تخت جمشید

تخت جمشید

اسلاید 1: in the name of god rafiei perspolic & akropolic

اسلاید 2: سراسرنمای شرقی-غربی از تخت جمشید

اسلاید 3:

اسلاید 4: تَختِ جَمشید یا پارسه که در شهرستان مرودشت در شمال استان فارس واقع است، نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان پیوسته، پایتخت مجلل و تشریفاتی امپراتوری ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌است. در این شهر باستانی، مجموعه کاخ‌هایی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده‌است و به مدت حدود ۵۰ سال، مرکزی برای برگزاری مراسم آیینی و جشن‌ها مخصوصاً نوروز بوده‌است. تخت جمشید با نام‌های پارسه، هزارستون، چهل منار و پرسپولیس نیز معروف است. در نخستین روز سال نو گروه‌های زیادی از ملل گوناگون به نمایندگی از ساتراپی‌ها یا استانداری‌ها با پیشکش‌هایی متنوع در تخت جمشید جمع می‌شدند و هدایای خود را به شاه تقدیم می‌کردند. بنیانگذار تخت جمشید داریوش بزرگ بود، البته پس از او پسرش خشایارشا و نوه‌اش اردشیر یکم با گسترش این مجموعه به بزرگی آن افزودند. بسیاری از اطلاعات موجود که در مورد تاریخ هخامنشیان و فرهنگ آنها در دسترس است به خاطر سنگ‌نبشته‌هایی است که در این کاخ‌ها و بر روی دیواره‌ها و لوحه‌های آن حکاکی شده‌است. باور تاریخدانان بر این است که اسکندر مقدونی سردار یونانی در ۳۳۰ پیش از میلاد، به ایران حمله کرد و تخت جمشید را به آتش کشید و احتمالاً بخش عظیمی از کتابها، فرهنگ و هنر هخامنشی را با اینکار نابود نمود. با این‌حال ویرانه‌های این مکان هنوز هم در شهرستان مرودشت در استان فارس برپا است و باستان شناسان از ویرانه‌های آن نشانه‌های آتش و هجوم را بر آن تأیید می‌کنند.این مکان از سال ۱۹۷۹ یکی از آثار ثبت شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است.

اسلاید 5: واژه پارسه، تخت جمشید و پرسپولیس نام تخت جمشید در زمان ساخت «پارسَه» به معنای «شهر پارسیان» بود. یونانیان آن را پِرسپولیس (به یونانی یعنی «پارسه‌شهر») خوانده‌اند. در فارسی معاصر این بنا را تخت جمشید یا قصر شاهی جمشید پادشاه اسطوره‌ای ایران می‌نامند. در شاهنامه فردوسی آمده‌است:جمشید پادشاهی عادل و زیبارو بود که نوروز را بر پا داشت و هفتصد سال بر ایران پادشاهی کرد. اورنگ یا تخت شاهی او چنان بزرگ بود که دیوان به دوش می‌کشیدند.سوی تخت جمشید بنهاد روی                     چو انگشتری کرد گیتی بر اوی  (شاهنامه)

اسلاید 6: نگاره قدیمی از تخت جمشید

اسلاید 7: صدها سال پس از حمله اسکندر و اعراب و در زمانی که یاد و خاطره پادشاهان هخامنشی فراموش شده بود، مردمی که از نزدیکی خرابه‌های پارسه عبور می‌کردند، تصاویر حکاکی شدهٔ تخت شاهی را می‌دیدند که روی دست مردم بلند شده‌است و از آنجا که نمی‌توانستند خط میخی کتیبه‌های حک شده روی سنگ‌ها را بخوانند، می‌پنداشتند که این همان اورنگ جمشید است که فردوسی در شاهنامه خود از آن یاد کرده‌است. به همین خاطر نام این مکان را تخت جمشید نهادند. بعدها که باستان‌شناسان توانستند خط میخی کتیبه را ترجمه کنند، متوجه شدند که نام اصلی آن پارسه بوده‌است. نام مشهور غربی این محل یعنی پِرسِه پلیس ریشه غریبی دارد. در زبان یونانی، پِرسِه پلیس و یا به صورت شاعرانه آن پِرسِپ تولیس (Perseptolis) لقبی است برای آتنه الهه خرد، صنعت و جنگ که ویران‌کنندهٔ شهرها معنی می‌دهد. این لقب را آشیل، شاعر یونانی سده پنجم پیش از زادروز، به حالت تجنیس و بازی با لغات، در مورد شهر پارسیان به کار برده‌است.

