سیستم انتقال لاکتات

سیستم انتقال لاکتات

اسلاید 1: Chapter5بسمه تعالیSkeletal Muscle Lactate Transportand TransporterDr Gaeeni A.A.Rana Fayaz Milani

اسلاید 2: بیش از 100 سال می دانیم عضله اسکلتی لاکتات تولید می کند از 1960 اندازه گیری لاکتات در شرایط مختلف (غالبا اندازه گیری لاکتات خون و توصیفی ) در دهه گذشته توجه بر حرکت لاکتات به درون و بیرون سلول عضلانی اهمیت : تجمع لاکتات در عضله, تنها به میزان تولید لاکتات در عضله بستگی ندارد, بلکه بر میزان انتشار آن به درون یا بیرون عضله نیز وابسته است. حرکت لاکتات از سلول عضلانی به سمت جریان خون به کبد تبدیل به گلوکز (گلوکونئوپنز) برداشت لاکتات توسط سلول عضلانی دیگر (بدون ورود به جریان خون)

اسلاید 3: سیستم انتقال لاکتاتLactate Transport System

اسلاید 4: سالها تصور لاکتات تولید شده در عضله اسکلتی آزادانه قابل انتشار است در آغاز سالهای 1970 عبور لاکتات از سارکولما از طریق یک سیستم انتقالی تسهیل شده و از طریق ﭘروتئین ناقل (مطالعه بر روی عضله سگ) همچنین, وجود محدودیت در انتشار لاکتات از عضله اسکلتی فعال انسان خصوصیت یک مرحله انتقالی قابل اشباع مطالعات زیادی حاکی از عبور لاکتات از سارکولما از طریق یک سیستم انتقالی تسهیل شده شناسایی چنین سیستم انتقالی برای لاکتات در بافتهای دیگر

اسلاید 5: مطالعات زیادی مشخص کردن خصوصیات سیستم انتقال لاکتات در عضله اسکلتی با استفاده از ” آماده سازی وزیکول ” (Vesicle preparation) که در آن انتشار) ( fluxلاکتات از غشاء پلاسما تعیین شده خصوصیات سیستم انتقال لاکتات : عملکرد سیستم مانند یک هم انتقالی ( symport * ) پروتون در آن یونهای لاکتات (La-) و پروتونها (H+) در یک وضعیت electroneutral بطور همزمان منتقل می شوند(cotransport) سیستم بصورت انتخابی سه بعدی ( stereoselective)عمل می کند ( انتقال ال-لاکتات, عدم انتقال دی-لاکتات ) سیستم آنیون لاکتات را منتقل می کند, چون لاکتات ( PKa=3.86 ) سریعا در سلول تفکیک می شود انتقال لاکتات زمانی افزایش می یابد که : فعالیت عضله بطور مداوم (chronically) از طریق تمرین یا تحریک مداوم (chronic) عضله افزایش یافته باشد انتقال لاکتات در اثر عدم فعالیت (inactivity) کاهش می یابد ( قطع تماس عصب (denervation) یا تعلیق ( suspension ) اندام تحتانی (hind limb ) )* مکانیسم انتقال دو ترکیب بطور همزمان از خلال غشاء سلولی که یکی در جهت شیب غلظتی و دیگری در خلاف شیب غلظتی حرکت می کنند.

اسلاید 6: اینکه انتقال لاکتات حین فعالیت ورزشی تغییر می کند یا بلافاصله پس از آن هنوز مشخص نیستشواهد ضد ونقیض از مطالعات : - عدم تغییر در انتقال لاکتات در عضله جداشده سالم (intact isolated muscle ) که بصورت الکتریکی به مدت 30 دقیقه تحریک شده - افزایش اندک در برداشت لاکتات (10%+) در عضله جداشده سالم (intact isolated muscle ) پس از فعالیت ورزشی نوارگردان مطالعات اخیر : - کاهش برداشت لاکتات در غلظتهای پایین (یک میلی مول) پس از فعالیت ورزشی نوارگردان زیربیشینه (submaximal ) یا وامانده ساز (exhaustive) - عدم تغییر برداشت در غلظتهای بالاتر (5 تا 75 میلی مول) پس از وهله های (boats) فعالیت ورزشی مشابه - افزایش برداشت در غلظتهای بسیار بالا (100 میلی مول) پس از فعالیت وامانده ساز ( علت اين مسئله مشخص نيست )

