آموزش دستور Ping

آموزش دستور Ping

اسلاید 1: Cloon system سید محمد جواد نبوی نژاد زمینه فعالیت مشاور بین المللی میکروتیک راه اندازی سرور و شبکه های کامپیوتری نصب و راه اندازی اینترنت رفع مشکلات کامپیوتری و شبکه آموزش دستورPing2018 - 9 - 131397 - 06 - 21تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر مربوط به cloon systemمی‌باشد. هرگونه کپی برداری و فروش بدون هماهنگی پیگرد قانونی دارد.Copyright 2020 © CLOON SYSTEM

اسلاید 2: راه های ارتباطیSmj.nabavi401@gmail.comایمیلتلفن تماس09308542832واتساپ09308542832تلگرام@NB401خیلی از آموزش هایی که در حال حاضر موجود است برای افراد مبتدی بسیار نامفهوم و تئوری بوده و افراد نمی توانند آموزش ها را به صورت عملی پیاده سازی کنند و در مواقع لزوم به خوبی از آن استفاده کنند. با تهیه این آموزش امیدوارم گامی مؤثر در زمینه یادگیری عملی شما عزیزان برداشته باشم . شما عزیزان میتوانید از طریق راه های ارتباطی زیر نظرات و پیشنهادهای خود را با بنده درمیان بگذارید .

اسلاید 3: مقدمه ای بر دستور pingPing اصلی ترین دستور TCP/IPبرای عیب یابی اتصال – در دسترس بودن و ترجمه اسامی (Name resolution) میباشد.در واقع می تواند نقطه شروع مناسبی برای اشکال زدائی یک شبکه مبتنی بر TCP/IP باشد . بیشتر مدیران شبکه با این دستور کاملا آشنا هستند و تقریبا هرروز از آن استفاده می کنند . ساده ترین کاربرد این دستوربرای تست وضعیت ارتبا ط بین دو سیستم موجود درشبکه می باشد و همچنین مدت زمان ارسال و دریافت پاکت اطلاعاتی نیز برآورد می شود. برنامه Ping درابتدا توسطMike Muuss و با عملکردی ساده ، پیاده سازی گردید این برنامه از پروتکل ICMP اقتباس شده از( Internet Control Message Protocol ) به منظورمبادله بسته ها ی اطلاعاتی با سیستم راه دور به یک آدرس ( ECHO REQUEST ) و از پروتکل UDP برای حمل داده استفاده می نماید.پس از ارسال پیام ، در انتظار دریافت پاسخ ( ECHO REPLY ) می ماند . سیستم راه دور، یک بسته اطلاعاتی از نوع پاسخ ( REPLY ) را برای فرستنده پیام ارسال می نماید و براساس آن Round-trip ارسال یک درخواست و دریافت پاسخ محاسبه می گردد .از فیلد اطلاعاتی “نوع پیام “ به منظور مشخص نمودن نوع پیام ، استفاده می شود . درصورتی که مقدار این فیلد هشت باشد ، بسته اطلاعاتی از نوع ECHO REQUEST و در صورتی که مقدار این فیلد صفر باشد ، بسته اطلاعاتی از نوع ECHO REPLY خواهد بود .

اسلاید 4: ping چیست ؟همانطور که گفته شد یکی از دستورات پرکاربرد در زمینه تست و عیب یابی در شبکه دستور Ping می باشد.به کمک این دستور می توان اطلاعاتی از کامپیوتر ها و تجهیزاتی که در شبکه استفاده می شود به دست آورد، مانند :1- اتصال یا عدم اتصال یک سیستم یا کلاینت به شبکه2- دسترسی به نام کامپیوتر یا همان Computer Name 3- نوع سیستم عامل4- شناسایی نوع IP {IPv4 , IPv6}5- وجود یا عدم وجود Noise در شبکه 6- وجود یا عدم وجود یک سیستم امنیتی در شبکه مثل فایروال7- اتصال و یا عدم اتصال به اینترنت8- مدت زمان ماندگاری یک بسته در درون شبکه و ...سادگی، راحتی و کارآمد بودن این دستور دلایلی است که باعث محبوب شدن آن میان کاربران شده است.

