پرستاری اورژانس
اسلاید 1: پرستاری اورژانس
اسلاید 2: مقدمه:مراقبت های اورژانس شامل مراقبت های پرستاری از بیماران با مشکلات داخلی، جراحی، پرستاری مادران و نوزادان، کودکان، بیماری های روانی و بهداشت عمومی است.پرستاران اورژانس باید دارای دانش، مهارت و نگرش کافی در کلیه زمینه های پرستاری باشند.این افراد باید در انجام تکنیک های بررسی بیمار، معاینات فیزیکی، روش های کنترل وضعیت گردش خون و احیاء قلبی-ریوی مهارت داشته باشند.
اسلاید 3: مقدمه:پرستاران اورژانس باید با افراد در سنین مختلف، فرهنگ ها، رسوم و مذاهب متفاوت ارتباط برقرار کنند. این افراد باید نسبت به نیازهای ویژه افراد و شیوه زندگی آن ها حساس باشند؛ زیرا چنین عواملی اغلب روی فرآیند حل مسئله و مراقبت های بهداشتی تاثیر می گذارند.داشتن مهارت در مدیریت و رهبری نیز از جمله نقش های ویژه پرستاران اورژانس است، بی برنامه گی در موقعیت های غیرقابل پیش بینی، تعامل با بیمار، جو پر فشار، کمبود کنترل روی تعداد افراد مراقبت کننده و چهارچوب زمانی محدود برای ارزیابی تاثیر مداخلات درمانی، از مسائل تنش زا برای پرستاران این بخش ها هستند.
اسلاید 4: مراقبت های پیش بیمارستانی:تکنیسین های اورژانس پیش بیمارستانی باید همیشه برای کمک حاضر باشند. در مدت 4 دقیقه پس از اعلام خبر حادثه، باید به سرعت جعبه دارو، اکسیژن، رادیوی پرتابل یا بی سیم و دفیبریلاتور پرتابل را با ماشین به محل حادثه حمل کنند.بعد از اینکه بیمار را تحت مراقبت اولیه قرار دادند، در صورت لزوم او را به بیمارستان منتقل نمایند. در صورت برخورد با یک وضعیت خطیر باید از طریق بی سیم با پرستار اورژانس تماس برقرار نمایند و از او خط مشی بگیرند.
اسلاید 5: ساخت پرسنلی و سیستم فوریت های پیش بیمارستانی:یک واحد سیار که بتواند کاملا بیمار را در وضع موجود کنترل نماید.یک گروه پیراپزشک که با مراقبت های اولیه خود وضعیت بیمار را تثبیت و در آن موقعیت ویژه به مراقبت از وی بپردازد.یک بیمارستان مرجع با پرسنلی که بتواند توسط تماس با بی سیم یا تلفن، مراقبت های تیم اورژانس را هدایت نماید.سیستم های ارتباطی بیومدیکال
اسلاید 6: وظایف پرسنل بخش اورژانس:محیطی فراهم کنید که موجب امنیت و اطمینان شود و مکانی برای رفع مشکلات باشد.از ابراز جملات منفی در مورد وضعیت بیمار خودداری کنید زیرا بیماران غیرپاسخگو ممکن است جملات شما را شنیده، دچار ترس و اضطراب شدید شوند.برای شروع مراقبت از افراد به ظاهر بیهوش نیز در مورد اقدامات مراقبتی توضیح دهید.برای حفظ شخصیت بیمار هر کاری که می توانید انجام دهید و به بیمار احترام بگذارید.به خاطر داشته باشید که وابستگان بیمار نسبت به چگونگی برخورد با او حساس بوده و به همه کنایه ها و اشارات توجه می کنند.
اسلاید 7: وظایف پرسنل بخش اورژانس:با بیمار و وابستگان او بطور مناسب ارتباط برقرار کنید، حتی اگر لازم بود چندین بار در مورد آنچه که اتفاق افتاده و اقداماتی که باید انجام شود توضیح دهید.در اولین برخورد با بیمار، نام خود را به او بگویید و او را نیز با نام صدا بزنید، این کار به بیمار و وابستگان او اطمینان خاطر می بخشد.با انتقال حس اعتماد و برقراری تماس چشمی به سخنان بیمار گوش دهید. استفاده از مهارت های غیرکلامی ارتباط گاهی حتی از ارتباط کلامی هم موثرتر است. پس در صورت امکان بیمار را لمس کنید، او را صدا بزنید.هنگام صحبت با بیمار و بستگان وی، تن صدای آرم داشته باشید تا از کلام شما اعتماد به نفس و آرامش برداشت شود.
