آشنایی با گاز مونوکسید

آشنایی با گاز مونوکسید

اسلاید 1: به نام خدا

اسلاید 2: مسمومیت با  مونواکسید کربن  یا گازگرفتگی

اسلاید 3:  تعریف مونوکسید کربن: مونو اکسید کربن گازی بی رنگ، بی بو، بی مزه و در آغاز غیر محرک است که در اثر سوختن ناقص مواد حاوی کربن تولید می شود. اين گاز به سرعت در هوا پراكنده شده و در هوا لايه اي تشكيل نمي دهد، قدرت انفجار و احتراق ندارد و برای انسان غیر قابل تشخیص است. CO  بطور برگشت پذير با جايگاه هاي اتصال اكسيژن در هموگلوبين تركيب مي شود و ميل تركيبي آن براي هموگلوبين حدود 220 برابر اكسيژن است. محصول توليد شده، كربوكسي هموگلوبين، نمي تواند اكسيژن را حمل كند. علاوه بر اين، حضور كربوكسي هموگلوبين در جدا شدن اكسيژن از اكسي هموگلوبين باقيمانده اختلال ايجاد مي كند و لذا حمل اكسيژن به بافت ها را كاهش مي دهد.

اسلاید 4: منابع مونوكسيدكربن: منابع رايج  COشامل دود ناشي از بخاري­، اگزوز اتومبيل، سوخت ناقص ذغال و اجاق نفتي يا گازي و به ميزان كمتر سيگار  و متيلن كلرايد مي باشد. دود سيگار: دود سيگار كه به درون ريه ها استنشاق مي­شود مي تواند حاوي 5% مونوكسيدكربن باشد. متيلن كلرايد: استنشاق متيلن كلرايد (دي كلرو متان)  مي­تواند مسموميت با مونوكسيدكربن ايجاد كند زيرا اين ماده در كبد به COمتابوليزه مي شود.

اسلاید 5: علايم كلينيكي: علايم مسموميت در ارگان هايي كه ميزان زيادي اكسيژن مصرف مي كنند از جمله مغز و قلب ديده مي شود. اكثر بيماران سردرد، گيجي و حالت تهوع دارند. در مسموميت هاي شديدتر اختلال حواس ، سنكوپ، كما، تشنج، اختلال ضربان قلب، افت فشار خون و مرگ ممكن است رخ دهد. اگرچه گاهي ميزان كربوكسي هموگلوبين ارتباطي با شدت مسموميت ندارد، معمولا ميزان بيشتر از 40 با مسموميت هاي قطعي ارتباط دارد. افرادي كه بعد از مسموميت شديد زنده مي مانند ممكن است به علت وقوع هيپوكسي- ايسكمي دچار  اختلالات متعدد عصبي پايدار شوند. اين اختلالات مي تواند در حد  اختلالات شخصيتي و حافظه تا  سندرم پاركينسون يا وضعيت نباتي پايدار باشند.

اسلاید 6: علائم اصلي مسموميت با  co مربوط به هيپوكسي بوده و به ترتيب ذيل پيشرفت مي كنند: (1) اختلال سايكوموتور (رواني – حركتي) (2) سردرد و احساس سنگيني در ناحيه گيجگاهي (3) اغتشاش ذهن و كاهش دقت بينايي (4) تاكي كاردي، تاكي پنه، سنكوپ و كما (5) كماي عميق، تشنج، شوك و نارسايي تنفس. با اين حال افراد مختلف ممكن است در يك سطح مفروض از كربوكسي هموگلوبين علائم كاملا متفاوتي بروز دهند.