فرهنگسرای دزفول

فرهنگسرای دزفول

اسلاید 1: فرهنگسرای دزفول:

اسلاید 2: تاریخچه:مجتمع فرهنگی سینمایی ( فرهنگسرای) دزفول یکی از شاهکارهای معماری ایرانی است. طراحی این مجموعه ی بی نظیر با معماری مدرن و با الهام گیری از معماری سنتی دزفول با درکی جهانی توسط معمار بزرگ ایرانی فرهاد احمدی در دهه ی ۶۰ صورت پذیرفت و ساخت آن در سال ۱۳۷۲ به پایان رسید. به دلیل طراحی و ساخت تحسین برانگیز ، این مجموعه یکی از بناهایی است که الگوی دانشجویان از سراسر کشور قرار می گیرد و جوایز بین المللی نیز در جشنواره معماری نروژ از آن خود نموده استطراح: فرهاد احمدیمساحت: حدود 10 هزار متر مربعزیر بنا: حدود 5 هزار متر مربعطرحی است که در طول پنج سال محقق شد، و چند سال بعد به عنوان پروژه منتخب در جشنواره روروز در نروژ برگزیده گشت. این طرح که در دوره بحرانی جنگ با استفاده از بودجه بازسازی مناطق جنگی و با پایمردی کارفرما در شرایط دشواری به پایان رسید، از این بابت مورد توجه قرار گرفت که به ترتیبی منعکس‌کننده مفاهیم بنیادین این دیاردر ایجاد فضا و استفاده از هندسه مالوف در ترکیب با مصالح بومی بود، در حالی‌که از احکام و فن آوری دوران معاصر (مدرن) بهره می‌گرفت. 

اسلاید 3:

اسلاید 4: بخش های مختلف فرهنگسرا:این مرکز عمدتا از چهاربخش متمايز تشكيل شده است كه ترتيب اولويت عبارتند از :اول : بخش ارائه آثار ، شامل دو تالار كوچك و بزرگ نمايش ، فضاي انتظار و صحنه نمايش نمايشگاهها .دوم : بخش اطلاعات ، شامل كتابخانه و اطلاع رساني .سوم : بخش آموزش ، شامل دو مدرسه هنرهاي سنتي و هنرهاي تصويري .چهارم : بخش خدمات ، شامل فروشگاه ها ، چاپخانه سنتي ، نمازخانه ، فضاهاي عمومي جهت گردهمايي هنرمندان

اسلاید 5: نحوه ی ساخت: ساختار این طرح بر مسیری حلزونی و چرخان استوار بودکه همراه با حرکت آب، از یک حیاط مربع بر سطح زمین آغاز شده ، با چرخشی از درون یک مخروط معکوس شفاف، بر روی شیب‌رویی مدور به حیاطی هشت ضلعی در عمق زمین می‌رسید، تا با این ایهام داستان گذر انسان را از جهان مادّی به بهشت نشان می دهد.

اسلاید 6:

اسلاید 7: نقشه ساختمان از پردازش یک شمسه در سه بعد به دست آمده و بادگیرهای چهارگانه پرّان در اطراف این حیاط بهشتی نیز نوعی نگاه به آسمان را تشدید می‌نمود. در این طرح پشت‌بام‌های ساختمان، جزئی از محوطه و تداوم درون ساختمان به بیرون تلقی شده و بدنه ساختمان به صورت لایه‌لایه به تدریج عرصه‌های درونی باز و بسته را تعریف می‌کند.