نکاتی در مورد صعود به کوه

نکاتی در مورد صعود به کوه

اسلاید 1: نكاتي در مورد صعود به كوه

اسلاید 2: استرسانجمن پزشکی کوهستان ایران: محققان بین استرس مضر و زیان آور   و استرس مثبت و سودمند تفاوت قایل شده اند. منظور از استرس مثبت آن استرسی است که موجب فعال شدگی روانشناختی و فیزیولوژیک می شود و فرد را برای مقابله با شرایط پیرامون خود آماده تر می کند.حوزه اضطراب و استرس مسابقه ای در نوشته های روانشناسی ورزشی توجه شایانی دریافت کرده است و اغلب بعنوان یکی از حساس ترین موضوعات رشته های درسی در حوزه ورزش از آن یاد شده است. این توجه نظر بی شک با ماهیت استرس زای ورزش قهرمانی همراه شده است.در بررسی مفهوم مدیریت استرس تعاریف زیر ارائه شده است.استرس مسابقه ای: تعامل مداوم بین یک فرد و نیازهای محیطی که اصولاً و مستقیماً با عملکرد مسابقه ای همراه شده است.عوامل استرس زای مسابقه ای: نیازهای محیطی (محرک) که اصولاً و مستقیماً با عملکرد مسابقه ای همراه شده است.فشار مسابقه ای: پاسخ های منفی روانشناختی، جسمانی و رفتاری یک فرد به عوامل استرس زای مسابقه ای.

اسلاید 3: انجمن پزشکی کوهستان ایران: فعالیت بدنی یکی از عوامل مربوط به شیوه زندگی است که کیفیت خواب را تعیین می کند و سیستم ایمنی بدن را تحریک می نماید. طی بررسی های انجام گرفته تاثیر حرکات استقامتی با شدت بالاو تمرینات قدرتی ای که به هنگام صبح انجام می شود برروی کیفیت خواب شبانه نشان داده شده است.طی این تحقیق 15 ورزشکار هنگام انجام ورزش های استقامتی و قدرتی و در زمان استراحت مورد ارزیابی قرار گرفتند، از یک هفته قبل از شروع آزمایش، حداکثر میزان جذب اکسیژن و حداکثر قدرت اندام فوقانی آن ها مورد بررسی قرار گرفت و طی هرجلسه آزمون نظارت مداوم براستراحت و فعالیت شان انجام پذیرفت.نتایج این تحقیقات نشان داد که یک اصل مهم در استحکام یا پایداری تمرینات تحت تاثیر پارامترهای وابسته به نحوه خوابیدن است.همچنین این مطالعه نشان می دهد که فعالیت های بدنی صبحگاهی بر استراحت شبانه تاثیر دارند: به خواب رفتن را آسانتر می کنند، زمان واقعی خواب را افزایش می دهند و کیفیت کلی خواب را بهبود می بخشد.

اسلاید 4: تعاريف وپیش شرط ھا1. سرپرست ، پر مسئولیت ترين عضو ھر گروه كوھنوردي و بالاترين مرجع تصمیم گیري آن است .2. سرپرست برنامه مي بايد قبل از برنامه تعیین گردد .3. حیطه مسئولیت سرپرستان در دوره ھاي آموزشي تابع دستورالعملھاي آموزشي است .4. اين آيین نامه براي استفاده افراد بالاي 18 سال (سرپرست يا شركت كننده) تنظیم شده است .5. ھر گونه پیش شرط و تعھدي كه روند اجراي برنامه ، انسجام گروھي ويا سلامت اعضاء را به چالشاندازد ، باطل است .6. دستآورد فعالیت گروه مانند گزارشھاي رسمي يا مكتوب و منافع مرتبط با آن اعم از مادي و معنويمتعلق به تمامي اعضاء و پشتیبانان برنامه است . اين حق قابل واگذاري است .

اسلاید 5: وظايف سرپرست1. در يك برنامه ھدفمند كوھنوردي ، حفظ سلامت اعضاء مھمترين وظیفه سرپرست است . تمامتصمیمات و فعالیتھا مي بايد تابعي از اين اصل باشند .2. قبل از اجراي ھر فعالیت كوھنوردي مي بايد ھدف اصلي و كلیات برنامه توسط سرپرست به روشنياعلام گردد . يك برنامه كوھنوردي نمي تواند در زمان واحد بیش از يك ھدف اصلي داشته باشد .ھدف اصلي حین اجراي برنامه قابل تغییر نیست مگر به دلايل غیر قابل پیش بیني و يا جھت حفظسلامت اعضاء .3. يك سرپرست نمیتواند در زمان واحد بیش از يك برنامه را سرپرستي نمايد .4. سازماندھي گروھي وتقسیم وظايف اعضاء از وظايف سرپرست است .5. سرپرست مي تواند ھر بخشي از اختیارات خود را به غیر واگذار نمايد . اين تفويض اختیار به معنايسلب مسئولیت از وي نیست .6. زمانبندي فعالیتھاو مراحل مختلف مانند آغاز وپايان برنامه از وظايف سرپرست است.7. سرپرست مي بايد در زمان اجراي برنامه در قرارگاه اصلي ويا در مسیر صعود حضور داشته باشد .8. توجه به استفاده اعضاء از ابزار فني استاندارد و چادر مناسب از وظايف سرپرست است .9. توجه به استفاده اعضاء از كفش و پوشاك مناسب و غذاي كافي از وظايف سرپرست است.10 . گردآوري اطلاعات مورد نیاز اجراي برنامه از وظايف سرپرست است.11 . تھیه امكانات و تداركات عمومي مورد نیاز برنامه از وظايف سرپرست است.12 . رسیدگي به مشكلات اعضا مرتبط با ھدف ، در طي برنامه از وظايف سرپرست است.13 . ارتباط با مسئولین رسمي و محلي و ديگر گروه ھاي فعال در منطقه از وظايف سرپرست است.14 . سرپرست باتوجه به ھدف برنامه و تجربه و توان اعضاء ، جھت تعیین مدت ، میزان ، شیوه و سطحفعالیت آنھا اختیار تام دارد .15 . تصمیم گیري در مورد برنامه صعود ، شیوه ھم ھوايي ، مسیر صعود ، تركیب نفرات با توجه بهمیانگین سطح اعضاء ،توسط سرپرست انجام مي گیرد .16 . سرپرست نمي تواند اعضاء را ملزم به شركت در امري كه مرتبط با ھدف برنامه نیست نمايد بخصوصاموري كه مي تواند خطراتي درپي داشته باشد مانند امداد و نجات .17 . ارائه گزارش برنامه از وظايف سرپرست است.

