کتاب برای همه پدر و مادرها شیوه‌ای مثبت جهت رسیدگی به رفتار کودکان

کتاب برای همه پدر و مادرها شیوه‌ای مثبت جهت رسیدگی به رفتار کودکان

اسلاید 1: بسم الله الرحمن الرحیم

اسلاید 2: فصل 6کودکان دبستانی

اسلاید 3: زمانی که کودکان به طور رسمی شروع به تحصیل می کنند، تأثير والدین در رشد آنان دستخوش تغییراتی می شود. والدین در حالی که همچنان مهمترین نقش را در زندگی کودک ایفا می کنند، باید این واقعیت را قبول کنند که کودكشان به طور روزافزون تحت تأثیر تجربیات و ارتباطات خارج از خانه می گیرد. تجربیات کودکان در مدرسه تأثیر زیادی بر پیشرفت آنان می گذارد.

اسلاید 4: موفقیت درسی و ارتباط کودکان با معلمانشان بر دید آنان نسبت به صلاحیت و توانمندیشان اثر می گذارد. دوستی با سایر کودکان نیز در رفتار و نحوه برخورد آنان با مسائل و موقعیت های اجتماعی مختلف بسیار اثر دارد. هنگامی که کودکان به سنین ۷ یا ۸ سالگی می رسند، دیگر قادرند درباره مسائل بسیار پیچیده فکر کنند و مشکلات خود را حل نمایند. در ضمن مستقل تر شده اند و می توانند وظایف بسیار زیادی را که مربوط به خودشان است انجام دهند.

اسلاید 5: از6 یا ۷ سالگی تا ۱۲ سالگی، یعنی هنگامی که بسیاری از دخترها و بعضی از پسرها بلوغ جسمانی را شروع می کنند، می توان روابط خانوادگی را نیز محک زد.اگر والدین نتوانسته باشند تا زمانی که کودک به ۱۰ یا ۱۱ سالگی می رسد پایبندی و پیروی از قوانین و مقررات اصلی خانواده را بنیان گذارند در حقیقت سختی های زیاد پیش رو خواهند داشت. کودکان در این سن بزرگتر، قوی تر و سنگین تر می شوند و اداره و مهار کردن آنان بسیار دشوارتر می شود. والدین با سختی ها و چالش های جدید و مختلفی در رابطه با پیشرفت و رفتار کودکان خود روبه رو می شوند.

اسلاید 6: مسائل متعددی در ارتباط با مدرسه آنان به وجود می آید، مثلا کودک حاضر نمی شود در کلاس ها شرکت کند و والدین به سختی می توانند او را وادار به مدرسه رفتن کنند، در یادگیری و خواندن ریاضیات یا سایر مواد درسی مشکل پیدا می کند، در مدرسه رفتارهای مخرب و آشوبگرانه نشان می دهد و تکالیف خود را نمی نویسد. بسیاری از مشکلات رفتاریی که تظاهر خارجی پیدا می کند و در خانه از کودک پیش دبستانی دیده می شد، همچنان در سنین دبستانی ادامه می یابد؛ مشکلاتی از قبیل نافرمانی کردن، پرخاشگری، رقابت و چشم و هم چشمی کردن با خواهر یا برادر، پرتوقع بودن و مدام ایراد گرفتن و شکایت کردن، بعضی از کودکان در این دوره مشکلات درونی تری از خود نشان می دهند از قبیل ترس، اضطراب، افسردگی، کمرویی و کمبود عزت نفس

اسلاید 7: همچنان که کودکان دبستان را طی می کنند، سیاست و برنامه والدین برای رسیدگی کردن به رفتار آنان نیز باید به تدریج تغییر کند. کودکان به خصوص پس از ۱۰ سالگی بهتر می توانند مشکلات خود را حل کنند. آنان در این سنین نظرات و عقایدی در مورد نحوه برخورد و رفتار دیگران نسبت به خودشان پیدا می کنند و آن را بیان می کنند. آنان در ضمن عقیده خود را در مورد عدالت و انصاف ابراز می کنند و این که دیگران چطور باید با آنان و دوستانشان رفتار کنند، آنها تودارتر و مرموزتر می شوند و در زیر پا گذاشتن قوانین تحمیلی بزرگسالان ماهرانه تر عمل می کنند.

