بزرگ است نه هفت آسمان و هفت دریا (نه کم و نه زیاد ). هنوز در زبان فارسی اندرز می دهند « هفت بار گز کن یک بار پارچه کن ». این جمله به معنای آن نیست که برای دقت کار و کم کردن اشتباه در اندازه گیری یا هر کار دیگری باید درست ۷ بار آزمایش کرد، نه شش یا هشت بار. در اینجا هم هفت به معنی «بسیار» است. عدد۱۳ هم چنین سرنوشتی دارد….

اسلاید 28: ب) هفت و…نزد بسیاری از اقوام عهد باستان «هفت» عدد ویژه ای بود. در فلسفه و نجوم مصریان و بابلی ها، عدد هفت به عنوان مجموع هر دو زندگی، سه و چهار، جایگاه ویژه ای داشت.(پدر و مادر و فرزند؛ یعنی سه انسان، پایه و اساس زندگی هستند و عدد چهار مجموع چهار جهت آسمان و باد است.)ایرانیان قدیم در آیین زرتشت، اهورامزدا را مظهر پاکی میدانستند و برای او هفت صفت را بر می شمردند و در مقابل او اهریمن را پدید آورنده ی پلیدیها می دانستند و می گفتند در پیرامون اهورامزدا فرشتگانی هستند که مظاهر صفات حسنه هستند و برای احترام به آن ها که اول هرکدامشان سین بود هنگام سال تحویل سفره می گستراندند و هفت قسم خوراکی که نام هریک با سین شروع می شود: سیر، سرکه، سیب، سماق، سمنو، سنجد، سکه، و سبزی را سر سفره می گذاردند که به سفره ی هفت سین معروف بود.برای فیلسوف و ریاضیدان یونانی«فیثاغورث» نیز عدد هفت، مفهموم ویژه ی خود را داشت که از مجموع دو عدد سه و چهار تشکیل می شود: مثلث و مربع نزد ریاضیدانان عهد باستان اشکال هندسی کامل محسوب می شدند، از این رو عدد هفت به عنوان مجموع سه و چهار برای آن ها عدد مقدسی بود. علاوه بر این در یونان هر هفت سیاره را خدایی میدانستند: سلن، هیلیوس،آرس،هرمس، زئوس، آفرودیت و کرونوس.یهودیان قدیم نیز برای عدد هفت معنای ویژه ای قایل بودند. در کتاب اول عهد عتیق (تورات) آمده است که خداوند جهان را در شش روز خلق کرد، در روز هفتم خالق به استراحت پرداخت. موسی در ده فرمان خود از پیروانش می خواهد که این روز آرامش را مقدس بدارند(روز شنبه و روز تعطیل یهودیان). علاوه بر این در آن کتاب مقدس هفت با عنوان عدد تام و کامل نیز استعمال شده است. از آن زمان عدد هفت نزد یهودیان و بعد ها نیز نزد مسیحیان که عهد عتیق را قبول کردند، به عنوان عددی مقدس محسوب می شد.