اسلاید 6: وظايف اعضاء1. شركت در ھر فعالیت كوھنوردي به معناي به رسمیت شناختن اختیارات سرپرست آن برنامهاست .2. كلیه اعضاء ملزم به تبعیت ازتصمیمات سرپرست در تمامي شرايط ھستند .3. مناسب است متقاضیان قبل از شركت در برنامه ، رفتار و سابقه ورزشي سرپرست را مورد توجهقرار دھند .4. مسئولیت شركت در برنامه ھا به عھده متقاضیان است .5. ھر عضوي موظف است پیش از برنامه ، محدوديتھا و مشكلات روحي و جسمي خود را به اطلاعسرپرست برساند .6. اعضا مي توانند در ھر زمان از ادامه فعالیت انصراف دھند اما تا زمان مراجعه به مبداء حرك ت واعلام پايان برنامه ، اجازه شركت در فعالیتي مستقل را نداشته و تابع تصمیمات سرپرستخواھند بود.7. ھر عضوي موظف است حین اجراي برنامه ، محدوديتھا و مشكلات روحي و جسمي خود را بهصورت مستمر به اطلاع سرپرست برساند .8. اعضاء موظفند تحديد ھا و خطرات مسیر فعالیت و مشكلات روحي و جسمي ھمراھان خود را بهصورت مستمر به سرپرست گزارش كنند .9. تمامي اعضاء و مسئولین برنامه ريزي و اجرايي گروه در تمامي شرايط ملزم به تبعیت ازسرپرست برنامه اند و نظرات آنھا تنھا مي تواند جنبه مشورتي داشته يا به عنوان پیشنھاد ارائهگردد .10 . اعضاء در دوره اجراي برنامه ، اجازه حضور در اماكن و شركت در فعالیتھايي كه مرتبط با ھدفبرنامه نیست و ممكن است مشكلاتي براي گروه ايجاد نموده ويا موفقیت در برنامه را به تاخیراندازد ، ندارند .11 . در صورت ترك مسئولیت و يا اعلام ناتواني بدلیل بیماري و يا آسیب از جانب سرپرست ، اعضامیتوانند با راي اكثريت ، جانشیني با ھمان اختیارات ذكر شده برگزينند

اسلاید 7: نگاهی کوتاه به  آمپول دگزامتازون :آمپول دگزامتازون دارویی است که توسط اکثر کوهنوردان در کوهستان جهت پیشگیری و درمان علائم بیماری ارتفاع بکار می رود  این آمپول از نظر علمی جز دسته کورتیکو استرویید ها (کورتون ها) طبقه بندی میشود داروی خوبی در کنترل سردرد و استفراغ ناشی از ارتفاع است . بصورت قرص و آمپول در بازار وجود دارد که در کوهنوردی بیشتر از آمپول آن استفاده میشود. از عوارض آن می توان به آسیبهای معده و افزایش فشار خون اشاره کرد که بطور کلی در این بیماران (فشار خونی و ناراحتی های فعال معده )باید با احتیاط مصرف شود گرچه در مجموع در استفاده مقطعی تک دوز تقریبا میتوان گفت دارویی کم خطر و کم عارضه است و میتوان در اکثر افراد بخصوص در افراد جوان در شرایط خاص از آن استفاده کرد.چه کسی میتواند اجازه تزریق دارو را بدهد؟در شرایط عادی و در مکانهای شهری مسئولیت تجویز دارو فقط و فقط با پزشک است و هیچکس دیگری حتی سایر افراد شاغل در رشته های پزشکی و بالینی (چون داروسازان - پرستاران و ...)اجازه تجویز دارو را ندارند و در صورت تجویز دارو و بروز عارضه با مشکلات قانونی مواجهه میشوند. اما در کوه جایی که دسترسی به پزشک و سیستمهای درمانی وجود ندارد کوهنوردان گاه مجبور به تجویز دارو میشوند گرچه از نظر قانونی این مسئله کماکان میتواند منجر به مشکل شود اما ظاهرا چاره ای هم نیست و کوهنوردان باید نحوه استفاده از بعضی از داروهای خاص را بدانند.چه موقعی باید دارو را تجویز کرد؟فردی حین صعود دچار عارضه می شود و نیاز به تجویز آمپول پیدا میکند (فرض را بر این می گذاریم که مصدوم واقعا نیاز به دارو دارد و تشخیص درست است) ایا می توان به او در کوه آمپول زد ؟به این چند مثال دقت کنید:فردی قصد صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی دارد عصر هنگام به بارگاه سوم میرسد سر درد دارد و حالت تهوع.می توان برای او داروی ضد تهوع یا دگزامتازون تزریق کرد؟فردی در هیمالیا در کمپ اول یا دوم دچار علائم ارتفاع زدگی میشود می توان به او آمپول دگزامتازون داد؟آیا دادن دگزامتازون در شرایط فوق مجاز است؟  دقت کنید که از داروی تزریقی هنگامی استفاده می شود که حال بیمار به گونه ایست که چاره ای دیگر نداریم.   گرچه استفاده از آمپول دگزا متازون در ارتفاع علائم ارتفاع زدگی را کنترل می کند اما این بهبودی موقت است. در اصل فقط یک درمان علامتی است و شما بدین وسیله سیتم هشدار بدن در برابر ارتفاع را(سردرد - استفراغ) از کار می اندازید بدون اینکه بدن با ارتفاع سازگار شده باشد.از طرفی دگزامتازون  مقداری احساس بهبودی و توان بدنی خوب در بدن ایجاد می کند و خستگی٬ درد عضلانی و کوفتگی ها را ازبین می برد که نتیجه آن این است که فرد احساس توانی کاذب در خود می کند. و بدون اینکه از توان بدنی خود برآورد مناسبی داشته باشد و با ارتفاع سازگار شده باشد خود را آماده صعود می بیند این برآورد اشتباه اگر منجر به ادامه صعود توسط فرد شود میتواند فاجعه به همراه داشته باشد .زیرا فرد در ارتفاعات بالاتر جایی که نیاز به سازگاری بیشتری با ارتفاع دارد٬ به توان بیشتر برای بازگشت و فعالیت  نیازمند است  بدون سازگاری و توان مناسب قرار دارد. علائم ارتفاع زدگی در او تشدید می شود٬ توانش برای ادامه حرکت بعد از بین رفتن نیروی کاذب ناشی از دگزامتازون به شدت تحلیل رفته است. همنوردان وی در ارتفاع بالاتر توان کمتری برای امداد دارند و بازگشت بسیار دشوار تر است و حادثه بسیار جدی و نزدیک ... . اگر  حوادث سالهای اخیر  کوهنوردی را مروری کوتاه بنماید ردپای این برآورد ناصحیص افراد ازخود را بدنبال تزریق دگزامتازون بخوبی خواهید دید

