جوشکاری فورجینگ

جوشکاری فورجینگ

اسلاید 1: روش جوش فورجینگ سر به سر میله که زیر مجموعه جوش های خمیری در مبحث نهم آیین نامه ملی  ساختمان ایران می باشد باعث حذف اورلپ در ميلگرد ها مي گردد. از مزايای اصلی اين روش مي توان، صرفه جويی قابل ملاحظه در ميلگرد مصرفي تا 30 درصد و حذف ضايعات ميلگرد و همچنين ايمن سازی  و مقاوم سازی ساختمان ها در مقابل زلزله بدليل استحکام بالا در نقاط اتصال ميلگرد ها را نام برد.نکته قابل توجه در اين روش ، افزايش مقاومت 25 درصدي در نقطه اتصال نسبت به ساير نقاط در طول ميلگرد مي باشد به طوری که  در تست مخرب کشش هيچگاه ميلگرد از نقطه اتصال گسيخته نمیشود..

اسلاید 2: در جوش سر به سر میلگرد ابتدا در دهه ۱۹۳۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا و ژاپن تحت عنوان یکی از زیرشاخه‌های فرایند جوشکاری گاز اکسی استیلن و با نام (GPW)gas pressure welding گسترش یافت.از آن پس، این روش به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت و در ابتدا به منظور جوشکاری ریل‌ها و لوله‌ها و بعد از آن در جوشکاری میلگردهای فولادی به کار گرفته شد.قابل ذکر است که از این تکنولوژی در سال‌های دور 1351شمسی در خط آهن سراسری ایران استفاده شده است.امروزه مهمترین کاربرد آن در اتصال سر به سر میلگرد است.

اسلاید 3: همواره به دليل وجود بارهاي کششی، خمشی و گاها پيچشی در سازه ها نحوه درست اتصال ميلگردها در درون بتن از اهميت بسيار بالايي برخوردار مي باشد.

اسلاید 4: انواع اتصال های رايج در ميلگرد ها به روش های زير تقسيم بندی مي شود :اتصال روی هم -اورلپ (Overlap)اتصالات مکانيکی-کوپلر (Coupler)فورجينگ با جوشکاری فشار گاز( Gas Pressure welding of rebar)

اسلاید 5: اتصال روی هم یا اورلپ  تاکنون به عنوان روشی مهم و کاربردی برای ميلگرد های قطر پايين مورد استفاده قرار مي گرفت ولی به دليل دارا بودن معايبی همچون عدم استحکام محل اتصال، پيچيده بودن آرايش ميلگرد ها ، ايجاد مقطع ثانويه بزرگتر از حالت پايه و همچنين افزايش هزينه ، استفاده از آن براي ميلگرد های با قطر بالا دراغلب استانداردها  و آیین نامه ها ممنوع شده است.