اسلاید 29: به این ترتیب بود که از دوران باستان هفتگانه های بیشماری تشکیل شدند: یونانیان باستان همه ساله هفت تن از بهترین هنرپیشگان نقش های سنگین و غمناک و نقش های طنز و کمدی را انتخاب میکردند. آن ها مانند رومی های باستان به هفت هنر احترام میگذاشتند. روم بر روی هفت تپه بنا شده بود. در تعلیمات کلیسای کاتولیک هفت گناه کبیره(غرور، آزمندی، بی عفتی، حسد، افراط، خشم و کاهلی) و هفت پیمان مقدس(غسل تعمید، تسلیم و تصدیق، تقدیس و بلوغ، ازدواج، استغفار و توبه، غسل قبل از مرگ با روغن مقدس، در آمدن به لباس روحانیون مسیحی) وجود دارد. برای پیروان محمد(ص) آخرین مکان عروج، آسمان هفتم محسوب می شود. در بیست و هفتم ژوئن هر سال، روز «هفت انسان خوابیده » مسیحیان یاد آن هفت برادری را که در سال ۲۵۱ بعد از میلاد، برای عقیده و ایمان خود، زنده زنده لای دیوار نهاده شده و شهید شدند، گرامی می دارند؛ مردم عامه می گویند که اگر در این روز باران ببارد، به مدت هفت هفته بعد از آن هوا بد خواهد بود، آن گاه انسان باید هفت وسیله ی مورد نیازش را بسته بندی کند و با چکمه های هفت فرسخی خود به آن دورها سفر کند. صور فلکی خوشه ی پروین یا ثریا به عنوان «هفت ستاره» معروف است، در حالی که حتی با چشم های غیر مسلح میتوان در این صورت فلکی تا یازده ستاره را دید. عرفای بزرگ عشق و وصال را در هفت مرحله و هفت وادی نشان داده اند و فاصله ی بین هستی و تباهی را پنچ مرحله دانسته اند.در افسانه ها نیز با هفت سحر آمیز برخورد می کنیم: سوار ریش آبی هفت همسر داشت، سفید برفی با هفت کوتوله پشت هفت کوه زندگی می گرد و افسانه ی اژدهای هفت سر… علاوه بر این می توان به هقت اقلیم، هفت اورنگ، هفت دفتر شاهنامه، هفت پیکر، هفت هیکل، هفت گناه کبیره، هفت خان رستم، هفت الوان، هفت گنج، هفت رکن نماز،هفت تحلیل و هفت طواف (در اعمال حج)، هفت قبله(مکه، مدینه، نجف،کربلا، کاظمین، سامرا، مشهد) و… اشاره کرد و به این ترتیب بود که تعداد بیشماری هفتگانه در دنیا بوجود آمد و به عدد هفت تقدس خاصی بخشید

اسلاید 30: بازی با اعداد در نیمه سده نوزدهم میلادی «ژرژ بول» ریاضیدان ایرلندی- پدر نویسنده كتاب خرمگس- نخستین كتاب «منطق ریاضی» را همراه با نمادها و نشانه های تازه ای منتشر كرد، حتی مورد اعتراض بسیاری از ریاضیدانان قرار گرفت كه «این یك نوع بازی با علامت هاست و هیچ گونه كاربردی ندارد»، در ضمن «انسان را از اندیشیدن بازمی دارد.

اسلاید 31: وقتی می شنویم یا می خوانیم «محمد خوارزمی» دانش جبر را به وجود آورد، «خیام» آن را ادامه داد و «جمشید كاشانی» توانست با ظرافت و زیبایی یك معادله درجه سوم را برای محاسبه دقیق سینوس یك درجه حل كند و یا «ابوالوفای بوزجانی» و «ابوریحان بیرونی» پایه های مثلثات را ریختند و بیشتر دستورهای آن را به دست آوردند و آنها را ثابت كردند و سرانجام «نصیرالدین طوسی» كتاب مستقلی درباره مثلثات تالیف كرد، ممكن است با سهل اندیشی تصور كنیم این دانشمندان بزرگ زندگی بی دغدغه ای داشته اند و از آنجا كه «غم نان» آنها را آشفته نمی كرد، در ساعت های فراغت خود به «بازی» با عدد و شكل می پرداخته اند تا هم وقت خود را پر كنند و هم ذهن جست وجوگر خود را با كشف رازهای عدد و شگفتی های شكل راضی نگه دارند... و ما وقتی در سال های دبیرستان ساعت ها روی یك مسئله هندسی كار می كنیم و یا ضمن جست وجوی راه حل مسئله های جبری یا اثبات درستی اتحادهای مثلثاتی ساعت ها وقت خود را می گذرانیم، ممكن است این پرسش از ذهن ما بگذرد كه «اینها كدام دشواری زندگی را حل می كنند؟» و «این همه فرمول ها و شكل های انتزاعی كدام یك از دردهای بی شمار انسان امروز را درمان می كنند؟» و... وقتی در نیمه سده نوزدهم میلادی «ژرژ بول» ریاضیدان ایرلندی- پدر نویسنده كتاب خرمگس- نخستین كتاب «منطق ریاضی» را همراه با نمادها و نشانه های تازه ای منتشر كرد، حتی مورد اعتراض بسیاری از ریاضیدانان قرار گرفت كه «این یك نوع بازی با علامت هاست و هیچ گونه كاربردی ندارد»، در ضمن «انسان را از اندیشیدن بازمی دارد، تنها به رابطه ها و دستورها توجه دارد و دشمن تفكر است». ولی بعد وقتی ماشین محاسبه و رایانه به میدان آمد، معلوم شد كه بدون منطق ریاضی حتی یك گام هم نمی توان برداشت.

