تئوری حسابداری اثباتی

تئوری حسابداری اثباتی

اسلاید 1: تئوری حسابداری اثباتی فصل دهم: حسابداری و فرآیند سیاسی استاد:تهیه و ارائه: حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 2: فرضیه های آثار فرآیند سیاسی بر حسابداری مبتنی براین فرض است که هزینه های اطلاعات، مذاکره و رایزنی(لابی) و تشکیل ائتلاف صفر نمی باشد نظریه های اقتصادی فرآیند سیاسی دیدگاه نفع شخصی را می پذیرند براین اساس سیاستمداران می کوشند مطلوبیت خود را بیشینه سازند فرآیند سیاسی رقابتی برای انتقال ثروت است. وضع مالیات و مقررات موجب می‌شود ثروت از طریق خدمات دولتی، یارانه‌ها، تعرفه‌های حمایتی و ایجاد انحصارات از گروهی به گروه‌های دیگر منتقل شود. حضور در این میدان رقابت مستلزم تحمل هزینه‌های اطلاعات، مذاکره و رایزنی و ائتلاف است. افراد باید هزینه‌های ائتلاف را از طریق ایجاد تشکل‌ها متحمل شوند تا بتوانند از چگونگی تاثیر اقدامات آتی دولت بر آنها مطلع شوند. حجم این هزینه‌ها و توزیع آن بین گروه‌های مختلف تعیین‌کننده پیامد فرآیند سیاسی است.چکیدهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 3: نظریه‌های فرآیند سیاسی، فرضیه‌هایی را در مورد استفاده از ارقام حسابداری در فرآیند سیاسی مطرح می‌کنند. برای نمونه: یک فرضیه این است که سیاستمداران از ارقام بالای سود به عنوان شواهد انحصار استفاده می‌کنند. ارقام حسابداری همچنین برای تدوین رهنمودهای ارشادی قیمت‌گذاری برای کنترل تورم به کار می‌روند.خط مشی مالیاتی می‌تواند متاثر از استانداردهای حسابداری مالی (مثلا حسابداری اجاره‌ها) باشد. چنانچه شرکت خاصی در فرآیند سیاسی به طور بالقوه مشمول انتقال ثروت باشد، این فرضیه مطرح است که مدیران، آن روش‌های حسابداری را به کار خواهند برد که این انتقال را کاهش دهند. به خصوص، مدیران شرکت‌هایی که برای یک بحران مورد سرزنش قرار می‌گیرند، در مقایسه با مدیران شرکت‌هایی که تحت فشارهای سیاسی قرار نمی‌گیرند، به احتمال زیاد روش‌های حسابداری را به کار خواهندگرفت که سود مورد انتظار و واریانس سود را کاهش دهد. ادامه...حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 4: دیدگاه 1: فرآیند سیاسی روشی برای رفع قصور (عدم کفایت) سازوکار بازار (یعنی افشای ناکافی شرکت‌ها) است.دیدگاه 2: افراد در فرآیند سیاسی، همانند افراد در بازار در جهت منافع خودشان عمل می‌کنند. طبق این نظریه، فرآیند سیاسی، رقابت بین افراد برای انتقال ثروت است. نظریه‌های اقتصادی فرآیند سیاسی برانگیزه‌های افراد برای ائتلاف در تشکل‌ها به منظور رایزنی برای انتقال ثروت توجه دارد. (نمونه های رایزنی ها؛ رایزنی در ارتباط با مقررات واردات و صادارات، رایزنی در ارتباط با تعیین حداقل حقوق کارکنان، رایزنی در ارتباط با تعیین نرخ ارز در سال 1391،استفاده از نرخ ارز مرجع، مبادله ای و بازار مجموعه مقالاتی که با عنوان منافع موهوم در روزنامه دنیای اقتصاد منتشر شد از جمله مقاله آقای سلامی( با عنوان منافع موهوم30 اردیبهشت 92) مقاله آقایان دوانی و امانی(منافع موهوم، تقلب یا مصلحت‌اندیشی استاندارد گذار، 9 تیر 92) ماهیت فرآیند سیاسیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 5: طبق نظریه‌های اقتصادی،‌ مجموعه قوانین و مقررات موجود نتیجه تعادل دو نوع نیروی متضاد است، آنهایی که منافعی را دریافت می‌کنند و کسانی که این منافع را فراهم می‌کنند. در حالت تعادل، دریافت‌کنندگان منافع، هزینه‌هایی متحمل می‌شوند که هزینه نهایی آن درست برابر با منافع نهایی مورد انتظار آنها است