اسلاید 5: ساختار دستور pingاین دستور از 3 بخش کلی تشکیل می شود.1- دستور Ping2- نام کامپیوتر مقصد یا IP یا نام سایتی که میخواهیم آن را پینگ کنیم.3- سوئیچ های قابل استفاده برای حرفه ای تر شدن دستور

اسلاید 6: آموزش استفاده از دستور pingیکی از ساده ترین حالت های استفاده از این دستور در شبکه Ping کردن یک Node بدون استفاده از سوئیچ های دیگر دستور Ping می باشد.Node : یک کامپیوتر، وبسایت، روتر، پرینتر یا هر وسیله ای که در شبکه قابلیت IPگرفتن را داشته باشد.برای Ping کردن یک نود به IP یا نام آن نیاز داریم.این نام میتواند Domain Name یا NetBios Name باشد.برای استفاده از این دستور مراحل زیر را دنبال کنید.1- در پنجره Run یا منوی Start کلمه CMD را تایپ کنید.2- دستور ping را بدون هیچ سوئیچ خاصی و فقط با نام کامپیوتر یا نام سایت اجرا می کنیم. C:>ping Host_name or www.google.com or IP Address3- بعد از وارد کردن دستور 4 پکت برای مقصدی که مشخص کرده اید ارسال می شود و بعد از آن منتظر پاسخ می ماند و آن را دریافت می کند.+ R = RUN

اسلاید 7: تحلیل خروجی دستور pingهنگامی که ما یک نود را پینگ می کنیم پاسخی که دریافت می کنیم بر دو نوع می باشد .نوع اول، پینگ موفقیت آمیز بوده و پکت های ارسالی به طور کامل دریافت می شود و اطلاعاتی از مقصد را به ما می دهد.نوع دوم، در ارتباط ما مشکلی پیش آمده و پکت های ارسالی ، دریافت نمی شود که در این صورت باید به رفع خطا در شبکه خود بپردازیم.نوع اولنوع دوم

اسلاید 8: بعد از Ping مقصد، در صورتی که پکت ارسال شود و پاسخ توسط ما دریافت شود ما یکسری اطلاعات از مقصد مورد نظر دریافت می کنیم که آنها را به شرح ذیل توضیح می دهیم .1- اگر ما پاسخی دریافت کردیم که در آن reply ، Time ، TTL باشد به این معنی است که ارتباط ما برقرار است.2- سیستم مقصد روشن بوده و در شبکه می باشد و ارتباط برقرار شده است.3- نوع ارتباط ما با مقصد مشخص می شود. ( ارتباط توسط Wireless است یا سوئیچ در مسیر قرار دارد.) 4- سیستم عامل مقصد مشخص می شود. ( ویندوز ، لینوکس و ...)5- فعال یا غیر فعال بودن فایروال در مقصد مشخص می شود.6- File and printer sharing بر روی سیستم مقصد فعال است یا خیر.7- سیستم مقصد با ما در یک شبکه می باشد یا خیر.تحلیل خروجی نوع اول Ping

اسلاید 9: زمانیکه ما یک Node را پینگ می کنیم و این پینگ به صورت کامل انجام شود پکت های برگشتی به شکل زیر است.اگر ما بعد از دستور Ping نام دامین یا سیستم را وارد کنیم در جواب بازگشتی IP ی مقصد را برای ما بر می گرداند.در آخر دستور هم اطلاعاتی درباره تعداد پکت های ارسال و دریافت شده و پکت هایی که از بین رفته اند به همراه ماکزیمم ، مینیمم و میانگین زمان ( میلی ثانیه ) ارسال پکت ها را مشخص میکند. در ادامه با محتوای پکت آشنا می شویم.

اسلاید 10: محتوای پکتBytes : حجم هر پکت های ارسالی به بایت می باشد که به صورت پیشفرض همیشه 32 بایت می باشد.(قابلیت تغییر دارد)Time : مدت زمانی است که طول می کشد هر پکت به مقصد برسد. زمانیکه این زمان در کمترین حد خود باشد مثلاً 1 میلی ثانیه نشان دهنده این است که سیستم مقصد درون یک LAN می باشد و مدت زمان بیشتر نشان دهنده مسیر طولانی تر یا اینکه فیلترینگ بر سر راه است یا خیر.TTL : Time To Live به این دلیل استفاده می شود تا از سرگردان شدن بسته هایی که ممکن است در گردابی از روترها گیر بیفتند جلوگیری کند. استفاده از فرمان TTL اساس فرمان Tracert در شناسایی Hop ها است. به طور خاص هر سیستم عامل یا Device از یک عدد خاص برای TTL دادن به بسته های ارسالی خود استفاده می کند.پس به طور کلی می توان با کمک TTL سیستم عامل مقصد را تشخیص داد.