اسلاید 7: نهایتا , افزایش انتقال لاکتات به درون وزیکولهای بسیار بزرگ (giant vesicles ) (بدست آمده از عضلاتی که شدیدا منقبض شده اند) در غلظتهای بالای لاکتات ( 20 میلی مول) , نه در غلظتهای پایین (یک میلی مول) اشکال مطالعات اندازه گیری انتقال لاکتات با تاخیر و پس از توقف انقباضهای عضلانی نیاز به یک قیاسگر (آنالوگ) لاکتات غیر قابل متابولیزه شدن (nonmetabolizable lactate analog) یا در عضلات درحال انقباض و جداشده (isolated ) یا در عضلات درحال انقباض و انتشار (perfused)

اسلاید 8: پروتئینهای انتقال دهنده لاکتاتLactate Transport proteins

اسلاید 9: پیدایش عصر مولکولی گرایش برای شناسایی ناقلهای لاکتات کلون کردن ( * cloning) ناقلهای لاکتات ایجاد راههای جدیدی برای کشف کنترل حرکت لاکتات به درون و بیرون سلول عضلانی شناسایی خانواده ای از 14 ناقل مونوکربوکسیلات (MCTs) MCT2وMCT1 به ترتیب در 1995 و 1994 کلون شدند MCT3 در 1997 MCT4-MCT8 در 1998 MCT9 در 1999 MCT10-MCT14 در 2004 تنها MCT1 و MCT4 از نظر عملکردی مشخص شده اند هم MCT1 و هم MCT4 در عضلات اسکلتی انسان وجود دارند* از دیدگاه ژنتیک, نسل حاصل از تولید مثل غیرجنسی طبیعی یا مصنوعی از یک ارگانیسم, سلول و یا ژن ( تولید ژنها با تکنولوژی تکثیر DNA )

اسلاید 10: MCT3 صرفا در اپی تلیوم رنگدانه رتینال ( تنظیم عملکرد با نیازهای فیزیولوژیک و متابولیک یک ارگان بسیار ویژه مثل چشم ) MCT1 در رت بطور گسترده ای در بافتهای مختلف MCT4 عمدتا در عضلات اسکلتی و مجرای دفران ( Vas Deferens) رت اخیرا, MCT4 mRNA در قلب رت در 4 هفته اول تولد MCT2 در جوندگان, در مغز, کبد, بیضه ها, معده, و کلیه در همستر, در قلب و عضلات اخیرا, بیان MCT2 در عضله رت اینکه در عضله انسان وجوددارد هنوز شناخته شده نیست MCT5-MCT9 اطلاعات بسیار کمتوزیع MCT در بافتهای مختلف انتشار لاکتات در بدن تنها بوسیله عضلات اسکلتی تنظیم نمی شوداما, با درنظرگرفتن توده (حدود 40 درصد توده بدن) این بافت کلید تنظیم انتشار و متابولیسم لاکتات

اسلاید 11: شکل 1.5 توزیع بافتی MCT1 وMCT4 در رت.

اسلاید 12: کینتیک انتقالی (transport kinetics ) MCT1 و MCT4 ظرفیتهای انتقالی MCT های مختلف بینشی در ارتباط با نقشهای فیزیولوژیک آنها مطالعات اولیه * ؛ کینتیک MCT1 و MCT4 در انتقال لاکتات تقریبا یکسان مطالعاتی که MCT1, MCT4, MCT2 در Xenopus oocytes بیان شده بودند ؛ Km= 10.1 mMKm= 6.4 mMKm= 34-17 mMKm= 0.7 mMKm= 3.5 mM) میل ترکیبی بسیار بالا برای پیروات ( Km= 25 µM * احتمال بیان دیگر MCT ها , علاوه بر MCT موردنظر

اسلاید 13: ناقلهای MCT در عضله رت و انسانناهمسانی ( Heterogeneity) متابولیک انواع مختلف عضله اسکلتی مقادیر مختلف غلظت لاکتات اهمیت توجه به این مسئله که ؛ آیا بیان پروتئین MCT در ارتباط با ظرفیتهای مختلف تولید لاکتات در عضلات اسکلتی نیز تغییر می کند ؟چرا MCT1 و MCT4 در عضله بطور همزمان بیان می شوند (coexpress ) ؟