اسلاید 8: سازه و موقعیت مکانی تخت جمشیدپلکان ورودی تخت جمشیدپلکان شمالیپلکان شرقیآرامگاه اردشیر سومباروهادروازه کشورهاخیابان سپاهیاندروازه ناتمامآپاداناکاخ صدستونکاخ سه‌درکاخ تچرکاخ هدیشخزانه شاهیکاخ ملکه و موزهپادگان۳۲ ستونکاخ ج

اسلاید 9: پلکان‌های ورودی سکو و دروازهٔ مللورود سکو، دو پلکان است که روبروی یکدیگر و در بخش شمال غربی مجموعه قرار دارند که همچون دستانی است که آرنج خویش را خم کرده و بر آن است تا مشتاقان خود را از زمین بلند یکند و در سینهٔ خود جای دهد. این پلکان‌ها از هر طرف ۱۱۱ پله‌ٔ پهن و کوتاه(به ارتفاع ۱۰ سانتیمتر) دارند. بر خلاف عقیدهٔ بسیاری از مورخین که مدعی بودند ارتفاع کم پله‌ها به خاطر این بوده که اسب‌ها نیز بتوانند از پله‌ها بالا بروند، پله‌ها را کوتاهتر از معمول ساخته‌اند تا راحتی و ابهت میهمانان (که تصاویرشان با لباسهای فاخر و بلند بر دیوارهای تخت جمشید نقش بسته) هنگام بالا رفتن حفظ شود. بالای پلکان‌ها، بنای ورودی تخت جمشید، دروازه بزرگ یا دروازهٔ خشایارشا یا دروازه ملل، قرار گرفته‌است. ارتفاع این بنا ۱۰ متر است. این بنا یک ورودی اصلی و دو خروجی داشته‌است که امروزه بقایای دروازه‌های آن برجاست. بر دروازهٔ غربی و شرقی طرح مردان بالدار و طرح دو گاو سنگی با سر انسانی حجاری شده است‌. این دروازه‌ها در قسمت فوقانی با شش کتیبهٔ میخی تزیین یافته‌اند. این کتیبه‌ها پس از ذکر نام اهورامزدا به اختصار بیان می‌کند که: «هر چه بدیده زیباست، به خواست اورمزد انجام پذیرفته‌است.»[دو دروازه خروجی یکی رو به جنوب و دیگری رو به شرق قرار دارند و دروازه جنوبی رو به کاخ آپادانا، یا کاخ بزرگ بار، دارد.

اسلاید 10:

اسلاید 11:

اسلاید 12:

اسلاید 13:

اسلاید 14:

اسلاید 15:

اسلاید 16:

اسلاید 17:

اسلاید 18: کاخ تچرتچر یا تچرا به معنای خانه زمستانی است. این کاخ نیز به فرمان داریوش کبیر بنا شده و کاخ اختصاصی وی بوده‌است. روی کتیبه‌ای آمده : «من داریوش این تچر را ساختم.» این کاخ یک موزه خط به شمار می‌رود از پارسی باستان گرفته در این کاخ کتیبه وجود دارد تا خطوط پهلوی بالای ستون‌ها از نمای مصری استفاده شده‌است. قسمت اصلی کاخ توسط داریوش بزرگ و ایوان و پلکان سنگی جنوبی توسط خشایارشا و پلکان سنگی غربی توسط اردشیر دوم بنا شده‌است.داریوش، تاچارا یا تالار آیینه را به عنوان قصر خصوصی خود ساخت. این تالار با سنگهای صیقلی پوشیده شده بوده که در اثر تابش نور از پنجره ها تصویری منعکس می شده است..

