حقوق کار

حقوق کار

اسلاید 1: بسمه تعاليمقدمه:در کار تابع، بین کسی که کار میکند (کارگر ) و آن که کار برای او انجام می گیرد وصاحب ابزار تولید است (کارفرما) قرارهایی ایجاد خواهد شد که به آن روابط کار می گویند. از آن جا که موضوع روابط کار ، از راه مذاکره وتوافق حاصل می شود و به صورت قواعد و قوانینی مورد قبول ثبت می گردد موضوع حقوق کار نامیده می شود. پس نتیجه می گیریم که :حقوق کار متضمن اصول و قوانینی است که موضوع آن بحث در باره کارگر-کارفرما – کارگاه - مزد - ساعت کار – کارنوبتی - مرخصی – تعطیلات –بهداشت کار – قرارداد انفرادی کار – پیمان دسته جمعی کار – سازمان های کارگری – سازمان های کارفرمایی و هم چنین موضوعاتی مانند تعطیل کار، اعتصاب ،مراجع حل اختلاف ومراحل زسیدگی، مشارکت کارگران در کار ، بازرسی کار وضمانت های اجرایی آن استاولین قانون مدون در ایران به عنوان نظامنامه کارخانجات و موسسات صنعتی در سال ۱۳۱۷ تصویب شد بعدها یعنی سال ۱۳۲۵ و ۱۳۳۷ نخستین قانون کار در ایران به تصویب رسید که آیین نامه آن نیز در اردیبهشت ماه ۱۳۴۹ در شورای عالی کار تصویب شد پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیش نویس قانون کار مدتها مورد بحث قرار داشت تا سرانجام در سال ۱۳۶۹ با اصلاحاتی که توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام در آن بوجود آمد قانون مذکور تصویب شد . در حال حاضر این قانون در ایران در جریان اجرا قرار دارد. هدف از اجراي مقررات ايمني و دستورالعملهاي مربوطه، امكان بوجود آمدن محيط سالم است. است بنحوي كه كارگران بدون دغدغه خاطر و بدون ترس از خطرات صنعت بكار خود ادامه دهند.

اسلاید 2: فصل اول: تعاريف كلي و اصول ماده 1ـ كليه كارفرمايان، كارگران، كارگاه ها، مؤسسات توليدي، صنعتي، خدماتي و كشاورزي مكلف به تبعيت از اين قانون مي باشند.ماده 2ـ كارگر از لحاظ اين قانون كسي است كه به هر عنوان در مقابل دريافت حق السعي اعم از مزد، حقوق، سهم سود و ساير مزايا به درخواست كارفرما كار مي كند.ماده 3ـ كارفرما شخصي است حقيقي ياحقوقي كه كارگربه درخواست و به حساب او درمقابل دريافت حق السعي كار مي كند. مديران و مسؤولان و به طور عموم كليه كساني كه عهده دار اداره كارگاه هستند نماينده كارفرما محسوب مي شوند و كارفرما مسؤول كليه تعهداتي است كه نمايندگان مذكور در قبال كارگر به عهده مي گيرند. در صورتي كه نماينده كارفرما خارج از اختيارات خود تعهدي بنمايد و كارفرما آن را نپذيرد در مقابل كارفرما ضامن است.ماده 4ـ كارگاه محلي است كه كارگر به درخواست كارفرما يا نماينده او در آنجا كار مي كند، از قبيل مؤسسات صنعتي، كشاورزي، معدني، ساختماني، ترابري، مسافربري، خدماتي، تجاري، توليدي، اماكن عمومي و امثال آنها.كليه تأسيساتي كه به اقتضاي كار متعلق به كارگاه اند، از قبيل نمازخانه، ناهارخوري، تعاوني ها، شيرخوارگاه، مهدكودك،‌ درمانگاه، حمام، آموزشگاه حرفه اي، قرائت خانه، كلاسهاي سوادآموزي و ساير مراكز آموزشي و اماكن مربوط به شورا و انجمن اسلامي و بسيج كارگران، ورزشگاه و وسايل اياب و ذهاب و نظاير آنها جزء كارگاه مي باشند.ماده 5 ـ كليه كارگران، كارفرمايان، نمايندگان آنان و كارآموزان و نيز كارگاه ها مشمول مقررات اين قانون مي باشند.

اسلاید 3: فصل سوم: شرايط كار مبحث دوم: مدت ماده 51 ـ ساعت كار در اين قانون مدت زماني است كه كارگر نيرو يا وقت خود را به منظور انجام كار در اختيار كارفرما قرار مي دهد. به غير از مواردي كه در اين قانون مستثني شده است ساعات كار كارگران در شبانه روز نبايد از 8 ساعت تجاوز نمايد.تبصره 1 : كارفرما با توافق كارگران، نماينده يا نمايندگان قانوني آنان مي تواند ساعات كار را در بعضي از روزهاي هفته كمتر از ميزان مقرر و در ديگر روزها اضافه بر اين ميزان تعيين كند به شرط آن كه مجموع ساعات كار هر هفته از 44 ساعت تجاوز نكند.تبصره 2 : در كارهاي كشاورزي كارفرما مي تواند با توافق كارگران، نماينده يا نمايندگان قانوني آنان، ساعات كار در شبانه روز با توجه به كار، عرف و فصول مختلف تنظيم نمايد.ماده 52 ـ در كارهاي سخت و زيان آور و زيرزميني، ساعات كار نبايد از شش ساعت در روز و 36 ساعت در هفته تجاوز نمايد.تبصره : كارهاي سخت و زيان آور و زيرزميني به موجب آيين نامه اي خواهد بود كه توسط شوراي عالي حفاظت فني و بهداشت كار و شوراي عالي كار تهيه و به تصويب وزراي كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي خواهد رسيد.ماده 59 ـ در شرايط عادي ارجاع كار اضافي به كارگر با شرايط ذيل مجاز است :الف ـ موافقت كارگرب ـ پرداخت 40% اضافه بر مزد هر ساعت كار عاديتبصره :ساعات كار اضافي ارجاعي به كارگران نبايد از 4 ساعت در روز تجاوز نمايد (مگر در موارد استثنايي با توافق طرفين). ماده 61 ـ ارجاع كار اضافي به كارگراني كه كار شبانه يا كارهاي خطرناك و سخت و زيان آور انجام مي دهند ممنوع است.ماده 77ـ در مواردي كه به تشخيص پزشك سازمان تأمين اجتماعي، نوع كار براي كارگر باردار خطرناك يا سخت تشخيص داده شود، كارفرما تا پايان دوره بارداري وي، بدون كسر حق السعي كار مناسب تر و سبك تري به او ارجاع مي نمايد.

اسلاید 4: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار مبحث اول: كلياتماده 85 ـ براي صيانت نيروي انساني و منابع مادي كشور رعايت دستورالعمل هاي ي كه از طريق شوراي عالي حفاظت فني (جهت تأمين حفاظت فني) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي (جهت جلوگيري از بيماريهاي حرفه اي و تأمين بهداشت كار و كارگر و محيط كار) تدوين مي شود، براي كليه كارگاه ها، كارفرمايان، كارگران و كارآموزان الزامي است.تبصره :كارگاه هاي خانوادگي نيز مشمول مقررات اين فصل بوده و مكلف به رعايت اصول فني و بهداشت كار مي باشند.ماده 86 ـ شوراي عالي حفاظت فني مسؤول تهيه موازين و آيين نامه هاي حفاظت فني مي باشد و از اعضاء ذيل تشكيل مي گردد :1ـ وزير كار و امور اجتماعي يا معاون او كه رئيس شورا خواهد بود2ـ معاون وزارت صنايع3ـ معاون وزارت صنايع سنگين4ـ معاون وزارت كشاورزي5 ـ معاون وزارت نفت6 ـ معاون وزارت معادن و فلزات

اسلاید 5: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار 7ـ معاون وزارت جهاد سازندگي8 ـ رئيس سازمان حفاظت محيط زيست9ـ دو نفر از استادان با تجربه دانشگاه در رشته هاي فني10ـ دو نفر از مديران صنايع11ـ دو نفر از نمايندگان كارگران12ـ مديركل بازرسي كار وزارت كار و امور اجتماعي كه دبير شورا خواهد بود.تبصره 1 : پيشنهادات شورا به تصويب وزير كار و امور اجتماعي رسيده و شورا در صورت لزوم مي تواند برا ي تهيه طرح آيين نامه هاي مربوط به حفاظت فني كارگران در محيط كار و انجام ساير وظايف مربوط به شورا، كميته هاي تخصصي مركب از كارشناسان تشكيل دهد.تبصره 2 : آيين نامه داخلي شورا با پيشنهاد شوراي عالي حفاظت فني به تصويب وزير كار و امور اجتماعي خواهد رسيد.تبصره 3 : انتخاب اساتيد دانشگاه، نمايندگان كارگران و نمايندگان مديران صنايع مطابق دستورالعملي خواهد بود كه توسط شوراي عالي حفاظت فني تهيه و به تصويب وزير كار و امور اجتماعي خواهد رسيد.