اسلاید 8: وظایف پرسنل بخش اورژانس:از دادن اطمینان کاذب اجتناب کنید. صادق و مودب باشید و روش های درمانی را با زبانی ساده و غیرتکنیکی شرح دهید. بیمار و اطرافیان باید اطمینان حاصل کنند که شما هر کاری از دستتان برآید انجام می دهید.به وابستگان بیمار اجازه دهید احساسات خود را بروز دهند و گریه کنند. این کار به پذیرش موقعیت از طرف آن ها کمک کرده و آن ها را آرام می سازد.اگر اطرافیان بیمار نسبت به شما ابراز عصبانیت و خشم کردند، آن را شخصی تلقی نکنید بلکه رفتارهای غیرمعقول آن ها را با متانت تحمل کنید. هرگز برخورد دفاعی و مقابله به مثل نکنید. عصبانیت و خشم شما اوضاع را بدتر می کند.
اسلاید 9: وظایف پرسنل بخش اورژانس:برای آرام نمودن خانواده هر اقدامی که از دستتان بر می آید انجام دهید. به آن ها اجازه دهید که در صورت امکان، در تماس دائم با بیمار خود باشند. حتی یکی از وابستگان می تواند با شما در ارائه مراقبت ها همکاری نماید.تا جای ممکن ظاهر بیمار را آراسته کنید تا تصویر اضطراب آوری برای خانواده نداشته باشد. به خصوص آثار خون و ترشحات را با سرعت پاک کنید.در صورت وقوع مرگ با متانت در کنار خانواده بمانید و به آن ها اجازه دهید به نحو مقتضی با بیمار خود ارتباط برقرار کنند، حتی می توانند جسد او را در آغوش بگیرند.
اسلاید 10: بررسی و درمان بیمار اورژانس:هدف از مراقبت اورژانس، شروع اقدامات مراقبتی در شرایط حاد از بیمار یا فرد مصدوم با حداکثر سرعت ممکن است.در مراقبت های پیش بیمارستانی، تکنیسین ها به مثابه چشم، گوش و دست های پرستار و پزشک هستند و بررسی بیمار بر عهده آن ها است.
اسلاید 11: طبقه بندی فوریت ها:تریاژ یکی از مهم ترین مفاهیم در بخش اورژانس می باشد که از کلمه فرانسوی Trier به معنی دسته بندی گرفته شده است. اولین بار توسط پزشک ناپلئون بناپارت در جنگ برای تعیین اولویت درمان مصدومین مورد استفاده قرار گرفت. تریاژ یک روش کلی برای تقسیم بندی بیماران براساس فوریت نیاز به درمان است و در سه سطح صورت می گیرد:تریاژ جهت تعیین اولویت درمان در بدو ورودتریاژ جهت تعیین اولویت درمان روی سیستم های مختلف بدنتریاژ جهت تصمیم گیری برای انتقال به اتاق عمل
اسلاید 12: طبقه بندی فوریت ها:پرستار باید در شرایط اورژانس، فورا میزان مراقبت های لازم برای مددجو را تعیین کرده و توانایی های خود را جهت حفظ حیات مصدوم به کار گیرد.به طور کلی در هر سیستمی که تعداد بیماران و شدت آسیب زیاد و منابع امدادی محدود باشد، تریاژ کمک شایانی در ارائه خدمات می کند. تریاژ یک فرآیند پویا است، لذا باید در زمان ها مختلف، چندین بار برای مددجو تکرار شود.رنگ قرمز: در صورت عدم دریافت مراقبت سریع، در کمتر از 5 دقیقه می میرند.رنگ زرد: درصورت عدم دریافت مراقبت در طی 5 تا 60 دقیقه دچار مرگ یا مشکلات شدید می شوند.رنگ سبز: می توان مداخلات درمانی را حتی تا 4 الی 6 ساعت به تاخیر انداخت.رنگ آبی: بالاترین اولویت جهت دریافت مراقبت دارند ولی شانس زنده ماندنشان کم است.رنگ سیاه: هیچ گونه پاسخی به صورت تنفس، نبض، فشارخون ندارند و مرده محسوب می شوند.