اسلاید 14: MCT1 و MCT4 در عضلات رتمقایسه MCT1 و MCT4 در بافتهایی با ظرفیتهای اکسیداتیو متفاوت ( قلب, سولئوس, درشت نی قدامی سفید ) - بیان پروتئین MCT1 مستقیما با ظرفیتهای هوازی بافتها ارتباط دارد - در مقابل, MCT4 در قلب رت بالغ یافت نمی شود به مقدار کمی در سولئوس که بسیار اکسیداتیو است به مقدار زیادی در عضله سفید گلیکولیتیک درشت نی قدامی ارتباط مستقیم بین ظرفیتهای متابولیک بافتها و بیان MCT1 و MCT4

اسلاید 15: MCT1 در عضله اسکلتی رت محتوی پروتئین MCT1 بین عضلات تند انقباض با ظرفیتهای اکسیداتیو متفاوت 3 برابر تغییرمی کند وجود همبستگی معکوس (r= -0.98) بین MCT1 ودرصد تارهای عضلانی تند انقباض گلیکولتیک (FG) در عضلات اندام تحتانی رت MCT1 دارای همبستگی بالایی با ظرفیت هوازی انواع مختلف عضلات اسکلتی رت برای مثال؛ همبستگی بین MCT1 و - ترکیب اکسیداتیو تار ( 0.98 ) - محتوی لاکتات دهیدروژناز نوع قلبی ( 0.83 ) - فعالیت سیترات سنتتاز ( 0.82 ) بیان بیشتر پروتئین MCT1 در قلب نسبت به عضله اسکلتی

اسلاید 16: MCT4 در عضله اسکلتی رت محتوی پروتئین MCT4 بین عضلات تند انقباض مختلف تنها 10 تا 15 درصد تغییرمی کند تو زیع MCT4 نسبت به MCT1 تفاوت زیادی دارد بیان پروتئین MCT4 عمدتا منحصر به تارهای عضلانی غنی از تارهای FG و FOG مقدار بسیار کمی MCT4 در سولئوس احتمالا این مقدار ناشی از بیان MCT4 در تارهای اندک FOG در این عضله وجود همبستگی مثبت (r= 0.88) بین MCT4 و حضور تارهای FG در عضلات اسکلتی مختلف رت ( این همبستگی در دامنه محدودی از تفاوتهای MCT4 (10%) در میان عضلات رت در دامنه 10 تا 80 درصد تار FT ) بیان MCT1 و MCT4 در عضلات ناهمسان از نظر متابولیکی رت دارای همبستگی منفی

اسلاید 17: شکل 2.5 مقایسه بیان MCT1 و MCT4 در (الف) قلب, سولئوس, و درشت نی سفید و در (ب) برخی از عضلات اندام تحتانی تند انقباض رت

اسلاید 18: شکل 3.5 ارتباط بین ترکیب تار عضلانی تند انقباض در عضلات اندام تحتانی رت. (الف) MCT1 و (ب) MCT4 و ارتباط بین برداشت لاکتات و (ج) MCT1 و (د) MCT4 در عضلات ناهمسان از نظر متابولیکی در اندام تحتانی رت.

اسلاید 19: MCT ها و برداشت لاکتات بیان MCT1 دارای همبستگی بالایی با برداشت لاکتات در Perfused Muscle در اندام تحتانی رت است ( این ارتباط در مطالعاتی هم دیده می شود که در آنها بیان MCT1 تنظیم مثبت Upregulate شده است ) علیرغم دامنه بسیار محدود بیان mct4 در میان عضلات تند انقباض رت, بنظر می رسد ارتباط منفی بین MCT4 و برداشت لاکتات وجود داشته باشد

اسلاید 20: شکل 4.5 ارتباط بین MCT1 و MCT4 در عضلات ناهمسان از نظر متابولیکی در اندام تحتانی رت.

اسلاید 21: شکل 5.5 اثر تحریک الکتریکی مداوم (chronic) (24 ساعت در روز برای یک هفته) بر (الف) محتوی پروتئین MCT1 در عضلات رت و (ب) برداشت لاکتات بوسیله perfused muscle در اندام تحتانی رت. افزایش در پروتئین MCT1 ایجاد می شود نه MCT4 . (ج) مقدار برداشت لاکتات با محتوی MCT1 عضلات همبستگی دارد, حتی اگر گروه کنترل بوده اند (C, دایره های خالی ) یا گروهی که بطور مداوم تحریک شده اند (St , دایره های پرشده).