و کسانی که این انتقال ثروت را فراهم می‌کنند هزینه‌هایی متحمل می‌شوند که هزینه نهایی آن درست برابر با کاهش نهایی مورد انتظار در انتقال ثروت است. ماهیت فرآیند سیاسیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 6: تئوري منافع عمومي (The Public Interest Theory)تئوري گروه ذينفعان(The Interst Group Theory)(خوش طینت، نوروز بیگی،1386)نظریه های قاعده گذاری در فرآیند سیاسیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 7: 1 . تئوري منافع عمومي (The Public Interest Theory) در اين تئوري قانون نتيجه تقاضاي عمومي براي اصلاح ناتواني هاي بازار است . و قانونگذار بهترين عملکرد را براي افزايش رفاه اجتماعي انجام مي دهد . و در نتيجه قانون گذاري به عنوان يک توازن بين هزينه هاي قانون گذاري و منافع اجتماعي آن جهت بهبود عملکرد بازارها در نظر گرفته مي شود. يک مشکل در تئوري منافع عمومي، وظيفه پيچيده تصميم گيري در خصوص حدود و ميزان قانون گذاري است . اين موضوع بالاخص درموردکالاي پيچيده اي چون اطلاعات صحيحتر مي باشد. مشکل مهم ديگر، در انگيزه قانونگذاران نهفته است. براي دولت(Legislature) به معناي عام بسيار مشکل است که برعملکرد قانونگذار(Legislator) نظارت کند. در واقع، توانايي دولت براي اجبار قانونگذار به عمل در راستاي منافع عمومي ضعيف است و دليل آن مي تواند ماهيت پيچيده قاعده گذاري باشد.اين موضوع اين امکان را فراهم خواهد کرد که ارگان قاعده گذار در راستاي منافع خود بجاي منافع عـموم حرکت کند. اين حالت مشابه وضعيت مدير در تئوري نمايندگي است که عملکرد وي غير قابل مشاهده وکنترل آن نيز مشکل است. حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 8: 2. تئوري گروه ذينفعان(The Interst Group Theory)تئوري گروه ذينفعان، ديدگاهي را دنبال مي کند که در آن يک صنعت با حضور گروه هاي ذينفع در حال انجام فعاليت است. اين گروههاي مختلف با دولت در خصوص حدود و نوع قانون لابي مي کنند .براي نمونه، صنعت ممکن است تقاضاي وضع قانون جهت حمايت خود در مقابل قيمت هاي رقابتي شرکت هاي خارجي يا در مقابل عملکرد شرکتها وتخلفات آن در داخل داشته باشند . ودر مقابل مشتريان ومصرف کنندگان نيز گروههايي را براي افزايش کيفيت واستاندارد هاي توليد محصول شکل دهند . البته ماهيت ومحدوده قوانيني که آنها تقاضا خواهند کرد مختلف خواهد بود . در واقع تئوري گروه ذينفعان، قانونگذاري را به عنوان کالايي که براي آن عرضه وتقاضا وجود دارد فرض مي کند . اين کالا به آن ذينفعاني اختصاص خواهد يافت که از نظر سياسي موثرتر بتوانند دولت را جهت اعطاي خواسته هايشان متقاعد کنند. حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 9: هزینه‌های اطلاعاتمنافع متباین و متکثرهزینه‌های سازمانعوامل تاثیرگذار بر موفقیت در فرآیند سیاسی حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 10: داونز (1957): احتمال بسیار کمی وجود دارد که رای فرد بر نتیجه یک انتخاب تاثیر بگذارد.مزایای مورد انتظار کسب اطلاعات بستگی به احتمال تاثیر اقدام رای‌دهنده (یعنی رای‌دهی) بر نتیجه، دارد. ارزش مورد انتظار رای یک نفر ناچیز است و با این وضع، افراد انگیزه کمی برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط دارند. در هر زمان، تعداد زیادی لایحه در کنگره و دولت‌های محلی و ایالتی وجود دارد و هزینه‌های مربوط به کسب اطلاعات و تعیین تاثیر این لوایح بر ثروت فرد، هنگفت است. برای کاهش هزینه اطلاعات، این خدمات وجود دارد که نمایندگان رای‌دهندگان پیگیر موضوع باشد. اما در بسیاری از شرایط هزینه‌های اطلاعات احتمالا بسیار بیشتر از منافع حاصل از آن می‌باشد.