اسلاید 13: طبقه بندی برخی از بیماری ها و صدمات براساس تریاژ:رنگ قرمز (فوری): ایست قلبی-ریوی، دیس ریتمی های کشنده، درد قفسه سینه، دیسترس تنفسی، خون ریزی شدید داخلی، هماتمز و ملنا، شوک، تروماهای شدید، مسمومیت شدید، خودکشی، سوختگی شدید، اورژانس های محیطی مانند هیپرترمی شدید، کمارنگ زرد (اضطراری): حملات ایسکمیک قلب، شکستگی آشکار، فشردگی عروقی، دردهای غیرطبیعی، خون ریزی با مقادیر کم، تب و لرز بخصوص در کودکان، استفراغرنگ سبز (تاخیری): گسیختگی بافت نرم بدون خون ریزی، شکستگی کوچک و بسته بدون فشردگی عروقی، سوختگی خفیف، مشکل تنفسی غیر حادرنگ آبی (منتظر): ایست قلبی-ریوی، هیپو و هیپرترمی شدید، صدمات شدید سیستم عصبی، آسیب های بحرانی متعدد، سوختگی شدید بیش از 40%، خون ریزی و شوک در مراحل پایانیرنگ سیاه (متوفیان): عدم وجود پاسخ های حیاتی در فرد
اسلاید 14: تریاژ START (Simple Triage And Rapid Transport):START به معنی تریاژ آسان و انتقال سریع است و جهت مصدومین بخش اورژانس و موقعیت های پیش بیمارستانی می باشد. (در بیماران داخلی-جراحی کاربرد ندارد)از این تریاژ در حوادث با چندین قربانی استفاده می شود و نباید بیش از 30 ثانیه طول بکشد.توانایی بلند شدن و راه رفتنوضعیت تنفسیوضعیت خون رسانیوضعیت هوشیاری
اسلاید 15:
اسلاید 16: تریاژ TRTS (Triage Revised Trauma Score):TRTS به معنی معیار تجدید نظر شده تریاژ در تروما است.TRTS یک روش دیگر جهت ارزیابی و تریاژ اولیه مراجعه کنندگان به بخش اورژانس می باشد.تعداد تنفسفشارخون سیستولیکمعیار کمای گلاسکو
اسلاید 17:
اسلاید 18:
اسلاید 19:
اسلاید 20:
اسلاید 21: تریاژ CRAMS:CRAMS یکی دیگر از سیستم های طبقه بندی بیماران و اولویت بندی آن ها در کشورهای اروپایی و امریکایی است.براساس امتیازات کسب شده، بیماران در سه رده فوری، اضطراری و تاخیری قرار می گیرند.گردش خون Circulationتنفس Respirationشکم و قفسه سینه Abdomen & Thoraxپاسخ حرکتی Motor Responseپاسخ کلامی Speech
اسلاید 22:
اسلاید 23:
اسلاید 24: پویایی تریاژ:پس از تعیین اولویت تریاژ، لازم است بالای سر مددجو کارتی با رنگ فوریت مربوطه گذاشته شود تا براساس آن تصمیم گیری برای مداخلات درمانی توسط تیم اورژانس به اجرا درآید.تریاژ فرآیندی پویا است و با تغییر وضعیت مددجو با یا بدون درمان مرتبا تغییر می کند. ممکن است در مرحله اول بیمار در گروه نادرستی قرار بگیرد اما با ادامه فرآیند تریاژ و پیشرفت درمان، می توان این مشکل را تصحیح نمود.پس از مشخص کردن اولویت رسیدگی به بیماران، نوبت به اجرای تریاژ جهت تعیین اولویت رسیدگی و درمان سیستم های مختلف بدن است.آخرین مرحله تریاژ در بخش اورژانس مربوط به مددجویانی است که نیازمند انتقال به اتاق عمل هستند.
اسلاید 25: یک پرستار تریاژ باید:از نظر تحصیلی دارای درجه لیسانس یا بالاتر باشد.دوره مراقبت های ویژه ICU را به طور کامل گذرانده باشد.دوره مراقبت از بیماران قلبی-عروقی را گذرانده باشد.حداقل 2 سال سابقه کار در بخش ICU و 6 ماه کار در بخش اورژانس داشته باشد.حداقل در 4 شیفت در گردش، همراه با پرستار تریاژ کار کرده باشد.حداقل در 3 شیفت جهت ارزیابی، در نقش پرستار تریاژ کار کرده باشد.
اسلاید 26: خصوصیات پرستار تریاژ:قادر به عملکرد مفید در شرایط پر استرس باشد.قادر به بررسی در ارتباط با مراقبت از بیمار باشد.دارای پایه علمی قوی جهت انجام اقدامات مختلف در بخش باشد.به سیاست ها و اصول داخل بخش آشنا باشد.قادر به اخذ تصمیمات سریع و بیان آن ها باشد.داراری ایمان و اخلاق حرفه ای قوی باشد.قادر به برقراری ارتباط صحیح با بیمار، خانواده و همکاران باشد.قادر به حمایت روانی از دیگران باشد.
اسلاید 27: خصوصیات پرستار تریاژ:قادر به قضاوت و پیش بینی باشد.قادر به کنترل و هدایت سایر افراد باشد.یک معلم حاضر در محل باشد و در هر زمان بتواند آموزش های لازم را ارائه دهد.قادر به کنترل عبور و مرور افراد در بخش باشد.مهارت کافی در ارائه مداخلات لازم در شرایط بحرانی را دارا باشد.دانش کافی در رابطه با سیستم مراقبت های پیش بیمارستانی را داشته باشد.قادر به جلوگیری از برخورد و بروز رفتارهای خشن شود.قادر به تشخیص تریاژ از طریق تلفن نیز باشد.
