صفحه 1:
صفحه 2:
عامل اختصاص :
کترت استعمال 0ا وضع تعيّنى
رشتی :
«عامل اختصاص»
عامل اختصاص :
تخصیص مخمّص لا وضع تعیینی
تعيين عن قصد [] وضع تعيبن
ملاک تقسیم صاحب
فصول:
«قصد»
تعيين من غير قصد [] وضع تعيّنى
صفحه 3:
مجاز مشهور
میرزای قمی
(وضع تعینی < معناى راجح بلا
4
صفحه 4:
| وضع صن ۲
مخالف ۱
بسیاری از اصولیون از جمله حضرت امام
وضم» جمل است و از طرفی «تعینی» جعل
صفحه 5:
| مامی گوییم
کثرت استعمال (- امر تکوینی) نمی تواند علت وضع (< امر اعتباری)
باشد
بنابرایی طبق نظریات : «تعهد + جعل هوهویت * ببنای مرحوح
عراقی»
ومع تا نداریم
سح حلتایشتان نیز و 2
سوال : الفاظ منقول, اگرچه ٠ reece ولی slab UT
ee ee
جواب :
ولا : منكرين وضع تعيينى مى خواهند بگویند در مواردی که وضع
ده د. یک ۵ نفر حقیقتا جهل علامیت کرده است_.
ابنكه ايا منقولات (ما فى معنى الوضع) بدون وضع تعييني
che ا ا بای مطرح و
صفحه 6:
۲. گاهی به وسیله استعمال
واضع, لفظ را در معتای مورد نظر استعمال
مى كند جنان كه كوبى | قبل بر ايم مطلب
وضع شده آست (بدون قرینه مجازی)
واضع در نوع دوم. باید قرینه ای بگذارد
صفحه 7:
الحاظ لفط د. iy eh است:
در وضع. نگاه استقلالی به خود لفظ لازم است
جمع نشدن لحاظ آلی و لحاظ استقلالی در آن واحد
| جواب حضرت اما به بجوم تین
مى تواند در هنگام استعمال, لحاظ شود [2
sls
Sl Sly py sl real gel seme ۳
a4! ۳ باري اس :
قيقت |. است که ما ق
0 نفسائى ايجاد كرده ايم
س
ل
س
ل
ه
در
و
س
خارجِ
جل س ه :
71
ت
ا
ر
ی
خ
:
5
1
/
2
1
89 /
ا
ص
و
ل
فق
(
م
ب
ح
ث
و ضع
و
ض
ع
ت
ع
ی
ی
نی و
تعّی نی)
ه
مالک تقسیم محقق
رشتی :
«عامل اختصاص»
مالک تقسیم
وضع تعیینی و تعینی
مالک تقسیم صاحب
فصول:
«قصد»
عامل اختصاص :
کثرت استعمال وضع تعّینی
عامل اختصاص :
تخصیص مخِّص ص وضع تعیینی
تعیین عن قصد وضع تعیینی
تعیین من غیر قصد وضع تعّینی
مجاز مشهور
دو نظریه
میرزای قمی
معنی
حقیقی
وضعی
فی معنی الوضع
(وضع تعینی = معنای راجح بال
قرینه)
مجازی
معمولی
مشهور
(راجح بر معنای حقیقی مع القرینه)
آقا ضیاء
تعریف مجاز مشهور
راجح بر معنای حقیقی یا مساوی با معنای
حقیقی بدون قرینه
اختالف پیرامون وجود وضعی
تعّینی
وضع تعّینی
مخالف
بسیاری از اصولیون از جمله حضرت امام
تعلیل :
وضع ،جعل است و از طرفی «تعّینی» جعل
نیست
موافق
مرحوم خوئی
تعلیل :
تعّه د ،می تواند ناشی از کثرت استعمال باشد
ما می گوییم
کثرت استعمال (= امر تکوینی) نمی تواند علِت وضع (= امر اعتباری)
باشد
بنابراین طبق نظریاِت « :تعهد +جعل هوهویت +مبنای مرحوح
عراقی»
وضع تعّینی نداریم
علت :ایشان نیز وضع را اعتباری می دانند
سؤال :الفاظ منقول ،اگرچه دارای وضع تعینی نیستند ،ولی آیا دارای
معنای حقیقی هم نمی باشند؟
جواب :
اوال :منکرین وضع تعّینی می خواهند بگویند در مواردی که وضع
تعّینی شمرده می شود ،یک نفر حقیقتا جعل عالمیت کرده است
ثانیا :اینکه آیا منقوالت (ما فی معنی الوضع) بدون وضع تعیینی هم
حقیقت هستند ،در بحث حاالت کالم باید مطرح شود
نکته 1
مرحوم آخوند:
پدید آمدن وضع تعیینی :
.1گاهی به انشاء
.2گاهی به وسیله استعمال
توضیح نوع دوم :
واضع ،لفظ را در معنای مورد نظر استعمال
می کند چنان که گویی از قبل بر این مطلب
وضع شده است (بدون قرینه مجازی)
واضع در نوع دوم ،باید قرینه ای بگذارد
ادامه
نکته 1
اشکال مرحوم نائینی به مرحوم آخوند
استعمال ،إفناء لفظ در معنی است
(لحاظ لفظ در استعمال ،آلی است)
در وضع ،نگاه استقاللی به خود لفظ الزم است
جمع نشدن لحاظ آلی و لحاظ استقاللی در آِن واحد
جواب حضرت امام به مرحوم نائینی
لفظ می تواند در هنگام استعمال ،لحاظ شود (= آلی
نباشد)
استعمال امر خارجی ما
گوییمتواند وضع را که امری
استمیو نمی
اعتباری است پدید آورد
پس :استعمال در حقیقت اعالم وضعی است که ما قبال
در افق اعتبار نفسانی ایجاد کرده ایم