هزینه‌های اطلاعات تبیین‌کننده وجود گروه‌های ذی‌نفع در فرآیند سیاسی است. در جمع‌آوری اطلاعات نیز صرفه‌جویی ناشی از مقیاس (اقتصاد مقیاس) وجود دارد. هزینه‌های اطلاعات حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 11: صرفه‌جویی ناشی از مقیاس در تولید و کسب اطلاعات بیان می‌کند که تشکیل گروه‌های بزرگ در فرآیند سیاسی، باعث موفقیت می‌شود. به هر حال عواملی وجود دارد که اندازه گروه‌های ذی‌نفع را محدود می‌کند. یکی از این عوامل تباین، تفاوت و تنوع علایق و منافع اعضای گروه است. اگر منافع افراد گروه متفاوت باشد، اقدام گروه در جهت منافع اعضای خاصی نخواهد بود. علایق اعضای اتحادیه‌های کارگری در مورد موضوعات اشتغال به جز تفاوت در ارشدیت، همگن است. بنابراین، منافع مورد انتظار هر فرد از ایفای نقش موثر اتحادیه در فرآیند سیاسی در مورد مسائلی نسبتا زیاد است که بر اشتغال اعضا تاثیر دارد.منافع متباین و متکثر حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 12: این هزینه نیز اندازه گروه‌های ذی‌نفع در فرآیند سیاسی را محدود می‌کند. گروه‌های ذی‌نفع، نه تنها هزینه‌های اطلاعات را برای ارزیابی تاثیر مسائل خاص تحمل می‌کنند، بلکه برای بیان علایق و خواسته‌های خود و حمایت موثر از سیاستمدارانی باید سازمان‌دهی شوند که در جهت خواسته‌ها و علایق آنها عمل خواهند کرد، گروه باید رای‌های خود را بسیج و برای حمایت از مبارزات سیاستمداران و نیز جلوگیری از مفت‌خوارانfree riders (کسانی که همان علایق را دارند و بنابراین از هر اقدامی سود خواهند برد، اما در هزینه انجام این اقدامات سهیم نمی‌شوند) منابع جمع‌آوری کند. هزینه‌های سازمان حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 13: با توجه به هزینه‌های سازمان، احتمالا محدودیتی برای صرفه‌جویی ناشی از مقیاس وجود دارد. اولا، هنگامی که اندازه گروه‌های ذی‌نفع که در جست‌و‌جوی انتقال ثروت هستند، افزایش یابد. تعداد افرادی که ثروت را برای انتقال عرضه می‌کنند، کاهش می‌یابد. این امر انگیزه گروه‌های مشمول مالیات را برای مخالفت با انتقال ثروت افزایش می‌دهد. در بعضی نقاط، کسانی که مالیات بر آنها وضع می‌شود، برای مخالفت با اقدامات سیاسی سازماندهی می‌شوند. ثانیا، هنگامی که اندازه گروهی افزایش یابد که در جست‌و‌جوی انتقال ثروت است، انگیزه بیشتری برای اعضای گروه وجود دارد که مفت‌خوری کنند و از این طریق هزینه‌های نظارت بر گروه به منظور کاهش مفت‌خوری، افزایش می‌یابد.هزینه‌های سازمان حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 14: اندازه بهینه گروه‌های ذی‌نفع مطمئنا کوچک‌تر از اکثریت ساده رای‌دهندگان در سطح ایالتی و ملی است. این امر، همراه با فقدان انگیزه برای کسب اطلاعات در سطح فردی، دلالت بر این دارد که خط مشی‌هایی احتمالا موفق است که مبالغ کمی ثروت را از یک اکثریت رای‌دهنده منتقل می‌کند.توانایی هر یک از گروه‌ها برای انتقال ثروت به اعضای خود نامحدود نیست. موفقیت موجب مخالفت می‌شود. به علاوه میزان ثروت موجود برای انتقال محدود است و این باعث رقابت بین گروه‌های ذی‌نفع می‌شود. نتیجه تعادل و توانایی گروه‌ها برای کسب یا مخالفت با انتقال ثروت طی زمان متفاوت است، برای مثال پلتزمن (1976) استدلال می‌کند که مقررات در زمان رکود تمایل بیشتری به «حمایت از تولیدکننده» دارد و در زمان رونق به «حمایت از مصرف‌کننده» متمایل است.