اسلاید 6: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار ماده 87 ـ اشخاص حقيقي و حقوقي كه بخواهند كارگاه جديدي احداث نمايند و يا كارگاه هاي موجود را توسعه دهند، مكلفند بدواً برنامه كار و نقشه هاي ساختماني و طرحهاي مورد نظر را از لحاظ پيش بيني در امر حفاظت فني و بهداشت كار، براي اظهار نظر و تأييد به وزارت كار و امور اجتماعي ارسال دارند. وزارت كار و امور اجتماعي موظف است نظرات خود را ظرف مدت يك ماه اعلام نمايد. بهره برداري از كارگاه هاي مزبور منوط به رعايت مقررات حفاظتي و بهداشتي خواهد بود.ماده 88 ـ اشخاص حقيقي يا حقوقي كه به ساخت يا ورود و عرضه ماشين مي پردازند مكلف به رعايت موارد ايمني و حفاظتي مناسب مي باشند.ماده 89 ـ كارفرمايان مكلفند پيش از بهره برداري از ماشينها، دستگاه ها، ابزار و لوازمي كه آزمايش آنها مطابق آيين نامه هاي مصوب شوراي عالي حفاظت فني ضروري شناخته شده است آزمايشهاي لازم را توسط آزمايشگاه ها و مراكز مورد تأييد شوراي عالي حفاظت فني انجام داده و مدارك مربوطه را حفظ و يك نسخه از آنها را براي اطلاع به وزارت كار و امور اجتماعي ارسال نمايند.ماده 90ـ كليه اشخاص حقيقي يا حقوقي كه بخواهند لوازم حفاظت فني و بهداشتي را وارد يا توليد كنند، بايد مشخصات وسايل را حسب مورد همراه با نمونه هاي آن به وزارت كارو امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ارسال دارند و پس از تأييد، به ساخت يا وارد كردن اين وسايل اقدام نمايند.ماده 91ـ كارفرمايان و مسؤولان كليه واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون مكلفند بر اساس مصوبات شوراي عالي حفاظت فني براي تأمين حفاظت و سلامت و بهداشت كارگران در محيط كار، وسايل و امكانات لازم

اسلاید 7: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار را تهيه و در اختيار آنان قرار داده و چگونگي كاربرد وسايل فوق الذكر را به آنان بياموزند و در خصوص رعايت مقررات حفاظتي و بهداشتي نظارت نمايند. افراد مذكور نيز ملزم به استفاده و نگهداري از وسايل حفاظتي و بهداشتي فردي و اجراي دستورالعمل هاي مربوطه كارگاه مي باشند.ماده 92ـ كليه واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون كه شاغلين در آنها به اقتضاي نوع كار در معرض بروز بيماريهاي ناشي از كار قرار دارند بايد براي همه افراد مذكور پرونده پزشكي تشكيل دهند و حداقل سالي يك بار توسط مراكز بهداشتي درماني از آنها معاينه و آزمايشهاي لازم را به عمل آورند و نتيجه را در پرونده مربوطه ضبط نمايند.تبصره 1 : چنانچه با تشخيص شوراي پزشكي نظر داده شود كه فرد معاينه شده به بيماري ناشي از كار مبتلا يا در معرض ابتلا باشد كارفرما و مسؤولين مربوطه مكلفند كار او را بر اساس نظريه شوراي پزشكي مذكور بدون كاهش حق السعي، در قسمت مناسب ديگري تعيين نمايند.تبصره 2 : در صورت مشاهده چنين بيماراني، وزارت كار و امور اجتماعي مكلف به بازديد و تأييد مجدد شرايط فني و بهداشت و ايمني محيط كار خواهد بود.ماده 93ـ به منظور جلب مشاركت كارگران و نظارت بر حسن اجراي مقررات حفاظتي و بهداشتي در محيط كار و پيشگيري از حوادث و بيماريها، در كارگاه هايي كه وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ضروري تشخيص دهند كميته حفاظت فني و بهداشت كار تشكيل خواهد شد. تبصره 1 : كميته مذكور از افراد متخصص در زمينه حفاظت فني و بهداشت حرفه اي و امور فني كارگاه تشكيل مي شود و از بين اعضاء،‌ دو نفر شخص واجد شرايطي كه مورد تأييد وزارتخانه هاي كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي باشند تعيين مي گردند كه وظيفه شان برقراري ارتباط ميان كميته مذكور با كارفرما و وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مي باشد.تبصره 2 : نحوه تشكيل و تركيب اعضاء بر اساس دستورالعمل هايي خواهد بود كه توسط وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تهيه و ابلاغ خواهد شد.

اسلاید 8: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار دستورالعمل نحوه تشكيل و تركيب اعضاءكميته حفاظت فني و بهداشت كارماده 1ـ به منظور تأمين مشاركت كارگران و كارفرمايان و نظارت بر حسن اجراي مقررات حفاظت فني و بهداشت كار ، صيانت نيروي انساني و منابع مادي كشور در كارگاه هاي مشمول و همچنين پيشگيري از حوادث و بيماريهاي ناشي از كار ، حفظ و ارتقاء سلامتي كارگران و سالم سازي محيط هاي كار ، تشكيل كميته هاي حفاظت فني و بهداشت كار با رعايت ضوابط و مقررات مندرج در اين آيين نامه در كارگاه هاي كشور الزامي است.ماده 2ـ كارگاه هايي كه داراي 25 نفر كارگر باشند ، كارفرما مكلف است كميته اي به نام كميته حفاظت فني و بهداشت كار در كارگاه با اعضاء ذيل تشكيل دهد :1ـ كارفرما يا نماينده تام الاختيار او2ـ نماينده شوراي اسلامي كار يا نماينده كارگران كارگاه3ـ مدير فني و در صورت نبودن او يكي از سر استادكاران كارگاه4ـ مسؤول حفاظت فني5 ـ مسؤول بهداشت حرفه اي

اسلاید 9: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار تبصره 1 :مسؤول حفاظت فني مي بايستي ترجيحاً از فارغ التحصيلان رشته حفاظت فني و ايمني كار باشد.تبصره 2 :مسؤول بهداشت حرفه اي مي بايستي ترجيحاً از فارغ التحصيلان بهداشت حرفه اي يا پزشك عمومي مورد تأييد مركز بهداشت شهرستان باشد.تبصره 3 :اعضاء كميته حفاظت فني و بهداشت كار با هزينه كارفرما بايستي در برنامه هاي آموزشي و بازآموزي مربوط به حفاظت فني و بهداشت كار كه توسط ارگانهاي ذيربط برگزار مي گردد شركت نمايند.تبصره 4 :در كارگاه هايي كه بين 25 تا 100 نفر كارگر داشته باشند در صورتي كه يك يا دو نفر از اعضاء كميته در كارگاه حضور نداشته باشند جلسه كميته با حداقل سه نفر از افراد مذكور تشكيل مي گردد مشروط بر آن كه در اين كميته مسؤول حفاظت فني يا مسؤول بهداشت حرفه اي حضور داشته باشد.ماده 3ـ در كارگاه هايي كه كمتر از 25 نفر كارگر دارند و نوع كار آنها ايجاب نمايد با نظر مشترك و هماهنگ بازرس كار و كارشناس بهداشت حرفه اي محل ، كارفرما مكلف به تشكيل كميته مذكور خواهد بود.تبصره 1 :در اين گونه كارگاه ها كميته مذكور با سه نفر از اعضاء به شرح ذيل تشكيل مي گردد.1ـ كارفرما يا نماينده تام الاختيار2ـ نماينده شوراي اسلامي كار يا نماينده كارگران كارگاه3ـ مسؤول حفاظت فني و بهداشت حرفه ايتبصره 2 :صلاحيت مسؤول حفاظت فني و بهداشت حرفه اي براي اين گونه كارگاه ها بايد به تأييد اداره كار و مركز بهداشت محل برسد.

اسلاید 10: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار تبصره 3 :در كليه كارگاه هايي كه كميته حفاظت فني و بهداشت كار با سه نفر تشكيل مي گردد مسؤول حفاظت فني و بهداشت حرفه اي مي تواند يك نفر باشد مشروط بر آن كه پس از آموزش هاي لازم كه با هزينه كارفرما توسط مركز بهداشت يا اداره كار محل حسب مورد تشكيل مي گردد شركت نموده و گواهينامه لازمه را دريافت نمايد.ماده 4ـ جلسات كميته حفاظت فني و بهداشت كار بايد لااقل هر ماه يك بار تشكيل گردد و در اولين جلسه خود نسبت به انتخاب يك نفر دبير از ميان اعضاء كميته اقدام نمايند. تعيين زمان تشكيل جلسات و تنظيم صورتجلسات كميته به عهده دبير جلسه خواهد بود.تبصره 1 :در مواقع ضروري يا زودتر از موعد با پيشنهاد مدير كارخانه يا مسؤول حفاظت فني و يا مسؤول بهداشت حرفه اي كميته تشكيل خواهد شد.تبصره 2 :در صورتي كه كميته حفاظت فني و بهداشت كار احتمال وقوع حادثه يا بيماري ناشي از كار را براي كارگاه تشخيص دهد بايد فوراً اقدام به تشكيل جلسه نموده و موارد را ضمن اعلام به كارفرما به اداره كار و مركز بهداشت مربوط اعلام نمايد.تبصره 3 :كارفرما مكلف است يك نسخه از تصميمات كميته مذكو و همچنين صورتجلسات تنظيم شده را به اداره كار و مركز بهداشت مربوطه ارسال نمايد.