اسلاید 32: وقتی «كپلر» (۱۶۳۰- ۱۵۷۱میلادی) برای بررسی حركت سیاره ها و «نیوتن» (۱۷۲۷- ۱۶۴۳ میلادی) برای طرح مكانیك آسمانی خود متوجه اهمیت جدی ویژگی های مقاطع مخروطی (دایره، بیضی، هذلولی و سهمی) شد، نوشته های «مناخوسموس» (۳۵۰ سال پیش از میلاد) و «آپولونیوس» (۲۵۰ سال پیش از میلاد) را درباره مقطع های مخروطی -كه نزدیك به دو هزار سال در فراموشی به سر می بردند- از قفسه ها بیرون كشیدند، گرد و خاك بیست سده را از آنها زدودند و بحث ها و بررسی های مربوط به اخترشناسی و مكانیك آسمانی خود را بر اساس قضیه ها و مسئله های این نوشته ها مستدل كردند. ریاضیات همیشه و در تمامی طول تاریخ خود با زندگی و عمل بستگی داشته است. با وجود این در تاریخ ریاضیات می توان دوره هایی را تشخیص داد كه در آنها اهمیت درجه اول به ریاضیات كاربردی داده شده است. دوره هایی هم وجود دارد كه در آنها ریاضیات با سمت گیری نظری (محض) پیش رفته است. در واقع مسیر ریاضیات به تناوب از دوره ریاضیات كاربردی به ریاضیات محض و برعكس عبور كرده است. دو دوره اصلی از سمت گیری كاربردی ریاضیات را در گذشته می شناسیم. دوره اول كه از هزاره های پیش از میلاد و در واقع از زمان پیدایش انسان آغاز می شود و تا سده های ششم و هفتم پیش از میلاد ادامه دارد، دوران شكل گیری مفهوم های اصلی ریاضیات (یعنی عدد و شكل) در بستگی تنگاتنگ با نیازهای زندگی است. نخستین جهش در پیشرفت ریاضیات در پیدایش خط به وجود آمد.

اسلاید 33: خط به انسان امكان داد تا نیت خود را به صورت ساده ثبت كند و با نشانه ها و نمادها اندیشه خود را برای دیگران و هم برای آیندگان باقی بگذارد. در دوره نخست مسیر تكاملی با سمت گیری كاربردی در آغاز ریاضیات از سایر آگاهی های انسان جدا نبود. حتی در مرحله های پیشرفته تر، كاتبان و دبیران (كه اغلب كاهنان بودند) همه كاره بودند: پیشامدهای تاریخی و سیاسی را ثبت می كردند، آینده را پیشگویی می كردند و در ضمن حساب های لازم را نگه می داشتند. به تدریج با بغرنج شدن زندگی محاسبان و ریاضیدانان از كاتبان جدا شدند و صنف خاصی را تشكیل دادند، حتی برای آماده كردن نسل بعدی و انتقال دانش خود به دیگران كلاس های آموزشی را اداره می كردند. و این در واقع نقطه آغاز ریاضیات نظری به مفهوم ساده و اولیه خود بود. گرچه در این كلاس ها به طور كامل و بدون استثنا از مسئله هایی استفاده می شد كه به روشنی جنبه كاربردی داشت، ولی خود مسئله ها كم و بیش فرضی و ساخته ذهن معلمان بود. دیگر منتظر نمی ماندند تا ساختن یك انبار یا تقسیم غذا بین سربازان یا تقسیم زمینی كه مرزهای آن، به خاطر ریزش باران و یا طغیان آب، شسته شده بود، مطرح شود.آن وقت «صاحبان دانش زمان» تلاش خود را برای حل آنها آغاز كنند، بلكه از قبل، مسئله ها را آماده می كردند و راه حل آنها را به شاگردان خود می آموختند. حتی به تدریج مسئله هایی مطرح و حل می شد كه، به ظاهر، اندكی دور از كاربرد عملی بود. از این جمله می توان از مسئله های عكس نام برد. اگر پیش از آن، با در دست داشتن بعدهای یك ساختمان، سطح بنا و گنجایش ساختمان را محاسبه می كردند،