اسلاید 19:

اسلاید 20:

اسلاید 21:

اسلاید 22:

اسلاید 23:

اسلاید 24:

اسلاید 25:

اسلاید 26:

اسلاید 27:

اسلاید 28: کاخ هَدیشاین کاخ که کاخ خصوصی خشایارشا بوده‌است در مرتفع‌ترین قسمت صفهٔ تخت جمشید قرار دارد. این کاخ از طریق دو مجموعه پلکان به کاخ ملکه ارتباط دارد. احتمال می‌رود آتش سوزی از این مکان شروع شده باشد به خاطر نفرتی که آتنی‌ها از خشایارشا داشتند به خاطر به آتش کشیده شدن آتن به دست وی. رنگ زرد سنگ‌ها نشان دهنده تمام شدن آب درون سنگ‌ها به خاطر حرارت است. اینجا مکان کوچکی بوده ۶*۶ ستون قرار داشته‌است. به خاطر ویرانی شدید اطلاعات زیادی در مورد این کاخ در دسترس نیست خیلی‌ها از اینجا به عنوان کاخ مرموز نام برده‌اند. هدیش به معنای جای بلند است و چون خشایارشا نام زن دوم او هدیش بوده‌است نام کاخ خود را هدیش می‌گذارد این کاخ در جنوبی‌ترین . کوه است قسمت صفه قرار دارد و قسمت‌های زیادی از کف از خود هدیش قصر اختصاصی خشایار شاه بوده است. این کاخ با مساحت. اولین مکانی بود که اسکندر به آتش کشید 2،250

اسلاید 29:

اسلاید 30:

اسلاید 31:

اسلاید 32:

اسلاید 33:

اسلاید 34:

اسلاید 35: کاخ سه‌در کاخ سه‌در، تالار شورا، دروازه شاهان، سه‌دروازه، سه دری یا کاخ مرکزی، در مرکز کوشک شاهی تخت‌جمشید قرار دارد. این کاخ توسط سه درگاه و چند راهرو به کاخ‌های دیگر راه می‌یابد و از این جهت آن را کاخ مرکزی و یا سه دری نیز می‌خوانند. چون بر پلکان‌های این کاخ، نجیب‌زادگان پارسی را نقش کرده‌اند که به حالتی دوستانه و غیر رسمی، برای ملاقات فرمانروا می‌روند و نیز به سبب نوع کاربری و موقعیت کاخ، گاهی آن را تالار شورا نیز نامیده‌اند. پیشتر بنای این کاخ را به داریوش بزرگ نسبت می‌دادند، اما دلایلی در دست است که ساخت کامل آن به وسیله اردشیر یکم صورت گرفته بوده‌است.

اسلاید 36:

اسلاید 37: کاخ صدستون وسعت این کاخ در حدود ۴۶۰۰۰ فوت مربع (حدود ۴۳۰۰ متر مربع) است و سقف آن به‌وسیلهٔ صد ستون که هر کدام ۱۴ متر ارتفاع داشته‌اند، بالا نگه داشته می‌شده‌است.

اسلاید 38:

اسلاید 39:

اسلاید 40:

اسلاید 41: کاخ شورابه این مکان کاخ شورا یا تالار مرکزی می‌گویند. احتمالاً شاه در اینجا با بزرگان به بحث و مشورت می‌پرداخته‌است. با توجه به نقوش حجاری شده، از یکی از دروازه‌ها شاه وارد می‌شده و از دو دروازه دیگر خارج می‌شده‌است. به این دلیل به این جا کاخ شورا می‌گویند که در اینجا دو سرستون انسان وجود داشته که جاهای دیگری نیست و سر انسان سمبل تفکر است

اسلاید 42:

اسلاید 43: کاخ آپادانا کاخ آپادانا از قدیمی‌ترین کاخ‌های تخت جمشید است. این کاخ که به فرمان داریوش بزرگ بنا شده‌است، برای برگزاری جشن‌های نوروزی و پذیرش نمایندگان کشورهای وابسته به حضور پادشاه استفاده می‌شده‌است. این کاخ توسط پلکانی در قسمت جنوب غربی آن به «کاخ تچرا» یا «کاخ آینه» ارتباط می‌یابد. کاخ آپادانا از ۷۲ ستون تشکیل شده‌است که در حال حاضر ۱۴ ستون آن پابرجاست ته ستونهای ایوان کاخ گرد ولی ته ستونهای داخل کاخ مربع شکل است

اسلاید 44:

اسلاید 45:

اسلاید 46:

اسلاید 47: پلکان‌های کاخ آپادانا

اسلاید 48:

اسلاید 49: کاخ ملکهاین کاخ توسط خشایارشا ساخته شده‌است و به نسبت سایر بناها در ارتفاع پایین‌تری قرار گرفته‌است. بخشی از این کاخ در سال ۱۹۳۱ توسط شرق‌شناس مشهور، پرفسور ارنست امیل هرتزفلد، خاکبرداری و از نو تجدیدبنا شد و امروزه به عنوان موزه و ادارهٔ مرکزی تأسیسات تخت جمشید مورد استفاده قرار گرفته‌است.