اسلاید 11: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار ماده 5 ـ وظايف كميته حفاظت فني و بهداشت كار به شرح ذيل است :1ـ طرح مسائل و مشكلات حفاظت فني و بهداشتي در جلسات كميته و ارائه پيشنهادات لازم به كارفرما جهت رفع نواقص و سالم سازي محيط كار.2ـ انعكاس كليه ايرادات و نواقص حفاظتي و بهداشتي و پيشنهادات لازم جهت رفع آنها به كارفرماي كارگاه.3ـ همكاري و تشريك مساعي با كارشناسان بهداشت حرفه اي و بازرسان كار جهت اجراي مقررات حفاظتي و بهداشت كار.4ـ توجيه و آشناسازي كارگران نسبت به رعايت مقررات و موازين بهداشتي و حفاظتي در محيط كار.5 ـ همكاري با كارفرما در تهيه دستورالعمل هاي لازم براي انجام كار مطمئن ، سالم و بدون خطر و همچنين استفاده صحيح از لوازم و تجهيزات بهداشتي و حفاظتي در محيط كار.6 ـ پيشنهاد به كارفرما جهت تشويق كارگراني كه در امر حفاظت فني و بهداشت كار علاقه و جديت دارند.7ـ پيگيري لازم به منظور تهيه و ارسال صورت جلسات كميته و همچنين فرمهاي مربوط به حوادث ناشي از كار و بيماريهاي ناشي از كار به ارگانهاي ذي ربط.8 ـ پيگيري لازم در انجام معاينات قبل از استخدام و معاينات ادواري به منظور پيش گيري از ابتلاء كارگران به بيماريهاي ناشي از كار و ارائه نتايج حاصله به مراكز بهداشت مربوطه.

اسلاید 12: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار 9ـ اعلام موارد مشكوك به بيماريهاي حرفه اي از طريق كارفرما به مركز بهداشت مربوطه و همكاري در تعيين شغل مناسب براي كارگراني كه به تشخيص شوراي پزشكي به بيماريهاي حرفه اي مبتلا شده و يا در معرض ابتلاء‌ به آنها قرار دارند. (موضوع تبصره 1 ماده 92 قانون كار)10ـ جمع آوري آمار و اطلاعات مربوطه از نقطه نظر مسائل حفاظتي و بهداشتي و تكميل فرم صورت نواقص موجود در كارگاه.11ـ بازديد و معاينه ابزار كار و وسايل حفاظتي و بهداشتي در محيط كار و نظارت بر حسن استفاده از آنها.12ـ ثبت آمار و حوادث و بيماريهاي ناشي از كار كارگران و تعيين ضريب تكرار و ضريب شدت سالانه حوادث.13ـ نظارت بر ترسيم نمودار ميزان حوادث و بيماريهاي حرفه اي و همچنين نصب پوسترهاي آموزشي، بهداشتي و حفاظتي در محيط كار.14ـ اعلام كانون هاي ايجاد خطرات حفاظتي و بهداشتي در كارگاه.15ـ نظارت بر نظم و ترتيب و آرايش مواد اوليه و محصولات و استقرار ماشين آلات و ابزار كار و نحوه صحيح و ايمن و همچنين تطابق صحيح كار و كارگر در محيط كار.16ـ تعيين خط مشي روشن و منطبق با موازين حفاظتي و بهداشتي بر حسب شرايط اختصاصي هر كارگاه جهت حفظ و ارتقاء سطح بهداشت و ايمني محيط كار و پيشگيري از ايجاد حوادث احتمالي و بيماريهاي شغلي.

اسلاید 13: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار 17ـ تهيه و تصويب و صدور دستورالعملي اجرايي حفاظتي و بهداشتي جهت اعمال در داخل كارگاه در مورد پيشگيري از ايجاد عوارض و بيماريهاي ناشي از عوامل فيزيكي ، شيميايي ، ارگونوميكي ، بيولوژيكي و رواني محيط كار.ماده 6 ـوجود كميته حفاظت فني و بهداشت كار و مسؤول حفاظت و بهداشت حرفه اي در كارگاه به هيچ وجه رافع مسؤوليت هاي قانوني كارفرما در قبال مقررات وضع شده نخواهد بود.ماده 7ـ اين آيين نامه در 7 ماده و 10 تبصره به استناد ماده 93 قانون كار جمهوري اسلامي ايران توسط وزارتخانه هاي كار و امور اجتماعي و بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي تهيه شده و در تاريخ 11/4/1374 به تصويب وزراي كار و امور اجتماعي و بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي رسيد.

اسلاید 14: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار ماده 94ـ در مواردي كه يك يا چند نفر از كارگران يا كاركنان واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون امكان وقوع حادثه يا بيماري ناشي از كار را در كارگاه يا واحد مربوطه پيش بيني نمايند مي توانند مراتب را به كميته حفاظت فني و بهداشت كار يا مسؤول حفاظت فني و بهداشت كار اطلاع دهند و اين امر نيز بايستي توسط فرد مطلع شده در دفتري كه به همين منظور نگهداري مي شود ثبت گردد.تبصره :چنانچه كارفرما يا مسؤول واحد، وقوع حادثه يا بيماري ناشي از كار را محقق نداند موظف است در اسرع وقت موضوع را همراه با دلايل و نظرات خود به نزديكترين اداره كار و امور اجتماعي محل اعلام نمايد. اداره كار و امور اجتماعي مذكور موظف است در اسرع وقت توسط بازرسين كار به موضوع رسيدگي و اقدام لازم را معمول نمايد.ماده 95ـ مسؤوليت اجراي مقررات و ضوابط فني و بهداشت كار بر عهده كارفرما يا مسؤولين واحدهاي موضوع ذكر شده در ماده 85 اين قانون خواهد بود. هر گاه بر اثر عدم رعايت مقررات مذكور از سوي كارفرما يا مسؤولين

اسلاید 15: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار واحد، حادثه اي رخ دهد، شخص كارفرما يا مسؤول مذكور از نظر كيفري و حقوقي و نيز مجازاتهاي مندرج در اين قانون مسؤول است.تبصره 1 : كارفرما يا مسؤولان واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون موظفند كليه حوادث ناشي از كار را در دفتر ويژه اي كه فرم آن از طريق وزارت كار و امور اجتماعي اعلام مي گردد ثبت و مراتب را سريعاً به صورت كتبي به اطلاع اداره كار و امور اجتماعي محل برسانند.تبصره 2 : چنانچه كارفرما يا مديران واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون براي حفاظت فني و بهداشت كار وسايل و امكانات لازم را در اختيار كارگر قرار داده باشند و كارگر با وجود آموزشهاي لازم و تذكرات قبلي بدون توجه به دستورالعمل و مقررات موجود از آنها استفاده ننمايد كارفرما مسؤوليتي نخواهد داشت. در صورت بروز اختلاف، رأي هيأت حل اختلاف نافذ خواهد بود.مبحث دوم: بازرسي كار ماده96ـ به منظور اجراي صحيح اين قانون و ضوابط حفاظت فني، اداره كل بازرسي وزارت كار و امور اجتماعي با وظايف ذيل تشكيل مي شود :الف ـ نظارت بر اجراي مقررات ناظر به شرايط كار به ويژه مقررات حمايتي مربوط به كارهاي سخت و زيان آور و خطرناك، مدت كار، مزد، رفاه كارگر، اشتغال زنان و كارگران نوجوان

اسلاید 16: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار ج ـ آموزش مسائل مربوط به حفاظت فني و راهنمايي كارگران،‌ كارفرمايان و كليه افرادي كه در معرض صدمات و ضايعات ناشي از حوادث و خطرات ناشي از كار قرار دارند.د ـ بررسي و تحقيق پيرامون اشكالات ناشي از اجراي مقررات حفاظت فني و تهيه پيشنهاد لازم جهت اصلاح ميزان ها و دستورالعمل هاي مربوط به موارد مذكور، متناسب با تحولات و پيشرفت هاي تكنولوژي.هـ ـ رسيدگي به حوادث ناشي از كار در كارگاه هاي مشمول و تجزيه و تحليل عمومي و آماري اين گونه موارد به منظور پيشگيري حوادث.تبصره 1 : وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مسؤول برنامه ريزي، كنترل، ارزشيابي و بازرسي در زمينه بهداشت كار و درمان كارگري بوده و موظف است اقدامات لازم را در اين زمينه به عمل آورد.تبصره 2 : بازرسي به صورت مستمر، همراه با تذكر اشكالات و معايب و نواقص و در صورت لزوم تقاضاي تعقيب متخلفان در مراجع صالح انجام مي گيرد.ماده 97ـ اشتغال در سمت بازرسي كار منوط به گذراندن دوره هاي آموزش نظري و علمي در بدو استخدام است.تبصره : آيين نامه شرايط استخدام بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار با پيشنهاد مشترك وزارت كار و امور اجتماعي، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و سازمان امور اداري و استخدامي به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

اسلاید 17: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار اين شرايط به نحوي تدوين خواهد شد كه ثبات و استقلال شغلي بازرسان را تأمين كند و آنها را از هر نوع تعرض مصون بدارد.ماده 98ـ بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار در حدود وظايف خويش حق دارند، بدون اطلاع قبلي در هر موقع از شبانه روز به مؤسسات مشمول ماده 85 اين قانون وارد شده و به بازرسي بپردازند و نيزمي توانند به دفاتر و مدارك مربوطه در مؤسسه مراجعه و در صورت لزوم از تمام يا قسمتي از آنها رونوشت تحصيل نمايند.تبصره : ورود بازرسان كار به كارگاه هاي خانوادگي منوط به اجازه كتبي دادستان محل خواهد بود.ماده 99ـ بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار حق دارند به منظور اطلاع از تركيبات موادي كه كارگران با آنها در تماس مي باشند و يا در انجام كار مورد استفاده قرار مي گيرند، به اندازه اي كه براي آزمايش لازم است در مقابل رسيد، نمونه بگيرند و به رؤساي مستقيم خود تسليم نمايند.تبصره : ساير مقررات مربوط به چگونگي بازرسي كار مطابق آيين نامه اي خواهد بود كه با پيشنهاد شوراي عالي حفاظت فني و بهداشت كار حسب مورد به تصويب وزير كار و امور اجتماعي و وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي خواهد رسيد.