اسلاید 8: ادامه صعود توسط فردی که دچار علائم ارتفاع زدگی شده است با تزریق دگزامتازون یعنی:  حادثه چه باید کرد؟به همه کوهنوردان عزیز توصیه اکید میکنم که توان بدنی خود را و میزان سازگاریشان را با ارتفاع همیشه قبل از تزریق دارو بر آورد کنند. اگر علائم آنها شدید نیست تنفس مناسب دارند٬ سردرد خفیف دارند و اشتهایشان نسبتا خوب است در تجویز این دارو تعجیل نکنند تا بتوانند برآورد درستی از آمادگی خود برای صعود داشته باشند.و همیشه به یاد داشته باشند که اگر اوضاع به گونه ای است که نیاز به تجویز دگزامتازون دارند دیگر صلاحیت صعود ندارند.اجازه ندهید سرخوشی و توان کاذبی که بعد از تزریق دگزامتازون پیدا می کنید شما را فریب دهد و باعث شود زمانی متوجه کاهش توان بدنیتان و ناسازگاریتان با ارتفاع شوید که بسیار دیر شده است

اسلاید 9: اگر اوضاع به گونه ای است که نیاز به تجویز دگزامتازون دارید بیاد داشته باشید ( و هرگز فراموش نکنید) که دیگر صلاحیت صعود ندارید. به همه مسئولین تیم ها توصیه اکید می کنم که دقت کنند کوهنوردی که دگزامتازون تزریق کرده دیگر صلاحیت صعود ندارد مبادا بهبودی نسبی بعد از تجویز دگزامتازون آنها را در برآورد توان همنوردشان در صعود به اشتباه بیندازد. به همه پزشکان وهمکاران عزیز و کسانی که در کوه به هر دلیل برای تجویز دارو به کوهنوردان تصمیم میگیرند توصیه میکنم که هیچگاه تا مطمئن نشده اند که کوهنورد دارای علائم ارتفاع زدگی٬ قصد فرود دارد به او دگزامتازون تجویز نکنند و ابتدا از قصد او  برای بازگشت و تصمیم سرپرست برای این کار مطمئن شوند سپس اقدام به تجویز دارو کنند.حتی اگر مجبور شوند وی را با حال بد راهی فرود کنند و در راه برای وی دگزامتازون تزریق کنند

اسلاید 10: و بطور خلاصه یک اصل مهم و همیشگی را بیاد داشته باشید: دگزا متازون در ارتفاع به شما کمک میکند تا بتوانید با برطرف کردن موقت علائم ارتفاع زدگی به سلامت فرود بیایید و و یا شبی را بسلامت بگذرانید تا فردا فرود بیاید و هیچگاه دارویی برای ادامه صعود نیست یک اصل مهم و همیشگی را بیاد داشته باشید:دگزامتازون به شما کمک میکند تا بتوانید به سلامت فرود بیاید و خود را از خطر دور کنید.این دارو هیچگاه شما را آماده صعود نمیکند

اسلاید 11: صاعقه نور حاصل از تخلیه الکتریکی با ولتاژ بسیار بالا در زمان بسیار کوتاه و به طول تا چندین کیلومتر است. همراه با صاعقه (برق)، رعد وجود دارد که صدای ناشی از اتساع ناگهانی هوای اطراف برق است. آمار : آمار دقیقی در ایران نداریم ولی در امریکا سالانه حدود 1000 نفر اصابت و 100 نفر مرگ گزارش می شود. یعنی میزان مرگ آن 10% است. مکانیسم و نحوه تولید رعد و برق : دو مکانیسم کلی برای تولید ابرهای تولید کننده صاعقه وجود دارد: 1- انتقال هوا : OROGRAPHIC هوا در سطح زمین در اثر تابش خورشید گرم شده و در دامنه کوه صعود کرده به تدریج سرد شده و ابر توفان زا تولید می شود. معمولا در بعد از ظهر بهار و تابستان دیده شده ناحیه کوچکی را پوشانده و ظرف چند ساعت از بین می رود و هوا آرام میشود. 2- تصادم توده های هوا : COLLIDING AIR MASS توده های عظیم هوا با هم برخورد کرده و ابرهای توفان زا تولید می کنند. روز و شب ندارد و منطقه وسیعی را می پوشاند . سبب تغییرات عمده آب و هوا می شود. هنگامی که ابرهای توفان زا تشکیل شد، به خاطر حرکت ابر و اصطکاک و همچنین حرکت مداوم قطرات آب و کریستال های یخ، در داخل ابر بار الکتریکی تولید میشود. بار مثبت در بالای ابر و بار منفی در پایین ابر قرار می گیرد. زمین مجاور هم بار مثبت می گیرد. در این وضعیت شرایط برای تخلیه الکتریکی فراهم است. هر صاعقه از تعدادی جرقه تشکیل شده که هر کدام چند صد متر طول داشته و در حد میلیونیم ثانیه طول می کشند و در جهات مختلفی حرکت می کنند. سرعت آن حدود 2000000 متر بر ثانیه است و با چشم ما به صورت یک جریان پیوسته به نظر می آید. وقتی این جرقه به نزدیکی سطح زمین رسید، یک جرقه برگشتی از یک ناهمواری در سطح زمین تولید می شود که با جرقه اصلی متصل شده و مسیر تخلیه الکتریکی کامل میشود. در نهایت با تخلیه الکترون ها نور تولید می شود. چون این جریان از کانال باریکی عبور می کند هوای اطراف را تا حد 30000 درجه گرم می کند که سبب اتساع انفجاری هوا شده و رعد را تولید می کند.

اسلاید 12: برخورد با صاعقه و خطرات آن: انسان به سه روش توسط صاعقه تحت تاثیر قرار می گیرد: 1- برخورد مستقیم : جرقه مستقیما به فرد برخورد می کند. 2- جریان زمینی : جرقه در فاصله ای دورتر به زمین برخورد کرده و از طریق زمین به بدن فرد می رسد. 3- جریان القایی : هوای اطراف باردار است و شرایط برای تخلیه الکتریکی بسیار آماده است. آسیب های ناشی از صاعقه : با توجه به اینکه صاعقه یک جریان مستقیم و کوتاه مدت است، آسیب های ناشی از اصابت آن با آسیب های ناشی از برق گرفتگی خانگی کاملا متفاوت است. 1- سوختگی خیلی کم است. 2- آسیب احشای شکمی نادر است. 3- وقفه دستگاه تنفسی و سپس قلبی علت اصلی مرگ است. 4- آسیب های روانی شایع است (تغییرات شخصیتی،، کم خوابی، اختلالات حافظه، افسردگی و ...) 5- اختلالات سیستم عصبی مرکزی (تشنج، فلج گذرا یا دایم، سردرد و ...) 6- افزایش فشار خون 7- آب مروارید 8- پارگی پرده گوش ناشی از رعد

اسلاید 13: پیشگیری و احتیاطات لازم : اصل اول این است که از حضور در محل صاعقه دور و اجتناب کنیم. سایر روش ها چنان که به طور ناخواسته در شرایط رعد و برق قرار گرفتیم می توانند کمک کننده باشند. در صورتی که گریز از توفان امکان پذیر نیست می بایست به دنبال مکان های نسبتا امن باشیم و از نقاط خطرناک دوری کنیم: مکان های خطرناک : 1- نوک قله ها 2- گرده ها و یال های بلند و خط الراس ها 3- درختان بلند و منفرد 4- زمین ای خیس، علفزار و پوشیده از برف خطرناک 5- غارهای کوچک فرو رفتگی های سطح زمین 6- در پناه و کنار صخره های بلند 7- مکان های خیلی باز و مسطح 8- فنس ها و نرده های فلزی