اسلاید 8: والدین باید بتوانند با فرزندانشان کنار بیایند و نظرات آنان را جویا شوند. در ضمن آنان باید به کودکان خود کمک کنند تا یاد بگیرند چگونه عقاید و اختلاف نظرات خود را به نحوی بیان کنند که از لحاظ اجتماعی قابل قبول باشد.

اسلاید 9: مسائل و مشکلات خاص آماده کردن کودکان برای رفتن به مدرسه در بیشتر کشورهای غربی کودکان در سنین ۵ یا ۶ سالگی مدرسه رفتن را شروع می کنند. بیشتر کودکان به نوعی کودکستان و مراکز پیش دبستانی را تجربه کرده اند و برای مدت کوتاهی از والدین خود دور شده اند. با وجود این به نظر می رسد رفتن هر روزه به دبستان هم برای والدین و هم برای کودکان فرق می کند.

اسلاید 10: برای پدر و مادر ممکن است این بدان معنا باشد که برای اولین بار پس از مدت ها وقت کافی برای دنبال کردن شغل یا سایر علائق خود را پیدا می کنند. در ضمن ممکن است این وضعیت برای بسیاری از والدین صرفا یک یاد آوری باشد که پسر یا دختر کوچک و عزیزشان دارد بزرگ می شود. در این مورد بسیاری از والدین احساس مبهمی دارند

اسلاید 11: بعضی از کودکان نمی توانند منتظر شروع مدرسه شوند و مشتاقانه چشم به راه اولین روز مدرسه هستند. برای بعضی دیگر از کودکان شروع مدرسه اضطراب و نگرانی به وجود می آورد. برای بیشتر کودکان، این زمان گذشتن از یک مرحله و رفتن به مرحله دیگری از زندگی است و باید تغییرات و اصلاحات مهم و متعددی به وجود آید.

اسلاید 12: اضطراب و ترس از دور شدن از کارهای عادی و روزمره و قابل پیش بینی خانه و کودکستان، شور و شوق و خریدن روپوش، لباس، کتاب های جدید و سایر وسایل را خنثی می کند.اگر کودکان از قبل برای مواجه شدن با این مسائل آماده شوند، خیلی بهتر می توانند با این انتقال کنار بیایند. والدین در یاری کردن کودکان برای جا افتادن و عادت کردن به مدرسه و در حقیقت در سرتاسر دوران تحصیل کودکان خود، نقش مهمی دارند. در زیر به ذکر چندین نظریه در خصوص آماده کردن کودکان برای ورود به مدرسه می پردازیم.

اسلاید 13: انتخاب مدرسه بعضی از والدین در انتخاب کردن مدرسه دستشان زیاد باز نیست. مسئولان مدارس دولتی فقط کودکانی را قبول می کنند که در نزدیکی مدرسه آنان سکونت دارند. مگر اینکه والدین بتوانند از پس شهریه و مخارج مدارس خصوصی برآیند و کودک را در یک مدرسه خصوصی ثبت نام کنند. مزیت رفتن به دبستان دولتی این است که کودک با سایر بچه هایی که در همسایگی او هستند آشنا می شود، مسافت کمتری را برای رفت و آمد به مدرسه طی می کند، و در ضمن والدین نیز بهتر می توانند در فعالیت های مدرسه به طور مفید و فعالانه شرکت کنند.