اسلاید 18: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار ماده100ـ كليه بازرسان كار و كارشناسان بهداشت حرفه اي، داراي كارت ويژه حسب مورد با امضاء‌ وزير كار و امور اجتماعي يا وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي هستند كه هنگام بازرسي بايد همراه آنها باشد و در صورت تقاضاي مقامات رسمي يا مسؤولين كارگاه ارائه شود.ماده101ـ گزارش بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار در موارد مربوط به حدود وظايف و اختياراتشان در حكم گزارش ضابطين دادگستري خواهد بود.تبصره 1 : بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار مي توانند به عنوان مطلع و كارشناس در جلسات مراجع حل اختلاف شركت نمايند.تبصره 2 : بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار نمي توانند در تصميم گيري مراجع حل اختلاف نسبت به پرونده هايي كه قبلاً به عنوان بازرس در مورد آنها اظهارنظر كرده اند، شركت كنند.ماده102ـ بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار نمي توانند در كارگاهي اقدام به بازرسي نمايند كه خود يا يكي از بستگان نسبي آنها تا طبقه سوم و يا يكي از اقرباي سببي درجه اول ايشان به طور مستقيم در آن ذينفع باشند.

اسلاید 19: فصل چهارم: حفاظت فني و بهداشت كار ماده103ـ بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار حق ندارند در هيچ مورد حتي پس از بركناري از خدمت دولت اسرار و اطلاعات را كه به مقتضاي شغل خود به دست آورده اند و يا نام اشخاصي را كه به آنان اطلاعاتي داده يا موارد تخلف را گوشزد كرده اند، فاش نمايند.تبصره :متخلفين از مقررات اين ماده مشمول مجازاتهاي مقرر در قوانين مربوط خواهند بود.ماده104ـ كارفرمايان و ديگر كساني كه مانع ورود بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار به كارگاه هاي مشمول اين قانون گردند و يا مانع انجام وظيفه ايشان شوند يا از دادن اطلاعات و مدارك لازم به آنان خودداري نمايند، حسب مورد به مجازاتهاي مقرر در اين قانون محكوم خواهند شد .ماده105ـ هرگاه در حين بازرسي، به تشخيص بازرس كار يا كارشناس بهداشت حرفه اي احتمال وقوع حادثه و يا بروز خطر در كارگاه داده شود، بازرس كار يا كارشناس بهداشت حرفه اي مكلف هستند مراتب را فوراً و كتباً به كارفرما يا نماينده او و نيز به رئيس مستقيم خود اطلاع دهند.تبصره 1 : وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، حسب مورد گزارش بازرسان كار و كارشناسان بهداشت حرفه اي، از دادسراي عمومي محل و در صورت عدم تشكيل دادسرا از دادگاه عمومي محل تقاضا خواهند كرد فوراً قرار تعطيل و لاك و مهر تمام يا قسمتي از كارگاه را صادر نمايد. دادستان بلافاصله نسبت به صدور قرار اقدام و قرار مذكور پس از ابلاغ قابل اجراست.دستور رفع تعطيل توسط مرجع مزبور در صورتي صادر خواهد شد كه بازرس كار يا كارشناس بهداشت حرفه اي و يا كارشناسان ذي ربط دادگستري رفع نواقص و معايب موجود را تأييد نموده باشند.تبصره 2 : كارفرما مكلف است در ايامي كه به علت فوق كار تعطيل مي شود مزد كارگران كارگاه را بپردازد.تبصره 3 : متضرران از قرارهاي موضوع اين ماده در صورت اعتراض به گزارش بازرس كار و يا كارشناس بهداشت حرفه اي و تعطيل كارگاه مي توانند از مراجع مزبور به دادگاه صالح شكايت كنند و دادگاه مكلف است به فوريت و خارج از نوبت به موضوع رسيدگي نمايد. تصميم دادگاه قطعي و قابل اجراء است.ماده106ـ دستورالعمل ها و آيين نامه هاي اجرايي مربوط به اين فصل به پيشنهاد مشترك وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

اسلاید 20: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار آيين نامه چگونگي بازرسي كارمصوب مورخ 8/9/1377 وزير كار و امور اجتماعيماده 1ـ بازرسان كار موظفند در جهت نظارت بر حسن اجراي مقررات قانون كار و آيين نامه هاي مربوط به ويژه مصوبات شوراي عالي حفاظت فني ، مقررات حمايتي مربوط به مدت كار ، مزد ، رفاه كارگران ، اشتغال زنان، كارگران نوجوان و اتباع خارجي ، مرخصي ، نوبت كاري ، كار شبانه ، اضافه كاري ، كمك هزينه مسكن و خواروبار و اياب و ذهاب كارگران ، كمك عائله مندي ، بيمه ، پاداش افزايش توليد و طبقه بندي مشاغل كارگران مراتب را مورد بررسي و تحقيق قرار داده و به مداركي كه مربوط به امور كار و كارگري كارگاه باشد مراجعه و در صورت نياز از تمام و يا قسمتي از دفاتر ، اسناد و مدارك مذكور رونوشت تحصيل نمايند.ماده 2ـ بازرسي از كارگاه هاي مشمول قانون كار به استثناي كارگاه هاي خانوادگي بدون اطلاع قبلي كارفرما و نياز به اجازه وي بر اساس برنامه از پيش تعيين شده از طرف واحد مربوطه انجام مي پذيرد.تبصره : بازرسان موظفند هنگام بازرسي كارت شناسايي ويژه بازرسي را كه به امضاء‌ وزير كار و امور اجتماعي رسيده است همراه داشته باشند و به كارفرما يا نماينده وي ارائه نمايند.ماده 3ـ بازرسان كار موظفند به منظور نظارت بر حسن اجراي مقررات قانون كار و آيين نامه هاي مصوب شوراي عالي حفاظت فني ، از همه قسمت هاي كارگاه بازرسي ايمني به عمل آورند.ماده 4ـ بازرسان كار بايد هنگام بازرسي از كارگاه ها با توجه به نوع صنعت و نوع كار ، به آيين نامه هاي مربوط توجه و به مواد آن استناد نمايند.

اسلاید 21: مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار ماده 5 ـ بازرسان كار در مواردي كه ادامه كار دستگاه يا قسمتي از كارگاه را خطرناك تشخيص مي دهند ، موظفند مراتب را كتباً و از طريق اداره متبوع خود جهت توقف كار و رفع خطر به كارفرما ابلاغ كنند.ماده 6 ـ بازرسان كار موظفند در موارد لزوم ضمن ارائه توضيحات كافي به كارگران و كارفرمايان نسبت به راهنمايي و آموزش حضوري آنان اقدام نمايند.ماده 7ـ بازرسان كار مكلفند در صورت مشاهده توليد ماشين آلات غيرايمن و خطرناك با توجه به ماده 88 و 89 قانون كار ، تذكرات و راهنمايي هاي لازم را كتباً و از طريق اداره متبوع خود به كارفرمايان مربوطه ابلاغ نمايند.ماده 8 ـ بازرسان كار موظفند پس از انجام بازرسي ، در مورد كليه مشاهدات خود ، طبق دستورالعمل هاي اداره كل بازرسي كار از مشخصات كارگاه و نواقص موجود گزارش كتبي تهيه و به اداره متبوع خود تسليم كنند.ماده 9ـ بازرسان كار مكلفند نواقص و ايرادات موجود را حضوراً به مسؤولين كارگاه اعلام و سپس مراتب را كتباً و از طريق اداره متبوع خود به كارفرما و با تعيين مهلت معقول و مناسب در جهت رفع نواقص و ايرادات ابلاغ نمايند.ماده 10ـدر صورت عدم اجراي موارد ابلاغ شده و عدم رفع تمام يا برخي از نواقص و ايرادات بازرسان كار موظف به درخواست تعقيب متخلفين از مراجع قضايي از طريق اداره متبوع خود مي باشند.ماده 11ـبازرسان كار موظفند كليه حوادث ناشي از كار را بر اساس مقررات و دستورالعمل هاي مربوطه كه از طرف اداره كل بازرسي كار صادر مي شود ، مورد بازرسي ، بررسي و تجزيه و تحليل قرار داده و نسبت به تهيه و تنظيم گزارشات و ابلاغ دستورالعمل هاي لازم به كارفرما به منظور جلوگيري از وقوع حوادث مشابه اقدام نمايند.ماده 12ـبازرسان كار موظفند رونوشت گزارش حوادث را به مراجع درخواست كننده (انتظامي و قضايي) از طريق اداره متبوع خود ارسال دارند.