اسلاید 28: ارزیابی اولیه مددجو:ارزیابی اولیه مددجو با هدف شناسایی و اداره وضعیت های تهدید کننده حیات انجام می شود. این ارزیابی برای تمام مددجویان، صرف نظر از نوع مشکل آنان ضرورت داشته و گاهی مرگ و زندگی بیمار وابسته به همین ارزیابی است.به خاطر داشته باشید که ارزیابی اولیه نباید بیش از 30 الی 90 ثانیه طول بکشد.پیش از ارزیابی، رعایت اصول محافظت از خود ضرورت دارد، خون و کلیه ترشحات بدن می توانند منجر به آلودگی پرستار شوند. لذا هرگز نباید بدون دستکش با مددجو تماس داشت.در مواردی نظیر سرفه های خلط دار نیاز به استفاده از ماسک است و همچنین در موارد خون ریزی و استفراغ جهنده لازم است که از گان عینک محافظ استفاده شود.
اسلاید 29: ارزیابی اولیه مددجو:ارزیابی اولیه بلافاصله پس از نخستین برخورد با بیمار آغاز شده و برداشت کلی پرستار از وضعیت بیمار رابه دست می دهد.برای ارزیابی دقیق و صحیح، پرستار باید از تمامی حواس (بینایی، بویایی، شنوایی، لامسه) خود به درستی استفاده کند.برای ارزیابی و معاینه مددجو همیشه باید نور کافی در اختیار داشته باشید.برای ارائه خدمات بهتر ، اطرافیان بیمار را به فضای مناسبی در بخش منتقل کنید.هنگام ارزیابی، کاملا هوشمندانه عمل کنید و از ایجاد آسیب بیشتر خودداری نمایید.
اسلاید 30:
اسلاید 31: ارزیابی اولیه مددجو:ارزیابی راه هواییوضعیت تهویهوضعیت گردش خونوضعیت ناتوانیخارج ساختن پوشش مددجو و مشاهده سر تا پا
اسلاید 32: ارزیابی راه هوایی:بلافاصله بعد از تعیین سطح پاسخگویی مددجو باید به ارزیابی راه هوایی پرداخت.ابتدا باید بدن بیمار در راستای آناتومیک خود قرار گیرد.در مددجویان پاسخگو خشونت صدا می تواند نمایانگر انسداد نسبی باشد.در مددجویان غیر پاسخگو ابتدا باید با مانورهای روی گردن (بسته به نوع صدمه) زبان و اپی گلوت را از جلوی راه هوایی کنار زد.به منظور تخلیه خون، ترشحات و اجسام خارجی باید دهان را مشاهده و سپس ساکشن نمود یا از حرکات جارویی دو انگشت دست استفاده کرد.در صورت اطمینان از وجود جسم خارجی در راه هوایی، میتوان از مانور هیم لیچ استفاده نمود.
اسلاید 33: علایم انسداد نسبی راه هوایی:خر خر کردن Snoring: صدای خشن که در دم و بازدم شنیده می شود. علت اصلی بروز آن قرار گرفتن زبان و اپی گلوت در جلوی راه هوایی است. با دادن مانور مناسب به گردن و فک و نیز استفاده از لوله هوایی اوروفارنژیال می توان این مشکل را برطرف نمود.غل غل کردن Gurgling: این صدا نمایانگر وجود مایع در راه هوایی می باشد و برای رفع آن نیاز به ساکشن دهان و حلق است. در صورت در دسترس نبودن ساکشن، باید مصدوم را در پوزیشن ریکاوری قرار داد. استریدور Stridor: صدای دمی خشن که اغلب به علت اسپاسم یا ادم راه هوایی ایجاد می شود. در صورت تشدید باید از لوله تراشه، کریکوتیروئیدوتومی یا تراکئوستومی استفاده نمود.
اسلاید 34: ارزیابی تنفس:به منظور بررسی تهویه ابتدا به حرکات قفسه سینه بیمار توجه کنید.در صورت عدم مشاهده حرکات تنفسی، صورت خود را به دهان و بینی بیمار نزدیک کنید تا جریان هوا را بر گونه خود احساس کنید.در غیر اینصورت می توانید یک آینه کوچک را در نزدیکی هان و بینی بیمار قرار داده و بخار حاصل از تنفس را بر آینه مشاهده کنید.در صورت فقدان تنفس، باید بلافاصله تنفس با استفاده از آمبوبگ آغاز شود.اگر مصدوم دچار صدمات شدید صورت شده است می توانید کریکوتیروئیدوتومی انجام دهید.
اسلاید 35: ارزیابی تهویه:تعداد تنفس در دقیقه: برادی پنه و تاکی پنه مواردی هستند که فورا باید درمان شوند.عمق تنفس: تنفس تند و سطحی نشانه کاهش حجم جاری و شروع نارسایی تنفسی است. تنفس سخت: وضعیتی که بیمار با دشواری دم و بازدم روه به رو است.