هزینه‌های سازمان حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 15: سیاستمداران و دیوان‌سالاران آنها صرفا کارگزاران بین گروه‌های ذی‌نفع رقیب نیستند، بلکه خود نیز گروه ذی‌نفع هستند. سیاستمداران، دیوان‌سالاران دولتی و تمام طرف‌های سیاسی انگیزه دارند که منابع تحت کنترل دولت را افزایش دهند، زیرا این افزایش در جهت افزایش توانایی آنها در اهدای کمکها است. هزینه اطلاعات در فرآیند سیاسی فرصتی را برای سیاستمداران و دیوان‌سالاران فراهم می‌کند تا قوانین و مقرراتی وضع کنند که کنترل منابع را به دولت و ثروت را به خودشان منتقل کند. سیاستمداران و دیوان‌سالاران در فرآیند سیاسیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 16: یک فرضیه این است که سقوط بزرگ برای سیاستمداران فرصتی برای انتقال منابع به خودشان فراهم کرد. افراد رای‌‌دهنده آثار سقوط بزرگ و رکود را احساس می‌کردند. آنها جلوگیری از سقوط‌ها و رکودهای آتی را می‌خواستند و تقاضای اقدامی برای دستیابی به این هدف را داشتند. درک دلایل سقوط و رکود بازار سهام برای افراد هزینه دارد و افراد انگیزه کمی برای تحمل این هزینه‌ها دارند. طبق این نظریه، سقوط بازار سهام فرصتی را برای سیاستمداران فراهم کرد تا با اعلام آمادگی برای پیشگیری از سقوط‌های آتی بازار سهام، آرایی را کسب و همزمان منابع را تحت‌کنترل خود درآورند. قوانین بورس منابع را تحت کنترل سیاستمداران قرارداد و آنها وانمود کردند که مساله حل شده است. این قوانین سیاستمداران را قادر ساخت گروه‌های ذی‌نفع مختلفی (برای مثال حقوقدانان و حسابداران) را به خود جلب کنند. سیاستمداران و دیوان‌سالاران در فرآیند سیاسیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 17: تجزیه و تحلیل‌های دوانز (1957) و استیگلر (1971) پلتزمن (1976)، آلچین (1975) بیانگر این است که در فرآیند‌های سیاسی نسبت به بازار، انگیزه کمتری برای تولید، کسب و به کارگیری اطلاعات وجود دارد، زیرا در فرآیندهای سیاسی افراد توانایی کمتری برای احاطه بر منابع اطلاعات دارند.در بازار، سرمایه‌گذاران انفرادی انگیزه کمتری برای کسب اطلاعات در مورد شرکت دارند. آنها می‌توانند به هزینه دیگران مفت‌خوری کنند. اما سایر افراد نظیر کارگزاران یا کارآفرینان در تولید اطلاعات تخصص دارند. با متمرکز کردن مالکیت یا با استفاده از اختیار خرید سهام، این متخصصان می‌توانند سود حاصل از تولید اطلاعات را در اختیار گیرند. برای مثال، اگر اطلاعات آنها بیانگر این موضوع باشد که اوراق بهادار شرکتی باید کمتر قیمت‌گذاری شود، این افراد می‌توانند از طریق فروش استقراضی اوراق بهادار یا خرید اختیار فروش، منافع اطلاعات را در اختیار گیرند. مقایسه فرآیند‌های سیاسی و بازار حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 18: مزایای اطلاعات حاصل از فرآیند‌های سیاسی به دلیل هزینه‌های اطلاعات، عدم وجود بازار موثر برای سرمایه‌ای کردن جریان‌های آتی ناشی از آن و نیز هزینه‌های معاملات، به طور کامل نمی‌تواند در اختیار گرفته شود.دولت محلی، مالیات سالانه‌ای مستغلات به مبلغ یک‌میلیون دلار وضع کند تا خدمتی که برای پرداخت‌کنندگان مالیات (و مصرف‌کنندگان) 750000دلار ارزش دارد را تامین مالی کند. مبلغ 250000دلار دیگر صرف مصلحت‌اندیشی مدیریت یا عدم کارآیی می‌شود.برای احاطه بر کل منافع حاصل از حذف این خدمت، یک فرد باید تمام زمین‌های مشمول مالیات محلی را خریداری و رای‌دهندگان را متقاعد سازد که مالیات و خدمت باید حذف شود.