اسلاید 22: ماده 13ـدر هنگام بررسي حوادث منجر به فوت و نقص عضو ، بازرسان كار موظفند نظريه پزشك قانوني را اخذ و مورد توجه قرار دهند.ماده 14ـبررسي حوادث منجر به فوت و نقص عضو حتي الامكان توسط 2 نفر از بازرسان كار انجام شود.تبصره : بازرسان كار با كمتر از سه سال سابقه كار تجربي نمي توانند به بررسي حوادث منجر به فوت و نقص عضو مستقلاً اقدام نمايند.ماده 15ـبررسي مجدد حوادث ناشي از كار و ابراز نظريه كارشناسي صرفاً به درخواست مراجع قضايي امكان پذير مي باشد.ماده 16ـدر بررسي حوادث ناشي از كار چنانچه حادثه به علت نواقص ايمني كارگاه يا ماشين آلات مربوطه اتفاق افتاده باشد ، بازرس كار موظف است طبق ماده 105 قانون كار اقدام نمايد.ماده 17ـبازرسان كار مكلفند براي تشكيل و فعال نمودن كميته هاي حفاظت فني و بهداشت كار در كارگاه هاي مشمول با كارفرمايان همكاري نموده و در صورت لزوم با شركت در جلسات متشكله با اين كميته ها تبادل نظر كنند.ماده 18ـجهت ارتقاء فرهنگ ايمني كارگران و كارفرمايان ، بازرسان كار بايد در كلاسهاي آموزشي كه توسط وزارت كار و امور اجتماعي تشكيل مي گردد شركت و نسبت به تدريس دروس ايمني و حفاظتي اقدام نمايند.ماده 19ـنماينده مورد نظر در مواد 173ـ 174ـ 175ـ 176 و 177 قانون كار (فصل يازدهم) از بين بازرسان واحد كار و امور اجتماعي محل انتخاب مي گردد.اين آيين نامه مشتمل بر 19 ماده و 2 تبصره به استناد ماده 99 قانون كار جمهوري اسلامي ايران در جلسه مورخ 19/8/77 شوراي عالي حفاظت فني تهيه و در تاريخ 8/9/77 به تصويب وزير كار و امور اجتماعي رسيد. مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار

اسلاید 23: فصل هشتم: خدمات رفاهی کارگران ماده147ـ دولت مکلف است خدمات بهداشتی و درمانی را برای کارگران و کشاورزان مشمول این قانون و خانواده آنها فراهم سازد.ماده148ـ کارفرمایان کارگاه های مشمول این قانون مکلفند بر اساس قانون تأمین اجتماعی، نسبت به بیمه نمودن کارگران واحد خود اقدام نمایند.ماده151ـ در کارگاه هایی که برای مدت محدود به منظور انجام کاری معین (راه سازی و مانند آن) دور از مناطق مسکونی ایجاد می شوند، کارفرمایان موظفند سه وعده غذای مناسب و ارزان قیمت (صبحانه، ناهار و شام) برای کارگران خود فراهم نمایند، که حداقل یک وعده آن باید غذای گرم باشد. در این قبیل کارگاه ها به اقتضای فصل، محل و مدت کار، باید خوابگاه مناسب نیز برای کارگران ایجاد شود.ماده152ـ در صورت دوری کارگاه و عدم تکافوی وسیله نقلیه عمومی، صاحب کار باید برای رفت و برگشت کارکنان خود وسیله نقلیه مناسب در اختیار آنان قرار دهد.ماده156ـ دستورالعمل های مربوط به تأسیسات کارگاه از نظر بهداشت محیط کار مانند غذاخوری، حمام و دستشویی برابر آیین نامه ای خواهد بود که توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب و به مرحله اجراء درخواهد آمد.

اسلاید 24: كليات :ماده 1ـكارگاه محلي است كه كارگر به درخواست كارفرما يا نماينده او در آنجا كار مي كند.تبصره 1 :كليه واحدهاي يك نفره (خويش فرما) نيز مشمول اين آيين نامه خواهند بود.تبصره 2 :مجموعه كارگاه هايي كه در مجاورت يكديگر و تحت پوشش يك مديريت واحد قرار دارند مجتمع كارگاهي ناميده مي شوند و در اين صورت آنچه به عنوان تأسيسات بهداشتي كارگاهي و تأسيسات بهداشت عمومي كارگاه در اين آيين نامه آمده است مي توانند مناسب با استانداردهاي ارائه شده به طور مشترك در محلهاي واحدي ايجاد گردند .تبصره 3 :از نظر اجراي اين دستورالعمل احتياجات بهداشتي كارگاه بر دو دسته تأسيسات بهداشتي كارگاهي و تسهيلات بهداشتي كارگاه ها به شرح ذيل تعريف مي گردند :الف ـ تأسيسات بهداشتي كارگاه ـ شامل ساختمان و تأسيسات كارگاهي است كه در ارتباط با تأمين شرايط بهداشتي محيط كار مطرح مي باشند از قبيل : ساختمان كارگاه ، سيستم روشنايي ، تهويه ، آب ، فاضلاب و زباله.مقررات مربوط به فصل هشتم قانون كار

اسلاید 25: ب: تسهيلات بهداشتي كارگاه شامل كليه تسهيلات جنبي كارگاه است كه براي حفظ سلامت شاغلين و افراد وابسته به آنان در كارگاه موجود و يا داير ميگردد، از قبيل آشپزخانه ، محل غذاخوري ، انبار مواد غذايي، سردخانه، حمام، رختكن، تسهيلات شستشوي البسه كارگران، دستشويي،‌ آبخوري،‌ توالت، اتاق استراحت زنان،‌ مهد كودك و شيرخوارگاه،‌ نمازخانه و تسهيلات مربوط به ارائه خدمات بهداشتي درماني در كارگاه، تسهيلات مربوط به اياب و ذهاب كارگران مي باشد. ماده 2: به استناد بند 2 ماده 1 قانون وظايف و تشكيلات وزارت بهداشت ،‌ درمان و آموزش پزشكي و مواد 85 ، 156 و تبصره 1 ماده 96 قانون كار رعايت شرايط و ضوابط مندرج در اين دستورالعمل در كليه كارگاههاي كشور و براي كليه كارفرمايان،‌ كارگران و كارآموزان الزامي است. و كارشناسان بهداشت حرفه اي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ناظر به اجراي صحيح آن مي باشند. تبصره: اظهار نظر در مواردي از قبيل مطلوب، نامطلوب ، مناسب، نامناسب، كافي ، ناكافي و ... بعهده كارشناس بهداشت حرفه اي وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي خواهد بود.

اسلاید 26: فصل نهم: مراجع حل اختلاف ماده157ـ هرگونه اختلاف فردی بین کارفرما و کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای این قانون و سایر مقررات کار، قرارداد کارآموزی، موافقت نامه های کارگاهی یا پیمان های دسته جمعی کار باشد، در مرحله اول از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر یا کارآموز و یا نمایندگان آنها در شورای اسلامی کار و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد، از طریق انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما حل و فصل خواهد شد و در صورت عدم سازش از طریق هیأت های تشخیص و حل اختلاف به ترتیب آتی رسیدگی و حل و فصل خواهد شد.ماده158ـ هیأت تشخیص مذکور در این قانون از افراد ذیل تشکیل می شود :1ـ یک نفر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی2ـ یک نفر نماینده کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان3ـ یک نفر نماینده مدیران صنایع به انتخاب کانون انجمن های صنفی کارفرمایان استان. در صورت لزوم و با توجه به میزان کار هیأت ها، وزارت کار و امور اجتماعی می تواند نسبت به تشکیل چند هیأت تشخیص در سطح هر استان اقدام نماید.تبصره : کارگری که مطابق نظر هیأت تشخیص باید اخراج شود، حق دارد نسبت به این تصمیم به هیأت حل اختلاف مراجعه و اقامه دعوی نماید.ماده159ـ رأی هیأت های تشخیص پس از 15 روز از تاریخ ابلاغ آن لازم الاجرا می گردد و در صورتی که ظرف مدت مذکور یکی ازطرفین نسبت به رأی مزبور اعتراض داشته باشد اعتراض خود را کتباً به هیأت حل اختلاف تقدیم می نماید و رأی هیأت حل اختلاف پس ازصدور قطعی و لازم الاجرا خواهد بود. نظرات اعضاء هیأت بایستی در پرونده درج شود.ماده160ـ هیأت حل اختلاف استان از سه نفر نماینده کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان یا کانون انجمن های صنفی کارگران و یا مجمع نمایندگان کارگران واحدهای منطقه و سه نفر نماینده کارفرمایان به انتخاب مدیران واحدهای منطقه و سه نفر نماینده دولت (مدیرکل کار و امور اجتماعی، فرماندار و رئیس دادگستری محل و یا نمایندگان آنها) برای مدت 2 سال تشکیل می گردد. در صورت لزوم و با توجه به میزان کار هیأت ها، وزارت کار و امور اجتماعی می تواند نسبت به تشکیل چند هیأت حل اختلاف در سطح استان اقدام نماید.

اسلاید 27: فصل نهم: مراجع حل اختلاف ماده161ـ هیأت های حل اختلاف با توجه به حجم کار و ضرورت به تعداد لازم در محل واحدهای کار و امور اجتماعی و حتی الامکان خارج از وقت اداری تشکیل خواهد شد.ماده162ـ هیأت های حل اختلاف از طرفین اختلاف برای حضور در جلسه رسیدگی، کتباً دعوت می کنند. عدم حضور هریک از طرفین یا نماینده تام الاختیار آنها مانع رسیدگی و صدور رأی توسط هیأت نیست، مگر آن که هیأت حضور طرفین را ضروری تشخیص دهد. در این صورت فقط یک نوبت تجدید دعوت می نماید. در هر حال هیأت حتی الامکان ظرف مدت یک ماه پس از وصول پرونده، رسیدگی و رأی لازم را صادر می نماید.ماده163ـ هیأت های حل اختلاف می توانند در صورت لزوم از مسؤولین و کارشناسان، انجمن ها و شوراهای اسلامی واحدهای تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی دعوت به عمل آورند و نظرات و اطلاعات آنان را در خصوص موضوع، استماع نمایند.ماده165ـ در صورتی که هیأت حل اختلاف، اخراج کارگر را غیرموجه تشخیص داد، حکم بازگشت کارگر اخراجی و پرداخت حق السعی او را از تاریخ اخراج صادر می کند و در غیر این صورت (موجه بودن اخراج)، کارگر مشمول اخذ حق سنوات به میزان مندرج در ماده 27 این قانون خواهد بود.تبصره : چنانچه کارگر نخواهد به واحد مربوط باز گردد، کارفرما مکلف است که بر اساس سابقه خدمت کارگر به نسبت هر سال 45 روز مزد و حقوق به وی بپردازد.ماده166ـ آراء قطعی صادره از طرف مراجع حل اختلاف کار، لازم الاجرا بوده و به وسیله اجرای احکام دادگستری به مورد اجراء گذارده خواهد شد. ضوابط مربوط به آن به موجب آیین نامه ای خواهد بود که به پیشنهاد وزارتین کار و امور اجتماعی و دادگستری به تصویب هیأت وزیران می رسد.