اسلاید 22: MCT1 و MCT4 در عضله اسکلتی انسانMCT1 and MCT4 in Human Skeletal Muscle

اسلاید 23: عضلات انسان, دقیقا همانند عضلات اسکلتی رت, MCT1 و MCT4 را بطور همزمان بیان می کنند (coexpress) . مطالعات ایمونوفلوروسانس مشاهده MCT1 در تارهای عضلانی نوع I و II انسان همبستگی خوبی بین بیان پروتئین MCT1 و حضور تارهای عضلانی نوع I یا تارهای اکسیداتیو در انسانها (r= 0.66 ) تارهای نوع ii نیز MCT1 را بیان می کنند و MCT1 دارای همبستگی منفی ( r=- 0.73 ) با ترکیب تارهای نوع IIX است بین MCT1 و تارهای نوع IIa همبستگی قابل تشخیصی وجود ندارد MCT4 تنها در تارهای عضلانی نوع II انسان ( نه در تارهای نوع I) ظاهرا, عدم همبستگی بین MCT4 و ترکیب تار عضلانی انسان

اسلاید 24: در بیماران با کاهش ظرفیت فعالیت ورزشی و گرفتگی حاد پس از فعالیت ورزشی کاهش ظرفیت انتقال لاکتات ( اندازه گیری در اریتروسیتها نه عضله ) در برخی از این افراد وجود یک جهش (mutation ) در MCT1 cDNA نشان می دهد احتمالا, MCT1 غیرطبیعی (aberrant ) منجر به کاهش ظرفیت لاکتات در با میوپاتی میتوکندریایی مقدار لاکتات جریان خون در استراحت معادل 3.7 میلی مول ( غالبا یک میلی مول ) در این بیماران گزارش MCT4 و MCT1به ترتیب 86% و 37% بیشتر از گروه کنترل سالم مشاهدات ؛مقادیر بالای لاکتات می تواند منجر به تنظیم مثبت بیان MCT4 یا MCT1 در عضله شود ( این فرضیه به بررسی های بیشتری نیاز دارد)

اسلاید 25: شکل 6.5 MCT1 و MCT4 در عضلات اسکلتی گروه کنترل و بیماران با میوپاتی میتوکندریایی

اسلاید 26: توزیع زیر سلولی MCT1 و MCT4 در عضلهSubcellular Distribution of MCT1 and MCT4 in Muscle

اسلاید 27: جایابی MCT1 و MCT4 در جایگاههای ویژه زیرسلولی راهی برای ایجاد انعطاف در انتقال لاکتات در بافتی مثل عضله اطلاع از توزیع زیرسلولی MCT ها به همراه توزیع MCT در بین انواع عضلات منجر به شناسایی نقشهای فیزیولوژی MCT1 و MCT4 مطالعه موقعیت زیرسلولی پروتئینها بسیار مشکل اطلاعات محدود تقسیم ( fractionation ) عضله به محفظه های ( compartment ) زیر سلولی حضور MCT1 و MCT4 در غشاء پلاسما و توبولهای T تشخیص مقادیر معنی دار MCT4 در یک محفظه درون سلولی عدم حضور MCT1 در هیچ یک از محفظه های درونی غشاء ( internal membrane ) تفاوت فراوانی نسبی MCT1 و MCT4 در موقعیتهای مختلف زیرسلولی جایابی MCT1 در غشاء میتوکندری انتقال لاکتات به درون میتوکندری تبدیل به پیروات برای متابولیسم ( در این مطالعات ؛ احتمال ترکیب شدن contaminate ) (با غشاء پلاسما ) استفاده از بخشهای میتوکندریایی به خوبی پالایش شده - وجود MCT1 و MCT4 در میتوکندریهای زیرسارکولمایی ( subsarcolemmal ) - عدم مشاهده در میتوکندریهای بین تارچه ای ( intermyofibrillar )

اسلاید 28: شکل 7.5 توزیع زیرسلولی MCT1 وMCT4 در عضله اسکلتی رت. داده ها به نسبت ( درصد ) MCT1 و MCT4 در غشاء پلاسما بیان شده اند.

