مقایسه معماری زیگورات چغازنبیل بانمونه های مشابه در بین النهرین

مقایسه معماری زیگورات چغازنبیل بانمونه های مشابه در بین النهرین

اسلاید 1: موضوع : مقایسه معماری زیگورات چغازنبیل با نمونه های مشابه در بین النهرین بسم الله الرحمن الرحیم

اسلاید 2:

اسلاید 3: مقدمه درمجموعه سعی شده است با مطالعه کتابها مقالات متعدد به معرفی مقایسه معماری زیگورات چـغازنبیل با نمونه های مشابــه در بین النهرین پـرداخته شود در مورد فلسفه پیدایش زیگورات ها در ایران و بین النهرین توضیحاتی داده شده اسـت که زیگورات چه نوع بنایی است و هـدف از ساخـت ایـن نوع ساختمانها یـا معابد چیـست . چغازنبیل در دوره عیلام میـانی در قرن 13 قبل از میلاد ، توسط اونتاش گال در شهر دور اونتاش ساخـته شـده اسـت . دور اونتاش یک شهر مذهبی اسـت و در دوره شکوفـایی و تـولد دوباره عـیلامی ساخته شده است و قبل از پایان یافتن سلسله خاندان پادشاهی تحـت ضـربات دشمـن رنـگ میبازد. در ایـن مجـموعه بـه مـعـرفی بـناهای داخل حـصارهای چغازنبیل و معماری انها و مواد ومصالح به کار رفته ونوع ساختار چغازنبیل پر داخته شده است.و همچنین چند نمونه از زیگوراتهای بین النهرین معرفی شـده ، در مـورد نـوع ساخـتار انهـا وطبـقات ومـواد مصـالح و پلـکانهای توضـیحاتی داده شده است .

اسلاید 4: فلسفه بیدایش زیگورات در ميان معابد و بناهاي دنياي باستان، زيگورات ها يكي از شگفت انگيزترين آثار بر جاي مانده هستند كه در منطقه میان رودان يا بين النهرين و همچنین در داخل ايران امروزي قرار گرفته اند. عظمت اين ساختمان ها و ساختار معماري آنها، هميشه براي انسان امروزي عجيب و رمز آلود بوده است. فلسفه پيدايش زيگور ريشه واژه زيگورات به واژه ي «زيقوره» در زبان الكدي، يكي از زبانهاي بين النهرين باز مي گردد و به معناي بلند و بر افراشته ساختن است. زيگوراتما ساختمانها و معابد پلكاني شكل هستند كه مانند هرم، هر طبقه ي بالايي نسبت به طبقه پايين تر خود مساحت كمتري دارد. برروی وجوه اين هرم هاي بزرگ، پله هايي براي رسيدن به آخرين طبقه وجود دارد.در اخرین طبقه بعضي از زيگوارتما، ساختمان مكعبي شكل وجود داشته كه احتمالاً محل برگزاري نيايش بوده است. حدس و گمان هاي مختلفي در مورد فلسفه وجودي اين معابد عظيم وجود دارد. رايج ترين تصور در مورد زيگورات آن است

اسلاید 5: كه اين معابد در حقيقت پلكاني بزرگ براي رسيدن به خدا يا خدايان مورد پرستش مردمان آن شهر بوده اند پله اي در ابعاد غير قابل تصور كه از يك سو انسان از آن بالا مي رفته و از سوي ديگر خدا از آن پايين مي آمده تا در اخرين طبقه و آنجايي كه معبد قرار داشته انسان و خدا يكديگر را ملاقات كند. با اين حال زيگورات محلي براي نيايش هاي عمومي نبوده بلكه خانه اي براي خدايان بوده است و معمولاً افراد مانند كاهن ها يا پادشاه مي توانستند از آن صعود كنند. زيگراقما ساختمانهاي توپر آجري و خشتي هستند و درون خالي نيستند بلكه هر طبقه تا پايين و روي زمين ادامه دارد. در شهرهاي ميان رودان ، زيگورات بزرگترين و مشخص ترين ساختمان آن شهر بوده است. ارتفاع بعضي از اين ساختمانها به پيش از چهل متر نيز مي رسيده است. معمولاً اين معابد در ميان ساير معابد و ساختمانهاي مقدس ديگر ساخته مي شدند و يك مجموعه به هم پيوسته را تشكيل مي دادند. دلتنگي هاي قومي براي كوه هاي شرق حدسيات ديگري نيز در مورد زيگورات مطرح است. برخي بر اين باورند كه ساختمان اين كوه هاي عظيم خشتي در دشت هاي جنوب ايران و منطقه ميان رودهاي دجله و فرات، كه منطقه اي است بدون پستي و بلندي، ياد آور كوه هاي سر به فلك كشيده فلات ايران است. شايد سازندگان زيگورات ها، دلتنگي و يا خاطره قومي خود را از كوه هاي مقدس داخل فلات ايران كه مي توانستند خاستگاه و سرزمين اصلي آنان باشد، با ساختمان اين قطعه هاي بلند آجري نشان داده اند. هر چه كه هست، زيگورات نشان دهنده محترم و مقدس بودن ارتفاع و بلندي در ذهن سازندگان آن است. نخستين نمونه هاي شناخته زيگورات را مربوط به پنج هزار پيش مي دانند. يكي از قديمي ترين زيگورات كشف شده، زيگورات شهر اور (ur) در بين النهرين است. در حدود 30 زيگورات در منطقه ميان رودان و فلات ايران شناسايي شده است. از اين ميان برخي از آنها را قطعيت زيگورات مي دانند و برخي ديگر از روي متون ادبي، مذهبي و تاريخي بر جاي مانده يه حدس و گمان شناسايي مي كنند، بين چهار زيگورات در ايران وجود دارد. زيگورات سيلك كاشان – زيگورات چغازنبيل و و زيگورات ده نو و جيرفت . زيگورات چغازنبيل بزرگترين معبد بر جاي مانده از اين گونه است.