اسلاید 28: فصل یازدهم: جرائم و مجازاتها ماده171ـ متخلفان از تکالیف مقرر در این قانون، حسب مورد مطابق مواد آتی با توجه به شرایط و امکانات خاطی و مراتب جرم به مجازات حبس یا جریمه نقدی و یا هر دو محکوم خواهند شد.در صورتی که تخلف از انجام تکالیف قانونی سبب وقوع حادثه ای گردد که منجر به عوارضی مانند نقص عضو و یا فوت کارگر شود، دادگاه مکلف است علاوه بر مجازاتهای مندرج در این فصل، نسبت به این موارد طبق قانون تعیین تکلیف نماید.

اسلاید 29: فصل یازدهم: جرائم و مجازاتها ماده175ـ متخلفان از هر یک از موارد مذکور در مواد 78 (قسمت اول) ـ 80ـ81ـ 82 و 92 برای هر مورد تخلف حسب مورد علاوه بر رفع تخلف یا تأدیه حقوق کارگر و یا هردو درمهلتی که دادگاه با کسب نظر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تعیین خواهد کرد، به ازای هر کارگر به ترتیب ذیل محکوم خواهند شد.1ـ برای تا 10 نفر، 30 تا 100 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر2ـ برای تا 100 نفر نسبت به مازاد 10 نفر، 10 تا 30 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر3ـ برای بالاتر از 100 نفر نسبت به مازاد 100 نفر، 5 تا 10 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگردر صورت تکرار تخلف، متخلفان مذکور به 1/1 تا 5/1 برابر حداکثر جرائم نقدی فوق و یا به حبس از 91 روز تا 120 روز محکوم خواهند شد.ماده176ـ متخلفان از هریک از موارد مذکور در مواد 52 ، 61 ، 75 ،77 ، 79 ، 83 ، 84 و 91 برای هر مورد تخلف حسب مورد علاوه بر رفع تخلف یا تأدیه حقوق کارگر یا هر دو در مهلتی که دادگاه با کسب نظر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تعیین خواهد کرد، به ازای هرکارگر به ترتیب ذیل محکوم خواهند شد.1ـ برای تا 10 نفر، 200 تا 500 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر2ـ برای تا 100 نفر نسبت به مازاد 10 نفر، 20 تا 50 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگر3ـ برای بالاتر از 100 نفر نسبت به مازاد 100 نفر، 10 تا 20 برابر حداقل مزد روزانه یک کارگردر صورت تکرار تخلف، متخلفان مذکور به حبس از 91 روز تا 180 روز محکوم خواهند شد.

اسلاید 30: فصل یازدهم: جرائم و مجازاتها ماده182ـ کارفرمایانی که بر خلاف مفاد ماده 192 این قانون از تسلیم آمار و اطلاعات مقرر به وزارت کار و امور اجتماعی خودداری نمایند، علاوه بر الزام به ارائه آمار و اطلاعات مورد نیاز وزارت کار و امور اجتماعی، در هر مورد با توجه به شرایط و امکانات خاطی و مراتب جرم به جریمه نقدی از 50 تا 250 برابر حداقل مزد روزانه کارگر محکوم خواهند شد.ماده183ـ کارفرمایانی که بر خلاف مفاد ماده 148 این قانون از بیمه نمودن کارگران خود خودداری نمایند، علاوه بر تأدیه کلیه حقوق متعلق به کارگر (سهم کارفرما) با توجه به شرایط و امکانات خاطی و مراتب جرم به جریمه نقدی معادل دو تا ده برابر حق بیمه مربوطه محکوم خواهند شد.ماده184ـ در کلیه مواردی که تخلف از ناحیه اشخاص حقوقی باشد، اجرت المثل کار انجام شده و طلب و خسارت باید از اموال شخص حقوقی پرداخت شود، ولی مسؤولیت جزائی اعم از حبس، جریمه نقدی و یا هر دو حالت متوجه مدیرعامل یا مدیر مسؤول شخصیت حقوقی است که تخلف به دستور او انجام گرفته است و کیفر درباره مسؤولین مذکور اجرا خواهد شد.ماده185ـ رسیدگی به جرائم مذکور در مواد 171 تا 184 در صلاحیت دادگاه های کیفری دادگستری است، رسیدگی مذکور در دادسرا و دادگاه خارج از نوبت به عمل خواهد آمد.ماده186ـ جرائم نقدی مقرر در این قانون به حساب مخصوصی در بانک واریز خواهد شد و این وجوه تحت نظر وزیر کار و امور اجتماعی به موجب آیین نامه ای که به تصویب هیأت وزیران می رسد، جهت امور رفاهی، آموزشی و فرهنگی کارگران به مصرف خواهد رسید.

اسلاید 31: فصل دوازدهم: مقررات متفرقه ماده191ـ کارگاه های کوچک کمتر از ده نفر را می توان بر حسب مصلحت موقتاً از شمول بعضی از مقررات این قانون مستثنی نمود. تشخیص مصلحت و موارد استثناء به موجب آیین نامه ای خواهد بود که با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.ماده192ـ کارفرمایان موظفند در مهلت مقرر، آمار و اطلاعات مورد نیاز وزارت کار و امور اجتماعی را طبق آیین نامه ای که به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی می رسد تهیه و تسلیم نمایند.ماده193ـ وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، حسب مورد، به منظور تأمین کادر متخصص سرپرستی در صورت لزوم به افرادی که در واحدها به عنوان سرپرست تعیین شده اند، آموزشهای لازم رادر زمینه مسائل ناظر به روابط انسانی، روابط کار و ایمنی و بهداشت کار خواهند داد.آیین نامه مربوط توسط شورای عالی کار تهیه و حسب مورد به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می رسد.