اسلاید 14: مکان های نسبتا امن 1- دره های کم عمق و پایین تر از اطراف 2- خاک و سنگ خشک 3- کوتاه ترین درختان در بین انبوه درختان 4- غارهای عمیق 5- ماشین های رو بسته هنگامی که در معرض توفان و برخورد احتمالی صاعقه قرار داریم و رسیدن به محل امن امکان پذیر نیست می بایست سریعا اشیای فلزی را از خود دور کرده کوله پشتی و یا زیرانداز و یا هر چیز عایق دیگری را در زیر پاهای خود قرار داده و به وضعیت چمباتمه قرار می گیریم و سعی می کنیم حداقل تماس را با زمین داشته باشیم. اگر در پای درخت یا شی مرتفع قرار داریم امن ترین فاصله از آن جایی در حدود ارتفاع آن شی در روی زمین است به طوری که فاصله ما تا آن شی حداکثر کمی کمتر از ارتفاع آن باشد. زمانی که در معرض جریان القایی قرار می گیریم، در حقیقت شرایط برای بروز صاعقه بسیار محیا است و احتمال آن زیاد است. در این حالت اشیا فلزی وز وز کرده و شبیه زنگ صدا می کنند. همچنین هاله ای آبی رنگ دور آنها پدیدار می شود. موی افراد حالت سیخ سیخ پیدا می کند و دستگاه های صوتی پارازیت دار می شوند. در این حالت می بایست هر چه سریع تر به دنبال محل امن رفت. در پایان بر این نکته تاکید می شود که می بایست هر چه سریع تر اقدامات احیا فرد مصدوم به خصوص تنفس مصنوعی را شروع نمود زیرا عامل اصلی مرگ این افراد وقفه تنفسی است. همچنین لازم به ذکر است که فرد مصدوم هیچ گونه بار الکتریکی نداشته و لمس او بی خطر است.

اسلاید 15: سرمازدگی. سرمازدگی عبارت است از یخ زدن دست و پا و لایه های زیرین آن. 2. هرچه برودت هوا بالاتر می رود ( زیر صفر) درجه صدمات بیشتر می شود. 3. در شرایط خستگی زیاد و برودت زیاد در ارتفاعات مشکل می توان از سرمازدگی پیشگیری کرد. 4. بی توجهی و اهمال را عامل موثر در ایجاد چنین وضعی می دانیم. 5. در دمای ده درجه زیر صفر هر عضو یا ماهیچه ای از بدن که بیشتر از چند دقیقه بیحس باشد ممکن است دچار سرمازدگی شود. 6. این افراد چند ساعتی را با بی حسی عضو رنج می برند ولی علایم بیماری را مشاهده نمی کنند چون غیر از بی حسی هیچ حس دیگری ندارند. 7. بنابراین لازم است اصلاعات لازم را پیرامون درجه حرارت مناصق مختلف جویا شویم تا بتوانیم با دست پر وارد شویم. 8. دو نوع سرمازدگی عضوی و عمومی داریم.

اسلاید 16: -در سرمازدگی عمومی مویرگهای پوست منقبض شده و جریان خون را از پوست کاهش می دهد تا گرمای کمتری از سطح بدن خارج شود. علایم: رنگ پریدگی ، لرزه در بدن ، انقباض ماهیچه ها ، احساس سرمای زیاد ، پس از مدتی صحبتهای مصدوم مبهم و درک وی مختل و غیر منطقی می شود وقتی دما به زیر 35 درجه سانتی گراد برسد، سرمازدگی به انسان دست می دهد که می توان به خوبی درمان نمود ، اما اگر دمای بدن به 26 تا 34 درجه سانتی گراد برسد، شانس بهبودی بسیار کم است. علت: غوطه ور شدن در آب سرد، نداشتن حفاظ کافی در مقابل سرما خصوصا در خستگی در ارتفاعات بالا توجه: هیچ گاه فکر نکنید که مصدوم سرمازده مرده است ، حتی اگر ضربان و تنفس وی را حس نکنید. هدف: جلوگیری از هدر رفتن بیشتر گرما از بدن و کمک به مصدوم برای به دست آوردن دمای معمولی بدن به تدریج و رساندن مصدوم به محلی امن

اسلاید 17: درمان 1- مصدوم را به محل امن از باد و طوفان برسانید ، اگر شرایط اضطراری است، سر و گردن ، و نه صورت را بپوشانید 2- اگر مصدوم بیهوش است ، در وضعیت بهبود قرار دهید 3- تعویض لباسهای خیس یا خنک 4- اگر تنفس و ضربان ایستاد، فورا روش نجات زندگی را شروع کنید. 5- اگر به هوش است نوشیدنی گرم و شیرین به وی بدهید. توجه: پیش از شروع فصل زمستان ، خود را در شهر به سرما عادت دهید: 1- شبها بدون روشن بودن بخاری یا شوفاژ بخوابید 2- دستها و صورت را با اب سرد بشویید 3- زیاد لباس نپوشید 4- در خیابان به هنگام راه رفتن دستها را از جیب خارج کنید و حرکت مچ و انگشتان را داشته باشید. وقتی اعضای بدن در سرمای طولانی قرار گیرند این یخ زدگی ممکن به دو حالت سطحی یا عمقی باشد ، سطحی تنها پوست یخ می زند و عمقی بافتهای زیر پوست را شامل می شود . البته زدگی ممکن با سرمازدگی عمومی همراه باشد

اسلاید 18: علایم سطحی: 1. ناحیه یخ زده تیر می کشد و بی حس و کرخت می شود . 2. حرکت این اعصا قطع می گردد 3.پوست سفت و براق می شود. ( رنگ پوست زرد و قهوه ای می شود) هدف : جلوگیری از صدمه بیشتر به عضو یخ زده و گرم کردن تدریجی آن و انتقال به مح امن در مان: 1. دستکش ، کفش، جوراب خیس را در آورید ( حلقه، ساعت ، انگشتر، گردنبند را از وی دور کنید) 2. عصو یخ زده را به وسیله دستکش جوراب ، کفش یا دست گرم اعضای تیم ( پوست به پوست) گرم کنید، یا در زیر زیر یا پاهای خودش یا خودتان قرار دهید و پس از آن در آب 35 درجه قرار دهید و تکان دهید. 3. اگر پا یخ زده ، کمی انگشتان را تکان دهید و راه بروید. 4. ناحیه یخ زده را به هیچ عنوان ماساژ ندهید 5. از حرارت خشک جهت درمان استفاده نکنید.