اسلاید 36: علایم دیس پنه:حرکت پره های بینیرتراکسیون یا تو کشیدگی بافت نرم فضای بین دنده ای و فضای سوپراکلاویکولاراستفاده از عضلات فرعی تنفس (گردنی، پشت، بین دنده ای) برای عمل دماستفاده بیش از حد از عضلات شکمی جهت انجام بازدمحالت گرسنگی و ولع هواصداهای غیرطبیعی تنفسی (استریدور، ویز)صحبت کردن بریده بریده
اسلاید 37: ارزیابی گردش خون:بررسی نبضبررسی خون ریزیبررسی رنگ، رطوبت و حرارت پوستبررسی زمان پر شدگی مجدد مویرگی
اسلاید 38: بررسی نبض:به منظور بررسی نبض، ابتدا باید محل نبض کاروتید را یافته، وجود یا عدم وجود آن را کنترل کنید. درصورت عدم وجود نبض عملیات CPR باید فورا آغاز شود.در صورت حس نبض، سه بررسی زیر از طریق نبض رادیال ضروری است:توجه به سرعت نبض: نیاز به شمارش دقیق نبض وجود ندارد؛ نبض تند، کند و طبیعیتوجه به وجود یا عدم وجود آریتمی: نبض منظم یا نامنظمبررسی قدرت نبض: نبض بسیار قوی (++++)، نبض طبیعی (+++)، نبض ضعیف که گاهی گم می شود (++)، نبض بسیار ضعیف که به سختی لمس می شود (+)، عدم حضور نبض (0)برادی کاردی می تواند دلیل بر هیپوکسی شدید و طولانی مدت باشد. اما تاکی کاردی به دنبال مواردی همچون هیپوکسی حاد، خون ریزی، هیپوولمی و شوک ایجاد شود که همگی خطرناک و تهدید کننده حیات هستند.
اسلاید 39: بررسی خون ریزی:در صورت مشاهده آثار خون ریزی بر لباس و بدن بیمار، پس از پوشیدن دستکش و رعایت نکات محافظت از خود، فورا باید لباس مصدوم را در محل آسیب با قیچی پاره کرده و کیفیت خون ریزی را مورد بررسی قرار داد.وجود خونریزی به رنگ روشن و جهش دار دلیل بر آسیب شریانی و خروج سریع و مداوم خون تیره، دلیل بر آسیب وریدی است.به منظور کنترل خونریزی، ابتدا باید از فشار مستقیم بر روی ناحیه استفاده کرد. در صورت خونریزی شریانی می توان از نقاط فشاری نیز جهت بند آوردن آن کمک گرفت. همه خون ریزی ها به شکل خارجی و در معرض دید نیستند، بنابراین باید با کمک بررسی پوست و زمان پر شدگی مجدد مویرگی به بررسی علایم خون ریزی داخلی و شوک پرداخت.
اسلاید 40: بررسی علایم حیاتی پوست:علایم حیاتی پوست شامل؛ رنگ، درجه حرارت و رطوبت پوست است. خون ریزی موجب: رنگ پریدگی پوست و رنگ متمایل به خاکستری می شود.در صورت همراه شدن هیپوکسی با شوک، رنگ پوست آبی متمایل به خاکستری خواهد شد.با لمس دست های مصدوم می توان به سرعت حرارت و رطوبت آن را سنجید.هنگام وقوع شوک، به دلیل تحریک سمپاتیک، پوست حالت سرد و مرطوب دارد.
اسلاید 41: بررسی زمان پرشدگی مجدد مویرگی:روش سریعی برای بررسی گردش خون بافتی است. سرعت گردش خون مویرگی در کلیه بافت های بدن تقریبا یکسان است، بنابراین با بررسی زمان پرشدگی مجدد مویرگ های بستر ناخن یا بخش گوشتی کف دست می توان گردش خون کاپیلری سایر بافت های بدن نظیر مغز و قلب را نیز ارزیابی نمود.با انگشت به مدت 5 ثانیه روی لبه یکی از ناخن های دست مصدوم و یا بخش گوشتی کف دست وی فشار آورید. سپس انگشت خود را از روی محل بردارید و با اعداد ...، 1003، 1002، 1001 بشمرید و منتظر برگشت رنگ صورتی ناحیه باشید. به محض برگشت رنگ صورتی ناحیه، به شمارش خود خاتمه دهید.به طور طبیعی این زمان کمتر از یک ثانیه و حداکثر 2 ثانیه است. در صورتی که بیشتر از 3 ثانیه باشد نمایانگر درجاتی از نارسایی پرفیوژن بافتی و همچنین وضعیت شوک است.