اسلاید 11: برای درک بهتر این موضوع به مثال های زیر دقت کنید :Windows بسته های خود را با TTL 128 ارسال می کند.Ubuntu بسته های خود را با TTL 192 ارسال می کند.Mac و پرینترها بسته های خود را با TTL 254 ارسال می کند.مودم بسته های خود را با TTL 254 و 64 ارسال می کند.پکت های ارسالی با هر بار گذشتن از یک دستگاه یک واحد از TTL آن ها کم می شود.مثلا 64 از اولین Hop ای که بگذرد 63 می شود.

اسلاید 12: هنگامی که یه Node را پینگ می کنیم در حالت عادی که ارتباط برقرار است، ارسال و دریافت پکت ها به درستی انجام می شود. در صورتی که در ارتباط مشکلی داشته باشیم خطا هایی که در خروجی با آنها برخورد میکنیم به صورت زیر می باشد.در میان خطاهای زیر با سه خطای اول بیشتر برخورد می کنیم.1- Destination Host Unreachable2- Request Timed Out 3- Transmit failed. General failure4- Unknown Host5- TTL Expired in Transitشناسایی و رفع خطای خروجی

اسلاید 13: Destination Host( or net) Unreachable این خطا زمانی اتفاق می افتد که می خواهیم مقصدی را پینگ کنیم اما پروتکل ARP نمی تواند MAC ای با آن مقصد متناظر پیدا کند.مقصد می تواند IP در رنج ما داشته باشد یا هم رنج Gateway باشد.به زبان ساده تر یکی از موارد ضروری در ارتباط بین شبکه ها ارتباط لایه 2 می باشد که همان ارتباط با Mac یا آدرس فیزیکی است و اگر پروتکل ARP نتواند mac مقصد را بدست بیاورد عملاً راه ارتباطی به مقصد را ندارد .MAC : تمامی دستگاه های متصل به شبکه، دارای یک آدرس فیزیکی با نام مک (MAC address) هستند. مک در مدل OSI در لایه 2 قرار دارد.ARP : این پروتکل جهت مشخص کردن نشانی آدرس فیزیکی از روی آدرس IP به کار می رود. هر کامپیوتر یک جدول ARP در حافظه خود داردکه نشانی IP و آدرس فیزیکی ( MAC ) کامپیوتر هایی را که اخیراًبا آن ها کار کرده است را برای مدتی در آن نگه میدارد.

اسلاید 14: Request Timed Outدر هنگام پینگ کردن یک Node به دلایل زیر با این پیغام مواجه می شویم :1- ارتباط سخت افزاری ما دچار مشکل شده است . مثلا کابلی که ارتباط سیستم با مودم را برقرار کرده است قطع شده یا اگر ارتباط وایرلس داریم ارتباط ما قطع شده است . در این حالت باید اتصال های فیزیکی خود را بررسی کنیم.2- سیستم ما به اینترنت متصل نمی باشد. ( مواقعی که می خواهیم از اتصال سیستم به اینترنت مطمئن شویم )3- سیستم مقصد خاموش است یا به شبکه متصل نیست.4- مواقعی که سیستم مقصد دارای فایروال فعال باشد .5- File and Printer Sharing در سیستم مقصد خاموش باشد .6- اگر بر روی سیستم ما IP تنظیم نشده باشد و توانایی متصل شدن به به شبکه را نداشته باشد.

اسلاید 15: Transmit failed. General failureزمانی که برای سیستم خود گیت وی Gateway تعریف نکرده باشیم و IP که پینگ می کنیم درون شبکه ما نباشد ،با این خطا رو به رو می شویم .