اسلاید 32: 5 ـ مزد یا حقوق یا کارمزد در این قانون شامل هر گونه وجوه و مزایای نقدی یا غیر نقدی مستمر است که در مقابل کار به بیمه شده داده می شود.6 ـ حق بیمه عبارت از وجوهی است که به حکم این قانون و برای استفاده از مزایای موضوع آن به سازمان پرداخت می گردد .7ـ بیماری ، وضع غیر عادی جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می کند یا موجب عدم توانایی موقت اشتغال به کار می شود یا این که موجب هر دو در آن واحد می گردد .8 ـ حادثه از لحاظ این قانون اتفاقی است پیش بینی نشده که تحت تأثیر عامل یا عوامل خارجی در اثر عمل یا اتفاق ناگهانی رخ می دهد و موجب صدماتی بر جسم یا روان بیمه شده می گردد .9ـ غرامت دستمزد به وجوهی اطلاق می شود که در ایام بارداری ، بیماری و عدم توانایی موقت ، اشتغال به کار و عدم دریافت مزد یا حقوق به حکم این قانون به جای مزد یا حقوق به بیمه شده پرداخت می شود.10ـ وسایل کمکی پزشکی (پروتز و ارتز) وسایلی هستند که به منظور اعاده سلامت یا برای جبران نقص جسمانی یا تقویت یکی از حواس به کار می روند .11ـ کمک ازدواج مبلغی است که طبق شرایط خاصی برای جبران هزینه های ناشی از ازدواج به بیمه شده پرداخت می گردد .12ـ کمک عائله مندی مبلغی است که طبق شرایط خاص در مقابل عائله مندی توسط کارفرما به بیمه شده پرداخت می شود .13ـ از کار افتادگی کلی عبارت است از کاهش قدرت کار بیمه شده به نحوی که نتواند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری بیش از یک سوم از درآمد قبلی خود را به دست آورد .14ـ از کار افتادگی جزئی عبارت است از کاهش قدرت کار بیمه شده به نحوی که با اشتغال به کار سابق یا کار دیگر فقط قسمتی از درآمد خود را به دست آورد .15ـ بازنشستگی عبارت است از عدم اشتغال بیمه شده به کار به سبب رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در این قانون .16ـ مستمری عبارت از وجهی است که طبق شرایط مقرر در این قانون به منظور جبران قطع تمام یا قسمتی از درآمد به بیمه شده و در صورت فوت او برای تأمین معیشت بازماندگان وی به آنان پرداخت می شود .17ـ غرامت مقطوع نقص عضو ، مبلغی است که به طور یک جا برای جبران نقص عضو یا جبران تقلیل درآمد بیمه شده به شخص او داده می شود . بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 33: فصل پنجم ـ حوادث و بیماری ها و بارداری ماده 54 ـ بیمه شدگان و افراد خانواده آنها از زمانی که مشمول مقررات این قانون قرار می گیرند در صورت مصدوم شدن بر اثر حوادث یا ابتلا به بیماری می توانند از خدمات پزشکی استفاده نمایند . خدمات پزشکی که به عهده سازمان تأمین خدمات درمانی است شامل کلیه اقدامات درمانی سرپایی ـ بیمارستانی تحویل داروهای لازم و انجام آزمایشات تشخیص طبی می باشد .بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 34: ماده 60 ـ حوادث ناشی از کار حوادثی است که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای بیمه شده اتفاق می افتد . مقصود از حین انجام وظیفه تمام اوقاتی است که بیمه شده در کارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول کار باشد و یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه عهده دار انجام مأموریتی باشد اوقات مراجعه به درمانگاه و یا بیمارستان و یا برای معالجات درمانی و توان بخشی و اوقات رفت و برگشت بیمه شده از منزل به کارگاه جزء اوقات انجام وظیفه محسوب می گردد مشروط بر این که حادثه در زمان عادي رفت و برگشت به كارگاه اتفاق افتاده باشد حوادثي كه برای بیمه شده حین اقدام برای نجات سایر بیمه شدگان و مساعدت به آنان اتفاق می افتد حادثه ناشی از کار محسوب می شود .ماده 61 ـ بیماری های حرفه ای به موجب جدولی که به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب شورای عالی سازمان خواهد رسید تعیین می گردد مدت مسؤولیت سازمان تأمین خدمات درمانی نسبت به درمان هر یک از بیماری های حرفه ای پس از تغییر کار بیمه شده به شرحی است که در جدول مزبور قید می شود.بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 35: ماده 65 ـ در صورت وقوع حادثه ناشی از کار ، کارفرما مکلف است اقدامات لازم اولیه را برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه دیده به عمل آورده و مراتب راظرف سه روز اداری کتباً به اطلاع سازمان برساند. در صورتی که کارفرما بابت اقدامات اولیه مذکور متحمل هزینه ای شده باشد سازمان خدمات درمانی هزینه های مربوط را خواهد پرداخت .ماده 66 ـ در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمايندگان او بوده سازمان تأمین خدمات درمانی و سازمان ، هزینه های مربوط به معالجه و غرامت و مستمری ها و غیره را پرداخته و طبق ماده 50 این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود .بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 36: فصل ششم ـ از کار افتادگیماده 70ـ بیمه شدگانی که طبق نظر پزشک معالج غیر قابل علاج تشخیص داده می شوند پس از انجام خدمات توان بخشی و اعلام نتیجه توان بخشی یا اشتغال چنانچه طبق نظر کمیسیون های پزشکی مذکور در ماده 91 این قانون توانایی خود را کلاً یا بعضاً از دست داده باشند به ترتیب زیر با آنها رفتار خواهد شد:الف ـ هرگاه درجه کاهش قدرت کار بیمه شده شصت و شش درصد و بیشتر باشد از کار افتادگی کلی شناخته می شود ب ـ چنانچه میزان کاهش قدرت کار بیمه شده بین سی و سه تا شصت و شش درصد و به علت حادثه ناشی از کار باشد از کار افتاده جزئی شناخته می شود.ج ـ اگر درجه کاهش قدرت کار بیمه شده بین ده تا سی و سه درصد بوده و موجب آن حادثه ناشی از کار باشد استحقاق دریافت غرامت نقص مقطوع را خواهد داشت .ماده 71ـ بیمه شده ای که در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری حرفه ای از کار افتاده کلی شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه استحقاق دریافت مستمری از کار افتادگی کلی ناشی از کار را خواهد داشت .بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 37: ماده 73ـ به بیمه شده ای که در اثر حادثه ناشی از کار بین سی و سه تا شصت و شش درصد توانایی کار خود را از دست داده باشد مستمری از کار افتادگی جزئی ناشی از کار پرداخت خواهد شد . بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 38: فصل دهم ـ مقررات کلی راجع به کمک هاماده 88 ـ انجام خدمات بهداشتی مربوط به محیط کار به عهده کارفرمایان است . بیمه شدگانی که در محیط کار با مواد زیان آور از قبیل گاز های سمی، اشعه و غیره تماس داشته باشند باید حداقل هر سال یک بار از طرف سازمان تأمین اجتماعی خدمات درمانی معاینه پزشکی شوند .ماده 90ـ افراد شاغل در کارگاه ها باید قابلیت و استعداد جسمانی متناسب با کار های مرجوع داشته باشند بدین منظور کارفرمایان مکلفند قبل از به کار گماردن آنها ترتیب معاینه پزشکی آنها را بدهند .در صورتی که پس از استخدام مشمولین قانون معلوم می شود که نامبردگان در حین استخدام قابلیت و استعداد کار مرجوع را نداشته و کارفرما در معاینه پزشکی آنها تعلل کرده است و بالنتیجه بیمه شده دچار حادثه شده و یا بیماریش شدت یابد سازمان تأمین خدمات درمانی و این سازمان مقررات این قانون را درباره بیمه شده اجرا و هزینه های مربوط را از کارفرما طبق ماده 50 قانون مطالبه و وصول خواهند نمود .ماده 91ـ برای تعیین میزان از کار افتادگی جسمی و روحی بیمه شدگان و افراد خانواده آنها کمیسیون های بدوی و تجدید نظر پزشکی تشکیل خواهد شد . ترتیب تشکیل و تعیین اعضاء و ترتیب رسیدگی و صدور رأی براساس جدول میزان از کار افتادگی طبق آیین نامه ای خواهد بود که به پیشنهاد این سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی به تصویب شورای عالی می رسد .بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 39: ماده‌ 1: كارهاي سخت و زيان آور كارهايي است كه در آنها عوامل فيزيكي، شيميايي، مكانيكي و بيولوژيكي محيط كار غيراستاندارد بوده و در اثر اشتغال بيمه شده تنشي به مراتب بالاتر از ظرفيت‌هاي طبيعي (جسمي و رواني) در وي ايجاد مي‌شود كه نتيجه آن بروز بيماري شغلي و عوارض ناشي از آن مي‌باشد. مشاغل سخت و زيان آور موضوع اين ماده به دو گروه تقسيم مي‌شوند:الف ـ مشاغلي كه صفت سخت و زيان آوري با ماهيت شغلي وابستگي داشته اما مي‌توان با بكارگيري تمهيدات بهداشتي، ايمني و تدابير فني مناسب توسط كارفرما سختي و زيان آوري آنها را حذف نمود.ب ـ مشاغلي كه ماهيتاً سخت و زيان آور بوده و با بكارگيري تمهيدات بهداشتي، ايمني و تدابير فني توسط كارفرما، صفت سخت و زيان آوري آنها كاهش يافته ولي كماكان سخت و زيان آوري آنها حفظ مي‌گردد.ماده‌ 2: تعيين سخت و زيان آور بودن مشاغل موضوع ماده (1) و نوع آن (گروه «الف» و گروه «ب» در هر كارگاه با بررسي سوابق، انجام بازديد و بررسي شرايط كار توسط كارشناسان بهداشت حرفه‌اي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و بازرسان وزارت كار و امور اجتماعي و با تاييد توسط كميته استاني موضوع اين آيين نامه انجام مي‌گيرد.تبصره - كارفرمايان كارگاه‌ها مكلفند با كارشناسان و بازرسان موضوع اين ماده همكاري و مدارك مورد نياز را در اختيار آنان قرار دهند.آيين نامه اجرايي كارهاي سخت و زيان آور

اسلاید 40: 1ـ کارفرمایان کلیه کارگاه های مشمول قانون تأمین اجتماعی که تمام یا برخی از مشاغل آنها حسب تشخیص مراجع ذی ربط سخت و زیان آور اعلام گردیده یا خواهند گردید ، مکلفند ظرف دو سال از تاریخ تصویب این قانون نسبت به ایمن سازی عوامل شرایط محیط کار مطابق حد مجاز و استاندارد های مشخص شده در قانون کار و آیین نامه های مربوطه یا سایر قوانین موضوعه در این زمینه اقدام نمایند .2ـ کارفرمایان کارگاه های مشمول قانون تأمین اجتماعی مکلفند قبل ازارجاع کارهای سخت و زیان آور به بیمه شدگان ، ضمن انجام معاینات پزشکی آنان از لحاظ قابلیت و استعداد جسمانی متناسب با نوع کارهای رجوع داده شده (موضوع ماده 90 قانون تأمین اجتماعی) ، نسبت به انجام معاینات دوره ای آنان که حداقل در هر سال نباید کمتر از یک بار باشد ، نیز به منظور آگاهی از روند سلامتی و تشخیص به هنگام بیماری و پیشگیری از فرسایش جسمی و روحی اقدام نمایند، وزارتخانه های بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی مکلفند تمهیدات لازم را در انجام این بند توسط کارفرمایان اعمال نمایند .بخش اول: قانون تأمين اجتماعي

اسلاید 41: مابند 2 ماده 1 قانون تشكيلات و وظايف وزارت بهداشت،‌ درمان و آموزش پزشكي: وظايف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي عبارتند از : تامين بهداشت عمومي و ارتقاء سطح آن از طريق اجراي برنامه هاي بهداشتي خصوصاً‌ در زمينه بهداشت محيط ، مبارزه با بيماريها، بهداشت خانواده و مدارس، آموزش بهداشت عمومي ، بهداشت كار و شاغلين با تاكيد بر الويت مراقبتهاي بهداشتي اوليه، به ويژه بهداشت مادر و كودكان با همكاري و هماهنگي دستگاههاي ذيربط.

اسلاید 42: مركز بهداشت كار: مركز ارائه‌ي خدمات بهداشتي – درماني به كارگران در كارخانجات با بعد كارگري بالاي 500 نفر هدف‌ : 1.   تامين‌ سلامتي‌ كارگران‌ شاغل‌ در واحدهاي‌ صنعتي‌ وتوليدي‌ با بعد كارگري‌500 نفر و بالاتر.2.   ارتقاي‌ دانش‌ وايجاد رفتارهاي‌ بهداشتي‌ در كارگران‌ كه‌ بطور غير مستقيم‌ براي‌ خانواده‌ آنان‌ نيز موثر خواهدبود. 3.   سالمسازي‌ محيط كار.- کاهش عوامل زيان آورمحيط کار. - ارائه‌ دهنده‌ خدمات‌: بهداشتيار کار - کارشناس بهداشت حرفه ای - پزشک دوره ديده طب کار.