اسلاید 42: ارزیابی سطح پاسخ دهی:سطح هوشیاری بیمار را می توان با مقیاس درجه بندی گلاسکو اندازه گیری نمود. اما از آنجایی که استفاده از این مقیاس وقت گیر است، می توان از روش AVPU در محل حادثه استفاده نمود.Alert: آگاهی به زمان و مکان، چشمان بیمار باز بوده و قادر به صحبت کردن آگاهانه است.Verbal: پاسخ به تحریکات کلامی به صورت گشودن چشم هاPainful: پاسخ به محرک های درد زا Unresponsive: عدم پاسخ گویی به هر گونه محرکی
اسلاید 43:
اسلاید 44: معاینه سر تا پای مددجو در 2 دقیقه:پس از بررسی سریع بیمار از نظر ABCDE، باید معاینه اجمالی کلیه اندام های بدن انجام شود تا آسیب های آشکار و پنهان مورد شناسایی قرار گیرند.مهمترین ابزارهای معاینه چشم ها و دست ها هستند بنابراین ماهرانه و سریع عمل کنید.این معاینات باید به ترتیب و شامل معاینه صورت، جمجمه، گردن، قفسه سینه، شکم و لگن، اندام های تحتانی و اندام های فوقانی باشند.
اسلاید 45: معاینه صورت:ابتدا معاینه کل صورت، سپس اطراف چشم، چشم، گوش، بینی، استخوان های صورت، دهان.مشاهده از نظر صدمه آشکار مانند له شدگی، کبودی، کوفتگی، دفورمیتی و خون ریزیبررسی حرکت پلک ها، کره چشم از نظر آسیب، جسم خارجی، وضعیت مردمک هابررسی گوش ها از نظر خروج هرگونه ترشح و اطراف و پشت گوش از نظر اکیموزبررسی بینی از نظر خون ریزی و خروج CSF و له شدگی و دفورمیتیبررسی استخوان های صورت از نظر درد، تندرنس در لمس، دفورمیتی، بی ثباتی و کریپیتوسباز کردن دهان بیمار با مانورهای خاص و بررسی جسم خارجی، انسداد، خون ریزی، له شدگی، دفورمیتی، مواد استفراغ شده، سیانوز و توجه بوی دهان
اسلاید 46: معاینه جمجمه:معاینه دقیق و همراه با احتیاط جمجمه از نظر خون ریزی، دفورمیتی، آسیب پوستی، هماتوم، له شدگی، فرورفتگیلمس محتاطانه کلیه استخوان های سر از نظر فرورفتگی، هماتوم، کریپیتوس و نقاط حساس
اسلاید 47: معاینه گردن:مشاهده دقیق گردن از نظر هماتوم اطراف تراشه و پشت گردن، دفورمیتی، کبودی، خونریزیبررسی وریدهای گردنی از نظر اتساع و تورم غیرطبیعیلمس گردن از نظر دفورمیتی، درد و حساسیت، کریپیتوس و آمفیزم زیرجلدیبررسی صداهای تنفسی مانند استریدور، ویز، خر خر کردن و همچنین توجه به خشونت صدا
اسلاید 48: معاینه قفسه سینه:کنار زدن پوشش ها و مشاهده دقیق قفسه سینه از نظر حرکات، تقارن، قظعه شناور، استفاده از عضلات فرعی، دفورمیتی، شکستگی، کبودی، له شدگی، خون ریزی لمس قفسه سینه از قدام، خلف و دو طرف از نظر درد، تندرنس، کریپیتوس، آمفیزم زیرجلدیبررسی صداهای تنفسی از طریق سمع 6 نقطه در پهلوها و صدای سوت کشیدن ناشی از مکش هوا از طریق زخم دق قفسه سینه از نظرپنوموتوراکس و هموتوراکس
اسلاید 49: معاینه شکم و لگن:کنار زدن پوشش ها و بررسی شکم از نظر خونریزی، کبودی، بیرون زدگی احشاء و وجود جسم خارجی و توجه به اکیموز اطراف ناف، پهلوها و نیز ناحیه داخلی رانلمس شکم از نظر درد، تندرنس، سفتی، توده غیرطبیعی در ناحیه طحال، کبد، کلیه ها و مثانه لمس استخوان های لگن از نظر بی ثباتی، کریپیتوس، درد و حساسیتبررسی وجود درد در ناحیه شانه و کتف درصورت هوشیار بودن بیمار
اسلاید 50: معاینه اندام های انتهایی:مشاهده اندام ها از بالا به پایین از نظر دفورمیتی، خون ریزی، زخم، له شدگی و رنگ پوست.لمس استخوان های از بالا به پایین از نظر کریپیتوس، شکستگی و ...بررسی حس و حرکت اندام هابررسی حرارت، رطوبت پوست و کنترل نبض های دیستالمقایسه نبض دو اندام با هم و همچنین نبض رادیال با نبض اندام های تحتانی
اسلاید 51: شرح حال:توالی مراحل گرفتن شرح حال و معاینه به موجود مشکل داخلی یا تروما و پاسخگویی یا عدم پاسخگویی مددجو بستگی دارد:در حضور تروما: معاینه فیزیکی و علایم حیاتی قبل از گرفتن شرح حال انجام می شود.در حضور مشکلات داخلی: تهیه شرح حال مقدم بر معاینه فیزیکی است.در صورتی که فرد پاسخگو نباشد: ابتدا معاینه فیزیکی انجام می شود.
