اثربخشی درمان گشتالت

اثربخشی درمان گشتالت

اسلاید 1: اثربخشی درمان گشتالتاستاد:ارائه:

اسلاید 2: مقدمهبررسی های کمی که در دهه ۱۹۸۰ درباره اثربخشی درمان گشتالت حمایت کرده اند. اسمیت و همکاران (۱۹۸۰) از بین ۴۷۵ تحقیق که انواع مختلف روان درمانی بررسی کرده اند، به میزان تأثیر ۸۵% دست یافته اند که تأثیر زیادی است از میان رویکردهای گوناگون روان‌شناسی، گشتالت درمانی به علت پافشاری بر مسؤولیت‌پذیری افراد، کنشگر بودن آنها در رویدادهای زندگی، بهره‌گیری از فنون آسان سازی احساسات در کار با گروه‌ها، تشویق به جستجوی پشتیبانی درونی به جای پشتیبانی بیرونی، و تشویق برای رسیدن به خودمختاری شخصی (رونل،2010) مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت.

اسلاید 3: گشتالت درمانی، جهت‌گیری نظری در مشاوره و روان درمانی است که آن را می‌توان به عنوان رویکردی التقاطی، با ریشه‌هایی در فلسفه وجودی در نظر گرفت. گشتالت درمانی، دانش روانکاوانه، بین فردی و روان پویشی را ترکیب می‌کند و روش کاری است که به طور خلاقانه‌ای از رابطه درمانگر/ مراجع، آگاهی و آزمایش کردن استفاده، می‌کند.(یانتف و یاکوبس،2005، به نقل از لیزا، 2010). گشتالت درمانی یک روش پدیدار شناسی و مبتنی بر رویکرد وجودی است که بر روی عواملی مانند تجارب انسان، مسؤولیت افراد، توانایی آنها برای تعیین تجارب زمان حال و نیز تجارب مراجع و درمانگر تاکید می‌کند. هدف کلی این رویکرد، آگاهی فرد از دیگران و محیط است که در شکل‌گیری شخصیت او سهیم بوده‌اند.      

اسلاید 4: گشتالت درمانی به لزوم وجود مرز مناسبی بین فرد و دیگران برای آگاهی و پیشگیری از اختلال روانی معتقد است. رشد در این رویکرد درمانی به معنای حرکت از حمایت‌های محیطی به سمت حمایت‌های شخصی است. مراجعان به واسطه آگاهی لحظه لحظه تجارب خود، به تعبیر و تفسیر تجارب وضعیت خود می‌پردازند. مراجعان با دوباره تجربه کردن مشکلات و موقعیت‌های دردناک گذشته، کارهای ناتمام گذشته خود را که کارکرد زمان حال آنان را مختل کرده است، به اتمام می‌رسانند (نوابی‌نژاد، 1383).

اسلاید 5: درمان گشتالتی از بدون درمان بهتر است ولی از سال روان درمانی آزمایش شده برتر نبوده است. بسته به دیدگاه فرد در باره معناداری آماری در برابربالینی به طوری که در فصل ۳ به آن پرداخیيم، درمان گشتالتی احتمالا از درمان های شناختی و رفت آزمایش شده پست تر است. در مورد گشتالت درمانی با کودکان و نوجوانان به قدر کافی تحقیق نشده است تا در فراتحلیل های این نوشته ها منظور شده باشد (ویز و همکاران، ۱۹۹۵، ۲۰۰۴).

اسلاید 6: در رابطه با درمان تجربی، نتایج درمان فرایندی - تجربی در مقایسه با بدون درمان و درمان های دیگر همواره خوب بوده اند ( گرینبرگ و همکاران، ۱۹۹۴). در سال های اولیه، درمان فرایندی۔ تجربی در تحقیقات مربوط به مشکلات زناشویی و تعارض های مربوط به تصمیم گیری و جمعیت های بالینی غیر قابل تشخیص ارزیابی شد ( ریچرتس، ۱۹۹۸). در سال های اخیر، تحقیقات بالینی که به صورت تصادفی اجرا شده اند نشان داده اند که درمان فرایندی - تجربی از درمان فردمدار مؤثرتر است درمان شناختی - رفتاری در درمان افسردگی بالینی مؤثر واقع می شود، گرینبرگ و واتسولة معلوم کردند که افزودن روشهای تجربی به درمان فردمدار در پایان درمان به تغییرات به منجر شد ( هرچند که در ۶ ماه پیگیری ). تحقیق جدیدی دوباره به این یافته رسید که افزود ينبرگ و واتسون (۱۹۹۸) درمان به تغییرات بیشتر در بیمال رسید که افزودن مداخله های( گلدمن و همکاران، در نشریات رفتاری را در آزمایش بالینی افسردگی هيجان مادار به رابطه درمانی راجرزی، درمان افسردگی را بهبود بخشید.

اسلاید 7: اثربخشی مقایسه ای درمانهای گشتالتی و تجربی احتمالا در آینده به وسیله پژوهش های برنامه ریزی شده ای که هدف آنها مشخص کردن افراد خاصی است که این درمان ها در مورد آنها به کار برده شده اند تعیین خواهد شد. برای مثال، نوع تجربي زوج درمانی به نام زوج درمانی هیجان مداری، به عنوان یکی از رویکردهایی که پژوهش های زیادی در مورد آن اجرا شده و برای تغییر دادن روابط زناشویی آشفته به کار برده می شود، پدیدار شده است (جانسون و همکاران، ۱۹۹۹). تمرکز اصلی، دسترسی به مسایل هیجانی در بستر رابطه و کار کردن روی آنهاست. چهار یا پنج تحقیق کنترل شده داره چه درمان نشان می دهند که زوج درمانی هیجان مدار از بدون درمان و گروه های گوه خیلی متر است (جانسون و همکاران، ۱۹۹۹)، هرچند که این درمان هنوز به طور منظم با شکل های دیگری الزوج درمانی مقایسه نشده است.