کتاب درمان شناختی – رفتاری برای بیماری‌های مزمن پزشکی

کتاب درمان شناختی – رفتاری برای بیماری‌های مزمن پزشکی

اسلاید 1: فصل 8 بیماریهای پوستی

اسلاید 2: مقدمهعلیرغم پیامدهای روانی گسترده ی مشکلات پوستی، اطلاعات نسبتا محدود ی درباره جنبه های روانی مشکلات پوستی وجود دارد

اسلاید 3: شگفت انگیز نیست که منابع مربوط به رویکردهای شناختی-رفتاری به مشکلات پوستی از این هم محدودتر است. با این حال اطلاعات موجود در حدی است که بتوان در رابطه با ارزیابی، مفهوم پردازی و درمان مشکلات روانی مربوط به بیماری های پوستی توصیه های کلی ارائه کرد.

اسلاید 4: در این فصل بعضی از اصول کلی کار در این حوزه تشریح می شود و سپس روشهای شناختی- رفتاری برای ارزیابی، مفهوم پردازی و درمان خارش پوست توضیح داده می شوند امید است درمانگران بتوانند روش های توضیح داده شده را برای درمان مشکلات روانی مربوط به سایر علایم پوستی به کار گیرند.

اسلاید 5: در انتهای این فصل توضیح داده می شود که رویکرد شناختی رفتاری شان کار با بیماران مبتلا به بیماری های پوستی ممکن است به چه تغییراتی نیاز داشته باشد. به کسانی که می خواهند با جنبه های روانی بیماری های پوستی آشنایی کلی پیدا کنند توصیه میشود که به پاپادوپولوس و بور (۱۹۹۹) رجوع کنند.

اسلاید 6: بسیاری از اختلال روانی این گروه از بیماران با تأثیرات رفتاری بیماری پوستی و نگرش بیماران درباره ی ظاهرشان ارتباط دارد (وسلی و لوئیس، ۱۹۹۸). بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های پوستی زمانی به درمانگران شناختی- رفتاری مراجعه می کنند که به دلیل پیامدهای اجتماعی بیماری پوستی قابل مشاهده دچار مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی شده اند

اسلاید 7: مسائل کلی ارزیابی مصاحبه درمانگر باید از بیمار بخواهد که اعضای تحت تأثیر بیماری پوستی را توضیح دهد. این امر زمینه ی ارزیابی دقیق تر نشانه های پوستی هر یک از اعضای بدن را فراهم می کند و به درمانگر و بیمار کمک می کند تا درک مشترکی از اعضای تحت تأثیر مشکل پوستی داشته باشند.

اسلاید 8: همچنین در بعضی از موارد مهم است بدانیم که چه بخش هایی از بدن تحت تأثیر بیماری پوستی قرار نگرفته اند و یا با بیماری پوستی کنونی تنها ارتباط تاریخی دارند. استفاده از نقاشی های بدن که در مدیریت درد مزمن به کار می روند و یا نقاشی هایی که در برخی از پرونده های پزشکی برای نشان دادن اعضای آسیب دیده استفاده می شوند، ممکن است مفید واقع شوند.

اسلاید 9: درمانگر و بیمار باید در طی فرایند ارزیابی یک سیستم درجه بندی را برای پایش ماهیت و شدت مشکلات پوستی تدوین کنند. این سیستم درجه بندی معمولا متغیرهایی مانند قرمز شدن، التهاب یا برافروختگی پوست را در بر می گیرد.

اسلاید 10: در برخی از موارد بهتر است که مشکلات پوستی به طور مستقل توسط متخصصین و یا پرستاران بخش پوست درجه بندی شوند. این کار به ویژه در مورد بیمارانی که عوامل روانی آنان بر مشکلات پوستی شان تأثیر می گذارند مفید است.

اسلاید 11: در مورد بیمارانی که بیماری آنها تظاهرات پوستی پیچیده ای دارد می توان از بیمار خواست فراورده های پوستی را که استفاده کرده است یا اقداماتی را که تاکنون انجام داده است بنویسد.

اسلاید 12: در موارد نادر، ممکن است این امکان وجود داشته باشد که درمانگر به همراه بیمار و گروه تخصصی پوست، با همکاری هم یک برنامه ی ارزیابی کنترل شده را اجرا کنند. به این ترتیب آنها می توانند تأثیر تدابیر درمانی بر وضعیت پوست و همچنین نقش متغیرهای روانی - اجتماعی مانند توجه به پوست، احساس شخصی ناراحتی و نظایر آن را بررسی کنند