برای هر کسی که می‌خواهد سخنران تأثیرگذاری باشد، لازم است تا در صدای خود سه عنصر زیر را در نظر بگیرد:

۱)حجم صدا (volume)؛ برای اینکه شنیده شود.

۲)وضوح صدا (clarity)؛ برای اینکه فهمیده شود.

۳)تغییر صدا (variety)؛ برای اینکه جلب توجه کند.

حجم صدا

این بدان مفهوم نیست که با صدای خود همانند صدای تلویزیون رفتار کنیم. بعضی از مردم به طور طبیعی صدای نرم و آرامی دارند و به دلایل طبیعی نمی‌توانند بغرند. بعلاوه اگر صدا بیش از حد بلند شود، کیفیت آهنگ صدا (تن) آن از بین خواهد رفت. بجای بلند کردن صدا باید آن را به بیرون هدایت کرد. صدا را با تنفس زیاد همراه کنید. هر چه بخواهید صدای بیشتری را به بیرون دهید، می‌بایست از نفس بیشتری بهره بگیرید.

به وضوح صحبت کنید.

هنگامی که برای گروهی در حال صحبت هستید یا در جلسه‌ای نشسته‌اید، مهم است که صرفاً برای ردیف جلو و یا نزدیک‌ترین افراد صحبت نکنید، شما باید بتوانید صدای خود را برای افرادی که دورتر نشسته‌اند نیز بفرستید. با توسعه مهارت در زمینه تقویت صدا -که به مفهوم صدای بلند نیست- به شما به عنوان فردی مثبت نگریسته خواهد شد.

وضوح صدا

برخی از مردم عادت دارند که با فشردن دندان‌ها و یا حرکات اندک لب‌ها سخن گفته و در مجموع قادر به باز کردن دهان خود نیستند. به همین دلیل است که در بیان دقیق کلمات مشکل دارند. صدا در دهان مسدود شده و راهی به بیرون نمی‌یابد. برای اینکه بیان خوبی داشته باشید، لازم است که دندان‌ها را از هم گشوده، دهان را باز کرده و به هر کلمه‌ای که بیان می‌کنید بها دهید. بخصوص توجه ویژه‌ای به پایان کلمات بدهید. این کار مخاطبان شما را نیز قادر خواهد کرد که صحبت شما را از حرکات لب‌هایتان تشخیص دهند.

تغییر صدا

برای تأثیرگذار کردن بیان و جذابیت بخشیدن به آن، تکنیک‌های مشخصی می‌تواند به کار رود. در حالی‌ که کلمات بیانگر مفاهیم هستند، نحوه ادای آنها بیانگر احساسات است. تغییر صدا به چند طریق حاصل می‌شود:

• بیان آرام: این مسأله مربوط به سرعت بیانی است که دارید. در صورتی که بیان شما سریع باشد، مخاطبان زمان زیادی برای فهمیدن آنچه در حال بیان آن هستید، ندارند! از این گذشته ایده خوبی است که سرعت بیان کلمات را تغییر دهید، گاهی آن را تند کرده و گاهی به آرامی سخن بگویید. این مسأله موجب حفظ علاقه مخاطبان‌تان خواهد شد.
• تغییر حجم صدا: با تغییر حجم صدا و بالا و پایین بردن آن، شما می‌توانید تأکید را در بیان خود نشان دهید. در صورتی که صدای خود را در بیان یک یا دو جمله در حالت نجوا نگاه دارید، و ناگهان صدای‌تان را کامل کنید، مخاطبان شما حساس خواهند شد. مراقب باشید که از این تکنیک زیاد استفاده نکنید.
• زیر و بم، انعطاف و تأکید: هنگامی که در یک جمع عمومی صحبت می‌کنید، تلاش کنید که تا جایی که امکان دارد اطلاعات را با انرژی و علاقه بیشتری بیان کنید. این بدان مفهوم نیست که صدای شما باید با افزایشی غیر قابل کنترل همه محوطه را بپوشاند، بلکه تلاش کنید تا با علاقه صحبت کرده و به یاد بیاورید که هنگامی که شما عصبی یا هیجانی هستید، صدای شما کوتاه‌تر و نارساتر خواهد شد. بر روی کلمات ویژه‌ای در طی سخنرانی تأکید کنید تا اهمیت آنها را رسانده و به تغییر صدای خود کمک کنید.

رسا صحبت کنید.

ایست: توقف در بیان بسیار نیرومند است. می‌توان از آن برای بازتأکید و یا جلب توجه حضار قبل از آغاز سخنرانی و یا پیش از بیان پیامی مهم استفاده کرد. توقف در بیان به این مفهوم است که: برای چند لحظه ساکت باشید حرف مهمی دارم! دراین صورت مخاطبان شما برای ثانیه‌هایی تشویق به سکوت شده و آماده جذب مطالب شما خواهند شد.

قبل از هر نوع سخنرانی اعم از جلسه، گفتگو و یا خطبه خواندن لازم است که صدای خود را گرم کنید!