اسلاید 50:

اسلاید 51:

اسلاید 52:

اسلاید 53:

اسلاید 54:

اسلاید 55:

اسلاید 56: کاخ هکاخ ه یا کاخ اچ یکی از کاخ‌های تخت جمشید است که در جنوب‌غربی تخت‌گاه و در غرب کاخ هدیش قرار گرفته است. پلکان منقوشی که از دو جانب به این کاخ راهبر است، اکنون حالتی نیمه ویران دارد. پلکان اصلی به گواهی قطعه مکتوبی که از آن به جای مانده، به بنایی تعلق دارد که خشایارشا آغاز و اردشیر یکم آن را تمام کرده است

اسلاید 57: تخت جمشید و نمادهای امروزیتخت جمشید در نزد ایرانیان دارای جایگاه والایی است به‌گونه‌ای که ایرانیان این نگاره‌ها را در کاربردهای گوناگون به کار می‌گیرند. برای نمونه نشان هواپیمایی ملی ایران (هما - ایران ایر) سر یک پرنده هما است، همچنین نشان بانک پارسیان از نگاره‌های تخت جمشید الهام گرفته شده‌است. باشگاه پرهوادار پرسپولیس تهران افزون بر نام غربی - یونانی تخت جمشید، دارای نشان پرنده همای پارسه است. 

اسلاید 58: نشان هواپیمایی ایران ایر (پرنده هما)

اسلاید 59:

اسلاید 60: پرنده هما در تخت جمشیدنشان باشگاه پرسپولیس تهران

اسلاید 61: سنگ نگاره شاخ گل تخت جمشیدنشان بانک پارسیان

اسلاید 62: آکروپلیس

اسلاید 63:

اسلاید 64: Acropolis آکروپولیسبه یونانی قدیم: بلندشهر یا دژشهر. در شمال شرقی پارتنون در آتن، پایتخت یونان قرار دارد. آتن پایتخت کشور یونان است. نام این شهر تاریخی از آتنا ایزدبانوی خرد و جنگ و الهه نگهبان این شهر گرفته شده است. مجموعه تاریخی آکروپولیس برای مردم یونان یک نماد ملی است بر همین اساس هر شهر یونان باستان دارای آکروپولیس معادل دژ یا قلعه مستحکم بوده‌است. این مجموعه با دقت و ظرافت بسیار دقیق هندسی و ریاضی ساخته شده‌است

اسلاید 65: آکروپلیس شهر آتنآکروپلیس آتن معروف به آکروپلیس، به معنای شهر مرتفع یا صخره مقدس که در یونان و تمام دنیا فراوان است. اگر چه آکروپلیس‌های دیگری در یونان قرار دارد، اهمیت این آکروپلیس آنقدر زیاد است که نام آکروپلیس به عنوان اسم خاص مربوط به همین مکان است. آکروپلیس رسماً به عنوان بنای برجسته در میراث فرهنگی اروپا در ۲۶ مارس ۲۰۰۷ (۶ فروردین ۱۳۸۶) به ثبت رسیده‌است. آکروپلیس بر روی یک تپه سنگی صاف که دارای ۱۵۰ متر ارتفاع از سطح دریاست در داخل شهر آتن یونان بنا گردیده‌است. قبلا این بنا به نام «سکروپیا» مشتق از نام افسانه‌ای مرد ماری، به نام ککروپس یا سکروپس اولین پادشاه آتن نامیده می‌شد.

اسلاید 66: تصور شكل اصلی آکروپلیس در یک نقاشی 1846 توسط لئو ون کلنز

اسلاید 67:

اسلاید 68:

اسلاید 69: آکروپلیس از نظر ظاهری یک تخته سنگ شیب‌داری است که چشم انداز اصلی شهر آتن را تشکیل می‌دهد. این بنا در 5 قرن پیش از میلاد مسیح ساخته شده است. این اثر امروزه یکی از اصلی ترین بناهای میراث فرهنگی جهان است. این بنا به اواخر دوره برنز باز می‌گردد و بهترین .نمونه از بناهای کلاسیک نوع معماری یونانی است نقطه مرکزی آکروپلیس، بنای بسیار جالب معبد پارتنون می‌باشد. پارتنون برای احترام به آتنا خدای محافظ شهر ساخته شد.