اسلاید 43: خانه‌ي بهداشت كارگري : محلي است براي ارائه‌ي خدمات بهداشتي – درماني اوليه به كارگران در كارگاه‌هاي با بعد كارگري بين 500-50 نفر.هدف: 1.  تامين‌ سلامتي‌ كارگران‌ شاغل‌ در واحدهاي‌ صنعتي‌ وتوليدي‌ با بعد كارگري‌499 -50 نفر. 2.  ارتقاي‌ دانش‌ وايجاد رفتارهاي‌ بهداشتي‌ در كارگران‌ كه‌ بطور غير مستقيم‌ براي‌ خانواده‌ آنان‌ نيز موثر خواهدبود. 3.  سالمسازي‌ محيط كار.- سطح‌ يا محل‌ ارائه‌ خدمات‌: خانه‌ بهداشت‌ كارگري‌.- نوع‌ خدمات: ارائه‌ مراقبتهاي‌ بهداشتي‌ اوليه‌.- ارائه‌ دهنده‌ خدمات‌: بهداشتيار كار - کاردان بهداشت حرفه ای ايستگاه بهگر : فضاي فيزيكي كوچكي از كارگاه و نزديك‌ترين محل به بهگر است كه قفسه‌ي نگهداري وسايل و برا نكارد تاشو در آن جا قرارداده مي شود هدف‌: ارتقاي‌ سطح‌ سلامتي‌ كارگران‌ و پيشگيري‌ در زمينه‌ از كار افتادگي‌ زودرس‌ آنان‌ در اثر بروز حوادث‌ محيط كار در واحدهاي‌ صنعتي‌ - توليدي‌ و خدماتي‌ با بعد كارگري ‌49-20 نفر.

اسلاید 44: ماده‌ 5: كارگران‌ و كارآموزان‌ قبل‌ از اشتغال‌ بكار يا كارآموزي‌ بايد مورد آزمايش‌هاي‌ پزشكي‌ قرار گيرندماده‌ 7: كارگران‌ كارگاه‌ بايد لااقل‌ سالي‌ يكبار مورد معاينه‌ پزشكي‌ قرار گيرند و نتايج‌ آزمايش‌ در پرونده‌ پزشكي‌ آنها منعكس‌ گردد.ماده‌ 8: پزشك‌ كار بايد ترتيبي‌ دهد كه‌ كارگران‌ شاغل‌ در كارهاي‌ سخت‌ و زيان‌ آور و كارگران‌ كمتر از 18 سال‌، زنان‌ باردار، مادران‌ شيرده‌ و معلولين‌ تحت‌ مراقبت‌ مخصوص‌ قرار گيرند. فواصل‌ تجديد معاينات‌ اين‌ افراد نيز از طرف‌ پزشك‌ تعيين‌ خواهد شد. كارفرما مكلف‌ است‌ نسبت‌ به‌ انجام‌ دستورات‌ پزشك‌ كار در اين‌ موارد اقدام‌ لازم‌ بعمل‌ آورد. فصل‌ سوم‌ - وظايف‌آيين نامه تاسيس مراكز بهداشت كار در كارگاه‌ها مبحث‌ دوم‌ - آزمايش‌هاي‌ ادواري‌

اسلاید 45: ماده‌ 9: بعد از غيبت‌ مربوط‌ به‌ بيماري‌هاي‌ حرفه‌اي‌ و حوادث‌ ناشي‌ از كار با غيبت‌ بيش‌ از سه‌ هفته‌ مربوط‌ به‌ بيماري‌هاي‌ غيرحرفه‌اي‌ با غيبت‌هاي‌ مكرر آزمايش‌ پزشكي‌ قبل‌ از شروع‌ مجدد بكار اجباري‌ خواهد بود. اين‌ آزمايش‌ بايد مشخص‌ نمايد كه‌ كارگر مي‌تواند به‌ كار قبلي‌ اشتغال‌ يابد يا لازم‌ است‌ موقتاً يا براي‌ هميشه‌ به‌ شغل‌ ديگري‌ اشتغال‌ ورزد. فصل‌ سوم‌ - وظايف‌آيين نامه تاسيس مراكز بهداشت كار در كارگاه‌ها مبحث‌ سوم‌ - آزمايش‌هاي‌ پزشكي‌ و موقع‌ شروع‌ مجدد بكار

اسلاید 46: ماده‌ 10: در صورتي‌ كه‌ پزشك‌ كار تشخيص‌ دهد آزمايش‌هاي‌ تكميلي‌ ديگري‌ از قبيل‌ آزمايش‌هاي‌ غيرباليني‌ از كارگر بايد بعمل‌ آيد كارفرما مكلف‌ است‌ هزينه‌ مربوط‌ به‌ اين‌ آزمايش‌ها را تامين‌ نمايد. تبصره‌ - مدت‌ زمان‌ لازم‌ براي‌ كليه‌ آزمايش‌هاي‌ پزشكي‌ جزو مدت‌ و ساعات‌ كار و يا اضافه‌ كار كارگران‌ محسوب‌ مي‌شود. فصل‌ سوم‌ - وظايف‌آيين نامه تاسيس مراكز بهداشت كار در كارگاه‌هامبحث‌ چهارم‌ - آزمايش‌هاي‌ تكميلي‌

اسلاید 47: ماده‌ 21: مركز بهداشت‌ كار بايد در تمام‌ اوقات‌ كار داراي‌ پرستار ديپلمه‌ با بهيار آشنا به‌ امور بهداشت‌ صنعتي‌ و حوادث‌ ناشي‌ از كار باشد.ماده‌ 22: تعداد پرستاران‌ يا بهياران‌ براي‌ مراكزي‌ كه‌ داراي‌ يك‌ پزشك‌ هستند حداقل‌ دو نفر و براي‌ مراكزي‌ كه‌ بيش‌ از يك‌ پزشك‌ دارند بايد براي‌ هر يك‌ نفر پزشك‌ كه‌ اضافه‌ مي‌شود يك‌ پرستار يا بهيار اضافه‌ در نظر گرفته‌ شود.ماده‌ 23: ساعت‌ كار پرستاران‌ بايد طوري‌ تنظيم‌ گردد كه‌ حداقل‌ پرستار يا بهيار در تمام‌ اوقات‌ كار در مركز بهداشت‌ كار حاضر باشد. فصل‌ پنجم‌ - امور پرستاري‌آيين نامه تاسيس مراكز بهداشت كار در كارگاه‌ها

اسلاید 48: قانون مجازات اسلامي ماده 688 – هراقدامي که به تهديدعليه بهداشت عمومي شناخته شودازقبيل آلوده کردن آب آشاميدني ياتوزيع آ ب آشاميدني آلوده ودفع غيربهداشتي فضولات انساني ودامي وموادزائد ، ريختن موادمسموم کننده دررودخانه ها،زباله درخيابانهاوکشتارغيرمجازدام ، استفاده غيرمجازازفاضلاب خام ياپس آب تصفيه خانه هاي فاضلاب براي کشاورزي ممنوع مي باشدمرتکبين چنانچه طبق قوانين خاص مشمول مجازات شديدتري نباشند به حبس تايک سال محکوم خواهندشدتبصره يک – تشخيص اينکه اقدام مذکورتهديدعليه بهداشت عمومي وآلودگي محيط زيست شناخته مي شودياخيرونيزاعلام جرم مذکوربه عهده وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکي وسازمان حفاظت محيط زيست مي باشد

اسلاید 49: قانون اصلاح ماده (13) قانون مواد خوردني ،آشاميدني ، آرايشي و بهداشتي«مصوب 22/9/1379 مجلس شوراي اسلامي»ماده واحده ـ ماده 13 قانون مواد خوردني ، آشاميدني ، آرايشي و بهداشتي مصوب سال 22/4/1364 به شرح زير اصلاح مي گردد :ماده 13ـ تخلف از مقررات بهداشتي نظير عدم رعايت بهداشت فردي ، وضع ساختماني ، وسايل كار ممنوع است و مستوجب مجازات مي باشد. مقررات بهداشتي مربوط به مركز تهيه و توليد ، نگهداري و توزيع و فروش و حمل و نقل مواد خوردني ، آشاميدني ، آرايشي و بهداشتي و اماكن عمومي در آيين نامه اجرايي اين ماده تعيين خواهد شد.تخلف از مقررات مذكور مستوجب مجازاتهاي بازدارنده جريمه نقدي به ازاي هر مورد نقض مقررات بهداشتي خواهد بود. ميزان مجازاتهاي ياد شده بر اساس نرخ تورم (هر سه سال يك بار) بنابه اعلام بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران و تأييد هيأت وزيران قابل افزايش است.مأموريني كه از طرف وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي براي نظارت بهداشتي اماكن و مراكز موضوع اين ماده تعيين مي شوند مكلفند متخلفين از مقررات بهداشتي را با ذكر موارد تخلف يا تنظيم گزارشي به مسؤول بهداشت محل معرفي نمايند. مسؤول بهداشت محل در صورت تأييد گزارش به صاحب مركز و يا مسؤولين مربوطه اخطار مي نمايند تا نسبت به رفع نواقص بهداشتي در مهلت تعيين شده اقدام كند در صورت عدم رفع موارد تخلف ، دستور تعطيل محل و مهروموم و يا لاك و مهر آن را صادر مي نمايد و پس از بر طرف شدن نواقص و تأييد مسؤول بهداشت محل از واحد مربوطه رفع تعطيل و فك مهروموم خواهد شد. در تمام موارد مذكور پرونده جهت رسيدگي به دادگاه صالحه ارجاع مي گردد.مقررات مربوط به فصل چهارم قانون كار