اسلاید 34: اكنون با فرض معلوم بودن سطح یا حجم و برخی بعدها، راه یافتن اندازه بعد مجهول را جست وجو می كردند. و این، در واقع، سر بر آوردن جوانه های نازك ریاضیات نظری بود. در این دوره اثبات و استدلال منطقی كمتر آموزش داده می شد. حتی در حالت هایی هم كه به احتمالی معلم در ذهن خود با نوعی استدلال آشنا بود آن را به شاگردان خود منتقل نمی كرد و شاگرد باید تنها یاد می گرفت كه چگونه جواب مسئله را به دست آورد و هیچ گونه چون و چرا نداشته باشد.طبیعی است قانون های موجود كه به صورت «دستور» و «فرمان» از نسلی به نسل دیگر منتقل می شد، نمی توانست دقیق و بی عیب باشد. برای محاسبه مساحت زمینی كه به شكل چهارضلعی بود، نصف مجموع دو ضلع روبه رو را در نصف مجموع دو ضلع روبه روی دیگر ضرب می كردند (كه تنها برای مستطیل درست است) و برای محاسبه مساحت مثلث متساوی الساقین نصف حاصلضرب قاعده در ساق را به دست می آوردند و این گرچه برای محاسبه های عملی آن روزگار مشكلی به وجود نمی آورد، اما درست و دقیق نبود. اعتبار هر آموزشی به اعتبار «معلم» و اعتبار هر نوشته ای به اعتبار نویسنده آن مربوط بود ولی زندگی راه خود را می رفت و روز به روز بغرنج تر می شد و در نتیجه محاسبه ها «استدلال»های قبلی برای حل دشواری های تازه كافی نبود. به تدریج اعتبار «صاحبان اعتبار» فروریخت و توجه به ریشه های استدلالی و منطقی ریاضی روزافزون شد، جوانه های ریاضیات نظری كه در سایه قرار داشت، شكوفا شد و به تدریج ریاضیات كاربردی را در سایه خود قرار داد. انگیزه درونی ریاضیات نظری (یعنی منطق و استدلال) به عنوان عامل تعیین كننده مسیر ریاضیات به كار افتاد و انگیزه بیرونی (یعنی مشاهده و تجربه) به صورت عاملی درجه دوم درآمد.

اسلاید 35: بعضی از اعداد در نزد مردم جایگاه ویژه ای دارند نه تنها در فرهنگ و رسوم مردم بلکه در ادیان ملل مختلف نیز نگاهی متفاوت و متمایز به این اعداد شده است.بعضی از اعداد مقدس و خوش یمن و بعضی بد یمن و نحس محسوب شده اند.نظیر عدد شش هفت نه و چهل که تقدس یافته و عد سیزده که نحس شده است.عدد هفت از قدیمی ترین اعدادی است که همواره در نظر مردم مورد توجه بوده و غالبا به عنوان عددی خوش یمن و خوش اقبال از آن به نیکی یاد شده است.عدد هفت را در بسیاری از فرهنگها و ادیان کاملترین عدد شمرده اند.اولین قومی که به عدد هفت توجه نمودقوم سومر است و اقوام هند و یونان و آلمانی نیز این عدد را مقدس شمرده اند.در فرهنگ ایرانی نیزعدد هفت جایگاه ویژه ای دارد.در آیین مقدس اسلام هم به عدد هفت اشارات فراوانی شده است. در این نوشتار کوتاه و گذرا و به صورت فهرست وار اشاره ای به جایگاه عدد هفت در فرهنگ و ادیان مردم می افکنیم.