اسلاید 70: از بناهایی که در آکروپولیس ساخته شد، پارتنون (معبد مقدس آتنا پارتنوس) نخستین و بزرگترین بنا بود . معماران آن ایکتینوس و کالیکراتس بودند و پیکره های تزیینی آن به سرپرستی فیدیاس دوست پریکلس و یکی از بزرگترین پیکرتراشان جهان ساخته و نصب شدند. پارتنون از لحاظ نقشه ساختمانی یک معبد دورستونی است و عرض آن اندکی از یک دوم طولش بیشتر است. مقصوره ی پارتنون به دو بخش تقسیم شده است: در بخش بزرگتر تندیس آتنا پارتنوس از عاج و طلا، به بلندی تقریباً دوازده متر و کار فیدیاس پیکرتراش قرار گرفته بود: بخش کوچکتر به عنوان گنج خانه اتحادیه دلوس طراحی شده بود، ولی بخش عمده پولی که اعضای اژه ای این اتحادیه به گنج خانه سرازیر می کردند .صرف اجرای پروژه های ساختمانی جاه طلبانه پریکلس می شد

اسلاید 71:

اسلاید 72: درون دو اتاق، به طرق متفاوت آراسته شده بود. خود مقصوره دو ردیف ستون کوچک برای نگه داشتن سقف دارد، هدف از ساختن این دو ردیف، با آنکه مدتها مورد بحث قرار داشته، به گفته بعضیها ایجاد بالاخانه یا رواقی بوده است تا بازدید کنندگان از آنجا بتوانند تندیس آتنا را هنوز بر هم جا مانده است ببینند. این گنج خانه چهار ستون تکی به شیوه یونیک داشت – یکی از چندین ویژگی یونیک در ساختمانی که بدون آنها دوریک می شد، ویژگی بعدی کتیبه پیوسته تندیس است که دورادور دیوار بیرونی و مقصوره می چرخد. پارتنون، صرفنظر از این اجزای یونیک، عصاره ای از معبد کلاسیک دوریک است و اوج پالایش این شیوه به شمار می رود.  پارتنون با وجود خرابی و وضع ناگوارش، احتمالاً بیش از هر ساختمانی در جهان مورد مطالعه و اندازه گیری دقیق قرار گرفته است. نتیجه این مطالعه کنجکاوانه کشف این حقیقت بود که سازندگان پارتنون می خواسته اند در همه جزییات کارشان به زیبای بی مانندی دست پیدا کنند؛ «ظریفکاریهای» این ساختمان، به صورت موضوعی درجه دوم در تاریخ معماری یونان درآمده است.

اسلاید 73: نمای ساختمان پارتنون در شب

اسلاید 74: معبد پارتنون -آكروپلیسمعبد «پارتنون»، این ساختمان سفید باشکوه، قرن‌هاست بر فراز تپه‌ای در «آکروپلیس»، در نزدیکی شهر آتنِ یونان ایستاده، در برابر آسمان آبی می‌درخشد و زیبایی‌اش را به رخ می‌کشد‌با وجود باد، باران، تابش آفتاب و اتفاق‌هایی که در طول زمان باعث فرسایش این ساختمان شده‌اند، هنوز بخش‌هایی از آن باقی مانده و این باقی مانده‌ها، آن‌قدر جذاب و زیبا هستند که هر سال عده زیادی را برای تماشای این ساختمان به یونان و شهر آتن می‌کشانند.همه این بازدیدکننده‌ها، می‌دانند چیزی که به دیدنش می‌روند، با اصل آن خیلی فرق می‌کند، با ساختمانی که بیشتر از 2500 سال پیش در این مکان ساخته شده است، اما متخصصان به تازگی چیزهایی را درباره تفاوت این ساختمان با اصل آن کشف کرده‌اند که هیچ کس حتی فکرش را هم نمی‌کرد: این ساختمان سفید درخشان، در اصل سفید نبوده است!این متخصص‌ها می‌دانستند که یونانی‌ها، مجسمه‌ها و ساختمان‌هایی را که از سنگ مرمر می‌تراشیدند، رنگ می‌کردند، اما در ساختمان پارتنون هیچ اثری از رنگ ندیده بودند، تا اینکه «جیووانی ورّی»، یک پژوهشگر ایتالیایی، به شیوه‌ای خاص از قسمت‌های مختلف ساختمان عکاسی و ذره‌های میکروسکوپی رنگ آبی را در آنها کشف کرد.در این شیوه، نوری خاص بر مولکول‌های رنگ آبی تابانده و باعث می‌شود  این مولکول‌ها نور مادون قرمز از خودشان ساطع کنند؛ آن‌وقت اگر با دستگاهی خاص به قسمت‌هایی که حاوی این مولکول‌ها هستند، نگاه کنیم، آنها را درخشان می‌بینیم.

