نهاد های آموزشی در تمدن اسلامی

نهاد های آموزشی در تمدن اسلامی

اسلاید 1: موضوع ارائه: نهادهای آموزشی در تمدن اسلامی و هنر در تمدن اسلامی(بخش چهارم و پنجم)

اسلاید 2: نهادهای آموزشی در تمدن اسلامی

اسلاید 3: دوره آموزشی و شرایط آن:دوره آموزشی در هر دانشگاهی متفاوت بود و به مقتضیات علمی آن مرکز بستگی داشت

اسلاید 4: برای نمونه:زمان تحصیل در مدارس مغرب(مراکش) 16سال به طول می‌انجامید و این در حالی بود که دوره تحصیلی مدارس تونس 5ساله بود. پایان دوره آموزشی، بدون آزمون صورت می‌گرفت و کافی بود که دانشجو مدتی را که استاد صلاح می‌دانست، در محضر او کسب علم نماید و در پایان اجازه علمی‌اش را از همان استاد دریافت کند. به دلیل توانایی افراد در کسب علم، استاد تنها کسی بود که می‌توانست پایان دوره آموزشی را تشخیص دهد. گاه افراد با نبوغی چون ابن سینا و یا ملاصدرا در دوره‌ای کوتاه همه معارف را می‌آموختند؛ حال آنکه پاره‌ای از دانشجویان سال‌ها تنها محضر یک استاد را در درسی ویژه درک می‌کردند.

اسلاید 5: نمونه 2:در بسیاری از مدارس اسلامی قرن چهارم و پنجم هجری در کنار پرداخت مستمری به دانشجویان، امکانات دیگری چون وسایل تحصیل ( شامل کاغذ و مرکب، روغن چراغ، فرض و مسکن) پرداخت می‌شد. برخی از دانشگاه‌های اسلامی چنان مجهز بودند که علاوه بر مسکن و خوابگاه دانشجویی ( موقت و شبانه روزی)، غذای گرم نیز به دانشجویان داده می‌شد.

اسلاید 6: گفتنی است زمان تحصیل و فراگیری دانش در دانشگاه‌های اسلامی نه محدود بود و نه مشخص؛ بدین بیان که تمامی روز برای پرداختن به درس مناسب بود و استادان و دانشجویان برحسب شرایط و احوال شخصی خود و استاد ساعاتی دلخواه را برای آموزش برمی‌گزیدند. گاه در خانه استاد گرد می‌آمدند و زمانی در زاویه مسجد و در بسیاری از مواقع نیز در مکان خاصی که استاد تعیین می‌کرد.در قرون بعد، دانشگاه‌هایی با همان امکانات پیشین _ چون مسجد، خوابگاه، آشپزخانه، حمام و بازار _ تأسیس شد که به آنها جامعه می‌گفتند. نمونه عالی این دانشگاه‌ها الأزهر مصر ( قرن چهارم)، نظامیه بغداد و ایران (قرن پنجم)، مستنصریه‌های بغداد ( قرن هفتم)، منصوریه، صاحبیه و ظاهریه مصر مملوکی ( قرن هفتم) و نوریه شام بود.