اسلاید 36: هفت فرشته در آیین زرتشت: بهمن اردیبهشت شهریور اسپندار مز خرداد امرداد و اهورا مزدا.هفت فرشته در آیین یهود:رفاییل جبرییل شماییل زوکاییل میکاییل اناییل کفزاییل.هفت فرشته در آیین مسیحیت(انجیل یوحنا)هفت غسل تعمید هفت مناسک هفت روح پلید و.... را میتوان نام برد.هفت دوزخ در قرآن:سقر.سعیر.نطی.حطمه.جحیم جهنم.هاویه.قران کریم شامل هفت موضوع میباشد.وعده وعید وعظ قصص امر نهی داعیه.اگر خودت هفت سبع از بر خوانی چو آشفتی الف ب ت ندانیهفت چشمه در بهشت:هفت کوثر کافور میم سلسبیل تسنیم معین زنجیلاولین سوره قران مجید هفت آیه دارد.خواب دیدن فرعون هفت گاو فربه و هفت گاو لاغر و هفت سنبله تر و هفت سنبله خشک.هفت شبانه روز بلای قوم عاد و هفت سال قحطی و بلا برای قوم حضرت هودهفت آیه قران که با سلام شروع میشود سلام قول من رب الرحیم.سلام علی نوح فی العالمین.سلام علی ابراهیم سلام علی موسی و هارون سلام علی آل یاسین.سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین.سلام حتی مطلع الفجر.از امام الموحدین حضرت علی ولی الله نقل میشود که اگر در روز عید نوروز هفت سوره قران را که سلام دارد با زعفذان و گلاب بر چینی بنویسند آبش را میل کنند تا یکسال از درد محفوظ میمانند.

اسلاید 37: هفت جای بدن اسلام در هنگام عبادت در برابر خالق بر خاک سابیده میشوند.هفت وادی سلوک و عرفان طلب عشق معرفت استغنا توحید حیرت و فنا.هفت دسته از مردان خدایی:اقطاب ابدال اخبار اوتاد غوشه نقبا نجباهفت قلم:ثلث محقق توقیع رحان رقاع نسخ تعلیقهفت خط خط جور خط بغداد خط بهره خط ارزاق خط ور شکر خط کاسه گر و خط فروردینه.هفت خط داشت جام جمشیدی هر یکی در صفا چو آیینه(نایب الممالک فراهانی)هفت آوای موسیقی ایران:شور ماهور همایون سه گاه چهار گاه نوا پنج گاههفت درخت مقدس:زیتون سیب انار به سرو نارنج بید.هفت اختر:قمر عطارد زهره شمس مریخ مشتری زحلدر قبل اسلام بر سر سفره نوروز هفت چیز را که با هفت شین بوده تزیین میکردند و آن هفت شین عبارت بودند از:شمع شیر شربت شکر شیرینی شراب و شانه.اما پس از اسلام به علت حرام بودن شراب این هفت شین تبدیل به هفت سین میگردد آن هفت سین عبارتند از سیر سرکه سنجد سبزی سماق سمنو سبزی همچنین بر سر سفره نوروزی چیزهای دیگری نیز که مایه برکت و خوش یمنی است قرار میدهند از آن جمله تخم مرغ رنگ کرده سکه ماهی قرمز شیرینی نان میوه گل وگلاب.نمونه هایی در فرهنگ و تاریخ و نمدن ملل مختلف میباشد که علاقمندان میتوانند به کتابهای تحلیل هفت پیکر از دکتر محمد معین هفت در قلمرو فرهنگ جهان از موید شریف محلاتی مراجعه نمایید