اسلاید 16: Unknown Hostگاهی اوقات Host Name یا IP ای را پینگ میکنیم که در وجود ندارد یا در شبکه نیست و نام هاست مقصد را نمی تواندبرگرداند و یا نام یا DNS فعال را پیدا کند با این خطا مواجه می شویم.TTL Expired in Transitهمانطور که قبلاً نیز گفته شد TTL زمان ماندن یه پکت در درون شبکه را مشخص می کند و هر بار که از یک ایستگاه می گذرداز TTL پکت یکی کم می شود ، اما گاهی اوقات پکت زیادتر از حد معمول در شبکه می ماند و همین امر باعث می شود که TTL پکت تمام شود یا به عبارتی Expire شود، در این مواقع ما با خطای TTL Expired in Transit مواجه می شویم.این دو خطا به ندرت پیش می آید به تعبیری می توان گفت تقریباً با سه خطای قبل ترکیب می شود.

اسلاید 17: سوئیچ های دستور PINGبه منظور استفاده حرفه ای تر از این دستور باید سوئیچ های آن را بشناسیم تا بتوانیم در مواقع مختلف بهترین استفاده را ببریم.با استفاده از دستور زیر در محیط CMD می توانیم تمامی سوئیچ های دستور Ping را ببینیم : C:>ping /?خروجی مانند تصویر زیر می شود و در ادامه با آن ها آشنا می شویم .

اسلاید 18: در حالت عادی که یک مقصد را پینگ می کنیم به صورت پیشفرض 4 پکت یا بسته ارسال و دریافت می شود اما ممکن است بعضیاوقات نیاز داشته باشیم که بدون محدودیت و به طور مداوم یک Node را پینگ کنیم در اینجا باید از سوئیچ -t استفاده کنیم.بعد از اجرای این دستور تا کاربر دستور توقف ندهد دستور اجرا می شود . برای توقف عملیات باید Ctrl + C توسط کیبورد زده شود. Ping -t

اسلاید 19: Ping -aزمانی که ما یک IP را پینگ می کنیم پاسخی که ما دریافت می کنیم نیز به صورت IP می باشد. خوب ما از اتصال بین سیستم خودمان و IP که آن را پینگ کردیم مطمئن شده ایم اما هنوز یک مسئله می ماند، بعضی اوقات ما فقط یک IP داریم و نمی دانیم این IP مربوط به کجاست یا نام هاست آن چیست . برای بدست آوردن Host Name و یا نام سیستمی که با آن در ارتباط هستیم می توانیم از دستور Ping و سوئیچ –a استفاده کنیم .

اسلاید 20: Ping -nچیزی که تا الان یاد گرفتیم ارسال پکت به صورت پیشفرض بود که فقط 4 پکت را ارسال میکرد و با استفاده از سوئیچ –t توانستیم تعداد نامحدود پکت ارسال کنیم اما اگر نیاز داشتیم که تعداد مشخص پکت ارسال کنیم ، چه کار باید کرد ؟ فرض کنید مدیر شبکه به ما گفته است که بعد از اتصال به اینترنت باید IP 8.8.8.8 را 6 بار پینگ کنیم تا ارتباط ما برقرار شود وبتوانیم به اینترنت دسترسی داشته باشیم . در اینجاست که ما به این سوئیچ نیاز پیدا می کنیم و هر تعداد پکت که بخواهیم ارسال میکنیمباید بعد از –n تعداد پکتی که میخواهیم ارسال کنیم را بنویسیم. 3

اسلاید 21: Ping -Lهمیشه پکت هایی که ارسال می شود به صورت پیشفرض حجمی برابر 32 بایت دارد اما اگر بخواهیم حجم ارسالی را بیشترکنیم باید از سوئیچ –L استفاده کنیم . برای نوشتن دستور از حرف L کوچک استفاده می شود در اینجا برای خوانا بودن بزرگ نوشته شود.Ping - l 100 192.168.1.1