یک راه این است که مبالغی به رای‌دهندگان (که کمتر از کل 250000دلار است) پرداخت شود تا از این خدمت ناکارا اغماض نمایند. سپس فرد می‌تواند از بقیه 250000دلار (تفاوت رقم پرداختی به رای‌دهندگان و 250000دلار) سود ببرد. یعنی فرد از افزایش ارزش زمین به دلیل تفاوت بین ارزش فعلی کاهش مالیات و هزینه‌ خدمات حذف شده، سود می‌برد.مقایسه فرآیند‌های سیاسی و بازار حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 19: مطلع کردن رای‌دهندگان از موضوع هزینه دارد. رای‌دهندگان به صورت انفرادی انگیزه کمی برای رای دادن دارند، زیرا آنها احتمال می‌دهند که رایشان نادیده گرفته شود و نیز ارزش مثبتی برای خدمات حذف شده قائلند. در بازار سهامدارانی که مالک بخش کوچکی از شرکت می‌باشند، انگیزه کمی برای نظارت بر مدیران شرکت دارند و در فرآیند سیاسی نیز افراد رای‌دهنده انگیزه کمی برای نظارت بر ماموران دولتی و نمایندگانشان دارند، اما این فرضیه وجود دارد که این دو فرآیند از لحاظ هزینه متمرکز کردن منافع حاصل از نظارت اضافی نیز متفاوت می‌باشند.با فرض ثابت بودن سایر عوامل هزینه‌های متمرکز کردن منافع حاصل از کاهش مصلحت‌اندیشی (سهل‌انگاری) مدیریت، در فرآیند بازار نسبت به فرآیند سیاسی کمتر است.مقایسه فرآیند‌های سیاسی و بازار حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 20: تفاوت بین فرآیند سیاسی و بازار ناشی از تفاوت در هزینه‌های معاملات و تمرکز حقوق مالکیت برای بهبود نظارت است. اگر هزینه های هر دو فرآیند صفر باشد، به فرضیه های بدون اثر بر می گردیم. اگر هزینه‌ها در هر دو فرآیند مساوی و مثبت باشد، افراد انگیزه‌های مشابه برای جمع‌آوری اطلاعات در هر دو فرآیند دارند. تحقیقات حسابداری تا این تاریخ فرض کرده است که هزینه‌های معاملات در فرآیند سیاسی به طور هنگفتی بیشتر از فرآیند بازار می‌باشد. بنابراین افراد رای‌دهنده انگیزه کمتری برای کسب اطلاعات دارند.مقایسه فرآیند‌های سیاسی و بازار حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 21: نا متقارن بودن تابع زیان: اقتصاددانان استدلال مي کنند، قانون گذاران در خصوص مسائلي بيشتر واکنش نشان مي دهند که اثرات نامطلوب شديدتري دارند تا اينکه داراي اثرات مطلوب باشند. اين تابع نامتقارن زيان ناشي از هزينه هاي اطلاعات است. بنابراين در وضع قوانين و مقررات هميشه سعي در بر طرف کردن جنبه سوء و بحران زا موضوع مي باشد و به ابعاد مثبت توجهي نمي شود. تاثیر فرآیند‌های سیاسی بر روش‌های حسابداری حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 22: اثرات بحرانهای بالقوه: گزارش‌های حسابداری توسط سیاستمداران برای شناسایی یا حل بحران‌ها استفاده می‌شود. سود گزارش شده مورد توجه خاص می‌باشد. معمولا در زمان‌هایی که قیمت کالاها و خدمات صنعتی افزایش می‌یابد، سود گزارش شده مورد توجه قرار می‌گیرد. احتمال دارد که سود گزارش شده همچنین بر اقدامات واحد‌های قانون‌گذاری تاثیر داشته باشد. هم بخش ضدتراست و هم‌کمیسیون تجارت فدرال تمایل دارند علیه شرکت‌هایی اقدام کنند که سهام آنها بازدهی غیرعادی دارد.تاثیر فرآیند‌های سیاسی بر روش‌های حسابداریحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 23: با فرض ثابت بودن سایر شرایط مدیران شرکت‌ها انگیزه دارند که از آن گروه روش‌های حسابداری (مثل روش استهلاک تسریعی) استفاده کنند که سود گزارش شده را کاهش می‌دهد. سود گزارش شده پایین‌تر احتمال اقدامات مخالف از سوی دولت را کاهش و احتمال برقراری یارانه‌های دولتی را افزایش می‌دهد، اگر سیاستمداران و قانون‌گذاران ارقام سود را بابت انتخاب روش‌های حسابداری کاهنده سود توسط مدیریت، تعدیل نکنند، مادامی که بی‌اثر کردن انتخاب روش‌های حسابداری برای اشخاص ثالث هزینه داشته باشد، مدیریت انگیزه دارد روش‌های کاهنده سود را در سال‌جاری انتخاب کند.