اسلاید 19: مرحله دوم: اگر پای شخص سرمازده شده بهتر است حمل شود زیرا در غیر این صورت صدمه بیشتری می بیند. علایم : عضو یخ زده ، سفت ، سفید، و مانند مرغ یخ زده ای که از فریزر بیرون آورده شود ، پس از باز شدن یخ، در عرض چند ساعت ورم می کند و پس از یک یا دو روز تاولهای بزرگی ظاهر می شود و به سیاهی می رود هدف: جلوگیری از صدمه بیشتر به عضو یخ زده ( درجه 2) و گرم کردن تدریجی و انتقال به پایین کوهستان درمان: 1- عضو یخ زده را ماساژ ندهید2. عضو یخ زده را با برف نشویید . 3- عضو یخ زده را لخت نمایید. 4- به عضو یخ زده ضربه وارد نکنید. 5. اگر انگشتان پا دچار سرمازدگی شده اند، روی آنها راه نروید. 6. سیگار و نیکوتین باعث انقباض رگها می شود. از این مواد استفاده ننمایید.7. الکل را فقط در صورتی که محل گرم و شخص بیهوش است به مقدار کم استفاده کنید.8. عضو عضو یخ زده را به مدت 20 دقیقه درآب 35 درجه قرار داده و تکان دهید 8. تاولها را به هیچ عنوان نترکانید 9. برای جلوگیری از درد قرص مسکن استفاده نمایید . 10. عضو عضو یخ زده را با باند تمیز ببندید. 11. از عضو صدمه دیده استفاده نکنید 12. عضو صدمه دیده را داخل جوراب ، دستکش پر یا کیسه خواب محافظت نمایید. 13. می توانید از زیر بغل و پا ها گرما را به عضو صدمه دیده منتقل کنید. 14. تاولها پس از یک هفته می خوابد و از بین می رود. 15. و پوست چروک و سیاه می شود. 16. اگر درجه دو خوب درمان شود ، پوست صورتی رنگ تازه نمایان شده وبهبود میابد. 17. در غیر این صورت درجه 3 و قانقاریاست که باید عضو صدمه دیده را قطع نمود. 18. مهمترین درمان پس از گرم کردن عضو تمیز نگاه داشتن آن به منظور پیشگیری از هرگونه عفونت بعدی می باشد. 20. آسپرین باعث جلوگیری از چستندگی ترکیبات خون می شود.

اسلاید 20: پیش از ورود به کوهستان اصلاعاتی راجع به وضع هوای آن منطقه به دست آورید تا بهتر بتوانید با سرما مقابله کنید . سرمازدگی شرایطی است که زیاد پیش می آید و معمولا در شرایط بیواک ( شب مانی اضطراری ) ، صعودهای فنی که در کارگاهها معطلی زیاد است و بی حرکتی در چنین موقعیت ها و شکیتن و عدم حرکت به وجود می آید.

اسلاید 21: عامل خستگی جسمی به سرمازدگی کمک سریع می کند تا شخص را از پا در آورد، پس باید به استراحت توجه بسیار نمود. 2- مقابـله با سرمازدگــی در زمســـتان 1. سيگار: کشیدن سیگار در ارتفاعات ، باعث تنگ شدن رگهای خونی تمام بدن و اختلال در سیستم اکسیژن رسانی خون می گردد. 2. الکل: نوشيدن الکل باعث گشاد شدن رگها و افزايش جريان خون سطح بدن و در نتيجه کاهش دمای خون می شود. بازگشت این خون به قلب و ريه ، کاهش سریع دمای بدن را در پیش دارد. 3. در هنگام در معرض سرما قرار گرفتن بافتها، شريانهای کوچک اين نواحی بلافاصله منقبض می گردند تا از هدر رفتن دما جلوگيری کنند ،که همین امر باعث سرمازدگی عضو می گردد. 4. چنانچه در هنگام گرم شدن عضو سرما زده، به فرد احساس گزگز دست داد، دليل بر سلامتی عضو سرمازده است. اما چنانچه فرد حسی نداشت، و يا پس از مدتی درد شديدی را در ناحيه حس نمود، دليل صدمه ديدن عضو اســت . 5. می توان گرسنگی ، خستگی، ترس، هیجان، بي خوابی، کم آبی بدن، سنگینی کوله پشتی، طوفان و کمبود اکسیژن را جزو عوامــل تشديد کننده سرمازدگی نام بـرد. 6. گرم نگه داشتن گردن، به علت وجود عصبهای کنترل کننده رگهای خونی دستها، در گرم نگهداشتن دستها بسيار موثر است. 7. استفاده از آسپرین برای جلوگيری از انقباض رگها و رسوب گذاری، بسيار مفيد است. 8. در زمستان و به خصوص پس از برقراری کمپ، جورابها باید عوض شوند تا در اثر یخ زدن عرق پا، پنجه ها دچار یخ زدگی نشوند. 9. محکم بودن بند کفش و کرامپون نبايد به حدی باشد که به پا فشار آورده و باعث کندی جريان خون و سرمازدگی شود. 10. برف تازه، نور خورشید را تا 95% منعکس می کند. بنابراين برای محافظت از چشمها ، حتما بايد از عينک آفتابی مخصوص و برای محافظت از پوست از کرمهای ضد آفتاب استفاده شود. در هنگام تشنگی ، به اندازه کافی و حتی بيش از نيازتان مايعات بنوشيد تا ذخيره کافی داشته باشيد ،چرا که افزايش ارتفاع و تنفس هوای خشک، باعث تعريق بيش از حد و کاملا ناخودآگاه می گردد. همچنين بهتر است همه روزه از قرصهای VC استفاده گردد.