اسلاید 29: مطالعات ؛درصورت عدم حضور استخر درون سلولی MCT1 , جابجایی ( translocation ) ناقل MCT1 توسط یک محرک فیزیولوژیک به سطح سلول برای تاثیر در انتقال لاکتات امکان پذیر نیست.بنابراین؛ ظرفیت عملکردی برای انتقال همزمان لاکتات-پروتون بوسیله MCT1 تنها به تعداد این ناقلها بستگی دارد که در غشاء پلاسما دردسترس هستند.لذا؛چنین فرض می شود که فعالیت MCT1 تغییرناپذیر است.این وضعیت در ارتباط با MCT4 کمتر روشن شده است زیرا :یک استخر درون سلولی MCT4 وجود دارد که ممکن است یک ذخیره برای MCT4 باشد و احتمالا می تواند به سمت غشاء سلول جابجا شود و انتشار لاکتات را تغییر دهد.مطالعه :انقباض عضلانی شدید کاهش MCT4 غشاء پلاسما / عدم تغییر در MCT1 / افزایش انتقال لاکتات این یافته ها نشان می دهند انقباض عضلانی فعالیت MCT های سطحی را تغییر می دهد, اگرچه این فرضیه باید ثابت شود.اینکه MCT4 در موقعیتهای متفاوت فیزیولوژیکی می تواند به سمت غشاء پلاسما جابجا شود, نیاز به بررسی دارد

اسلاید 30: شکل 8.5 اثرات 10 دقیقه انقباض الکتریکی شدید عضله در برداشت لاکتات توسط وزیکولهای بسیار بزرگ سارکولمایی و بر محتوی غشاء پلاسمایی MCT1 و MCT4

اسلاید 31: ناقلهای MCT1 و MCT4 و انتقال لاکتاتMCT1 and MCT4 Transporter and Lactate Transport

اسلاید 32: مقادیر انتقال لاکتات در انواع مختلف عضله اسکلتی متفاوت استمطالعات قدیمی تر ( قبل از شناسایی MCT ها ) : انتقال لاکتات در عضلات قرمز بیشتر از عضلات سفید انتقال لاکتات متقارن ( symetrical ) { یکسان بودن مقادیر انتشار به درون ( influx ) و انتشار به بیرون ( efflux ) } - عضلات قرمز ( تند انقباض اکیداتیو گلیکولتیک ) بیان MCT1 و MCT4 به مقدار فراوان - عضلات سفید ( تند انقباض گلیکولتیک ) بیان MCT4 به مقدار زیادکل محتوی MCT در عضلات قرمز نسبت به عضلات سفید بیشتر استواقعیتی که می تواند دلیل انتشار بیشتر لاکتات در عضلات قرمز باشد

اسلاید 33: تعیین اینکه چه مقدار از تفاوتهای انتشار لاکتات در میان عضلات را می توان به MCT1 و MCT4 نسبت داد, مشکل است. محتوی MCT1 همبستگی بالا با مقادیر برداشت لاکتات در عضلات perfused اندام تحتانی رت محتوی MCT1 و MCT4 غشائ پلاسما همبستگی خوبی با رهایی ( release )لاکتات از عضله اسکلتی توزیع MCT4 همبستگی معکوس با انتقال لاکتات به درون سلولعضلات ناهمسان ازنظر متابولیکی تفاوت در انتقال لاکتات به درون و بیرون عضله اسکلتی ( مربوط به محتوی MCT1 و MCT4 ) تقارنهای انتقال ( مقادیر انتشار به درون و بیرون ) برای MCT1 و MCT4 باید تعیین شوند

اسلاید 34: اثرات تمرین بر MCT1 و MCT4 Effects of Training on MCT1 and MCT4

اسلاید 35: تعیین اینکه آیا تمرین فعالیت ورزشی MCT ها را تنظیم می کند, بسیار مورد توجه است. در تحریک مداوم ( chronic ) عضلانی با تواتر پایین تمامی تارهای عضلانی درحال انقباض به طریقی تقلید الگوی عصب رسانی در عضلات کند انقباض این فعالیت انقباضی به عنوان محرکی که پاسخهای سازگاری به یک محرک صرفا هوازی را تسهیل می کند. در مطالعاتی که از این انقباض مداوم استفاده کرده اند : بیان MCT1 , نه MCT4 تنظیم مثبت ( upregulation ) شده است. طولانی تر کردن اعمال محرک برای 3 هفته , افزایش بیشتری در بیان MCT1 ایجادنکرد. بیان MCT4, علیرغم تغییر عمده در ترکیب تار عضلانی, پس از 3 هفته تحریک مداوم تغییرنکرد. زمانیکه محرکهای مداوم برای مدتهای مختلف در یک هفته اعمال شد بنظر می رسد بیان MCT1 در بهترین وضعیت می تواند دو تا سه برابر افزایش یابد. تنظیم مثبت MCT1 با تحریک عضلانی مداوم (24 ساعت در روز, برای 7 روز) افزایش انتشار لاکتات به درون و بیرون به یک مقدار مقدار افزایش یافته انتقال به درون مستقیما با ناقلهای MCT1 ارتباط دارد مطالعات مشابهی که در آنها تنها MCT4 افزایش یافته باشد, تاکنون انجام نشده اند.