اسلاید 14: اغلب برای والدین بسیار دشوار است کیفیت آموزشی را که کودک در مدرسه دولتی یا خصوصی دریافت می کند، ارزیابی کنند. در واقع این مسئله بستگی زیاد به معلم و نیز به کلاسی دارد که کودک درآن سال در آن قرار می گیرد. خوب بودن مدرسه بستگی به کادر آموزشی آن دارد يعني به همه معلمانی که در آن زمان در مدرسه شاغل هستند. شهرتی که هر مدرسه از لحاظ خوب یا معمولی بودن به دست می آورد، به عللی غیر از کیفیت آموزشی که ارائه می دهند، بستگی دارد. بسیاری از معلمان عالی در مناطق محروم و دورافتاده مشغول کارند، در صورتی که ممکن است در مدارس دیگر، با وجود وجهه و شهرت خوبی که به دست آورده اند، معلمان بی کفایت و نالایقی وجود داشته باشد ممکن است پدر و مادر درست تا قبل از شروع ترم یا سال تحصیلی جدید ندانند معلم فرزندشان چه کسی خواهد بود در واقع در این جا عامل اقبال بسیار مهم است.

اسلاید 15: در هر صورت والدین مجبورند بپذیرند که همه معلمان افرادی حرفه ای هستند که بیشترین تلاش خود را می کنند تا نیازهای نه تنها فرزند آنان، بلکه بسیاری از کودکان دیگر را برطرف نمایند.

اسلاید 16: با وجود این، والدین می توانند اطلاعات زیادی در مورد مدارس به دست آورند. با والدینی که کودکانشان اخیرا به مدارس دولتی رفته اند صحبت کنید. پرس و جو کنید که چه کسی معلم کلاس کودک شما می شود و عقیده والدين کودکانی را که با همان معلم کلاس داشته اند، جویا شوید. فقط با صحبت کردن با یک نفر قانع نشوید و با چندین نفر از والدین گفتگو کنید. شخصا با خود معلم صحبت کنید و با بچه های بزرگ تری که آن معلم را می شناسند نیز گفتگو کنید.

اسلاید 17: هنگامی که فرزندتان را در مدرسه ثبت نام می کنید، از قبل خود را آماده کنید تا درباره نگرش و فلسفۀ کلی مدرسه سؤالاتی مطرح نمایید. جویا شوید که ایا مدرسه برنامه های خاصی برای دانش آموزان ضعیف و برگزاری کلاس های جبرانی دارد یا برنامه های فوق العاده برای دانش آموزانی که درریاضیات، زبان، روخوانی یا دروس دیگر توانایی و استعداد خاصی دارند در نظر گرفته است. درباره قوانین و مقررات و همچنین خط مشی مدرسه در قبال مشکلات انضباطی اطلاعاتی به دست آورید.

اسلاید 18: به خصوص دقت کنید که مدیر مدرسه و کادر دفتر به چه نحو با سؤالات و مسائل مورد توجه شما برخورد می کنند. آیا به سؤالات شما بی پرده و صادقانه پاسخ می دهند؟ آیا راه و روش هایی ارائه می دهند تا از آن طريق احیانا به مدرسه کمک کنید یا در فعالیت های آن شرکت جویید؟ به خاطر داشته باشید که در سؤال کردن دقت عمل داشته باشید و سنجیده رفتار کنید.

اسلاید 19: با کودک خود در مورد رفتن به مدرسه صحبت کنید خیلی زودتر از این که کودک واقعا به مدرسه برود، این موضوع را مطرح کنید. بهترین راه این است که ۶ ماه یا خیلی زودتر از شروع مدرسه، درباره آن از کودک سؤالاتی بکنید. معمولا بهتر است همه اطلاعات را یک باره به او ندهید. با این کار او را گیج و احتمالا نگران می کنید، زیرا کودک باید کم کم به مسئله رفتن به مدرسه عادت کند.

اسلاید 20: برای کودک کتاب هایی بخوانید که موضوع آنها رفتن به مدرسه استکتابهای زیادی در خصوص رفتن به مدرسه وجود دارد. به کتابفروشی محل خود سری بزنید که کتاب هایی درباره ادبیات کودکان دارد. با خواندن این کتاب ها برای کودکان می توانید آنان را از قبل با مسائل مربوط به مدرسه رفتن آشنا کنید.