تاثیر فرآیند‌های سیاسی بر روش‌های حسابداری- ادامهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 24: تورم بالا نمونه دیگر یک «بحران» است که انگیزه‌هایی را برای مدیران به وجود می‌آورد تا روش‌های حسابداری کاهنده سود را انتخاب کنند. سیاستمداران سعی می‌کنند تورم را از طریق برنامه‌ها و قوانین مختلف حل کنند (برای مثال ارشاد و کنترل قیمت‌ها و دستمزد‌ها، کنترل قیمت مواد سوختی، محدودیت واردات و سیاست‌های مالی و پولی). بعضی از این برنامه‌های دولتی از ارقام حسابداری استفاده می‌کنند.تاثیر فرآیند‌های سیاسی بر روش‌های حسابداری- ادامهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 25: قیمت‌گذاری کالاها و خدمات قیمت‌ها یا نرخ‌های بعضی از کالاها و خدمات شرکت‌ها (مثل شرکت‌های عام‌المنفعه، بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و نفت) توسط واحد‌های دولتی تعیین می‌شود. در بسیاری موارد، نرخ‌ها یا قیمت‌ها بر مبنای فرمولی تعیین می‌شود که از هزینه‌ها و ارقام حسابداری استفاده می‌کند. برای مثال، بیشتر کمیسیون‌های دولتی کالا و خدمات عمومی، درآمد‌ها (و قیمت‌ها) را طبق فرمول زیر تعیین می‌کنند:مبنای دارایی‌ها× نرخ بازده مجاز+ مالیات‌ها+ استهلاک + هزینه‌های عملیاتی= درآمد‌هادر تعیین اینکه چه روش‌های حسابداری در فرمول‌های نرخ‌گذاری استفاده شود، دادگاه‌ها و واحد‌های دولتی از نظریه‌ها، بیانیه‌ها و استاندارد‌های مجامع تدوین‌کننده استاندارد (مثل (FASB, APB, CAP استفاده می‌کنند.تاثیر فرآیند‌های سیاسی بر روش‌های حسابداریحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 26: مالیاتاز آنجاکه روش هاي حسابدراي بر ماليات تأثير مي گذارد، مديران هنگام انتخاب روش‌ها، اثرات مالياتي آن را مورد توجه قرارمي دهند. انتخاب روش لايفو بدليل اثرات مالياتي آن و نيز از آنجائي که ريسک احتمالاً با تغيير در روش هاي ارزيابي موجودي کالا تغيير مي کند، يک تصميم ريسک / بازده است . اين موضوع ممکن است تبيين کننده دلايل عدم تغيير روش به لايفو درزمان افزايش تورم باشد . چون لايفو نوسان‌پذيري جريان نقد شركت را افزايش مي‌دهد. بهرحال، لابي براي يک روش حسابداري براي مقاصد مالياتي افزايش مي يابد، اگر همان روش براي مقاصد گزارشگري اتخاذ شود. نتيجتاً اثرات بالقوه مالياتي مي تواند بر انتخاب روش هاي حسابداري تأثير بگذارد. نهایتا برای کاهش هزینه‌های دفترداری، مدیران انگیزه دارند از روش‌های حسابداری مشابه برای گزارشگری مالی و مالیات استفاده کنند.تاثیر فرآیند‌های سیاسی بر روش‌های حسابداری- ادامهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 27: فرآیند سیاسی باعث می‌شود، شرکت‌هایی که حساسیت سیاسی دارند، روش‌هایی را انتخاب کنند که سود را به تعویق اندازد. احتمال دارد که فرآیند سیاسی انگیزه‌هایی برای کاهش واریانس تغییرات سود گزارش شده به وجود آورد. واریانس از این لحاظ مهم است که احتمال می‌رود مقررات دولتی در دوره‌هایی وضع شود که سود زیاد است و در دوره‌های بعد که سود پایین‌تر است توجهی به آن صورت نگیرد. این عدم تقارن با هزینه‌های اطلاعات سازگار است. رسانه‌ها اغلب درصد افزایش را در مقایسه با دوره مشابه سال قبل محاسبه می‌کنند. استفاده از ارقام حسابداری به این شکل باعث می‌شود، مدیران برای کاهش واریانس سود گزارش شده تلاش کنند. معمولا افزایش‌ها و درصد‌های مثبت بالا جلب توجه می‌کند و به عنوان شاهدی بر وجود بحران یا انحصارگرایی به کار می‌رود.