اسلاید 22: Ping -4 -6همانطور که می دانید IP ها دو نوع هستند ورژن 4 و ورژن 6 .IP ورژن 4 (IPv4) که اکثر کاربران اینترنت با آن ها آشنا هستند و IP ورژن 6 ( IPv6 ) که در بسیاری از قسمت های اینترنتی و... استفاده می شوند . در بین این دو IP ، ورژن 6 قوی تر است و مقدار IP هایی که می تواند به کاربران اختصاص دهد بسیار زیاد است.سوئیچ هایی که در قسمت های قبل گفته شد اکثراً بر روی ورژن 4 استفاده می شود و حتی بعضی از سوئیچ ها فقط مربوط به v4 است.ممکن است بعضی اوقات شما لازم داشته باشید تا از طریق IPv6 یک Node را پینگ کنید و در این حالت شما از دستور معمول برای پینگ کردن یک Node نمی توانید استفاده کنید. پس باید از یک سوئیچ مربوط به همان ورژن IP استفاده می کنید.پینگ های ورژن 4 و 6 را در زیر می بینیم.

اسلاید 23: Ping -Fبرای فعال کردن فلگ مربوط به Don’t Fragment به منظور جلوگیری از قطعه قطعه نمودن بسته های ارسالی به مقصد مورد نظر معمولا مسیریاب ها جهت افزایش کارایی بسته ها را به قسمت های کوچک تر بسته بندی می کنند. بنابراین این مسیرباب ها تنها بسته ها را به اندازه های مورد نظر خود تقسیم بندی می نماید. از این سوئیچ می توان جهت بررسی مشکلات مربوط به حداکثر واحد ارسالی PMTU بین دو ماشین استفاده نمود. این دستور مختص IPv4 می باشد.

اسلاید 24: Ping -iتعیین TTL ( Time To Live ) مربوط به بسته های ایجاد شده، افزایش TTL باعث ماندگاری بیشتر آن بسته در شبکه می شود.حالت پیشفرض TTL برابر 128 است و تا عدد 255 قابل افزایش است. Ping -rتعیین وضعیت سیستم جهت ضبط اطلاعات Time Stamp و Internet Time Stamp موجود در سرآیند IP .این مقدار عددی بین 1 تا 4 است . این دستور مختص IPv4 می باشد.

اسلاید 25: Ping -vTOS تعیین نوع سرویس موجود در بسته . این سرویس باعث افزایش یا کاهش کیفیت بسته ها می شود.این دستور مختص IPv4 می باشد. Ping -wتعیین زمان انتظار ( Time out ) ، جهت رسیدن پاسخ هر درخواست حالت پیشفرض این سوئیچ 4000 میلی ثانیه می باشد

اسلاید 26: Ping -jتعیین فهرست میزبان های بسته های ICMP در اجرای دستور Ping پس از اجرای دستور به هر کدام از این میزبان ها درخواست فرستاده خواهد شد. تعداد این میزبان ها حداکثر تا 9 کامپیوتر می تواند باشد. ( آدرس ها باید توسط Space فاصله از هم جدا شوند.)این دستور مختص IPv4 می باشد. Ping -kهنگامی که از این سوئیچ استفاده می کنیم، دستور Ping اطلاعات مسیر مربوط به لیست ایجاد شده را نیز تهیه می کند .این دستور مختص IPv4 می باشد.

اسلاید 27: سوئیچ های مهم و کاربردی در مورد دستور Ping را یاد گرفتیم اما چند سوئیچ آخر به صورت حرفه ای استفاده می شودکه برای افراد مبتدی استفاده ای ندارد، افراد مبتدی و حتی خیلی از افرادی که در زمینه شبکه فعالیت دارند به ندرت از آن هااستفاده می کنند. به هر صورت شما با تمرین می توانید به راحتی تمامی سوئیچ ها را استفاده کنید.چون هدف ما آموزش کاربردی موضوعات می باشد و موضوعاتی که گفته می شود صد در صد کاربردی است و شما می توانید از آن ها استفاده کنید . نکاتی که گفته نشده ، نکاتی هستند که اهمیت چندانی ندارند و فقط باعث اتلاف وقت و زمان شما می شود.از انتخاب این مجموعه آموزشی بسیار سپاسگذاریم و امیدواریم توانسته باشیم به درستی محتوا و آموزش ها را به شما منتقل کرده باشیم . شما عزیزان می توانید نظرها و پیشنهادهای خود را از طریق راه های ارتباطی با ما در میان بگذارید.حرف آخر

اسلاید 28: پایانCloon system