اسلاید 52: تهیه شرح حال به روش SAMPLE:S (Sign & Symptoms): علایم و نشانه ها با بررسی OPQRSTA (Allergies): حساسیت و آلرژیM (Medications): داروهای مورد مصرفP (Past history): سوابق گذشته بیماریL ( Last oral intake): آخرین مواد غذایی خورده شدهE (Events): آنچه باعث مراجعه فرد شده
اسلاید 53: بررسی OPQRST:O (Onset): زمان وقوع مشکلP (Provors & Palliations): عوامل تشدید کننده و تسکین دهنده علایمQ (Quality): کیفیت و چگونگی علایمR (Radiation): انتشار علایمS ( Severity): شدت علایمT (Time): زمان شروع علایم و طول مدت
اسلاید 54: اقدامات پرستاری در بخش اورژانس:پس از تریاژ، پرستار مسئول بیمار فورا مشخص شده و اقدامات پرستاری (کنترل مجدد علایم حیاتی، مانیتورینگ قلبی، پالس اکسی متری، گرفتن یک خط وریدی مناسب و تهیه همزمان نمونه خون جهت آزمایشات روتین) به سرعت آغاز می شود.
اسلاید 55: صدمات بافت نرم:
اسلاید 56: صدمات بافت نرم:جراحات بافت نرم شامل صدمات پوست، عضلات، اعصاب و عروق خونی می باشند. این صدمات برخلاف ظاهر بدشکلشان به ندرت کشنده هستند.به طور کلی مراقبت های اورژانس در این نوع صدمات بیشتر بر کنترل خون ریزی، جلوگیری از آسیب بیشتر و کاهش خطر عفونت تاکید دارند.این صدمات در سه گروه تقسیم بندی می شوند: زخمهای باز، زخمهای بسته و قطع شدگی هاعلایم و نشانه های عمومی صدمات بافت نرم عبارتند از: تورم، درد، تغییر رنگ بافت محل جراحت، علایم و نشانه های خون ریزی داخلی
اسلاید 57: ارزیابی اولیه:صدمه از چه نوع است؟چگونه اتفاق افتاده است؟محل زخم کجاست؟وضعیت زخم چگونه است؟آیا می توان حدود زخم را تعیین نمود؟بیمار چند سال دارد؟شغل بیمار چیست؟از نظر جسمی در چه وضعیتی قرار داد؟آیا سابقه بیماری حاد یا مزمن دارد؟وضعیت پوست بیمار چگونه است؟صدمه در چه زمانی ایجاد شده است؟آیا قبل از رسیدن به بیمارستان اقدامی برای زخم انجام شده است؟آیا بیمار دچار محدودیت حرکتی شده است؟آیا مشکل عروقی و پرفیوژن بافتی وجود دارد؟
اسلاید 58: صدمات بافت نرم:مانند سایر صدمات، مداخلات اورژانس در زخم ها را نیز ابتدا با کنترل ABCDE آغاز کنید، سپس جهت پیشگیری از شوک هموراژیک خون ریزی را کنترل نمایید. بیمار را از نظر وجود آسیب و زخم قفسه سینه کنترل کنید.نواحی دیستال زخم را از نظر درد، رنگ پوست، پرفیوژن بافتی، حس و حرکت بررسی کنید.در صورت شکستگی و دررفتگی از آتل استفاده کنید.در صورت احتمال عفونی بودن زخم از ترشحات کشت تهیه نمایید.معاینه و مراقبت از زخم را در محیطی که نور کافی دارد انجام دهید.
اسلاید 59: صدمات بافت نرم:قبل از شستشوی زخم ابتدا درد بیمار را تسکین دهید.برای شستشو از یک سواپ نرم و سرم شستشو و بتادین استفاده کنید.تمام ذرات خارجی باید از داخل زخم خارج شوند.علاوه بر ناحیه آسیب دیده، باید بافت اطراف آن نیز شستشو داده شود.اگر نواحی اطراف زخم پرمو باشد ناحیه را شیو کنید (بجز ابروها).بافت های اطراف زخم عفونی می باشند و باید کاملا دبرید شوند.بعد انجام همه این مراقبت ها، بخیه و سپس پانسمان انجام می شود.
اسلاید 60: زخم های باز:زخم های باز، مصدوم را در معرض خطر خون ریزی خارجی و آلودگی قرار می دهند.چهار نوع کلی جراحات باز:خراشیدگیپارگیکنده شدنسوراخ شدگیهنگام مواجهه با یک زخم، کلیه لباس ها یا وسایلی که مانند تورنیکه عمل می کنند باید خارج شوند.
