آشنایی با دررفتگی و کشیدگی
اسلاید 1: آسیب شناسی ورزشی آشنايي با دررفتگي و كشيدگي1
اسلاید 2: آشنايي با دررفتگي و كشيدگي آشنايي با دررفتگي تعريف دررفتگي : اگر ضربه وارده به مفصل به قدري شديد باشد كه باعث پارگي رباطهاي نگاهدارندة مفصل شود سطوح مفصلي جابه‌جا مي شود و به اصطلاح مفصل درمي‌رود. دررفتگيها هميشه در سطوح مفصلي اتفاق مي‌افتند و به حالتي اطلاق مي‌شود كه بعد از آن راستاي قبلي استخوانهاي مربوطه تغيير يافته باشد. به زبان ساده‌تر اگر يك مفصل آرنج را كه در حالت طبيعي (وقتي كه ساعد كاملاً صاف قرار گرفته) در نظر بگيريم و خطي رسم كنيم كه از وسط استخوان بازو بگذرد امتداد آن خط از وسط محور ساعد مي‌گذرد و اين يك حالت طبيعي و هميشگي است. 2شكل3ـ1 نماي راديولوژيكي از مفصل سر آرنج ،
اسلاید 3: 3 چنانچه ضربه يا شگستگي پديد آيد كه فرضاً سراستخوان زنداعلا را از داخل مفصل خارج كند ديگر امتداد خط قبلي همان نخواهد بود بلكه تغيير مسير خواهد داشت در اين حالت با اطمينان كامل مي‌گوييم كه دررفتگي در مفصل آرنج اتفاق افتاده است‌با توجه به اينكه كليه دررفتگيها در سطوح مفصلي اتفاق مي‌افتد بهتر اين است كه ما ضايعات مفصلي را بررسي كنيم كه يكي از آن ضايعات دررفتگي مي‌باشد. ضايعات مفصلي را به چهار گروه دررفتگي كامل، دررفتگي ناقص، كشيدگي و پيچ‌خوردگي، له‌ييدگي‌تقسيم مي‌كنيم. قبل از اينكه به شرح جداگانة ضايعات بپردازيم لازم است كه به جنبه‌هاي آناتوميكي طبيعي مفصل اشاره‌ايي داشته باشيم. .
اسلاید 4: ثبات مفصلي سطوح مفصلي، ليگامانها، عضلات اطراف مفصل و بالاخره فشار جو عوامل تماس دربردارندة مفصل مي‌باشند اهميت هر يك از اين عوامل بر حسب نوع مفصل فرق مي‌كند به اين ترتيب كه مثلاً در مفصل ران حفره عميق مفصلي و شكل تقريباً كروي سراستخوان محور به خودي خود مانع قويي در برابر جابه‌جايي مفصل مي‌باشند. در مفصل آرنج شكل استخوان، ثبات مفصل را به وجهي معقول تأمين مي‌كند. از سوي ديگر، مفاصل انگشتان و مفصل زانو استحكام خود را مديون ليگامانهاي خود مي‌باشند و استحكام مفصل شانه تا حد زيادي به عضلات اطراف آن بستگي دارد. 4
اسلاید 5: 5فونكسيون ليگامانها يك ليگامان از حركات غيرطبيعي مفصل جلوگيري مي‌كند. اين عمل گاهي به وسيلة عضلات حمايت شونده هم تقويت مي‌شود. اين عضلات در فشارهاي زياد و زيان آور به‌طور رفلكسي منقبض شده و ليگامان را حمايت مي‌كنند. پوشش و حمايت عضلاني در تمام ليگامانها يكسان نمي‌باشد. ليگامانهاي مفصل شانه، مچ دست، ران به خوبي توسط عضلات اطراف حمايت مي‌شوند. دررفتگي كامل و ناقص زماني از كلمة دررفتگي كامل در يك مفصل استفاده مي‌كنيم كه سطوح مفصلي هيچ سطح مشتركي با هم نداشته باشند و تمام تقابل بين آنها از بين رفته باشد. زماني كه سطوح مفصلي جابه‌جايي داشته باشند ولي سطح مشتركي هم داشته باشند اين نوع دررفتگي، دررفتگي ناقص است. دررفتگيهاي يك مفصل ممكن است مادرزادي خودبه خودي، ناشي از ضربه يا عودكننده باشند. در ورزش اصولاً با دررفتگيهاي ناشي از تروما رو به رو هستيم.
اسلاید 6: شكل 3ـ2 تصوير زیر تفاوت در رفتگي كامل و ناقص مفصل را نشان مي‌دهند. الف ـ وضع طبيعي مفصل : تطابق سطوح مفصلي طبيعي است. ب ـ در رفتگي ناقص : از بين رفتن نسبي و ناقص تماس بين سطوح مفصلي. ج ـ در رفتگي كامل: از بين رفتن كامل تماس بين سطوح مفصلي. ضربه شايعترين علت در رفتگيهاي كامل و ناقص مي‌باشد و هر مفصلي مي‌تواند گرفتار شود. مفاصلي كه بيشتر دچار ضايعه مي‌شوند عبارتند از: شانه، ران، آرنج و مچ پا، مفاصل انگشتان. . دررفتگي هميشه با درجاتي از آسيب ليگامانهاي محافظ و كپسول مفصلي همراه است. معمولاً كپسول و يا ليگامان پاره مي‌شوند و در نتيجه انتهاي مفصلي يكي از استخوانها از محل پارگي بيرون مي‌زند. 6
اسلاید 7: 7گاهي خود كپسول پاره نمي‌شود ولي يكي از اتصالات استخوانيش جدا مي‌شود، يا اگر ليگامان نيروي تروما را تحمل كند، اين احتمال مي‌رود كه يكي از محلهاي اتصال ليگامان كنده شود البته هميشه اين شكل كلي كه يكي از انتهاي استخوان از كپسول مفصلي بيرون بزند رعايت نمي‌شود بلكه گاهي سطوح مفصلي كاملاً دچار جابه‌جايي و دررفتگي مي‌شوند ولي در كپسول باقي مي‌مانند. . در پاره‌اي از دررفتگيها احتمال عدم تشخيص بيشتر است. از جمله اين دررفتگيها، دررفتگي خلفي مفصل شانه است. تعجب آور است كه دررفتگي خلفي مفصل ران نيز وقتي با شكستگي تنة استخوان ران همان طرف همراه است گاهي از نظر دور مي‌ماند. ندرتاً در دررفتگيهاي ناقص با تكيه بر ظاهر ضايعه مي‌توان قضاوت درستي داشت.
اسلاید 8: طبيعي است كه عوارض دررفتگي تا حدود زيادي شبيه عوارض شكستگي باشد به خصوص شكستگيهاي اطراف مفصل، در زير عوارض دررفتگيها را فقط نام مي‌بريم . 1. عفونت (به خصوص بعد از دررفتگي باز) . 2. ضايعات نسوج نرم (شرايين و اعصاب) . 3. نكروز6 يكي از انتهاهاي مفصلي استخوان در اثر آسيب عروق مشروب كنده آن . 4. بي‌ثباتي دايمي مفصل كه منجر به دررفتگي مكرر مي‌شود (به‌خصوص در مورد مفصل مچ پا اين مسئله بسيار ديده مي‌شود). 5. خشكي مفصل ناشي از چسبندگي داخل مفصل يا دور مفصل. 6. آرتروز ناشي از آسيب غضروف مفصلي يا عدم تطابق دايمي سطوح مفصل. 8
اسلاید 9: 9
نقد و بررسی ها
هیچ نظری برای این پاورپوینت نوشته نشده است.