رشد هیجانی ۲-۷ سالگی

رشد هیجانی ۲-۷ سالگی

اسلاید 1: به نام خداتهیه کننده: الهام ایران نژادزمستان 99رشد هیجانی کودکی نخستین (2-7) سالگی

اسلاید 2: زیربنای تئوریک

اسلاید 3: نظریه روانی-جنسی فرویدبین 3 تا 6 سالگی، فراخود یا وجدان، از راه تعامل با پدر و مادر که تاکید بر پیروی کودک از ارزش های جامعه دارند شکل می گیرد. کودک با درخواست های نهاد، وجدان و دنیای بیرون روبروست. اگر وسوسه نهاد غلبه کند فراخود هشدار رفتار غلط می دهد و کودک احساس گناه می کند.از نظر فروید کودک در سن 3-6 سالگی در مرحله آلتی است. در این مرحله کودک از تحریک اندام تناسلی لذت می برد. برای دوری از تنبیه میل جنسی را رها کرده و ویژگی ها و ارزش های پدر یا مادر همجنس را می پذیرد که در نتیجه آن فراخود شکل می گیرد و هر بار ارزش ها را زیرپا گذارد احساس گناه می کند. (تعارض ادیپ و الکترا)نظریه روانی-اجتماعیاریکسون یک نو فرویدی بود. چهارچوب نظریه فروید را پذیرفت اما وضعیت رشد هر مرحله را گسترش داد و نظریه روانی-اجتماعی را بیان کرد. کودک در هر مرحله رشد خود، نگرش ها و مهارت هایی به دست می آورد که او را عضوی فعال در جامعه می کند. تعارض های روانشناختی هر مرحله از منفی تا مثبت در یک پیوستار حل می شود که پیامدهای سازگار یا ناسازگاری به دنبال دارد.1 تا 3 سالگی خودمختاری در برابر شرم و تردید اگر امکان انتخاب آزاد فراهم نشود یا فشار زیادی باشد که از عهده بر نیاید شرم و تردید شکل می گیرد.3 تا 6 سالگی ابتکار عمل در برابر احساس گناه کودک شروع به کاوش محیط پیرامون خود می کنند. اگر درک نشوند احساس گناه شکل می گیرد.اریکسون بازی را وسیله ای می دانست که کودکان خردسال از طریق آن از خود و دنیای اجتماعی خویش آگاه می شوند. نظریه های روانکاوی

اسلاید 4: رفتارگراییشرطی سازی کلاسیک و کنشکر به یادگیری شرطی هیجانهایی مانند ترس اعتقاد دارد.یادگیری اجتماعی کودک با تماشای دیگران که خود را ستایش یا سرزنش می کنند و بازخوردی که از دیگران میگیرد، معیارهایی شخصی برای رفتار و احساس کارایی پرورش می دهد. هنگامی که فرد نگرش ها و ارزش هایی درباره خود به دست آورد یادگیری و رفتار خود را کنترل می کند (با گزینش الگوی دارای همان ویژگی ها) روانشناسی تکاملیآنها باور دارند جنبه های رفتار اجتماعی مانند جلوه های هیجانی، پرخاشگری، همکاری، بازی اجتماعی به رفتار نیاکان شبیه است.نظریه سیستم های بوم شناختی = مدل زیست بوم شناختی برنر: درون سیستم پیچیده روابطی رشد می کند و چندین سطح از محیط پیرامون بر او اثر می گذارد. تمام روابط دو سویه اند. بچه مهربان و با دقت واکنش های مثبت و صبورانه در پدر و مادر ایجاد می کند و کودک فعال و حواس پرت آماج محدودیت و تنبیه قرار می گیرد. افراد دیگر محیط نقش حمایت کننده یا ضعیف کننده بر این تعامل دوسویه دارند. و ارزش ها و امکانات کلان سیستم بر لایه های درونی اثر می گذارد. (در بعد زمان) و هر موقعیتی پویا و در حال تغییر است.

اسلاید 5: خودآگاهیتقریبا همه پژوهشگران قبول دارند که خود دو جنبه مجزا دارد که فیلسوف و روان شناس آمریکایی ویلیام جیمز بیش از یک قرن قبل آن را مشخص کرد: خود فاعل، یا خود دانا و کننده: آگاهی از این موضوع که خود از دنیای پیرامن جداست، با گذشت زمان تغییر نمی کند، زندکی خصوصی و درونی دارد که دیگران به آن دسترسی ندارند، و افکار و اعمال خویش را کنترل میکند.خود مفعول: خود به عنوان مفعول دانش، از تمام ویژگی هایی تشکیل می شود که خود را منحصر به فرد می سازند- ویژگی های جسمانی و دارایی ها؛ خصوصیات روان شناختی، از جمله امیال، نگرش ها، عقاید، و ویژگی های شخصیت؛ و ویژگی های اجتماعی، مانند نقش ها و روابط با دیگران.خود فاعل را می توان به صورت مشاهده گر فعال، خود مفعول را به صورتی که از فرآیند مشاهده کردن شکل می گیرد در نظر گرفت.

اسلاید 6: آگاهی و خود گردانی هیجانیپیشرفت هایی در بازنمای ذهنی، زبان، و خود پنداره به رشد هیجانی در اوایل کودکی کمک می کنند. کودکان بین 2 تا 6 سالگی در توانایی های هیجانی پیشرفت هایی می کنند که پژوشگران رویهم آنها را شایستگی هیجانی می نامند. کودکان پیش دبستانی اغلب هیجان های خود آگاه و همدلی را تجربه می کنند که به درک اصول اخلاقی در حال رشد آنها کمک می کنند. کودکان در سال های پیش دبستانی به علت ها، پیامدها، و نشانه های رفتاری هیجان اشاره می کنند و این آگاهی ها از نظر دقت و پیچیدگی به سرعت افزایش می یابند. توجیه آنها بر عوامل بیرونی گرایش دارد واین حالت با افزایش سن تغییر می کند. کودکان پیش دبستانی که والدینشان پیوسنه درباره ی هیجان های مختلف صحبت می کنند، وقتی که در سنین بالاتر آزمایش می شوند، بهتر می توانند درباره هیجان های دیگران قضاوت کنند. زبان به بهبود خودگردانی هیجانی نیز کمک می کند. کودکان در 3 تا 4 سالگی برای تنظیم کردن بر انگیختگی هیجانی خود در سطح آرامش بخش از انواع راهبردها استفاده می کنند. مانند بستن چشم ها و گوش ها برای جلو گیری از دیدنی ها و شنیدنی های ناخوشایند. صحبت کردن با خودشان، « مامان گفت که زود بر میگردد». آنها با نگاه کردن به بزرگسالانی که احساسات خود را کنترل می کنند، راهبردهای تنظیم هیجان را می آموزند.خلق و خو نیز در خودگردانی هیجانی تاثیر دارد . تخیل روشن کودکان، همراه با درک کم از تفاوت بین ظاهر و واقعیت باعث ترس می شود.