اسلاید 22: 11. با افزایش ارتفاع، به علت رقیقتر و پاکتر شدن هوا، تاثیر خورشيد و اشعه ماورابنفش بر ما بیشتر می گردد. 12. سرمازدگی از شايعترین صدمات کوهستان می باشد. 13. سرمازدگی بر دو نوع عمومی و عضوی می باشد: - سرمازدگی عمومی که کل بدن را در بر می گیرد ؛ مانند ماهیچه ها، ریه ها و استخوانها ،که قسمت عمده ای از بدن ما را تشکیل می دهند. - سرمازدگی عضوی که شامل اعضای انتهایی بدن، آلت تناسلی، دستها، پاها، گوشها، بینی و چانه می باشـــتد. 14. مقدار زیادی از حجم سلولهای بدن را آب تشکیل می دهد که در اثر سرمازدگی به صورت بلورین و تیز در می آید ، بنا به این علت،از ماساژ دادن عضو سرمازده باید خودداری نمود. 15. به علت نرسیدن خون با سلولهای عضو سرمازده، این ناحیه سفید رنگ شده ، گزگز می کند و حالت خواب رفتگی دارد. 16. عضو سرما زده را هرگز نباید مالش داد و یا در مقابل گرمای مستقیم مانند آتش قرار داد. بلکه ابتدا آنرا از باد و سرما محفوظ داشت، و در زیر بغل و یا لای پاها گرم کرد، از چای یا کاکایو ی گرم خصوصاً برای سرمازدگی عمومی استفاده کرد. 17. لباسهای خیس را تعویض و از لباسهای خشک استفاده کنید. 18. لباسهای شخص سرمازده را درآورده، وی را در داخل کیسه خواب قرار دهید و شخص دیگری نیز بدون لباس بهتر است نزد او بخوابد. 19. در صورتی که شخص بیهوش می باشد، از خوراندن هر گونه ماده ای به وی، به علت احتمال خفگی بپرهیزید،. 20. در برنامه های زمستانی همواره لباس اضافی همراه خود داشته باشید. 21. از پوشیدن لباسهای زیر تنگ خودداری کنید. 22. در روز حداقل تا 4 لیتر آب مصرف کنید. 23. در هنگام حرکت و نیز در موقع استراحت، حتما پنجه های خود را حرکت دهید. 24. استفاده از حنا به علت جلوگیری از عرق پا و کلفت تر کردن پوست ، می تواند مفید باشد. 25. هرگز از راه دهان تنفس ننمایید. این امر باعث تشنگی بیشتر، خشکی گلو، و در هنگام سرد بودن هوا، باعث سرماخوردگی و چرک کردن لوزه ها می گردد.

اسلاید 23: 36. شخص سرمازده نبض کند و تنفس ملایم دارد و فشار خون پایین میاید، در بیهوشی تنفس و ضربان قلب مصدوم دایماً مشکلتر می شود و باید تنفس وی را کنترل کرد. 37. هیچوقت گمان نکنید که فرد سرمازده مرده است، حتی اگر ضربان و تنفس موجود نباشد، روش تنفس مصنوعی را انجام دهید. 38. ناخنهای پا را کوتاه نگاه دارید تا پا در کفشها راحت باشد و خون در اثر گشادی کفشها راحتتر در پاها جریان پیدا کند 39. اثر سرما بر بدن، خود را در 5 مرحله ظاهر می سازد: 1- لرزیدن : که نشانه کوشش بدن جهت ایجاد گرماست. 2- بیحالی، سرد شدن سریع بدن، خواب آلودگی ، بی قراری و بی تفاوت بودن نسبت به محیط 3- بیهوشی با چشمهایی یخزده و بیحال، نبض خیلی کند و تبفس بسیار ملایم( این حالت به سرعت در پی حالت قبل پدیدار می گردد) 4- یخ زدن انتها ها 5- مرگ 40. به دلیل اینکه شخص سرمازده قادر به ایجاد حرارت داخلی نیست ، فقط قرار دادن او در کیسه خواب کافی نیست، یا باید قبلا اینها را گرم کرده باشیم و یا باید به وسیله کیسه های آب گرم در اطراف بیمار، بدن او را گرم نگه داریم و یا شخصی را کنار وی بخوابانیم. 41. با عضو سرمازده به نرمش رفتار کنید تا نسوج آن دچار آسیب نگردند. مانند ماساژ دادن و یا با پاهای تاول زده راه رفتن... 42. داشتن فلاسک چای داغ یا شیر کاکایو داغ، غذای اضافی، 43. شمع، گاز و کپسول، جوراب و لباس اضافی در بین راه جهت برنامه های زمستانی و مشابه زمستانی . 44. خودداری از شستن و اصلاح صورت در محافظت از سرما تاثیر به سزایی دارد همچنین اسفاده از کرم های متداول جهت سرمازدگی و نور خورشید همراه تیم باشد 45. سر، دست ، پا و گردن را گرم نگاه داریم ، در غیر این صورت حرارت از طریق این اعضا به خارج منتقل می شوند. 46. هنگام حرکت در برنامه های زمستانی که بارندگی ، طوفان یا برف کوبی عمیق وجود ندارد، جهت جلوگیری از بخار پا که کفش و جوراب و داخل گتر را خیس می کند، می توان زیپ یا بند بالای گتر را باز کرد تا بخار پا خارج شود و در بعد از ظهر، سرمازدگی رخ ندهد. 47. انرژی خود را به 3 قسمت تقسیم کنید؛ انرژی صعود، انرژی فرود، و انرژی ذخیره. 48. داشتن کبریت و فندک در دو نایلون جهت جلوگیری از نفوذ رطوبت به آنها در برنامه های زمستانی الزامیست 49. در کارگاهها و محلهای توقف در زمستان، پنجه های پا را باز و بسته کنید و بازی دهید تا خون بیشتر در این نواحی جریان پیدا کند. 50. یک سوم گرمای بدن از سر خارج می شود ، بنابراین پوشاندن و گرم نگه داشتن این ناحیه در زمستان ، به مقدار زیادی از به هدر رفتن حرارت بدن جلوگیری می کند. 26. فرد سرمازده را تشویق به حرکت و ورزش عضو سرمازده کنید. 27. در هنگام یخ زدگی ، فرد مصدوم با کاهش حساسیت و قدرت دید مواجه می شود، و در برخی موارد فرد مصدوم بیهوش می گردد. برای درمان این فرد، باید وی را به داخل پناهگاه گرم برد، با کمک آب گرم، البسه یخ زده را از تنش درآورد و در صورت به هوش بودنش، با نوشاندن مایعات گرم، وی را گرم نگاه داشت. 28. تعریق بیش از حد، تند گام برداشتن، نفس نفس و تقلای زیاد در هوای سرد، باعث کاهش منابع انرژی و قدرت دفاعی بدن در مقابل سرما می گردد. بدن در مقابله با سرما، خونرسانی به نقاط سطحی بدن را، برای گرم نگهداشتن هسته مرکزی ،کاهش می دهد . که این امر باعث سرد شدن نقاط انتهایی بدن می گردد. 29. در سرمازدگی عمقی ( درجه 3) و سرمازدگی درجه 2( که همراه تاول زدگی می باشد) ، فرد سرمازده نباید بر روی پاهای سرمازده راه برود که باعث ترکیدن تاول ها می گردد. .از تاولهای سرمازده باید همانند تاولهای گرمازدگی محافظت شود. 30. جهت تسکین درد در سرمازدگی می توان از آسپرین، سایر ضد دردها و پماد بتامتازول N استفاده نمود. 31. هیچ گاه نباید عضو سرمازده را با برف شستشو داد. 32. بدن انسان را می توان به یک ماشین مولد حرارت تشبیه کرد. غذایی که استفاده می کنیم، هضم، جذب ،و در بافتهای مختلف بدن به انرژی و حرارت تبدیل می گردد.از فعالیت ماهیچه ای نیز می توان به عنوان دومین منبع تولید حرارت در بدن نام برد. در هنگام قطع فعالیت بدنی، مانند زمان استراحت در کوهپیمایی، بدن بلافاصله شوع به سرد شدن می کند و گردش خون در رگهای سطحی بدن کند شده و خون به طرف هسته مرکزی بدن رانده می شود.این اتفاق در شرایط سرما ، رطوبت و باد ، باعث تنزل درجه حرارت سطح بدن و دست و پا به میزان بسیار زیاد و حتی تا 15 درجه سانتی گراد می گردد. 33. بستن گردنبد، انگشتر ، ساعت و نیز وجود اجسام فلزی مانند سکه و پول خورد در جیبها ، بدن را مستعد سرمازدگی می کند. 34. در فصول سرد سال، حتما باید از کلاه چشمی، کلاه بادگیر، و روکش دستکش استفاده گردد.( در کل دستکش دو انگشتی دستها را نسبت به دستکش 5 انگشتی گرم تر نگاه می دارد.) 35. به محض ورود به چادر، یا جانپناه،باید جورابهای عرق کرده را از پا خارج کرده، در انتهای کیسه خواب قرار داده و جورابِ پرِ خشک به پا نمود. و نیز باید برف موجود بر روی کفشها را زدوده، و کفشها را تمیز کرده تا برای روز آینده آماده باشند. انسان موجودی خونگرم می باشد و این بدین معناست که علی رغم تغییر دمای محیط، دمای بدن انسان ثابت و 37 درجه سانتی گراد می باشد. دمای پوست ( دستها و پاها، عضلات و پربی زیر پوست) تا 5 درجه خنکتر از دمای هسته مرکزی بدن ( مغز ، ریه ،قلب و دیگر اعضای حیاتی) می باشد. بنابراین پوسته می تواند به عنوان سپری بین هسته و جهان بیرون در نظر گرفته شود که اعضایی را که برای بقا لازمند را از هر گونه کاهش دمای فاجعه انگیز محفوظ نگه می دارد. از کتاب هنر سرپرستی ( شیراز)

