کارگاه خانواده درمانی سیستمی میلان

کارگاه خانواده درمانی سیستمی میلان

اسلاید 1: کارگاه خانواده درمانی سیستمی

اسلاید 2: تاثیر سیستم ها بر یکدیگر

اسلاید 3: همانگونه که مشاهده می شود، اگربه هر یک از خانواده ها ( مثلث ها ) فشار وارد شود، سیستم های دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد. یقیناً هر چه استرس بیشتر باشد، اثر آن شدیدتر خواهد بود. پس یک سیستم با سیستم های دیگر در ارتباط می باشد. چنانچه یکی از اضلاع مثلث را بکشیم، اضلاع مثلث های دیگر نیز کشیده می شوند. بنابراین مشکلات خانواده ای که به مرکز مراجعه کرده، بر خانواده اصلی مرد و زن تأثیر گذاشته، آنها را نیز درگیر می کند.

اسلاید 4: اهمیت درمان سیستمی در خانواده:درمان سیستم خانواده با کارهای آدلر در قرن بیستم شروع شد. اکنون خانواده درمانی به علت پیچگیدگیهای جوامع، رواج زیادی دارد. در دهه های 1970 و 1980 این نظریه بطور منظم یک جایگاه آکادمیک پیدا کرد.پیام اصلی در این نظریه عبارت است از تأکید بر روابط میان فردی و تعاملات انسانی و توجه به کارکردهای خانواده. در این دیدگاه، نشانه های اختلال را منصوب به کارکرد خانواده می دانند که می تواند در نسل ها ادامه پیدا کند. در خانواده درمانی سیستماتیک در سه مقوله بحث می شود:1- نشانه اختلال می تواند هدف باشد.2- خانواده در مراحل مختلف چرخه زندگی، ناتوان بوده و در نتیجه، این اختلال بوجود آمده است.3- الگوی کارکرد بد، از نسلی به نسل دگر انتقال می یابد.

اسلاید 5: مقایسه رویکرد سیستمی با رویکرد انفرادی:سیستمی:1- فرآیند ها و قواعد و نظام قوانین را مورد بررسی قرار می دهیم. مثلاً تعاملات اجتماعی. در این مورد ژنوگرام خیلی مهم است.2- کار را با افراد مهم زندگی شروع می کنیم.3- تأکید روی روابط درون خانوادگی است، که می تواند در اختلال فرد نقش داشته باشد. مثلاً رابطه زن با شوهر، با فرزندان و...4- راجع به قواعد، وضعیت فرهنگی خانواده و دیدگاههای فرهنگی، ارتباطات و تعاملات با خانواده طرفین، صحبت می کنیم. حتی در تعاملات شغلی و تحصیلی وارد می شویم و بطور کلی تعاملات فرد را مورد بررسی قرار می دهیم.5- در خانواده به دنبال رویکردی هستیم که زمینه خانواده را تغییر دهد.

اسلاید 6: انفرادی:1- تأکید روی تشخیص اختلال است که از ابزارهایی مثل DSM استفاده می کنیم.2- کاررا بلافاصله روی فرد شروع می کنیم.3- روی علل اختلال، هدف درمان و فرآیندهایی شناختی و عاطفی و رفتارها تمرکز می کنیم.4- به تجربیات و دیدگاههای فرد خیلی اهمیت می دهیم (نگرشها، ارزشها، دیدگاهها و...)5- رویکرد درمانی مناسبی را با فرد طرح ریزی می نماییم.