اسلاید 6: تاريخچه و موقعيت عيلاميان : بخشي از ساكنان بومي فلات ايران براي نخستين بار از اواخر هزاره چهارم قبل از ميلاد در جلگه هاي بين زاگرس و شرق بين النهرين در دشتهاي رسوبي خوزستان كه يكي از كهن ترين مناطق فرهنگي ايران است و سرزمين خدايان لقب گرفته بود. قديمي ترين سيستم حكومتي را ابداع كردند و امپراطوري عظيم عيلام را بوجود اوردند، اين مردمان شهرهاي قديمي جهان را پايه ريزي كردند و قديمي ترين پايتختهاي جهان را بنيان گذاردند. عيلاميان در جنوب و جنوب غرب ايران يكي از اقوام متمدن تر نسبت به بقيه اقوام ايراني بودند. علاوه بر شوش ساير ياتختهاي عيلاميان كه در كتيبه ها ثبت شده است عبارتند از:‌ايلات «اوان» در شمال غرب شوش كه احتمالاً شوشتر امروزي بوده است. از حدود 2700 ق م . تا 2200 ق م مي باشد. ايالت «سيماش» در شمل شرقي دشت خوزستان كه احتمالاً خرم آباد امروزي است. ايالت «انزان» در شرق و جنوب شرقي دشت خوزستان كه احتمالاً فارس امروزي است. بقاياي اين شهرها نمونه هاي بارز شهرسازي و نخستين شهرهاي سازمان يافته دنيا هستند. از وقايع بسيار مهم دوران عيلاميان اختراع خط ميخي ايلامي كه در اواخر هزاره چهارم ق م. به صورت گل نوشته و آجر كتيبه دار و يا اشيا ديگر بخشي از ميراث مكتوب ما را تشكيل مي دهند. عيلاميان تنها قومي بودند كه از خط استفاده مي كردند، خط آنان خط «عيلام مقدم» و يا «پرتو عيلاماي» است.

اسلاید 7: چگونگي بناي شهر دور انتاش يا چغارنبيل: حدود اواسط قرن 13 ق.م پشته وسيعي پيش از 30 متر از رودخانه آب «دز» يكي از شعبات رود كارون را از مسير مستقيم خارج و به آن قوس مي داد توسط شاه عيلام اونتاش – گال انتخاب شد تا در آن شهر مذهبي بنيان نهاده شود. اين شهر دور انتاشي ناميده شد كه چنين نامي برگرفته از نام بنيانگذار آن بود. پشته اي كه انتخاب شده بود قبلاً خالي از سكنه و ناحيه بكري بود و فقط در دوره كوتاهي از هزاره چهارم قبل از ميلاد مسكوني بوده است. انتاش – گال شاه مهمترين بناي شهر دور انتاش يعني معبد يا زيگورات چغازنبيل را براي خداي اينشوشيناك بنا نهاد ابن يرج مقدس براي آنها نمايش از خط ارتباطي بين زمين و آسمان را ارائه مي كرد. اگر فرضيه سلطنت 20 ساله (1245-1265) كه به انتاش – گال نسبت داده مي شود صحيح باشد، عمليات ساختماني دور انتاش دقيقاً بلافاصله پس از به قدرت رسيدن اين شاهزاده بوده و قطعاً در طول تمام اين دوره 20 ساله روي اين شهر كار شده، ولي عمليات ساختماني ايـن بـنا و شـهرك هـرگز به پـايـان نـرسيده است. پـس از مرگ انتاش گال هيچ يك از شاهان كه در قرن 13 ق م بر عيلام حكومت مـي كــردنـد وابستـگـي چنداني از خود به شهر دور انتاش نشان نداند و اين شهر مقدس به صورتي آرام قرن ها به موجوديت خود ادامه مي دهد تا اينكه با حمله و تهاجم آشوريها به اين شهرك و فتح آن در سال 640 ق م – اين شهر متروك مي شود سالنامه هاي آشو بنيپال كه به ذكر هشتمين لشكركشي مي پردازد، تصوير اين خرابي و انهدام را كه سربازان آشوري به اين شهر وارد كردند را در ذهن زنده مي كند.