اسلاید 24: 51. در ارتفاعات بالا به علت کمبود اکسیژن هوا، تعداد گلبولهای قرمز خون به منظور بالا بردن میزان اکسیژن گیری ،افزایش می یابد. این افزایش باعث مربایی و غلیظ شدن خون، و در نتیجه کندی جریان آن می گردد، و این امر باعث سرمازدگی فرد می شود. بنابراین استفاده از مایعات و خوراکیهای آبکی به شدت توصیه می گردد. 52. در زمستان بهتر است به جای قهوه از کاکایو استفاده کرد. ( قهوه جریان خون را کند می کند) 53. لباس، دستکش ، شلوار و... تنگ در مقابل سرما محافظ خوبی نیستند. پشم بافته شده نباید به عنوان لباس رو استفاده شود ، اما به علت اینکه هوای زیادی را در خود ذخیره می کند، به عنوان لباس زیر می تواند ایده آل باشد. 54. اشخاص تنومند، ضعیف و یا فاقد تمرین ، بیش از افراد لاغر عرق می کنند، به همین علت بیشتر در معرض سرمازدگی قرار دارند. 55. در شب ، در جانپناه، کفشها را پس از رسیدن کاملا تمیز کنید و داخل آن روزنامه قرار دهید. در صورت گرم بودن جانپناه آنها را از سقف آویزان کنید . در غیر این صورت داخل نایلون گذاشته و در ته کیسه خواب قرار دهید. 56. اگر فضای بین دو جداره وجود نداشته باشد ، سرما اثر بیشتری از خود نشان می دهد ، بهترین ترکیب جورابها ،یک جفت جوراب ابریشمی ، سپس روی آن یک جفت جوراب پشمی کلفت و در زیر همه اینها یک جفت جوراب پلی آمید بپوشید. 57. جانپناهها و استراحتگاههایی که در معرض باد هستند را به وسیله روزنامه از باد محافظت کنید. 58. در سرمای زیاد، می توان پاها را در کوله پشتی قرار داد. 59. اگر در سرما در اثر گم شدن ، به شب برخورد کردید و وسیله خواب نداشتید، محلی ایمن از باد را بیابید، و تا صبح با خوردن و آشامیدن و آواز خواندن بیدار بمانید. 60. پس از یک معالجه کامل ، یک حساسیت موضعی نسبت به سرما برای همیشه در تمام عمر باقی می ماند. 61. در سرمازدگی درجه 2 ، پس از یک یا چند روز ، تاول به رنگ بنفش – آبی یا قرمز ایجاد می شود. دقت زیاد شود که تاولها نترکد که باعث عفونت شدید می شود . باز کردن تاولها فقط به وسیله دکتر مجاز می باشد.

اسلاید 25: 62. در توقفگاهها جهت حفظ گرمای بدن از کت پر استفاده شود. 63. در برنامه های زمستانی ، پیش از غروب آفتاب کمپ را برقرار کنید، زیرا پس از غروب آفتاب هنگام برقراری چادر، احتمال سرمازدگی بیشتر است. 64. از لباسهای بادگیر( کاپشن، شلوار، دستکش و کلاه) با پارچه شمعی صد در صد استفاده نکنید. به علت غیر قابل نفوذ بودن ، اولا انرژی بدن را می گیرند، ثانیاً در اثر عرق کردن و خیس شدن از داخل، در سرما باعث یخ ردن این عرق و سرمازدگی می شود. 65. هنگام صعود های فنی ، خصوصا در یخچالها ، هنگامی که در کارگاه مشغول حمایت هستید، حرکت آهسته بدن می تواند به جلوگیری از سرمازدگی کمک کند. 66. در مسیر قله ها در فصل سرما خصوصا هوای طوفانی ، به کسی اجازه نشستندر بین راه را ندهید. و اگر به کسی برخورد کردید که نشسته و در حال به خواب رفتن است، حتی با کتک زدن، او را وادار به حرکت نمایید تا دچار خواب مرگ نشود. 67. بیماران و افراد طدمه دیده در کوهستان مانند شکستن دست ، پا، سر، و دیگر اعضای بدن حتی در هوای مناسب به علت صدمات خیلی زود انرژی خود را از دست می دهند و باید به وسیله لباس و مکانهای .....از سرمازدگی این افراد جلوگیری کرد. 68. در برنامه های زمستانی حتما از گتر کفش استفاده شود تا هم در اثر برف کوبی زیاد و هم در اثر طوفان، برف وارد کفش نشود ، در غیر این صورت در اثر گرمای پا، برفها آب می شود و باعث سرمازدگی پا می شود. 69. در برنامه های زمستانی هنگام خواب ، از زیرانداز اسفنجی از نوع مطمئن و آزمایش شده مارکهای معروف مثل SALIWA ,CARIMOR, CARIMAT و غیره که شناخته شده اند استفاده شود که عایق دما و رطوبت باشند ، در غیر این صورت با سرمای کمر و قسمتهایی از بدن که با زمین در تماس هستند مواجه شده ،که هم سرمازدگی و هم درد شدیدی را در پیش خواهد داشت. 70. بهترین حفاظت در مقابل باد، لباس باد گیر با پارچه 70 % دو لایه می باشد ، یا لباسهای گورتکس. اما اگر در شب موقع خوابیدن یا استراحت احساس سرما کردید ، اولا باید از لباسهای گشاد استفاده کنید، ثانیا در زیر لباسهای خود کاغذ یا روزنامه قراردهید تا از ورود سرما به بدن و خروج حرارت بدن جلوگیری کنید.