آثار واریانس روش‌ها حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 28: محققان حسابداری بر مبنای حدس و گمان‌های اقتصاددانان فرض می‌کنند که شرکت‌های بزرگ‌تر نسبت به شرکت‌های کوچک‌تر حساسیت سیاسی بیشتری دارند و بنابراین با انگیزه‌های متفاوتی در انتخاب روش‌های حسابداری مواجه می‌باشند. اندازه شرکت صریحا در مقرراتی به کار رفته است که هزینه‌هایی را بر شرکت‌ها تحمیل می‌کند (برای مثال ASR شماره 190 شرکت‌های با دارایی بیش از 100میلیون دلار را ملزم به افشای اطلاعات قیمت‌های جایگزینی کرده است). اگر حساسیت سیاسی شرکت‌ها با اندازه آنها تغییر کند، شرکت‌های بزرگ‌تر به احتمال بیشتر روش‌های حسابداری را اتخاذ خواهند کرد که سود را به تعویق اندازند. فرضیه اندازه: با فرض ثابت بودن سایر شرایط، به احتمال زیاد مدیران شرکت‌های بزرگ‌تر روش‌های حسابداری را انتخاب می‌کنند که سود را از دوره جاری به دوره‌های بعد منتقل کنند.آثار واریانس روش‌ها حسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 29: فرضیه اندازه: شرکت‌های بزرگ از نظر سیاسی حساس‌تر می‌باشند و انتقال ثروت آنها (هزینه‌های سیاسی) در مقایسه با شرکت‌های کوچک‌تر نسبتا بیشتر است. زیمرمن (1983) این فرض را مورد آزمون قرار داد. مستقیم‌ترین روش برای انتقال دارایی‌های شرکت‌ها از طریق سیستم مالیات است و مالیات بر درآمد یک جز از هزینه‌های سیاسی است که توسط شرکت تحمل می‌شود. زیمرمن (1983) ارتباط تجربی بین نرخ‌های مالیاتی و اندازه شرکت را بررسی کرد. اجزای غیرمالیاتی هزینه سیاسی و نیز منافع سیاسی (قرارداد‌های دولتی سودآور، محدودیت واردات و غیره) که ممکن است تاثیر مخالف یا خنثی‌کننده داشته باشد، در این بررسی در نظر گرفته نشد. فرضیه اندازهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 30: فروش به عنوان معیار اندازه شرکت انتخاب شد. زیمرمن شواهدی یافت که شرکت‌های بزرگ نسبت به شرکت‌های کوچک‌تر نرخ مالیاتی بالاتری دارند، اما این ارتباط طی زمان و بین صنایع مختلف متفاوت بود و این بیانگر این است که اندازه شرکت نماینده خوبی برای هزینه‌های سیاسی نمی‌باشد. زیمرمن اطلاعات صورت‌های مالی و اطلاعات اظهارنامه‌های مالیاتی را تحلیل کرد تا مطمئن شود که ارتباط مشاهده شده ناشی از ویژگی‌های خاص سیستم حسابداری نباشد. نتایج حاصل از هر دو مشابه بود. با استفاده از اطلاعات منتشر شده صورت‌های مالی، نرخ موثر مالیات برای هر شرکت برای سال‌های 1981-1947 محاسبه شد. نرخ موثر مالیات به عنوان نسبت مالیات شرکت (هزینه‌ مالیات شرکت به کسر تغییر در مالیات انتقالی به دوره آتی) به جریان‌های نقدی عملیاتی یا سود قبل از مالیات‌ تعریف شد. انتخاب متغیر متفاوت در مخرج نتیجه را تغییر نداد. فرضیه اندازهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 31: قدم بعدی طبقه‌بندی شرکت‌ها در یکی از پرتفوی‌های «بزرگ» یا «سایر» بود. بزرگ‌‌ترین 50 شرکت به عنوان «بزرگ» و سایر شرکت‌ها به عنوان سایر طبقه‌بندی شدند. نرخ مالیات در هر یک از این دو پرتفوی برای هر سال محاسبه شد. میانگین‌ها تا دهه 1970 تفاوتی نداشتند. نرخ‌های مالیاتی از زمان جنگ کره‌ برای هر دو گروه کاهش یافت، به جز در دهه 1970 که میانگین نرخ مالیات پرتفوی «بزرگ» افزایش یافت. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر آن است که بین اندازه شرکت و نرخ‌های مالیاتی در طی زمان یا بین صنایع، ارتباط یکنواختی وجود ندارد. اندازه شرکت (که بر حسب فروش اندازه‌گیری شده) نماینده کاملی برای حساسیت سیاسی نیست که از طریق نرخ‌های موثر مالیات اندازه‌گیری می‌شود. این یافته‌ها‌ عنوان می‌کند که فرضیه اندازه مشکلاتی دارد. فرضیه اندازهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 32: انتقال ثروت می تواند به شکل های مختلف انجام شود (یارانه مستقیم و نقدی، حمایتهای دولتی، معافیت مالیاتی یا قرار داد دولتی). به عبارت دیگر یک تئوری اقتصادی به صورت کامل تنظیم و ارائه نشده است.فرض شده است شرکتهای بزرگ نسبت به شرکتهای کوچک حساسترند در این ارتباط چند نقطه ضعف وجود دارد:شرکتهای بزرگ در فرآیند سیاسی هم هنگام مخالفت از توان بالایی برخوردارند.از دیدگاه اندازه یا بزرگی شرکت نمی توان شرکتها را از نظر انتقال ثروت از یکدیگر تفکیک یا متمایز ساخت.علاوه بر اندازه یا بزرگی شرکت، نوع صنعت هم می تواند بر آسیب پذیری سیاسی اثربگذارد. شرکتهای درون صنعت دارای اندازه و بزرگی مشابه هستند.مقررات دولتی هم با چرخه های کسب و کار تغییر می کند. هنگام انقباض، مقررات به نفع تولید کنندگان و هنگام انبساط مقررات به نفع مصرف کنندگان تدوین می شود. پس در هزینه های سیاسی تحمیلی بر شرکتها، اندازه یا بزرگی شرکت نمی تواند یک معیار سنجش ثابت به شمار آید. نقدی بر این پژوهشحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 33: اثر تغییر روش حسابداری بر قیمت نهایی سهم با هدف کاهش دادن هزینه های سیاسی موجب بالارفتن قیمت سهم خواهد شد. ولی اگر این تغییر ناشی از افزایش هزینه های سیاسی صنعت مربوطه باشد، در آن صورت تفکیک اثر مثبت این تغییر از اثر منفی مربوط به هزینه های سیاسی بسیار مشکل خواهد بود. به طور کلی افزایش هزینه های سیاسی باعث می شود که بازار در انتظار تغییر باشد. هرقدر این افزایش بیشتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که شرکت برای کاهش دادن هزینه های سیاسی اقدام به تغییر روش حسابداری کند. اثر تغییر در روش حسابداری بر قیمت سهام – تغییر داوطلبانهحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 34: اثر تغییرات الزامی بر سیستم حسابداری به این امر بستگی دارد که آیا این تغییرات موجب محدود شدن یا گسترش مجموعه روشهای حسابداری می شود. در صورتی یک مجموعه محدود از روشهای حسابداری موجب افزایش قیمت سهام خواهد شد که بتواند روشی از حسابداری را حذف کند که باعث می شود سود خالص و دارایی ها بیشتر گزارش شوند. درصورتی محدودیت مجموعه ای از روشهای حسابداری می تواند قیمت سهام را کاهش دهد که روشی که در اجرای آن سود خالص در مقایسه با روشهای دیگر کمتر گزارش می شود حذف شود. حذف این روش باعث می شود که مدیران نتوانند با بکارگیری آن روش هزینه های سیاسی را کاهش دهند. خذف روش هایی که دارای تفاوت سودهای خالص هستند، با فرض ثابت بودن سایر عوامل، باعث بالارفتن قیمت سهام می شود و حذف روشی که تفاوت سودهای خالص اندک دارد باعث کاهش قیمت سهم می شود.اثر تغییر در روش حسابداری بر قیمت سهام – تغییرالزامیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 35: در صورتی گسترش مجموعه روش ها از مجرای فرآیند سیاسی موجب بالا رفتن قیمت سهام خواهد شد که بتوان روشی را به کار گرفت که سطح یا تفاوت سودها کاهش یابد و بر عکس. اثر تغییر در روش حسابداری بر قیمت سهام – تغییرالزامیحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393

اسلاید 36: از توجه شما سپاسگزارمحسابداری و فرآیند سیاسی 8 اردیبهشت 1393