اسلاید 36: شکل 9.5 اثرات تحریک مداوم ( chronic ) با تواتر پایین ( 24 ساعت در روز برای 7 یا 21 روز ) بر ( الف ) ترکیب تار عضلانی و ( ب ) بیان MCT1 و MCT4 در عضله قرمز درشت نی قدامی, و ( ج ) اثرات مدتهای مختلف تحریک عضلانی ( 0,0.25,1,3,6,24 ساعت در روز, برای 7 روز) بر MCT1 و MCT4 .

اسلاید 37: تمرین فعالیت ورزشی افزایش MCT1 و MCT4 در عضله و قلب انسان و رت فعالیت ورزشی در شدت پایین افزایش MCT1 در قلب / عدم افزایش MCT1 در عضله MCT1 در قلب راحت تر از عضله افزایش می یابد افزایشهای ناشی از تمرین در عضله رت عمدتا در عضلات اکسیداتیو ( در سولئوس و RG, نه EDL و WG ) نشان می دهد عمدتا این عضلات بوسیله محرک تمرین فعالیت ورزشی بکار گرفته شده بودند در مطالعات انسانی , پس از 8 تا9 هفته تمرین شدید : - MCT1 76 تا 90 درصد افزایش - MCT4 34 تا 47 درصد افزایش مشترکا در مطالعات انسانی و حیوانی : بیان MCT1 و MCT4 بطور مستقل تنظیم شده اند - انقباضهای عضلانی منجر به اعمال فشار بر متابولیسم هوازی تنها افزایش MCT1 - انقباضهای عضلانی شدیدتر منجر به اعمال فشار بر ظرفیتهای اکسیداتیو و گلیکولتیک افزایش بیان MCT1 و MCT4

اسلاید 38: شکل 10.5 اثرات سه هفته تمرین نوارگردان بر MCT1 و برداشت لاکتات (La) در عضله سولئوس. با تمرین متوسط ( 21 متر در دقیقه, 8درصد شیب ) نه MCT1 و نه لاکتات افزایش نیافتند, درحالیکه با تمرین شدیدتر ( 31 متر در دقیقه, 8درصد شیب ), MCT1 و لاکتات به یک مقدار افزایش یافتند.

اسلاید 39: نقشهای احتمالی MCT1 و MCT4 Possible Roles of MCTs

اسلاید 40: توزیع متفاوت MCT1 و MCT4 در میان تارهای مختلف عضلات همبستگی مثبت پروتئین MCT1 با شاخصهای متابولیک اکسیداتیو مقادیر بالای MCT1 در قلب در مقابل عدم حضور MCT4 حضور MCT1 و MCT4 تنها در میتوکندریهای زیرسارکولمایی حضور MCT2 در میتوکندریهای زیرسارکولمایی و بین تارچه ای همبستگی MCT4 با حضور تارهای FG همبستگی منفی بین MCT1 و MCT4 کینتیک انتقالی متفاوت MCT1 ( Km برابر با 3.5 میلی مول ) و MCT4 (Km برابر با 17-34 میلی مول ) نشان دهنده وجود تفاوتهای عملکردی مهم بین MCT1 و MCT4

اسلاید 41: در مجموع این داده ها نشان می دهند : MCT1 , برداشت لاکتات از جریان خون یا سلولهای عضلانی مجاور را تسهیل می کند که سلول عضلانی را قادرمی سازد این ماده اولیه را اکسید کند در واقع, MCT1 در عضله رت, همبستگی بالایی با برداشت لاکتات از جریان خون دارد در مقابل, بنظر می رسد MCT4 لاکتات را به خارج از سلول عضلانی انتقال می دهد, خصوصا زمانیکه مقادیر لاکتات بالا هستند ( با توجه به نسبت بالای Km برای MCT4 ) * اگرچه مطالعات مشخصی که ظرفیتهای vectorial transport را در MCT1 و MCT4 بررسی کنند, به انجام نرسیده اند.

اسلاید 42: END