اسلاید 26: 71. در زمستان هنگام کوهپیمایی از گذاشتن نایلون داخل کفش خودداری کنید، زیرا باعث عرق پا و سرمازدگی می شود. 72. در هنگام کوهنوردی در زمستان از مناطق بهمن گیر ، کولاک زا و محل جانپناه و پناهگاه اطلاع کافی داشته باشید ، تا هم از اتفاق جلوگیری کرده باشید، و نیر در صورت بروز اتفاق از این محلها استفاده نماییم. 73. در کوهستان برای جلوگیری از تبخیر آب بدن ، آب را خالص ننوشید، بلکه حتما با موادی مانند قند، نمک، قرصهای جوشان ویتامین c و مولتی ویتامین مخلوط کنید تا بیشتر جذب بدن شود و دیرتر دفع گردد. 74. شخص فقط وقتی می تواند مطمئن شود که در طی روز به مقدار کافی آب نوشیده است که حداقل سه بار ادرار کند و ادرار روشن باشد. 75. باید مقدار زیادتر از حد معمول مایعات در ارتفاعات مصرف شود تا جبران مقدار آبی که به طور فوق العاده همراه هوای خشک از راه ریه دفع می گردد عرق کردنی که ما خود متوجه آن نمی شویم. 76. در برنامه های زمستانی جهت جلوگیری از سرمازدگی پاها از کفش دو پوش و 1.5 نمره بزرگتر از اندازه پا اســتفاده شود. کفش تنگ یکی از عوامل سرمازدگی می باشـد

اسلاید 27: کمک به بهبود حال مصدوم تا انتقال او به مراکز درمانی وظایف کمک دهنده در سطح کمکهای اولیه بوده به هیچ عنوان نباید در امور پزشکی و درمانی که صلاحیت آن را ندارند دخالت نماید .اصول طلایی خونسرد باشید ، به حریم خصوص فرد را احترام بگذارید بدترین حالت را تصور کنید کمکهای اولیه خود را معطوف به بدترین احتمالات کنید سعی کنید شما آسیب بیشتری وارد نکنید تصور نکنید آسیبها تنها آنهایی هستند که شما می بینید .تصمیم گیری را به فرد مصدوم واگذار نکنید

اسلاید 28: آسیب بیشتری وارد نکنید راه تنفس فرد بیهوش را مسدود نکنید .هرگز فرد بیهوش را به حالت طاقباز (به پشت ) یا دمر (به شکم ) نخوابانید .هرگز زیر سر فرد بیهوش چیزی نگذارید ، زیرا ممکن است این کار باعث بسته شدن راه تنفس وی شود هرگز مایعی داخل دهان فرد بیهوش نریزید یا چیزی در آن نگذارید (مثل آب یا قرص )هرگز جسمی را که به داخل بدن فرو رفته و گیر کرده است بیرون نیاورید هرگز مصدومی را که احتمال آُسیب دیدگی ستون فقرات او وجود دارد جابجا نکنید ، مگر آنکه خطری فوری جان او را تهدید کند. حرکت دادن کمر یا گردن در چنین مصدومانی ممکن است باعث آسیب نخاع و موجب فلج گردد.هرگز عضو آسیب دیده را بدون محافظت از محل آسیب دیدگی حرکت ندهید زیرا ممکن است رگهای خونی و اعصاب مجاور استخوان شکسته شود .

اسلاید 29: اگر احتمال آسیب دیدگی سر ، گردن ، پشت ، یا کمر مطرح است ، باید این موضوع را هنگام باز کردن راه تنفسی او در نظر بگیرید ، برای این کار سر مصدوم را به عقب خم نکنید و فقط چانه را بالا بکشید .احساس مزه شور در دهان نشانه نشست مایع مغزی نخاعی است ، هرگز جلوی جریان آزاد مایع مغزی نخاعی را نگیرید زیرا ممکن است این کار باعث افزایش فشار داخل جمجمه گردد.در صورت وجود صدمات سر یا بیه.ش بودن مصدوم باید او را به عنوان مصدوم با صدمه نخاعی تلقی نمایید .نباید سعی در جا انداختن استخوان یا عضو جابجا شده یا بیرون آمده از زخم کنید .نباید برای به هوش آوردن مصدوم ، روی صورتش آب بپاشید یا به صورت او سیلی بزنید یا محکم تکانش دهید .مهارتهاي روانشناسي در كوهنوردي

اسلاید 30: علایم بر انگیختگی روحی شامل موارد ذیل است:افزایش آدرنالین خشکی دهان عرق نشستن بر کف دست ها نیاز به دفع ادرار این علایم به خودی خود بد نیستند برای مثال: افزایش آدرنالین ضربان قلب را افزایش می دهد. در نتیجه اکسیژن بیشتری به بافت های عضلانی می رسد که به آن نیاز می باشد. افزایش عرق بر روی منافذ پوست نیز احتمال پارگی پوست را کاهش می دهد و دفع ادرار، وزنی را که با خود حمل می کنید پایین می آورد. از سویی دیگر بالا رفتن میزان آدرنالین باعث کشیدگی عضلات هم می شود. از این روست که گاه کوه نوردان مضطرب دچار گرفتگی عضلات می شوند. نگرانی نیز درست به همین صورت ممکن است دو جنبه مفید و نامفید داشته باشد. برای مثال: نگرانی منبع ارزشمند به تحرک افتادن است. نه فقط برای صعودی بهتر بلکه مهم تر از آن برای تمرکز بیشتر و صعود محتاطانه تر. عدم وجود احساس نگرانی چه بسا یکی از دلایل اصلی وقوع سوانح بیشتر در مسیرهای ساده نسبت به مسیر های دشوار است.این موضوع به خصوص در منطقه آلپ و دیگر مناطق کوهستانی بزرگ مشاهده می شود که حوادث بیشتر به هنگام فرود پیش می آیند تا زمان صعود. از سوی دیگر نگرانی مهار نشده می تواند مایه برآشفتگی بسیار گردد که در بهترین حالت باعث تردید، درنگ و بی مسئولیتی می شود و در بدترین حالت به بروز اشتباهات و سوانح جدی منجر می گردد.کلید حل همه این حالت ها چه بسا خیلی آشکار باشد. اگر بخواهید از اضطراب به نحوی مفید بهره برداری کنید یا دست کم به طوری با آن بسازید که بتوانید به مسیرتان ادامه دهید باید قادر باشید که هم نگرانی و هم عناصر روحی ناشی از آن را کنترل کنید.