اسب و سوارکاری

اسب و سوارکاری

اسلاید 1: سوارکاری

اسلاید 2: شاخه‌های مختلف سوارکاریسوارکاری شاخه‌های متعددی دارد که به طور کلی در دو دسته قرار می‌گیرند: مسابقات اسب‌دوانیاین مسابقات از دوران قدیم در بسیاری از تمدن‌ها همچون یونان و روم باستان وجود داشته‌است. مسابقات یورتمه و تاخت از مسابقات رایج اسب‌دوانی هستند.

اسلاید 3: اسب‌دوانیمسابقات یورتمه (سوار بر اسب یا ارابه)، که در آن‌ها هدف نفر اول رسیدن به خط پایان است، بدون این که اسب با سرعت گرفتن شروع به تاختن کند. تاختن اسب باعث حذف شدن سوارکار از دور مسابقه می‌شود.مسابقات تاخت، که در آن‌ها نیز هدف اول رسیدن به خط پایان است، اما این بار با تاخت. مسافت این مسابقات بین ۲٫۴۰۰ و ۱٫۶۰۰ متر است. نوعی دیگر از مسابقات تاخت، همراه با مانع است و اسب باید از روی آن‌ها بپرد. مسافت این مسابقات با توجه به نوع مانع‌ها متفاوت است.

اسلاید 4: سایر مسابقات سوارکاریشاخه‌های متعددی در آن جای می‌گیرند که در آن‌ها هدف بردن مسابقهٔ دو نیست.مسابقات ارابه‌رانیکه معمولاً دارای سه مرحله هستند: مرحلهٔ درساژ (که در آن شیوه و جذابیت نمایش و رفتار و حرکات اسب سنجیده می‌شود.)، مرحلهٔ ماراتون (که امتحانی زمان بندی شده‌است و از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده‌است و مهمولاً دارای موانعی طبیعی یا مصنوعی است. در آن مهارت، توانایی جسمی و سرعت اسب سنجیده می‌شود.) و مرحلهٔ آخر که عبارت است از حرکت در راه‌هایی که از اطراف، توسط توپ‌هایی (یا چیزهای دیگری) محدود شده‌است. گذشت وقت مجاز یا افتادن توپ باعث از دست رفتن امتیاز می‌شود. تعداد اسب‌هایی که ارابه را می‌کشند به نوع مسابقه بستگی دارد و به جز در مواردی خاص، بیش از چهار عدد نیستند.

اسلاید 5:

اسلاید 6: درساژ (حرکات نمایشی اسب‌های تربیت‌شده)، که در آن کیفیت ارتباط میان سوارکار و اسب سنجیده می‌شود. این مسابقات در زمین‌هایی مستطیل‌شکل به طول ۶۰ متر و عرض ۲۰ متر برگزار می‌شوند، و سوارکاران به ترتیب در زمین حاضر شده و برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند. این برنامه‌ها می‌توانند مشخص‌شده یا آزاد باشند. داوران بر اساس تکنیک و دقت سوارکار و همچنین اطاعت و حرکات اسب و ارتباط میان آن دو، قضاوت کرده و بین صفر تا ده امتیاز می‌دهند. سوارکار باید سعی کند حرکاتش برای هدایت اسب تا حد امکان مخفی باشد و دیده نشود، به طوری که احساس شود ارتباط میان آن دو توسط تِلِپاتی انجام می‌گیرد. این کار ممکن است به نظر تماشاگران بسیار آسان بیاید، در حالی که نتیجهٔ تلاش چندین سال می‌باشد.

اسلاید 7: پرشمسابقات پرش، که از متداول‌ترین مسابقات سوارکاری در جهان می‌باشد.مسابقات استقامت، که هدف از آن‌ها طی کردن مسافتی طولانی (بین ۲۰ تا ۱۶۰ کیلومتر) در یک (و گاهی دو) روز است. اسب‌های عرب از بهترین نژادها برای این نوع مسابقات هستند، زیرا جثه‌ای کوچک و مقاوم در برابر گرما و تمرینات سخت دارند. اسب‌های انگلیسی نیز به دلیل سرعتشان در این زمینه مورد توجه بسیاری قرار می‌گیرند.

اسلاید 8: مسابقات وسترن یا آمریکایی، که ریشهٔ آن‌ها به مسابقات گاوچرانی برمی‌گردد. رودیئو، که مسابقه با اسب‌های وحشی است.

اسلاید 9: سوارکاری در ایران امروزسوارکاری در ایران در چند دههٔ اخیر مورد توجه قرار گرفته‌است و باشگاه‌های متعددی تأسیس شده و در روند پیشرفت هستند. با این وجود ایران هنوز در سطح جهانی برندهٔ مقامی نشده‌است. سوارکاری بانوان نیز مورد توجه قرار گرفته‌است و بر طرفداران آن روز به روز افزوده می‌شود.از باشگاه‌های استان تهران می‌توان موارد زیر را مثال زد: باشگاه‌های سوارکاری ایران، ایران مهر، امام خمینی (ره)، آراسب، الوند، اسواران، … از سوارکاران برتر کشورمان نیز می‌توان آقایان امیر کلانتری، کاظم وجدانی، بابک شکی، امیررضاآیت‌اللهی, امیرعطا آیت‌اللهی, مسعود مکاری نژاد، مازیار جمشیدخانی، و خانم‌ها میشا محمدی، هاله نیکویی، سحر رضاعی، سروناز مستجاب الدعوه و سارا رجبیون را نام برد.

اسلاید 10:

اسلاید 11: مانژهای پرش با اسبمیدان مسابقه پرش با اسب باید محصور بوده و در هنگامی‌که اسب داخل میدان است باید کلیه ورودی‌ها و خروجی‌ها بسته باشند. ● میادین تمرین و مانع تمرین۱) سوارکاران تنها یکبار مجاز به آمدن به داخل مانژ مسابقه جهت بازدید مسیر مسابقه هستند (این مسئله شامل باراژ نیز می‌باشد. اجازه ورود به میدان جهت بازدید مسیر توسط هیئت داوران به‌وسیله تابلو (میدان باز است) و یا بلندگوی عمومی به سوارکاران اعلام می‌‌گردد. همچنین در مسابقات دو راندی که راند دوم مسابقه متفاوت از رائد اول است. سوارکاران می‌توانند قبل از شروع راند دوم نیز مسیر مسابقه را بازدید کنند.