اسلاید 75:

اسلاید 76: هر چند تا به حال تنها چند نقطه کوچک آبی روی بخش‌هایی از ساختمان پارتنون دیده شده، اما متخصصان حدس می‌زنند که در رنگ‌آمیزی این ساختمان از رنگ قرمز هم استفاده شده بوده، به‌خصوص در زمینه مجسمه‌های سَردَر این ساختمان.در ضمن، آنها فکر می‌کنند در خود مجسمه‌ها هم سایه‌هایی از رنگ طلایی به‌کار رفته بوده. این متخصصان می‌گویند فاصله این مجسمه‌ها از زمین بیشتر از دوازده متر است و یونانی‌ها آنها را از این فاصله می‌دیده‌اند؛ رنگ قرمز ملایم در زمینه آنها و همین‌طور طلایی در خود مجسمه‌ها، کمک می‌کرده این آثار بهتر دیده شوند.

اسلاید 77: این رنگ آمیزی، زمینه ای پدید می آورد که پیکره آتنا در آن روشنتر دیده می شود و احتمالاً دارای اهمیت بیشتری به نظر می رسید، حدود بالایی ساختمان را در زمینه آسمان درخشان آتن مشخص می ساخت به طوری که نسبتهای اصلی معبد به طرزی شکننده نشان داده می شدند و کسی نمی توانست آنها را به غلط تفسیر کند. رنگ در عین حال باعث متمایز ساختن و مجزا نمایاندن بخشهای مرئی ساختمان از یکدیگر می شد. پارتنون، مهم‌ترین اثر معماری دوره هنر کلاسیک یونان است که تا امروز باقی مانده و مجسمه‌های سردر آن هم یکی از نقطه‌های اوج هنر یونانی به حساب می‌‌‌آیند. ساختمان پارتنون نشانه‌ دموکراسی آتنی هم هست. 

اسلاید 78:

اسلاید 79: مجسمه‌های سردر پارتنون کاملاً خراب شده‌اند

اسلاید 80: مجسمه‌های داخلی ساختمان پارتنون در موزه بریتانیا

اسلاید 81:

اسلاید 82: ساختمان پارتنون پارک سده نمونه‌ ی بازسازی‌شدهمجسمه سیزده متری «آتِنا» هم بازسازی و در این ساختمان کار گذاشته شده است. این مجسمه هم از هر نظر مثل نمونه اصلی آن است که حالا در موزه بریتانیا در شهر لندن نگه‌داری می‌شود.ساختمان پارتنون پارک سده، در اصل برای برگزاری نمایشگاهی در سال 1897 میلادی ساخته شد و حالا موزه شهر نِشویل است. در این موزه، مجموعه‌ای از آثار هنری به طور ثابت نگه‌داری و نمایشگاه‌های دوره‌ای هم در آن برگزار می‌شوددر همین زمینه:پارتنون نه تنها یکی از زیباترین و باشکوه ترین ساختمان‌های جهان است، بلکه از مهم‌ترین و بی‌نظیرترین آثار فرهنگی جهان هم به شمار می‌رود؛ به همین دلیل در خیلی از جاهای دنیا، سعی کرده‌اند عین آن را بسازند.نمونه آنها، ساختمان «پارتنون» در پارک «سده» شهر «نَشویل» آمریکاست؛ در ساخت این ساختمان، کوچک‌ترین جزئیات هم از نمونه اصلی کپی شده. سازندگان این ساختمان برای هر قسمت از آن، قالب‌هایی از روی ساختمان اصلی تهیه کرده و به کمک این قالب‌ها، ساختمان جدید را ساخته‌اند.

اسلاید 83: پارتنون جدید در پارک سده شهر نشویل

اسلاید 84: paia