کتاب درمان شناختی – رفتاری برای بیماری های مزمن پزشکی فصل اول

کتاب درمان شناختی – رفتاری برای بیماری های مزمن پزشکی فصل اول

اسلاید 1: بسم الله الرحمن الرحیم

اسلاید 2: کتاب درمان شناختی –رفتاری برای بیماریهای مزمن پزشکی

اسلاید 3: فصل اول مقدمه

اسلاید 4: مقدمه اي بر مشكلات مزمن پزشكيدر سالهاي اخير مشكلات مزمن پزشكي شيوع فزاينده اي يافته است. مردم طولاني تر زندگي مي كنند و مشكلات پزشكي كه در گذشته با خطر مرگ و مير قابل ملاحظه اي همراه بودند هم اكنون به صورت مؤثرتري كنترل ميشوند. ترنر و كلي ( 2000 ) معتقدند كه پيشرفتهاي صورت گرفته در روش هاي درمان بيماريهاي مزمن جسمي گاهي اوقات ممكن است به بهاي كيفيت زندگي بيماران تمام شود .

اسلاید 5: (اسكاندلين 2000) بر اين باور است كه بيماريهاي مزمن، نگاه به زندگي را به عنوان فرايندي منظم و مستمر به چالش ميكشند، چالشي كه ميتواند پيامدهاي رواني مهمي به دنبال داشته باشد. پيشرفت-هاي تكنولوژيكي فزاينده در مباني علمي و باليني پزشكي يكي از عوامل مهم در تغيير همه گير شناسي بيماريها بوده است. به تناسب اين پيشرفتها، نياز بيماران به اطلاعات و حمايت بيشتر شده است

اسلاید 6: اين امر به خصوص در مورد بيماراني كه مجبورند درمان هاي ناتوانكننده و طاقت فرسا را تحمل كنند،صادق است. اطلاع رساني عمومي خوب درباره ي پيشرفتهاي پزشكي، اغلب اين توقع را در بيماران و خانواده آنان ايجاد ميكند كه تمام مشكلات پزشكي قابل معالجه هستند. اين امر به نوبه ي خود پذيرش پيامدهاي بيماريهاي مزمن را براي فرد دشوار مي كند و استفاده از يك مدل مقابله ايمناسب را براي درمان بيماري آنها دشوار ميسازد.

اسلاید 7: بسياري از مشكلات مزمن جسمي به يك رويكرد خود مديريتي براي كنترل دوره و تأثير نشانه هاي بيماري نياز دارند. بيماران بايد با كاركنان بهداشتي همكاري و مشاركت داشته باشند و اغلب از بيماران انتظار ميرود در مقايسه با يك بيمار مبتلا به مشكل پزشكي حاد ، نقش فعال تر ي در مديريت مشكلاتشان ايفا كنند. هلمن و لاريك (2000 )بعضي از تفاوتهاي بيماريهاي مزمن و حاد را مشخص كرده اند .

اسلاید 8: تأثير روانشناختيابعاد رواني بيماريهاي مزمن اغلب ناديده گرفته ميشود )ترنر و كلي، (2000 به عبارتي ديگر ،تصور ميشود اكثر بيماران به خوبي با جنبه هاي رواني بيماريهاي مزمن سازگار ميشوند. اما هنگامي كه بيماران نقصي را در وضعيت سلامت جسميشان تجربه ميكنند سازگاري رواني دشوارتر مي شود(كسلز و همكاران، (1984

اسلاید 9: زندگي بيمار مبتلا به بيماري مزمن به طور بازگشت ناپذيري تغيير پيدا مي كند . نه بيماري و نه پيامدهاي آن ايستا نيستند. بيماري و پيامدهاي آن در تعامل با هم الگوهاي بيماري را شكل ميدهند كه به درمان مداوم و پيچيده نياز دارند.