اسلاید 61: خراشیدگی Abrasion:این گونه زخم ها از کشیده شدن پوست روی یک سطح خشن ایجاد می شوند.این زخم ها به علت سطحی بودن، دردناک هستند.جهت شستشوی این زخم ها از جریان محلول شستشو استفاده نمایید.از آب و صابون نیز می توان جهت شستشوی زخم استفاده نمود.محلی که در آن سنگریزه یا آلودگی وجود دارد در جهت مخالف پاک کنید.خون ریزی مویرگی این زخم ها به راحتی با اعمال فشار قابل کنترل است.در خراشیدگی های وسیع احتمال عفونت وجود دارد بهتر است پانسمان شود.اگر زخم کوچک باشد نیاز به پانسمان ندارد و بهتر است در معرض هوا قرار گیرد.پانسمان نباید سفت باشد و بعد از پانسمان همیشه جریان خون انتها را کنترل نمایید.
اسلاید 62: پارگی Laceration:ایجاد شکاف پوستی به اشکال و عمق گوناگون که معمولا توسط جسم تیز و گاهی ترومای غیرنفوذی ایجاد می شود.این زخم ها ممکن است خون ریزی بیشتری ایجاد کنند مخصوصا اگر شریان آسیب ببیند.بنابراین یک پارگی کوچک بسته به محل آن می تواند منجر به مرگ بیمار هم شود.پارگی های خطی به دلیل صاف بودن لبه های زخم بهتر و زودتر ترمیم می شوند.جراحات ستاره ای و با لبه نامنظم توسط جسم کند ایجاد شده و با تاخیر بهبود می یابند.هنگام مواجهه با این گونه جراحات، طول عمق و محل زخم در ابتدا بررسی شود.زخم باید از نظر وجود جسم خارجی و آلودگی کنترل شده و مقدار خون ریزی برآورد گردد.در جراحت خفیف خون ریزی را با پانسمان و اعمال فشار ثابت توسط دست کنترل کنید.
اسلاید 63: پارگی Laceration:در آسیب شدید، از پانسمان بزرگتر استفاده کنید و مدت زمان اعمال فشار را افزایش دهید.جهت کنترل خون ریزی، اندام را بالاتر از سطح قلب و بی حرکت نگه دارید.پس از کنترل خون ریزی، زخم را توسط یک بانداژ نخی بپوشانید.وضعیت نوروواسکولار قسمت دیستال اندام را بررسی کنید.درصورت خونی شدن پانسمان، آن را عوض نکنید و یک پانسمان دیگر را اضافه کنید.برداشتن پانسمان موجب تشدید خون ریزی می شود.اکثر پارگی ها نیاز به بخیه شدن دارند.بخیه باید در ساعات اولیه بعد از صدمه و قبل ار ایجاد عفونت و ادم صورت گیرد.ممکن است نیاز به تزریق آنتی توکسین تتانوس وجود داشته باشد.
اسلاید 64: سوراخ شدگی Penetration-Puncture:این آسیب به واسطه نفوذ جسم تیز نظیر میله، سوزن یا گازگرفتگی و نیش ایجاد میشود.سوراخ شدگی ها معمولا دارای یک منفذ کوچک با عمق زیاد هستند.ظاهر زخم کوچک است ولی بدلیل جراحت عمیق و تخریب کننده، خونریزی شدید است.گاهی زخم های سوراخ شده یک مدخل ورودی و یک ناحیه خروجی دارند.گاهی جسم خارجی در زخم باقی می ماند که هرگز نباید آن را خارج ساخت.هنگام مواجهه با یک زخم نفوذی، ابتدا آن را شستشو داده و تمیز نمایید.جهت جلوگیری از عفونت و خون ریزی پانسمان و درصورت نیاز اعمال فشار انجام پذیرد.در صورت لزوم باید آنتی توکسین کزاز نیز تزریق شود.
اسلاید 65: باقی ماندن جسم خارجی در بدن:اجسام باقی مانده در بدن، نباید از محل خود خارج شوند. یک عکس رادیوگرافی می تواند نشان دهد، جسم تا چه عمقی فرو رفته است.پس از بررسی ABC، نوع و محل صدمه باید باید مشخص شود.سپس جسم خارجی باید با دست در جای خود ثابت شود.از هرگونه حرکت جسم که باعث صدمه و خون ریزی بیشتر شود، جلوگیری کنید.زخم را در معرض دید قرار دهید و لباس اطراف زخم را بدون ایجاد حرکت اضافی، قیچی کنید.خون ریزی را توسط فشار مستقیم بر لبه های زخم کنترل کنید.از یک پانسمان حجیم و بزرگ برای بی حرکت کردن جسم استفاده کنید.اطراف جسم را به طور کامل با پانسمان پر کرده، آن را توسط نوار چسب یا بانداژ ثابت کنید.
نقد و بررسی ها
هیچ نظری برای این پاورپوینت نوشته نشده است.